Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bodzek, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Removal of Phytoestrogens from Water Solutions Using Tubular Nanofiltration Membranes
    Usuwanie fitoestrogenów z roztworów wodnych za pomocą rurowych membran nanofiltracyjnych
    Autorzy:
    Dudziak, M.
    Bodzek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389275.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    nanofiltracja
    matryca wody
    fitoestrogeny
    oczyszczanie wody
    nanofiltration
    water matrix
    phytoestrogens
    water treatment
    Opis:
    The research focused on the effectiveness of phytoestrogens (daidzein and coumestrol) removal from different water solutions using a tubular nanofiltration membrane (AFC-30). The micropollutants (concentration of 5 ng/dm3) were added to different matrices (deionized and tap water - with and without humic acid). The retention coefficient of phytoestrogens and volumetric permeate flux were determined during membrane filtration. The membrane was characterized in terms of the removal of salts representing mono- and divalent ions ie NaCl and MgSO4. The highest retention coefficient was found for coumestrol during the filtration of tap water with humic acid added, however, the volumetric permeate flux for this filtration was the lowest. The removal of inorganic and organic matter (measured as electric conductivity of water and UV absorbance at X = 254 nm) from the waters was high. Thanks to those properties, nanofiltration can be used to remove simultaneously organic micropollutants, excessive hardness and precursors of disinfection by-products formation, and also partially desalt water.
    Badania dotyczyły efektywności usuwania dwóch fitoestrogenów (daidzeina i kumestrol) z różnych roztworów wodnych przy użyciu rurowej membrany nanofiltracyjnej (AFC-30). Mikrozanieczyszczenia dodawano do różnych matryc (woda dejonizowana i woda wodociągowa - bez i z dodatkiem kwasu humusowego) w stężeniu 5 mg/dm3. W trakcie filtracji membranowej wyznaczano współczynniki retencji fitoestrogenów oraz objętościowy strumień permeatu. Membranę scharakteryzowano pod kątem usuwania soli reprezentujących jony jedno- i dwuwartościowych, mianowicie NaCl i MgSO4. Największy współczynnik retencji uzyskano dla kumestrolu podczas filtracji wody wodociągowej z dodatkiem kwasu humusowego, ale objętościowy strumień permeatu dla tej filtracji był najmniejszy. Usunięcie substancji nieorganicznej i organicznej (mierzone jako przewodność elektryczna właściwa wody i absorbancja UV dla X = 254 nm) z badanych wód było duże. Z uwagi na te własności proces nanofiltracji może być stosowany do równoczesnego usuwania mikrozanieczyszczeń organicznych, nadmiernej twardości, prekursorów tworzenia ubocznych produktów dezynfekcji oraz do częściowego odsalania wody.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 2-3; 289-295
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fluorki w środowisku wodnym – zagrożenia i metody usuwania
    Fluorine in the water environment - hazards and removal methods
    Autorzy:
    Bodzek, M.
    Konieczny, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/297154.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    water treatment
    fluoride removal
    coagulation
    precipitation
    adsorption
    membrane processes
    uzdatnianie wody
    usuwanie fluorków
    koagulacja
    wytrącanie
    adsorpcja
    procesy membranowe
    Opis:
    High fluorine concentrations in aquatic environment, even above 30 mg/L, are often detected in many parts of the world. Due to fluorine effects on health, World Health Organization (WHO) as well as national health authorities have established its maximum permissible concentration in drinking water at the level of 1.5 mg/L. This review article aims to provide detail information on researchers’ efforts in the field of fluorides removal during potable water production. The contaminant elimination methods have been broadly divided in three sections, i.e. coagulation/precipitation, adsorption and membrane techniques. Both, precipitation with the use of calcium salts or coagulation with aluminum sulphate and ferric salts followed by sedimentation are used for fluorine removal. In electrocoagulation, a coagulant is generated in situ by means of oxidation of anode usually made of aluminum or iron. The removal of fluorides from water and wastewater can be performed with the use of many different types of adsorbents, which are either applied already at industrial scale or still tested in the laboratory or pilot scale. The adsorption on activated aluminum oxide is already a common technology of fluorine removal from water and wastewater, and it is also indicated as the one of the best available technique (BAT) in this field. However, the adsorbent price is relatively high, while its efficiency mostly depends on pH and co-ions presence. Recently, a lot of effort has been devoted to develop an effective method of aluminum oxide modification with the use of metals’ oxides impregnation, which reveal significant defluoridation efficiency. The applicability of carbon based sorbents is less efficient than of aluminum compounds, hence a number of studies on modification of carbon based materials towards defluoridation improvement are carried out. The special attention is dedicated to carbon nanotubes. Among many natural materials, which are usable to fluorine adsorption, many different types of clays and minerals have been tested. Biosorbents, especially modified chitosan, also offer promising results in fluorine removal process. Additionally, a group of waste materials, which contain metal oxides, have also been examined to fluorides concentration decrease in contaminated aqueous streams, and those can be considered as alternative cheap sorbents. Synthetic layered double hydroxides (LDHs), hydrocalcite like compounds and nanosorbents have also gained a lot of attention as potential fluorine adsorbent, as they reveal high affinity toward the contaminant. Among membrane techniques reverse osmosis, nanofiltration, ultrafiltration in integrated systems, electrodialysis and Donnan dialysis have been discussed. The most important benefits offered by membrane processes are very high removal efficiency (up to 98%), single stage treatment, simultaneous water disinfection and low requirement for additional chemicals. However, the removal of other anions present in treated water is a serious disadvantage of those techniques, as it results in the need of water remineralization to assure the proper quality of finally produced potable water. Additionally, membrane processes are quite expensive due to relatively high initial concentrated solution containing fluorine may become a significant problem.
    Występowanie fluorków (F-) w wodach naturalnych jest związane z ich obecnością w skorupie ziemskiej, jak również aktywnością przemysłową człowieka. O ile obecność jonów F- w wodzie do picia w ilości 0,5÷0,7 mg/l zabezpiecza przed próchnicą zębów, o tyle ich nadmiar jest uważany za poważny problem zdrowotny. Regularne spożywanie wysoce fluorowanej wody, zawierającej 1,5÷4 mg F/l, wywołuje wiele chorób związanych z tkanką kostną (fluoroza, artretyzm i osteoporoza), chorobę Alzheimera, utratę pamięci i inne neurologiczne dolegliwości. Według World Health Organization, a także polskich przepisów, maksymalne stężenie fluorków w wodzie do picia nie może przekraczać 1,5 mg/l, a rekomendowany jest zakres 0,5÷1 mg/l. Opracowano szereg metod usuwania fluorków, które można podzielić na trzy grupy procesów: koagulacja i wytrącanie, membranowe techniki separacji oraz adsorpcja/wymiana jonowa.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2018, 21, 2; 113-141
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości wykorzystania nanofiltracji do usuwania estrogenów z roztworów wodnych
    Removal of estrogens by nanofiltration
    Autorzy:
    Dudziak, M.
    Bodzek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236784.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    środowisko wodne
    hormony płciowe
    estrogeny
    oczyszczanie wody
    oczyszczanie ścieków
    nanofiltracja
    water environment
    hormones
    estrogens
    water treatment
    wastewater treatment
    nanofiltration
    Opis:
    Obecnie obserwuje się nowe zagrożenia wynikające z obecności w środowisku wodnym substancji biologicznie aktywnych, które mogą zakłócać funkcje endokrynologiczne organizmu (EDCs - Endocrine Disrupting Compunds). Do tej grupy związków zalicza się żeńskie hormony płciowe (estron, 17(beta)-estradiol i estriol), których obecność w środowisku wodnym była do niedawna ignorowana. Ponadto w wodach zidentyfikowano szereg odpowiedników naturalnych estrogenów, stosowanych w medycynie i w weterynarii (17(alfa)-etinylestradiol, mestranol i dietylostilbestrol). Nieodpowiednio oczyszczone ścieki powodują obciążenie środowiska wodnego tymi mikrozanieczyszczeniami, co może prowadzić do nieodwracalnych zmian. Jako jeden z kierunków rozwoju technologii oczyszczania wody i ścieków proponuje się stosowanie technik membranowych. W pracy przedstawiono podstawowe parametry procesu nanofiltracji oraz jego zastosowanie do usuwania naturalnych i syntetycznych estrogenów z roztworów wodnych. Omówione w pracy osiągnięcia i problemy wskazują na potrzebę prowadzenia badań w tym kierunku, co może przyczynić się do lepszego poznania procesu nanofiltracji oraz do jego szybszego wdrożenia na skalę techniczną.
    In recent years new environmental threats arising from the presence of some endocrine disrupting compounds (EDCs) in aquatic environment have been reported. Female sex hormones (estrone, 17 (beta)-estradiol and estriol) are frequently regarded as the main species belonging to the EDCs group. Their presence in the water environment has been ignored until recently. These days also various equivalent compounds to natural estrogens that are widely used in medicine and veterinary medicine (17 (alfa)-ethinylestradiol, mestranol and diethylstilbestrol) are being detected there. An inadequate treatment of wastewaters carrying micropollutants of that type may produce contamination of the aquatic environment, as well as some irreversible changes. Membrane techniques are regarded as an alternative to conventional water and wastewater treatment. In the study reported on in this paper consideration was given to the nanofiltration process, its parameters and potentiality for the removal of natural and synthetic estrogens from aqueous solutions. The results obtained, along with those reported by other investigators, substantiate the need of further research in this field in order to gain a better understanding of the nanofiltration process and speed up its application on a technical scale.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 2, 2; 9-12
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Separacja nanofiltracyjna bisfenolu A w warunkach nasycenia powierzchni membrany
    Separation of bisphenol A by nanofiltration under conditions of membrane surface saturatio
    Autorzy:
    Dudziak, M.
    Bodzek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237518.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    nanofiltracja
    bisfenol A
    nasycenie powierzchni membrany
    water treatment
    nanofiltration
    bisphenol A
    membrane surface saturation
    Opis:
    W badaniach dokonano oceny skuteczności separacji nanofiltracyjnej bisfenolu A (ksenoestrogen, stanowiący środowiskowe zanieczyszczenie o znacznej aktywności biologicznej) w warunkach zmiennego stężenia i ciśnienia transmembranowego procesu. Badania zmierzały do określenia wpływu nasycenia powierzchni membrany na współczynnik retencji usuwanego mikrozanieczyszczenia. Wykazano, że towarzyszące nanofiltracji zjawisko adsorpcji bisfenolu A na membranie i w jej strukturach narastało w czasie procesu aż do momentu nasycenia powierzchni membrany. Po tym czasie nie zaobserwowano zmiany wartości badanego parametru, a współczynnik retencji usuwanego związku utrzymywał się na stałym poziomie. Stwierdzono, że zjawisko adsorpcji było zależne zarówno od stężenia usuwanego związku w wodzie, jak i ciśnienia transmembranowego procesu. Powoduje to, że podczas separacji mikrozanieczyszczeń organicznych występujących w wodach można spodziewać się zaburzeń skuteczności procesu oczyszczania. Podkreślono, że podczas regularnego czyszczenia membran powstają roztwory poregeneracyjne, charakteryzujące się znacznie większą ilością biologicznie aktywnych mikrozanieczyszczeń niż w wodzie surowej, co powoduje konieczność ich oczyszczania i skutecznego unieszkodliwienia.
    The aim of the study was to assess the efficiency of separating bisphenol A (a xeno-estrogen classified as an environmental pollutant of a comparatively high biological activity) by nanofiltration, at varying concentration and transmembrane pressure in the course of the process. Consideration was also given to the effect of membrane surface saturation on the retention coefficient of the micropollutant being removed. It has been shown that bisphenol A underwent adsorption on the membrane and in the membrane structures (a phenomenon concomitant with nanofiltration) and that the extent of adsorption increased up to the moment of membrane surface saturation. Once the membrane surface was saturated, no changes were observed in the value of the parameter examined, and the retention coefficient of the pollutant being removed remained constant. The adsorption phenomenon was found to depend both on the concentration of the pollutant in the water and on the transmembrane pressure in the course of the process. It can therefore be expected that during separation of the organic micropollutants which are present in the water the efficiency of the treatment process will be disturbed. It has been emphasized that regular membrane cleaning produces postregeneration solutions where the quantity of biologically active micropollutants is higher than in raw water, and this necessitates their treatment and an efficient decontamination.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2008, 30, 2; 17-21
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania zawartości ksenoestrogenów w wodzie metodą ekstrakcji sorpcyjnej
    Analyzing the content of xenoestrogens in water by sorptive extraction
    Autorzy:
    Dudziak, M.
    Bodzek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236516.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    ekstrakcja sorpcyjna
    GC-MS
    ksenoestrogeny
    oczyszczanie wody
    xenoestrogens
    water treatment
    SBSE
    Opis:
    Przedstawiono badania zawartości ksenoestrogenów w wodzie z wykorzystaniem mało znanej metody ekstrakcji sorpcyjnej (SBSE) oraz analizy GC/MS. Z grupy ksenoestrogenów do badań wybrano 4-tert-oktylofenol, 4-nonylofenol i bisfenol A. Do ekstrakcji sorpcyjnej zaproponowano pręt z polidimetylosiloksanu o długości 2 cm. Badane związki upochodniono w wodzie do pochodnych acylowych z wykorzystaniem bezwodnika kwasu octowego. Do uwolnienia ksenoestrogenów z elementu sorpcyjnego wykorzystano desorpcję do niewielkiej ilości rozpuszczalnika organicznego (LD - liquid desorption) w polu ultradźwiękowym. Wydajność ekstrakcji ksenoestrogenów w przypadku wody wodociągowej i powierzchniowej, w zakresie stężeń 40÷200 ng/cm3, była większy niż 60%. Precyzja oznaczeń ilościowych metody nie przekraczała 11%, a granica detekcji wynosiła 1 ng/cm3 w przypadku 4-tert-oktylofenolu i bisfenolu A oraz 5 ng/cm3 w przypadku 4-nonylofenolu. Opisany sposób uwolnienia zaadsorbowanych związków z elementu sorpcyjnego jest konkurencyjny w stosunku do techniki SBSE z desorpcją termiczną, wykorzystywanej w laboratoriach analizy próbek środowiskowych.
    The content of xenoestrogens in water was determined using the rather poorly known Stir Bar Sorptive Extraction (SBSE) technique, as well as GC/MS analysis. Of the xenoestrogen group the following compounds were selected for the study: 4-tert-octylphenol, 4-nonylphenol and bisphenol A. For soptive extraction the use of a polydimethyloxosilane bar (2 cm in length) was proposed. Using acetic acid anhydride, the compounds were derivatized in water to acyl derivatives. In order to release the xenoestrogens from the sorptive element, use was made of desorption to a small amount of an organic solvent (liquid desorption, LD) in an ultrasonic field. For tap and surface waters, at the concentration of xenoestrogens ranging between 40 and 200 ng/cm3, the efficiency of extraction exceeded 60%. The accuracy of the quantitative determinations performed with this method was lower than 11%, the limits of detection being 1 ng/cm3 for 4-tert-octylphenol and bisphenol A, and 5 ng/cm3 for 4-nonylphenol. The method of releasing the adsorbed compounds from the sorptive element in the way described above is competitive with the SBSE technique which involves thermal desorption and is used in laboratories for environmental analysis.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2009, 31, 1; 9-14
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usuwanie kwasów fulwowych z wody metodami fotokatalicznymi wspomaganymi ultrafiltracją
    Removal of fulvic acids from water by means of photocatalytic methods enhanced by ultrafiltration
    Autorzy:
    Rajca, M
    Bodzek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/296964.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    kwasy fulwowe
    fotoliza
    kataliza
    fotokataliza
    oczyszczanie wody
    ultrafiltracja
    fulvic acids
    photolysis
    catalysis
    photocatalysis
    water treatment
    ultrafiltration
    Opis:
    Przedstawiono wyniki badań usunięcia kwasów fulwowych (KF) z wody w procesie fotolizy, katalizy i fotokatalizy oraz w procesach zintegrowanych fotolizy-ultrafiltracji, fotokatalizy-ultrafiltracji. Badania prowadzone były w reaktorze HERAEUS, w którym oczyszczano wodę modelową, zawierającą kwasy fulwowe o stężeniu ok. 10 mg/l. Jako fotokatalizator stosowano ditlenek tytanu TiO2 niemieckiej firmy Degussa. Badano wpływ pH na efektywność procesu fotolizy, katalizy, fotokatalizy, a ponadto dawki katalizatora na efektywność procesu fotokatalizy. Efektywność procesów określano przez pomiary rozpuszczalnego węgla organicznego (RWO), absorbancji przy długości fali 254 nm oraz barwy w wodzie surowej i oczyszczonej. Wyższe efektywności otrzymane dla fotokatalizy w porównaniu z fotolizą i katalizą świadczą o tym, że połączenie promieniowania UV z dodawaniem TiO2 jest o wiele skuteczniejsze w usuwaniu KF i pozwala na skrócenie czasu naświetlania. Uzasadnione jest również prowadzenie procesu integrowanego fotokataliza-ultrafiltracja z uwagi na możliwość recyrkulacji katalizatora i ewentualne usuwanie zanieczyszczeń nierozłożonych lub powstających w procesie fotokatalizy.
    The paper presents the results of fulvic acids removal (FA) from water using photolysis, catalysis, photocatalysis processes and integrated processes photolysis-ultrafiltration and photocatalysis-ultrafiltration. Experiments were carried out at constant temperature in the HERAEUS reactor, in which model water containing 10 mg/L of FA was treated. Titanium dioxide (TiO2) from Degussa (Germany) was used as a photocatalyst. Effect of pH on the efficiency of the photolysis, catalysis, photocatalysis and additionally the dose of catalyst for photocatalysis, has been studied. The efficiency of the process was established by measurement of dissolved organic carbon (DOC), absorbance at 254 nm and colour in raw water and treated water. The higher efficiency obtained for photocatalysis compared with photolysis and catalysis, indicates that the combination of UV with TiO2 allows for shortening the exposure time and obtaining higher removal degree of FA. Integration of photocatalysis with ultrafiltration is also justified, because the possibility to recycle the activated catalyst and additional removal of the impurities not removed or generated in the photocatalyse process.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 2; 101-110
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kinetyka degradacji kwasów fulwowych w zintegrowanym procesie fotoutlenianie-ultrafiltracja
    Kinetics of fulvic acid degradation in the integrated process photooxidation-ultrafiltration
    Autorzy:
    Rajca, M.
    Bodzek, M.
    Cichy, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237389.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    kwasy fulwowe
    oczyszczanie wody
    fotokataliza
    ultrafiltracja
    kataliza
    fotoliza
    model kinetyczny
    fulvic acids
    water treatment
    photocatalysis
    ultrafiltration
    catalysis
    photolysis
    kinetic model
    Opis:
    Przedstawiono wyniki badań skuteczności usuwania kwasów fulwowych z modelowych roztworów wodnych w procesach katalizy, fotolizy i fotokatalizy oraz w procesie zintegrowanym fotokataliza-ultrafiltracja. Badania przeprowadzono w reaktorze Heraeus, w którym oczyszczano wodę zawierającą kwasy fulwowe w ilości ok. 10 g/m3. Jako fotokatalizator wykorzystano dwutlenek tytanu. Badano wpływ pH (3,5, 7,0 i 10,0) oraz dawki katalizatora (100÷600 gTiO2/m3) na skuteczność utleniania kwasów fulwowych, mierzoną zawartością rozpuszczonego węgla organicznego i absorbancją w nadfiolecie (lambda=254 nm). Wykazano skuteczność procesu fotokatalizy w usuwaniu kwasów fulowych z wody oraz przydatność membrany ultrafiltracyjnej do odzyskiwania katalizatora użytego w procesie fotokatalizy. Wyznaczono wartości stałej szybkości reakcji i czasu połowicznego rozkładu kwasów fulwowych według modelu kinetycznego opartego na reakcji pierwszego rzędu, a także zależność stałej szybkości od pH i ilości fotokatalizatora w środowisku reakcji. Uzyskane wyniki pozwoliły w dokładny sposób określić przebieg fotodegradacji kwasów fulwowych w wodzie.
    In this study, fulvic acids were removed from model solutions by catalysis, photolysis and photocatalysis, as well as in the integrated process of photocatalysis and ultrafiltration. Experiments were carried out in the Heraeus reactor, where model water of an approximately 10 g/m3 content of fulvic acids was treated. Titanium dioxide was used as a photocatalyst. The efficiency of fulvic acid oxidation, measured in terms of dissolved organic carbon content and UV absorbance (lambdha=254 nm), was related to the pH of the water (3.5, 7.0 and 10.0) and to the catalyst dose applied (100 to 600 gTiO2/m3). The results substantiated the efficiency of the photocatalysis process at fulvic acid removal from water and the usefulness of the ultrafiltration membrane in the recovery of the catalyst being used in the photocatalytic process. The values of the reaction rate constant and the half-time of fulvic acid degradation were determined using a kinetic model based on a first-order reaction. Established were also the relations between rate constant, pH and photocatalyst concentration in the reaction environment. The results obtained make it possible to precisely describe the progression of fulvic acid photodegradation.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2011, 33, 3; 63-66
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modelowanie wydajności ultrafiltracji i mikrofiltracji w oczyszczaniu wód naturalnych w układzie hybrydowym z koagulacją
    Modeling the efficiency of ultrafiltration and microfiltration in natural water treatment
    Autorzy:
    Rajca, M.
    Bodzek, M.
    Konieczny, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237460.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    ultrafiltracja
    mikrofiltracja
    koagulacja
    proces hybrydowy
    water treatment
    ultrafiltration
    microfiltration
    coagulation
    hybrid system
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań wydajności ultrafiltracji (UF), mikrofiltracji (MF) i procesu hybrydowego koagulacja-sedymentacja-UF/MF w procesie oczyszczania wody powierzchniowej z rzeki Czarna Przemsza. Do prognozowania wydajności UF/MF zastosowano model w procesie niestacjonarnym (relaksacyjny) oparty o zmianę objętościowego strumienia permeatu w czasie z wyznaczeniem stałej czasowej (to) oraz model oporowy oparty o analizę oporów, wywołanych wzajemnym oddziaływaniem membrana-zanieczyszczenia w wodzie z wyznaczeniem stałej tRo. W doświadczeniach użyto modułów membranowych z kapilarnymi membranami ultrafiltracyjnymi z polieterosulfonu (PES) oraz mikrofiltracyjnymi z polipropylenu (PP). Stwierdzono, że analizowane modele dobrze opisują proces bezpośredniej UF/MF oraz badany układ hybrydowy, a wartości obliczone pozostają w zgodności z danymi doświadczalnymi.
    The efficiency of ultrafiltration/microfiltration (UF/MF) and of the hybrid system coagulation-sedimentation-UF/MF as unit processes in the treatment of natural riverine water (Czarna Przemsza) was made subject to analysis. UF/MF efficiency was predicted using two models: a model in a nonstationary process (a relaxation model) that described time-related changes in the volume flux of the permeate and determined the time constant to, as well as a resistance model that analyzed the resistance induced by the interaction of the membrane with water pollutants, and determined the time constant tRo. The experiments were conducted using modules of capillary polyethersulfone (PES) ultrafiltration and polypropylene (PP) microfiltration membranes. It has been found that the models characterize adequately both the process of direct UF/MF and the hybrid system, and that the calculated values are consistent with the experimental ones.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2008, 30, 1; 13-20
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ właściwości substancji organicznych na blokowanie membran ultrafiltracyjnych
    Influence of NOM properties on the fouling of ultrafiltration membranes
    Autorzy:
    Konieczny, K.
    Rajca, M.
    Bodzek, M.
    Gembołyś, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237840.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    substancje organiczne
    związki hydrofobowe
    związki hydrofilowe
    ultrafiltracja
    koagulacja
    water treatment
    organic substances
    hydrophobic compounds
    hydrophilic compounds
    ultrafiltration
    coagulation
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań nad zjawiskiem blokowania membran ultrafiltracyjnych (fouling) podczas oczyszczania wody modelowej zawierającej naturalne substancje organiczne (NOM) w postaci kwasów humusowych. Badania przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych stosując zestaw badawczy Millipore z płaską membraną z celulozy (pow. 38,5 cm2) o granicznej masie cząsteczkowej (cut-off) 30 kDa. Wodę modelową oczyszczano w samodzielnym procesie UF oraz w procesie UF skojarzonym z koagulacją. Na podstawie wyników testów naczyniowych do koagulacji zastosowano siarczan glinu (4,1 gAl/m3) przy pH=7,0. Wodę modelową zawierającą tylko rozpuszczone substancje organiczne (<0,22 žm) poddano frakcjonowaniu na żywicach Amberlite XAD-7HP/4, otrzymując frakcje hydrofobową (HFO), transfilową (TFI) oraz hydrofilową (HFI). Do frakcjonowania zawartych w wodzie naturalnych substancji organicznych wg wielkości cząsteczek zastosowano ultrafiltrację, przy wykorzystaniu membran Nadir o granicznych masach cząsteczkowych (cut-off) 1 kDa, 3 kDa i 10 kDa. Stwierdzono, że w badanych substancjach organicznych dominowały związki o masie cząsteczkowej <1 kDa (ok. 78%). Wykazano, że w substancjach organicznych przeważała frakcja hydrofobowa (ok. 70%), która w znacznym stopniu powodowała blokowanie membrany ultrafiltracyjnej. Stwierdzono, że w procesie wstępnej koagulacji hydrofobowe cząsteczki wywołujące blokowanie membrany łączyły się w większe aglomeraty, które odkładając się na powierzchni membrany w mniejszym stopniu ograniczały strumień permeatu niż bez koagulacji. Podczas bezpośredniej ultrafiltracji (bez koagulacji) cząsteczki hydrofobowe (jak również hydrofilowe) blokując pory membran powodowały istotne zmniejszenie wydajności procesu.
    The phenomenon of ultrafiltration (UF) membrane fouling was investigated during treatment of a model water solution which contained natural organic matter (NOM) in the form of humic acids. The experiments were conducted under laboratory conditions, using a Millipore system with a flat cellulose membrane (surface area, 38.5 cm2) of 30 kDa cut-off. Water samples were treated in a direct UF process and in a UF process combined with coagulation. On the basis of jar test results, alum (4.1 gAl/m3) was chosen as a coagulant and coagulation was conducted at pH=7.0. The model solution that contained dissolved organic substances alone (<0.22 žm) was made subject to fractionation on XAD-7HP/4 resins, and thus hydrophobic (HFO), transphilic (TFI) and hydrophilic (HFI) fractions were obtained. To fractionate the NOM in the model solution according to molecular weight, the UF process was carried out with Nadir membranes of 1 kDa, 3 kDa and 10 kDa cut-offs. The study has produced the following findings: compounds of molecular weights lower than 1 kDa dominated in the NOM (accounting for approx. 78%); among the organic substances, the hydrophobic fraction (the one that largely contributed to membrane fouling) was dominant (approx. 70%); when use was made of coagulation as a prior step, the hydrophobic particles responsible for membrane fouling clustered together to form larger agglomerates, which deposited on the membrane surface and limited the permeate flux to a smaller extent than when coagulation was not applied. During direct UF (with no coagulation) hydrophobic particles (as well as the hydrophilic ones) blocked the pores of the membranes and thus substantially reduced the efficiency of the process.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2008, 30, 3; 3-8
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies