Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "poznanie prawdy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Drogi poznania Boga według encykliki Fides et ratio
    Ways of Learning about God according to the Encyclical Fides et ratio
    Autorzy:
    Zdybicka, Zofia J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2016200.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    człowiek
    Bóg
    rozum
    wiara
    naturalne (rozumowe) poznanie Boga
    poznanie Boga przez wiarę
    sens życia
    kryzys sensu
    prawda
    poznanie prawdy
    autorytet prawdy
    man
    God
    reason
    faith
    natural (rational) cognition of God
    cognition of God through faith
    meaning of life
    crisis of the meaning of life
    truth
    cognition of the truth
    authority of the truth
    Opis:
    The encyclical makes an analysis of the situation of the contemporary culture in which a crisis of the truth about man has occurred as well as a crisis of the meaning of human life that is connected with it. The deformities are first of all concerned with recognising the truth about God and the relations between Him and man. Hence the aim of the encyclical is to point out that „man cannot be understood without God”, and what is more, „man cannot be understood without Christ”. The problem of learning about God then has a clearly anthropological context in the encyclical. It points to two complementary ways to learn about God as the ultimate source of existence and of the Supreme Good that makes human life meaningful:1) the way of reason, through learning about the existing reality and explaining it (philosophy)2) the way of faith, that is, the way of the reason thinking while believing that God's word is true; in it God shows truths about Himself and about man that exceed man's cognitive abilities. Hence full cognition of the truth about God and about man as significantly connected with Him requires two kinds of cognition. Fides et ratio expresses this in a simple way: „man is a creature in quest of the truth”, he is „a philosopher by nature” and one „whose life is based on faith”. Hence man can „on the wings of reason and faith rise to contemplating the truth”. Both these ways are ways of the truth concerning the existing reality; be it natural or supernatural. When a man recognises and lives through them both they can show him the ultimate meaning of life.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 2; 5-22
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Main Aspects of John Paul II’s Encyclical Fides et ratio in the Current Historical and Theological Environment
    Główne aspekty encykliki Jana Pawła II Fides et ratio w obecnym dyskursie historyczno-teologicznym
    Autorzy:
    Kopiec, Maksym Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1913280.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-29
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    truth
    faith
    knowledge
    research of truth
    sense
    rationality of the faith
    prawda
    wiara
    poznanie
    poszukiwanie prawdy
    sens
    racjonalność wiary
    Opis:
    The article presents the fundamental aspects of the encyclical Fides et ratio of John Paul II concerning the historical and theological context of contemporary culture. It indicates current problems in the harmonious existence of societies that function according to paradigms contrary to the absolute truth of the theological subject. The errors resulting from modernism (subjective rationalism, the cognitive negation of faith) and postmodernism (relativization of truth, atheism and antitheism, the reductionism of faith) are discussed. Further, the existential value of religious faith is demonstrated through the correlation of meaning/sense and truth. In doing so, this article serves as an apologetic for the rational nature of faith. Truth is emphasized as a gift both contained in and received from God’s Revelation, a gift necessary for discovering the sense of human reality.
    Artykuł przedstawia fundamentalne aspekty encykliki Fides et ratio Jana Pawła II w odniesieniu do kontekstu historycznego i teologicznego współczesnej kultury. Wskazuje na aktualne problemy w harmonijnym egzystowaniu społeczeństw funkcjonujących według paradygmatów sprzecznych z prawdą absolutną stanowiącą przedmiot teologiczny. Omówione są tu błędy wynikające z modernizmu (subiektywny racjonalizm, poznawcza negacja wiary), postmodernizmu (relatywizacja prawdy, ateizm i antyteizm, redukcjonizm wiary). Wyjaśniono wartość egzystencjalną wiary religijnej jako ukazującej korelację sensu i prawdy, w ten sposób dokonując apologii racjonalnego charakteru wiary. Wyakcentowano prawdę jako dar zawarty w Bożym Objawieniu, niezbędny do odkrycia sensu ludzkiej rzeczywistości.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 109-131
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O klasycznie pojętej prawdzie, postprawdzie i zasadzie źródłowości
    On Classical Truth, Post-Truth and the Principle of Sourceness
    Autorzy:
    Dębowski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41199772.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    truth
    post-truth
    reality
    virtual reality
    thought
    cognition
    knowledge
    realism
    objectivism
    correspondence theory of truth
    strong correspondence
    weak correspondence
    prawda
    postprawda
    rzeczywistość
    rzeczywistość wirtualna
    myśl
    poznanie
    wiedza
    wiedza naukowa
    realizm
    obiektywizm
    korespondencyjna teoria prawdy
    korespondencja mocna
    korespondencja słaba
    Opis:
    W niniejszym artykule, po krótkiej (dziesięciopunktowej) charakterystyce klasycznej koncepcji prawdy, wskazuję na jej naukową doniosłość i wszechstronną użyteczność, w tym m.in. na możliwość aplikacji w niektórych środowiskach wirtualnych, np. w odniesieniu do obiektów wirtualnych typu A i typu C. W artykule podkreślam również, iż — niezależnie od wyobrażeń promotorów i fundatorów „epoki postprawdy” (np. woli polityków, propagandystów czy autorów rozmaitych teorii spiskowych) — klasycznie pojęta prawda jest zasadniczo nieusuwalna z dyskursu społecznego, w tym także z filozoficznego i naukowego.
    In this paper, I present a short 10-point characteristics of the classical conception of truth. Subsequently I point to the importance and comprehensive usefulness of this truth, among others, to the possibility of applying it in some virtual environments, e.g., in those which include virtual objects of types A and C. I also emphasize that—independently of views of promotors and creators of the “post-truth era” (e.g. the will of politicians, propagandists and the authors of conspiracy theories)—truth as it is grasped in the classical theory is in principle non-withdrawable from social discourse, including its philosophical and scientific fields.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2021, 9; 127-146
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PROBLEM PRAWDY W FILOZOFII ARYSTOTELESA
    THE PROBLEM OF TRUTH IN THE PHILOSOPHY OF ARISTOTLE
    Autorzy:
    Duma, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488525.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Arystoteles
    prawda
    prawda w rozumieniu logicznym
    pozalogiczne aspekty prawdy
    poznanie dyskursywne (episteme)
    mądrość teoretyczna (sophia)
    mądrość praktyczna (phronesis)
    pragnienie (orexis)
    sztuka (techne)
    Aristotle
    truth
    truth in logical understanding
    extra-logical aspects of truth
    discursive knowledge (episteme)
    theoretical wisdom (sophia)
    practical wisdom (phronesis)
    desire (orexis)
    art (techne)
    Opis:
    The article deals with the problem of truth by Aristotle. The study begins a presentation of the main cognitive dispositions, mentioned in Book VI of Nicomachean Ethics, by which man achieve the truth. A next object of analysis is the truth in logical understanding. Its “place” is the intellect performing acts of judgment, standing at the basis of discursive knowledge. Having in mind that the determinants of so understood truth are things, further investigations are focused on except logical aspects of truth. Aristotle defines them, as in the case of logical truth, on the base of human cognitive dispositions, which–apart from discursive knowledge (episteme) — include theoretical wisdom (sophia), practical wisdom (phronesis), desire (orexis), and art (techne). The actions emerging from these dispositions are also a form of cognitive agreement with reality, and consequently can be considered as a kind of truth. Despite that here as well, the truth is connected with the cognitive functions, its determinants are also real things. This leads to a crucial question of the presented article which concerns the truth of things themselves. According to Author, Aristotle does not give a directly answer, although his certain remarks touch this problem. Their examination allows better to understand the later conceptions of truth.
    Artykuł poświęcony jest problemowi prawdy u Arystotelesa. Rozważania rozpoczyna przedstawienie najważniejszych dyspozycji poznawczych, za pomocą których człowiek ujmuje prawdę, wymienionych w VI ks. „Etyki Nikomachejskiej”. Kolejnym przedmiotem analiz jest prawda w rozumieniu logicznym, której „miejscem” jest intelekt, dokonujący czynności sądzenia, stojącej u podstaw poznania dyskursywnego. Mając na uwadze to, że wyznacznikiem tak pojętej prawdy są rzeczy, dalsze dociekania skupiają się na pozalogicznych aspektach prawdy. Arystoteles określa je, podobnie jak w przypadku prawdy logicznej, na podstawie dyspozycji poznawczych człowieka, do których – obok poznania dyskursywnego (episteme) – zalicza mądrość teoretyczną (sofia), mądrość praktyczną (phronesis), pragnienie (oreksis) oraz sztukę (techne). Wyłaniane przez te dyspozycje działania są także formą poznawczego uzgadniania się z rzeczywistością, wskutek czego mogą być uznane za pewien rodzaj prawdy. Mimo że i tu prawda związana jest z czynnościami poznawczymi, jej wyznacznikiem są również rzeczy. Prowadzi to do kluczowego pytania artykułu o prawdę samych rzeczy. Według Autora, Arystoteles wprost nie udziela na nie odpowiedzi, choć pewne jego stwierdzenia poruszają ten problem. Przyjrzenie się im pozwala lepiej zrozumieć późniejsze koncepcje prawdy.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 2; 5-25
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies