Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ruina historyczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
ZAMKI W POLSCE – PROBLEM OKREŚLENIA ZASOBU
CASTLES IN POLAND. A RESOURCE ASSESSMENT
Autorzy:
Malawska, Iga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538465.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
CASTLES IN POLAND
zamki
lista zamków
ruina zamku
ruina historyczna
trwała ruina
ruina zabytku
Opis:
The article attempts to resolve the question concerning the number of castles in present-day Poland as well as the possibility of providing legal protection to existing resources in the contemporary economic and legal conditions, with particular stress on the ownership aspects. The authoress analysed factors causing the absence of an unambiguous answer relating to the size of the resource, with attention focused on questions associated with terminology applied for a precise definition of the affiliation of particular monuments to the 'castles in Poland' category as well as its practical application for listing the castles in the register of historical monuments. The article discusses the following concepts: historical ruins and the ruins of a monument, permanent ruins of a castle and its remnants, fragments and relics, and 'the ruins of a castle on which a part of the castle or the whole castle had been built' (this concept is as yet without a shorter counterpart).
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 4; 81-92
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KONSERWACJA RUIN HISTORYCZNYCH UWAGI O METODZIE
THE CONSERVATION OF HISTORICAL RUINS REMARKS ON THE METHOD
Autorzy:
Tajchman, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537101.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ruina historyczna
konserwacja ruin
Ogrodzieniec
wartościowanie ruin
wartość historyczna
wartość artystyczna
Karta Wenecka
Opis:
The conservation of historical ruins is one of the most difficult domains of the protection of monuments of architecture. Unique methods were conceived relatively early on in England. The presented article is an attempt at a methodic description of the course of work intent on making ruins open to society, after the introduction of suitable protection as well as those ventures which would prolong their existence. Work is based on a complete examination of the ruins and their assessment, together with the directives of the Venice Charter (article15 ) : “Ruins must be maintained and measures necessary for the permanent conservation and protection of architectural features and of objects discovered must be taken. Furthermore, every means must be taken to facilitate the understanding of the monument and to reveal it without ever distorting its meaning. All reconstruction work should however be ruled out ‘a priori’. Only anastylosis, that is to say, the reassembling of existing but dismembered parts can be permitted. The material used for integration should always be recognizable and its use should be the least that will ensure the conservation of a monument and the reinstatement of its form”. The first stage of the undertakings should include initial reconnaissance of the ruins; studies, including archaeological and protection, and producing documentation; the assessment of type ruins from their viewpoint of their historical, artistic, emotional and picturesque qualities. The second stage consists of arriving at a general conception of the “reanimation” of the ruins by granting them a new role and planning their total protection. The final stage involves making a detailed programme and its realisation for the sake of the ruins, their background and surrounding. A detailed programme focused on ruins must take into consideration the necessity of limiting socalled consecutive supplements, usually caused by the following factors: - preparing the ruins for sightseeing, which results in outlining protected excursion routes, - construction reinforcement and the conservation of the substance of permanent ruins, with emphasis on the wall face and coping as well as the proper drainage of the whole premise, - the process of rendering the ruins legible (so-called interpretation supplementation) for the sake of a correct comprehension of the original structure and function, - display of the extracted details (lapidaries), - rendering the ruins more attractive, e. g. thanks to son et lumiere spectacles, - limiting the introduction of new functions into the ruins. The final shape of the conserved ruins is determined by the authentic substance, the manner and scope of the addition of necessary supplements as well as the preservation of the picturesque qualities of the monument. Authentic substance. The protection and conservation of ruins should serve the preservation and presentation of their authentic state. In the case of a stratified monument, the decisive role is played by an evaluation analysis. A monument which has preserved its original elements, i.e. the authentic substance, produces emotional experiences associated with history and possesses the merit of a document. This is the reason why the restoration of ruins cannot diminish the authentic substance. Scope of addition. All work involving ruins must take into account the proportions between that which is original and that which has been added. After the completion of suitable work the original elements should remain dominant. This is the reason why, for example, the scope of additional walls should remain limited to a minimum and can stem from technical reasons and the interpretation conception. Manner of addition. The added elements should be, on the one hand, legible, and, on the other hand, be integrated with the historical ruins according to the recommendations of the Venice Charter. The preservation of picturesque qualities. As a rule ruins are the most picturesque prior to conservation. Necessary work, even conducted with greatest possible piety, sometimes results in a certain “rigidity” of the preserved substance, which in time becomes alleviated by the impact of atmospheric factors. For this reason, while remaining well aware of the threats posed to the picturesque qualities of the ruins, we should aim at limiting all activity which produces such effects.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2005, 4; 27-46
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A historic ruin – interventions and their conditions
Ruina historyczna – ingerencje i ich uwarunkowania
Autorzy:
Molski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063931.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
historic ruin
Historic Ruins Charter
interventions
conditions
ruina historyczna
ingerencje
uwarunkowania
Karta Ruin Historycznych
Opis:
The effective protection of historical ruins, just as of other monuments, depends on their contemporary use. Adaptation of ruins to utilitarian standards requires preventive and preservative conservation, but also architectural interventions necessary for new functions. The principles of dealing with ruins were included in the Charter of Historical Ruins adopted by Polish National Committee ICOMOS in 2012. The characteristics of objects known to the conservation and architectural community, carried out against the background of the Charter, allowed to distinguish, apart from the traditional methods of preventive conservation, four types of intervention consisting in the introduction of additions to the historic ruins, in different scope and scale –ranging from the filling of defects to consolidate the destructed walls, through addition of "small architecture" items, to utility objects and cubic additions in the place of the unpreserved fragments of the original mass of the building. Evaluation of the intervention methods allows to define their conditions and to confront them with recommendations of the Charter of Historical Ruins. The confrontation of the Charter's recommendations with examples of transformations of selected objects confirms the accuracy of the Charter's provisions and their usefulness in the conservator's assessment of the transformation of ruins and preservation of their historic values. The interventions which enable the use of ruins are in accordance with social expectations and the aspirations of their owners, and most importantly, they significantly increase the chances of restoration protecting the ruins from destruction.
Skuteczna ochrona historycznych ruin, podobnie jak innych zabytków, uwarunkowana jest współczesnym użytkowaniem. Dostosowanie ruin do standardów użytkowych wymusza ich konserwację profilaktyczną i zachowawczą, ale też konieczne dla nowych funkcji ingerencje architektoniczne. Zasady postępowania z ruinami zawarte zostały w Karcie Ruin Historycznych przyjętej przez Polski Komitet Narodowy ICOMOS w 2012. Przeprowadzona, na tle ustaleń Karty, charakterystyka znanych w środowiskach konserwatorskich i architektonicznych obiektów pozwoliła wyodrębnić, poza tradycyjnymi metodami konserwacji profilaktycznej, cztery rodzaje ingerencji polegających na wprowadzaniu uzupełnień zabytkowych ruin, w różnym ich zakresie i skali – poczynając od uzupełniania ubytków scalającego destrukty murów oraz urządzeń „małej architektury” po obiekty użytkowe oraz kubaturowe uzupełnienia w miejscach niezachowanych fragmentów pierwotnej bryły budowli. Ocena metod ingerencji pozwala określić ich uwarunkowania i skonfrontować je z zaleceniami Karty Ruin Historycznych. Konfrontacja zaleceń Karty z przykładami przekształceń wybranych obiektów potwierdza trafność zapisów Karty oraz ich przydatność w konserwatorskiej ocenie przekształceń ruin i zachowania zabytkowych wartości. Ingerencje umożliwiające użytkowanie ruin są zgodne z oczekiwaniami społecznymi, dążeniami ich właścicieli, a co najważniejsze – znacznie zwiększają szanse remontów zabezpieczających ruiny przed zniszczeniem.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2020, Nr 10; 61--72
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hammershus - dobre praktyki i zarządzanie trwałą ruiną
Hammershus Castle - "Good Practices" and Managing Permanentl Ruin
Autorzy:
Siwek, Andrzej
Trafas-Wołoszyn, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113830.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
ruina historyczna
ochrona krajobrazu
zarządzanie dziedzictwem
konserwacja
zamek Hammershus
historical ruins
landscape protection
heritage management
conservation
Hammershus castle
Opis:
Zamek Hammershus, to średniowieczna, duńska warownia na wyspie Bornholm. W ruinie od połowy XVIII w. Dewastację powstrzymano w 1822, gdy ruinę zamku uznano za zabytek. Zamek, dominujący w widokach północnego wybrzeża wyspy stał się celem wędrówek romantycznych turystów. Decydujące prace konserwatorskie przeprowadził Peter Hauberg w latach 1885 – 1928, programowo powstrzymując się od rekonstrukcji. Funkcje recepcyjne pomieszczono w zabudowaniach opodal ruin. Polityka ochronna prowadzona od 1907 r. wiązała się z wykupem terenów wokół zamku i systematycznym usuwaniem okolicznych budowli. W 1969r. koncepcję centrum informacyjnego, ukrytego w krajobrazie stworzył Jørn Utzon. W 2013 podjęto realizację jego koncepcji. Projekt opracował duński zespół Arkitema, we współpracy z Buro Happold, i Ch. Harlangiem. Nowoczesne centrum interpretacji zabytku oddane do użytku w 2018 r. jest odsunięte od ruin i ukryte w formach terenu. Ochrona zamku Hammershus jest podporządkowana zachowaniu jego historycznej formy – trwałej ruiny. Jest również prowadzona w sferze krajobrazowej. Nowe centrum recepcyjne zlokalizowano i zaprojektowano tak, by nie konkurowało z formą historyczną i krajobrazem. Model zarządzania zamku Hammershus to przykład dobrej praktyki w ochronie dziedzictwa kulturowego i zabytkowych ruin. Istotą jest wykorzystanie atrakcyjności ruiny historycznej, jako obiektu przyciągającego odwiedzających oraz oddalenie współczesnych funkcji komercyjnych od zabytku wraz ze stworzeniem nowych możliwości kontemplacji zabytku oraz rygorystyczną ochroną krajobrazu.
Hammershus is a medieval Danish castle on the Bornholm island. In 1743 Hammershus was finally abandoned as a stronghold. The fortress was partially demolished around 1750. The ruins were put on the national historic register in 1822. From 1885, until his death in 1928, P. C. Hauberg was in charge of the extensive restoration work. After that, the castle remained a picturesque ruin. The conservation policy, which was taken from 1907, includes the purchase of land around the castle and systematic removal of the surrounding buildings. In 1969 Jørn Utzon created the concept of the information center hidden in the landscape. In 2013, his concept was implemented. The project was developed by the Danish team Arkitema, in cooperation with Buro Happold, and Ch. Harlang. The modern information center put into use in 2018. Building is removed from the ruins and hidden in the nearby slope. The protection of Hammershus Castle is subordinated to preserving its historical form - a permanent ruin. It is also conducted in the landscape sphere. The new reception center was located and designed so as to not compete with the historical ruin and landscape. The Hammershus castle management model is an example of good practice in protecting cultural heritage and historic ruins. The main point is to use the attractiveness of the historical ruins, as an object that attracts visitors.The remoteness of modern commercial functions from the monument create new possibilities for contemplating the castle ruins and contributes to strict landscape protection.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2018, 6; 163-176
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona historycznych ruin na pograniczu polsko-niemieckim. Przypadek dziedzictwa kulturowego dawnego Księstwa Pomorskiego
Protection of historical ruins on the Polish-German border. A case of cultural heritage of the former Duchy of Pomeranian
Autorzy:
Kozłowska, Izabela
Lamprecht, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113871.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
Księstwo Pomorskie
województwo zachodniopomorskie
Meklemburgia-Pomorze Przednie
ruina historyczna
ochrona zabytków
Duchy of Pomerania
West Pomeranian Voivodeship
Mecklenburg-Vorpommern
historical ruins
protection of monuments
Opis:
Dziedzictwo kulturowe dawnego Księstwa Pomorskiego współcześnie rozciąga się na obszarze polskiego województwa zachodniopomorskiego oraz niemieckiego kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie. Wśród obiektów architektonicznych wzniesionych w czasach funkcjonowania księstwa wiele uległo zniszczeniu, jedynie nieliczne dzieła zachowały się do naszych czasów. Celem artykułu jest określenie i scharakteryzowanie zasobu zabytków architektury pochodzących z okresu panowania dynastii Gryfitów, a będących w formie ruiny historycznej. Wśród tego zasobu dziedzictwa kulturowego dawnego księstwa wydzielono następujące grupy obiektów: - ruiny architektury militarnej, - ruiny architektury rezydencjonalnej, - ruiny architektury sakralnej. W artykule zaprezentowano przykłady zagospodarowania, użytkowania i eksponowania zabytków architektury w ramach poszczególnych grup, szczególnie koncentrując się na aktualnych działaniach podjętych w tym zakresie. Przebadany zasób ruin historycznych pozwolił na zebranie współczesnych doświadczeń na polu polskiej i niemieckiej ochrony zabytków, które posłużyły do zredagowania końcowych konkluzji odnoszących się do dokumentu „Zasady ochrony ruin historycznych” przyjętego na konferencji w Ciechanowcu w dniach 22-24.10.2009.
The cultural heritage of the former Pomeranian Duchy currently extends over the area of the Polish West Pomeranian Voivodeship and the German federal state of Mecklenburg-Vorpommern. Among many architectural objects erected in the times of the duchy’s functioning a large part of this historical heritage has been destroyed, several works have survived to our times. The aim of the article is to define and characterize the architectural heritage resources from the Griffin dynasty, which are in the form of an historical ruin. Among the cultural heritage of the duchy, the following groups of objects were separated: - ruins of military architecture, - ruins of residential architecture, - ruins of sacred architecture. The article presents examples of development, use and display of architectural monuments within individual groups, focusing in particular on current activities undertaken in this area. The researched resource of historical ruins allowed us to gather contemporary experiences in the field of Polish and German heritage protection, which were used to draft the final conclusions referring to the document „Rules for the protection of historical ruins” adopted at the conference in Ciechanowiec on 22nd-24th October 2009.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2018, 6; 105-116
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies