Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "type" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Homocysteine as a non-classical risk factor for atherosclerosis in relation to pharmacotherapy of type 2 diabetes mellitus
Autorzy:
Borowska, Magdalena
Dworacka, Marzena
Winiarska, Hanna
Krzyżagórska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038542.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
homocysteine
atherosclerosis
type 2 diabetes
Opis:
Aims. The aim of our study was to evaluate which of the pharmacotherapeutic methods that are frequently used to treat type 2 diabetes is associated with the most beneficial profile in relation to pro-atherogenic homocysteine levels. Patients and Methods. We measured the serum homocysteine level in 182 patients with type 2 diabetes treated with metformin (89), treated with insulin in combination with metformin (31), receiving sulfonylureas (31) and treated conventionally with insulin (31). The total homocysteine levels in the serum were assayed. To exclude the influence of selected metabolic and anthropometric factors on the differences between the examined groups, multivariate analysis of covariance was used (ANCOVA). In this analysis, serum homocysteine concentration was the dependent variable, while diabetes duration, waist circumference, HbA1c, 1,5-anhydro-D-glucitol, fasting glycaemia and peptide C were used as covariates. Results. The serum homocysteine levels in patients treated with insulin in monotherapy were significantly higher than what was observed in the metformin treated subjects and in the patients receiving insulin combined with metformin. The analysis of covariance also confirmed that the differences between the therapeutic groups were affected by waist circumference and the C-peptide levels. Conclusion. We conclude that conventional insulin therapy may have a negative effect on pro-atherogenic homocysteine levels in patients with type 2 diabetes. This study revealed that pro-atherogenic homocysteine levels may not only be modified by pharmacotherapy of type 2 diabetes, but also by beta cell secretory function and abdominal obesity.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 4; 603-607
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Type 2 diabetes risk factors among the unemployed
Autorzy:
Filarski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052270.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
unemployment
type 2 diabetes
risk factors
Opis:
Unemployment is a significant social problem which has numerous negative health consequences. Findings of numerous researches provide  data on the range of the consequences of unemployment with risk of health deterioration being one of the most important. Unemployment remains an area of interest for the following fields of science: psychology, economics, sociology. More and more researches prove that there is a link between the increase of disease occurrence and death rate and long-term unemployment. Both in Poland and all over the world a steady increase in the incidence of type 2 diabetes is being observed. World Health Organization (WHO) estimates that, taking into consideration present dynamics of changes, in 2025 there will be 300 million people diagnosed with diabetes. That is why a diabetes epidemic is such a topical issue, and according to some epidemic data this epidemic is starting to reach Poland as well. Data provided by IDF (International Diabetes Federation) show that in Poland the percentage of diabetes patients is 9,1% of the whole population and it is a little higher than the European average (8,6%). It is predicted that by 2015 the percentage will rise to 11%. Identification of adverse health behaviors and introducing actions promoting health in a given population group can prove to be beneficial for the present condition of members of a given group as well as decrease the risk connected with the occurrence of diseases associated with the progress of civilization in the future. The aim of the article is to indicate type 2 diabetes risk factors among the unemployed in Poland.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2014, 08, 4; 4-8
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LADA Diabetes as a Hybrid Disease – a Narrative Review
Cukrzyca LADA jako choroba hybrydowa – przegląd literatury
Autorzy:
Mataczyńska, Anna
Paprocki, Michał
Jurgiel, Jan
Majdowski, Maciej
Wrzosek, Kamil
Lis, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146459.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
LADA
type 1 diabetes
type 2 diabetes
autoimmune diseases
cukrzyca typu 1
cukrzyca typu 2
choroby autoimmunologiczne
Opis:
Latent autoimmune diabetes in adults (LADA) is a common hybrid disease because it combines features of both type 1 and type 2 diabetes. It is a slow-onset autoimmune disease characterized by an initial relative insulin deficiency. Studies to date indicate a clear genetic overlap between LADA and type 1 diabetes. This is related to the variants in the human leukocyte antigen (HLA) region, which encodes main histocompatibility antigens (MHC). Main histocompatibility antigens are responsible for immunoregulatory processes that are impaired in both type 1 diabetes and LADA, leading to immune system disturbances in individuals. Autoantibodies against pancreatic islets are produced, serving as key markers for distinguishing type 1 diabetes and LADA. They are characterized by occurring at a lower level, as a result of which the destruction of the immune system progresses much more slowly. In the etiopathogenesis of this disease, environmental factors and lifestyle play a significant role, which are also associated with the pathogenesis of type 2 diabetes. In most LADA cases, hyperglycemia does not reach levels as high as in type 1 diabetes, whith contributes to the misdiagnosis of it as type 2 diabetes. So far, an optimal treatment for LADA has not been established. Currently, the proposed treatment focuses on achieving good glycemic control and preventing or delaying the onset of complications. Some authors suggest that this effect can be achieved through the early use of insulin as the first-line pharmacotherapy. Emerging oral hypoglycemic agents used in other types of diabetes may also have a role in the treatment of this condition. Hereby, we discuss the possible usage of Continuous Glucose Monitoring (CGM) in this entity for precise real-time control of blood glucose levels. Despite their many advantages, it is important to remember that these systems still require a certain level of user engagement.
Cukrzyca typu LADA (latent autoimmune diabetes in adults) to powszechna choroba o postaci hybrydowej, która łączy w sobie cechy zarówno cukrzycy typu 1, jak i 2 [1]. Jest to choroba autoimmunologiczna rozwijająca się powoli i charakteryzująca się początkowo względnym niedoborem insuliny. Dotychczasowe badania wskazują na genetyczne nakładanie się cukrzyc typu LADA i typu 1. Ma to związek z wariantami w regionie ludzkich antygenów leukocytarnych (human leukocyte antigen, HLA), które kodują główne antygeny zgodności tkankowej (main histocompatibility antigens, MHC) [2, 3, 4]. Antygeny te odpowiadają za procesy immunoregulujące, które zarówno w cukrzycy typu 1, jak i typu LADA są nieprawidłowe, w wyniku czego dochodzi do zaburzeń w obrębie układu odpornościowego. W przebiegu cukrzycy typu LADA wytwarzane są autoprzeciwciała przeciwko wyspom trzustkowym, które są kluczowymi markerami służącymi do rozpoznawania cukrzyc typu 1 oraz typu LADA [5]. Występują one w dość niskim mianie, w wyniku czego destrukcja układu odpornościowego postępuje stosunkowo wolno. Zaobserwowano również, że w etiopatogenezie cukrzycy typu LADA istotne znaczenie wykazują czynniki środowiskowe i styl życia, które również związane są z patogenezą cukrzycy typu 2 [6]. U większości osób z cukrzycą typu LADA hiperglikemia nie osiąga tak dużych wartości, jak w cukrzycy typu 1, co wpływa na błędne rozpoznanie jej jako cukrzycy typu 2. Dotychczas nie ustalono optymalnego leczenia cukrzycy typu LADA, a proponowane leczenie opiera się na próbach uzyskania dobrej kontroli glikemii oraz zapobieganiu lub opóźnianiu wystąpienia powikłań. Efekt ten według niektórych autorów może być uzyskany poprzez wczesne stosowanie insuliny jako pierwszej linii farmakoterapii. Swoje miejsce w leczeniu tej jednostki chorobowej mogą także znaleźć pojawiające się na rynku doustne preparaty hipoglikemizujące stosowane w innych typach cukrzycy. W pracy została poruszona kwestia wykorzystania systemów ciągłego monitorowania glikemii (continuous glucose monitoring, CGM). Służą one do precyzyjnego kontrolowania poziomu glukozy we krwi w czasie rzeczywistym. Mimo ich wielu zalet należy jednak pamiętać, że systemy te nadal wymagają pewnego poziomu zaangażowania użytkownika.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2023, XIX, 4; 72-77
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arterial stiffness can predict cardiorespiratory fitness in type 2 diabetic patients?
Autorzy:
Italiano Monteiro, Clara
Polaquini Simões, Rodrigo
Domingues Heubel, Alessandro
Donisete da Silva, Claudio
Ricci, Paula Angélica
Petronilho, Ariane
Borghi-Silva, Audrey
Gonçalves Mendes, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049182.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
augmentation index
cardiorespiratory fitness
type 2 diabetes
Opis:
Introduction and aim. Arterial stiffness (AS) has been associated with reduced cardiorespiratory fitness (CRF). The aim of this study was to verify if there is a relationship between augmentations index (AIx), as an index for AS assessment, and CRF in individuals with type 2 Diabetes Mellitus (T2DM). Material and methods. Observational cross-sectional study including 32 individuals diagnosed with T2DM who performed two evaluations: 1. Arterial stiffness assessment using SphygmoCor and 2. CRF throughout a cardiopulmonary exercise test on a treadmill ergometer. Oxycon Mobile® device was used to obtain oxygen uptake consumption at peak (V˙O2peak); oxygen uptake efficiency slope (OUES) determined by linear regression in reason of the logarithmic transformation of the ventilation and V˙O2 obtained every minute of exercise test. Statistical analysis comprised Pearson’s Correlation and linear regression analysis performed in SigmaPlot. Results. There was a significant correlation between AS and CRF: AIx and OUES; AIx@75 and; OUES. In linear regression, AIx was determinant for V˙O2peak and OUES – AIx and; AIx@75 and V˙O2peak. Conclusion. AS was associated with CRF in individuals with T2DM. These results contribute to the body of evidence linking arterial functional properties to CRF and suggests greater attention for this important index.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2022, 1; 28-35
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ akceptacji choroby na jakość życia pacjentów z cukrzycą typu 2
Effect of disease acceptance on the quality of life of patients with type 2 diabetes
Autorzy:
Pantlinowska, Danuta
Antczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030036.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
type 2 diabetes
quality of life
acceptance
patient
Opis:
Introduction. Type 2 diabetes is a chronic disease and its development is often asymptomatic, showing no clinical problems, but often after diagnosis it is already accompanied by the microvascular and macrovascular complications. A chronic disease changes the picture of the world, revalues the lives of most people who are forced to change their life goals. Depending on the situation, each person reacts differently to the illness. Some people accept this condition, others cannot accept the fact of the disease. Aim. The aim of the study was to identify the relationship between the acceptance by patients with type 2 diabetes, and the quality of their lives. At the same time based on the studies carried out it is possible to evaluate one’s adaptation to living with the disease. Material and methods. The study included 80 patients diagnosed with type 2 diabetes. They were the patients hospitalized in the Department of Internal Medicine and registered in the Outpatient Diabetes Health Care Centre in Chełmno. As a research tool the Quality of Life Rating Questionnaire SF-36 and AIS questionnaire were applied. The study was approved by the aforementioned institutions and the Committee on Bioethics. Results. The average point value of quality of life among the respondents was 78.64 points. This result indicates that the study group is a group with an average level of quality of life, on the border of the high level. The biggest negative impact on the quality of life of respondents came from a general feeling of health. Of all the areas of the disease acceptance, most respondents assessed the sense - I think people staying with me are often embarrassed because of my illness - average 3.74 point, and my state of health makes me not feel a fully fulfilled person - average 3.64 point. Conclusions. 1. Patients indicating a higher degree of acceptance function better in emotional and physics pheresl, and thus may be realized in the professional and social sphere. 2. Patients exhibiting a higher degree of acceptance of the disease more easily adapted to the limitations imposed by the disease. 3 Patients showing a higher degree of acceptance of the disease feel fully-fulfilled as a person.
Wstęp. Cukrzyca typu 2 jest chorobą przewlekłą, rozwija się często bezobjawowo, nie wykazując problemów klinicznych, natomiast często po rozpoznaniu towarzyszą już jej powikłania mikronaczyniowe i makronaczyniowe. Przewlekła choroba zmienia obraz świata, przewartościowuje życie większości osób, które zmuszone są do zmiany swoich życiowych celów. W zależności od zaistniałej sytuacji każdy człowiek inaczej reaguje na chorobę. Jedni ludzie akceptują ten stan, inni nie mogą pogodzić się z faktem choroby. Cel. Celem badań było wskazanie zależności między zaakceptowaniem przez pacjentów cukrzycy typu 2, a jakością ich życia. Jednocześnie na podstawie przeprowadzonych badań można ocenić przystosowanie się do życia z chorobą. Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 80 osób ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2. Byli to pacjenci hospitalizowani w Oddziale Chorób Wewnętrznych i zarejestrowani w Poradni Diabetologicznej Zespołu Opieki Zdrowotnej w Chełmnie. Jako narzędzie badawcze zastosowano Kwestionariusz Oceny Jakości Życia SF-36 oraz kwestionariusz AIS. Na przeprowadzenie badań uzyskano zgodę powyższej placówki oraz Komisji Bioetycznej. Wyniki. Średni wartość punktowa jakości życia wyniosła wśród badanych - 78,64 punktu. Wynik ten wskazuje, że badane to grupa o przeciętnym poziomie jakości życia, na granicy poziomu wysokiego. Największy negatywny wpływ na poziom jakości życia badanych miało ogólne poczucie zdrowia. Ze wszystkich obszarów akceptacji choroby, najwyżej ocenili badani poczucie - myślę, że ludzie przebywający ze mną są często zakłopotani z powodu mojej choroby - średnia3,74 punktu oraz mój stan zdrowia sprawia, że nie czuję się człowiekiem pełnowartościowym - średnia 3,64 punktu. Wnioski. 1. Pacjenci wykazujący wyższy stopień akceptacji lepiej funkcjonują w sferze emocjonalnej i fizycznej, a co za tym idzie mogą realizować się w sferze zawodowej oraz społecznej. 2. Pacjenci wykazujący wyższy stopień akceptacji choroby łatwiej przystosowali się do ograniczeń narzuconych przez chorobę. 3. Pacjenci wykazujący wyższy stopień akceptacji choroby czują się ludźmi pełnowartościowymi.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2016, 1, 4; 32-39
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Insulin initiative attitudes of type 2 diabetes individuals Turkish validity and reliability study
Autorzy:
Guleryuz, İlayda Oylum
Okçın, Figen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918967.pdf
Data publikacji:
2021-06-14
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
Validity
reliability
nursing care
type 2 diabetes
attitudes
Opis:
Purpose: A study was conducted to investigate the Turkish Validity and Reliability of the Insulin Initiation Attitudes Scale of individuals with Type 2 diabetes. Materials and methods: This methodologically planned study was conducted with 128 Type 2 diabetes mellitus patients who met the sampling criteria. Data collected using a personal information form to identify individuals diagnosed with diabetes and CH-ASIQ, which assessed their attitudes towards diabetes, and the form Insulin Therapy Attitude Scale parallel as a parallel form. For the statistical analysis of the data, Construct Validity, Exploratory Factor Analysis, and Kaiser-Meyer-Olkin test, Confirmatory Factor Analysis, Pearson, Gutmann, Split Half, Spearman, Cronbach Alpha coefficient methods were used. Results: It was statistically significant; it is seen that 14.1% of the participants were in the 41-50 age range, 37.5% were in the 51-60 age range, and 48.8% were 61 and over. According to Kaiser-Meyer-Olkin test, the result was found to be 0.626. According to the results of factor analysis, 4 factors have emerged which have Eigenvalues above 1 and explain 69.48% of the total variance. According to Confirmatory Factor Analysis, Structural Equation Modeling Results of the scale were found to be p=0.000. According to Cronbach Alpha result 0.756. Conclusion: There was a relationship between attitudes to having information about the treatment of diabetics and attitude, and there was the relationship between them. Effects of fear, pain on these findings were observed. The importance of education for a positive attitude was determined. The importance of patients' attitudes towards insulin therapy should be emphasized for adaptation to the disease.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2021, 11(1); 75-82
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of life of patients with type 2 diabetes in relation to method of treatment
Autorzy:
Dudzińska, M.
Tarach, J.S.
Zwolak, A.
Malicka, J.
Kowalczyk, M.
Daniluk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052362.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
type 2 diabetes
quality of life
insulin therapy
Opis:
Inappropriate glycaemic control in type 2 diabetes leads to long-term complication and affects length of life. Intensification of treatment, involving insulin therapy is often delayed because of fear of negative influence on quality of life (QoL). Aims: evaluation of differences on QoL with type 2 diabetes patients in relation to method of current antidiabetic treatment, especially patients who are on the threshold of insulin therapy introduction. Methods: study involved 274 patients (mean 62.2years, 55.8%F) who were divided into 3 groups: patients treated with oral anti-diabetic agents (OAD group, n=111), patients, for whom insulin was introduced (Intensification group, n=68) and patients treated with insulin (Insulin group, n=95). QoL was measured with questionnaires: EQ-5D, DQL-BCI and DSC-R. Results: There were no statistically significant differences in EQ-5D indices among studied patients (OAD group-0.82, Intensification group–0.78, Insulin group–0.75). EQ-VAS among patients switched to insulin therapy was lower than in OAD group (52.7 and 59.3, respectively, p=0.004). The differences in DQL-BCI scores among all groups of patients were statistically insignificant (scores: OAD group-56.7, Intensification group-54.8, Insulin group-51.7). DSC-R score in Intensification group was higher than among OAD group (30.9 and 25.3, respectively, p=0,08). Patients switched to insulin therapy manifested the highest level of hyperglycemia-related burden and the lowest treatment satisfaction. Conclusions: patients whose treatment was intensified reported their QoL as lower than the patients treated with OAD, however there was no significant difference found in respect of QoL between patients from the latter group and patients already treated with insulin.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2015, 09, 4; 26-31
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heterogeneity of change in state affect following insulin therapy initiation in type 2 diabetic patients
Autorzy:
Kroemeke, Aleksandra
Kwissa-Gajewska, Zuzanna
Gruszczyńska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128257.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
latent class growth modeling
type 2 diabetes
affect
Opis:
The aim of the study was to explore heterogeneity of change in state affect following the introduction of insulin therapy in patients with type 2 diabetes. State affect was assessed twice among 305 patients: just before the introduction of insulin therapy and at 1-month follow-up. Latent class growth modeling showed that negative affect (NA) increased in 78% of the sample, whereas positive affect (PA) improved in only 17% of the participants. On the basis of cross-tabulation of these changes a 4-class model of emotional response to the new treatment was obtained. The largest subgroup of participants (57%) manifested “threat response”, i.e. moderate-stable PA with increase in NA. Participants in the “challenge response” subgroup (11.8%) showed increases in both NA and PA. The third class (10.2%) characterized by “no response”, had low-stable NA and moderate-stable PA. The smallest “stress response” subgroup (9.8%) showed increase in NA and high-stable PA. Gender, age and education level were significant covariates of group membership. Thus, the findings revealed heterogeneous emotional response to the new treatment, which may be of clinical relevance for improving diabetic patients’ adjustment through a more individual, person-centered approach.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2017, 3; 338-346
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of therapeutic education on diabetes-related distress and therapeutic adherence among patients with type 2 diabetes in Tetouan, Morocco
Autorzy:
Belhaj, Hajar
Barouaca, Hassan
Oudghiri, Dia Eddine
Lamiri, Abderrahmane
Mostakim, Mohammed
Timihiri, Abderrahim
Ahyayauch, Hasna
Saoud, Younes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40495585.pdf
Data publikacji:
2024-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
diabetes-related distress
therapeutic education
type 2 diabetes
Opis:
Introduction and aim. Diabetes-related distress is a prevalent issue that affects many patients, leading to challenges in adhering to treatment plans and lifestyle modifications. By implementing therapeutic education programs, healthcare providers seek to enhance patients’ understanding of their condition, coping mechanisms, and treatment adherence. This study aims to explore the impact of therapeutic education on diabetes-related distress and therapeutic adherence among individuals diagnosed with type 2 diabetes. Material and methods. This quasi-experimental study involved 40 patients with type 2 diabetes receiving therapeutic education during 6 Months from March 24 to September 30, 2022. Diabetes-related distress and adherence were assessed before and after the intervention using the Diabetes Distress Scale (DDS-17) and glycated hemoglobin (HbA1c) levels. Results. Wilcoxon signed rank tests revealed statistically significant improvements for all measures after the intervention. Patients showed improved DDS-17 scores (p<0.001) across all dimensions, and lower HbA1c levels (p<0.001). Pre- and post-intervention mean difference across all measures show that the greatest improvements were seen in emotional distress (1.37) and treatment-related distress (1.2). Conclusion. Therapeutic education had a positive impact on therapeutic adherence and diabetes-related distress. It should be an integral part of type 2 diabetes care protocols in Morocco.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2024, 22, 1; 140-146
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of family support and family conflict on treatment compliance in type 2 diabetes
Autorzy:
Hançerlioğlu, S.
Toygar, İ.
Çıray, N.
Polat, G.
Özbey, Y.
Yıldırım Şimşir, I.
Çetinkalp, Ş.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918946.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
Family support
family conflict
treatment compliance
type 2 diabetes
Opis:
Purpose: To evaluate the effect of family support and family conflict on treatment compliance of type 2 diabetes patients. Materials/Methods: The study was conducted in the endocrinology department of a university hospital. Data were collected from 174 individuals diagnosed with Type 2 DM. Patient Identification Form, Family Support and Conflict Scale in Type 2 Diabetes, and Patient Compliance Scale in Type 2 DM Treatment were used for data collection. Results: It was found that the increase in family support increased compliance with the treatment, and the increase in family conflict decreased the compliance to the treatment. A statistically significant difference was found between gender (p = 0.037), place of residence (p <0.001), income level (p <0.001) and compliance. A statistically significant difference was found between marital status (p <0.001) and family support. Conclusions: The increase in family support increases compliance to the treatment, the increase in family conflict decreases the compliance to the treatment.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2020, 10(2); 48-54
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Combined effects of caffeine and aerobic exercise on leptin levels and some indices of insulin resistance in diabetics
Autorzy:
Amaghani, Akram
Jamali Gharakhanlou, Bahram
Zarghami Khamneh, Ali
Radkhah, Nima
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761958.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
caffeine
aerobic exercise
type 2 diabetes
leptin
insulin resistance
Opis:
The study aimed to examine the combined effects of caffeine and aerobic exercise on leptin levels and some indices of insulin resistance in diabetics Thirty-two males with type 2 diabetes participated in a quasi-experimental and double-blind design. All participants were divided into four homogeneous groups of 8 individuals, including placebo (P), caffeine supplementation (C), aerobic training (AT), and aerobic training and caffeine (AT + C). The design protocol included eight weeks of aerobic exercise and caffeine consumption. Blood samples were taken to measure serum levels of leptin, glucose, insulin, HbA1c, HOMA-IR, and insulin sensitivity (QUICKI) indices at two phases. Data were analyzed by repeated measure ANOVA, Bonferroni posthoc, and independent T-test at a significant level of a ≤ 0.05. The results showed that the levels of leptin, glucose, insulin, HbA1c, and HOMA-IR in the three intervention groups significantly decreased compared to the placebo group (P = 0.001). In addition, QUICKI was significantly increased in the three groups of caffeine (C), aerobic training (AT), and aerobic training + caffeine (AT + C) compared to the placebo group (P = 0.001). Also, the AT+C group has double effects on the investigated indices compared to the caffeine (C) group (P = 0.001). Regular aerobic exercise and caffeine supplementation may be more effective treatments for improving insulin resistance indicators associated with type 2 diabetes.
Źródło:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2023, 44; 15-26
2300-9705
2353-2807
Pojawia się w:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of levels of selected trace elements as predictors of oxidative stress in type 2 diabetic patients using Multivariate Statistical Analysis
Autorzy:
Khedr, Y.
Badran, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192781.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
type 2 diabetes
trace elements
oxidative stress
ROC curve
VIP score
Opis:
Disturbances in levels of trace elements and oxidative stress are associated with the glycemic status, which is implicated in the development and progression of diabetes. The present study was conducted on 50 patients with type 2 diabetes, 40 years of age, gender and body mass index matched with healthy controls (Damanhur Educational Hospital, El Beheira, Egypt). Fasting blood glucose (FBG), serum catalase, paraoxonase activity, and malondialdehyde (MDA) levels were measured spectrophotometrically. The blood serum was digested and then used to determine the levels of seven trace elements, such as Cr, Fe, Cu, Zn, Cd, As and Se, using inductive coupled plasma mass spectroscopy (ICP-MS). The mean of serum catalase, paraoxonase activities and the concentration of Fe, Se, Zn, and Cd were significantly decreased, whereas the level of malondialdehyde (MDA) and the concentrations of Cu, Cd and As were significantly higher in type 2 diabetic group compared with the control group. The multivariate receiver operating characteristic (ROC) curve and variable importance in projection (VIP) scores were used to analysis the data. VIP score revealed that As, Fe and Se were strongly associated with the oxidative stress in type 2 diabetic patients. The best cut-off values for serum concentrations of Fe, Se and As were 46.78, 215 and 1.01 μg L-1, respectively, which discriminated between diabetic patients with oxidative stress from the control group. The study showed that changes in trace element concentrations in diabetic patients may contribute to the lowering of antioxidant enzymes t, further leading to the progress of T2DM.
Źródło:
Journal of Elementology; 2021, 26, 1; 47-58
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chirurgiczne leczenie otyłości – nowa metoda leczenia cukrzycy typu 2?
Surgical treatment of obesity – a new method of treatment for diabetes?
Autorzy:
Łącka-Gaździk, Beata
Grabowski, Dariusz
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034727.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
operacje bariatryczne
cukrzyca typu 2
otyłość
bariatric surgery
type 2 diabetes
obesity
Opis:
At present, about 2 million people all over the world suffer from diabetes mellitus and it is estimated that this number will even reach over 300 million people in 2025. Diabetes is related to cardio-vascular complications, blindness, chronic kidney disease and is a reason for 60% of all non-traumatic lower limb amputations. Treating diabetes may lead to good metabolic control, but it cannot cure anyone from the disease. Obesity plays an important role in the pathogenesis of diabetes. A positive correlation between obesity and the development of diabetes is well known. One the most effective methods of treating obesity is bariatric surgery. The Roux-en-Y Gastric Bypass (RYGB) is the most popular surgical method of obesity treatment. Performing this procedure leads to a decrease in food intake as well as in disorders of food absorption and digestion. The results of several studies suggest that RYGB may be an effective method in assessing good metabolic control in patients suffering from morbid obesity. Moreover, a remission of diabetes occurs in the majority of patients on which bariatric surgery has been performed. The exact mechanism of this phenomenon remains not fully clear. It seems that the association of decreased food intake, changes in incretin hormone levels produced in the digestive system, and delayed stomach emptying is responsible for glycaemia reduction. This fact results in significant clinical implications, nevertheless, it is too early to perform a bariatric surgery procedures in non-obese type 2 diabetic patients. Plenty of long-term, well-documented clinical studies must be performed before surgical treatment will perhaps be an accepted method of type 2 diabetes treatment.
Na cukrzycę typu 2 choruje około 200 mln ludzi na całym świecie, a szacuje się, że do 2025 r. liczba ta wzrośnie do ponad 300 mln. Choroba ta jest związana ze zwiększoną umieralnością z powodu schorzeń układu sercowo-naczyniowego, a także z niewydolnością nerek i ślepotą, ponadto stanowi przyczynę 60% nieurazowych amputacji kończyn dolnych. Stosowane powszechnie metody leczenia cukrzycy typu 2 poprawiają czasowo wyrównanie metaboliczne, ale nie prowadzą do wyleczenia. W patogenezie cukrzycy typu 2 istotną rolę odgrywa otyłość. Ścisła zależność między otyłością a cukrzycą jest dobrze udokumentowana. Jedną z najskuteczniejszych metod leczenia otyłości znacznego stopnia są zabiegi chirurgiczne – bariatryczne. Najczęściej przeprowadzanym obecnie zabiegiem tego rodzaju jest wyłączenie żołądkowe (Roux-en-Y gastric bypass – RYGB), prowadzące do ograniczenia ilości spożywanego pokarmu oraz upośledzenia trawienia i wchłaniania substancji pokarmowych. Wyniki licznych badań wskazują, że postępowanie takie może być skuteczne w kontroli glikemii u chorobliwie otyłych chorych na cukrzycę typu 2. U większości chorych operowanych tą metodą dochodzi nawet do remisji cukrzycy. Zjawiska leżące u podstaw remisji cukrzycy są w tych przypadkach nie do końca poznane. Prawdopodobnie to połączenie diety niskokalorycznej, zmian w poziomie hormonów wydzielanych przez przewód pokarmowy, modyfikacji opróżniania żołądkowego, a być może samego obniżenia masy ciała, skutkuje normalizacją glikemii, czasem nawet trwałą. Wynikają z tego istotne implikacje kliniczne, za wcześnie jednak, by podejmować taką terapię u chorych na cukrzycę typu 2 bez towarzyszącej otyłości. Potrzeba jeszcze wielu wnikliwych, dobrze udokumentowanych, wieloletnich obserwacji klinicznych, zanim cukrzycę typu 2 będzie można, być może, leczyć operacyjnie.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 1; 40-46
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawyki żywieniowe u pacjentów z cukrzycą typu 2
Eating habits in patients with type 2 diabetes
Autorzy:
Antczak-Komoterska, Anna
Gołębiewska, Malwina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26435758.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
type 2 diabetes
diet
eating habits
cukrzyca typu 2
dieta
nawyki żywieniowe
Opis:
Wstęp. Cukrzyca jest przewlekłym schorzeniem, którego przyczyną jest zaburzenie wydzielana insuliny. Dieta jest bardzo istotnym elementem terapii cukrzycy. Warunkuje ona utrzymanie właściwego stężenia glukozy i tłuszczów (lipidów) we krwi oraz optymalne wartości ciśnienia tętniczego. Dobrze dobrana dieta zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycy, jak również redukuje ryzyko chorób naczyniowych. Właściwy model żywienia odgrywa także ważną rolę w prewencji i leczeniu przewlekłych powikłań cukrzycy (mikroangiopatii, retinopatii i nefropatii cukrzycowej. Cel. Celem niniejszej pracy byłą ocena wpływu nawyków żywieniowych na pacjentów z cukrzycą typu 2. Materiał i metody. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Technikami badawczymi, jakimi posłużono się dla potrzeb procesu badawczego były: ankietowanie oraz technika skali szacunkowej. Narzędziem, które zostało użyte w badaniu był autorskim kwestionariusz ankiety własnej. Wyniki. Wyniki badań przedstawiają, że pacjentki posiadają dobre i złe nawyki żywieniowe. Pozytywne zachowania dotyczą liczby posiłków i sposobu przyrządzania potraw. Najwięcej kobiet wskazało, że w ciągu dnia spożywa 4-5 posiłków – 39,0%. Do negatywnych zaliczymy podjadanie między posiłkami (najwięcej kobiet wskazało, że czasami dojada między posiłkami – 58,0%, najmniej że nie – 8,0%), wysoką konsumpcję słodyczy (najwięcej kobiet wskazało, że słodycze spożywa kilka razy dziennie – 23,0%, najmniej wskazało, że 3-4 razy na tydzień – 13,0%), oraz mniejszą częstotliwość wybierania ryb w porównaniu z kobietami zdrowymi. Wnioski. Okazuje się, że poziom wiedzy na temat pozytywnych nawyków żywieniowych jest na średnim poziomie. Celem działań prewencyjnych zatem jest uświadomienie społeczeństwu, jak ważna jest prawidłowa dieta, ilość przyjmowanych posiłków i sposób ich przyrządzania.
Admission. Diabetes mellitus is a chronic disease caused by a disturbance in insulin secretion. Diet is a very important element in the treatment of diabetes. It is a prerequisite for maintaining the proper concentration of glucose and fats (lipids) in the blood and optimal blood pressure. A well-chosen diet reduces the risk of diabetes complications and reduces the risk of vascular diseases. An appropriate nutrition model also plays an important role in the prevention and treatment of chronic diabetes complications (microangiopathy, retinopathy and diabetic nephropathy). Aim. The aim of this study was to evaluate the influence of eating habits on patients with type 2 diabetes. Material and methods. The paper uses the method of a diagnostic survey. The research techniques that were used for the purposes of the research process were: surveying and estimation scale technique. The tool that was used in the study was the proprietary questionnaire of the self-survey. Results. The research results show that the patients have good and bad eating habits. Positive behaviors relate to the number of meals and the way of cooking. Most women indicated that they eat 4-5 meals a day – 39,0%. The negative ones include snacking between meals (most women indicated that they some-times eat between meals – 58,0%, the least that not – 8,0%), high consumption of sweets (most women indicated that they eat sweets several times a day – 23,0%, the least indicated that 3-4 times a week – 13,0%), and lower frequency of selecting fish compared to healthy women. Conclusions. It turns out that the level of knowledge about positive eating habits is average. Therefore, the aim of preventive actions is to make the public aware of the importance of a proper diet, the number of meals taken and the way of their preparation.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2020, 5, 3; 7-23
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ uwarunkowań genetycznych i czynników środowiskowych na zachorowalność na cukrzycę typu 2
The influence of genetics and environment al factors and the incidence of type 2 diabetes
Autorzy:
Cecot, Naalia
Boruczkowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311150.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
uwarunkowania genetyczne
czynniki środowiskowe
cukrzyca typu 2
genetics
environmental factors
type 2 diabetes
Opis:
Wstęp. Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną wynikająca z zaburzonego wydzielania lub działania insuliny – hormonu produkowanego przez trzustkę. Jest ona uwarunkowana genetycznie-wielogenowo oraz poprzez czynniki środowiskowe, głównie otyłość, złe nawyki żywieniowe oraz brak aktywności fizycznej. Cel. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu uwarunkowań genetycznych i czynników środowiskowych na zachorowalność na cukrzycę typu 2. Materiał i metody. W niniejszej pracy wykorzystano technikę ankietowania oraz klasyczną jakościową analizę dokumentów. Narzędzia badawcze służą technicznemu gromadzeniu danych i są nimi np.: kwestionariusz ankiety. W badaniu wzięli udział pacjenci Poradni Diabetologicznej CDL Barska we Włocławku. Warunkiem była pisemna zgoda pacjenta. Ankietę otrzymali pacjenci i przeprowadzono ją za ich zgodą. Wyniki. Jednym z czynników powodujących powikłania jest spożywanie alkoholu. Najwięcej badanych stwierdziło, że nie spożywa alkoholu (45%), ale bardzo duża część badanych przyznała, iż spożywa alkohol okazjonalnie (44%). Pacjenci wskazali, że alkohol może wywołać niedocukrzenie (51%). Najwięcej osób odpowiedziało, że alkohol źle wpływa na leczenie cukrzycy typu 2 (88%). Wskazując na rodzaj aktywności fizycznej badani najczęściej podawali spacery (48,4%) oraz jazdę na rowerze (25,8%). Pacjenci przyznali, iż aktywność fizyczną uprawiają raz w tygodniu (34%) lub nie uprawiają wcale (27%). Wnioski. Czynniki genetyczne i środowiskowe w zachorowalności cukrzycy typu 2 odgrywają bardzo ważną rolę.
Admission. Diabetes mellitus is a chronic metabolic disease resulting from disturbed secretion or action of insulin, a hormone produced by the pancreas. It is genetically and multigene conditioned and by environmental factors, mainly obesity, bad eating habits and lack of physical activity. Aim. The aim of this study was to assess the influence of genetic conditions and environmental factors on the incidence of type 2 diabetes. Material and methods. In this work, the survey technique and classic qualitative analysis of documents were used. Research tools are used for the technical collection of data, such as: interview questionnaire, observation sheet, dictaphone, pen, etc. Patients from the CDL Barska Diabetes Clinic in Włocławek participated in the study. The condition was the patient's written consent. Patients received the questionnaire and it was conducted with their consent Results. One of the factors causing complications is alcohol consumption. Most respondents stated that they do not consume alcohol (45%), but a very large proportion of the respondents admitted that they drink alcohol occasionally (44%). Patients indicated that alcohol may induce hypoglycaemia (51%). Most of the respondents answered that alcohol is bad for the treatment of type 2 diabetes (88%). When indicating the type of physical activity, the respondents most often reported walking (48,4%) and cycling (25,8%). Patients admitted that they do physical activity once a week (34%) or not at all (27%). Conclusions. Genetic and environmental factors in the incidence of type 2 diabetes are playing the very important role.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2020, 5, 3; 55-68
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies