Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wojewoda" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Uprawnienia nadzorcze wojewody a samodzielność samorządu terytorialnego
Supervisory authority of province governor vs. independence of local government
Autorzy:
Snopko, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347504.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
wojewoda
samorząd terytorialny
nadzór administracyjny
province governor
local government
administrative supervision
Opis:
Powstanie samorządu terytorialnego jest wynikiem procesów decentralizacyjnych państwa, które rozpoczęły się w 1990 roku. Wtedy to reaktywowano samorząd terytorialny na poziomie gmin. Struktury wojewódzkie pozostały elementami administracji rządowej, zachowując swój dotychczasowy charakter. W rezultacie pojawił się dwustopniowy sposób sprawowania władzy państwowej. Dalszą decentralizację zadań i kompetencji na rzecz samorządu terytorialnego wprowadziła reforma administracyjna z 1998 roku. W jej wyniku powstały powiaty i województwa. Ukształtował się nowy system administracji publicznej w terenie, którego podstawą był samorząd terytorialny funkcjonujący na każdym szczeblu podziału terytorialnego. Samorząd terytorialny, złożony z gmin, powiatów i województw, stanowi strukturę poziomą, w której kolejne szczeble realizują zadania na coraz większym obszarze i nie pozostają względem siebie w układzie hierarchicznej podległości. Natomiast administrację rządową ograniczono tylko do szczebla wojewódzkiego. Relacje między administracją rządową i samorządową reguluje m.in. konstytucyjna zasada pomocniczości, odrzucająca zależność hierarchiczną. Wynika to z faktu, że w obecnej strukturze państwa nie ma jednostki „niższej”, która byłaby podporządkowana jednostce „wyższej”. Takie podejście ma fundamentalne znaczenie, ponieważ nawet w obecnej chwili zdarzają się sytuacje, kiedy starosta uważa się za zwierzchnika wójta, a minister – ich obu. Podobna relacja występuje między wojewodą a jednostkami samorządowymi, wojewoda wyposażony jest jednak w uprawnienia nadrzędne i nadzorcze wobec szczebla podstawowego. Jednak nie tylko zlecone zadania i polecenia wojewody są dodatkowymi uprawnieniami, które dają mu możliwość władczej ingerencji w sprawy jednostek samorządowych. W niniejszym artykule przytoczono praktyczne przykłady, jak te uprawnienia wojewody w istotny sposób mogą ograniczać niezależność samorządu.
The creation of local government is the result of the state decentralization process that started in 1990. Then local government at the municipal level was reactivated. The provincial structures remained the elements of the state government, while maintaining their existing character. The result was as a two–step exercise of state power. Further decentralization of tasks and responsibilities for local government was introduced by the administrative reform in 1998. As a result, poviats and provinces emerged. A new government system on the basis of the system of local government functioning at every level of the territorial division was formed. Local government consisting of municipalities, poviats and provinces is a horizontal structure in which each successive level carries out tasks in a wider area, without being subordinate to one another in a hierarchical system. The central administration was limited to the provincial level. The relationship between central and local governments is regulated by the constitutional principle of subsidiarity. The subsidiarity principle rejects the hierarchical relationship. This is due to the fact that the current structure of the state is not “lower”, which would be subordinate to the “higher” unit. This approach is fundamental, because even at present time there are situations in which a district governor is considered superior to a mayor, and a minister to the two of them. A similar relationship exists between a governor and local government units. However, a province governor is equipped with overriding and supervisory powers to the local government. These powers give him the right to intervene in the affairs of local government. The essence of the issue discussed in this article is to show how these powers of a province governor significantly restrict the autonomy of local governments.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2014, 2; 200-211
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzenie zastępcze wojewody jako środek nadzoru nad samorządem terytorialnym umożliwiający wygaszanie mandatu w związku ze złamaniem ustawy antykorupcyjnej
Supplementary decree of the voivode (a Polish Provincial Governor) as an instrument of supervision over the local government — the case of termination of a mandate in connection with a violation of the anti-corruption act
Autorzy:
Mroczka, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1533373.pdf
Data publikacji:
2021-01-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
wojewoda
zarządzenie zastępcze
nadzór
samorząd terytorialny
ustawa antykorupcyjna
voivode (provincial governor)
supplementary decree
supervision
local selfgovernment
anti-corruption law
Opis:
Celem artykułu jest analiza instytucji zarządzenia zastępczego wojewody w kontekście przepisów ustawy o ograniczeniu swobody prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, zwanej „ustawą antykorupcyjną”. Artykuł odnosi się do kwestii prawnego uregulowania jednego ze szczególnych środków nadzoru personalnego nad działalnością samorządu terytorialnego, jakim jest zarządzenie zastępcze wydawane przez wojewodę. Jego zasadniczym celem jest podejmowanie działań w następstwie bezczynności organów samorządowych. Działaniem takim wojewoda zastępuje de facto organy samorządu, przejmując ich kompetencje na podstawie określonych norm prawnych. Podstawą prawną do wydania zarządzenia zastępczego są ustrojowe ustawy samorządowe w związku z ustawą antykorupcyjną. Autor w swoich rozważaniach uwzględnia dorobek doktryny i judykatury oraz własne doświadczenie w zakresie wykładni i stosowania przepisów ustawy antykorupcyjnej. W tekście częściowo wykorzystano ustalenia poczynione przez autora na potrzeby innych publikacji dotyczących ustawy antykorupcyjnej .
The aim of this article is to analyze the institution of a substitute governor's in conjunction with the Anti- Corruption Act. This article refers to the issue of legal regulations concerning the supplementary decree as one of the special instruments of personal supervision exercised by the voivode (a provincial representative of the central government in Poland) over the activities of local government. A supplementary decree may be issued by a voivode in cases where the local government bodies do not take action as prescribed by the law. With such an action the voivode substitutes local government bodies, taking over their competences on the basis of specific legal rules. The legal basis for issuing supplementary decrees are the provisions of the legal acts setting the legal framework for the Polish local government system acts in conjunction with the Anti- Corruption Act. The author bases his discussion on previous of legal writing and case law as well as his own practical experience in the interpretation and application of the Anti-Corruption act. The text partly uses findings of the author presented in other publications concerning the Anti-Corruption Act.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 1; 40-48
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzenie zastępcze jako szczególny rodzaj rozstrzygnięć nadzorczych wojewody
Autorzy:
Rożek, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617272.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
supplementary order
supervision
local self-government
provincial governor
public administration
zarządzenie zastępcze
nadzór
rozstrzygnięcie nadzorcze
samorząd terytorialny
wojewoda
wykonanie zastępcze
Opis:
This article refers to the issue of legal regulations concerning one of the distinctive instruments of supervising local self-government, namely a supplementary order issued by the provincial governor. The discourse turned out to be a comparative analysis, through which the novelty of this legal regulation can be seen with more ease. The supplementary order became the embodiment of the possibility of supervision carried out over the activity of the local self-government, which is supposed to lead to such a state that is in accordance with law in force. On the basis of the previously valid Commune Self-Government Act, the tool was described as ultima ratio of the control conducted by particular organs. Moreover, the subject of that control was rather strongly limited. Nowadays, the supplementary order is used to replace the particular acts in case of the inactivity of organs that are, according to the law, supposed to issue them. The problem that seems to be highly disputable in literature and judicature is the procedure of issuing the supplementary order, as well as the aim of the notification to the Secretary of Public Administration. The present legal regulation of the supplementary order is much more consistent and developed. However, it is said not to be much elaborated. All in all, the discussed means of supervision will stay the subject of legal disputes and interpretation.
Niniejszy artykuł odnosi się do kwestii prawnego uregulowania jednego ze szczególnych środków nadzoru nad działalnością samorządu terytorialnego, jakim jest zarządzenie zastępcze wydawane przez wojewodę. Problematyka tego nowego instrumentu kontroli została przedstawiona na tle obecnego i poprzednio obowiązującego stanu prawnego w prawie polskim. Przeprowadzony dyskurs przyjął postać komparatystyczną, dzięki czemu łatwiej można dostrzec swoistą nowość w przyjętym przez prawo samorządu terytorialnego rozwiązaniu prawnym. Zarządzenie zastępcze wojewody okazało się być ucieleśnieniem możliwości badania działalności samorządowej w celu zapewnienia jej zgodności z prawem. Na gruncie ustawy o samorządzie gminnym sprzed nowelizacji, która miała miejsce w 2001 r., narzędzie to widniało jednak raczej jako ultima ratio przeprowadzanej przez organ nadzoru kontroli oraz miało dość ograniczony zakres przedmiotowy. Teraz stanowi ono środek zastępujący odpowiedni akt w przypadku dopuszczenia się przez organy gminy bezczynności, który to akt według litery prawa powinien zostać wydany po spełnieniu się istotnych przesłanek. Aspektem dyskusyjnym, który został nakreślony w artykule, jest niedoprecyzowany tryb wydawania zarządzenia zastępczego, a także ratio legis obowiązku powiadamiania ministra właściwego do spraw administracji publicznej o zastosowaniu takiego środka. Obecne uregulowanie prawne, chociaż bardziej spójne i rozwinięte, wydaje się być nie do końca uszczegółowione i z pewnością nadal będzie stanowiło przedmiot rozważań tak doktryny prawa administracyjnego, jak i orzecznictwa sądów.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2016, 19, 30
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porozumienia administracyjne w sprawie delegowania niektórych kompetencji wojewódzkiego konserwatora zabytków
Administrative agreements on delegating certain competences of the voivodeship conservator of monuments
Autorzy:
Gwardzińska, Żaneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841725.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
porozumienie administracyjne
ochrona zabytków
samorząd terytorialny
wojewoda
wojewódzki konserwator zabytków
administrative agreements
protection of monuments
local government
voivode
provincial monument conservator
Opis:
W artykule została omówiona problematyka zawierania przez wojewodów porozumień w sprawie przekazania niektórych kompetencji wojewódzkich konserwatorów zabytków. Poczyniona analiza porozumień administracyjnych została zestawiona z liczbą zabytków w województwie oraz liczbą delegatur właściwego miejscowo Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków. Powstałe w efekcie wnioski ukazały obraz prowadzonej przez poszczególnych wojewodów polityki ochrony zabytków, gdzie centralizacja władzy konserwatorskiej w województwie styka się z jej decentralizacją, sprawiając, że brak jest unitarnych rozwiązań dotyczących scedowywania zadań wojewódzkich konserwatorów zabytków na jednostki samorządu terytorialnego szczebla powiatowego i gminnego oraz lokalne instytucje kultury.
This paper discusses the issue of concluding agreements by voivodes on the transfer of certain competences to Voivodeship Conservator of Monuments. An analysis of administrative agreements was compared with the number of monuments in the voivodship and the number of delegations of the locally competent Voivodeship Conservator of Monuments. The conclusions showed the image of the monument protection policy pursued by individual voivodes, where the centralization of the conservation authority in the voivodeship met its decentralization, which means that there are no unified solutions regarding the transfer of tasks of voivodeship monument conservators to local government units at the powiat and municipal level and local cultural institutions.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 66; 7-20
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie polskiej tradycji administracyjnej dla administracji publicznej III Rzeczypospolitej
Autorzy:
Kozyra, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609108.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
administracja publiczna
administracja ogólna
samorząd terytorialny
tradycja administracyjna
model administracji narodowej
III Rzeczpospolita
wojewoda
public administration
general administration
local government
administrative tradition
Opis:
Artykuł traktuje o znaczeniu polskiej tradycji administracyjnej dla administracji publicznej III Rzeczypospolitej. Skupiam się w nim na charakterystyce historii polskiej administracji, wskazując, iż dla współczesnego państwa polskiego jedyną rzeczywistą tradycją administracyjną, do której może się ono odwoływać w znaczącym zakresie, są dzieje ustroju i administracji Rzeczypospolitej Polskiej z lat 1918–1939. The article presents the importance of the Polish administrative tradition for the public administration of the Third Polish Republic. I focus on characteristic features of the history of Polish administration, pointing out to the fact that the only actual administrative tradition that could be referred to is the history of political system and administration of the Republic of Poland in 1918–1939.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestie wojskowe w polityce administracyjnej resortu spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918–1926
Military issues in the administrative policy of the Ministry of Internal Affairs of the Republic of Poland in the years 1918–1926
Autorzy:
Kozyra, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688736.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kwestie wojskowe
resort spraw wewnętrznych
administracja ogólna
minister spraw wewnętrznych
wojewoda
starosta
samorząd terytorialny
military issues
the Ministry of Internal Affairs
general administration
Minister of Internal Affairs
voivode
governor
local self-government
Opis:
The Ministry of Internal Affairs was one of the largest and most complex administrative structures of the Second Polish Republic. However, its most important department was the general administration. Therefore, the performance of tasks of the administration of internal affairs in the field of military issues was presented through the activity of its most important department, i.e. the general administration, represented by voivodes and governors. These tasks were carried out in the context of administrative policy in force at the given historical period. The most important areas of the Ministry’s work in military issues were, in the first place, the problems of conscripts recruitment to the army (military draft) and, in the years 1918–1920, the fight against anti-draft propaganda conducted by the subversive groups (KPRP /KPP – the Communist Party of Poland). After the end of the Polish-Bolshevik war in 1920, its organs worked to secure the living basis for thousands of demobilized soldiers. They devoted much attention to the problems of mobilization and its shield, military preparation as well as, after 1926, the physical education and military preparation. They were also active in the field of so-called passive airborne and antigas defence, involving in it the organizations and social associations. They paid benefits for the families of conscripts as well as orphans and widows of the soldiers killed during the First World War and Polish-Bolshevik war. The Ministry of Internal Affairs, in the performance of its tasks in military issues, closely cooperated with the military affairs structures, in particular with the Ministry of Military Affairs, Polish General Staff, general district commands/corps district commands, military units commanders (divisions, regiments), poviat replenishment councils.
Resort spraw wewnętrznych był jedną z największych i najbardziej złożonych struktur administracyjnych II Rzeczypospolitej. Natomiast jego najważniejszym działem była administracja ogólna. Dlatego też, wykonywanie zadań administracji spraw wewnętrznych w zakresie spraw wojskowych zaprezentowane zostało poprzez działalność jej najważniejszego działu czyli administracji ogólnej, którą tworzyli wojewodowie i starostowie. Wykonywanie tych zadań odbywało się w kontekście obowiązującej w resorcie, w danym okresie historycznym, polityki administracyjnej. Do najważniejszych obszarów pracy resortu w kwestiach wojskowych należały, w pierwszej kolejności, zagadnienia poboru rekrutów do wojska, a w latach 1918–1920 zwalczanie propagandy antypoborowej prowadzonej przez ugrupowania wywrotowe (KPRP/KPP). Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. jego organy pracowały na rzecz zabezpieczenia podstaw bytowych tysiącom zdemobilizowanych żołnierzy. Wiele uwagi poświęcały problemom mobilizacji i jej osłonie oraz sprawom przysposobienia wojskowego. Działały też na polu tzw. biernej obrony przeciwlotniczej i przeciwgazowej, angażując w nią organizacje i stowarzyszenia społeczne. Wypłacały zasiłki dla rodzin poborowych oraz sierotom i wdowom po żołnierzach, którzy zginęli podczas I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Resort spraw wewnętrznych, realizując przynależne mu zadania w kwestiach wojskowych, ściśle współpracował ze strukturami resortu spraw wojskowych, w szczególności z Ministerstwem Spraw Wojskowych, Sztabem Generalnym, dowództwami okręgów generalnych/dowództwami okręgów korpusów, dowódcami jednostek wojskowych (dywizji, pułków), powiatowymi komendami uzupełnień.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 102; 103-114
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies