Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "communio" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Kapłani – słudzy communio
    Autorzy:
    Lala, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622910.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    teologia duchowości
    communio
    duchowość kapłańska
    kapłan
    kapłaństwo
    Maryja
    jedność
    rady ewangeliczne
    Ruch Focolari
    wspólnota
    Opis:
    Jan Paweł II w Liście apostolskim Novo millennio ineunte wyraża pragnienie krzewienia duchowości komunii, „jako zasady wychowawczej wszędzie tam, gdzie kształtuje się człowiek i chrześcijanin, gdzie formują się szafarze ołtarza, duszpasterze” (NMI 43). Do kapłanów należy troska o pogłębianie ducha communio wśród ludzi. Żeby jednak mogli dać innym świadectwo jedności, muszą wpierw sami żyć w jedności pomiędzy sobą. Niniejsze studium uwypukla niektóre aspekty życia „według Ducha” (Rz 8,4. 9), które uzdalnia kapłanów do realizacji tego wezwania. Konieczna jest więc najpierw ich osobista troska o jedność z Osobami Trójcy Świętej, by realizować pomiędzy sobą życie w komunii na wzór samego Boga. Wspólnota życia domaga się od nich w pierwszym rzędzie, aby mieli „gorącą miłość jedni ku drugim” (1 P 4,8). Do życia w jedności konieczne jest kierowanie się radami ewangelicznymi, ponieważ wymagają one złożenia Bogu całkowitego daru z siebie. Wzór ogołocenia własnego „ja” znajdują w Chrystusie ukrzyżowanym, w momencie Jego opuszczenia (por. Mk 15, 34). Przykładem życia w komunii jest dla nich osoba Maryi.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2010, 17; 341-361
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie wspólne drogą do rozwoju duchowego we Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża
    Living together as a way to spiritual development in the Communio Sororum Discipularum Crucis
    Autorzy:
    Langa, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570745.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    wspólnota
    Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża
    rozwój duchowy
    community
    Communio Sororum Discipularum Crucis
    spiritual development
    Opis:
    W artykule opisano, na przykładzie Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża, w jaki sposób życie we wspólnocie może stać się drogą do rozwoju duchowego. Człowiek, przekraczając siebie, wychodząc poza własne sprawy, już się rozwija. We wspólnocie przechodzi od „ja” do „my”. Staje się odpowiedzialny za kształt swojej wspólnoty, jego rozwój duchowy (lub jego brak) wpływa na kształt całej wspólnoty. Warunkami rozwoju duchowego są spotkania z Chrystusem, zwłaszcza w Eucharystii i podczas adoracji, wierność Ewangelii i ciągłe nawracanie się oraz troska o Kościół i zaangażowanie w jego życie. Siostry mają pomagać Kościołowi w wypełnianiu jego posłannictwa poprzez apostolat wśród świeckich. Najpierw jednak, zanim wyjdą do ludzi spoza wspólnoty, muszą nauczyć się dostrzegać swoje współsiostry, przyjmować je wraz ze wszystkimi słabościami, otoczyć je modlitwą, miłością i zrozumieniem.
    The article describes, on the example of Communio Sororum Discipularum Crucis, how life in the community can become a path to spiritual development. Man transcending himself, going beyond his own affairs, is already developing. In the community he goes from “I” to “we”. He becomes responsible for the shape of his community, his spiritual development (or lack of it) affects the shape of the whole community. The conditions for spiritual development are encounters with Christ, especially in the Eucharist and during adoration, fidelity to the Gospel and constant conversion, and concern for the Church and commitment to his life. The Sisters are to help the Church to fulfill his mission through the apostolate among the laity. But first, before they go out to people outside of the community, they must learn to see their sisters, embrace them with all their weaknesses, surround them with prayer, love and understanding.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 189-205
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SPROSTAĆ WEZWANIU DO EWANGELIZACJI
    Autorzy:
    Marczewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462073.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    charisma
    (deutero) catechumen
    social work
    » ecclesiology communio «
    evangelization
    elite groups
    individualism
    initiation
    parish
    pluralism
    religiousness
    Light-Life Movement
    pastoral theology
    community
    charyzmat
    (deutero)katechumenat
    diakonia
    eklezjologia »communio«
    ewangelizacja
    grupy elitarne
    indywidualizm
    inicjacja
    parafia
    pluralizm
    religijność
    Ruch Światło-Życie
    teologia pastoralna
    wspólnota
    Opis:
    The initial reflection on the state of the Polish pastoral work, the contemporary religiousness of Polish people and the possibility of leaving the increasing deadlock behind allowed for circling three subjects which are worth consideration: (1) the state of the Polish religiousness, (2) the pastoral consequences resulting from » ecclesiology communio« developed by the Fathers of the Vatican Council, (3) and, » translated « into a language of some movement, some action, the ecclesiology of the Vatican Council in her central elements: a person, the community of God’s people, the apostolic community. Each of them can constitute the subject of the separate study or several books. In this study, we will circle only the lines of reflection.
    Wstępne refleksje nad stanem polskiego duszpasterstwa, współczesną religijnością Polaków oraz możliwością wyjścia z zaznaczającego się coraz bardziej impasu pozwoliły na zakreślenie trzech tematów, którymi warto się zająć: (1) stanem polskiej religijności, (2) konsekwencjami pastoralnymi wynikającymi z wypracowanej przez Ojców Soboru »eklezjologii communio«, (3) oraz »przetłumaczoną« na język pewnego ruchu, pewnego działania, eklezjologią Soboru w jej centralnych elementach: osoby, wspólnoty ludu Bożego, wspólnoty apostolskiej. Każdy z nich może stanowić przedmiot osobnego studium lub kilku książek. W tym opracowaniu zakreślimy jedynie linie refleksji.
    Źródło:
    Studia Katechetyczne; 2015, 11
    0138-0672
    Pojawia się w:
    Studia Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Owoce życia we Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża
    Fruits of community life in the Communio Sororum Discipularum Crucis
    Autorzy:
    Langa, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570788.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    wspólnota
    Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża
    owoce życia we wspólnocie
    community
    Communio Sororum Discipularum Crucis
    fruits of community life
    Opis:
    Myśląc o życiu we wspólnocie osób konsekrowanych, nie można pominąć kwestii, że każde życie we wspólnocie powinno rodzić dobre owoce. Odnosi się to także do Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża. Nawiązując do Konstytucji CSDC, można wymienić najważniejsze z owoców: wzrost w miłości do Boga, do bliźniego i przygotowanie do spotkania z Bogiem w wieczności. Siostry są zaproszone do wydawania owoców zarówno dla siebie samych, dla całej wspólnoty oraz bliźnich świeckich.
    Thinking of living in community of consecrated persons, we cannot ignore the issue that community life should bear good fruits. It refers also to Communio Sororum Discipularum Crucis. In reference to Constitutions CSDS we can mention the most important fruits of community life: increase in love to God, to other people and preparing to meet God in eternity. Sisters are encouraged to bear spiritual fruits both for themselves, for their community and for lay people.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 175-193
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evangelisieren durch die gelebte Communio
    Ewangelizować poprzez żywą communio
    Autorzy:
    Hajduk, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460457.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Warszawska Prowincja Redemptorystów
    Tematy:
    Communio
    Kościół
    Ewangelizacja
    Gościnność
    Relacje międzyosobowe
    wspólnota
    Communion
    Church
    Evangelization
    Hospitality
    interpersonal relationships
    community
    Kirche
    Evangelisierung
    Gastfreundschaft interpersonale Beziehungen
    Gemeinschaft
    Opis:
    Communio jest pojęciem, którego używa Nowy Testament, by opisać życie Kościoła. Zgodnie z ideałem communio kształtowane są również egzystencja i działalność pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Od Soboru Watykańskiego II communio staje się wiodącą myślą eklezjologiczną, która pozwala określić naturę Kościoła, nadać kształt jego strukturom oraz wyznaczyć kierunek jego urzeczywistniania się w świecie. Ideał komunii jest bardzo bliski koncepcji (nowej) ewangelizacji, którą „należy uważać za łaskę i właściwe powołanie Kościoła” (por. EN 14). Działalność ewangelizacyjna nie może być sprowadzona do przekazu doktryny, ale musi przyjąć postać ortopraktyki, czyli życia i działania wypełnionego czynami dokonanymi w duchu Ewangelii. Taką możliwość stwarza communio, która swoją siłę ewangelizacyjną ujawnia w działalności małych wspólnot kościelnych, w gościnności chrześcijańskiej oraz w relacjach międzyosobowych, pozwalających na przekaz doświadczenia wiary. Wspólnoty kościelne ożywiane ideałem communio, praktykujące chrześcijańską gościnność i pielęgnujące otwarte, braterskie relacje stają się uprzywilejowanymi miejscami socjalizacji religijnej, czyli przekazywania z pokolenia na pokolenie wiary w Chrystusa wraz z wynikającymi z niej wartościami, normami i postawami.
    Źródło:
    Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 117-133
    1731-710X
    Pojawia się w:
    Studia Redemptorystowskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólnota Kościołem jutra. Eklezjalne "communio" w Chrystusie w ujęciu Franciszka Blachnickiego
    Community as the Church of Tomorrow. Ecclesial "Communio" in Christ in terms of Franciszek Blachnicki
    Autorzy:
    Korwin-Gronkowski, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601615.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół
    Franciszek Blachnicki
    eklezjologia communio
    wspólnota
    Sobór Watykański II
    Church
    Francis Blachnicki
    ecclesiology of communion
    community
    the Second Vatican Council
    Opis:
    Boskie pochodzenie Kościoła i implikacja dzieła Trzech Osób Boskich wyraża lud zjednoczony w jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego. W nim człowiek zanurzony doświadcza pośrednictwa zbawczego w komunikacji z Chrystusem Zmartwychwstałym. Zbawcza komunikacja to dar i uczestnictwo w Boskim życiu, przez i w pośrednictwie Kościoła. Swoje głębokie zakorzenienie w eklezjologii communio doskonale widział Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Oryginalność jego spojrzenia polega na tym, iż doskonale odczytał myśl eklezjalną Soboru Watykańskiego II. Dążył także do zaimplementowania tejże wizji w autentycznym przekazie wiary w Kościele. Blachnicki widział Kościół, który jest wspólnotową drogą człowieka ku zbawieniu wypełnionym w Jezusie Chrystusie. Na tym tle niezaprzeczalnie można dzisiaj uznać tę myśl za iście prorocką w kontekście nowej ewangelizacji.
    The Divine origin of the Church and the implication of the works of the Holy Trinity is expressed by the people united in the unity of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. This means people integrated into the unique community called communio. It is the relationship of man with the Triune, Personal Creator, Redeemer and Savior of the human race in the “interdependence”, which we call – the Church. This community, began in the consciousness of faith, seeks to reach the eschatic fulfillment. One immersed in it experiences the salvific mediation in communication with the Risen Christ. The saving communication is a gift and participation in the divine life, “through” and “in” the mediation of the Church. Father Franciszek Blachnicki, the Servant of God, has seen his own deepest roots in the ecclesiology of communion. The originality of his approach is based on a splendid interpretation of ecclesial reflection on Church which was done by The Second Vatican Council. Blachnicki has also sought to implement this vision in the authentic transmission of the faith in the Church. He has seen the Church as the Community way of the man towards salvation fulfilled in Jesus Christ. In today’s context of the new evangelization this reflection can be undeniably considered as an idea of a truly prophetic kind.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 189-203
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies