Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zakotwiczanie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Konstruowanie reprezentacji społecznych naukowca w tytułach prasowych
Autorzy:
Zbróg, Piotr
Zbróg, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197908.pdf
Data publikacji:
2017-11-21
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wizerunek naukowca
reprezentacje społeczne
zakotwiczanie
obiektyfikacja
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu było opisanie procesu konstruowania reprezentacji społecznej naukowca na podstawie tytułów prasowych z wykorzystaniem podstawowych narzędzi analitycznych opracowanych na potrzeby teorii reprezentacji społecznych. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Głównym problemem było zidentyfikowanie i przeanalizowanie tego, w jaki sposób autorzy tytułów prasowych lokowali nominację naukowiec w polu kontekstowym i jak mogło to kształtować jego potencjalną reprezentację społeczną. Interesujące były dwa aspekty treściowej zawartości struktury reprezentacji społecznych: poznawczy i afektywny. W celu zgromadzenia materiału wybrano wydania elektroniczne z listy najchętniej czytanych opiniotwórczych tygodników oraz artykuły publikowane przez PAP z lat 2014-2017. Dzięki wykorzystaniu wątkowania w związku z tematem „naukowiec” wyłoniono ok. 3000 tytułów. PROCES WYWODU: Po wstępnym zdefiniowaniu celu pracy oraz przedstawieniu założeń badawczych scharakteryzowano jedenaście typów kotwiczenia wyrazu naukowiec w tytułach oraz omówiono sposoby obiektyfikacji naukowca na zdjęciach. Dało to podstawę wskazania możliwych elementów pozwalających na konstruowanie reprezentacji społecznej naukowca. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza elementów budujących pole kontekstowe pozwoliła wyodrębnić kluczowe składniki nominacji naukowiec w tytułach prasowych, a następnie opracować potencjalny kognitywny wizerunek naukowca. Może być on postrzegany m.in. jako osoba odkrywająca rzeczy pożyteczne i przełomowe, o unikalnych umiejętnościach, wysokich kompetencjach, wykonująca skomplikowaną pracę, zasługująca na podziw, uznanie, szacunek, rzadko jako ktoś, komu nie można zaufać. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski z przeprowadzonych analiz dowodzą, że potencjalna reprezentacja społeczna naukowca jest w istotnym stopniu zbieżna z wysokim uznaniem dla profesora uniwersytetu, wyrażonym w badaniach prestiżu zawodów. Warto zwrócić uwagę na innowacyjne wykorzystanie teorii reprezentacji społecznych do badań nad wizerunkiem, oferującej interesujące narzędzia analityczne.  
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2017, 16, 39; 75-95
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OBRAZY UNII EUROPEJSKIEJ W POLSKIM DYSKURSIE PRASOWYM. ANALIZA KOMPLEKSÓW DYSKURSYWNYCH
Autorzy:
Kubala, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652388.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
społeczne reprezentacje
zakotwiczanie
obiektyfikacja
elity symboliczne
dyskurs publiczny
Opis:
Celem poniższego tekstu jest prezentacja deskryptywno-eksplanacyjnego modelu analizy dyskursu, który, przy pewnych uzupełnieniach, pozwala na odwzorowanie warunków dyskursywnych towarzyszących tworzeniu, podtrzymywaniu i ewentualnej zmianie interpretacyjnych ram odniesienia w zakresie publicznie dostępnej wiedzy dotyczącej instytucji, przedmiotów i procesów świata społecznego. Prezentowany model stanowi syntagmę elementów wiążących kolejno: 1) ciąg kategoryzacji (zakotwiczeń i obiektyfikacji), których dokonują strony dyskursu (np. elity symboliczne); 2) własny model analizy opracowanych zakotwiczeń i obiektyfikacji, na który składają się informacje dotyczące: a) zawartość treściowej poszczególnych komunikatów. Dla opisu i analizy tego poziomu wychodzę od analizy sposobów obiektyfikacji i zakotwiczeń wokół pięciu kategorii ekonomia/kultura/polityka/historia/społeczeńtwo; b) dominującego rodzaju uzasadnień aksjologicznych. W tym celu podczas analiz sposobów zakotwiczeń i obiektyfikacji, analiz tożsamości społecznych poszczególnych aktorów biorących udział w dyskursie oraz analiz symbolicznych zysków i strat poniesionych przez poszczególne strony debaty biorę pod uwagę normatywny charakter poszczególnych narracji. Wstępnie interesują mnie trzy orientacje: pragmatyczna, realistyczna i romantyczna. c) „ontologicznego” charakteru, który swoim komunikatom próbują nadać przedstawiciele poszczególnych grup społecznych posiadających odrębne reprezentacje. Dyskurs wyczerpuje się najczęściej w czterech podstawowych kierunkach, jakie aktorzy społeczni nadają swoim komunikatom. Są to wizje: normatywna (idealizacyjno-utopijna), deskryptywna, preskryptywna i pożądana (zadaniowo-roszczeniowa). W tekście przedstawiam również analizę kompleksów dyskursywnych odnoszących się do instytucji Unii Europejskiej, a zrekonstruowanych na podstawie tygodnika „Gazeta Polska” z wykorzystaniem zaprezentowanego modelu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2008, 33
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies