Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ethnicity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Pogranicze kultur. Serbowie i Chorwaci
On the Brink of Cultures – Serbs and Croats
Autorzy:
Gulak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442141.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
etniczność
tożsamość
Bałkany
konflikt
ethnicity
identity
Balkans
conflict
Opis:
Bałkany nazywane są „miniaturą Europy”, ponieważ na ich obszarze skupiły się różne grupy etniczne o odmiennych zwyczajach, tradycjach i wyznaniach religijnych. Przykładem konfliktu między takimi ludami mogą być stosunki serbsko-chorwackie. Analizując poszczególne elementy kultury i tożsamości Serbów i Chorwatów, niewątpliwie można dostrzec wiele odmienności. Różnice te, czasem faktycznie bardzo duże i niepozwalające na porozumienie, mogą pomóc nam zrozumieć, dlaczego te dwa sąsiadujące narody tak często występowały przeciwko sobie. Z drugiej strony odnoszę wrażenie, że ważny wpływ na ich stosunki ma historia. Mimo odmienności, nawet dużych, można zbudować relacje oparte na wzajemnym szacunku i zaufaniu. To, że mówi się różnymi językami, wyznaje się inną religię czy utożsamia się z innym kręgiem kulturowym nie sprawia przecież, że należy stać się wrogami. Hasłem Unii Europejskiej jest „Jedność – w różnorodności”, co oznacza, że nie musimy być tacy sami, by móc się porozumieć. A przecież poznawanie wzajemnych odmienności pozwala czerpać z innych kultur i przez to wzbogacać własną.
The Balkans are called “the thumbnail of Europe” because there focused various ethnic groups with different customs, traditions and different religions on their area. An example of a conflict between such peoples can be the Serbo-Croatian relations. Analyzing the individual elements of the culture and identity of the Serbs and the Croats, undoubtedly we can see many differences. These differences, sometimes actually considerable and not allowing to the agreement, can help us understand why these two neighboring nations acted so often against each other. On the other hand, it seems to me that history has got a large impact on these relations. Despite the differences, even considerable ones, it is possible to build relationships based on mutual respect and trust. The fact that different languages are spoken, that different religion is confessed, whether one identifies with other cultural circle, does not mean that we should become enemies. The European Union’s motto is “Unity in diversity” which means that we do not need to be the same to be able to communicate. And yet, the experience of the reciprocal differences allows to derive from other cultures and improve our own culture.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2017, 2; 13-21
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie-)Polak, (nie-)Niemiec – Ślązak, czyli o rozpoznaniu własnej etniczności
Neither a Pole nor a German – a Silesian – about recognizing one’s own ethnicity
Autorzy:
Kożyczkowska, Adela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031314.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Silesia
Silesianness
ethnicity
identity
Zbigniew Rokita
Śląsk
śląskość
etniczność
tożsamość
Opis:
The inspiration for the article is Zbigniew Rokita’s book “Kajś. A Tale of Upper Silesia”. It allowed the author to reflect on the issue of ethnic recognition of a human being as the basis for constructing an ethnic identity. The theoretical context consists of two theses: the first one (following Hannah Arendt) says that human beings always come to this world as new, as strangers, and to make their humanity more real, they need to act and speak; the second thesis (following Martin Heidegger) refers to the “truth of being” and proves that human habitation in the world is complicated. Attempts to understand the relationship between ethnic recognition and identity allowed the author to formulate the thesis that ethnicity is nothing else but knowledge about one’s family, community and the land inhabited by generations. The recognition of ethnicity itself can have three stages: 1) anecdotal identity; 2) attractive identity; 3) patched identity.
Inspiracją dla artykułu jest książka Zbigniewa Rokity Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku, która pozwoliła autorce podjąć namysł nad problemem etnicznego rozpoznania człowieka, jako podstawy konstruowania tożsamości etnicznej. Kontekst teoretyczny tworzą dwie tezy: pierwsza (za Hannah Arendt) mówiąca, że człowiek zawsze zjawia się w świecie jako ktoś nowy, jako przybysz i dla urealnienia swego człowieczeństwa potrzebuje on działać i mówić; druga (za Martinem Heideggerem) dotycząca „prawdy bycia”, która dowodzi, że zamieszkanie człowieka w świecie jest skomplikowane. Próba zrozumienia związku pomiędzy etnicznym rozpoznaniem a tożsamością pozwoliła autorce sformułować tezę, że etniczność to nic innego jak wiedza na temat swojej rodziny, wspólnoty i pokoleniowo zamieszkiwanej ziemi. Samo zaś rozpoznawanie etniczności przebiegać może w trzech etapach: (1) tożsamości anegdotycznej; (2) tożsamości atrakcyjnej; (3) tożsamości kleconej.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2022, 16, 1; 39-49
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O tym, jak zaangażowani Katalończycy widzą przestrzeń, w której żyją
How the Catalan Activists Perceive the Space They Live In
Autorzy:
Rzewuska, Blanka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044355.pdf
Data publikacji:
2019-05-20
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
etniczność
tożsamość
przestrzeń
symbole etniczne
ethnicity
identity
space
ethnic symbols
Opis:
Artykuł opisuje sposób, w jaki Katalończycy zaangażowani w ruch etniczny postrzegają własną przestrzeń. Relacje między terytorium a zamieszkującą je społecznością wydają się ważnym aspektem tożsamości etnicznej. Stosunek Katalończyków do przestrzeni pokazuje znaczenie lokalnej przyrody. Różnorodność jest jedną z najbardziej cenionych przez nich wartości. Zbadano też, które miejsca są kluczowe dla całej Katalonii.
The article describes how the Catalans involved in the recently agitated ethnic movement perceive their own space. The relationship between diversely defined territory and the community which inhabits it seems to be an important aspect of the ethnic identity. The attitude toward the space shows in the appreciation of the local nature, but I was also interested which particular places would be crucial for the whole Catalonia. The Catalan space in my informants’ opinion had an impact on the group’s national character.
Źródło:
Zoon Politikon; 2018, 9; 214-232
2543-408X
Pojawia się w:
Zoon Politikon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KULTUROWE CZYNNIKI ROZWOJU PRAW WŁASNOŚCI W POLSCE I NA UKRAINIE – KRYTYKA TEORII HARTWELLA I PRÓBA UJĘCIA HISTORYCZNEGO
CULTURAL DETERMINANTS OF PROPERTY RIGHTS’ DEVELOPMENT IN POLAND AND UKRAINE – A COMMENTARY ON HARTWELL’S THEORY AND AN ATTEMPT TO PROPOSE A HISTORICAL INTERPRETATION
Autorzy:
Pawłowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441568.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
economic development
elites
ethnicity
identity
rozwój gospodarczy
elity
etniczność
tożsamość
Opis:
Christopher Hartwell twierdzi, iż prawa własności nie rozwinęły się tak dobrze na Ukrainie jak w Polsce między innymi ze względu na ekonomiczne i polityczne podporządkowanie tych ziem w czasie istnienia Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Stosuje on w nieadekwatny sposób kategorie narodowościowe i nie docenia roli czynników kulturowych. Jego teza jest nie w pełni trafna głównie dlatego, że, jak wielu autorów wskazuje, w szlachta ruska oraz polska cieszyły się w Rzeczypospolitej taką samą pozycją. Problemy z prawami własności w tym tworze państwowym wynikały z ich silnego ograniczenia do jednego stanu, a nie grupy etnicznej. Co więcej, szlachta ruska była pod silnym wpływem polskiej kultury i bardzo szybko się polonizowała. Ta ekspansja polskiej kultury oraz długoterminowa porażka ruchu kozackiego, jego niezdolność do uzyskania równorzędnej szlachcie pozycji lub stworzenia własnej państwowości, są przyczyną niskiego poziomu praw własności na Ukrainie. Ukraiński ruch narodowościowy, pozbawiony zaplecza silnych elit narodowych, musiał adresować swą ofertę przede wszystkim do słabszych ekonomicznie i politycznie grup. W ten sposób dawne podziały stanowo-ekonomiczne przełożyły się na nierówności ekonomiczno-narodowościowe. Ukraińcy nie posiadali własnych elit, które mogłyby kształtować ich państwowości, przekazać dawne doświadczenia ustrojowe, czy wesprzeć ekonomicznie w konkurencji z innymi grupami narodowościowymi. Tak można wytłumaczyć źródła współczesnych niepowodzeń ukraińskiej transformacji, mimo wieloletniej egzystencji przodków Polaków i Ukraińców w tych samych (bądź wielokrotnie podobnych) warunkach.
Christopher Hartwell states that property rights in Ukraine have not developed as good as in Poland among others due to its economic and political dependence during the time of Polish–Lithuanian Commonwealth. He uses in inadequate way a concept of a nation and does not appreciate the role of cultural factors. His thesis inaccurate mostly because of the fact (shown by many authors) that Ukrainian and Polish nobility had the same position in the Commonwealth. Problems with property rights were a result of strong constraints to a one estate, not an ethnic group. Moreover, Ukrainian nobility was under a big influence of Polish culture and very quickly acquired Polish customs and language. This expansion of Polish culture and a long-term failure of the Cossacks movement, its inability to achieve equivalent position with the nobles or create own state, are reasons for low property rights’ level in Ukraine. Ukrainian national movement, deprived of strong national elites, had to target its offer mostly to economically and politically weaker estates. That is the way how old-time social divisions influenced national-economic inequalities. Ukrainians did not have own elites that could shape their statehood, pass down state experiences or support economically in a competition with other nationalities. It explains Ukraine’s transformation’s failures, despite perennial coexistence of ancestors of Poles and Ukrainian, often in the same conditions.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2017, 11/I; 153-165
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czyj jest Śląsk? Refleksja o pograniczu śląsko-niemieckim
Whose is Silesia? Reflections on the Silesian and German Borderland
Autorzy:
Kożyczkowska, Adela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1876903.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Śląsk
etniczność
pogranicze
tożsamość
tożsamość śląska
Silesia
ethnicity
borderland
identity
Silesian identity
Opis:
Autorka punktem wyjścia swojej refleksji uczyniła cytaty z powieści Evy Tvardy i Horsta Bienka, które egzemplifikują trudne doświadczenia Ślązaków wynikające z politycznych decyzji wobec Śląska, które podejmowane były przez władze polskie, niemieckie i czechosłowackie. Przywołane z literatury cytaty konstruują kontekst, który pozwala zobiektywizować zasadnicze dla artykułu pytania: „Czyj jest Śląsk” i jak polityczna walka o Śląsk, którą w swojej historii toczyły Polska, Niemcy i Czechosłowacja, rekonstruuje tożsamość etniczną Ślązaków? Autorka korzysta z myśli Ivana Čolovicia, z której wyprowadza koncepcję pogranicza jako ziemi podatnej na amputację, a także koncepcję tożsamości posttraumatycznej jako tożsamości bolesnej. Na podstawie literacko opisanych doświadczeń śląskości Horsta Bienka autorka podejmuje próbę rekonstrukcji fenomenu śląskości, jako tego, co w efekcie konstruuje śląską tożsamość etniczną. Bezpośrednim przedmiotem analizy i interpretacji są teksty Horsta Bienka, „Brzozy i wielkie piece. Dzieciństwo na Górnym Śląsku” oraz „Podróż w krainę dzieciństwa”.
The starting point for the author’s reflections are quotes from the novels by Eva Tvrda and Horst Bienek, which illustrate the difficult experiences of Silesians resulting from the decisions of the Polish, German and Czechoslovak authorities pertaining to Silesia. Quotations from literature construct a context that allows to objectify the questions relevant to the article, namely “Whose is Silesia and how does the political struggle for Silesia that Poland, Germany and Czechoslovakia fought throughout their history reconstruct ethnic identity of Silesians? The author refers to the ideas of Ivan Čolović, from which she derives the concept of the borderland as a land prone to amputation, as well as the concept of post-traumatic identity as a painful identity. On the basis of the literary experiences of Silesia by Horst Bienek, the author attempts to reconstruct the phenomenon of Silesia, which in effect constructs the Silesian ethnic identity. The texts by Horst Bienek, “Birches and Blast Furnaces. Childhood in Upper Silesia” and “Journey to the Land of Childhood” are direct objects of analysis and interpretation.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2020, 13, 2; 162-175
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identity Factor in Terms of the Ukrainian Crisis (the Example of The Donbas Region)
Czynnik tożsamościowy w kontekście kryzysu na Ukrainie (na przykładzie Donbasu)
Autorzy:
Pakhomenko, Sergii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556901.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
identity
ethnicity
propaganda
conflict, separatism
regional identity
Donbas
tożsamość
etniczność
konflikt
separatyzm
tożsamość regionalna
Opis:
The article proposes the thesis of propaganda techniques used to force the amorphous term “Novorossia” as well as absence of ethnic background in the Donbas conflict. Russian propaganda machine is working towards promotion of the three major contents: 1) oppression of Russian and Russian-speaking people by new Kiev authorities; 2) the historical arguments to prove that Ukraine’s south-eastern regions belong to Russia; 3) creation of new separatist formation united by a common name «Novorossia» as the realization of self-determination of people under new non-Ukrainian identity (meaning Russian identity). The internal precondition providing success for propaganda message is strongly developed regional identity that does not coincide with Ukrainian national-state project and is stimulated by local regional elites as an argument in the election campaigns for years. Its components are the following: Ukrainian-Russian dual ethnicity, dominance of Russian language, industrial culture type, sincere veneration of Soviet past, sympathy to Russian history and state. Propaganda techniques and lack of separating ethnic identity of «Novorossia» is shown in the following: 1) no ethnic sides in the conflict; 2) in formal notation as well as in slang Donbas separatists are never called “Russian” or “Novorossia people” (novorosy). The names of self-proclaimed republics contain territorial content – Donetsk People’s Republic, Lugansk People’s Republic – derived from toponyms, not ethnonyms. 3) «Novorossia» flag does not have any sort of roots in the history of the region. Local separatism is based not on ethnic contradictions, but on specific regional identity of Donbas with cultural, ideological, and civilization characteristics of the “Russian world”, forced by Russian propaganda efforts. At the same time, in case of prolongation of the conflict, its freezing and existence of separatist territories in a different (nonUkrainian) political, informational, humanitarian reality, the process of constructing new Donbas identity (civil, political, and then, perhaps, ethnicity – “Russian”, “Novorossian”) might not be so long.
Artykuł wysuwa tezę technik propagandy wykorzystywanych w celu narzucenia amorficznego terminu „Noworosja”, jak również braku podłoża etnicznego konfliktu w Donbasie. Rosyjska machina propagandy usiłuje promować trzy następujące treści: 1) ucisk Rosjan i ludności rosyjskojęzycznej przez nowe władze w Kijowie; 2) historyczne argumenty dowodzące, że południowo-wschodnie regiony Ukrainy należą do Rosji; 3) utworzenie nowej formacji separatystycznej połączonej wspólną nazwą „Noworosja” jako realizacji samookreślenia ludności o nowej, nieukraińskiej tożsamości (co oznacza tożsamość rosyjską). Wewnętrznym warunkiem wstępnym zapewniającym sukces przekazu propagandowego jest silnie rozwinięta tożsamość regionalna, która nie zbiega się z ukraińskim projektem państwa narodowego i przez lata pobudzana jest przez miejscowe elity, które wykorzystują ją jako argument w kampaniach wyborczych. Jej składowe są następujące: podwójna narodowość ukraińsko-rosyjska, dominacja języka rosyjskiego, typ kultury przemysłowej, szczery szacunek dla przeszłości sowieckiej, poczucie solidarności z historią i państwem rosyjskim. Przejawami technik propagandy i braku odrębnej tożsamości etnicznej „Noworosji” są: 1) brak etnicznych stron konfliktu; 2) ani w języku formalnym, ani w slangu separatyści z Donbasu nie są nigdy nazywani „Rosjanami” czy „Noworosjanami”, a nazwy samozwańczych republik zawierają komponent terytorialny – Doniecka Republika Ludowa, Ługańska Republika Ludowa – pochodzące od toponimów, a nie etnonimów; 3) flaga „Noworosji” nie zawiera żadnych nawiązań do historii regionu. Miejscowy separatyzm oparty jest nie na sprzecznościach etnicznych, lecz na specyficznej tożsamości regionalnej Donbasu wraz z jej cechami kulturowymi, ideologicznymi i cywilizacyjnymi „świata rosyjskiego”, narzuconymi przez rosyjską propagandę. Z drugiej strony, w przypadku przedłużania się konfliktu, jego zamrożenia i istnienia obszarów separatystycznych w innej (nieukraińskiej) rzeczywistości politycznej, informacyjnej i humanitarnej, proces konstruowania nowej tożsamości Donbasu (obywatelskiej, politycznej, a następnie, być może, etniczności – „Rosjanin”, „Norowosjanin”) mógłby nie być tak długotrwały.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2015, 3; 95-102
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śląskość jako etniczność: refleksja o pograniczu polskości i śląskości
Silesianness as ethnicity: a reflection upon the borderland of Polishness and Silesianness
Autorzy:
Kożyczkowska, Adela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877292.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
tożsamość
etniczność
tożsamość etniczna
pogranicze
śląskość
polskość
identity
ethnicity
ethnic identity
borderland
Silesia
Polishness
Opis:
Śląsk to przestrzeń, w której splatały się dzieje Polski, Niemiec, Czechosłowacji i Czech. Tu także swe piętno odcisnęły takie wielkie ideologie jak komunizm i socjalizm. O Śląsku decyduje również polityka ekonomiczna. Śląskość to zatem przykład kultury, która kształtowała się w skomplikowanych warunkach społecznych i politycznych, decydujących o świadomości kulturowej samych Ślązaków, a także o ich tożsamości. Celem artykułu jest próba rozpoznania, jak w obrębie polskiej narracji konstruuje się polskość Śląska i jak sprzyja (lub nie sprzyja) ona emancypacji tożsamości etnicznie śląskiej. Na potrzeby tego zadania autorka dokonała analizy książki Zofii Kossak „Nieznany kraj” (pierwsze wydanie 1931), korzystając z koncepcji metanarracji Jeana-Françoisa Lyotarda. Drugim zadaniem artykułu jest refleksja wokół jednej z konsekwencji uwikłania śląskości w polskość i niemieckość, co powoduje, że Ślązacy są dla Polaków nie dość polscy i jednocześnie dla Niemców są nie dość niemieccy? Kontekstem tej refleksji są koncepcje: „kultury” jako przestrzeni wytwarzania znaczeń (Clifforda Geertza) i „świata” jako egzystencji człowieka (Václava Havla).
Silesia is a space where the history of Poland, Germany, Czechoslovakia and the Czech Republic have intertwined. It is also a place where great ideologies such as communism and socialism have lefttheir mark. Economic policy also determines Silesia. Therefore, Silesian nature is an example of a culture which was shaped in complicated social and political conditions that determined the cultural awareness of the Silesians themselves as well as their identity. The aim of the article is an attempt to identify how Polishness is constructed within the Polish narrative, and how it promotes (or does not) the emancipation of ethnically Silesian identity. For the purpose of this task, the author analyzed Zofia Kossak’s book “Nieznany kraj” (first edition 1931), using the concept of Jean-François Lyotard’s metanarration. The second task of the article is a reflection on one of the consequences of Silesian nature becoming entangled in Polishness and Germanity, which means that Silesians are not Polish enough for Poles, and at the same time they are not German enough for Germans? The context of this reflection are the concepts of “culture” as a space for creating meanings (Clifford Geertz) and “world” as human existence (Václav Havel).
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2020, 12, 1; 52-71
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jewish Identity of the “Unexpected Generation” in the Context of the Upbringing Model in a Mixed Family
Tożsamość żydowska „nieoczekiwanego pokolenia” w kontekście modelu wychowania w rodzinie mieszanej
Autorzy:
Cukras-Stelągowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339648.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Żydzi
pokolenia
tożsamość
małżeństwa mieszane
etniczność
egzogamia
Jews
generations
identity
mixed marriages
ethnicity
exogamy
Opis:
The goal of the article is to introduce one of the youngest Jewish generations in Poland, known as the “unexpected generation”, based on my own research and the findings of other researchers. At the same time, I consider the essence of upbringing in a mixed family and its consequences for the socio-cultural identity of this generation. I look at ways of constructing patterns of Jewish family life and possible forms and content of intergenerational family transmission. I also highlight challenges and potential threats faced by Jewish families living in Poland today. Consequently, I try to outline possible further research directions related to issues of cultural content transmission in a family and the transmission of Jewish religious and linguistic heritage.
W swoim artykule chciałabym przybliżyć jedno z najmłodszych pokoleń żydowskich w Polsce, zwane „nieoczekiwaną generacją”, na podstawie badań własnych oraz ustaleń innych badaczy. Jednocześnie uwzględniam istotę wychowania w rodzinie mieszanej i to, jakie niesie za sobą konsekwencje dla tożsamości społeczno-kulturowej tegoż pokolenia. Przyjrzę się sposobom konstruowania wzorów żydowskiego życia rodzinnego oraz możliwym formom i treściom rodzinnej transmisji międzypokoleniowej. Wskażę także na wyzwania i potencjalne zagrożenia, przed którymi stają dziś żydowskie rodziny mieszkające w Polsce. W efekcie postaram się wytyczyć możliwe dalsze kierunki badawcze podejmujące kwestie transmisji treści kulturowych w rodzinie, przekazu żydowskiego dziedzictwa religijnego i językowego.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 85-100
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstruowanie tożsamości w warunkach obcości kulturowej. Przypadek małoletnich uchodźców z Czeczenii w Polsce
Constructing Identity in Conditions of Cultural Foreignness: The Case of Under-Age Refugees from Chechnya in Poland
Autorzy:
Kość-Ryżko, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373428.pdf
Data publikacji:
2016-03-21
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
refugees
identity
ethnicity
cultural adaptation
Chechens in Poland
uchodźcy
tożsamość
etniczność
adaptacja kulturowa
Czeczeni w Polsce
Opis:
Research conducted by the author in the years 2009–2014 among the children of refugees from Chechnya has shown that what is most important in terms of their functioning in the new culture occurs primarily in the family/ethnic environment, in the process of enculturation. This means that even though manifestations of progressing acculturation may be observed in the external sphere, this does not guarantee that the process is also occurring in the internal sphere of attitudes, convictions, and values. In this connection the writer’s attention was drawn to how under-age refugees from post-Soviet lands create a sense of identity and ethnic belonging. In particular, she considered the degree to which being a refugee and the situation in which these children find themselves have a formative influence on their self-identification. External indicators of ethnic, cultural, and religious identification were also analyzed. The author has thereby established the model—based on the two alternative strategies of reconstruction and deconstruction—by which young refugees create their self-identification.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2016, 60, 1; 93-118
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identity Development in Small Ethnic Communities in Bulgaria
Rozwój tożsamości w małych społecznościach etnicznych w Bułgarii
Autorzy:
Jeleva,, Rumiana
Draganova, Mariana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413411.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
identity
ethnicity
Bulgarian Muslims
narrative analysis
perceptions of Europe.
tożsamość
etniczność
bułgarscy muzułmanie
analiza narracji
percepcja Europy
Opis:
This paper deals with the issue of identity development of Bulgarian Muslims – one of the minorities in Bulgaria. The basic assumption is that their ethnic (collective) identity has been developed as multiple identities under the primordial, modern, and postmodern features, circumstances and phenomena originated in the historical, political, cultural and socioeconomic environment and relations of power and dominance. Presenting the stories of three representatives of the Bulgarian Muslims minority the paper focuses on how European integration challenges their identity: their limited experiences in Europe were collected as a result of an attempt to escape the economic situation in the country, to get out of the traumas they feel with respect to the Bulgarian majority. Their stories present an interesting mixture of imagination and personal impressions of Europe. The paper explores the use of the qualitative method of autobiographical interview as a method for studding identity construction and development.
Tematem artykułu jest kwestia budowania tożsamości wśród bułgarskich muzułmanów – jednej z mniejszości w Bułgarii. Przyjmujemy założenie, iż ich tożsamość etniczna (zbiorowa) została ukształtowana wielowymiarowo, pod wpływem takich czynników jak: primordialność, nowoczesne i ponowoczesne cechy, zjawiska i zależności zakorzenione w środowisku ukształtowanym przez czynniki historyczne, kulturowe, polityczne i socjoekonomiczne tworzące relacje władzy i dominacji. W artykule prezentujemy narracje trzech przedstawicieli mniejszości bułgarskich muzułmanów i pokazujemy jak integracja europejska staje się wyzwaniem dla ich tożsamości. Ich narracje pokazują interesujące zestawienie wyobrażeń z biograficznym doświadczeniem Europy.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2011, 60, 1; 201-216
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja geograficzna z elementami edukacji antydyskryminacyjnej w szkole waldorfskiej
Autorzy:
Zatorski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471382.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
geographical education
antidiscrimination education
identity
ethnicity
national and ethnical minorities
edukacja antydyskryminacjna
edukacja geograficzna
etniczność
mniejszości narodowe i etniczne
tożsamość
Opis:
W trakcie podstawowej szkolnej edukacji geograficznej uczniowie nie mają świadomości, że nabyte wiadomości i umiejętności są niezbędne do właściwej percepcji i obserwacji zjawisk społecznych oraz przyrodniczych. W pedagogice waldorfskiej geografia traktowana jest jako jeden z dwóch najważniejszych przedmiotów szkolnych, które wyznaczają drogę poznawania przez uczniów otaczającej ich rzeczywistości. Realizowane w tej szkole elementy edukacji antydyskryminacyjnej czynią z geografii naukę pojednania pomiędzy narodami, w myśl słów prof. Stanisława Pawłowskiego: „Jedna jest Ziemia i jeden człowiek na niej” (Pawłowski, 1939: 1). Wdrażanie elementów edukacji antydyskryminacyjnej do realizowanych treści geograficznych w szkołach publicznych, pozwoliłoby na wzmocnienie praktycznej i wychowawczej roli geografii. Byłaby to również odpowiedź na systemowe rozwiązanie braku edukacji antydyskryminacyjnej w polskich szkołach.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica; 2016, 10
2084-5456
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Маркеры этнічнай ідэнтычнасці жыхароў Віленшчыны (па матэрыялах палявых этнаграфічных экспедыцый пачатку ХХІ ст.)
Markery tożsamości etnicznej mieszkańców Wileńszczyzny (na materiale etnograficznych wypraw terenowych z początku XXI wieku)
Autorzy:
Vnukovich, Yury
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222761.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
ethnicity
identity
markers of distinctiveness
Belarusian-Lithuanian borderland
Vilnius region
etniczność
tożsamość
wyznaczniki odrębności
pogranicze białorusko-litewskie
Wileńszczyzna
этнічнасць
ідэнтычнасць
маркеры адрознасці
беларуска-літоўскае памежжа
Віленшчына
Opis:
The article presents an analysis of ways to articulate one's and another's ethnic identity of the inhabitants of Vilnius region on the basis of linguistic, territorial and religious markers of distinctiveness. The research is based on the ethnographic fieldwork materials collected in 2007-2011. Language is the most significant marker of ethnic identity in the Belarusian-Lithuanian borderland, where it is difficult to find other contrasting cultural differences between Lithuanians, Poles and Belarusians. For example, in Vilnius region Lithuanians are most often identified by local Slavic-speaking residents on the basis of this feature. However, in the case of people who speak a regional variant of the Belarusian language in Vilnius region, we are dealing with an ethnic anomaly or liminal category – often referred to as locals (“people from here”). Residents who consider themselves Poles call their language simple (prostaya mova). For them, it is no longer a direct marker of ethnicity. In this case, other determinants become markers of identity. First of all, it is the territory of origin and religion that situationally signal the ethnic boundaries between Lithuanians, Poles and Belarusians of Vilnius region.
W artykule przedstawiona jest analiza sposobów na artykułowanie swojej i cudzej tożsamości etnicznej mieszkańców Wileńszczyzny na podstawie językowych, terytorialnych i religijnych wyznaczników odrębności. Badanie opiera się na etnograficznych materiałach terenowych zebranych na początku XXI wieku. Język jest najważniejszym markerem tożsamości etnicznej na pograniczu białorusko-litewskim, gdzie ciężko jest odnaleźć inne kontrastujące odrębności kulturowe między Litwinami, Polakami i Białorusinami. Na przykład Litwini są najczęściej identyfikowani przez lokalnych mieszkańców słowiańskojęzycznych na podstawie akurat tej cechy. Natomiast w przypadku osób posługujących się regionalną odmianą języka białoruskiego na Wileńszczyźnie mamy do czynienia z anomalią etniczną lub kategorią liminalną, często określaną jako tutejsi. Mieszkańcy, którzy uważają się za Polaków, nazywają swój język prostym. Dla nich nie jest on już bezpośrednim wyznacznikiem przynależności etnicznej. W tym przypadku inne wyznaczniki stają się markerami tożsamości. Przede wszystkim jest to terytorium pochodzenia i religia, które sytuacyjnie sygnalizują etniczne granice między Litwinami, Polakami i Białorusinami Wileńszczyzny.
У артыкуле разглядаецца, як жыхары Віленшчыны артыкулююць сваю і чужую этнічную ідэнтычнасць, выкарыстоўваючы моўныя, тэрытарыяльныя і рэлігійныя маркеры адметнасці. Даследаванне выканана на падставе палявых этнаграфічных матэрыялаў, сабраных у пачатку ХХІ ст. Мова з’яўляецца найважнейшым маркерам этнічнай ідэнтычнасці на беларуска-літоўскім памежжы, дзе мы не знаходзім іншых кантрасных культурных адрозненняў паміж літоўцамі, палякамі і беларусамі. Напрыклад, літоўцы часцей за ўсё ідэнтыфікуюцца мясцовымі славянамоўнымі жыхарамі паводле гэтай прыкметы. Аднак у выпадку з носьбітамі рэгіянальнага варыянта беларускай мовы на Віленшчыне мы сутыкаемся з этнічнай анамаліяй або лімінальнай катэгорыяй, якая нярэдка вызначаецца як тутэйшыя. Сваю мову мясцовыя жыхары, якія лічаць сябе палякамі, называюць простай і для іх яна ўжо не з’яўляецца прамым індыкатарам этнічнай прыналежнасці. У гэтым выпадку маркіруючае значэнне набываюць іншыя прыкметы ідэнтычнасці – найперш тэрыторыя паходжання і рэлігія, якія сітуацыйна сігналізуюць пра этнічныя межы паміж літоўцамі, палякамі і беларусамі Віленшчыны.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 65-87
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LANGUAGES AND THE SELF
Autorzy:
Komorowska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443017.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Collegium Novum. Polskie Towarzystwo Neofilologiczne
Tematy:
the Self
identity
group identity
ethnicity
language
linguis-tic decisions
language learning
teacher education
Ja
tożsamość
tożsamość grupowa
etniczność
język
decyzje językowe
uczenie się języka
kształcenie nauczycieli
Opis:
The article looks into the meaning of concepts of L2 Self, L2 Ideal self and L2 Motivational Self Systems from the point of view of their useful-ness for SLA/FLT research. Psychological and sociological terminology related to the Self, Identity, Storied Self, Social Identity and Ethnicity is then discussed as well as various types of the Self useful in the analysis of attitudes to first, second and foreign languages. Examples of linguistic decisions are offered that lead to language maintenance, language loss or changes of the dominant language. Linguistic behaviour is traced back to possible ways of presenting the Self as well as to different approaches to ethnicity, integration and assimilation. Conclusions and implications for classroom language learning and teacher education are also presented.
Źródło:
Neofilolog; 2019, 52/1; 15-28
1429-2173
Pojawia się w:
Neofilolog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies