Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "culture war" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Przemiany kulturowe z wojną w tle – eliminowanie kultury rosyjskiej z przestrzeni kultury zachodniej jako forma solidarności z narodem i kulturą Ukrainy
Cultural changes with war in the background – eliminating Russian culture from the space of Western culture as a form of solidarity with the nation and culture of Ukraine
Autorzy:
Rusek, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234006.pdf
Data publikacji:
2024-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
kultura
kultura anulowania
wojna
solidarność
etyka solidarności
culture
cancel culture
war
solidarity
solidarity ethics
Opis:
The main axis of the article is the socio-cultural phenomena occurring since the outbreak of the Russian invasion in Ukraine in 2022, which has caused important changes not only in Europe, but also in other regions of the world. These changes have obvious political, economic, demographic, social and less obvious cultural dimensions. The latter take various forms, among which one is particularly controversial – it is the elimination of Russian culture from the cultural space of Western and other countries, among them Poland. This stems from solidarity with the Ukrainian people and an attempt to influence the attitudes of the Russian society, who, as research indicates, endorse the Russian invasion. The boycott mainly concerns artistic culture, symbolic in terms of the works of both living and deceased artists, contemporary and classical creations, both pro and anti-war artists. Against this background, a public discussion unfolds on the legitimacy of all forms of boycott and the issue of collective responsibility. The theoretical context for the consideration of these phenomena is the concept of cancel culture. Empirical illustrations, on the other hand, are the studies on the discussed phenomena based on the opinion of students of social sciences.
Osią przewodnią artykułu są zjawiska społeczno-kulturowe zaistniałe z chwilą wybuchu w 2022 roku rosyjsko-ukraińskiej wojny, która spowodowała ważne przemiany nie tylko w Europie, ale także w innych regionach świata. Przemiany te mają oczywiste wymiary: polityczny, ekonomiczny, demograficzny, społeczny oraz mniej oczywisty wymiar kulturowy. Ten ostatni przybiera różne formy, wśród których jedna budzi szczególnie wiele kontrowersji – jest to eliminowanie różnymi sposobami kultury rosyjskiej z przestrzeni kultury państw zachodnich i innych, w tym Polski. Podłożem tego zjawiska jest solidaryzowanie się z narodem ukraińskim i próba oddziaływania na postawy społeczeństwa rosyjskiego, w większości, jak wskazują badania, popierającego inwazję rosyjską. Bojkot dotyczy głównie kultury artystycznej, symbolicznej w zakresie dzieł zarówno żyjących, jak i nieżyjących twórców, wytworów współczesnych i zaliczanych do klasycznych, artystów zarówno popierających wojnę, jak i jej przeciwnych. Na tym tle toczy się publiczna dyskusja dotycząca zasadności stosowania wszelkich form bojkotu oraz kwestii odpowiedzialności zbiorowej. Kontekstem teoretycznym dla rozważań nad owymi zjawiskami jest przytoczona koncepcja cancel culture – kultury anulowania. Ilustracją empiryczną natomiast są badania dotyczące omawianych zjawisk oparte na opinii studentów nauk społecznych.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2024, 24, 1; 30-44
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nasze było dla nas bezcenne… OCHRONA DÓBR KULTURY W DZIAŁALNOŚCI POLSKIEGO PAŃSTWA PODZIEMNEGO 1939–1945
What was ours was invaluable to us… PRESERVING CULTURAL HERITAGE AS PART OF THE POLISH UNDERGROUND STATE’S (PPP) OPERATIONS 1939–1945
Autorzy:
Piotr, Majewski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433362.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
wojna
okupacja
kultura
muzea
zbiory
war
occupation
culture
museums
collections
Opis:
The paper presents various forms of Polish underground structures, known as the Polish Underground State, during WWII. Their activities were connected with the preservation of Polish tangible cultural heritage and within the context of intangible values associated with it. The paper describes the underground structures whose activity was focused on securing Polish archival, museum and library collections, public and private, against the restrictive politicies of the German occupying forces (the so-called Kulturpolitik, the system of occupational law which was violated the rules of international law). It also describes circles and individuals who were involved in this activity. The final part of the article draws specific attention to the destruction of the capital city, Warsaw, while mentioning the activities undertaken by the Polish underground against this background with a view to the future, as they worked to save the nation’s tangible heritage (which was being quite literally destroyed) with the intention of reconstructing it after the war’s end. The Royal Castle in Warsaw is presented as a symbolic example of this motivation.
Artykuł prezentuje różne formy działalności polskich struktur konspiracyjnych w okresie II wojny światowej, określanych mianem Polskiego Państwa Podziemnego. Działania te dotyczyły problemów ochrony dóbr kultury materialnej a zarazem związanego z nią kontekstu wartości niematerialnych. Artykuł charakteryzuje struktury konspiracyjne, których aktywność była skoncentrowana na zabezpieczaniu przed restrykcyjną polityką niemieckiego okupanta (tzw. Kulturpolitik, system okupacyjnego prawa, sprzeczny z normami prawa międzynarodowego) polskich zbiorów archiwalnych, muzealnych i bibliotecznych, kolekcji prywatnych, opisując również zaangażowane w nią środowiska i indywidualności. W części finalnej artykuł zwraca szczególną uwagę na doświadczenie destrukcji stołecznego miasta Warszawy, wskazując zarazem na podejmowane w jej tle przez polskie środowiska konspiracyjne działania o charakterze perspektywicznym, służące ratowaniu niszczonego, w najdosłowniejszym rozumieniu, dziedzictwa materialnego, z intencją jego odbudowy po zakończeniu wojny. Jako symboliczny przykład tej motywacji zaprezentowany zostaje Zamek Królewski w Warszawie.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 14-18
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „kultury wojny” do „wojny kultur”? Rozważania o naturze wojny w XXI wieku
From “culture of war” to “war of cultures”? Reflections on the nature of war in the 21st century
Autorzy:
Reginia-Zacharski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1852642.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wojna
konflikty zbrojne
społeczeństwo
polityka
kultura
war
armed conflicts
society
politics
culture
Opis:
Wojna jako ekstremalne zjawisko o naturze społecznej przez stulecia charakteryzowała się swoistą hermetycznością wobec niemilitarnych domen rzeczywistości. Zarówno w wymiarze etycznym, politycznym, prawnym, obyczajowości, a nawet języka, wojskowość i wojskowi tworzyli ekskluzywną (sub)kulturę. Wpisywały się te procesy w „triadę” Carla von Clauzewitza, który właśnie „armię” wskazywał jako wyodrębniony filar wojny. Pozostając elementem struktury państw, armie pogłębiały swoją specyfikę kulturową i pewną odrębność. Jak wskazuje część badaczy, niejednokrotnie to właściwa organizacja wojskowości w państwie i działania na rzecz wzmocnienia jego potencjału wojennego narzucały szereg rozwiązań ustrojowych, prawnych i finansowych, stając się agregatem ewolucji systemów politycznych. W pierwszej połowie XX wieku doszło do głębokich przewartościowań w dziedzinie relacji między sferą militarną i państwową, które po 1945 roku doprowadziły do przesunięcia „punktu ciężkości” wojny w stronę bieguna społecznego. Konsekwencją była dość szczególna „demokratyzacja” wojskowości i postępujące rozszczelnienie dotychczasowych granic. Towarzyszyły temu procesy zmiany w postrzeganiu i prowadzeniu wojny. Celem stawały się w coraz większym stopniu społeczeństwa, a wobec totalizacji wojny – tradycyjny podział na domeny cywilną i wojskową uległ ostatecznemu zatarciu. Współczesna wojna zatem obliczona jest przede wszystkim na niszczenie społeczeństw, ich fundamentów oraz podstaw trwania i rozwoju. Na znaczeniu zyskują niekinetyczne i hybrydowe metody działań komercyjnych i przyporządkowane im środki. Pogłębieniu tych tendencji sprzyja rozwój kolejnego „teatru działań wojennych” – domeny psychologiczno-informacyjnej.
War, as an extreme social phenomenon, for centuries was characterized by a kind of mysterious nature towards non-military domains of reality. In the ethical, political, legal, moral and even linguistic dimensions, the armies and soldiers created an exclusive (sub)culture. These processes were part of Carl von Clausewitz’s ‘triad’, which indicated the ‘army’ as a separate pillar of war. While remaining an element of the structure of states, the armies deepened their cultural specificity and a certain distinctiveness. As some researchers point out, in many cases the proper organization of the military in the state and actions to strengthen its military potential imposed several systemic, legal and financial solutions, becoming an aggregate of the evolution of political systems. In the first half of the twentieth century, there was a profound re-evaluation of the relationship between the military and the state spheres. After 1945 it led to a shift of the “centre of gravity” of war closer to the social pole. The consequence was a specific ‘democratization’ of the military domain and the progressive unsealing of the existing borders between civil and military. It was accompanied by processes of changes in the perception and conduct of war. Societies became more and more a target, and in the face of the totalization of war, the traditional division into civil and military domains was finally blurred. Modern war, therefore, is calculated primarily to destroy societies and the foundations of their existence and development. Non-kinetic and hybrid methods of coercive actions and the means assigned to them are gaining in importance. The deepening of these tendencies is fostered by developing another “theatre of warfare” – the psychological and informational domain.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 69; 95-115
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
American War Movies. David Ayer’s Fury as Mythologisation of War and Soldiers
Amerykańskie filmy wojenne. Furia Davida Ayera jako mitologizacja wojny i żołnierzy
Autorzy:
Kępiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041273.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna
mit
kultura popularna
bohater filmu
war
myth
popular culture
film protagonist
Opis:
Both pop culture and modern Hollywood cinema are mainly intended for entertainment. American war films are not free from this vice. A researcher of culture should shun attempts to find hidden symbols, myths and flashes of meanings from distant traditional culture in such films. Contemporary popular mythologies do not represent the same mythical pattern that Eliade wrote about. Popular culture consists of ideas on various topics, borrowings, quotations and fragments of meanings, all patched together. In my view, however, Fury goes beyond pop culture and entertainment. After all, there is also good American war cinema and films that are not mindless borrowings or calques of carelessly patchworked pieces of pop culture. One can look at them and find certain cultural tropes and motifs known to specialists in humanities, such as an initiation journey, the symbolic language of eternal myths or archetypal figures of cultural heroes, all in a version transformed by popular culture, of course. The aim of my article is therefore to analyse David Ayer’s film from the perspective of a culture researcher who seeks cultural tropes and sources of the war hero myth in this cinematic work.
Zarówno popkultura, jak i nowoczesne kino hollywoodzkie są przeznaczone głównie do rozrywki. Amerykańskie filmy wojenne nie są wolne od tego imadła. Badacz kultury powinien unikać w takich filmach prób odnajdywania ukrytych symboli, mitów i przebłysków znaczeń z odległej kultury tradycyjnej. Współczesne popularne mitologie nie reprezentują tego samego mitycznego wzorca, o którym pisał Eliade. Kultura popularna składa się z idei na różne tematy, zapożyczeń, cytatów i fragmentów znaczeń, wszystko to splecione razem. Jednak, moim zdaniem, Furia wykracza poza popkulturę i rozrywkę. Istnieją dobre amerykańskie filmy wojenne, które nie są bezmyślnymi zapożyczeniami ani kalkami niedbale sklejonych kawałków popkultury. Można na nie spojrzeć i znaleźć pewne kulturowe tropy i motywy znane specjalistom od nauk humanistycznych, takie jak podróż inicjacyjna, symboliczny język odwiecznych mitów czy archetypowe postacie bohaterów kultury, oczywiście w wersji przekształconej przez kulturę popularną. Celem mojego artykułu jest zatem analiza filmu Davida Ayera z perspektywy badacza kultury, który w tym filmowym dziele poszukuje kulturowych tropów i źródeł mitu bohatera wojennego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2020, 73; 21-36
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania kulturalne jako potencjalne narzędzia deokupacji wydzielonych rejonów obwodów donieckiego i ługańskiego (ORDŁO) oraz reintegracji ich mieszkańców
Autorzy:
Korzeniowska-Bihun, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121546.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
Ukraina
wojna
odbudowa powojenna
kultura
Judith Butler
Ukraine
war
post-conflict reconstruction
culture
Opis:
Ukraina jest w piątym roku wojny. We wrześniu 2015 roku Parlament ukraiński uznał część obwodów donieckiego i ługańskiego za czasowo zajęte regiony. Ukraińscy analitycy przewidują kilka scenariuszy dotyczących przyszłości swojego kraju. Najbardziej optymistyczne scenariusze to odzyskanie tych regionów przez Ukrainę, ich likwidacja i odbudowa po konflikcie. Działania kulturalne mogą być pomocne w tym procesie. Niektórzy ukraińscy artyści rozpoczęli już realizację projektów skierowanych zarówno do mieszkańców okupowanych regionów, jak i reszty ukraińskiej ludności. Ich celem jest zmniejszenie podziału między tymi dwiema grupami, ukazanie każdego z nich w świetle „życiowego życia” (w kategorii Judith Bulter), a także stworzenie nowego i bardziej skutecznego dyskursu na temat wojny, zwycięstwa i stanowiska – konflikt procesu.
Ukraine is in its fifth year of war. In September 2015 the Ukrainian parliament recognized a part of the Donetsk and Luhansk Oblasts as temporarily occupied regions. Ukrainian analysts predict several scenarios regarding the future of their country. The most optimistic scenarios is the recovery of these regions by Ukraine, their deoccupation and post-conflict reconstruction. Cultural activities may be helpful in this process. Some Ukrainian artists have already launched projects addressed to both the inhabitants of the occupied regions and the rest of the Ukrainian population. Their aim is to reduce the division between these two groups, showing each of them in the light of the Grievable Life (in Judith Bulters category) as well as to form new and more effective discourse about war, victory and the post-conflict process.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2019, 1-2; 20-33
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ścigany listem gończym Dmitrij Głuchowski
Wanted Dmitry Glukhovsky
Autorzy:
Gołąbek, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433447.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Glukhovsky
Putin
culture
literature
media
politics
propaganda
Russia
Ukraine
war
Głuchowski,
literatura
kultura
polityka
Rosja
Ukraina
wojna
Opis:
Dmitrij Głuchowski to najpopularniejszy rosyjski pisarz współczesności. Szerokiemu gremium czytelników dał się poznać jako zdolny autor tekstów postapokaliptycznych. Na kanwie jego pierwszej powieści w tym gatunku, Metro 2033 z 2005 roku, obok autorskiej kontynuacji powstała cała rodzina tekstów o podobnym profilu pod marką Uniwersum Metro, gra komputerowa, scenariusz filmowy. Głuchowski to bardzo aktywny pisarz, ale także scenarzysta filmowy, którego dzieła, oparte na własnej twórczości literackiej, przynoszą mu spore zainteresowanie pasjonatów kina. Jego zawodowa kariera prowadziła do pisarstwa poprzez świat mediów. Głuchowski ma za sobą epizody pracy w ważnych kanałach informacyjnych, w tym rosyjskim propagandowym Russia Today (RT). Te kompetencje umożliwiły mu świadome i sprawne korzystanie z medialnego wpływu już poza branżą. Po ataku Rosji na Ukrainę, w lutym 2022 roku, pisarz potwierdził znaną już wcześniejszej z jego publicystyki radykalnie antyputinowską i antywojenną postawę, starając się jednocześnie w swoich wystąpieniach chronić rosyjską kulturę przed pustymi atakami oraz eksponować zbrodniczy wpływ społeczny telewizyjnej propagandy w putinowskiej Rosji. Za swoją nieugiętą postawę i ostrą krytykę Kremla, w czerwcu 2022 roku trafił na listę poszukiwanych przez rosyjską prokuraturę z zarzutami o dyskredytację władzy. słowa
Dmitry Glukhovsky is Russia’s most popular contemporary writer. He has become known to a wide range of readers as a talented author of post–apocalyptic texts. On the basis of his first novel in this genre, Metro 2033 from 2005, in addition to the author’s own continuation, a whole family of texts with a similar profile was created under the Metro Universe brand, a computer game and a film script. Glukhovsky is a very active writer, but also a film scriptwriter whose works, based on his own literary oeuvre, bring him much attention from cinema enthusiasts. His professional career has led to writing through the world of media. Glukhovsky has had episodes working for major news channels, including the Russian propaganda channel Russia Today (RT). These credentials have enabled him to consciously and efficiently use his media influence already outside the industry. Following Russia’s attack on Ukraine in February 2022, the writer reaffirmed the radical anti–Putin and anti–war stance already known from his journalism, while at the same time trying to protect Russian culture from empty attacks in his speeches and exposing the criminal social impact of televised propaganda in Putin’s Russia. For his unbending stance and harsh criticism of the Kremlin, he was placed on a wanted list by the Russian prosecutor’s office in June 2022 with charges of discrediting the government.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2022, 5, 5; 187-200
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania edukacji międzykulturowej w kontekście wojny w Ukrainie
Tasks of intercultural education in the context of the war in Ukraine
Autorzy:
Nikitorowicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234005.pdf
Data publikacji:
2024-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukraina
wojna
kompetencje międzykulturowe
edukacja międzykulturowa
kultura pokoju
heterologia
war
Ukraine
intercultural education
intercultural competences
culture of peace
heterology
Opis:
The war in Ukraine initiated by the Russians makes one aware every day of the destruction of ideas and principles of peaceful problem solving developed over the years, and of the paradigm of cultural coexistence created in intercultural education. The aim of the article is to point out the need to undertake new tasks through intercultural education in the face of the ongoing war in Ukraine. Shaping a culture of peace, “making peace” has now become the leading task of intercultural education. The text points to the task of building on “good memory” as an opportunity and possibility of dealing with “bad memory”, the emancipation of national memories, the revitalization of heterology – the science of the Other, intercultural competences, the elimination of stereotypes and prejudices, one-sided negative and aggressive propaganda, etc. The article emphasizes the responsibility of intercultural education for creating the principles of democracy, revitalizing values symbolizing the common history with Ukraine, cooperation and collaboration in the process of functioning in European culture.
Wszczęta przez Rosjan wojna w Ukrainie uświadamia nam codziennie niszczenie wypracowywanych przez lata idei i zasad pokojowego rozwiązywania problemów, kreowanego w edukacji międzykulturowej paradygmatu współistnienia kultur. Celem artykułu jest wskazanie na konieczność podjęcia nowych zadań przez edukację międzykulturową wobec toczącej się wojny w Ukrainie. Kształtowanie kultury pokoju, „czynienie pokoju” stało się obecnie zadaniem wiodącym edukacji międzykulturowej. W tekście wskazuje się na zadanie budowania na „dobrej pamięci” jako szansę i możliwość rozliczenia się ze „złej pamięci”, na emancypację narodowych pamięci, rewitalizację heterologii – nauki o Innym, na kompetencje międzykulturowe, na niwelowanie stereotypów i uprzedzeń, jednostronnej negatywnej i agresywnej propagandy itp. Podkreśla się odpowiedzialność edukacji międzykulturowej za kreowanie zasad demokracji, rewitalizowanie wartości symbolizujących wspólną historię z Ukrainą, współpracę i współdziałanie w procesie funkcjonowania w kulturze europejskiej.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2024, 24, 1; 17-29
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filary i sfery bezpieczeństwa transregionalnego Polski w ujęciu filozoficznym
The pillars and spheres of poland’s transregional security: A philosophical approach
Autorzy:
Świniarski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955787.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
bezpieczeństwo
filozofia bezpieczeństwa
demografia
gospodarka
kultura
cywilizacja
system polityczny
system prawny
system demokratyczny
model deliberatywny
wojna
pokój
przemoc
niestosowanie przemocy
security
philosophy of security
demographics
economy
culture
civilization
political system
legal system
democratic system
deliberative model
war
peace
violence
nonviolence
Opis:
After a philosophical presentation of security as a property of being, its origin, structure, functioning and future, as stemming from the Initial Conditions of the Universe (mass, energy, space, and time), from the primary identified by Aristotle (material, effective, formal and teleological), and from the elements of the system distinguished by social cybernetics (sociomass, socioenergy, sociostructure and socioculture),the author attempts to argue that the pillars of a holistically analyzed security are: (1) Procreation and Education; (2) Affluence and Welfare; (3) Law and System; (4) Freedom, Equality, Fraternity and Responsibility. At the same time, the author asserts, invoking Aristotle, that the methods and ways of shaping those pillars and thus security are: necessary things (war and work) and beneficial things (peace and rest). The author tries to analyze those things and the holistically understood pillars of subjective security by differentiating such fundamental spheres of subjective security as the demographic, economic, political-social and cultural-civilizational spheres. Relations between subjective security (its pillars) and objective security (its spheres, tools and instruments), are presented as atendency that appears in the research of the so-called Kopenhagen School with the intent to deepen (subjective) security, expand (objective) security and thicken security (preferences for certain subjective-objective relations). Accepting the division of security into, on the one hand, positive security identified rather with the so-called nonmilitary security, following Johan Galtung (security through work, peace and renouncement of violence), and, on the other hand, negative security often identified with military security (security through war, destruction and violence), the author focuses on relatively evaluated security (in relation to somebody or something). This relative evaluation of security is analyzed in the perspective of the deepening and thickening of the transregional security of Poland, after several critical remarks about the understanding of such security and the so-called regional and transregional security complexes. The author assumes that, among the pillars, elements, sectors and complexes of security, the most dynamic and binding seems to be the demographic and economic sphere, whereas the political (legal-systemic) sphere and the cultural sphere belong, in comparison, to the more static (less dynamic) ones. Invoking J.J. Rousseau’s distinctionspertaining to this sphere (among others, the distinction between small, medium-size and big states), the author hypothetically concludes that Poland already was a big and monarchic state at the time of the First Commonwealth, a medium-size state at the time of the Second Republic and maybe also the Third Republic, and that Poland has a future as a small state composed of city-states (as anticipated by A. Toffler) of a democratic and perhaps a deliberative model (promoted by, among other, J. Habermas) – a structure of citizens competently communicated with each other, more democratic than any structure known from today, and also assisted by Artificial Intelligence.
Źródło:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2019, 7; 163-194
2543-6961
Pojawia się w:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies