Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "literatura narodowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Recenzja książki Renaty Díaz-Szmidt pt. Gdzie jesteś, Gwineo? Próby kształtowania tożsamości narodowej w twórczości pisarzy z Gwinei Równikowej, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2017, ss. 362.
    Renata Diaz-Szmidt, Where are you, Guinea? Attempts to Form a National Identity in the Texts of Equatoguinean Writers
    Autorzy:
    Zdrada-Cok, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/522682.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Języków i Kultur Afryki. Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne
    Tematy:
    Gwinea Równikowa
    tożsamość narodowa
    literatura hiszpańskojęzyczna
    Źródło:
    Afryka; 2018, 47; 153-157
    1234-0278
    Pojawia się w:
    Afryka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Війна поза війною, або чи можлива втеча від травми (за романом Гаськи Шиян "За спиною")
    Wojna za strefą walki albo czy jest możliwa ucieczka od traumy (według powieści Haśki Szyjan "Za plecami")
    War outside the warzone, or is it possible to escape trauma (based on Haska Shyian’s novel "Behind the back")
    Autorzy:
    Puchońska, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343589.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    literature
    war
    memory
    trauma
    national identity
    tożsamość narodowa
    pamięć
    literatura
    wojna
    Opis:
    Podejmowane w kulturze ukraińskiej próby refleksji oraz przepracowania traumatycznego doświadczenia totalitarnej przeszłości są uwidaczniane w pojawiających się ostatnio tekstach literackich. Większość z nich odzwierciedla najbardziej aktualne problemy teraźniejszości w świetle doświadczeń traumatycznych, spowodowanych radziecką polityką represyjną wobec narodu ukraińskiego w XX wieku. Dzisiejsza wojna rosyjsko-ukraińska, która rozpoczęła się w Donbasie w 2014 roku, jest niczym innym, jak walką przeciwko narzuconej przez Rosję wizji tożsamości oraz próbą odzyskania przez Ukraińców właściwego obrazu pamięci historycznej. Ta kwestia jest poruszana na różnych poziomach przez przedstawicieli różnych pokoleń. Jednak dla generacji najmłodszej stanowi chyba największe wyzwanie, o czym dobitnie świadczy analizowana w artykule powieść Haśki Szyjan Za plecami. W tej powieści obserwujemy rzeczywistość poprzez spojrzenie młodej dziewczyny, która próbuje odzyskać równowagę psychiczną po bezpośrednim doświadczeniu wojny.
    Attempts in Ukrainian culture to reflect on and rework the traumatic experience of the totalitarian past have been portrayed in recently published literary texts. The majority of these reflect the most topical issues of the present in light of the traumatic experience caused by repressive Soviet policies against the Ukrainian people during the 20th century. Today’s Russian-Ukrainian war, which began in the Donbas in 2014, is nothing less than a struggle against Russia’s imposed vision of identity and an attempt by Ukrainians to reclaim the proper image of historical memory. This issue is addressed on different levels by representatives of different generations. However, it is perhaps the most challenging for the youngest generation, as is clearly evidenced by Haska Szyjan’s novel Behind the Back, which is analyzed in the article. In this novel, we observe reality through the eyes of a young girl trying to regain her mental balance after directly experiencing the war.
    Źródło:
    Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 1; 139-154
    2300-4754
    Pojawia się w:
    Studia Ukrainica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ANTONIO CANDIDO: LITERATURA NARODOWA I DIALEKTYKA BRAZYLIJSKOŚCI
    Antonio Candido: National Literature and the Dialectics of Brazilianity
    Autorzy:
    MALINOWSKI, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556133.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    Antonio Candido
    literatura brazylijska
    tożsamość narodowa
    brazylijskość.
    Brazilian literature
    national identity
    brazilianity
    Opis:
    Spośród wielu interpretacji brazylijskiej tożsamości narodowej, koncepcja autorstwa Antonio Candido wyróżnia się szczególną perspektywą badawczą, opartą nie o tradycyjnie rozumiane nauki społeczne, lecz o literaturoznawstwo. Badając dzieje narodowej literatury Candido przedstawił oryginalną wizję kształtowania się brazylijskiego narodu, gdzie literatura rozumiana jako system odzwierciedlać miała fundamentalne przemiany w społeczeństwie. Artykuł oparty został głównie o idee zawarte w najważniejszym dziele Antonio Candido: Formação da literatura brasileira: momentos decisivos („Formowanie się literatury brazylijskiej. Etapy kluczowe”) z 1959 roku.
    Among many interpretations of the Brazilian national identity, the Antonio Candido’s idea has a very specific perspective, based on the study of literature instead of social sciences. The history of national literature was treated as an outline of the original vision of the development of Brazilian nation, with the literature as a system reflecting main social processes in Brazil. The paper is based on the ideas presented in the most important Antonio Candido’s work: Formação da literatura brasileira: momentos decisivos („The Formation of Brazilian Literature. Main periods”).
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2016, 24, 3(93); 7-27
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Donelaitis i Baranauskas: między piśmiennością a literaturą
    Autorzy:
    Niemojewski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437010.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
    Tematy:
    oralność
    piśmienność
    literatura
    historia kultury
    tożsamość narodowa
    orality
    literacy
    literature
    history of culture
    national identity
    Źródło:
    Przegląd Środkowo-Wschodni; 2016, 1; 30-67
    2545-1324
    Pojawia się w:
    Przegląd Środkowo-Wschodni
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestia tożsamości narodowej i religijnej w twórczości Adama Zielińskiego
    The theme of national and religious identity in the works by Adam Zieliński
    Autorzy:
    Romejko, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31027722.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Adam Zieliński
    Austria
    literatura piękna
    Polska
    tożsamość narodowa
    tożsamość religijna
    Adam Zielinski
    fiction
    Polska
    national identity
    religious Identity
    Opis:
    Pochodzący z żydowskiej rodziny Adam Zieliński (1929–2010) był dziennikarzem radiowym, który w 1957 roku osiedlił się w Wiedniu. Po kilku latach założył tam własną firmę, w ramach której handlował głównie z Hongkongiem i Chinami. Na emeryturze rozpoczął działalność literacką. Pisał powieści, opowiadania oraz teksty o publicystycznym charakterze. Jednym z tematów, który w nich poruszał, była kwestia tożsamości narodowej i religijnej. Pragnąc być uznanym za wybitną osobę, prezentował fałszywie niektóre fakty ze swego życia. Nie potrafił pogodzić się, że jego wypowiedzi przyjmowano w sposób krytyczny, nie akceptując jego dążenia do bycia rodzajem moralnego i intelektualnego przewodnika Austriaków i Polaków.
    Coming from a Jewish family, Adam Zielinski (1929–2010) was a radio journalist who settled in Vienna in 1957. After a few years he set up his own business there, trading mainly with Hong Kong and China. In his retirement he began a literary activity. He wrote novels, short stories and articles. One of recurring themes was the question of national and religious identity. As Zieliński wanted to be recognised as a prominent person, he misrepresented some facts from his life. He could not accept that his opinions were received in a critical manner and that his aspiration to be a kind of moral and intellectual guide for Austrians and Poles was not commonly shared.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2022, 56; 341-356
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Беларуская літаратура ў даследаваннях Рышарда Радзіка
    Belarusian literature in the research of Ryszard Radzik
    Literatura białoruska w badaniach Ryszarda Radzika
    Autorzy:
    Melnikava, Anzhela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520982.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
    Tematy:
    national identity
    ideology
    nation
    culture
    literature
    tożsamość narodowa
    ideologia
    naród
    kultura
    literatura
    нацыянальная ідэнтычнасць
    ідэалогія
    нацыя
    культура
    літаратура
    Opis:
    The author discusses the importance of Belarusian studies conducted by Polish sociologist Ryszard Radzik. The scientific value of R. Radzik’s research of the specifics of Belarusian identity and the ways of its formation is shown. Special attention is paid to the understanding of the literary discourse of R. Radzik’s works. The author analyzes the researcher’s views on the works of writers of the XIX century, as well as V. Lastousky, Yakub Kolas. The difference in the perception and interpretation of the writers’ works by Polish and Belarusian researcher is conditioned by different historical experience, is indicated.
    Autorka artykułu analizuje naukowe owoce badań białoruskich polskiego socjologa Ryszarda Radzika. Pokazano naukową wartość badań R. Radzika nad specyfiką tożsamości białoruskiej i sposobami jej kształtowania. Autorka szczególną uwagę zwraca na rozumienie dyskursu literackiego w pracach R. Radzika. Analizowane są poglądy badacza na twórczość XIX-wiecznych pisarzy, a także W. Lastouskiego, J. Kołasa. Pokazano różnicę w percepcji i interpretacji dzieł pisarzy między badaczami polskimi i białoruskimi, która wynika z odmiennych doświadczeń historycznych.
    У артыкуле разглядаецца навуковы плён беларусазнаўчых штудый польскага сацыёлага Рышарда Радзіка. Паказваецца навуковая вартасць даследаванняў Р. Радзікам спецыфікі беларускай ідэнтычнасці і шляхоў яе станаўлення. Асаблівая ўвага нададзена асэнсаванню літаратуразнаўчага дыскурсу работ Р. Радзіка. Аналізуюцца погляды даследчыка на творы пісьменнікаў ХІХ ст., а таксама – В. Ластоўскага, Я. Коласа. Паказваецца рознасць ва ўспрыманні і інтэрпрэтацыі творчасці пісьменнікаў паміж польскім даследчыкам і беларускімі, што абумоўлена розным гістарычным вопытам.
    Źródło:
    Acta Albaruthenica; 2022, 22; 123-135
    1898-8091
    Pojawia się w:
    Acta Albaruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O nurcie białoruskim w polskiej prozie emigracyjnej
    On the Belarusian trend in the Polish emigration prose
    Autorzy:
    Sucharski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1076637.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    emigration literature
    trend of „returning to small homelands”
    national identity
    Polishness
    literatura emigracyjna
    nurt „powrotu do małych ojczyzn”
    tożsamość narodowa
    polskość
    Opis:
    Celem prezentowanego szkicu jest dostrzeżenie i wyróżnienie bardzo ważnego nurtu w polskiej powojennej prozie emigracyjnej. Nurt „powrotu do małych ojczyzn”, bardzo istotny w polskiej prozie powojennej, zaowocował wieloma dziełami wspomnieniowymi. Najważniejsze z nich poświęcone zostały ziemiom ukraińskim i białoruskim. Wspomnienia i powieści na temat życia na ziemiach białoruskich włączane są zwykle do nurtu litewskiego z powodu ich historycznej przynależności do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Prezentowany szkic stanowi próbę ustanowienia właściwej hierarchii. Autorowi tekstu zależy na oddaniu ważności kultury białoruskiej dla polskiej literatury emigracyjnej, ale także na ujawnieniu budzenia się białoruskiej tożsamości narodowej. Albowiem w nurcie białoruskim napięcie między polskością i białorosyjskością odgrywa ważną rolę. I ten aspekt nie może zaginąć w refleksjach nad literackimi wspomnieniami polskiego życia na ziemiach białoruskich.
    The aim of this paper is to distinguish an important trend of memoir literature in the Polish emigration prose. The trend of „returning to small homelands”, very important in the post-war Polish literature, resulted in many memoirs. The most important works were devoted to the lands of Ukraina and Belarusia. However, memories and novels devoted to life in the Belorussian territories usually are included in the Lithuanian trend because of their historic affiliation to the Grand Duchy of Lithuania. The presented paper is an attempt to establish the proper hierarchy. The author of the text is interested in devoting the importance of the Belarusian culture to the Polish emigration literature, he is also interested in revealing the awakening of the Belarusian national identity. For the tension between Polishness and Belarusianness plays an important role in the Belarusian trend. And this aspect cannot be lost in reflections on the literary memories of Polish life in the Belorussian territories.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2018, 8; 85-98
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwiaty Hiszpanii, wspaniałości Portugalii (1631) Antóniego de Sousa de Macedo, czyli jak udowodnić „siłę” Portugalczyków
    Flowers of Spain, Excelencies of Portugal (1631) by António de Sousa de Macedo or how to prove “the strength” of the Portuguese
    Autorzy:
    Działak-Szubińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/679294.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    António de Sousa de Macedo
    Flores de España, excelencias de Portugal
    Unia iberyjska
    tożsamość narodowa
    „literatura autonomistyczna”
    Iberian Union
    national identity
    "autonomist literature”
    Opis:
    Wydany w roku 1631 traktat Kwiaty Hiszpanii, wspaniałości Portugalii (Flores de España, excelencias de Portugal) portugalskiego erudyty, Antóniego de Sousa de Macedo, praktycznie nieznany polskim czytelnikom i niecieszący się dogłębnym zainteresowaniem portugalskich badaczy, jest tekstem o wyjątkowych walorach perswazyjnych. Dzieło to dokumentuje kształtowanie się poczucia dumy narodowej i więzi wśród Portugalczyków. Napisane w schyłkowym okresie tzw. Unii Iberyjskiej, rządów dynastii habsburskiej w Portugalii (1580–1640), wpisuje się z jednej strony w założenia tzw. literatury autonomistycznej” (termin Hernâniego Cidade), której zadaniem było podtrzymanie ducha narodowego, z drugiej zaś w tendencje epoki. W artykule przedstawia się, w jaki sposób António de Sousa de Macedo, korzystając z technik perswazyjnych, udowadnia prymat Portugalii i podkreśla tak niezwykłość, jak i wyjątkowość na tle innych ziem europejskich. Na przykładzie wybranych fragmentów pracy, w tym szczególnie rozdziału zatytułowanego „O sile Portugalczyków” („De la fortaleza de los Portugueses”), wykazuje się, że autor traktatu tworzy wyidealizowany i podporządkowany celom politycznym portret Portugalii i jej mieszkańców.
    Published in 1631, the Flowers of Spain, Excelencies of Portugal (Flores de España, excelencias de Portugal), a treaty written by a Portuguese erudite, António de Sousa de Macedo, is virtually unknown to Polish readers, nor does it enjoy a deepened interest among Portuguese researchers. The treaty, however, emerges to be a one-of-a-kind vehicle of persuasive devices. It documents the evolution of a sense of national pride and ties among the Portuguese. The work was written in the fi nal period of the so-called Iberian Union, i.e. the rule of the Habsburg dynasty in Portugal (1580–1640) and seems to correspond well both with the assumptions of the so-called “autonomist literature” (a term by Hernani Cidade), whose task was to maintain the national spirit, and with the tendencies of its times. The article shows how António de Sousa de Macedo, making use of a rich arsenal of rhetorical tools, corroborates the primacy of Portugal in all areas and also underlines its uniqueness as compared to other European lands. The analysis is based on the chapter entitled “The Strength of the Portuguese” (“De la Fortaleza de los Portugueses”) and makes clear that the author creates both idealized and functionalized portrait of Portugal and its people.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2015, 2, 4; 2-18
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Place of the Works of Uladzimir Karatkievič in the Discourse on the Identity of Belarusians
    Miejsce twórczości Uładzimira Karatkieviča w dyskursie o tożsamości Białorusinów
    Autorzy:
    Wielg, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1837719.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Karatkievič
    Belarusian literature
    national identity
    history of Belarus
    Karatkevič
    literatura białoruska
    tożsamość narodowa
    historia Białorusi
    Караткевіч
    беларуская літаратура
    нацыянальная самасвядомасць
    гісторыя Беларусі
    Opis:
    The main goal of U. Karatkievič’s literary output was always to revive and reinforce the sense of national identity in Belarusians. In earlier times, there had been no writer in Belarusian literature who would devote his whole output to the history of his nation. In his works, Karatkievič described their successes and failures and showed their attempts to gain independence and form the foundations of the Belarusian national identity to his reader. In the 1950s and 1960s, it was not easy to promote and disseminate the true history of Belarus, the beauty of the Belarusian language and the Belarusian national identity in the USSR. Karatkievič was often stigmatised and punished for his activity in this respect. This paper presents the impact of the writer’s output on the formation of Belarusian national identity. Karatkievič’s struggle with the stagnation or even backwardness of the Brezhnev era clearly manifested itself in his protest and fight for respect for the Belarusian language, the history of his homeland and the protection of nature and monuments of an immaterial culture. The writer saw the inseparable unity between those apparently different problems. Caused by such factors as the deliberate distortion of historical memory, social oblivion leads to the denationalisation and blurring of national self-awareness. Manipulating the past and enforcing the oblivion of various inconvenient historical events destroys the identity of societies. This is what Uladzimir Karatkievič wanted to oppose and did oppose with his works.
    Głównym celem twórczości U. Karatkeviča pozostawała zawsze próba ożywienia i wzmocnienia poczucia tożsamości narodowej Białorusinów. W literaturze białoruskiej nie było wcześniej pisarza, który całą swoja twórczość poświęcił dziejom własnego narodu. Pisarz opisywał w swoich utworach wzloty i upadki Białorusinów, pokazywał ich próby uzyskania niepodległości, kształtował w swoim czytelniku podstawy białoruskiej tożsamości narodowej. W latach 50. i 60. XX w. w ZSRR nie było łatwo promować i propagować prawdziwą historię Białorusi, piękno języka białoruskiego i białoruską tożsamość narodową. Za swoje działania w tej dziedzinie Karatkevič był często piętnowany i karany. Artykuł przedstawia wpływ twórczości pisarza na kształtowanie białoruskiej tożsamości narodowej. Zmagania Karatkieviča z zastojem, a wręcz wstecznością ery Breżniewa najwyraźniej wyczuwalne były w jego proteście i walce o szacunek dla języka białoruskiego, historii własnej ojczyzny oraz ochrony przyrody i zabytków kultury materialnej. Pisarz widział nierozerwalną jedność pomiędzy tymi na pierwszy rzut oka różniącymi się problemami. Niepamięć społeczna, której jedną z przyczyn jest celowe zaburzanie prawdy historycznej doprowadza do wynarodowienia i zatarcia narodowej samoświadomości. Manipulowanie przeszłością i przymuszanie do zapominania o różnych niewygodnych wydarzeniach historycznych unicestwia tożsamość społeczeństw. Temu właśnie przeciwstawić się chciał i przeciwstawiał się swoja twórczością Uładzimir Karatkievič.
    Галоўнай мэтай творчасці У. Караткевіча заўсёды была спроба адраджэння і ўмацавання пачуцця нацыянальнай ідэнтычнасці беларусаў. У беларускай літаратуры не было раней пісьменніка, які б усю сваю творчасць прысвяціў гісторыі ўласнага народа. У сваіх творах пісьменнік апісваў узлёты і падзенні беларусаў, паказваў іх спробы атрымаць незалежнасць, фарміраваў у свайго чытача аснову беларускай нацыянальнай ідэнтычнасці. У 1950-я і 1960-я гады ў СССР было няпроста прасоўваць сапраўдную гісторыю Беларусі, прапагандаваць прыгажосць беларускай мовы і беларускую нацыянальную ідэнтычнасць. Караткевіча, які свядома дзейнічаў у гэтым накірунку, неаднаразова кляймілі і каралі. У артыкуле паказаны ўплыў творчасці пісьменніка на фарміраванне беларускай нацыянальнай ідэнтычнасці. Змаганне Караткевіча з застоем і заняпадам брэжнеўскай эпохі найбольш выразна выявілася ў яго рашучых пратэстах у абарону беларускай мовы, гісторыі Бацькаўшчыны, помнікаў прыроды і архітэктуры. Пісьменнік бычыў непарыўную сувязь паміж гэтымі, на першы погляд рознымі, праблемамі. Грамадская абыякавасць, адной з прычын якой з’яўляецца мэтанакіраванае фальшаванне гістарычнай памяці, прыводзіць да знікнення нацыянальнай самасвядомасці народа. Маніпуляцыя мінуўшчынай і прымусовае сціранне з памяці розных гістарычных падзей, невыгодных для пануючай ідэалогіі,  знішчае нацыянальную ідэнтычнасць. Супраць гэтага і змагаўся сваёй творчасцю Уладзімір Караткевіч.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2020, 14; 203-214
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies