Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przepowiadanie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Kryteria i sposoby wykorzystania humoru w przepowiadaniu
    Autorzy:
    Sławiński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950352.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    humor
    homilia
    kazanie
    przepowiadanie
    preaching
    sermon
    homily
    Opis:
    Humor is a positive element of human life that should be consciously nurtured and developed. It can also be used in the preaching of the Word of God, as long as it meets the relevant criteria. These are: subordination to the theme of the homily or sermon, compliance with the correct interpretation of Scripture, freshness, relevance, respect showed to the audience, and limited use. Humor can be used in preaching in different ways: in the very address to the recipients or in the parenetic, hortatory, persuasive part of the homily or sermon. Thus we can preach with humor as long as doing so is suitable for the transmission of the word of God.
    Humor jest pozytywnym elementem ludzkiego życia, który warto pielęgnować i rozwijać. Jest dla niego miejsce także w przepowiadaniu słowa Bożego, o ile spełnia on odpowiednie kryteria. Są nimi: podporządkowanie tematowi homilii czy kazania, zgodność z właściwą interpretacją Pisma Świętego, świeżość, stosowność, uszanowanie audytorium i oszczędne stosowanie. Humor może być wykorzystany w przepowiadaniu na różne sposoby: już w samym zwrocie do adresatów czy w końcowej parenezie homilii bądź kazania. Można więc przepowiadać z humorem, o ile jest on odpowiedni do przekazu słowa Bożego.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Humor i jego funkcje w przepowiadaniu słowa Bożego
    Humor and its Functions in Preaching the Word of God
    Autorzy:
    Sławiński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037974.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    humor
    przepowiadanie
    kazanie
    homilia
    preaching
    sermon
    homily
    Opis:
    Humor pełni wiele pożytecznych funkcji w życiu człowieka i społeczności ludzkich. Jego wartość znana jest wśród specjalistów od PR (public relations), retoryki i komunikacji międzyludzkiej. Świadomość wielu pożytecznych funkcji uzasadnia możliwość stosowania go w przepowiadaniu słowa Bożego. Humor taki musi spełniać odpowiednie wymagania, których zachowanie jest warunkiem sine qua non do zastosowania go w kościelnej posłudze słowa.
    Humor has many useful functions in the one's personal life and in the human society. Its value are known and treasured by the specialists in public relations, rhetoric and communication. Awareness of the many useful features of humor justify and support the possibility of using it in the preaching of the word of God. The use of humor in preaching requires some important conditions, which have to be respected if humor should be used in the Church's ministry of the word.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 119-129
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ks. Jan Berthier MS – wzór kaznodziei francuskiego drugiej połowy XIX wieku
    Jean Berthier MS as the Model of a French Preacher in the Second Half of the 19th Century
    Autorzy:
    Popowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038121.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kaznodziejstwo
    przepowiadanie słowa Bożego
    przepowiadanie homiletyczne
    kazanie
    Jan Berthier MS
    preaching the word of God
    homiletic preaching
    preaching
    sermon
    Opis:
    Sobór Watykański II zwrócił uwagę na ważność przepowiadania słowa Bożego podczas liturgii. Rozpoczęto poszukiwanie wzorców kazań, które spełniałyby wszystkie cechy dobrego przepowiadania homiletycznego. Jednym z takich przykładów są kazania ks. Jana Berthiera MS. Urodzony pod koniec pierwszej połowy XIX wieku Francuz, był dla ówczesnego kleru wzorem doskonałego misjonarza ludowego, rekolekcjonisty, kaznodziei. Źródłem jego przepowiadania było Pismo Święte i nauczanie Ojców Kościoła oraz pisarzy chrzescijańskich, podparte przykładami z życiorysów świętych. Wzorował się na wielkich mówcach, ale nie przywiązywał wielkiej wagi do zasad retoryki i piękna języka. W swoich kazaniach poruszał przede wszystkim tematy związane z moralnością życia. Stale nawoływał do nawrócenia, przypominając o życiu wiecznym. Jego kazania były proste i łatwe do zrozumienia nawet dla niewykształconych słuchaczy. Swoje kazania doprowadzał do perfekcji zarówno na płaszczyźnie intelektualnej, jak i duchowej.
    The Second Vatican Council drew attention to the importance of proclaiming the Word of God during liturgy. A search for models for sermons started, which would have all properties of a good homiletic sermon. An example of such a sermon were those delivered by Father Jean Berthier MS. A Frenchman born around the mid-19th century, he was a model of a folk missionary for the clergy of that time and a model of retreat preacher. His inspiration lay in the Holy Bible and the teaching of the Church Fathers supported by examples taken from the lives of saints. He drew upon great orators but he did not attach much importance to the principles of rhetoric and decorous language. In his sermons he raised mainly subjects connected with morality. He called upon people to mend their ways, reminding them about eternal life. His sermons were simple and easy to understand, even for uneducated listeners. He brought his sermons to perfection, both intellectually and spiritually.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 141-156
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepowiadanie słowa w kontekście przemian religijności młodych Niemców i Polaków
    Predicting Words of God during the Transformation of Religiosity of Young Germans and Poles
    Autorzy:
    Wilkosz, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571744.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    młodzież
    religijność
    przepowiadanie
    Niemcy
    Polska
    youth
    religiosity
    speech
    sermon
    Germany
    Polska
    Opis:
    Badania nad warunkami życia i  religijnością młodzieży niemieckiej i  polskiej wskazują na postępujące przemiany, jakie w obszarze życia religijnego dokonują się wśród współczesnego pokolenia młodych Niemców i Polaków. Zasadniczo można je  uporządkować w  dwóch grupach: 1)  odnoszące się jednocześnie do  młodzieży polskiej i niemieckiej, 2) traktujące osobno każdą z grup młodzieży. W obliczu przemian zachodzących w religijności młodych Polaków i młodych Niemców należy uwzględniać propozycje takich form ewangelizacyjnych, które odpowiadają mentalności i  duchowym potrzebom młodej generacji. Przede wszystkim należy zmienić podejście do  sposobu przepowiadania, a  mianowicie nie tylko dbać o merytorczną stronę przekazu ale także uwzględnić nowe formy i konteksty głoszenia.
    Studies on  the life conditions and religiousness of  German and Polish youth indicate the progressive changes that occur in the area of the religious life among the modern generation of young Germans and Poles. Generally they can be  divided in  two groups: 1)  referring to  both Polish and German youth; 2) treating each of the youth groups individually. The multi aspects and diversity of the religious transformation of young Germans and Poles requires a proper response from the Catholic Church of both countries. This response should take into account suggestions of such evangelical methods that respond to the mentality and spiritual needs of the young generation. First of all it is necessary to change the approach of speech, not only taking care about merits but also new forms and contexts.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 1(50); 163-180
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słuchacz jako współtwórca homilii
    Autorzy:
    Kowalski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142925.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Preaching the Word of God
    homily
    sermon
    listener
    przepowiadanie słowa Bożego
    homilia
    kazanie
    słuchacz
    Opis:
    Tekst, odwołując się do nauk teologicznych oraz badań z zakresu komunikologii, uzasadnia tezę o konieczności traktowania słuchacza homilii nie jako biernego odbiorcy głoszonego w liturgii słowa Bożego, ale jako podmiotu, który ma tak duży wpływ na treść i sposób przepowiadania Ewangelii, że można go określić mianem współtwórcy kazania. Autor pracę nad homilią dzieli na trzy etapy: przygotowania tekstu, wygłoszenia słowa Bożego w kontekście liturgicznym oraz czasu po zakończeniu liturgii, potwierdzając, że na każdym z nich niezbędna jest współpraca kaznodziei z osobami, do których kieruje on swoje przesłanie. Za jednym razem obecność słuchaczy ma charakter wirtualny, innym razem – realny. Jakkolwiek zawsze jest to obecność na tyle ważna, że jej zlekceważenie wpłynie negatywnie na jakość przepowiadania słowa Bożego.
    The text, referring to theological sciences and studies on communicology, proves the thesis that a listener of the homily should be treated not as a passive recipient of the Word of God preached during the liturgy, but as an entity that has such a great impact on the content and manner of preaching the Gospel, that he can be described as a coauthor of the sermon. The author divides work on the homily into three stages: preparation of the text, preaching the Word of God in the liturgical context, and the time after the liturgy, confirming that at each of these stages it is necessary for the preacher to cooperate with the persons to whom he directs his preaching. Sometimes the presence of listeners is virtual, some other time – real. However, this presence is always so important that disregarding it will have a negative impact on the quality of preaching the Word of God.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 79-97
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Figura Maryi w pastoralnym przepowiadaniu wybranych Ojców Kościoła
    Autorzy:
    Wysocki, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158043.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Maryja
    homilia
    kazanie
    przepowiadanie pastoralne
    Ojcowie Kościoła
    Mary
    homily
    sermon
    pastoral preaching
    Church Fathers
    Opis:
    W dotychczasowej literaturze dotyczącej mariologii patrystycznej, stosunkowo mało miejsca poświęcano badaniom nad przepowiadaniem pastoralnym Ojców Kościoła, co było skutkiem mniejszej liczby takich wypowiedzi Ojców Kościoła. Pisarze wczesnochrześcijańscy bowiem, w okresie formowania doktryny, także tej w zakresie mariologii, w obliczu walki z herezjami, więcej uwagi poświęcali rozstrzygnięciom dogmatycznym niż kwestiom pastoralnym. W niniejszym zatem artykule opierając się na wybranych, reprezentatywnych dziełach autorów wczesnochrześcijańskich, związanych z codziennym życiem i troską duszpasterską, został ukazany obraz Maryi, jaki autorzy ci prezentują do naśladowania swym wiernym. Teksty Orygenesa, Hieronima, Cyryla Jerozolimskiego, Jana Damasceńskiego, Zenona z Werony, Piotra Chryzologa, Chromacjusza z Akwilei pozwalają zobaczyć, że oprócz wymiaru dogmatycznego ich wypowiedzi, są w nich również obecne ekshortacje duszpasterskie, z których najważniejsza jest jedna – życie wiarą na wzór Maryi.
    In the existing literature on patristic Mariology, relatively little research has been done on the pastoral preaching of the Fathers of the Church due to the smaller number of such statements contained in their works. The early Christian writers, in the period of the formation of doctrine, including that of Mariology, in the face of the struggle against heresies, paid more attention to dogmatic solutions than to pastoral issues. In this paper, therefore, the image of Mary that these authors present for the imitation of the faithful is presented on the basis of selected representative works of early Christian authors related to everyday life and pastoral concerns. The texts of Origen, Jerome, Cyril of Jerusalem, John of Damascus, Zeno of Verona, Peter Chrysologus, Chromatius of Aquileia, allow us to see that in addition to the dogmatic dimension of their works there are also in them pastoral exhortations, of which the most important is one – to lead daily life of faith in imitation of Mary.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2021, 80; 25-36
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mówione Magisterium Kościoła - kaznodziejstwo Papieża Franciszka
    Spoken magiterium of the Church - the Preaching of Pope Francis
    Autorzy:
    Kowalski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592031.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Pope Francis
    homily
    sermon
    proclamation of God’s Word psychology of communication
    papież Franciszek
    homilia
    kazanie
    przepowiadanie słowa Bożego
    psychologia komunikacji
    Opis:
    Autor tekstu, analizując homilie papieża Franciszka, poszukuje odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że są one tak chętnie przyjmowane przez wiernych i szeroko komentowane przez dziennikarzy, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że Ojciec Święty często dokonuje krytyki przejmowanego przez Europejczyków stylu życia. Bazą do poszukiwań jest antropologiczne spojrzenie na przepowiadanie słowa Bożego (zachowując w pamięci teologiczny aspekt tej rzeczywistości), a szczególnie tzw. kwadrat komunikacyjny Friedmana Schluza von Thuna. Na jego podstawie badane są poszczególne wypowiedzi biskupa Rzymu, a sekret skuteczności oddziaływań papieskich przemówień – zdaniem autora – leży w spójności tego, co Franciszek przekazuje, oraz sposobu, w jaki to czyni. Autor zwraca uwagę nie tylko na treść homilii i katechez, ale przede wszystkim na to, co papież w nich mówi o sobie samym, jak traktuje słuchacza oraz w jaki sposób wzywa go do konkretnych działań. Konkludując, stwierdza, że Franciszek nie wypomina wiernym, kim nie są, ale pomaga im zrozumieć, kim stali się dzięki łasce Boga i kim mogą się stawać, kiedy pozwolą Bogu działać w swoim życiu.
    The author of the text, by the analysis of Pope Francis’s homilies, seeks the answer for the question: what makes the homilies so willingly received by the faithful and widely discussed by journalists, especially, if you take into consideration that the Holy Father often criticizes the Europeans’ lifestyles. This search is based on the anthropological approach to the proclamation of God’s Word (keeping in mind the theological aspect of this reality), and especially, the so called communication square by Friedman Schluz von Thun. On this basis, particular statements of the Bishop of Rome are analyzed, and the secret of the effectiveness of Pope’s speeches – in the author’s opinion – is in the draws attention not only to the contents of the homilies and catechesis, but primarily to what the Pope says about himsef, how he treats his listeners, and how he calls for particular actions. The author concludes that Francis does not call the faithful out on who they are not, but he helps them understand who they became through God’s grace, and who they can become if they allow God act in their lives.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 179-196
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Phänomenologie als Quelle der Verkündigung? Einige Homiletischen hinweise Anhand des „Triduum Philosophique” von Emmanuel Falque
    Phenomenology as a Source of the Liturgical Preaching? Some Homiletic Tips Based on “Triduum Philosophique” of Emmanuel Falque
    Fenomenologia jako źródło przepowiadania? Kilka wskazówek homiletycznych na podstawie „Triduum philosophique” Emmanuela Falque’a
    Autorzy:
    Biniek, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036145.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Emmanuel Falque
    fenomenologia
    Triduum Paschalne
    Wielki Czwartek
    Wielki Piątek
    Niedziela Wielkanocna
    przepowiadanie
    kazanie
    homilia
    phenomenology
    Holy Triduum
    Maundy Thursday
    Good Friday
    Easter Sunday
    preaching
    sermon
    homily
    Opis:
    Artykuł pokazuje na podstawie dzieła francuskiego filozofa Emmanuela Falque’a, że refleksje fenomenologiczne mogą służyć jako źródło liturgicznego przepowiadania. Pierwsza część pełni funkcję wprowadzenia i przedstawia jego rozumienie relacji pomiędzy filozofią i teologią. Obydwie dyscypliny ubogacają się wzajemnie, nie przekraczając istniejącej między nimi granicy. Podczas gdy filozofia wychodzi od horyzontu skończoności i omawia ludzkie doświadczenia, zadaniem teologii jest skonfrontowanie tych doświadczeń z chrześcijańskim przesłaniem i wskazanie na nieskończoność jako cel ludzkiego życia. Falque wprowadza te teoretyczne przemyślenia w życie, rozważając – w trzyczęściowym dziele „Triduum philosophique” – w perspektywie fenomenologicznej wydarzenia Wielkiego Piątku, Niedzieli Wielkanocnej i Wielkiego Czwartku (w tej kolejności). Podczas gdy druga część artykułu streszcza krótko całościową ideę tego dzieła, kolejne fragmenty prezentują wybrane motywy, które mogą służyć jako pomoc w przygotowywaniu kazań: dwustronna relacja pomiędzy słowem i ciałem w akcie eucharystycznym i miłości małżeńskiej (Wielki Czwartek), ostatni krzyk Jezusa na krzyżu jako prelingwistyczny wyraz cielesnego cierpienia (Wielki Piątek) oraz pozostawione ślady po ranach jako oznaka odnowionej cielesności Zmartwychwstałego (Niedziela Wielkanocna). Phänomenologie als Quelle der Verkündigung? Einige Homiletischen hinweise Anhand des „Triduum Philosophique” von Emmanuel Falque Der Artikel zeigt anhand des Werkes des französischen Philosophen Emmanuel Falque, dass phänomenologische Überlegungen als eine Quelle der liturgischen Verkündigung dienen können. Der erste einleitende Abschnitt stellt seine Auffassung vom Verhältnis zwischen Philosophie und Theologie dar. Beide Disziplinen bereichern einander, ohne die Grenzen zu überschreiten. Während die Philosophie vom Horizont der Endlichkeit ausgeht und die menschlichen Erfahrungen erfasst, konfrontiert die Theologie diese Erfahrungen mit der christlichen Botschaft und verweist damit auf die Unendlichkeit als die Vollendung des menschlichen Lebens. Falque setzt diese theoretischen Gedanken in die Praxis um, indem er im dreiteiligen Werk „Triduum philosophique” die Ereignisse des Karfreitags, des Ostersonntags und des Gründonnerstags (in dieser Reihenfolge) phänomenologisch betrachtet. Während der zweite Abschnitt die ganzheitliche Idee dieses Werkes kurz zusammenfasst, werden in den weiteren Teilen ausgewählte Motive dargelegt, die als Hilfen für die Predigtvorbereitung dienen können: das gegenseitige Verhältnis von Wort und Leib im eucharistischen Akt und in der ehelichen Liebe (Gründonnerstag), der letzte Schrei Jesu am Kreuz als vorsprachlicher Ausdruck des Leidens des Leibes (Karfreitag) und die gebliebenen Wundmale als Kennzeichen der erneuerten Leiblichkeit des Auferstandenen (Ostersonntag).
    The article shows, based on the work of the French philosopher Emmanuel Falque, that phenomenological considerations can serve as a source of the liturgical preaching. The first introductory passage presents his view of the relation between philosophy and theology. Both disciplines enrich one another without crossing the borders. Whereas the horizon of the finiteness is the starting point of the philosophy and it records human experiences, the theology confronts these experiences with the Christian message and refers to the infinity as the completion of the human life. Falque put these theoretical thoughts in the practice, while he considers phenomenologically the events of the Good Friday, the Easter Sunday and the Maundy Thursday in the three-part work “Triduum philosophique.” Whereas the second passage summarises the comprehensive idea of this work, the other parts present selected motives which can serve as aid to the homily preparation: the mutual relation of word and body in the Eucharistic act and in the conjugal love (Maundy Thursday), the last shout of Jesus on the cross as a prelinguistic expression of the suffering of the body (Good Friday) and the remained stigmas as a sign of the renewed body of the Risen Christ (Easter Sunday).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 31-43
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies