Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sawicka, Barbara" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Zawartość witaminy C w bulwach ziemniaka w zależności od sposobu pielęgnacji
The content of vitamin C in potato tubers depending on different methods of potato production
Autorzy:
Barbaś, Piotr
Sawicka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199080.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
ziemniak
odmiana
metody pielegnowania
witamina C
potato
cultivars
weeding control methods
vitamin C
Opis:
Celem badań polowych przeprowadzonych w latach 2007–2009 była ocena zawartości witaminy C w bulwach ziemniaka uprawianego w warunkach stosowania różnych metod pielęgnacji. Doświadczenie przeprowadzono w zakładzie doświadczalnym IHAR — PIB w Jadwisinie na glebie płowej, o składzie granulo¬metrycznym piasku gliniastego. Eksperyment założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym, split-plot, w trzech powtórzeniach. Czynnikiem I rzędu były odmiany ziemniaka: Irga i Fianna, czynnik II rzędu stanowiły sposoby pielęgnacji: 1) Obiekt kontrolny — bez chemicznej ochrony i zabiegów mechanicznych; 2) Ekstensywne zabiegi mechaniczne, (co 2 tygodnie) od posadzenia aż do zwarcia rzędów; 3) Sencor 70 WG — 1 kg·ha-1 przed wschodami ziemniaka; 4) Sencor 70 WG — 1 kg·ha-1 + Titus 25 WG – 40 g·ha-1 + Trend 90 EC — 0,1% przed wschodami ziemniaka; 5) Sencor 70 WG — 0,5 kg·ha-1 po wschodach ziemniaka; 6) Sencor 70 WG — 0,3 kg·ha-1 + Titus 25 WG — 30 g·ha-1 + Trend 90 EC — 0,1% po wschodach ziemniaka; 7) Sencor 70 WG — 0,3 kg·ha-1 + Fusilade Forte 150 EC — 2 dm·ha-1 po wschodach ziemniaka; 8) Sencor 70 WG — 0,3 kg·ha-1 + Apyros 75 WG 26,5 g·ha-1 + Atpolan 80 SC — 1 dm·ha-1 po wschodach ziemniaka. Do opryskiwania roślin herbicydami zużywano 300 dm∙ha-1 wody. Zbiór bulw przeprowadzono w fazie dojrzałości technicznej ziemniaka. Oznaczenia witaminy C przeprowadzono metodą Tillmansa. O zawartości witaminy C w bulwach ziemniaka istotnie decydował czynnik odmianowy. Wyższą zawartością witaminy C charakteryzowała się średnio późna Fianna niż średnio wczesna Irga. Wpływ sposobów pielęgnacji na zawartość witaminy C był uzależniony od warunków atmosferycznych w latach badań.
The test results were based on a field experiment conducted in 2007–2009 in IHAR — PIB in Jadwisin on lessive soil with granulometric composition of the loamy sand. Experiment was planned according to the method of drawn subblocks in the dependent arrangement, split-plot, in three replications. The first tested factor were cultivars of potato, Irga and Fianna, factor II, row weed control methods were: 1. object control — without chemical protection and mechanical treatments; 2. extensive mechanical treatments (every 2 weeks) after planting until row closure; 3. Sencor 70 WG — 1 kg·ha-1 pre-emergence of the potatoes; 4. Sencor 70 WG — 1 kg·ha-1 + Titus 25 WG — 40 g·ha-1 + Trend 90 EC — 0.1% pre-emergence of the potatoes; 5. Sencor 70 WG — 0.5 kg∙ha-1 after emergence of the potatoes; 6. Sencor 70 WG — 0.3 kg·ha-1 + Titus 25 WG — 30 g·ha-1 + Trend 90 EC — 0.1% after emergence of the potatoes; 7. Sencor 70 WG 0.3 kg∙ha-1 + Fusilade Forte 150 EC — 2 dm·ha-1 after emergence of the potatoes; 8. Sencor 70 WG — 0.3 kg·ha-1 + Apyros 75 WG 26.5 g·ha-1 + Atpolan 80 SC — 1 dm·ha-1 after emergence of the potatoes. Spraying og the plants with herbicides was consuming 300 dm·ha-1 of water. Harvests of tubers were performed when technical maturity of the potato was reached. Vitamin C content measurements were performed according to the Tillmans’s method. Genetic factor decided largely about the value of this trait. Higher content of vitamin C was found in medium late cultivar Fianna than in medium early Irga. The influence of weed control systems on the content of vitamin C was dependent on weather conditions during the years of research.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2015, 278; 39-48
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekologiczny aspekt uprawy ziemniaka w warunkach Pogórza Strzyżowsko-Dynowskiego
Ecological aspects of potato cultivation in Strzyżowsko-Dynowskie Foothills
Autorzy:
Sawicka, Barbara
Krochmal-Marczak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198043.pdf
Data publikacji:
2011-03-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
odmiany
podkiełkowywanie
system ekologiczny
terminy sadzenia
ziemniak
potato
cultivars
planting dates
germination
ecological system
Opis:
Analizę oparto o badania polowe, przeprowadzone w latach 2007–2009, w Żyznowie, w powiecie strzyżowskim na wysokości 387 m n.p.m. Eksperyment założono w układzie zależnym, split-split-plot, w 3 powtórzeniach. Czynnikiem pierwszego rzędu były odmiany: Amerykany, Denar; drugiego rzędu — terminy sadzenia (optymalny, opóźniony), trzeciego rzędu — zabiegi (podkiełkowanie i brak podkiełkowywania). Optymalny termin sadzenia przypadał na 17 kwietnia, zaś opóźniony — 2 tygodnie po pierwszym terminie. Materiał nasienny odmiany Denar był w klasie C/A, zaś odmiany Amerykany — był niecertyfikowany. W doświadczeniu stosowano jedynie nawożenie organiczne, w ilości 25 t·ha-1, jesienią. Zabiegi agrotechniczne prowadzono zgodnie z dobrą praktyką rolniczą. Szczególnie niekorzystne dla uprawy ziemniaka, w warunkach Pogórza Strzyżowsko-Dynowskiego, okazało się opóźnienie terminu sadzenia, powodując istotny spadek plonu ogólnego i handlowego; przy czym podkiełkowywanie bulw przed sadzeniem łagodziło ten ujemny efekt. Zabieg podkiełkowywania przyspieszył wschody o 12 dni, przesuwając wegetację na wcześniejszy okres, co pozwoliło na „ucieczkę” przed zarazą ziemniaka, zwiększenie plonu ogólnego i handlowego oraz złagodzenie ujemnego efektu opóźnienia sadzenia. Bardzo stara odmiana Amerykany, uprawiana w warunkach podgórskich, okazała się istotnie plenniejsza i lepiej reagująca na czynniki agrotechniczne od współczesnej odmiany Denar, stąd też zasługuje na większe zainteresowanie i może zwiększyć bioróżnorodność odmian dostępnych dla ekologicznego systemu uprawy.
The analysis was based on field research conducted in 2007–2009, in Żyznów, District Strzyżów at a height of 387 m above the sea level. The experiment was conducted in a subsidiary arrangement, a split-split-plot in three replications. First-order factor was cultivars: Amerykany and Denar, second-order: planting dates (optimal, delayed), the third order: treatments (sprouting and non sprouting). The optimum planting date was April 17, while the delayed one meant 2 weeks after the first date. Seed material comprised of cultivar Denar Class C/A, and the cultivar Amerykany that was non-certified. The experiment used only organic fertilizers, in an amount of 25 t.ha-1, in the autumn. Agrotechnical treatments were conducted in accordance with the good agricultural practice. Delayed planting date proved to be especially detrimental to the cultivation of potato in Strzyżowsko-Dynowskie Foothills, resulting in a significant decrease in total and marketable yield, while the sprouting of tubers before planting neutralized this negative effect. The sprouting accelerated the emergence of plants for 12 days, moving the vegetation to an earlier period, allowing the "escape" before the potato blight, increased total and marketable yield and mitigating the negative effect of delayed planting. A very old cultivar of Amerykany, grown in the foothills conditions, proved to be significantly more productive and more responsive to agronomic factors than a contemporary cultivar Denar, and therefore deserves greater attention and may increase the biodiversity of cultivars available to organic cultivation system.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 259; 229-242
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resistant starch in potato
Skrobia oporna w ziemniaku
Autorzy:
Sawicka, Barbara
Gupta, Purshottam Das
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216859.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
dietary fibre
health benefits
non-starch polysaccharides
nutrition
potato
resistant starch
slowly available starch
błonnik pokarmowy
korzyści zdrowotne
polisacharydy nieskrobiowe
skrobia oporna
wartości odżywcze
wolno dostępna skrobia
ziemniak
Opis:
Background. Starch and dietary fibers as well as carbohydrates that are not digested and absorbed in the small intestine, are chemically heterogeneous components derived from plants consumed by humans. These chemical components undergo a full or partial fermentation process in the large intestine. Starch and other carbohydrates are the main sources of energy in all diets, while cell wall polysaccharides are the main components of dietary fiber. Aim of the study. The role of starch and other carbohydrates in the human diet was analyzed in terms of structure and distribution in tissues, modification of these components during food processing and impact on functional properties in human nutrition and their behavior in the gastrointestinal tract. Conclusion. Potato and other starch products can play a large role in the prevention of hyperglycemia if starch-derived glucose is released into the circulation in a very slow manner. Potato starch cultivars are therefore very important not only for the industry, but also in the human diet.
Skrobia i włókna dietetyczne, a także węglowodany, które nie są trawione i wchłaniane w jelicie cienkim, są chemicznie niejednorodnymi składnikami pochodzącymi z roślin spożywanych przez ludzi. Te składniki chemiczne przechodzą pełny lub częściowy proces fermentacji w jelicie grubym. Skrobia i inne węglowodany są głównymi źródłami energii we wszystkich dietach, podczas gdy polisacharydy ściany komórkowej są głównymi składnikami błonnika pokarmowego. W pracy przeanalizowano rolę skrobi i innych węglowodanów w diecie człowieka pod względem struktury i rozmieszczenia w tkankach, modyfikacji tych składników podczas przetwarzania żywności oraz wpływu na właściwości funkcjonalne w żywieniu człowieka oraz ich zachowania w przewodzie pokarmowym. Ziemniaki i inne produkty skrobiowe mogą odgrywać dużą rolę w zapobieganiu hiperglikemii, jeśli glukoza pochodząca od skrobi jest uwalniana do krążenia w bardzo powolny sposób. Odmiany skrobiowe ziemniaka są zatem ważne nie tylko dla przemysłu skrobiowego, ale również w diecie człowieka.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 3; 153-169
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania potencjału plonowania średnio późnych i późnych odmian ziemniaka w warunkach środkowo-wschodniej Polski
Determinants of yield potential of medium-late and late potato cultivars in central-eastern Poland
Autorzy:
Sawicka, Barbara
Michałek, Władysław
Pszczółkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198039.pdf
Data publikacji:
2011-03-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
ziemniak
odmiany
wskaźniki fizjologiczne
plon aktualny
plon potencjalny
potato
cultivar
physiological indices
actual yield
potential yield
Opis:
Analizę oparto na wynikach ścisłego doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 1998–2000 w stacji doświadczalnej w Uhninie. Obiektem badań było jedenaście średnio późnych (Ania, Anielka, Arkadia, Fregata, Grot, Klepa, Omulew, Rybitwa, Rywal, Salto, Vistula) i pięć późnych (Dunajec, Hinga, Jantar, Meduza, Wawrzyn) odmian ziemniaka. Nawożenie mineralne na stałym poziomie stosowano wiosną przed sadzeniem, zaś organiczne — jesienią. Zdrowotność sadzeniaków była porównywalna (C/A). W doświadczeniu określono plon bulw, suchą masę oraz plon suchej masy. Plony potencjalne obliczano wg metody van der Zaag z modyfikacją Mazurczyka. Celem było określenie wpływu aktywności fotosyntetycznej na potencjał plonowania średnio późnych i późnych odmian ziemniaka w warunkach polowych a także ocena możliwości zwiększenia produktywności i produkcyjności tych odmian. W warunkach wschodniej części Polski potencjalne plony bulw średnio późnych odmian ziemniaka mogą być o 35% wyższe od plonów rzeczywistych, natomiast w przypadku odmian późnych o 22,2%. Stosunek plonów aktualnych do potencjalnych na poziomie 0,66 zapewnia już uzyskiwanie dobrych plonów, zarówno średnio późnych, jak i późnych odmian ziemniaka. Czynnik genetyczny najsilniej decydował o zmienności fenotypowej zawartości suchej masy, czynniki siedliska najsilniej determinowały zmienność fenotypową plonu bulw i plonu suchej masy, zaś współdziałanie odmian i lat oddziaływało najsilniej na plon suchej masy.
The analysis of potato yield is based on a field experiment carried out at the Uhnin experiment station in the years 1998-2000. Tuber yield, dry matter and dry matter yield were determined in eleven medium-late (Ania, Anielka, Arkadia, Fregata, Grot, Klepa, Omulew, Rybitwa, Rywal, Salto, Vistula) and five late (Dunajec, Hinga, Jantar, Meduza, Wawrzyn) cultivars. The mineral fertilization was applied before planting in spring, at a constant level, to the soil fertilized with manure in autumn. The health status of seed material was similar (C/A class). The potential yield was calculated using the van der Zaag method, with modification of Mazurczyk. Under the conditions of central-eastern Poland the potential yield of medium-late cultivars could be 35% higher than the actual yield, in case of the late cultivars the difference was 22,2%. The 0.66 ratio of actual to potential yield was sufficient to obtain good yields for cultivars of both maturity groups. The genetic factor strongly influenced the phenotypic variation of dry matter, while the habitat determined the phenotypic variation of tuber yield and dry matter yield. The interaction of cultivars with years affected most highly the yield of dry matter.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 259; 219-228
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culinary quality of tubers of selected potato varieties depending on the foliar fertilization used
Jakość konsumpcyjna bulw wybranych odmian ziemniaka w zależności od stosowania nawożenia dolistnego
Autorzy:
Bienia, Bernadetta
Sawicka, Barbara
Krochmal-Marczak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216505.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
consistency
cultivars
foliar fertilization
overcooking
potato
taste
konsystencja
nawożenie dolistne
odmiany
rozgotowywanie
smak
ziemniak
Opis:
Background. The aim of this study was to determine the eating quality of tubers of selected potato cultivars depending on the foliar fertilization used. Material and methods. The study was based on a 3-year (2013–2015) field experiment carried out in Haczów (49°40' N; 21°54' E), in brown, slightly acidic soil. The experiment was established with the randomized split-plot method, where the first-order factor was foliar fertilization with the following fertilizers: Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop (A), Fortis B Mo + Ferti Agro (B), Fortis Duotop Zn Mn + Fortis B Mo (C) and a standard treatment, without foliar application. Second-order factors were 4 potato cultivars from different earliness groups (Agnes, Jelly, Viviana, Vineta). Results. Foliar application of fertilizers has reduced tuber tendency of overcooking. The combination of fertilizers Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop improved tuber palatability and tuber flesh structure, while their consistency was positively influenced by the application of fertilizers Fortis B Mo + Ferti Agro. The foliar fertilizers used did not affect the tuber mealiness of the studied cultivars. Varietal characteristics of potato tubers modified the culinary properties of potato. The cultivars Agnes and Viviana were characterized by the worst palatability, while the cultivar Jelly had the best taste and aroma. Under the dry summer conditions, of 2015 the tubers had the worse taste, the least delicate flesh and were the most susceptible to overcooking, while in the year with excess rainfall, they had the best taste and aroma, and their flesh was soft, delicate and the least prone to overcooking. Conclusion. Varietal characteristics determined the palatability, flesh structure, tendency to overcook and consistency to a greater extent than the foliar application of foliar fertilizers containing macro- and micronutrients. Water shortage during the growing season contributed to a deterioration of the potato culinary characteristics, while, on the contrary, excess water contributed to their improvement.
Celem badań było określenie jakości konsumpcyjnej bulw wybranych odmian ziemniaka w zależności od stosowanego nawożenia dolistnego. Badania oparto na 3-letnim (2013–2015) doświadczeniu polowym przeprowadzonym w Haczowie (49°40' N; 21°54' E), na glebie brunatnej, lekko kwaśnej. Eksperyment założono metodą losowanych podbloków, gdzie czynnikiem I rzędu było nawożenie dolistne następującymi nawozami: Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop (A), Fortis B Mo + Ferti Agro (B), Fortis Duotop Zn Mn + Fortis B Mo (C) i obiekt standardowy, bez nawożenia dolistnego. Czynnikiem II rzędu były 4 odmiany ziemniaka z różnych grup wczesności (Agnes, Jelly, Viviana, Vineta). Aplikacja dolistna nawozów przyczyniła się do zmniejszenia skłonności bulw do rozgotowywania. Kombinacja nawozów Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop wpływała na poprawę smakowitości bulw oraz strukturę miąższu bulw, zaś na ich konsystencję oddziaływała korzystnie aplikacja nawozów Fortis B Mo + Ferti Agro. Stosowane nawozy dolistne nie wpływały na mączystość miąższu bulw badanych odmian. Cechy odmianowe bulw ziemniaka modyfikowały właściwości kulinarne ziemniaka. Najgorszą smakowitością odznaczały się odmiany Agnes i Viviana zaś odmiana Jelly odznaczała się najlepszym smakiem i zapachem. W warunkach suchego lata bulwy miały gorszą smakowitość, najmniej delikatny miąższ i były w największym stopniu podatne na rozgotowywanie, zaś w roku z nadmiarem opadów charakteryzowały się najlepszym smakiem i zapachem, a ich miąższ był miękki, delikatny i najmniej skłonny do rozgotowania. Cechy odmianowe decydowały w większym stopniu o smakowitości, strukturze miąższu, skłonności do rozgotowywania i konsystencji niż stosowanie nawozów dolistnych z zawartością makro- i mikroelementów. Niedobór wody w okresie wegetacji przyczynił się do pogorszenia cech kulinarnych ziemniaka, zaś ich nadmiar odwrotnie – do ich poprawy.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2020, 19, 3; 123-136
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies