Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nurses" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Professional burnout among nurses and paramedics
Zjawisko wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek i ratowników medycznych
Autorzy:
Nowakowska, Sylwia
Wolniewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962920.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
burnout
stress
nurses
paramedics.
wypalenie zawodowe
stres
pielęgniarka
ratownik medyczny
Opis:
Introduction: The burnout syndrome is characteristic for people who face constant human interaction in their work. Health care professionals are listed in this category. Aim: The aim of this paper was to determine the scope of the burnout syndrome and to assess the degree of burnout among health care professionals. Material and Methods: The study was conducted among a population of 110 nurses and paramedics working in the Opole Province. The research tool used was an own questionnaire, the MBI Ch. Maslach burnout questionnaire and the PSS – 10 scale (Perceived Stress Scale). Results: The results show that passivity and uncertainty in dealing with people (33%) and low mental resilience (29%) are the main personality traits that influence the occurrence of burnout. Conclusions: Professional burnout occurs in all three dimensions of the syndrome, with varying degrees of severity, among health care professionals.
Wstęp: Syndrom wypalenia zawodowego najczęściej występuje w zawodach wymagających intensywnych kontaktów z ludźmi, a do tych należą pracownicy ochrony zdrowia. Cel pracy: Celem pracy jest określenie i identyfikacja wielkości problemu, jakim jest wypalenie zawodowe, oraz ocena stopnia wypalenia zawodowego wśród pracowników ochrony zdrowia. Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 110 pielęgniarek i ratowników medycznych pracujących na terenie województwa opolskiego. Narzędziem badawczym wykorzystanym w pracy był autorski kwestionariusz ankiety, kwestionariusz wypalenia zawodowego MBI Ch. Maslach oraz skali PSS-10 (Perceived Stress Scale). Wyniki: Wyniki badań przeprowadzonych wśród personelu ochrony zdrowia wskazują, iż bierność i niepewność w obcowaniu z ludźmi (33%) oraz niska odporność psychiczna (29%) to główne cechy osobowości mające wpływ na występowanie zjawiska wypalenia zawodowego. Wnioski: Objawy wypalenia zawodowego występują wśród pracowników ochrony zdrowia w każdym wymiarze tego syndromu.
Źródło:
Medical Science Pulse; 2017, 11, 2
2544-1558
2544-1620
Pojawia się w:
Medical Science Pulse
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne aspekty wypalenia zawodowego wśród personelu medycznego ze szczególnym uwzględnieniem grupy zawodowej pielęgniarek w domach pomocy społecznej
Various aspects of burnout among medical personnel, with particular emphasis on the professional group of nurses of social welfare homes
Autorzy:
Komorowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20001280.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
wypalenie zawodowe
personel medyczny
pielęgniarki
dom pomocy społecznej
burnout
medical staff
nurses
social welfare home
Opis:
Wstęp. Domy opieki społecznej są instytucjami, do których kierowane są osoby wymagające całodobowej opieki z powodu niepełnosprawności, choroby czy wieku. Pracownicy domów pomocy społecznej obarczeni są dużą ilością pracy. Zaangażowanie emocjonalne w sprawy pensjonariuszy z równoczesnym brakiem dystansu wobec problemów innych ludzi niesie ze sobą ryzyko obarczenia psychicznego, co może skutkować pojawieniem się syndromu wypalenia zawodowego. Cel. Celem badania było ukazanie różnych aspektów wypalenia zawodowego personelu medycznego w domach pomocy społecznej ze szczególnym uwzględnieniem grupy zawodowej pielęgniarek. Materiał i metody. W badaniach zastosowano wykorzystanie metody sondażu diagnostycznego oraz metody szacowania; techniki badawcze: ankietowanie oraz technikę skali szacunkowej oraz kwestionariusze PSS-10 i DS-14. Badanie zostało zatwierdzone przez Komisję Bioetyczną przy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum w Bydgoszczy (nr KB 434/2017). Wyniki. Badania wykazały istotną statystycznie zależność pomiędzy natężeniem stresu, a grupami wykonywanego zawodu w domach pomocy społecznej. Najwyższe natężenie stresu odnotowano w grupie zawodowej opiekunów medycznych, pielęgniarek oraz rehabilitantów. Wnioski. Pielęgniarki oraz opiekunowie medyczni są grupami zawodowymi najbardziej narażonymi na wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego na tle pozostałych pracowników domów pomocy społecznej. Istotna jest świadomość istnienia zagrożenia i zdecydowana postawa przeciwdziałania zjawisku wyczerpania emocjonalnego.
Abstracts. Nursing homes are institutions for people who require round-the-clock care due to disability, illness or age. Workers of social welfare homes are burdened with a large amount of work. Emotional involvement in the affairs of residents with a simultaneous lack of distance from the problems of other people carries a risk of mental burden, which may result in the appearance of the burnout syndrome. Aim. The aim of the study was to show various aspects of professional burnout of medical personnel in nursing homes, with particular emphasis on the professional group of nurses. Material and methods. The research used the method of diagnostic survey and the method of estimation; research techniques: surveying and the estimation scale technique and the PSS-10 and DS-14 questionnaires. The study was approved by the Bioethics Committee at the Nicolaus Copernicus University in Toruń, Collegium Medicum in Bydgoszcz (No. KB 434 / 2017). Results. The research showed a statistically significant relationship between the intensity of stress and the groups of the profession performed in social welfare homes. The highest intensity of stress was recorded in the professional group of medical carers, nurses and rehabilitators. Conclusions. Nurses and medical carers are the occupational groups most exposed to the occurrence of the occupational burnout syndrome in comparison with other employees of social care homes. It is important to be aware of the threat and to take a firm stance to counteract the phenomenon of emotional exhaustion.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2021, 6, 4; 7-24
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Factors affecting occupational burnout among school nurses in Poland
Czynniki wpływające na wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek szkolnych w Polsce
Autorzy:
Zborowska, Agnieszka
Manulik, Stanisław
Rosińczuk, Joanna
Uchmanowicz, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117039.pdf
Data publikacji:
2020-03-25
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
school nurses
Polish nurses
occupational burnout
burnout syndrome
Maslach Burnout Inventory
evidence-based nursing practice
pielęgniarki szkolne
pielęgniarki polskie
wypalenie zawodowe
syndrom wypalenia
kwestionariusz wypalenia zawodowego Maslacha
praktyka pielęgniarska oparta na dowodach naukowych
Opis:
Background. Occupational burnout is a widespread phenomenon in nurses which manifests in emotional exhaustion, lack of motivation, and feelings of frustration. Objectives. This cross-sectional study aimed to assess factors affecting occupational burnout among 125 school nurses in Poland. Material and methods. Sociodemographic data were collected and the level of burnout was assessed with Maslach Burnout Inventory (MBI). Results. Nurses presented a low level of emotional exhaustion (2.5 pts) and depersonalization (1.5 pts) and a low level of personal achievements (3.8 points). Selected factors influencing the MBI domains were: need for systematic cooperation with a school pedagogue or psychologist (p = 0.001), perception of the nurse as an expert by the school community (p < 0.001), feeling of dissatisfaction with one’s work (p = 0.01), holding the title of a specialist (p = 0.016) and subjective assessment of one’s salary as “high” (p = 0.002). Conclusions. School nurses are at risk of occupational burnout syndrome due to their dissatisfaction with personal achievements at work.
Wstęp. Wypalenie zawodowe jest powszechnym zjawiskiem wśród pielęgniarek, które objawia się wyczerpaniem emocjonalnym, brakiem motywacji i uczuciem frustracji. Cel pracy. Ocena czynników wpływających na wypalenie zawodowe wśród 125 pielęgniarek szkolnych w Polsce. Materiał i metody. Badanie składało się z oceny parametrów socjodemograficznych, a poziom wypalenia oceniono za pomocą Kwestionariusza Maslacha (MBI). Wyniki. Pielęgniarki szkolne wykazały niski poziom wyczerpania emocjonalnego (2,5 pkt.) i depersonalizacji (1,5 pkt.) oraz niski poziom zadowolenia z osiągnięć osobistych (3,8 pkt.). Wybrane czynniki wpływające na poziom wypalenia zawodowego według kwestionariusza MBI to: potrzeba systematycznej współpracy z pedagogiem szkolnym lub psychologiem (p = 0,001), postrzeganie pielęgniarki jako eksperta przez środowisko szkolne (p < 0,001), poczucie niezadowolenia z pracy (p = 0,01), posiadanie tytułu specjalisty (p = 0,016) oraz subiektywna ocena własnego wynagrodzenia jako „wysokie” (p = 0,002). Wnioski. Pielęgniarki szkolne są narażone na syndrom wypalenia zawodowego między innymi z powodu niezadowolenia z osobistych osiągnięć w pracy.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2020, 9, 1-4; 26-30
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypalenie zawodowe wśród studiujących pielęgniarek
Professional burnout among studying nurses
Autorzy:
Bielan, Olga
Kurnatowska, Olga
Kurnatowska, Anna J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944751.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
affect phenomenon
burnout
job satisfaction
nurses
students
pielęgniarki
satysfakcja z pracy
studenci
wypalenie zawodowe
zjawisko afektu
Opis:
Burnout is a response to stress, the source of which is the situation at work. This phenomenon concerns mainly representatives of professions whose essence is to work with people, including doctors, nurses, paramedics and others; their close committed interactions with others constitute the core of professional activity and determine the success and development. Participants of the study were 281 students of extramural complementary nursing course at the University of Warmia and Mazury, mostly aged 40-60 years, employed in hospital wards and with employment contracts. In the study, the authors’ demographic questionnaire of structuralized interview and the MBI questionnaire, developed by Maslach and Jackson, in the Polish version by Pasikowski (2004), were used. The obtained results were statistically analysed. The performed analysis of burnout has confirmed that emotional exhaustion is associated with the length of employment, the number of days off and the number of institutions where nurses were employed. We did not observe, however, any correlation with these variables between depersonalisation and a sense of the lack of achievements. Furthermore, no dependence of the severity of the professional burnout symptoms on the surveyed groups’ age was found. It turned out that the persons working in shifts system felt much stronger depletion of emotion than nurses working in a daily system. It was also observed that nurses employed in hospitals felt much stronger symptoms in both areas of occupational burnout than those working in other institutions. Furthermore, it was not confirmed that the absence of the sense of achievement depended on where the respondents were employed. Taking into account the reference levels of the three dimensions of burnout acc. to MBI it was found out that most respondents were characterized by a low value within the emotional exhaustion and depersonalisation and a high value in terms of a sense of the lack of achievement.
Wypalenie zawodowe to odpowiedź na stres, którego źródłem jest sytuacja w pracy. Zjawisko to dotyczy głównie reprezentantów zawodów, których istotą jest praca z ludźmi, m.in. lekarzy, pielęgniarek, ratowników i innych; w grupach tych bliska, zaangażowana interakcja z innymi stanowi istotę profesjonalnego działania i warunkuje powodzenie w zawodzie, sukces, a także rozwój. W badaniu wzięło udział 281 osób – studentów pielęgniarstwa w ramach studiów pomostowych niestacjonarnych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, w większości w wieku 40-60 lat (55,2%), zatrudnionych przeważnie w oddziałach szpitalnych (55,9%), ponad 3/4 (76,5%) badanych – na umowę o pracę. W pracy wykorzystano autorską ankietę strukturalizowanego wywiadu oraz Kwestionariusz MBI, opracowany przez Maslach i Jackson, w polskiej wersji Pasikowskiego (2004 r.). Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Przeprowadzona analiza wypalenia zawodowego potwierdziła, że wyczerpanie emocjonalne powiązane jest ze stażem pracy, liczbą dni zwolnienia oraz liczbą placówek, w których pielęgniarki były zatrudnione. Nie zaobserwowano natomiast, by istniała korelacja miedzy tymi zmiennymi a depersonalizacją i poczuciem braku osiągnięć. Nie wykazano również, aby nasilenie symptomów wypalenia zawodowego zależało od wieku badanych. Okazało się, że osoby zatrudnione w systemie zmianowym odczuwają znacznie silniejsze wyczerpanie emocjonalne aniżeli pielęgniarki pracujące w systemie dziennym. Zaobserwowano również, że pielęgniarki zatrudnione w szpitalach odczuwają znacznie silniejsze symptomy w obu obszarach wypalenia zawodowego aniżeli osoby pracujące w innych placówkach. Ponadto nie potwierdzono, aby poczucie braku osiągnięć zależało od miejsca wykonywanej pracy. Biorąc pod uwagę poziomy referencyjne trzech wymiarów wypalenia zawodowego wg MBI, stwierdzono, że większość badanych cechowała się niską wartością w zakresie wyczerpania emocjonalnego i depersonalizacji, a wysoką w aspekcie poczucia braku osiągnięć.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 3; 175-182
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Factors to Help Recognize Burnout Symptoms in Hospital Nurses
Czynniki pomagające rozpoznać objawy wypalenia zawodowego u personelu pielęgniarskiego w szpitalach
Autorzy:
Lukács, Andrea
Simon, Nóra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25760571.pdf
Data publikacji:
2023-12-19
Wydawca:
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:
nurse-physician communication
physical activity
burnout
distress
nurses
komunikacja pielęgniarka-lekarz
aktywność fizyczna
wypalenie zawodowe
dystres
pielęgniarki
Opis:
Background. It is important to recognize burnout symptoms among nurses, as it not only affects their wellbeing but can also compromise the quality of care they provide to patients. The aim of this study was to identify potential explanatory factors that help recognize nurse burnout. Material and methods. Nurses working in hospital settings were invited to take part in an online survey in 2023. Measurements included demographics, physical health (health status, physical activity), emotional states of depression, anxiety, and stress, as well as communication between nurses and physicians. To find explanatory factors for nurse burnout symptoms, hierarchical regression analysis was conducted using SPSS 28.0 statistical software. The significance level was set at p-values ≤ 0.05. Results. The data of 233 participants were analyzed, with 27.53±10.21 years of work experience. The majority of participants (93%) were female. The average age was 47.22±8.93 years. There were three significant variables that contributed to burnout symptoms: distress, nurse-physician communication and physical activity. Overall, the final model explained 58% of the variance. Conclusions. The results emphasize the significance of reducing distress, promoting healthy relationships between nurses and physicians, and encouraging physical activity as ways to lessen burnout among nurses. Since burnout among nurses doesn’t dissipate naturally, it necessitates deliberate intervention.
Wprowadzenie. Rozpoznawanie objawów wypalenia zawodowego wśród personelu pielęgniarskiego jest ważne, ponieważ taki stan nie tylko wpływa na ich samopoczucie, ale może również pogorszyć jakość opieki, którą zapewniają pacjentom. Celem tego badania była identyfikacja potencjalnych czynników, które pomagają rozpoznać wypalenie zawodowe wśród personelu pielęgniarskiego. Materiał i metody. Pielęgniarki i pielęgniarze pracujący w warunkach szpitalnych zaproszono do wzięcia udziału w ankiecie internetowej w 2023 roku. Pomiary obejmowały dane demograficzne, zdrowie fizyczne (stan zdrowia, aktywność fizyczną), stany emocjonalne depresji, lęku i stresu, a także komunikację między personelem pielęgniarskim i lekarzami. W celu stwierdzenia czynników wyjaśniających objawy wypalenia zawodowego pielęgniarek i pielęgniarzy, przeprowadzono hierarchiczną analizę regresji przy użyciu oprogramowania statystycznego SPSS 28.0. Poziom istotności został ustalony na poziomie wartości p≤0,05. Wyniki. Przeanalizowano dane 233 uczestników, mających średnio 27,53±10,21 lat doświadczenia zawodowego. Większość uczestników (93%) stanowiły kobiety. Średnia wieku wynosiła 47,22±8,93 lat. Stwierdzono trzy istotne zmienne, które przyczyniły się do wystąpienia objawów wypalenia zawodowego: zaniepokojenie, komunikacja pielęgniarka-lekarz i aktywność fizyczna. Ogólnie ostateczny model wyjaśnił 58% wariancji. Wnioski. Wyniki podkreślają znaczenie zmniejszania stresu, promowania zdrowych relacji między personelem pielęgniarskim i lekarzami oraz zachęcania do aktywności fizycznej jako sposobów na zmniejszenie wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek i pielęgniarzy. Ponieważ wypalenie zawodowe wśród personelu pielęgniarskiego nie ustępuje w sposób naturalny, wymaga ono celowej interwencji.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2023, 17, 4; 291-298
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perfekcjonizm, wybrane cechy demograficzne i zawodowe jako predyktory wypalenia zawodowego u pielęgniarek pracujących na bloku operacyjnym
Perfectionism, selected demographic and job characteristics as predictors of burnout in operating suite nurses
Autorzy:
Włodarczyk, Dorota
Obacz, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166315.pdf
Data publikacji:
2014-11-05
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
perfekcjonizm adaptacyjny
perfekcjonizm dezadaptacyjny
wypalenie zawodowe
pielęgniarki
blok operacyjny
adaptive perfectionism
maladaptive perfectionism
burnout
nurses
operating suite
Opis:
Wprowadzenie: Celem badań było sprawdzenie, czy predyspozycja osobowościowa określana jako perfekcjonizm jest predyktorem wypalenia zawodowego u pielęgniarek narażonych na szczególny rodzaj stresu, jakim jest praca na bloku operacyjnym, i czy efekt ten istnieje, kiedy kontrolowany jest wpływ wybranych czynników demograficznych i zawodowych. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 100 osób (w tym 93 kobiety) pracujących w zawodzie pielęgniarskim (średnia wieku: 38,67 lat). Przeważały osoby zatrudnione w placówkach publicznych (68%), pracujące w większości w systemie dyżurowym (62%) na stanowiskach pielęgniarek operacyjnych (75%) i anestezjologicznych (25%). Do pomiaru perfekcjonizmu zastosowano kwestionariusz Perfekcjonizmu Adaptacyjnego i Dezadaptacyjnego (PAD) autorstwa Szczuckiej, a do oceny wypalenia zawodowego - Oldenburską Skalę Wypalenia (Oldenburg Burnout Inventory - OLBI) opracowaną przez Demerouti i wsp. Kontrolowano wpływ wybranych cech demograficznych i zawodowych. Wyniki: Przeprowadzone analizy regresji hierarchicznej potwierdziły, że po uwzględnieniu wpływu wybranych czynników demograficznych i zawodowych perfekcjonizm dezadaptacyjny był istotnym predyktorem braku zaangażowania i wyczerpania, natomiast perfekcjonizm adaptacyjny wiązał się z wyższym zaangażowaniem w pracę. Istotne znaczenie miały także: wykształcenie, liczba miejsc pracy, dyżurowy system pracy oraz stan cywilny respondentów. Wnioski: Badanie pozwoliło na potwierdzenie niekorzystnej roli perfekcjonizmu dezadaptacyjnego w kształtowaniu wypalenia zawodowego w tej grupie badanej, jednak hipoteza o ochronnym działaniu perfekcjonizmu adaptacyjnego potwierdzona została tylko częściowo, w odniesieniu do braku zaangażowania. Wyniki badań zwracają uwagę na bardzo istotne, w tym również niebezpieczne z punktu widzenia wypalenia, zjawiska zaistniałe w badanej grupie zawodowej. Wskazują na konieczność kontynuowania badań w tym zakresie. Med. Pr. 2013;64(6):761–773
Background: The study was aimed at verifying the predictive power of perfectionism for professional burnout among nurses exposed to distress resulting from work in an operating suite and testing whether this effect exists after controlling for selected demographic and job characteristics. Material and Methods: The study group consisted of 100 nurses (93 women; mean age: 38.67 years). The majority in the group worked in public facilities (68%), in duty system (62%), as operating (75%) or anesthesiology (25%) nurses. To test perfectionism The Polish Adaptive and Maladaptive Perfectionism Questionnaire (AMPQ) (Perfekcjonizm Adaptacyjny i Dezadaptacyjny - PAD), developed by Szczucka, was used. To examine burnout the Oldenburg Burnout Inventory (OLBI) by Demerouti et al. was adopted. The effects of selected demographic and job characteristics were controlled. Results: The results of hierarchical regression analyses revealed that after controlling for selected demographic and job characteristics maladaptive perfectionism was a significant predictor of disengagement and exhaustion whereas adaptive perfectionism predicted a better work engagement. Significant predictors were also: education, number of workplaces, duty system and marital status. Conclusions: The study allowed to confirm the hypothesis on a harmful role of maladaptive perfectionism in shaping burnout among operating suite nurses. The hypothesis on protective function of adaptive perfectionism was confirmed only partially, with regard to disengagement. The results of the study also highlighted some risk factors of burnout which may exist in this occupational group. This confirms the need to continue research in this area. Med Pr 2013;64(6):761–773
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 6; 761-773
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzór zachowania A jako predyktor wypalenia i satysfakcji zawodowej u pielęgniarek/pielęgniarzy pracujących na oddziałach intensywnej terapii
Type A behaviour as a predictor of burnout and job satisfaction in intensive care units nurses
Autorzy:
Włodarczyk, Dorota
Pawliszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165407.pdf
Data publikacji:
2015-06-08
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
satysfakcja z pracy
Wzór zachowania A
wypalenie zawodowe
oddział intensywnej terapii
pielęgniarki
pielęgniarze
job satisfaction
type A behaviour
professional burnout
intensive care unit
nurses
Opis:
Wstęp Praca na oddziale intensywnej terapii (OIT) należy do jednej z najtrudniejszych i najcięższych w praktyce pielęgniarskiej. Wymaga nie tylko rozległej wiedzy i profesjonalnych umiejętności, ale także określonych predyspozycji osobowościowo-temperamentalnych. Celem pracy było sprawdzenie, czy wzór zachowania A (WZA) jest predyktorem wypalenia i satysfakcji zawodowej pielęgniarek/pielęgniarzy pracujących na OIT oraz czy efekt ten utrzymuje się po kontroli wybranych czynników demograficznych i zawodowych. Materiał i metody W badaniu wzięło udział 99 osób (77 kobiet) w wieku 24–58 lat (średnia (mean – M) = 32,33; odchylenie standardowe (standard deviation – SD) = 8,81), pracujących na OIT. Zastosowane następujące narzędzia: do pomiaru WZA – Kwestionariusz Samopoznania BWZ Wrześniewskiego, wypalenia zawodowego – Oldenburską Skalą Wypalenia OLBI opracowaną przez Demerouti i wsp., satysfakcji z pracy – Skalą Satysfakcji z Pracy Zalewskiej. Wyniki Hierarchiczna analiza regresji wykazała, że po kontroli uwzględnionych czynników demograficznych i zawodowych tendencja do agresywności była predyktorem większego wyczerpania i braku zaangażowania oraz mniejszej satysfakcji z pracy. Potrzeba osiągnięć i potrzeba dominacji wiązały się odpowiednio z większą satysfakcją i mniejszym wyczerpaniem. Istotne znaczenia dla funkcjonowania zawodowego miały także dyżurowy system pracy, miejsce zamieszkania i płeć. Wnioski Badanie potwierdziło predyktywną wartość wszystkich 3 treściowych elementów WZA dla wypalenia i satysfakcji zawodowej pielęgniarek/pielęgniarzy OIT. Wyniki wskazują także zasadność dalszych badań rozpatrujących WZA w kontekście dopasowania do pracy na OIT. Med. Pr. 2015;66(2):213–224
Introduction Working at intensive care unit (ICU) is one of the most difficult and taxing nursing specialties. It demands not only extensive knowledge and professional skills but also specific personality-temperamental dispositions. The aim of the study was to verify if type A behavior (TAB) is a predictor of burnout and job satisfaction in ICU nurses and if this effect still exists after controlling for selected demographic and job characteristics. Material and Methods The study group consisted of 99 nurses (77 women), aged 24–58 (mean (M) = 32.33; standard deviation (SD) = 8.81) working at ICU. The following tools were used: to measure TAB – Type A Behavior Survey BWZ by Wrzesniewski; job burnout – the Oldenburg Burnout Inventory OLBI by Demerouti et al.; and job satisfaction – the Job Satisfaction Scale by Zalewska. Results The results of hierarchical regression analyses showed that after controlling for selected demographic and job characteristics, tendency for aggression was a predictor of higher exhaustion, disengagement and lower job satisfaction. Achievement striving and tendency to dominate were related to higher job satisfaction and lower exhaustion, respectively. Significant predictors of professional functioning were also: duty work system, place of living and gender. Conclusions The results of the study confirmed that all 3 content features of TAB were significant predictors of job functioning of ICU nurses. They also indicate that considering TAB in the context of individual adjustment to the environment of the job at ICU would be a valuable direction for future research. Med Pr 2015;66(2):213–224
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 2; 213-224
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ryzyko wypalenia zawodowego pracowników służb społecznych
Autorzy:
Zbyrad, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614703.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
professional burnout
menial occupations
social service
welfare workers
teachers
nurses
help the other person
wypalenie zawodowe
zawody służebne
służby społeczne
pracownicy socjalni
nauczyciele
pielęgniarki
pomoc drugiemu człowiekowi
Opis:
The phenomenon of the professional burnout wakes the more and more greater interest on the psychologists, educators and sociologists’ side. During the last 30 years, many theories about syndromes of the professional burnout appeared. The emotional exhaustion, the excessive distance in relation with people and matters, which one serves, until the loss of emotional engaging – these are generally experienced aspects of the syndrome of the professional burnout. The objective treatment of customers, schoolchildren, patients or suppliants can be its effect. The researches on the issue of burnout, which involve repeatedly new professional groups, are conducted on the large scale. Menial occupations, whose essence is to help the other person, are threatened by the risk of the professional burnout. To these occupations the next are included: welfare workers, teachers, nurses, doctors, policemen, emergency services, etc. The object of the article is to pay attention to chosen models of the professional burnout, its conditioning and to get the answer to the question, why the risk of the professional burnout is included into the occupations which aim is to serve the other person.
Zjawisko wypalenia zawodowego budzi coraz większe zainteresowanie ze strony psychologów, pedagogów i socjologów. W ciągu niespełna 30 lat powstało wiele teorii o zespołach wypalenia zawodowego. Emocjonalne wyczerpanie, nadmierny dystans wobec osób i spraw, którym się służy, aż do utraty zaangażowania emocjonalnego – to powszechnie doświadczane przejawy syndromu wypalenia zawodowego. Jego efektem może być przedmiotowe traktowanie klientów, uczniów, pacjentów czy petentów. Na szeroką skalę prowadzone są badania nad wypaleniem, które obejmują zasięgiem coraz to nowe grupy zawodowe. Ryzykiem wypalenia zawodowego zagrożone są zawody służebne, których istotą jest pomoc drugiemu człowiekowi. Do tych zawodów zalicza się: pracowników socjalnych, nauczycieli, pielęgniarki, lekarzy, policjantów, służby ratownicze itp. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na wybrane modele wypalenia zawodowego oraz uzyskanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego ryzyko wypalenia zawodowego jest wkalkulowane w zawody, których celem jest służba drugiemu człowiekowi.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2017, 30, 4
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies