Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the word of God" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Głoszenie słowa Bożego misją prezbitera
Preaching the Word of God as the mission of a presbyter
Autorzy:
Galanciak, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554153.pdf
Data publikacji:
2020-05-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
słowo Boże
nowa ewangelizacja
szafarz słowa Bożego
katecheza
the Word of God
new evangelization
the minister of the Word of God
catechesis
Opis:
Głoszenie słowa Bożego jest fundamentalnym zadaniem Kościoła. Obowiązek ten wpisany jest w misję kapłana, który jako sługa Słowa jest pierwszym, który słowo Boże: przyjmuje, wierzy i żyje nim, zwiastuje i jest jego szafarzem. Słowo Boże stanowi źródło kapłańskiej formacji, sam zaś kapłan jest głosem Boga i sługą Jego słów. Głoszenie słowa Bożego jest jednym z filarów kapłańskiej służby, a zarazem priorytetem misji kapłana i duszą kapłańskiego apostolatu. Płaszczyzną do realizacji tych zadań jest nowa ewangelizacja oraz katecheza szkolna i parafialna.
Preaching the Word of God is the fundamental role of the Church. This duty is included in the mission of a priest who as the servant of the Word of God is the first person to accept It, believe in It and live according to It. He is also responsible for announcing It and being Its minister. The Word of God is the source of the formation of the priesthood, while the priest himself is the God’s voice and the servant of His words. Preaching the Word of God is one of the pillars of the priestly service as well as the priority of the priest’s mission and the soul of the priestly apostolate. The surface to carry out these tasks is the new evangelisation, school and parish catechesis.
Źródło:
Sympozjum; 2020, 1(38); 207-232
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowo Boże a życie osobiste i wspólnotowe według pierwotnej katechezy cenobickiej
The Word of God for personal and community’s life according to original cenobitic catechesis
Autorzy:
Ciemała, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571181.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
słowo Boże
katecheza
koinônia
formacja
the word of God
catechesis
formation
Opis:
W artykule omówiono pierwotną katechezę cenobicką, której celem była duchowa formacja mnichów dla dobra całej wspólnoty. Prawodawstwo monastyczne sformułowało w sposób wzorcowy biblijne wymagania i wskazania dotyczące postaw cenobitów i tradycji wspólnotowych. Analiza tekstów reguł monastycznych prowadzi do wniosku, że wszystkie zalecenia i praktyczne rozstrzygnięcia płynące ze słowa Bożego służyły budowaniu wspólnego życia osób, które odpowiedziały na dar powołania do „świętej koinônii”. Charakterystyczne dla koinônii pachomiańskiej było dydaktyczne zastosowanie Pisma Świętego do formacji indywidualnej i wspólnotowej. Natomiast Asketikon Bazylego Wielkiego uwydatnia rolę przełożonych, którzy w procesie formacji biblijnej braci mieli być „sługami słowa”. Kształtowaniu koinônii według wzorca biblijnego sprzyjały również liczne formy retorycznego oddziaływania na członków poszczególnych wspólnot.
Monastic legislation has expressed in a perfect way biblical requirements and indications concerning to cenobites’ attitudes and the tradition of the community. It appears, after analysing some of the texts of the monastic rules, that all of the recommendations and conclusions which come from The Word of God, have been designed to create life in the community for those people who responded to the gift of God’s calling to „the holly community”. It has been significant for the Pachomian Community, that The Holy Bible has been didactically applied to the both individual and community’s development. However Asketikon of Basil the Great emphasizes the role of the superiors who were to be „the servants of the word” throughout the biblical formation process. According to the biblical pattern, the community’s creation favoured different forms of rhetorical influence on members of particular communities.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 3(48); 67-83
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posłuszeństwo monastyczne w prawodawstwie pachomiańskim i bazyliańskim
Monastic obedience in the legislation of st. Pachomius and st. Basil
Autorzy:
Ciemała, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612386.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
posłuszeństwo
przełożony
reguła
słowo Boże
obedience
superior
the Rule
the word of God
Opis:
Obedience was one of the fundamental principles of community life in monasteries in the first centuries. Based on the analysis of the texts of St. Pachomius’ and St. Basil’s legislation, the article addresses the issue of different correlations taking place within the framework of monastic obedience. The texts of the Rule of St. Pachomius as well as of the Asketikon of St. Basil the Great show that in the cenobitical life there was a close relationship between obedience to God, to His word, to the rule of life, to superiors, and, to some extent even to all brothers. Sacred Scripture was considered the primary, or even the only, rule of life for the cenobites. Both the Pachomius and Basil in their Rules put a strong accent on obedience to God, which, in practice, was realized in keeping His commandments. The main role of superiors was to lead the brothers to the fullness of salvation. They were to do it with care and responsibility. The analysis of the texts on superiors found that they indicated that the superiors had the obligation to be the first in keeping the God’s commandments as well as in obeying the Rule and the precepts of the elders. Obedience to superiors was understood as being the same as obedience to God, but was dependent according to the way the superiors fulfill their dutes of preaching the word of God and living their lives in agreement to their teaching.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 129-140
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Serca zostały wypróbowane”. Wpływ pandemii COVID-19 na przepowiadanie słowa Bożego — inspiracje papieża Franciszka
“Hearts Have Been Put to the Test”. The Impact of the COVID-19 Pandemic on the Preaching of the Word of God — the Inspiration of Pope Francis
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430788.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
słowo Boże
przepowiadanie
papież Franciszek
COVID-19
the word of God
preaching
Pope Francis
Opis:
Skuteczne głoszenie słowa Bożego wymaga dostrzegania okoliczności życia drugiego człowieka oraz systematycznego dążenia do zrozumienia świata. Do okoliczności, które zdominowały nauczanie papieża Franciszka należy pandemia COVID-19. Celem niniejszego opracowania jest odpowiedź na pytanie o inspiracje płynące z nauczania papieża Franciszka w czasie pandemii dla współczesnego kaznodziejstwa. Analiza tego papieskiego nauczania w czasie ostatniego roku (marzec 2020–marzec 2021) pozwala  odpowiedzieć najpierw na pytanie o znaczenie pandemii COVID-19 w życiu papieża, Kościoła i świata. W dalszej kolejności, zgodnie z najprostszym modelem komunikowania się, zostało omówione nauczanie Franciszka dotyczące głosicieli słowa Bożego, słuchaczy, elementów treściowych i formalnych przepowiadania w czasie pandemii.
Effective preaching of the word of God requires an appreciation of the circumstances of one another’s lives and a systematic effort to understand the world. Among the circumstances that have dominated Pope Francis’ teaching is the COVID-19 pandemic. The  purpose of this paper is to answer the question as to how Pope Francis’ teaching during the pandemic has inspired contemporary preaching. An analysis of Pope Francis’ teaching during the last year (March 2020–March 2021) allows us first to answer the question of the significance of the COVID-19 pandemic in the life of the Pope, the Church, and the world. Then, according to the simplest model of communication, the following are discussed; Francis’ teaching regarding the preachers of the word of God, the hearers of the word, and the content and formal elements of preaching during the pandemic.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 53-75
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsca przepowiadania słowa Bożego. Panorama historyczna
The Places of Preaching the Word of God. The Historical Panorama
Autorzy:
Panuś, Kazimierz
Radej, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571555.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
historia kaznodziejstwa
miejsca przepowiadania
słowo Boże
history of preaching
places of preaching
the Word of God
Opis:
Słowo Boże głoszone było nie tylko w miejscach kultu. Sam Jezus, niedościgły wzór wszystkich kaznodziejów, głosił je  także na  otwartej przestrzeni, z  łodzi, w domach i w czasie uczty. W ślad za Jego wzorem szła praktyka apostolska oraz nauczanie Kościoła pierwszych wieków. Z upływem stuleci chrześcijanie zbudowali imponujące świątynie ze  wspaniałymi ambonami służącymi proklamacji słowa Bożego. Nigdy jednak głoszenie kazań nie ograniczało się wyłącznie do miejsc kultu. W poszukiwaniu słuchacza kaznodzieje udawali się bądź tam, gdzie on żył i działał: na pola bitew, na place miast, jarmarki, miejsca wykonywania kar, do leprozoriów i  szpitali, bądź tam, gdzie człowiek znajdował miejsce wiecznego spoczynku  – na cmentarze. Praktyka głoszenia słowa Bożego w Polsce również koncentrowała się w tych samych miejscach. Czasy najnowsze niewiele do tego dorzuciły. Największe bowiem zgromadzenia wiernych, niejednokrotnie kilkumilionowe, w czasie których głoszono słowo Boże – jak pielgrzymki papieskie czy Światowe Dni Młodzieży – miały swych prekursorów w kaznodziejskiej działalności świętych: Jana Kapistrana czy Wincentego Ferrera.
Following Jesus Christ who preached the Word of  God not only in  the places of worship, but also in open space, from a boat, in houses or during feasts, there was an apostolic practice and the teaching of the Church of the first centuries. With the passing of  centuries the Christians built impressive shrines with wonderful pulpits designed for the proclamation of  the Word of  God. However, never has preaching been limited to the places of worship. While searching for the listeners the preachers used to go to places where they lived and worked: battlefields, town squares, markets, places of execution, leprosariums and hospitals or where a man crossed the great divide – cemeteries. The practice of preaching the Word of God in Poland was also concentrated in the same places. Modern times have not added much to it. The biggest assemblages of the faithful, often of several million, during which the Word of God was preached, such as Pope pilgrimages, or the World Youth Day, had their forefathers in the preaching activity of the Saints, i.e. John Capistrano, or Vincent Ferrer.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 1(50); 5-25
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głosiciel i słuchacz Bożego słowa w kaznodziejskim nauczaniu Grzegorza Wielkiego
The preacher and the hearer of the Word of God in the proclamatory teaching of Gregory the Great
Autorzy:
Wygralak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145213.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gregory the Great
the word of God
preacher
lay faithful
Grzegorz Wielki
słowo Boże
kaznodzieja
wierny świecki
Opis:
W artykule omówiono kaznodziejskie nauczanie Grzegorza Wielkiego na temat postaw i zadań głosiciela i słuchacza Bożego słowa. Zarówno bowiem od kapłana, głoszącego słowo, jak i wiernych, którzy słuchają słowa, zależy końcowy efekt. Tak więc głosiciel słowa powinien być świadkiem głoszonej prawdy, któremu zależy na zbawieniu powierzonych sobie wiernych. Nie powinien zajmować się niczym, co odciąga go od duszpasterstwa. W takim bowiem przypadku będzie jedynie najemnikiem, a nie pasterzem, który zna swoje owce. Nawet najbardziej gorliwa posługa słowa nie przyniesie owoców, jeżeli wierni nie będą przyjmować głoszonych prawd do swego serca. Sprawdzianem przyjętego słowa jest codzienne życie wiernych.
The paper discusses the proclamatory teaching of Gregory the Great on the attitudes and tasks of the preacher and the hearer of the Word of God. Both are significant as the final effect of the preaching depends on the priest who proclaims the Word as well as on the faithful who hear the Word. Therefore, the preacher of the Word should be a witness of the proclaimed truth who is concerned for the salvation of the faithful entrusted to his care. He should not engage into any activity that interferes with his pastoralministry. Otherwise he would be merely a hired hand not a shepherd who knows his sheep. However, even a deeply committed ministry of the Word will not bear fruit if the faithful do not receive the proclaimed truths into their hearts. The everyday life of the faithful is a test of their reception of the Word.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 42; 7-17
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompetencje biskupa diecezjalnego w zakresie posługi słowa Bożego według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r.
Competences of the Diocesan Bishop in his Divine Word Ministry According to the Code of Canon Law of 1983
Autorzy:
Boryc, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807310.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
biskup diecezjalny
kompetencje
nauczanie katechetyczne
zadanie nauczania
słowo Boże
diocesan bishop
competences
the Word of God
catechetics
ministry
Opis:
The article offers an answer to the question as to what competences are granted by the Code of Canon Law (1983) to the diocesan bishop for his Divine Word ministry. The legislator directs the bishop to fulfil this ministry personally and also to moderate and oversee its fulfilment by other thus entitled persons. The diocesan bishop, being the chief preacher of the Word of God in the diocese entrusted to his care, must remember that he is expected to undergo a constant spiritual and intellectual formation because he is to safeguard the heritage of Faith and Tradition. Hence, he will be able to guard himself against promoting views which do not reflect the teaching of the Church. The prerequisite for maintaining the bishop’s authority deriving from his episcopal anointment is that he remain in ties of unity and obedience to the Pontiff of Rome and the College of Bishops. The authenticity of his testimony, on the other hand, will add credibility to his authority. He can fulfil his ministry at any location in the world unless he is expressly forbidden to do so by the Ordinary of the place due to a serious cause. In comparison with the Code of 1917, this is a major change. Formerly, such privilege was restricted only to cardinals. With regard to his colleagues in his Divine Word ministry, the diocesan bishop is obliged by the law to take care of their formation and growth. He is entitled to revoke the mandate of those who teach content that disagrees with the Magisterium. In terms of catechetics, he has necessary competences to lay down norms that further expand on the Universal Law but keep within it. Of particular note to the bishop are the media, especially those who are responsible for dissemination of the Catholic doctrine.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 291-307
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
Data publikacji:
2022-07-26
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
reinterpretacja Dei verbum
mowa Ducha Świętego
Logos Wcielony
słowo Boże
natchnienie
objawienie Boże
prawda biblijna
analogia inkarnacyjna
uniżenie słowa Bożego
wywyższenie słowa Bożego
historia objawienia
hermeneutyka biblijna
egzegeza kanoniczna
żywa Tradycja Kościoła
reinterpretation of Dei verbum
the Holy Spirit’s speech
the Word of God
the Logos incarnate
inspiration
divine revelation
biblical truth
incarnational analogy
humiliation of the word of God
exaltation of the word of God
history of revelation
biblical hermeneutics
canonical exegesis
living Tradition of the Church
Opis:
W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika światła w literaturze dydaktycznej Starego Testamentu
Light Symbolism in the Didactic Literature of the Old Testament
Autorzy:
Laskowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621582.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Psalmy
Hiob
teofania
słowo Boże
światłość
mądrość
życie
prawda
Psalms
Job
theophany
the word of God
light
wisdom
life
truth
Opis:
Artykuł analizuje metaforę światłości w księgach dydaktycznych Biblii. W biblijnej tradycji oznacza ona najpierw życie doczesne. Psalmy teofanijne opisują Boga jako źródło światłości, nawet jeśli towarzyszy Mu ciemność osłaniająca Jego świętość i zapewniająca ludziom bezpieczeństwo. Światłość wiąże się z Bogiem jako stwórcą świata, a także podkreśla Jego królewską godność. Również naród wybrany jako całość, a także każdy z Izraelitów osobiście, dzięki doświadczeniu Bożej pomocy może wyznać, że Bóg jest światłością. Metaforą światłości wyraża się również prośby o to, by Bóg okazał swoją pomoc i udzielił błogosławieństwa. Kolejnym sposobem jej zastosowania jest rozumienie Prawa Bożego jako światłości prowadzącej ku Bogu. Ten element wiąże się z teologią uprawianą w nurcie tradycji mądrościowej i oznaczającą mądrość i prawdę. Metafora światłości przechodzi więc od mitologicznych obrazów korzystających z tradycji bliskowschodniej po ujęcia właściwe późniejszym księgom biblijnym.
The article analyzes the use of the metaphor of light in the didactic books of the Old Testament. In the biblical tradition, light signifies primarily earthly life. Theophany psalms describe God as the source of light, even though darkness accompanies Him, in order to canopy His sanctity and to provide safety to people. Thanks to the experience of the God’s help, the Chosen People as a whole, as well as each individual Israelite, can confess that God is light. The requests and pleadings addressed to God in order to receive His help and blessing are also expressed through the metaphor of light. The understanding of God’s Law as light guiding one to God is another notable use of this metaphor. The element of light is also connected with the theology cultivated by the sapiential tradition, signifying wisdom and truth. Thus, the metaphor of light extends from mythological images evoking the Ancient Near Eastern traditions on the perspectives appropriate to the later biblical books.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 67-98
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chleb i woda jako metafory słowa Bożego w czterech Ewangeliach
Bread and Water as Metaphors for the Word of God in the Four Gospels
Autorzy:
Ledwoń, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949111.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
chleb
woda
metafora
słowo Boże
Stary Testament
Ewangelie
wcielenie
bread
water
metaphor
the Word of God
the Old Testament
Gospels
incarnation
Opis:
Bread and water are among the best-known Biblical metaphors for the Word of God. This article presents a study of their occurrence in the four Gospels against the backdrop of the Old Testament. However, an analysis of the explicit references to bread and water is not exhaustive with regards to the topic under discussion. Therefore, other terms that relate to them, such as food, spring, hunger, thirst, feeding, and drinking, are also of great interest. Studying the metaphors for the Word of God reveals both a continuation of the Biblical ideas within the four Gospels, as well as a total novelty in the expression of the Word that became flesh (Jn 1:14).
Chleb i woda należą do najbardziej znanych biblijnych metafor słowa Bożego. Niniejszy artykuł przedstawia studium ich występowania w czterech Ewangeliach na tle Starego Testamentu. Analiza bezpośrednich wzmianek o chlebie i wodzie nie wyczerpuje jednak podjętego tematu. Dlatego przedmiotem zainteresowania są również terminy, które do nich nawiązują, jak pokarm, źródło, łaknienie, pragnienie, karmienie, picie. Studium metafor słowa Bożego wykazuje zarówno kontynuację biblijnych idei w czterech Ewangeliach, jak i całkowitą nowość w wyrażeniu tego Słowa, które stało się ciałem (J 1, 14).
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Direttorio Omiletico. Presentazione e riflessioni
The Homiletic Directory. A Presentation and Critical Evaluation
Dyrektorium homiletyczne. Prezentacja i ocena
Autorzy:
Biscontin, Chino
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037963.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dyrektorium homiletyczne
interpretacja Pisma Świętego
słowo Boże
homilia
liturgia
lectio divina
Homiletic Directory
interpreting Sacred Scripture
the Word of God
homily
liturgy
Opis:
Artykuł składa sie z trzech części. W pierwszej autor przedstawia zawartość rzeczową Dyrektorium homiletycznego uwypuklając zasadnicze tematy teologiczne tego dokumentu, a w szczególności problem natury homilii oraz kryteriów poprawnej interpretacji Pisma Świętego. Kryteria te zostały zaczerpnięte z adhortacji Verbum Domini: interpretacja perykopy w jej kontekście biblijnym, uwzględnienie zasady hierarchii prawd wiary oraz wierność Tradycji. W drugiej części autor wydobywa pozytywne aspekty Dyrektorium: stwierdzenia na temat wagi i godności homilii, przypomnienie nauki Soboru na temat homilii jako aktu celebracji liturgicznej, wezwanie do wierności nauce Kościoła poprzez odniesienie do Katechizmu Kościoła katolickiego. Część trzecia artykułu podkreśla niektóre braki i ograniczenia Dyrektorium. Zdaniem autora chodzi tu o zbyt enigmatyczne uwzględnienie adresata homilii, o brak informacji na temat aspektów komunikacyjnych przepowiadania. W dokumencie nie znalazły się także nowatorskie inspiracje papieża Franciszka zawarte w adhortacji Evangelii gaudium. Zabrakło także głębszej recepcji wskazań natury historiozbawczej obecnych w soborowej Konstytucji Dei Verbum. Il Direttorio Omiletico. Presentazione e riflessioni L'articolo comprende tre parti. La prima descrive il contenuto del Direttorio Omiletico e ne delinea i temi teologici che fanno da trama al documento e in particolare la natura dell'omelia, i criteri per una corretta interpretazione delle Scritture. Dell'omelia viene sottolineata la sua natura di mediazione sacramentale dell'evento della Parola di Dio. I criteri di interpretazione delle Scritture vengono desunti da Verbum Domini: e la comprensione di ogni pericope nel contesto dell'intera Scrittura, l'applicazione del principio della gerarchia delle verità di fede e la fedeltà alla comprensione nella Tradizione. La seconda parte mette in risalto l'apporto positivo di questo Documento: una vigorosa affermazione dell'importanza e della dignità dell'omelia, la fedeltà al dettato conciliare della sua appartenenza alla celebrazione di cui è parte integrante, l'affermazione della fedeltà alla dottrina della Chiesa, mediante il rimando al Catechismo della Chiesa Cattolica. La terza parte intende segnalare alcuni limiti del Direttorio, e cioè una inadeguata attenzione ai destinatari dell'omelia e alle esigenze di una comunicazione efficace, la non incorporazione degli impulsi di novità contenuti nella Evangelii Gaudium, l'insufficiente recezione delle indicazioni storico-salvifiche della Dei Verbum.
The article is composed of three parts. In the first part, the author presents the subject contents of the Homiletic Directory while pointing out the essential theological topics contained in this document, and particularly the nature of the issues of a homily and the criteria for correctly interpreting Sacred Scripture. These criteria were taken from the exhortation Verbum Domini: interpreting a pericope in its biblical context, taking into account the principle of hierarchy of truths of the faith and faithfulness to Tradition. In the second part, the author derives the positive aspects of the Directory. This includes its statements on the topic of the homily's importance and dignity, reference to the Council's teachings on the topic of the homily as an action in the liturgical celebration and a call to being faithful to the Church's teachings by referring to the Catechism of the Catholic Church. The third part of the article stresses some breeches and limitations in the Directory. According to the author, here we are referring to a rather enigmatic account of the homily's audience and a lack of information on the topic of aspects of communication in delivering. The document does not contain the unique inspirations of Pope Francis included in his exhortation Evangelii Gaudium. There is also a lack of a deeper reception of the nature of the historical and salvific recommendations present in the Council's Constitution Dei Verbum.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieło uobecnienia zbawczych tajemnic Chrystusa w ujęciu Wacława Hryniewicza OMI
The actualization of the Christ’s redemptive mysteries according to Wacław Hryniewicz OMI
Autorzy:
Lekka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950332.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
misterium paschalne
uobecnienie zbawczych tajemnic
słowo Boże
wiara
sakramenty
doczesna aktywność
paschal mystery
actualization of the redemptive mysteries
faith
sacraments
human activity
the word of God
Opis:
The article is an attempt to systematize the Wacław Hryniewicz’s interpretation of the Christ’s redemptive mysteries. That is why the article demonstrates the importance of the Holy Spirit thanks to whom the paschal mystery is continued in the Church – the glorious Body of Christ. In that way, people of the all times can participate in the mystery of Christ to unite with Him. The Christ’s redemptive mysteries are actualized in a mysterious, but real way by the word of God, faith, sacraments and human activity. The author of the paschal trilogy gives weight to the thought, that there is one, the same and undivided presence of Christ and the Holy Spirit. Thanks to them all the redemptive means, that is preaching, cult, service become the area of spiritual revival and resurrection for the human. The article tries to answer how the Christ’s redemptive mysteries are actualized. It emphasize that all redemptive means of the Church overcome and complete each other.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowe spotkanie z Jezusem w słowie Bożym. Aktualność adhortacji „Verbum Domini”
Personal Meeting with Jesus in the God’s Word. Topicality of Exhortation Verbum Domini
Autorzy:
Bieliński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571318.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Verbum Domini
słowo Boże
sprawczy i sakramentalny charakter słowa Bożego
osobowa obecność słowa
lectio divina
causative and sacramental nature of the word of God
personal presence of the Word
inspiration as a relation
Opis:
Punkt wyjścia artykułu stanowi przedstawione w adhortacji Verbum Domini współczesne rozeznanie i przeświadczenie Kościoła o potrzebie głoszenia chrześcijanom na nowo i z przekonaniem słowa Bożego, „by mogli konkretnie doświadczyć mocy Ewangelii” (VD 96). Przypomniana w dokumencie nieprzedawniona możliwość „ponawiania spotkania” z osobą Jezusa Chrystusa w słowie Bożym ukazana została na podstawie dwóch aspektów misterium słowa Bożego: jego skutecznego isakramentalnego charakteru. Autor przestrzega przed zawężonym rozumieniem misterium słowa, które opowiada się za jego skutecznością zarezerwowaną jedynie do sprawowania liturgii i wskazuje na przeżywającą dziś renesans praktykę modlitwy słowem Bożym na drodze lectio divina.
This article stresses the necessity, expressed in the Exhortation Verbum Domini, of a new and persuasive proclamation of God’s Word, by which the believers “can concretely experience the power of the Gospel” (VD 96). There is a persistent reminder in the document of the need “to reiterate the meeting” with the person of Jesus Christ through the Word of God. The role of the word in that meeting with Christ, who appears himself in His word (VD 73), is shown in the article with two newly revisited aspects relating to mystery of the word of God: its effectiveness and sacramental nature. With regard to the conditions required to experience the effectiveness of the word of God, the author warns of the danger of reduction in comprehension of the mystery of the word, which should not be reduced only to the liturgy, but enlarged towards a recently revitalized praying practice of lectio divina. This ancient practice offers a true opportunity to experience a personal meeting with Jesus, to feel the supernatural effectiveness of the word, to find out with self‑confidence that “God speaks and responds to our questions” (VD 4). The word of God is much more than the speech of God; it is also a deed of God in the history of humankind, inviting to undertake an effort and making it possible to come into personal relation with Jesus present in God’s Word.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 5-26
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554005.pdf
Data publikacji:
2020-05-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Leon Dehon
kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
kształcenie
Kościół
Bóg
człowiek
edukacja chrześcijańska
Friedrich Gogarten
historia
katecheza
liturgia
miłość
nowa ewangelizacja
pedagogika
pobożność ludowa
powołanie
słowo Boże
społeczeństwo
szafarz słowa Bożego
szkoła
świadectwo
świętość
teologia sekularyzacji
teologia świata
Trójca Przenajświętsza
uświęcenie
wiara
wychowanie
życie zakonne
catechesis
Church
cult of the Sacred Heart of Jesus
faith
history
holiness
Holy Trinity
liturgy
new evangelization
popular piety
religious life
sanctification
the minister of the Word of God
the Word of God
theology of secularization
theology of the world
vocation
witnessing
Opis:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
Źródło:
Sympozjum; 2020, 1(38); 257-262
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramentalność liturgii słowa Bożego we Mszy Świętej
Sacramentality of the Liturgy of the Divine Word in Holy Mass
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038097.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
słowo Boże
misterium
sakramentalność
liturgia słowa
lekcjonarz
Word of God
Divine Word
mystery
sacramentality
liturgy of the word
lectionary
Opis:
Źródłem zainteresowania w Kościele tematyką sakramentalności słowa Bożego jest ponowne jego dowartościowanie w liturgii. Papież Benedykt XVI w adhortacji Verbum Domini przedstawia ją w analogii do działania sakramentalnego. Artykuł ukazuje związek sakramentalności słowa z dzisiejszym, misteryjnym widzeniem liturgii. Traktowanie jej jako celebracji misterium Chrystusa ma bowiem swoje konsekwencje w postrzeganiu sakramentów, a w dalszej perspektywie – analogicznie – słowa Bożego w liturgii. Słowo i sakrament są więc tymi elementami liturgii, w których można dostrzec poszczególne wymiary jej misteryjności. Takie podejście do słowa Bożego przekłada się także na celebrację, w której konkretne zasady sprawowania liturgii słowa uwidoczniają sakramentalną moc słowa Bożego.
The Church’s interest in the subject of sacramentality is due to the affirmation of the Divine Word in liturgy. In his exhortation Verbum Domini, Pope Benedict XVI presents the sacramentality as analogous to sacramental action. The article demonstrates a relationship between the sacramentality of the Word and the contemporary, mystery-centred vision of liturgy. The treatment of liturgy as a celebration of the mystery of Christ has consequences for the perception of the Sacraments and, on a broader plane, for the perception of the Divine Word in liturgy. The Word and Sacrament are then those elements of liturgy in which individual dimensions of its mystery character can be seen. Such an approach to the Word of God has an impact on celebration, in which specific rules of conducting liturgy manifest the sacramental power of the Divine Word.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 5-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies