Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Soviet Union / Russia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Russian Propaganda – A Tool for Rebuilding the Soviet Union?
    Rosyjska propaganda – narzędzie odbudowy Związku Radzieckiego?
    Autorzy:
    Asgarli, Tural
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/49339365.pdf
    Data publikacji:
    2024-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    propaganda
    Russia
    disinformation
    the Soviet Union
    the post-Soviet states
    Rosja
    dezinformacja
    Związek Radziecki
    państwa poradzieckie
    Opis:
    This paper aims to shed light on the propaganda tool Russia has chosen to promote its imperial desire – the reconstruction of the Soviet Union. The research takes the Putin era, from the year 2000 to the present, as a timeframe. The data in this research was primarily a library-based study using primary research resources. The study uses a systemic method by approaching the post-Cold War era as a system impacted by Russia’s policies in the decision-making sphere. The primary research question: Is propaganda a tool for rebuilding the Soviet Union? The hypothesis: Russian propaganda serves as a strategic tool for fostering sentiments of unity and potential efforts to revive the appearance of the Soviet Union. A detailed description of the following questions helps provide tremendous insight into implementing the main question: What is Russia’s propaganda strategy? How does Russia’s disinformation and propaganda strategy operate in post-Soviet countries?
    Celem artykułu jest rzucenie światła na narzędzie propagandy, które Rosja wybrała do promowania swoich imperialnych pragnień – rekonstrukcję Związku Radzieckiego. Za ramy czasowe badania przyjęto epokę Putina, od roku 2000 do chwili obecnej. Dane zawarte w tym badaniu pochodziły głównie z bibliotek, w których wykorzystano podstawowe zasoby badawcze. W badaniu zastosowano metodę systemową, podchodząc do epoki postzimnowojennej jako systemu, na który w sferze decyzyjnej wpływa polityka Rosji. Podstawowe pytanie badawcze: Czy propaganda jest narzędziem odbudowy Związku Radzieckiego? Hipoteza: rosyjska propaganda służy jako strategiczne narzędzie wzmacniania poczucia jedności i potencjalnych wysiłków na rzecz odrodzenia wyglądu Związku Radzieckiego. Szczegółowy opis następujących pytań pomaga w uzyskaniu ogromnego wglądu w realizację głównego pytania: Jaka jest strategia propagandowa Rosji? Jak rosyjska strategia dezinformacyjna i propagandowa sprawdza się w krajach poradzieckich?
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2024, 83; 81-95
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmienność czy konsekwencja? Problem relacji Polski ze Związkiem Sowieckim w publicystycznej refleksji Aleksandra Bocheńskiego od lat trzydziestych XX wieku do 1952 roku
    Autorzy:
    Orzełek, Ariel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/630697.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    geopolitics
    journalism
    political realism
    Russia
    the Soviet Union
    geopolityka
    publicystyka
    realizm polityczny
    Rosja
    Związek Sowiecki
    Opis:
    The purpose of the article is to analyze the transformations of the relations betweenPolandand theSoviet Unionin Aleksander Bochenski’s journalism since the 1930s to 1952. The author also tries to establish if they were an effect of international situation or maybe stemmed from the journalist’s ideological views.The analysis of historical sources has proven the existence of two stages in Bochenki’s writings about the Soviet Unionin this period. Before 1939, he called for the liquidation of this state by Polandthrough military aggression, the liberation of bordering nations and the creation of a “sanitary cordon” between Polandand Russia, which was in Polish interest. The publicist perceived the Soviet Union as another form of imperial Russia. He disregarded ideological issues. Thus, in the years 1939–1945, he sought the possibility of agreement with Germany. However, at the end of the war, when the Soviets occupied Poland, Bochenski referred to 19th century positivism and he thought about a compromise with communists. As a result, he become involved in the creation of the progressive Catholics movement. He claimed that the Soviet Union was the only guarantor ofPoland’s western border and thatPoland should become a credible ally of Moscow.The analysis of Bochenski’s narrative about the Polish-Soviet relations allowed to perceive him as a political realist. His attitude to theSoviet Uniondepended on the correlation between geopolitical situation and national interests, which could justify both the strive to liquidate this state and to agree with it.
    Prezentowany artykuł ma na celu zobrazowanie przemian, jakim uległ obraz Związku Sowieckiego w publicystyce Aleksandra Bocheńskiego od lat trzydziestych XX wieku do 1952 roku oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy zmiany te były zależne jedynie od sytuacji międzynarodowej, czy też warunkowały je kwestie ideowe.Analiza materiału źródłowego wskazuje na dwa etapy w podejściu Bocheńskiego do Sowietów w omawianym okresie. W międzywojennym okresie swej publicystyki nawoływał on do uderzenia Polski na wschód, w celu wyzwolenia narodów kresowych i utworzenia z nich pasa buforowego oddzielającego Polskę od Rosji. Służyć to miało mocarstwowym interesom Polski. Publicysta postrzegał Związek Sowiecki jako kolejną formę moskiewskiego imperializmu, lekceważąc kwestie ideologiczne. Toteż, gdy w latach 1939–1945 poszukiwał możliwości porozumienia z Niemcami, jednocześnie (wobec spodziewanego zajęcia ziem polskich przez Armię Czerwoną, nawiązując do tradycji dziewiętnastowiecznego pozytywizmu) przemyśliwał o porozumieniu z Sowietami. Znalazło to wyraz w jego zaangażowaniu w tworzenie ruchu katolików postępowych oraz w koncepcjach politycznych, w których prezentował Związek Sowiecki jako gwaranta polskiej granicy zachodniej, a także wskazywał, że Polska powinna zabiegać o to, aby stać się wiarygodnym sojusznikiem w oczach wschodniego sąsiada.Narracje Bocheńskiego o relacjach polsko-sowieckich pozwalają określić go jako politycznego realistę. Uzależniał on swój stosunek do Związku Sowieckiego od korelacji sytuacji geopolitycznej i interesów narodowych, uznając, że w ich imię można dążyć zarówno do likwidacji tego państwa, jak też porozumienia z nim.
    Źródło:
    Acta Humana; 2016, 7
    2082-4459
    Pojawia się w:
    Acta Humana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska diaspora w Kazachstanie: główne etapy formowania się, znane postaci i obecna sytuacja
    Польская диаспора в Казахстане: основные этапы формирования, известные личности и современное положение
    Қазақстандағы поляк диаспорасы: қалыптасуының негізгі кезеңдері, танымал тұлғалар және қазіргі жағдайы
    Autorzy:
    Kabuldinov, Ziyabek E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2192743.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Muzeum Pamięci Sybiru ; Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Białymstoku
    Tematy:
    zsyłki
    deportacje
    represje
    grupy etniczne
    osadnicy
    Kazachstan
    Rosja
    Związek Sowiecki
    exile
    deportations
    repressions
    ethnic groups
    settlers
    Kazakhstan
    Russia
    the Soviet Union
    Opis:
    W historii formowania się polskiej mniejszości w Kazachstanie można wyróżnić cztery główne okresy, a pierwszy z nich przypada na koniec XVIII w. Polacy trafiali do tej części świata pod przymusem, jako zesłańcy i deportowani, w wyniku m.in. walk narodowowyzwoleńczych podejmowanych przez Polaków w XIX w., ich udziału w wojnach napoleońskich, wywózek w latach II wojny światowej (tylko w wyniku drugiej masowej wywózki, z kwietnia 1940 r., do Kazachstanu trafiło ok. 60 tys. osób). Podstawę dzisiejszej diaspory polskiej w Kazachstanie stanowią Polacy wywiezieni tam w 1936 r. z zachodniej Ukrainy i Białorusi. Wśród ofiar masowych represji politycznych ZSRS Polacy stanowili jedną z najliczniejszych grup narodowościowych. Dzięki twórczej działalności zarówno miejscowej ludności, jak i deportowanych oraz ewakuowanych obywateli pojawiły się nowe miasta, wykorzystywano bogactwa naturalne, uruchomiono dziesiątki fabryk. Rozwijała się sieć instytucji edukacyjnych, naukowych, kulturalnych. W szczególności Północny Kazachstan stał się miejscem, w którym przecinały się kultury i cywilizacje, terytorium konstruktywnego dialogu i deportowanej, i miejscowej ludności republiki, regionem owocnej współpracy różnych narodów. Według statystyk, obecnie w Kazachstanie mieszka około 50 tysięcy Polaków.
    In the history of the formation of the Polish minority in Kazakhstan four main periods can be distinguished, the first of which falls on the end of the 18th century. National liberation struggles undertaken by Poles in the 19th century, their participation in the Napoleonic Wars, deportations during World War II (only as a result of the second mass deportation, in April 1940, about 60,000 people ended up in Kazakhstan). The basis of today's Polish diaspora in Kazakhstan are Poles deported there in 1936 from western Ukraine and Belarus. Among the victims of mass political repressions of the USSR, Poles were one of the largest national groups. Thanks to the creative activity of both the local population and the deported and evacuated citizens, new cities appeared, natural resources were used, and dozens of factories were launched. A network of educational, scientific and cultural institutions developed. In particular, North Kazakhstan has become a place where cultures and civilizations intersected, a territory of constructive dialogue and the deported and local population of the republic, a region of fruitful cooperation between different nations. According to statistics, there are currently about 50,000 Poles living in Kazakhstan.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Pogranicza; 2023, 23; 5-21
    1641-0033
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Pogranicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies