Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rakowski, Maciej." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Druga tura wyborów samorządowych – gwarancja demokracji czy zbędna dekoracja?
The second round in the local elections – the guarranty of democracy or the useless decoration?
Autorzy:
Rakowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585407.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
samorząd terytorialny w Polsce
wybory samorządowe
druga tura wyborów
kodeks wyborczy
wójt, burmistrz
prezydent miasta
local government in Poland
local elections
second round of elections
electoral code
mayor
president of the city
Opis:
W artykule przedstawione zostały problemy związane z drugą turą wyborów wójtów, burmistrzów i prezydentów miast. Zgodnie z art. 473 k.w. przeprowadzenie drugiej rundy wyborów jest konieczne wówczas, gdy żaden z kandydatów nie uzyskał ponad połowy ważnie oddanych głosów. W ponownym głosowaniu, przeprowadzanym po 14 dniach, bierze udział dwóch kandydatów, którzy w pierwszym głosowaniu uzyskali największe liczby głosów. Autor zebrał dane dotyczące wyborów wójtów, burmistrzów i prezydentów miast ze wszystkich gmin województw: łódzkiego, podkarpackiego, świętokrzyskiego i zachodniopomorskiego (łącznie 533 gminy), dla wyborów samorządowych z 2014 r. Spośród tych gmin w 43 zgłoszono tylko jednego kandydata, a w 167 – dwóch. W pozostałych 323 gminach było przynajmniej trzech kandydatów (najwięcej – aż 11 w wyborach prezydenta Zgierza), z czego w 196 przypadkach konieczne było przeprowadzenie drugiej tury wyborów. Autor przedstawił dane wskazujące na związek pomiędzy liczbą zgłoszonych kandydatów, a prawdopodobieństwem wyboru w pierwszej turze. W drugiej turze wyborów w 71% przypadków zwyciężył ten kandydat, który zdobył najwięcej głosów w pierwszej turze. Analizie poddano dane w postaci procenta głosów zdobytych przez zwycięzcę pierwszej tury i procentowej różnicy głosów między nim a kandydatem z drugiego miejsca – na tej podstawie autor wykazał, że przy odpowiednio dużej przewadze w pierwszej turze wyborów, zmiana kolejności kandydatów w ponownym głosowaniu jest bardzo mało prawdopodobna (choć w praktyce i takie sytuacje się zdarzyły). W tekście przedstawiona została propozycja zmiany kodeksu wyborczego, tak aby nie przeprowadzać drugiej tury tam, gdzie w pierwszym głosowaniu zwycięzca co prawda nie uzyskał połowy głosów, ale jego przewaga nad rywalami była odpowiednio duża. Odwołując się do przykładów z praktyki poddano krytyce obowiązujące rozwiązanie, zgodnie z którym w przypadku rezygnacji jednego z dwóch kandydatów rywalizujących w drugiej turze, głosowanie przeprowadza się tylko z udziałem jednego kandydata (zdaniem autora – należy w takim przypadku dopuścić do drugiej tury kandydata z kolejną liczbą głosów).
In the article there are presented some problems connected with the second round of elections of mayors and presidents of cities in Poland. Due to the art. 473 of the electoral code the second round of elections is necessary, when in the first voting none of the candidates got more than half of the total number of valid votes. In the second voting compete two candidates, who got the highest numbers of votes in the first round of elections. The author collected data for the elections of mayors and presidents in all the communities of four Polish voivodeships: łódzkie, podkarpackie, świętokrzyskie and zachodniopomorskie (with 533 communities) for the local elections of 2014. In 43 of these communities there was only one candidate, and in 167 – only two. In the rest of the communities (323) there were three or more candidates (the highest number – 11 – was observed in the elections of president of city of Zgierz). In 196 cases in this group it was necessary to hold the second voting. The author presents the data which shows the connection between the number of candidates and the probability of final success already in the first voting. In 71% of cases the second round of voting was won by the candidate, who had got the best result in the first voting. There were analyzed the detailed results of voting – the percent of votes received by the winner of the first voting and the difference (also in percents) between him and the candidate who took the second position in the first voting. The author shows, that when the advantage of the winner of the first voting is big enough, the probability of the success of his competitor is very little in practice (but also situations like that took place in 2014). In the text there was presented the proposal of changes in the Polish electoral code, aiming to resign of the second round of voting in communities, where the winner of the first elections got less than 50% of votes, but his advantage over other candidates was big enough. Describing the examples from the elections of 2014 the author critics the article of the electoral code, which say, that when one of the candidates in the second round resigns, there is only one candidate left in the second voting (the author says, that in such a situation candidate with the next highest number of votes should enter the second round of the elections).
Źródło:
Studia Wyborcze; 2016, XXII; 31-51
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okręgi wyborcze w wyborach do rad miast na prawach powiatu
Electoral districts in the cities with county rights
Autorzy:
Rakowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585423.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
wybory
wybory samorządowe
wybory proporcjonalne
okręgi wyborcze
deformacje wyników wyborów
elections
local elections
proportional election
constituencies
deformations of the election results
Opis:
W Polsce jest 65 miast na prawach powiatu, to jest gmin, w których rada miejska wybierana jest w wyborach proporcjonalnych. Zgodnie z ustawą kodeks wyborczy z 5 stycznia 2011 r. gminy te podzielone są na okręgi wyborcze, w których wybieranych jest od 5 do 10 radnych. Ostatnie wybory samorządowe zostały przeprowadzone jeszcze na podstawie ordynacji wyborczej z 1998 r. W gminach tworzono wówczas okręgi wyborcze, w których obsadzano od 5 do 8 mandatów. Podział na okręgi dokonywany był przez radę gminy, przy czym ustawodawca sformułował zasadę stałości okręgów wyborczych. Autor artykułu przedstawia praktyczne aspekty podziału gmin będących miastami na prawach powiatu w wyborach samorządowych z 2010 r. Najmniejsze (pięciomandatowe) okręgi były wówczas zdecydowanie najpopularniejsze (161 na łączną liczbę 298 okręgów), zaś największych (ośmiomandatowych) było zaledwie 14 w całej Polsce. W gminach, w których utworzono najmniejsze okręgi wyborcze, zdarzało się, że 8% – a nawet 10% – głosów uzyskanych przez listę nie przekładało się na mandaty w radzie. Wykazano również, że im mniejsze były okręgi wyborcze, tym silniejsza była nadreprezentacja ugrupowania zwycięskiego. Związane z tym silne deformacje wyniku wyborczego występowały m. in. w Bytomiu, Szczecinie, Gdańsku, Łodzi i Chorzowie. Autor wyraził pogląd, że zdecydowanie bardziej sprawiedliwy byłby rozdział mandatów dokonywany w okręgu ogólnomiejskim, czyli bez podziału miasta na okręgi (przykładowa symulacja rozdziału mandatów w takich wyborach została przedstawiona w pracy).
In Poland there are 65 cities which are communities with county rights, in which the city council is elected in the proportional elections. In accordance with the electoral code of 5th January 2011 in these cities the electoral districts elect from 5 to 10 members of the city council. The last local elections were conducted in accordance with the electoral law of 1998 and the communities were divided into districts electing from 5 to 8 councilors each. The division into electoral districts is done by the city council, and the principle of immutability of districts is declared by law. The author of the article presents the practical aspects of the division into electoral districts done in the cities with county rights – for the elections of 2010. The smallest districts were the most common (161 for the total number of 298), and the biggest ones – of 8 seats – the most rare (only 14 in all Poland). Where the elections were held in the small districts, 8% of votes for the list (and somewhere even 10%) wasn’t enough to get the representation in the council. It was also proved, that the smaller districts were in the community, the stronger was the overrepresentation of the winning party. The strong deformations of the results could be observed in cities like Bytom, Szczecin, Gdańsk, Łódź, Chorzów. The author presents the opinion, that much better and just would be the elections without dividing the town into electoral districts, so with one district for the whole city (the simulation of the results of the elections without districts was also presented in the text).
Źródło:
Studia Wyborcze; 2013, XV; 7-48
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies