Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Postcolonial studies" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Postcolonial studies in Slovakia and Hungary
    Studia postkolonialne na Słowacji i Węgrzech
    Autorzy:
    Kušnir, Jaroslav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179622.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postcolonial studies in Slovakia
    postcolonial studies in Hungary
    postcolonialism
    literary studies
    postcolonial theories
    Central and East Europe
    studia postkolonialne na Słowacji
    studia postkolonialne na Węgrzech
    studia literaturoznawcze
    studia postkolonialne
    Europa Centralna i Wschodnia
    Opis:
    This overview article analyses the research in the field of postcolonial studies in Slovakia and Hungary and its institutional repre-sentation in both countries. The author of this article argues that in both countries the postcolo-nial theories have been mostly applied to the study of Irish,Canadian, Australian, and African literatures and cultures and mostly by scholars based at the universities’ English Departments; that the application of postcolonial theories in the study of both Slovak and Hungarian litera-tures and cultures have been rather marginal; and that a research in this field has rather been based outside English departments.
    Przeglądowy artykuł analizuje badania na polu studiów postkolonialnych na Słowacji i Węgrzech oraz ich instytucjonalne re-prezentacje w tych krajach. Autor artykułu argumentuje, że w obu krajach postkolonialne teorie zostały zastosowane głównie do badań nad literaturą oraz kulturą irlandzką, kanadyjską, au-stralijską i afrykańską, przede wszystkim przez badaczy działających w uniwersyteckich insty-tutach anglistyki. Aplikowanie postkolonialnych teorii do badań nad literaturą słowacką i wę-gierską jest działaniem raczej marginalnym i dokonuje się poza sferą anglistyki.
    Źródło:
    Porównania; 2015, 17; 245-252
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NEOPOGANIZM JAKO ZAGADNIENIE POSTKOLONIALNE. KONTEKST POLSKI
    NEOPOGANISM AS A POSTCOLONIAL ISSUE. THE POLISH CONTEXT
    Autorzy:
    Nakoneczny, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911728.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-12
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    neopaganism
    postcolonial studies
    identity
    Christianity
    Polska
    neopoganizm
    studia postkolonialne
    tożsamość
    chrześcijaństwo
    Polska
    Opis:
    Neopoganizm postrzegany jest zwykle jako zjawisko marginalne pod względem skali społecznegooddziaływania. Rzutuje to nie tylko na atrakcyjność jego praktyk, ale również na kwestię nośnościeksponowanych w nim treści światopoglądowych. W artykule podjęta została próba ukazanianeopoganizmu w szerszej perspektywie historyczno-kulturowej, uwzględniającej tak ogólnezagadnienia jak tożsamość kulturowa czy kultura pamięci. Autor stawia przy tym pytanie, czyneopoganizm, z jego marginalnością i utopijnością, można uznać za zjawisko wpisujące się w problematykę postkolonialną (postzależnościową). Uważa, że w przypadku takich krajów jak Polska neopogański konstruktywizm może być traktowany jako sensowna próba poszerzenia bazy symbolicznych odniesień dla refleksji nad własnym usytuowaniem na osi centrum – peryferie.
    Neopaganism is usually perceived as a marginal phenomenon in terms of the scale of social impact. It not only affects the attractiveness of its practices, but also the question of the load-bearing capacity of the world-outlooks exhibited in it. The article attempts to show neopaganism in a broader historical and cultural perspective, taking into account such general issues as cultural identity or memory culture. The author asks the question whether neo-paganism, with its marginality and utopianism, can be considered as a phenomenon inherent in postcolonial (post-dependence) problems. He believes that in the case of countries such as Poland, neopagan constructivism can be treated as a sensible attempt to broaden the base of symbolic references for reflection about its own location on the center-periphery axis.
    Źródło:
    Porównania; 2018, 22, 1; 91-106
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Veiling and Unveiling Fears in Leila Aboulela’s Minaret
    Zakrywanie i odkrywanie strachu w powieści Minaret Leili Abouleli
    Autorzy:
    Stanecka, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2200497.pdf
    Data publikacji:
    2019-04
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    fear
    security
    veil
    postcolonial studies
    religion
    woman
    strach
    bezpieczeństwo
    kobieta
    welon
    studia postkolonialne
    religia
    Opis:
    Leila Aboulela’s Minaret presents the life of a young Sudanese woman, who was expelled after a coup in the country. Together with her brother and mother she moves to London. In Sudan she was part of the higher social class but in London, after her mother’s death and her brother’s imprisonment, she needs to work and earn money. She feels endangered by contemporary London realities, lack of financial security, lack of a husband, who in eastern culture takes the role of a protector. She is also overwhelmed with the freedom she unexpectedly has in London. There is also emotional anxiety evoked by something unexplained which appears to be faith. Interestingly, with time the protagonist decides to wear hijab which, in Islamic culture, denotes modesty and surrender to Allah. It turns out that in contemporary London Najwa feels more secure when she is veiled rather than unveiled.
    Powieść Leili Abouleli Minaret przedstawia losy młodej Sudanki, która w efekcie zamachu stanu wraz z matką i bratem musi opuścić kraj i osiada w Londynie. Podczas gdy w Sudanie Najwa reprezentowała wyższą klasę społeczną, w Londynie, po śmierci matki i uwięzieniu jej brata za posiadanie narkotyków, dziewczyna podejmuje pracę zarobkową. Czuje się zagrożona realiami wielkiego miasta, brakiem pieniędzy i męża, który w kulturze wschodniej przejmuje rolę opiekuna kobiety, nadmierną wolnością. Jest jeszcze strach emocjonalny wywołany tęsknotą za czymś niewyjaśnionym. Tym czymś okazuje się wiara, która staje się dla Najwy wybawieniem. Co ciekawe, bohaterka z czasem decyduje się założyć hidżab, co w kulturze Islamu oznacza skromność i poddanie Allahowi. We współczesnym Londynie Najwa czuje się bowiem bezpieczniej z zakrytym ciałem niż z odkrytym.
    Źródło:
    Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2018, 13; 75-83
    1896-1819
    2391-5145
    Pojawia się w:
    Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Płeć i wygnanie
    Gender and exile
    Autorzy:
    Czerska, Tatiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375070.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    women’s writing
    exile
    migration
    feminism
    postcolonial studies
    pisarstwo kobiece
    wygnanie
    migracja
    feminizm
    studia postkolonialne
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest praca Bożeny Karwowskiej Druga płeć na wygnaniu. Doświadczenie migracyjne w opowieści powojennych pisarek polskich, która powstała jako rezultat dłuższych studiów nad różnymi odmianami i dziełami kobiecego pisarstwa emigracyjnego i stanowi udaną próbę usystematyzowania problematyki wygnania w twórczości kobiet. Wskazano, że punktem wyjścia dla omówienia przez badaczkę doświadczenia migracyjnego w twórczości powojennych pisarek polskich jest teza o wyraźnych różnicach między wygnańczymi opowieściami kobiet i mężczyzn. Zauważono ponadto, że książka Bożeny Karwowskiej jest naznaczona silnym rysem indywidualnym, została bowiem napisana z perspektywy emigrantki. Wypełnia ważną lukę w badaniach nad literaturą emigracyjną, wskazuje na nowe perspektywy jej odczytań, korzysta z najnowszych osiągnięć badawczych feminizmu i studiów postkolonialnych.
    The subject of the article is work by Bożena Karwowska The Second Sex in Exile. Experience the Story of Migration in the Postwar Polish Writers, established as a result of long study of the different variations and works of women’s writing in exile and is a successful attempt to systematize the problems of exile in the work of women. The article indicated that the starting point for discussion by the researcher of the migration experience in the work of postwar Polish writers is the thesis with clear differences between exile stories of men and women. The article noted that the book by Bożena Karwowska is marked by a strong feature of the individual, for it is written from the perspective of an immigrant. The work fills an important gap in the research literature of exile, points to new perspectives of its reading, using the latest research achievements of feminism and postcolonial studies.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2013, 1, 1; 161-170
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskurs maskulinistyczny literaturze ukraińskiej XX i początku XXI wieku. Wybrane aspekty projektu badawczego
    The Discourse of Masculinity in Ukrainian Literature of The 20 Th and 21 St Centuries. Selected Aspects of Research Project
    Autorzy:
    Marusiak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1185261.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ukrainian literature
    modernism
    postmodernism
    gender studies
    masculinity studies
    men’s studies
    postcolonial studies
    literatura ukraińska
    modernizm
    postmodernizm
    studia genderowe
    studia nad męskością
    studia postkolonialne
    Opis:
    Prezentowany tekst stanowi propozycję syntetycznego i wieloaspektowego zbadania i opisania wpływu modernistycznych i postmodernistycznych strategii dyskursu maskulinistycznego na konceptualizację i introwertyzację ukraińskiej tożsamości narodowo-kulturowej kreowanej na łamach literatury ukraińskiej XX – początku XXI wieku. Autorka artykułu uważa, iż maskulinizm w nowożytnej literaturze kraińskiej, rozumiany przez nią jako transgresyjny typ dyskursywnej krytycznej samoświadomości intelektualnej, bazującej zarówno na wartościach duchowych, jak i cielesnych, ukierunkowany jest na świadomy proces tworzenia postkolonialnego ukraińskiego charakteru narodowego oraz postkolonialnej ukraińskiej kultury i literatury narodowej, zabezpieczanych narodowym instynktem samoobrony.
    The present text proposes a synthetic and multi-dimensional investigation and description of the impact of modernist and postmodernist strategies of the discourse of masculinity in conceptualization and introvertisation of the Ukrainian national-cultural identity created by the Ukrainian literature of the 20th century and early 21st century. The author of the this text, considers that masculinity in modern Ukrainian literature, defined as a transgressive type of critical self-awareness of the intellectual discourse – based on spiritual, as well as corporeal, values – is aimed at the conscious process of creating the postcolonial national character and postcolonial Ukrainian culture and literature, as well as securing the national instinct of self-defense. 
    Źródło:
    Porównania; 2013, 12; 209-224
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O sofistyce współczesnego dyskursu humanistycznego - tradycje, postkolonialne uwikłania, konsekwencje
    On the Sophistry of A Modern Humanistsic Discourse – Traditions, Postcolonial Implications, Consequences
    Autorzy:
    Skwara, Marta
    Skwara, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182366.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    humanities
    postcolonial studies
    reception studies
    neopragmatism
    tropology
    sophistry
    postmodern discourse
    neostalinism
    humanistyka
    studia postkolonialne
    recepcja
    neopragmatyzm
    tropologia
    sofistyka
    dyskurs ponowoczesny
    neostalinizm
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza współczesnego dyskursu humanistycznego w Polsce, w którym szczególną rolę odgrywają: kondycja postkolonialna, trzecia sofistyka i zaplecze ideologiczne systemu komunistycznego. Miękkie przejścia od „starych” tez marksistowskich do „współczesnego” relatywizmu i, szerzej, postmodernizmu było możliwe między innym dzięki recepcji amerykańskiego neopragmatyzmu, a zwłaszcza poglądów etycznych Stanleya Fisha i Richarda Rorty’ego. Narzędzi językowych pomocnych w opisie zrelatywizowanego świata dostarczyła trzecia sofistyka (czyli współczesna wersja pierwszej sofistyki greckiej reprezentowanej przez Gorgiasza, czy Protogorasa). Autorzy stawiają tezę, że dziedzictwo sowieckiego kolonializmu sprawiło, iż ponowoczesny dyskurs polski zasadza się na manipulacjach wywodzących się z czasów stalinizmu. Nowy system i nowa ideologia wykorzystują stare chwyty wciąż głęboko tkwiące w świadomości uczestników publicznej debaty w Polsce.
    The aim of the article is an analysis of a contemporary humanistic Polish discourse in which three elements play specific roles: a postcolonial condition, the third sophistry and the ideological background of the communist system. A soft switch from “old” Marxist theses to “modern” relativism, and, in a broader sense, to postmodernism became possible inter alia due to the reception of American neopragmatism, especially Stanley Fish’s and Richard Rorty’s ethical views. The third sophistry (a modern version of the first sophistry represented by Gorgias and Protagoras) delivered helpful language tools for a description of the world which became relativistic. The authors of the article propose a thesis that the heritage of the Soviet colonialism resulted in such a version of postmodern Polish discourse that is based on manipulations dating back to Stalinism. The new system and new ideology have made use of the old tricks that are still deeply rooted in the mentality of the participants of the public debate in Poland.
    Źródło:
    Porównania; 2014, 15; 45-74
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ukraina, Rosja i problem peryferyjności
    Ukraine, Russia, and the Question of Peripherality
    Autorzy:
    Kizwalter, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373545.pdf
    Data publikacji:
    2015-05-12
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    centre and periphery
    modernization theories
    postcolonial studies
    Russian slavophilism
    centrum i peryferie
    teorie modernizacji
    studia postkolonialne
    rosyjskie słowianofilstwo
    Opis:
    In this essay, the author addresses the question of Ukraine’s and Russia’s relations with the West in the modern and contemporary era. He believes that the revolution in Ukraine in 2013/2014 signifies a successive stage in Ukraine’s emancipation and modernization, which began with the emergence of a separate nation on its territory in the 19th century. The author is in favor of the further use of such conceptual categories as the ‘centre’, the ‘periphery’, and ‘modernization’. He thinks they still permit the description of the real developmental distance between different parts of the world and the analysis of strategies aimed at diminishing that distance. In his opinion, Ukraine’s present chance for modernization is unambiguously connected with its choice of the ‘western’ road of development. He interprets the Russian attempt to counteract this choice by force as an expression of the disappointment experienced by the elite of the former empire. In essence, it is a sign that Russia is remaining in a peripheral situation in regard to the West, which is ‘escaping’ it.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2015, 59, 2; 239-246
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane problemy współczesnego dyskursu kresoznawczego w Polsce. Rekonesans
    Autorzy:
    Nakoneczny, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1916911.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Eastern Borderlands
    borderland discourse
    literary-centrism
    postcolonial studies
    geopolitical discourse
    Kresy Wschodnie
    dyskurs kresowy
    literaturocentryzm
    studia postkolonialne
    dyskurs geopolityczny
    Opis:
    The article attempts to summarize the key, in the author’s opinion, threads of the contemporary border-science debate. The point of reference are: Polish literary-centricism, which assigns the main role to literature in shaping the national world-view canon, and the interwar borderland debate, defined by the then geopolitical situation and orientalizing tendencies. Contemporary reflection on Borderlands Studies is mainly focused on developing a more realistic picture of the role of the Borderlands in Polish history.
    Źródło:
    Historia Slavorum Occidentis; 2021, 4 (31); 199-225
    2084-1213
    Pojawia się w:
    Historia Slavorum Occidentis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Linia królewska Odry” − literackie strategie „pisania narodu” na przykładzie sygnifikacji polskości Ziem Odzyskanych w powieści piastowskiej (od II wojny światowej do 1989 roku)
    “The Royal Oder-Neisse Line” – Literary Strategies of “Writing the Nation”: How the Piast Novel Constructs a Polish Past of the Recovered Territories (from the Second World War until 1989)
    Autorzy:
    Lemann, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682721.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Piast dynasty novel
    historical novel
    postcolonial studies
    national pedagogy
    powieść piastowska
    powieść historyczna
    studia postkolonialne
    pisanie narodu
    pedagogika narodowa
    Opis:
    This paper is devoted to the process of signifying the so-called “Recovered Territories” in the Piast novel, a subgenre of the historical novel. The literary and historiographical process of “writing the nation” (Homi K. Bhabha) takes place not only in contemporary literature but is also part of historical discourses which, through national institutions and politics of history, promote a state-endorsed historical vision. Memory discourses, incorporating microhistory, life writing, local narrations, etc., co-shape this process. By means of analyzing how the Polishness of the “Recovered Territories” is constructed in the Piast novel it becomes possible to demonstrate that “writing the nation” has a processual, persuasive and random character and is subject to political demands. The Piast novel as part of “national pedagogy” (again, Bhabha’s term) was of special importance for the Polish authorities after the Second World War. They tried to reconnect the Recovered Territories with Poland through the invocation of the Piast dynasty who a thousand years ago ruled over those lands. Moreover, the Piast novel allowed grounding the results of the Yalta conference in mythical, historical and symbolic images, through which the territorial reallocation became better understandable as part of a historically justified compensation. The relevant texts by Karol Bunsch, Antoni Gołubiew or Władysław Jan Grabski inscribed themselves in the process of connecting the Northern and Western territories with Poland and, by means of becoming a cornerstone of a fantastic foundation narrative, reacted to an urge expressed by both the authorities and the general public.
    Artykuł poświęcony jest procesowi sygnifikacji Ziem Odzyskanych na przykładzie tzw. powieści piastowskiej, która jest podtypem powieści historycznej. Proces literackiego i historiograficznego „pisania narodu” odbywa się w literaturze współczesnej zarówno za sprawą dyskursów historii, w tym tzw. polityki historycznej, wspieranej przez instytucje narodowe, promującej określoną, pożądaną przez rządzących wizję, jak i odmiennych wobec powyższych dyskursów pamięci, obejmujących mikrohistorię, autobiografizm, narracje lokalne itd. Wydaje się, że na przykładzie strategii sygnifikacji polskości Ziem Odzyskanych w powieści piastowskiej można wykazać, iż zjawisko „pisania narodu” (Homi K. Bhabha) ma w dużej mierze charakter procesualny, perswazyjny i przygodny, narzucony wymogami polityki. Powieść piastowska jako elementem tzw. „pedagogiki narodowej” (Bhabha) miała dla polskich władz szczególne znaczenie. Poprzez odwołanie do czasów panowania w Polsce dynastii piastowskiej, kiedy to ziemie zwane po II wojnie światowej odzyskanymi wchodziły w skład państwa polskiego, można było na nowo związać je w świadomości społecznej z terytorium kraju. Powieść piastowska umożliwiała więc zakorzenienie postanowień jałtańskich w sferze mitycznych wyobrażeń historycznych i symbolicznych, przez co terytorialne przesunięcia nabrały znamion czytelniejszego, bo historycznie usprawiedliwionego procesu odszkodowawczego. Utwory Karola Bunscha, Antoniego Gołubiewa czy Władysława Jana Grabskiego doskonale wpisywały się w proces związywania północnych i zachodnich terytoriów z resztą kraju i jako takie odpowiadały zarówno na zapotrzebowanie władz, jak i społeczeństwa, stając się elementem budowania fantazmatycznej wspólnotowej narracji fundacyjnej.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2016, 5; 87-109
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdzie jest miejsce dla Europy Środkowej i Wschodniej w przestrzeni postkolonialnej? Możliwe trajektorie podróży
    Is There a Place for Central-Eastern Europe in Postcolonial Space? Possibilities of Journey Trajectories
    Autorzy:
    Kołodziejczyk, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179705.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postcolonial studies
    postcolonialism and Central-Eastern Europe
    globalisation
    cosmopolitism
    studia postkolonialne
    postkolonializm a Europa Środkowa i Wschodnia
    globalizacja
    kosmopolityzm
    Opis:
    W tekście zadaję pytanie o przydatność niektórych ustaleń postkolonialnych w zakresie teoretyzacji/konceptualizacji kultur, narodów i transformacji ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej. Mniej interesuje mnie określanie adekwatności takich ustaleń, bardziej – badanie, jakie trajektorie można wytyczyć za pomocą takiego przekierowania wektorów postkolonialnych. Jesteśmy przyzwyczajeni do dyskutowania nad sensem i produktywnością dopasowywania postkolonialnych paradygmatów do Europy Środkowej i Wschodniej, podczas gdy równoczesne pytanie, jak takie odmiany paradygmatów postkolonialnych zachęcają do dalszej teoretyzacji regionu w szerszym kontekście globalnym, pozostaje bez odpowiedzi. Podczas gdy aplikowanie paradygmatów postkolonialnych do problematyki zależności, europejskiego/rosyjskiego/sowieckiego imperializmu, oporu antykomunistycznegoi transformacji postkomunistycznej okazało się produktywne i w pełni uzasadnione,a nawet – w wielu przypadkach – konieczne, trudno się oprzeć wrażeniu, że tej sytuacji brakuje kluczowej, szerszej ramy. Na przykład, jakie wyzwania stawia się studiom postkolonialnym w takich kontekstach? Jaki szczególny wkład te ustalenia mogą wnieść do debat na temat nowoczesności i jej peryferyjnych albo alternatywnych realizacji poza Zachodem? Jakie szanse dla jakich potencjalnie nowych, transnarodowych wspólnot i ekumen otwiera postkolonialna rekonfiguracja w myśleniu o Europie Środkowej i Wschodniej? Jakich form upamiętniania domaga się w kulturach pamięci późnej nowoczesności? Jak może zakwestionować europocentryczne lub zachodniocentryczne tropy współczesnych akademickich i politycznych dyskursów, ich strategii zawłaszczania, pominięć i opresji? W jaki sposób dialog może zastąpić monologiczność ofiar? Te i inne połączone z nimi pytania dotyczą w ostatecznej perspektywie umieszczenia tego regionu w krytycznych dyskursach globalizacji.
    I ask in my article a question about the usability of some postcolonial developments in theorizing/conceptualizing Central and Eastern European cultures, nations and postcommunist transitions. I am less interested in evaluating the adequacy of such developments, and more in examining what trajectories can be forged by such redirection of postcolonial vectors. We are used to discussing the sense and productivity of given postcolonial paradigms into the Central and Eastern European contexts, however, the concomitant issue of how such inflections of postcolonialism encourage further theorization of the region in broaderglobal context remains largely untouched. While applying postcolonial paradigms to theproblems of dependence, European/Russian/Soviet imperialism, anti-communist resistance and postcommunist transformations has proved productive and truly justified, even necessary in many cases, it’s difficult not to have an impression that a crucial, larger framework is missing in such developments. For example, what challenges are posed to postcolonial studies in such uses? What particular contribution can be made in these developments to the discussions of modernity and its peripheral or alternative realizations outside the West? What possible new transnational solidarities and ecumenes does such postcolonial reconfiguration of thinking about Central and Eastern Europe promise? What forms of remembrance does it necessitate in memory cultures of late modernity? How can it challenge the Eurocentric or West-centric traits in contemporary academic and political discourses, their strategies of containment, omissions and repressions? How can a dialogue ensue from the above rather than a monologism of victimhood? These and other related questions ultimately concern the problem of locating the region in critical globalization discourses.
    Źródło:
    Porównania; 2013, 13; 9-27
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LITERATURA UKRAIŃSKA DOBY ROMANTYZMU W KONTEKŚCIE STUDIÓW POSTKOLONIALNYCH
    Autorzy:
    Bracka, Mariya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564469.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    romantyzm ukraiński
    studia postkolonialne
    kolonizator – skolonizowany
    postawa tożsamościowa
    strategia oporu
    Ukrainian romanticism
    postcolonial studies
    colonizer – colonized
    identification atti-tude
    strategy of resistance
    Opis:
    The author attempts to analyze the Ukrainian literature of the Romantic period using the tools of postcolonial criticism. Describing the problems with identifying the Ukrainian postcolonial condition, she draws attention to the complicated relations between the Russian Empire and Ukraine, which developed in conditions of coexistence of the empire in one continent, on neighboring territories, in the situation of cognate history and mentality, and held not only on the road of aggressive colonizer, but also by collaborating with him the elite of the colonized nation. Among the strategies of Ukrainian intelligentsia resistance in conditions of colonial stands out dualistic attitude, maturing Ukrainian, conscious Ukrainian, messianic and ambivalence.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2016, 14; 9-26
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwizualizowany imperializm i narodowa identyfikacja. Kilka przykładów kościelnego malarstwa w Gruzji od 1801 do 1918 roku
    Visualised imperialism and national identity. Some examples of the church painting in Georgia between 1801 and 1918
    Autorzy:
    Khosroshvili, Tamar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689145.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    sztuka nowożytna
    sztuka chrześcijańska
    kościelne malarstwo naścienne
    studia postkolonialne
    odrodzenie narodowe
    art of the early modern period
    Christian art
    church wall paintings
    Postcolonial studies
    national revival
    Opis:
    In different periods, Christian wall paintings have visualised various attitudes towards programmes, images and iconographies that were closely linked with the religious identities of communities. Following the emergence of nationalism in Georgia in the mid-19th century, wall paintings of this period also began to respond to national identity. The chronological limits of this article are determined by crucial events in the history of the country, such as the conquest of East Georgia by the Russian Empire in 1801 and the proclamation of the independence of the Democratic Republic of Georgia in 1918. Between these two events, a number of church paintings was created throughout Georgia. Some of them fully intended to promote the Russian imperial identity and served to consolidate the power of the Empire over the conquered country. While others, reflected the ideas and aspirations of Georgian nationalism. They are very different from the medieval examples displaying a growing interest in national saints and the events of Christian Georgian history. This paper is focused on the most significant examples.
    W różnych okresach chrześcijańskie malarstwo naścienne wizualizowało różnoraki stosunek do programów, obrazów, ikonografii i było blisko połączone z religijną identyfikacją społeczeństwa. Pod wpływem rozwoju nacjonalizmu w Gruzji w połowie XIX w. malarstwo naścienne również zaczęło odpowiadać potrzebom identyfikacji narodowej. Ramy czasowe artykułu zakreślają najważniejsze wydarzenia z historii tego kraju, takie jak podbój Wschodniej Gruzji przez Imperium Rosyjskie w 1801 r. i proklamowanie niepodległości przez Demokratyczną Republikę Gruzji w 1918 r. Pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami w Gruzji powstało wiele malowideł sakralnych. Niektóre z nich miały na celu promowanie poczucia przynależności do Rosji i służyły konsolidacji władzy imperium nad podbitym krajem. Inne odzwierciedlały idee i aspiracje gruzińskiego nacjonalizmu. Różniły się one od średniowiecznych realizacji, ukazując wzrastające zainteresowanie narodowymi świętymi i wydarzeniami z historii gruzińskiego chrześcijaństwa. W artykule omówiono najbardziej znaczące ich przykłady.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2019, 18, 2; 247-261
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy interpretacyjna „zemsta” trwa? Rosja w polskiej prozie podróżniczo-reportażowej ostatnich lat
    Has an interpretation “revenge” ended? Russia in polish travel literature since 1989
    Существует ли все еще интерпретационная «месть»? Россия в польской очерково-репортажной прозе последних лет
    Autorzy:
    Jastrzębska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920775.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-12
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Россия
    польская проза
    путевой очерк
    постколониальные исследования
    Вацлав Радзивинович
    Михал Ксенжек
    Rosja
    polska proza
    reportaż podróżniczy
    studia postkolonialne
    Wacław Radziwinowicz
    Michał Książek
    Russia
    Polish prose
    travel report
    postcolonial studies
    Opis:
    The essay aims at showing which ways an interpretation of literature can turn towards. A proposed way is based on how to functionalise post-colonial criticism tools for the purpose of today’s polish literary studies. The author discusses concept of post-colonial researches connected with polish literature about Russia and Russians. The article presents ways of an interpretation of Russia in polish travel literature after 1989. The author writes about three books, witch are a representation of different perspectives of thinking and writing about Russia. The first way is concerned with polish recolonization of the former USSR. Second is connected with a position of a wanderer, who travel from place to place with no permanent home in Russia. The last way shows thinking about Russian Federation in very innovative way, it is perspective of a settler. All those concepts of seeing and describing Russia is infected by an interpretation “revenge”.
    Автора настоящей статьи интересует положение и роль польского повествования на тему России в литературе после 1989 года. Он пытается толковать творчество польских авторов очерково-репортажной прозы с помощью научных пособий, которые предоставляет постколониальная теория. Центральное место в его анализах занимает понятие интерпретационной «мести». Исследуемые писатели разделяются на три группы, т.е. поселенцев (Mихал Ксёнжек), реколонизаторов (Вацлав Радзивинович) и путешественников (Якуб Рыбицки). В их произведениях Россия показана, с одной стороны, как место магическое и привлекательное, но, с другой, как страна отсталая и недемократическая. Польские репортеры продолжают высказываться с точки зрения бывшей жертвы.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2018, 28; 157-178
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skoro Bałkany istnieją, lepiej ich nie wymyślać — między pragnieniem ucieczki do „EU-ropy” a „bałkanizacją Bałkanów”
    Since the Balkans Exist, Better Not Invent Them—Between Desire for Escape to ‘EU-rope’ and the ‘Balkanization of the Balkans’
    Autorzy:
    Mikucka-Wójtowicz, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373414.pdf
    Data publikacji:
    2016-03-21
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Balkans
    stereotypes of the Balkans
    postcolonial studies
    Balkans in the political discourse
    Balkans in art
    Bałkany
    stereotypy dotyczące Bałkanów
    studia postkolonialne
    Bałkany w dyskursie politycznym
    Bałkany w sztuce
    Opis:
    Vesna Goldsworthy once stated that interest in the Balkans lasts as long as there are conflicts in the area. Furthermore, that interest is extremely superficial. Europeans prefer to fit inhabitants of the Balkans into lasting ‘popular’ stereotypes (clichés) rather than to become acquainted with them. On the one hand, the Balkan region is viewed as being the proverbial powder keg, an area suffering from the ‘eternal’ hatred of the nations inhabiting it and stained with the blood of their fratricidal strife; at the very least the region is a synonym of extreme retrogression and obscurantism, from which only European paternalism can save it. On the other hand—the brighter picture—the region is viewed almost like a ludic open-air folk museum, as in the films of Emir Kusturica. Those who are more inclined to hold the first view dream of the Balkans’ escape to ‘EU-rope’; the latter do not in principle oppose remaining in this idyllic land ‘flowing with rakia’. The aim of the article is to analyze the discourse concerning the Balkans in two dimensions of social life—politics and art.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2016, 60, 1; 33-50
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludowość utracona? Strategie instytucjonalizacji sztuki ludowej w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem
    Autorzy:
    Muszkowska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945380.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Szkoła przemysłu Drzewnego
    Zakopane
    ludowość
    styl regionalny
    styl narodowy
    studia postkolonialne
    historia społeczno-polityczna
    School of Wood Industry
    folklore
    regional style
    national style
    postcolonial studies
    socio-political history
    Opis:
    W jakim stopniu funkcjonujące dzisiaj wyobrażenie „góralszczyzny” odpowiada tradycyjnej twórczości Podhala sprzed prób jej instytucjonalizacji? Tekst stanowi analizę metod konstruowania stylów regionalnego i narodowego, jakie realizowano w programach zakopiańskiej Szkoły Przemysłu Drzewnego z lat 1879–1939. Ówczesna twórczość rzeźbiarska wykładowców i wychowanków placówki oraz prowadzona w jej zakresie edukacja ukazują różnorodność prób instytucjonalizacji oraz instrumentalizacji ludowości. W literaturze przedmiotu brakuje jednak wyczerpującej analizy tych procesów. Celem tekstu jest prześledzenie (nad)użyć folkloru, do jakich dochodziło w obrębie uczelni. Analizie zostały poddane programy edukacji realizowane przez dyrektorów: Franciszka Neužila, Edgara Kovátsa, Stanisława Barabasza, Karola Stryjeńskiego oraz Adama Dobrodzickiego. Genealogia przywołanych koncepcji kształcenia ujawnia pewną ambiwalencję: nauczające wytwórczości ludowej programy były w rzeczywistości formami artystycznej ingerencji w regionalną kulturę Podhala, tworzonymi w większości przez „obcych” i dla „obcych”. Całość rozważań została zrealizowana z perspektywy studiów postkolonialnych oraz historii społeczno-politycznej.
    To what extent does the present image of Polish “highland culture” reflect the traditional art and craftsmanship of Podhale from before its institutionalization? This study offers an analysis of methods of creation of regional and national style, conducted at the School of Wood Industry in Zakopane from 1879 to 1939. Art and craft of students and professors and the educational methods demonstrate various attempts of institutionalization and instrumentalization of folklore. Literature on the subject lacks a thorough analysis of those processes. The object of this study was to trace the (ab)uses of folklore that happened on account of the School. Analyzed were the teaching programmes carried out by headmasters: Franciszek Neužil, Edgar Kováts, Stanisław Barabasz, Karol Stryjeński, and Adam Dobrodzicki. Those methods of education reveal an ambivalence: while officially teaching local folklore and craft, they were in fact a form of artistic interference with the regional culture of Podhale, by “strangers” and for “strangers”. The text was based on postcolonial studies and socio-political history.
    Źródło:
    Artifex Novus; 2021, 5; 88-103
    2544-5014
    Pojawia się w:
    Artifex Novus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies