Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "COMBATING" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
ROLA POLSKIEJ POLICJI W BEZPIECZEŃSTWIE WEWNĘTRZNYM
Autorzy:
Paweł, Łabuz,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891701.pdf
Data publikacji:
2018-08-22
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
security
combating crime
police
public order
Opis:
Presented article illustrates the role and responsibilities arising from the regulations of the Polish Police on internal security. The analysis of legal - administrative presents a wide range of powers and co-operation in the detection and combat all threats to the plane of the entire system of state security.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2014, 15; 160-169
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzynarodowa przestępczość zorganizowana - typologia, charakterystyka i zwalczanie
International organized crime - typology, profile, combating
Autorzy:
Wódka, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565224.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
przestępczość
zorganizowana grupa przestępcza
globalizacja
transnarodowość
bezpieczeństwo
crime
organized crime group
globalization
transnationality
security
Opis:
Celem artykułu jest opis i wyjaśnienie zjawiska międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. Przestępczość to zjawisko złożone, w ramach którego można swoiście „kon-trolować” społeczeństwo, a funkcjonowanie zorganizowanych grup przestępczych to w dużej mierze działalność społeczno-polityczno-gospodarcza, ukierunkowana na osiągnięcie zysku. W trosce o swoich obywateli, a także o bezpieczeństwo finansowe i gospodarcze, każde pań-stwo musi tworzyć mechanizmy zabezpieczające oraz chroniące przed tymi procederami. Wymaga to ścisłej współpracy organów krajowych oraz instytucji między-narodowych powo-łanych do przeciwdziałania i zwalczania transnarodowych grup przestępczych.
The aim of the article is to present and describe a phenomenon of transnational or-ganized crime. Crime is a complex phenomenon in which you can “control” society and the functioning of organized criminal groups is largely the socio-political-economic activity fo-cused on financial benefits. For the sake of citizens as well as financial and economic security, each state has to create mechanisms safeguarding and protecting against these practices. This requires close cooperation between national and international institutions appointed to counter-acting and combating transnational criminal groups.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2015, 2(1); 149-162
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane instytucje w Polsce odpowiedzialne za zapobieganie terroryzmowi i jego zwalczanie
Selected institutions in Poland responsible for preventing and combating terrorism
Autorzy:
Podgórski, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403696.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
bezpieczeństwo
zagrożenie
terroryzm
radykalizm
antyterroryzm
kontrterroryzm
instytucje
security
threat
terrorism
radicalism
counter-terrorism
institutions
Opis:
W artykule opisano współczesne rozumienie terminów „bezpieczeństwo” i „zagrożenie”. Jednym ze zjawisk związanych z zagrożeniami jest terroryzm, który jest stale ewoluującym oraz poważnym problemem międzynarodowym. Autor przedstawia sposoby i metody służące do zwalczania terroryzmu, dokumenty z tym związane obowiązujące na terenie Rzeczpospolitej Polskiej oraz wybrane instytucje.
This paper describes the modern approach to the terms 'security' and 'threat'. One of the phenomena related to threats is terrorism, which is a constantly evolving and serious international problem. The author presents modes and methods of combating terrorism, along with the relevant documents in force in the Republic of Poland and selected institutions.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2020, 1, 34; 61-75
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwalczanie bandytyzmu w zachodnich powiatach Małopolski w pierwszych latach niepodległości (1918–1921)
Combating banditry in Western Lesser Poland in the early years of independence (1918–1921)
Autorzy:
Skiba, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340782.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
security
crime
banditry
robbery
Lesser Poland
gendarmerie
State Police
bezpieczeństwo
przestępczość
bandytyzm
kradzieże rozbójnicze
Małopolska
żandarmeria
Policja Państwowa
Opis:
Bandytyzm był poważnym problemem społecznym w Polsce w okresie międzywojennym. Zwalczanie tego zjawiska miało wyjątkową wagę bezpośrednio po Wielkiej Wojnie, w pierwszych latach niepodległości, ale i później. Warunkiem koniecznym wsparcia walczącej o przetrwanie państwa armii było zapewnienie stabilizacji wewnętrznej. W artykule przedstawione zostały działania władz publicznych zmierzające do ograniczania rozmiarów bandytyzmu w zachodnich powiatach Małopolski. Było to terytorium zaboru austriackiego, zwane Galicją, na którym władza została przejęta przez Polaków najwcześniej, bo już w ostatnich dniach października i pierwszych listopada 1918 r. W pierwszej części pracy scharakteryzowano czynniki sprzyjające rozwojowi przestępczości w ostatnich miesiącach Wielkiej Wojny, w czasie przejmowania rządów i w kolejnych miesiącach. Następnie przedstawiono proces budowy służb porządku i bezpieczeństwa publicznego do czasu ich ujednolicenia, które na tym terenie nastąpiło latem 1921 r. Zwalczanie bandytyzmu można podzielić na dwa etapy. Pierwszy obejmuje kilkanaście pierwszych miesięcy stabilizowania sytuacji społeczno-politycznej, natomiast drugi – okres po utworzeniu Policji Państwowej, której komendy i posterunki na tym terenie rozpoczęto tworzyć w grudniu 1919 r. Powstały one z przekształcenia Żandarmerii, służby, która wcześniej była najważniejszą formacją bezpieczeństwa i porządku publicznego w Małopolsce. Artykuł zawiera też opis kilku wybranych spraw kryminalnych dotyczących likwidacji grup przestępczych, w starciu z którymi śmierć ponieśli żandarmi i policjanci.
Banditry was a serious social problem in the interwar period in Poland, and combating this phenomenon was of particular importance immediately after The Great War, during the early years of independence. Ensuring internal stability was a necessary condition for supporting the army fighting for the state's survival. The article presents the activities of public authorities in the western part of Lesser Poland that aimed at a reduction of levels of banditry. It was the territory of the former Austrian Partition, Galicia, where the power was first assumed by the Poles, as early as the end of October and beginning of November 1918. In the first part of this article the factors contributing to the spread of crime occurring in the last months of the Great War, during the transformation and in the following months, are characterized. Then, the process of creating public order and security services until their unification in the summer of 1921, is presented. The steps taken to combat banditry are described in two stages, the first of which covers the first several months of the stabilisation of the socio-political situation, while the other – the period after the creation of the State Police, whose units and stations in this area were first established in December 1919. They were created as a result of the transformation of the gendarmerie, a service that was previously the most important public order structure in the Lesser Poland. The article contains a description of a number selected criminal cases that concerned the suppression of criminal groups, in confrontation with which the gendarmes and police officers lost their lives.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 25, 4; 26-54
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the national firefighting and rescue system in the process of combating the migrant crisis in Poland in the face of the Russian Ukrainian war in 2022
Rola krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego w procesie zwalczania kryzysu migracyjnego w Polsce w obliczu wojny Rosyjsko-Ukraińskiej w 2022 r.
Autorzy:
Litwinek, Batłomiej
Wojakowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202697.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
security
threat
crisis
migration
refugee
migration crisis
National Firefighting and Rescue System
crisis management
bezpieczeństwo
zagrożenie
kryzys
migracja
uchodźca
kryzys migracyjny
krajowy system ratowniczo-gaśniczy
zarządzanie kryzysowe
Opis:
On February 24, 2022, the world faced a very different reality. The armed aggression of the Russian Federation affected not only the Ukrainian state, but also had a huge impact on the politics of numerous countries, especially those bordering with Ukraine, including Poland. The scale of destruction and the form of aggression expressed by Russia astounded not only the Ukrainian part, but also other countries of the world. The consequences of the war have proven to be horrific. The time since the armed assault has become Poland’s largest refugee crisis after the Second World War and also the largest one in Europe. The aforementioned refugee crisis also bears the hallmarks of a migration crisis (and so it was assumed in the considerations) due to the record number of refugees who arrived in Poland in the first days of the Russian-Ukrainian war. The challenge Poland faced was not only the scale of the influx of people, but also the short time in which the influx has occurred. The new situation required Poland to prepare a coherent action plan between public authorities, local governments, NGOs and citizens. The aim of this paper is to present the most important activities undertaken by the National Firefighting and Rescue System (NFRS) to help war refugees from Ukraine in 2022. The scale of actions taken in the wake of the situation at that time was described on the example of the activity of the State Fire Service (SFS) and Volunteer Fire Brigades (VFB) participating in activities aimed at minimising the refugee crisis. In addition, thanks to the diagnostic survey carried out among the local community (residents of border towns), it was possible to diagnose the level of sense of security of those who, while providing help, experienced the effects of the military crisis in Ukraine. Despite the fact that the presented conflict does not meet the formal prerequisites for armed conflict, as according to Article 1 of the Third Hague Convention of 1907, the initiation of armed action must be supported by a prior formal act of war declaration, the paper assumes that this armed conflict will be called a war (Schindler, Toman, 1988). The conducted research focused on an analysis of reports and statements on the type, scope and size of tasks imposed on the National Firefighting and Rescue System units and the role of the fire service in the process of combating the migrant crisis. Analyses were performed of activities carried out by the National Firefighting and Rescue System units in the first seven months of the conflict, i.e. from February 24, 2022 to October 11, 2022. It should be added that the activities implemented by the guards have not been completed and on various levels are being continued until now. The paper makes use of the available literature and legal acts, and a special analysis was carried out based on statistical data obtained from the National Headquarters of the State Fire Service of Poland and the Border Guard Headquarters. An assessment of the role played by the NFRS in the process of combating the migration crisis in Poland, in the view of Russian-Ukrainian war in 2022, also made use of data obtained from a diagnostic survey of the target research group of 181 people who are active witnesses of the actions taken, often shoulder to shoulder with SFS and VFB. The above methods allowed a detailed presentation of the range of activities of the selected National Firefighting and Rescue System units in combating the migration threat and showed the wide spectrum of their involvement, effectiveness, efficiency and rapidity. The results showed new research areas that would be worth paying more attention to in future research processes.
24 lutego 2022 roku świat stanął w obliczu zupełnie innej rzeczywistości. Zbrojna agresja Federacji Rosyjskiej dotknęła nie tylko państwo ukraińskie, ale miała ogromny wpływ na politykę wielu państw, zwłaszcza graniczących z Ukrainą, w tym Polski. Skala zniszczeń i forma agresji wyrażona przez Rosję zaskoczyła nie tylko część ukraińską, ale także inne kraje świata. Konsekwencje wojny okazały się przerażające. Czas od zbrojnej napaści stał się dla Polski największym kryzysem uchodźczym po II wojnie światowej, a także największym w Europie. Wspomniany kryzys uchodźczy nosi również znamiona kryzysu migracyjnego (i tak też zakładano w rozważaniach) ze względu na rekordową liczbę uchodźców, którzy przybyli do Polski w pierwszych dniach wojny rosyjsko-ukraińskiej. Wyzwaniem, przed którym stanęła Polska, była nie tylko skala napływu ludzi, ale także krótki czas, w jakim napływ ten nastąpił. Nowa sytuacja wymagała od Polski przygotowania spójnego planu działania pomiędzy władzami publicznymi, samorządami, organizacjami pozarządowymi i obywatelami. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie najważniejszych działań podejmowanych przez krajowy system ratowniczo-gaśniczy (KSRG) na rzecz pomocy uchodźcom wojennym z Ukrainy w 2022 r. Skala działań podejmowanych wobec ówczesnej sytuacji została opisana na przykładzie aktywności Państwowej Straży Pożarnej (PSP) i Ochotniczych Straży Pożarnych (OSP) uczestniczących w działaniach minimalizujących kryzys uchodźczy. Dodatkowo, dzięki przeprowadzonemu wśród społeczności lokalnej (mieszkańców miejscowości przygranicznych) sondażowi diagnostycznemu, możliwe było zdiagnozowanie poziomu poczucia bezpieczeństwa osób, które udzielając pomocy, doświadczyły skutków kryzysu militarnego na Ukrainie. Pomimo tego, że przedstawiony konflikt nie spełnia formalnych przesłanek konfliktu zbrojnego, gdyż zgodnie z art. 1 III konwencji haskiej z 1907 r. rozpoczęcie działań zbrojnych musi być poparte uprzednim formalnym aktem wypowiedzenia wojny, w pracy przyjęto, że ten konflikt zbrojny zostanie nazwany wojną (Schindler, Toman, 1988). Przeprowadzone badania skupiły się na analizie raportów i zestawień dotyczących rodzaju, zakresu i wielkości zadań nałożonych na jednostki krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz roli straży pożarnej w procesie zwalczania kryzysu migracyjnego. Analizie poddano działania realizowane przez jednostki krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego w pierwszych siedmiu miesiącach trwania konfliktu, tj. od 24 lutego 2022 r. do 11 października 2022 r. Należy dodać, że działania realizowane przez straż nie zostały zakończone i na różnych płaszczyznach trwają do chwili obecnej. W pracy wykorzystano dostępną literaturę, akty prawne, a szczególną analizę przeprowadzono na danych statystycznych uzyskanych z Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej oraz Komendy Głównej Straży Granicznej. W ocenie roli KSRG w procesie zwalczania kryzysu migracyjnego w Polsce, w obliczu wojny rosyjsko-ukraińskiej w 2022 roku, wykorzystano również dane uzyskane z sondażu diagnostycznego docelowej grupy badawczej liczącej 181 osób, będących aktywnymi świadkami podejmowanych działań, często ramię w ramię z PSP i OSP. Powyższe metody pozwoliły na szczegółowe przedstawienie zakresu działań wybranych jednostek krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego w zwalczaniu zagrożenia migracyjnego oraz pokazały szerokie spektrum ich zaangażowania, skuteczności, efektywności i szybkości działania. Wyniki wskazały nowe obszary badawcze, na które warto byłoby zwrócić większą uwagę w przyszłych procesach badawczych.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2023, 85; 119--139
0239-5223
2720-0779
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
przemoc
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
euroislam
imigranci
islam
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
appeasement
assassination attempt
deradicalization
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
Opis:
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
appeasement
assassination attempt
deradicalization
euroislam
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
islam
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
imigranci
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
przemoc
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
Opis:
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies