Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ercişli, S." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Selection of promising walnut genotypes (Juglans regia L.) from Inner Anatolia
    Selekcja obiecujących genotypów orzecha włoskiego (Juglans regia L.) ze środkowej Anatolii
    Autorzy:
    Keles, H.
    Akca, Y.
    Ercisli, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542913.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    biodiversity
    fruit quality
    genetic resource
    selection
    walnut
    genotype
    Juglans regia
    Inner Anatolia region
    Opis:
    Turkey is one of the most important walnut producers in the world. The aim of this study to select superior walnut genotypes among the walnut seedling populations naturally grown in Gumushacikoy district of Amasya province located in Inner Anatolia between 2010–2011 years. In the study, a large number walnut genotypes in Inner Anatolia were screened according to selection criteria and after evaluation twenty promising walnut genotypes were selected as cultivar candidate among genotypes. The average fruit weights, kernel weights and kernel ratios were ranged from 8.93 to 13.92 g, 4.62 to 7.36 g and 47.80 to 58.98% among twenty promising walnut genotypes, respectively. Measurements of fruit dimensions showed that the average fruit length, width and heights were found between 42.80–29.97 mm; 25.73–34.77 mm and 28.86–33.85 mm, respectively. Considering 20 promising walnut selections, 11, 5 and 4 genotypes had been found protandry, protogyny and homogamy. The chemical analyses showed that protein, crude oil and ash contents of selected twenty walnut genotypes were between 13.75–19.69%; 44.08– 70.81% and 1.53–2.15%, respectively.
    Turcja jest jednym z najważniejszych producentów orzecha włoskiego. Celem niniejszego opracowania jest wybór najlepszych genotypów orzecha spośród populacji sadzonek orzecha hodowanych w latach 2010–2011 w naturalnych warunkach w rejonie Gumushacikoy w prowincji Amasya położonej w środkowej Anatolii. Przebadano dużą liczbę genotypów orzecha w środkowej Anatolii według kryteriów selekcji. Po ocenie wybrano dwadzieścia obiecujących genotypów orzecha jako propozycje odmian. średnia waga owocu, waga jądra oraz proporcja jądra orzecha dwudziestu obiecujących genotypów orzecha wahaáy się odpowiednio w granicach 8,93–13,92 g, 4,62–7,36 g oraz 47,80–58,98%. Pomiary rozmiarów orzecha wykazały, że przeciętna długość, szerokość oraz wysokość wynosiły odpowiednio 42,80–29,97 mm; 25,73–34,77 mm oraz 28,86– –33,85 mm. Biorąc pod uwagę 20 obiecujących genotypów, 11, 5 oraz 4 genotyp zaliczono do protandrii, protoginii oraz homogamii. Analizy chemiczne wykazały, że zawartość białka, oleju oraz popiołu w wybranych dwudziestu genotypach orzecha włoskiego wynosiła odpowiednio między 13,75–19,69%, 44,08–70,81% oraz 1,53–2,15%.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 3; 167-175
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Selection of superior persian walnut (Juglans regia L.) from seedling origin in Turkey
    Selekcja najlepszych genotypów orzecha włoskiego (Juglans regia L.) z siewek pochodzących z Turcji
    Autorzy:
    Akca, Y.
    Bilgen, Y.
    Ercisli, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543147.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    There are seed propagated walnut (Juglans regia L.) populations with the vast genetic variation in different part of Turkey. There are also lots of monoecious and dichogamous genotypes in Turkey due to continuing sexual propagation. This study was conducted to determine genetic variability and to select superior walnut genotypes within seedling population grown in Kemah district in Eastern Anatolia during 2009–2012. In the study over 25.000 walnut trees were examined with high heterozygosis from point of yield (lateral fruitfulness), tolerance to anthracnose, bacterial blight and nut quality parameters. The ratio of lateral fruitfulness of selected genotypes was ranged from 50 to 80%. Leafing time in selected genotypes are found medium group according to international well-known ‘Franquette’ cultivar that is late leafing characteristic. Nut weight, length, diameter (at suture) and shell thickness varied from 11.18 to 15.20 g, 32.55 to 36.62 mm, 31.58 to 36.15 mm and 1.11 to 2.33 mm, respectively. Kernel weight and percentage varied from 6.14 g to 8.00 g and 47.08 to 58.57%. Kernel fat and protein content were between 55.18 to 65.70% and 14.70 to 20.10%, respectively.
    W różnych częściach Turcji istnieją populacje orzecha włoskiego (Juglans regia L.) rozmnażane z nasion o dużej różnorodności genetycznej oraz wiele monoecyjnych i dychotomicznych genotypów, co jest efektem ciągłego rozmnażania płciowego. Badanie przeprowadzono w celu określenia różnorodności genetycznej oraz wyselekcjonowania genotypów orzecha włoskiego w populacji siewek hodowanych w rejonie Kemach we Wschodniej Antolii w latach 2009–2012. Zbadano ponad 25 000 drzew orzecha o wysokiej heterozji pod kątem wydawania plonu (boczne owocowanie), tolerancji na antraknozę, bakteryjną plamistość oraz parametrów jakości. Wskaźnik bocznego owocowania u wybranych genotypów wynosił od 50 do 80%. Czas tworzenia liści w wybranych genotypach jest średni w stosunku do dobrze znanej odmiany ‘Franquette’. Masa, długość i średnica (na spojeniu) orzecha wahała się odpowiednio od 11,18 do 15,20 g, od 32,55 do 36,62 mm, od 31,58 do 36,15 mm oraz od 1,11 do 2,33 mm. Masa i proporcje jądra wynosiły od 6,14 g do 8,00 g oraz od 47,08 do 58,57%. Zawartość tłuszczu i białka w jądrze wynosiły odpowiednio od 55,18 do 65,70% oraz od 14,70 do 20,10%.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 3; 103-114
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Genotype selection for physico-chemical fruit traits in pomegranate (Punica granatum L.) in Turkey
    Selekcja genotypów według fizykochemicznych cech granatu (Punica granatum L.) w Turcji
    Autorzy:
    Okatan, V.
    Akca, Y.
    Ercisli, S.
    Gozlekci, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543035.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    pomegranate
    Punica granatum
    genetic resource
    genotype selection
    physicochemical trait
    fruit
    Turkey [geogr.]
    Opis:
    Pomegranate is one of the most important ancient fruit in Turkey where planting of pomegranate has increased rapidly in recent years. This study described desirable pomological and chemical traits of seventeen pomegranate genotypes selected from Narlidere district (Bitlis) in between 2010–2011 years. We found considerable variation on fruit weight, aril weight, fruit length and fruit width that important for pomegranate breeding ranged from 99.77 (N-15) to 515.97 g (N-05), 14.16 (N-01) to 41.92 g (N-10), 51.03 (N-15) to 90.99 mm (N-05) and 58.99 (N-03) to 103.11 mm (N-05) among genotypes, respectively. Chemical parameters are also considerable varied among genotypes and Soluble solid content (SSC), titratable acidity (TA), pH and juice yield of genotypes varied between 5.96 (N-02) to 9.13% (N-03), 0.12 (N-12) to 0.91% (N-14), 2.51 (N-14) to 4.52 (N-10) and 48.58 (N-06) to72.07% (N-01), respectively. Many genotypes were found to be promising both fresh consumption and processing. Promising genotypes indicate it’s importance as genetic resources and they have potential for future use in pomegranate breeding activities.
    Granat jest jednym z najstarszych owoców w Turcji, a jego uprawa gwałtownie rozwinęła się w ostatnich latach. W niniejszej pracy opisano pożądane pomologiczne i chemiczne cechy siedemnastu genotypów granatu z okręgu Narlidere (Bitlis) badanych w latach 2010–2011. Stwierdzono znaczne zróżnicowanie cech granatu ważnych dla jego uprawy, takich jak masa owocu, masa osnówki oraz szerokość owocu. Ich rozpiętość wahała się odpowiednio od 99,77 (N-15) do 515.97 g (N-05), 14,16 (N-01) do 41,92 g (N-10), 51,03 (N-15) do 90,99 mm (N-05) oraz 58,99 (N-03) do 103,11 mm (N-05). Cechy chemiczne także znacznie różnicowały badane genotypy. Zawartość rozpuszczalnych substancji stałych (SSC), kwasowość ogólna (TA), pH oraz plon soku wahały się odpowiednio od 5,96 (N-02) do 9,13% (N-03), 0,12 (N-12) do 0,91% (N-14), 2,51 (N-14) do 4,52 (N-10) oraz 48,8 (N-06) do 72,07% (N-01). Stwierdzono, że jeśli chodzi o świeżą konsumpcję i przetwarzanie, jest wiele obiecujących genotypów. Genotypy te stanowia cenne źródło genetyczne, a także mają duży potencjał dla prac hodowlanych.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 2; 123-132
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effects of AVG and GA3 treatments on pistillate (female) flower abortion in „Sebin” walnut cultivar
    Efekty zabiegów AVG i GA3 na proces opadania kwiatów żeńskich u orzecha odmiany 'Sebin'
    Autorzy:
    Akca, Y.
    Ozgen, M.
    Erturk, U.
    Ercisli, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542393.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    Pistillate flower abortion (PFA) in walnuts is defined as the drop of female flowers with or without pedicles within 10–15 days after flowering. This situation is commonly observed in some walnut cultivars causes dramatic yield losses. ‘Şebin’ is a popular walnut cultivar among farmers in Turkey due to the quality of its fruit, yield and ease of marketability. However, in some orchards, established with this cultivar, has a fruitlessness problem. In the present study, the effects of Aminoethoxyvinylglycine (AVG, the commercial brand name is ReTain) (0, 62.5 and 125 ppm doses) and AVG plus GA3 (45, 135 and 270 ppm doses) treatments to prevent abortion in cv. ‘Şebin’ were investigated. The experiments were conducted in two different ecologies. The treatments were carried out just before the receptivity period of female flowers of cv. ‘Şebin’. The results showed that, the female flower abortion ratio of ‘Şebin’ walnut cultivar were 87.78% in Tokat ecology and 77.78% in Niksar ecology. The fruit set ratio by 125 ppm AVG treatment was determined to be 60.89% for Niksar and 57.56% for Tokat ecological conditions. The highest fruit set was obtained from 125 ppm AVG combined 270 ppm GA3 treatment and this ratio was determined to be 93.89% for Niksar ecological conditions whereas it was determined to be 83.33% for Tokat ecological conditions. As a result, it was found that AVG alone or in combination with GA3 is effective treatments in reducing female flower abortion for ‘Şebin’ walnut cultivar.
    Opadanie kwiatów żeńskich u orzechów określa się jako spadanie żeńskich kwiatów z szypułkami lub bez, w ciągu 10–15 dni po kwitnieniu. Zjawisko to, powszechnie obserwowane u pewnych odmian orzecha, powoduje znaczne straty w plonie. ‘Şebin’ jest popularną odmianą orzecha wśród farmerów w Turcji ze względu na jej owoce, plon oraz łatwość sprzedaży. Jednak niektóre sady założone z tą odmianą mają problem braku owoców. Niniejsze badanie określa wpływ zabiegów aminoetoksywinyloglicyną (AVG, nazwa handlowa ReTain) (w dawkach 0, 62,5 i 125 ppm) oraz AVG plus GA3 (dawki 45, 135 oraz 270 ppm) stosowanych, aby zapobiec opadaniu. Doświadczenia przeprowadzono w dwóch różnych lokalizacjach. Zabiegi przeprowadzono tuż przed okresem receptywności żeńskich kwiatów odmiany ‘Şebin’. Wyniki pokazały, że wskaźnik opadania kwiatów odmiany ‘Şebin’ wynosił 87,78% w uprawie w Tokat oraz 77,78% w uprawie w Niksar. Współczynnik zawiązanych kwiatów pod wpływem zabiegu 125 ppm AVG określono jako 60,89% dla Niksar oraz 57,56% dla ekologicznych warunków Tokat. Najwięcej zawiązanych kwiatów osiągnięto przy zabiegu 125 ppm AVG w połączeniu z 270 ppm GA3: 93,89% dla warunków ekologicznych Niksar oraz 83,33% dla warunków ekologicznych Tokat. W rezultacie stwierdzono, że sam AVG lub w kombinacji z GA3 jest efektywnych zabiegiem ograniczającym spadanie kwiatów dla odmiany orzecha ‘Şebin’.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 4; 179-185
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies