Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Cultural Diplomacy;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Comparative analysis of public diplomacy and foreign policy propaganda
Autorzy:
Volodymyr, Dubas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130981.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Public diplomacy
soft power
cultural diplomacy
propaganda
public policy
international relations
Opis:
Starting from the concept of social diplomacy, in the system of international relations as a form of “soft power”, which appeared and developed in the system of international relations is quite recent. Current- ly, there is the question of the interdependence of public diplomacy with other forms of communica- tion on the example of the state’s foreign policy. In the first place it concerns propaganda, external pol- icy and state branding. Comparative analysis of the external terms of diplomacy, propaganda and state branding will demonstrate common features, among other things, to promote the political culture of the country, an indication of the place and the role of public diplomacy in the system of external policy.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2016, 4(23); 45-50
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
French cultural policy towards Russia today
Autorzy:
Użałowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521616.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych
Tematy:
cultural policy
cultural diplomacy
France
Russia
soft power
diplomatic policy
Opis:
The aim of the article is to show France as a strong and respected country in the international arena, which owes this position to its values, heritage and creativity. The legacy of the past is one of the most important assets in building the country’s policy, and cultural policy is one of the pillars that make it attractive. With regard to France’s foreign policy towards Russia, the author used the concept of soft power as a tool for gaining in´ uence thanks to the attractiveness of its own culture. There is also an extremely important place marked by the entire concept of the French lifestyle in Russian culture.
Źródło:
Wschodnioznawstwo; 2018, 12; 99-112
2082-7695
Pojawia się w:
Wschodnioznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Public and cultural diplomacy in European cities and states’ branding
Публичная и культурная дипломатия в брендинге европейских городов и государств
Autorzy:
Ostrowski, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043266.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
International relations
soft power
cultural diplomacy
public diplomacy
city diplomacy
nation branding
city branding
международные отношения
мягкая сила
культурная дипломатия
публичная дипломатия
городская дипломатия
брендинг нации
брендинг города
Opis:
Article “Public and cultural diplomacy in cities’ branding” is a try to set ideas of city diplomacy and idea of branding into theory of international relations. Also, analysis of two West-European and two East-European cities is a chance to analyze chances and threats that both states and cities can encounter during a process of brand building. The main questions that article is answering are “Can cities use their resources and connections to make public and cultural diplomacy?” and “What influence on that process has factor of being a city in post-soviet country or former Soviet Satellite state?” It can be said that cities are able to brand and rebrand itself and they are more flexible than states that cannot run away from some aspects of its identity. In case of difference between western and post-soviet states, the difference is none. In research, numerous rankings, articles and analyses were used as a primary sources in order to characterize how different are images of Italy, Germany, Hungary and Ukraine. Also, paper tries to determine, what is relation between states brand and branding of its cities.
Статья представляет собой попытку вписать идеи городской дипломатии и брендинга в теорию международных отношений. Кроме того, анализ двух западноевропейских и двух восточноевропейских городов — это возможность проанализировать шансы и угрозы, с которыми могут столкнуться как государства, так и города в процессе построения бренда. Основные вопросы, на которые отвечает статья: «Могут ли города использовать свои ресурсы и связи для публичной и культурной дипломатии?» и «Какое влияние на этот процесс оказывает фактор принадлежности города к в постсоветской стране или бывшем советском государстве-сателлите?». Можно сказать, что города способны к брендингу и ребрендингу, и они более гибкие, чем государства, которые не могут избежать некоторых аспектов своей идентичности. Разницы между западными и постсоветскими государствами нет. В исследованиях в качестве первоисточников использовались многочисленные рейтинги, статьи и анализы, которые позволяют охарактеризовать, насколько различаются образы Италии, Германии, Венгрии и Украины. Также в статье предпринята попытка определить, какова связь между брендом государства ибрендингом его городов.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 1(32); 31-43
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Italy’s Cultural Diplomacy: From Propaganda to Cultural Cooperation
Dyplomacja kulturalna Włoch: Od propagandy do kooperacji kulturowej
Autorzy:
Medici, Lorenzo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194025.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
soft power
cultural diplomacy
propaganda
cultural cooperation
foreign cultural policy
Fascism
Italian foreign policy
UNESCO
dyplomacja kulturowa
współpraca kulturowa
kulturowa polityka zagraniczna
faszyzm
polityka zagraniczna Włoch
Opis:
Cultural diplomacy has always been an important tool in Italian foreign policy. Culture represented a significant resource already in the liberal period and was also widely used by Fascism. During the inter-war period, cultural promotion abroad aimed at spreading the regime’s political-social organizational model. In the second post-war period, cultural resources played a fundamental role in Italian international relations. The democratic government carried out a transition from an essentially propagandistic action, which Fascism implemented especially in the second half of 1930’s, to a cultural diplomacy more attentive to the issues of dialogue and cooperation. The soft power of culture grew in importance. Lacking effective diplomatic tools of a political and economic nature, the new ruling class promoted the nation’s cultural tradition. Although with means and personnel widely used already during the Fascist period, democratic Italy adopted an innovative cultural diplomacy with regard to premises and goals. This policy was apparently low-key and devoid of political themes, but in reality it was aimed at acquiring, in the long run, the friendship and the sympathy of the elites of other countries, so as to bolster political and economic relations. In the framework of a broader course of action, aimed at supporting multilateral diplomacy, the new leaders of post-Fascist Italy also promoted an international cultural cooperation which reversed the previous power politics and the unilateral assertion of Italian culture, but was still careful to defend the nation’s interests. This cooperative dimension was realized above all with the participation in the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO).
Dyplomacja kulturowa zawsze była ważnym narzędziem w polityce zagranicznej Włoch. Kultura była ważną wartością już w okresie liberalnym, a także w znacznym zakresie używana przez włoskich faszystów. W okresie międzywojennym promocja kultury poza granicami kraju miała na celu szerzenie pewnego organizacyjnego modelu ustroju społeczno-politycznego. Po drugiej wojnie światowej zasoby kulturowe odgrywały fundamentalną rolę we włoskich stosunkach międzynarodowych. Rząd demokratyczny dokonał zmiany metod działań od zasadniczo propagandowych, stosowanych przez faszystów głównie w drugiej połowie lat 30. XX wieku, do dyplomacji kulturowej, bardziej wyczulonej na kwestie dialogu i współpracy. Soft power polityki kulturowej zaczęło nabierać coraz większego znaczenia. Ze względu na brak efektywnych narzędzi dyplomatycznych o charakterze politycznym i ekonomicznym, klasa rządząca skupiła się na promowaniu tradycji kulturowych swojego narodu. Demokratyczne Włochy wciąż wykorzystywały środki i personel zapewniony przez faszystów, jednak przyjęto innowacyjny program dyplomacji kulturowej z uwzględnieniem nowych przesłanek i celów. Taka polityka była umiarkowana i z pewnością pozbawiona motywów kulturowych, jednak w rzeczywistości i dłuższej perspektywie nastawiona była na pozyskiwanie kontaktów z nowymi krajami, zaprzyjaźnienie się z nimi i zyskanie sympatii ich elit, a w ostateczności na nawiązywanie z nimi relacji ekonomicznych i politycznych. W ramach struktury szeroko zakrojonych działań nastawionych na wspieranie multilateralnej dyplomacji, nowi liderzy post-faszystowskich Włoch promowali międzynarodową współpracę kulturową, która odeszła od torów polityki siły wyznaczonych przez poprzedni reżim, oraz uznanie integralności kulturowej Włoch. Mimo to pozostawali czujni, by chronić interesy narodowe. Wymiar zamierzonej przez nich współpracy był realizowany przede wszystkim poprzez uczestnictwo Włoch w UNESCO.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2019, 18; 25-46
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Diplomacy as a Tool of the External Relations Between the UE and the USA
Dyplomacja kulturalna jako narzędzie relacji zewnętrznych między UE a USA
Autorzy:
Gierat-Bieroń, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233326.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
External Cultural Relations of the EU
transatlantic Cultural Diplomacy
Soft power
Cultural policy
Competences of the EU’s institutions
zewnętrzne stosunki kulturalne UE
transatlantycka dyplomacja kulturalna
soft power
polityka kulturalna
kompetencje instytucji UE
Opis:
The paper will analyse political strategies deployed for promoting European culture in America. It will compare ‘theoretical’ goals with ‘actual’ actions, that is, cultural activities undertaken by the cultural operators in Washington DC, focusing on spreading the achievements of European art in the US. Finally, it will evaluate the activities undertaken within of cultural diplomacy conducted by the EU and its partners. The paper focuses on how policy/policies is/are performed, discursively negotiated and constructed in different political and cultural environment abroad. Effectiveness of various type of actions such as European Month of Culture, European Days, or European Houses, in propagating knowledge about European history of the nations, its culture. The paper investigates strong/weak points of the current state of affairs in implementing the external cultural relations between the EU in the USA, as well as the issue of implementation of the EU’s soft power in America. The paper aims to verify the following research hypothesis: The European Union interacts with the US audiences through culture. In line with the EU’s capacity and institutional limitations within the sphere of external relations, the EU’s cultural diplomacy in the USA is formal, hierarchical and proper, which in effect builds a stable but not deepened intercultural bond. Additionally, a research question was formulated: What kind of intercultural dialogue is being formally conducted between the European Union and the USA through the cultural actions of the EU Delegation?
Artykuł analizuje strategie polityczne stosowane w celu promowania kultury europejskiej w Ameryce. W ramach komparatystycznej metody badawczej porównane zostaną „teoretyczne” cele z „rzeczywistymi” działaniami, tj. działaniami kulturalnymi podejmowanymi przez operatorów kulturalnych w Waszyngtonie, koncentrującymi się na rozpowszechnianiu osiągnięć sztuki europejskiej w USA. Na koniec dokonana zostanie ocena działań podejmowanych w ramach dyplomacji kulturalnej (soft power), prowadzonej przez UE i jej partnerów. Artykuł koncentruje się na analizie metod kształtowania relacji zewnętrznych EU w stosunku do USA, na tym, w jaki sposób polityka/polityki są wykonywane, negocjowane i konstruowane w różnych środowiskach politycznych i kulturowych za granicą. Analizuje możliwe efekty różnego rodzaju działań promocyjnych UE w USA, takich jak: Europejski Miesiąc Kultury, Dni Europejskie czy Domy Europejskie i ich skuteczność w propagowaniu wiedzy o europejskiej historii narodów i ich kulturze. W artykule wykazano mocne i słabe strony obecnego stanu rzeczy w realizacji relacji zewnętrznych UE w Ameryce, podjęto także kwestię wdrażania miękkiej siły UE w USA.Celem artykułu jest weryfikacja następującej hipotezy badawczej: Unia Europejska wchodzi w interakcje z publicznością amerykańską poprzez kulturę. Zgodnie z możliwościami i ograniczeniami instytucjonalnymi UE w sferze stosunków zewnętrznych, dyplomacja kulturalna UE w USA ma charakter formalny, hierarchiczny i poprawny, co w efekcie buduje stabilną, ale nie pogłębioną więź międzykulturową. Artykuł koncentruje się na analizie metod kształtowania relacji zewnętrznych EU w stosunku do USA, na tym, w jaki sposób polityka/polityki są wykonywane, negocjowane i konstruowane w różnych środowiskach politycznych i kulturowych za granicą. Analizuje możliwe
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2023, 17; 95-112
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania dyplomacji publicznej w epoce ponowoczesnej. Wybrane problemy
Challenges of public diplomacy in the post-modern era. Selected problems
Autorzy:
Fater, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592458.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
public diplomacy
cultural diplomacy
cultural policy
Postmodernism
post-modernity or the postmodern condition
globalization
ICT
soft power
reputation or image of Poland
dyplomacja publiczna
dyplomacja kulturalna
polityka kulturalna
ponowoczesność
postmodernizm
globalizacja
miękka siła
wizerunek Polski
promocja Polski za granicą
Opis:
Rozwój internetu jako uniwersalnego medium o zasięgu globalnym, a zwłaszcza wielka popularność mediów społecznościowych sprawiły, że dyplomacja rozumiana jako dialog na linii: rząd kraju A – rząd kraju B stała się wysoce niewystarczającym narzędziem komunikacji międzykulturowej. W postmodernistycznym, wielowektorowym świecie pojawiła się konieczność wzbogacenia tradycyjnej dyplomacji o dwa dodatkowe kanały rozprzestrzeniania informacji: „rząd kraju A – społeczeństwo kraju B” oraz „kanał bezpośredniej komunikacji pomiędzy członkami obu społeczeństw”. Te dwie formy komunikowania konstytuują się w tak zwaną dyplomację publiczną. Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jakie wyzwania stoją przed tymi, którzy dyplomacji publicznej wyznaczają kierunek i jakich środków używają, aby osiągnąć założone cele.
The development of Internet as the universal medium of global range, and popularity of social media especially, made diplomacy understood as a dialogue on the line: Government A – Government B highly insufficient mean of transcultural communication. In post-modern, multivectoral world there is a need of augmenting traditional model of diplomacy by two additional channels: “Government of the country A – society of the country B” and “the direct channel for the distribution of information between the members of both societies”. These two forms of communication constitute so called “public diplomacy”. This article is an attempt of answering the question, what challenges are facing those who create policies in public diplomacy and which means they apply to achieve the objectives pursued.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2019, 47, 1; 41-55
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje zewnętrze Unii Europejskiej w dziedzinie kultury. Słabości polityki
The European Union External Relations in the Field of Culture. Policy Weaknesses
Autorzy:
Gierat-Bieroń, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012049.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
External Cultural relations of the European Union
Culture
diplomacy
soft power
Relacje zewnętrzne Unii Europejskiej
kultura
dyplomacja kulturalna
Opis:
Polityka zagraniczna UE w dziedzinie kultury jest stosunkowo nowym i mało zbadanym obszarem działalności UE. Jej funkcjonowanie określił traktat z Lizbony, nakładając nań kompetencje programująco-inicjatywne oraz reprezentacyjne Wysokiego Przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i bezpieczeństwa (WP), ESDZ oraz delegatur UE. Dyplomację kulturalną UE prowadzą również – na zasadzie partnerstwa z Unią – instytuty kultury państw członkowskich, zarejestrowane w Stowarzyszeniu Narodowych Instytutów Kultury Unii Europejskiej (EUNIC) oraz ich klastry regionalne. Artykuł ma za zadanie prześledzić w trybie analiz ewolucji priorytetów zawartych w relacjach zewnętrznych UE w dziedzinie kultury (a także analiz instytucjonalnych) oraz zweryfikować, czy instrumenty polityczne zastosowane wobec soft power UE są wystarczające dla efektywnego kształtowania wizerunku kulturowego Europy w świecie. Tezą niniejszego artykułu jest twierdzenie, że relacje zewnętrzne UE w sektorze kultury odznaczają się słabą polityką, dlatego nie mają szans osiągnąć fazy dojrzałości, tym samym tworzyć trwałych podstaw do cywilizacyjnego oddziaływania kultury europejskiej, rozumianej w sposób integracyjny, czyli jako realizacja paradygmatu „jedności w różnorodności”.
The EU’s foreign policy in the field of culture is a relatively new and under-explored area of the EU activity. Its operation was defined by the Treaty of Lisbon, imposing on it programming and initiative and representation powers of the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security (HR), the EEAS and EU Delegations. The EU cultural diplomacy is also conducted – on a partnership basis with the European Union – by the institutes of culture of the member states registered in the Association of National Institutes of European Union (EUNIC) and their regional Clusters. The article aims to follow in the evolution analysis mode the priorities contained in the EU’s external relations in the field of culture (as well as institutional analysis) and verify whether the political instruments applied to the EU ‘soft power’ are sufficient to effectively shape Europe’s cultural image in the world. The thesis of this article is that EU external relations in the cultural sector are characterized by poor politics, and therefore have no chance of reaching the maturity phase, thus creating a solid basis for the civilizational impact of European culture, understood in an integrative way, i.e. as the implementation of the “unity in diversity” paradigm.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2020, 14; 227-248
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies