Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "autofikcja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Neel Doff – pisarka niezwykła. Między naturalizmem, populizmem, feminizmem a autofikcją
Autorzy:
Siwek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646015.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
literatura belgijska
naturalizm
populizm
feminizm
autofikcja
tożsamość
Opis:
Neel Doff (1858–1940) is an extraordinary person in the history of Belgium literature. Extreme poverty and humiliation she had experienced in her early days are the main topic of her work. However, she does not document her life. It is more akin to a literary testimony of a growing self-consciousness, through which a social and cultural advancement of both the author and her character was made possible. The analysis included in the article is focused on her most outstanding work – the trilogy of “hunger and despair”. Key words: belgian literature; naturalism; populism; feminism; autofiction; identity;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2015, 15; 64-79
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kandyd na Wyspach. O Emigracji Malcolma XD
Candide on the Islands. On “Emigracja” by Malcolm XD
Autorzy:
Gromadzka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137417.pdf
Data publikacji:
2022-06-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
emigration
migration
identity
autofiction
copypasta
emigracja
migracja
tożsamość
autofikcja
Opis:
Artykuł jest próbą usytuowania, wydanej w 2019 roku, powieści Emigracja Malcolma XD w tradycji literatury emigracyjnej i wśród nurtów współczesnej polskiej prozy migracyjnej o Polakach na Wyspach. Powieść kontynuuje satyryczno-groteskowe obrazy emigracyjnych losów ukazane przez Witolda Gombrowicza i Sławomira Mrożka. Emigracja jest polemiczna wobec współczesnej literatury migracyjnej ukazującej dylematy tożsamościowe w zróżnicowanej kulturowo rzeczywistości, ale jej forma, przejęta z internetowych gatunków, jest dla niej charakterystyczna.
The article is an attempt to situate the novel Emigracja by Malcolm XD, published in 2019, in the tradition of emigration literature and among the currents of contemporary Polish migration prose about Poles in the United Kingdom and Ireland. The novel continues the satirical and grotesque images of the fate of emigrants shown by Witold Gombrowicz and Sławomir Mrożek. Emigration is polemical towards contemporary migration literature that shows identity dilemmas in a culturally diverse reality, but its form, taken from internet genres, characterizes it.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2022, 15; 89-102
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To See Oneself Through the Eyes of Others and Through the Eyes of Books: Perspective in Bohumil Hrabal’s Autobiographical Texts
Przeglądać się w innych i w książkach: punkt widzenia w prozie autobiograficznej Bohumila Hrabala
Autorzy:
Tlustý, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012784.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Bohumil Hrabal
autobiografia
autofikcja
perspektywa
tożsamość
autobiography
autofiction
perspective
identity
Opis:
This study analyses the use of perspective in the autobiographical trilogy (In-House Weddings, Vita Nuova and Gaps) and the late “journalistic” texts by the Czech writer Bohumil Hrabal. The article examines Hrabal’s play with perspective on several levels: on the narrative level, Hrabal experiments with the narrative voice and focalization, and views himself through the eyes of his wife Elisˇka, who is also the narrator of the whole trilogy; this strategy allows him to gain distance from the “I-perspective” and to touch upon sensitive moments of his life (particularly auto-censorship, his relationship with the Communist authorities, and various fears). Furthermore, Elisˇka’s view clashes with the view of Hrabal as a character in the narrative world, which results in an original autobiographical polyphony; the article presents a detailed scrutiny of these perspectives with regard to time. Drawing from hermeneutics as a way of self-understanding shaped by texts and culture, the analysis of perspectivity will demonstrate that Hrabal also views himself through the eyes of books and cultural images; additionally, the article points to parallels with Hrabal’s other works, particularly Too Loud a Solitude. Finally, Hrabal’s playful use of perspective concerns the question of identity: the textual self that appears in the stream of images manifests itself in constant motion, thus unveiling the non-substantiality and openness of human identity. In this way, Hrabal’s writing about himself approximates the view of self in Eastern philosophies (esp. Buddhism and Taoism − Hrabal’s sources of inspiration) as well as contemporary cognitive approaches to the theory of autobiography (Paul John Eakin).
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2018, 8(11) cz.1; 85-98
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powieść "В Советском Союзе не было аддерола" Olgi Breininger z perspektywy autofikcji
The novel "В Советском Союзе не было аддерола" by Olga Breininger from the perspective of autofiction
Роман "В Советском Союзе не было аддерола" Ольги Брейнингер в контексте автофикции
Autorzy:
Stryjakowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605098.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Ольга Брейнингер
автофикция
самостановление
идентичность
перфекционизм
Olga Breininger
autofikcja
autokreacja
tożsamość
perfekcjonizm
autofiction
self-creation
identity
perfectionism
Opis:
Цель данной статьи состоит в анализе романа Ольги Брейнингер как поля конструирования идентичности автора. В качестве методологического фундамента была принята категория автофикции, понимаемая как орудие самопознания и самостановления. Анализ литературного материала помещен в контекст внелитературной деятельности автора, которая воспринимается не как твердая биографическая информация, но как очередная, рядом с творчеством, платформа самостановления. Интерпретация романа концентрируется на главной героине, испытывающей кризис идентичности, вызванный хроническим перфекционизмом и чувством искоренения. Рассуждениям подвергнуты, между прочим, совершаемые героиней операции памяти, играющие ключевую роль в понимании экзистенциального хаоса. В качестве существенного приема отмечено конструирование повествования как голоса поколения, что направлено на преодоление чувства одиночества.
The aim of the article is to analyze Olga Breininger’s novel as a field for constructing the author’s identity. The category of autofiction, regarded as a tool of self-understanding and self-creation, has been chosen as the methodological foundation. The analysis of the literary text is embedded in the context of the author's non-literary activity, understood here not as biographical information, but as another (next to the fiction works) platform of self-creation. The interpretation of the novel focuses on the protagonist who experiences an identity crisis caused by chronic perfectionism and a sense of uprooting. Attention is given, among others, to the main character’s memory operations, which play a key role in understanding her existential chaos. Creating the story as a generation's voice is considered as an important device, aimed at overcoming the feeling of loneliness.
Celem artykułu jest analiza powieści Olgi Breininger jako pola konstruowania tożsamości autorki.  Metodologiczny fundament dociekań stanowi kategoria autofikcji, rozumiana jako narzędzie samopoznania i autokreacji. Analizę materiału literackiego osadzono w kontekście pozaliterackiej działalności autorki, która pojmowana jest nie jako pewna informacja biograficzna, lecz kolejna, obok twórczości, platforma konstruowania siebie. Interpretacja powieści koncentruje się na protagonistce, doświadczającej kryzysu tożsamości, spowodowanego chronicznym perfekcjonizmem i poczuciem wykorzenienia. Rozważania dotyczą, między innymi, dokonywanych przez bohaterkę operacji pamięci, które odgrywają kluczową rolę w zrozumieniu odczuwanego chaosu egzystencji. Za istotny zabieg literacki uznano konstruowanie narracji jako głosu pokolenia, co wolno rozumieć jako próbę przezwyciężenia poczucia samotności.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sten Nadolny und die Kunst der Lebensbeschreibung
Sten Nadolny and the art of life writing
Sten Nadolny i sztuka opowiadania życia
Autorzy:
Lasse, Bastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035359.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Selim oder Die Gabe der Rede
autofikcja
teoria autobiografii
tożsamość
bycie innym
Sten Nadolny
autofiction
theory of autobiography
identity, alterity
Autofiktion
Autobiographietheorie
Identität
Alterität
Opis:
Im Autobiographiediskurs spielen Romane bisher keine nennenswerte Rolle als theoretische Impulsgeber. Der vorliegende Beitrag zeigt, dass STEN NADOLNYS Selim oder Die Gabe der Rede eine autofiktionale Situation im inneren der diegetischen Welt erzeugt und sich damit für die Reflexion autobiographietheoretischer Problemkontexte eignet. Mit Rekurs auf Kristevas Überlegungen zur Selbst-Fremdheit werden die ‚autofiktionalen‘ Schreibakte vorgeführt, die das Individuum auch vom Fremden her erschreiben. Als dezentrierte Selbstlebensbeschreibung überschreitet NADOLNYS Roman damit gängige Formen der Autofiktion.
W rozważaniach nad autobiografią gatunek powieściowy odgrywał do niedawna mało istotną rolę jako przedmiot badań. Artykuł pokazuje, że powieść STENA NADOLNEGO Selim oder Die Gabe der Rede tworzy w świecie przedstawionym sytuację autofikcjonalną. Tym samym można ten utwór poddać teoretycznej refleksji w odniesieniu do autobiografii. W kontekście rozważań Julii Kristevy na temat obcości podmiotu wobec samego siebie, przedstawione zostają autofikcjonalne strategie pisarskie, które wywodzą autobiografię od ‚obcego’. Powieść NADOLNEGO – można ją nazwać ‚zdezorientowanym’ opisem samego siebie – przekracza wobec tego tradycyjne formy autofikcji.
Discourse concerning autobiography does not usually include novels as material for theoretical study. This article demonstrates how STEN NADOLNY’S novel Selim oder Die Gabe der Rede creates an autofictional situation within a diegetic world; therefore it may be a subject of reflection on theoretical problems associated with autobiography. In the context of Julia Kristeva’s deliberations on self-alienation, the Author discusses ‘autofictional’ acts of writing that describe the self through the ‘other’. As decentered life-writing, NADOLNY’S novel transcends common forms of autofiction.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2021; 93-110
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies