Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rozpuszczalnosc" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Wpływ modyfikacji hydrotermicznej typu annealing na wybrane właściwości skrobi grochu (Pisum sativum)
Effect of hydrothermal modification of annealing type on some selected properties of starch pea (Pisum sativum)
Autorzy:
Piecyk, M.
Konarzewska, M.
Sitkiewicz, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826128.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Pisum sativum
groch
modyfikacja hydrotermiczna
nasiona
skrobia
rozpuszczalnosc
wodochlonnosc
strawnosc
Opis:
W pracy otrzymano preparaty ze zmielonych i obłuszczonych nasion grochu (Pisum sativum) odmiany Poa i Ramir, kóre poddawano modyfikacji hydrotermicznej (stosunek skrobia : woda 1:2) w temperaturze 60 °C przez 24 h. Uzyskane preparaty charakteryzowały się wysoką zawartością skrobi tj. ponad 92 % w s.m. Zawartość amylozy w skrobi była na zbliżonym poziomie w obu odmianach i wnosiła odpowiednio 26,5 % w grochu odmiany Poa i 24 % w odmianie Ramir. Wodochłonność w temp. 60 °C była na tym samym poziomie w obu odmianach, natomiast rozpuszczalność była wyższa w grochu odmiany Poa niż w odmianie Ramir i wynosiła odpowiednio 10,3 i 7,1 %. Podniesienie temperatury do 80 °C wpłynęło na zwiększenie zarówno rozpuszczalności, jak i wodochłonności. Badane skrobie charakteryzowały się dość niską strawnością wynoszącą 44,6 % i 36,8 %, odpowiednio w przypadku odmiany Poa i odmiany Ramir. Zastosowanie modyfikacji hydrotermicznej typu annealing spowodowało dodatkowe oczyszczenie skrobi przez zmniejszenie zawartości białka i związków mineralnych oznaczonych w postaci popiołu. Stwierdzono również zmniejszenie udziału frakcji amylozy oraz zawartości fosforu, co prawdopodobnie wpłynęło na powstanie nowych obszarów krystalicznych w wyniku silniejszego związania się łańcuchów amylopektyny, a w efekcie przyczyniło się do obniżenia powierzchni właściwej ziarenek skrobi, ich wodochłonności oraz rozpuszczalności zarówno w temp. 60 °C, jak i 80 °C. Stwierdzono również znaczną poprawę strawności in vitro skrobi (~2-krotną) w obu preparatach.
In this research study, preparations made of ground and shelled pea seeds (Pisum sativum) of Poa and Ramir variety were hydrothermally modified (the starch : water ratio was 1 : 2) at a temperature of 60 °C, for 24 h. The preparations obtained were characterized by a high content of starch (i.e. more than 92 % in dry mass). The content of amylose in the starch was similar for the two varieties and amounted to 26.5 % (Poa) and 24 % (Ramir). The water holding capacity of starch of the two varieties was at the same level at a temperature of 60°C, whereas the solubility of Poa pea was higher than of Ramir pea and amounted to 10.3 % and 7.1 %, respectively. The increase in temperature to 80 °C caused the increase in both the solubility and water holding capacity. The starches studied were characterized by a rather low digestibility of 44.6 % as for Poa and of 36.8 % as for Ramir. The effect of hydrothermal modification of the annealing type applied was that the pea starch was additionally purified through decreasing the content of proteins and mineral compounds determined as ash. Additionally, it was found that the amylase fraction and the content of phosphorus decreased. This probably impacted the formation of new crystalline areas as a result of stronger bonds between amylopectin chains, and, finally, was a factor causing the real surface of starch grains, their water holding capacity and solubility to decrease at a temperature of 60 °C and of 80 °C. A considerable improvement was also found in the in vitro digestibility (> 2-fold) of the two preparations.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 5
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of high pressure on solubility and digestibility of legume proteins
Wplyw wysokich cisnien na rozpuszczalnosc i strawnosc bialek roslin straczkowych
Autorzy:
Klepacka, M.
Porzucek, H.
Piecyk, M.
Salanski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373090.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
zmiany temperatury
rozpuszczalnosc
strawnosc
rosliny straczkowe
wysokie cisnienia
bialka roslinne
Opis:
Proteins of bean, lupin, and pea were treated by high hydrostatic pressure of 200, 300, 400, 600 and 700 MPa. The pressure-induced changes were compared to those caused by temperature. The solubility of proteins pressured at 200 MPa decreased compared to control samples. It was increasing with the increase of pressure, reaching its maxima at 300 MPa for pea and at 600 MPa for bean and lupin, after which the solubility decreased. IR spectra of Amide I showed the highest differences for the bean protein pressured at 600 MPa. The ratios of band intensities of Amide I or Amide II to the band at 1450 cm-1 showed different tendency of changes in pressure- and heat-treated proteins. Pressure-induced protein digestibilities were higher only for bean proteins, being probably dependent on the degradation of 40 and 60 kDa protein fractions. The trypsin-resistant high molecular weight fractions were formed in heat-treated proteins.
Białka fasoli, grochu i łubinu poddawano presuryzacji dawką 200,300,400,600 i 700 MPa. Zachodzące zmiany odnoszono do zmian termicznych. Rozpuszczalność białek presuryzowanych dawką 200 MPa obniżała się w porównaniu z próbką kontrolną (tab. 2). Przy wzrastających dawkach ciśnienia wartość ta wzrastała, osiągając maksimum przy dawce 300 MPa dla grochu, 600 MPa dla fasoli i łubinu, po czym obniżała się. Widma IR Amidu I wykazały największe różnice w białku fasoli presuryzowanym dawką 600 MPa (rys. 3). Stosunek intensywności pasm Amidu I i II do pasma przy 1450 cm-1 wykazał inny kierunek zmian w białkach presuryzowanych niż w ogrzewanych (tab. 4). Strawność białek presuryzowanych (tab. 3) była wyższa tylko w białku fasoli, co prawdopodobnie zależało od degradacji frakcji o ciężarze cząsteczkowym 40 i 60 kDa (rys. 2). W białku ogrzewanym powstawały frakcje wysokocząsteczkowe nietrawione trypsyną.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 2; 41-50
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mozliwosci wykorzystania szklistych nawozow mineralnych w produkcji ogrodniczej
Autorzy:
Stoch, L
Waclawska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799442.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
rozpuszczalnosc
nawozy mineralne
ogrodnictwo
szkla nawozowe
nawozy fosforowo-potasowo-magnezowe
Opis:
Opracowano szklą z układu K₂O-MgO-CaO-P₂O₅-SiO₂, które mogą być użyte jako ekologiczne nawozy sztuczne o wydłużonym działaniu. Szkła te są trudno rozpuszczalne w wodzie. Dobrze rozpuszczają się natomiast w 2 % roztworze kwasu cytrynowego, co wskazuje, że zawarty w nim potas, fosfor i magnez może być przyswajany przez rośliny. Szkła o odpowiednio wzbogaconym składzie stają się również źródłem Mo, Zn, B, Mn, Fe, Cu i innych mikroelementów. Rozpuszczalność szkieł reguluje się ich składem. Szkła wolniej rozpuszczalne w formie wełny mineralnej, granul, płatków proponuje się wykorzystać jako zasobne, aktywne podłoża ogrodnicze lub ich składniki.
K₂O-MgO-CaO-P₂O₅-SiO₂ glasses were obtained by melting of apatite, serpentinite and K₂CO₃ mixtures. Microelements can be also introduced to the composition of glass. Solubility of the glasses in 2 % citric acid solution was studied and relation between their chemical composition and solubility determined. This increases as the P₂O₅ and K₂O content in glass increase. Glasses containing 10 - 15 % P₂O₅ and more than 5 % K₂O and set of microelements (0.4 - 5 %) can be used as ecological, controlled release fertilizers. Application of less soluble glasses, containing about 5 % P₂O₅, 5 % K₂O and microelements, as artificial horticultural soils is proposed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1996, 429; 293-298
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw modyfikacji hydrotermicznej na wlasciwosci skrobi wyizolowanej z wybranych nasion roslin straczkowych
The effect of the hydrothermal modification on the properties of the starch obtained from chosen legume seeds
Autorzy:
Piecyk, M
Walicka, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827670.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
rosliny straczkowe
nasiona
skrobia
modyfikacja skrobi
modyfikacja hydrotermiczna
preparaty skrobiowe
rozpuszczalnosc
wodochlonnosc
strawnosc
Opis:
W pracy otrzymano preparaty skrobiowe ze zmielonych i obłuszczonych nasion fasoli wielokwiatowej odmiany tycznej Piękny Jaś (Phaseolus multiflorus) oraz bobu (Vicia faba) odmiany Bartom i poddawano modyfikacji hydrotermicznej (stosunek woda : skrobia 1:3) w temperaturze 60°C (skrobia bobu) lub 62°C (skrobia fasoli) przez 24 godz.. Uzyskane preparaty charakteryzowały się wysoką zawartością skrobi, przy czym w preparacie z nasion bobu było jej więcej (96,3%) niż w preparacie z nasion fasoli (91,6%). Natomiast zawartość amylozy była na zbliżonym poziomie w obu preparatach z nasion fasoli i bobu i wynosiła odpowiednio 25 i 26%. Skrobia z fasoli miała wyższą zdolność wiązania wody w 60°C (6,2 g H2O/g) w porównaniu ze skrobią bobu (4,4 g H2O/g), natomiast rozpuszczalność była zbliżona i wynosiła odpowiednio 9,9 i 10,7%. Podniesienie temperatury do 80°C wpływało na zwiększenie zarówno rozpuszczalności, jak i wodochłonności. Badane skrobie fasoli i grochu charakteryzowały się dość niską strawnością, wynoszącą odpowiednio 46,9 i 39,3%. Badania skrobi modyfikowanej hydrotermicznie (PSMH) wykazały, że zastosowana modyfikacja spowodowała dalsze oczyszczenie preparatu (zmniejszenie zawartości popiołu i białka) oraz zmniejszenie zawartości amylozy i powierzchni właściwej ziaren skrobiowych. Modyfikacja wpłynęła jednak na zmniejszenie wodochłonności i rozpuszczalności preparatów skrobiowych. Odnotowano jednak wzrost tych wartości wraz ze wzrostem temperatury z 60 do 80ºC. Stwierdzono również znaczną poprawę strawności in vitro skrobi (>1,5-krotną) obu preparatów.
The preparation of the starch from the grinding and shelling seeds of bean variety “Piękny Jaś” (Phaseolus multiflorus) and broad bean (Vicia faba) variety Bartom were obtained and modification hydrothermal (ratio starch: water – 1:3; temperature 60ºC for broad bean or 62ºC for bean; time 24 h) was applied. The preparations were characterized by high starch content. There was higher starch content in preparation from broad bean (96.3%) than the preparation from bean seeds (91.6%). However amylose content was similarly of both preparation from the seeds of bean and broad bean and amounted 25 i 26%. Water holding capacity in temperature 60°C of starch from bean (6.2 g H2O/g ) was higher than starch from broad bean (4.4 H2O/g), so solubility was similarly 9.9 and 10.7% respectively. Increase of temperature to 80°C caused increase solubility and water holding capacity. The starch to mark the rather low digestibility of starch for bean 46,9% and 39,3% for broad bean. Research of PSMH demonstrated, that modification applied caused more further purify the preparation (decreasing of content the ash, protein) and decreasing of amylose content and real surface of starch granules. The modification caused a fall in the water binding capacity and the solubility of the preparations. However, these values increased when temperature was increased from 60ºC to 80ºC. Also there was a considerable improvement in the digestibility in vitro (> 1,5 once) of both preparations.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 33-42
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci ekstrudowanej skrobi ziemniaczanej modyfikowanej glicyna
The properties of extruded potato starch modified by glicyne
Autorzy:
Kapelko, M
Zieba, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827971.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
skrobia ziemniaczana
modyfikacja skrobi
skrobia ekstrudowana
glicyna
preparaty skrobiowe
rozpuszczalnosc
wodochlonnosc
kleikowanie skrobi
lepkosc
Opis:
Celem pracy było określenie właściwości preparatów skrobiowych otrzymanych ze skrobi ziemniaczanej ekstrudowanej w różnych wartościach temperatury, poddanych prażeniu z dodatkiem i bez dodatku glicyny. Badane preparaty skrobiowe różniły się swoimi właściwościami, a kierunek i wielkość tych zmian uzależnione były od temperatury ekstruzji oraz zastosowanego procesu prażenia lub prażenia z glicyną. Preparaty poddane prażeniu były mniej podatne na działanie amyloglukozydazy i tworzyły mniej lepkie kleiki niż preparaty nieprażone. Prażenie z glicyną preparatów skrobi ekstrudowanej, w porównaniu z preparatami poddanymi tylko prażeniu, powodowało ich znaczne pociemnienie, zmniejszenie rozpuszczalności i wodochłonności, obniżenie temperatury końcowej kleikowania i lepkości sporządzanych kleików oraz zmniejszenie podatności skrobi na działanie amyloglukozydazy.
The aim of the experiment was to determine the properties of potato starch preparations obtained from extruded in different temperatures starch, subjected grilling processes with or without glicyne addition. Starch preparations studied differed in their properties. The direction as well as the largeness of these changes depended on the extrusion temperature and the grilling process, alone or in the presence of glicyne, applied. Grilled preparations occurred less susceptibility on amyloglucosidase action and made pastes of lower viscosity when compared to not grilled preparations. Grilling process of extruded starch in the presence of glicyne caused the significant darkening of such preparations, and also a decrease of their solubility, water holding capacity, final temperature of gelatinization and viscosity of prepared pastes and lower digestibility starch to the activity of amyloglucosidase in the comparison to preparations only grilled.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 23-32
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości odżywcze i funkcjonalne oraz zastosowanie kazeinianów w przetwórstwie spożywczym
Nutritional and functional properties and the application of caseinates in the food processing industry
Autorzy:
Szpendowski, J.
Siemianowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5238.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
kazeiniany
wartosc odzywcza
zawartosc aminokwasow
wlasciwosci funkcjonalne
rozpuszczalnosc
wodochlonnosc
lepkosc
zelowanie
emulgowanie
pienienie
zastosowanie
przetworstwo spozywcze
Opis:
Kazeiniany to preparaty białkowe otrzymywane przez zobojętnianie kazeiny kwasowej środkami alkalicznymi. Pod względem odżywczym stanowią bogate źródło białka o znacznej wartości biologicznej oraz niektórych składników mineralnych. Do najważniejszych właściwości funkcjonalnych kazeinianów zalicza się rozpuszczalność, wodochłonność, lepkość, żelowanie, wiązanie tłuszczu, emulgowanie i pienienie. Największe znaczenie w przetwórstwie spożywczym ma kazeinian sodu i wapnia. Preparaty te znalazły zastosowanie w przetwórstwie mięsa, produkcji garmażeryjnej, produkcji przetworów zbożowych, piekarnictwie, cukiernictwie, mleczarstwie, produkcji napojów, koncentratów spożywczych oraz otrzymywaniu produktów o specjalnym przeznaczeniu żywieniowym.
Caseinates are protein preparations obtained through neutralisation of acid casein using alkali agents. From a nutritional point of view, caseinates are a rich source of proteins with considerable biological value and some mineral nutrients. The most important functional properties of these compounds include solubility, water absorbability, viscosity, gelation, fat binding, emulsification and foaming. Sodium and calcium caseinates present the greatest importance in the food processing industry. These preparations have found application in the meat processing, the production of ready-to-serve products, cereal products, bakery, confectionary, dairy, beverages production, food concentrates and the production of special nutritional products.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2013, 3(10)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected physico-chemical and functional properties of caseinates
Wybrane wlasciwosci fizyko-chemiczne i funkcjonalne kazeinianow
Autorzy:
Szpendowski, J.
Smietana, Z.
Swigon, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373060.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
sklad chemiczny
rozpuszczalnosc
wlasciwosci funkcjonalne
kazeinian sodu
lepkosc
wlasciwosci fizykochemiczne
kazeinian wapnia
produkcja
procesy technologiczne
kazeiniany
degradacja bialka
Opis:
The physico-chemical and functional properties of casemates produced by spray-drying were analysed. During the production of sodium caseinate (SC), but not of calcium caseinate (CC), the protein degradation occurred. Compared with SC, CS had ten times higher content of calcium, higher buffer capacity, better emulsifying properties, and high stability of o/w emulsion. Compared with CC, SC had higher water solubility, higher water and oil adsorption abilities, and higher viscosity of 10% aqueous solution.
W pracy określono podstawowy skład chemiczny oraz zawartość mikro- i makroskładników w wyprodukowanych przemysłowo kazeinianie sodowym i wapniowym (tab. 1 i 2). Wykazano, że w procesie technologicznym produkcji kazeinianu sodowego zachodziła częściowa degradacja białka, w przeciwieństwie do kazeinianu wapniowego (tab. 3). Kazeinian wapniowy charakteryzował się, w porównaniu z kazeinianem sodowym, większą pojemnością buforową (rys. 1), lepszymi właściwościami emulgacyjnymi oraz wysoką stabilnością emulsji typu olej-woda (tab. 4 i 5). Kazeinian sodowy wykazywał natomiast większą rozpuszczalność w wodzie (rys. 2), zdolność adsorbcji wody i oleju (tab 4 i 5) oraz lepkość 10% roztworów wodnych (rys. 3).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 3; 79-87
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność antyutleniająca wodnych roztworów kwercetyny zawierających beta-cyklodekstrynę
Antioxidant activity of quercetin water solutions containing beta-cyclodextrin
Autorzy:
Lukasiewicz, M.
Kowalski, S.
Kulig, M.
Gambus, H.
Achremowicz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35038.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
kwercetyna
roztwory wodne
przeciwutleniacze
aktywnosc przeciwutleniajaca
cyklodekstryny
beta-cyklodekstryna
rozpuszczalnosc
quercetin
aqueous solution
antioxidant
antioxidant activity
cyclodextrin
beta-cyclodextrin
solubility
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań nad właściwościami trójskładnikowych układów, kwercetyna/-cyklodektryna/woda. Stwierdzono zwiększenie rozpuszczalności kwercetyny w wodzie na drodze kompleksowania tego związku przez cyklodesktrynę. Określono zdolność zmiatania wolnych rodników przez otrzymane układy oraz podstawowe parametry opisujące proces kompleksowania. Po raz pierwszy zastosowano modele Apelblata i Buchowskiego-Ksiazczaka do modelowania procesu zwiększenia rozpuszczalności kwercetyny na drodze kompleksowania. W pracy przeprowadzono także badania nad dynamiką procesu kompleksowania. Stwierdzono, że kwercetyna tworzy z -cyklodektryną kompleksy o stechiometrii 1:1. Powstanie kompleksu zwiększa rozpuszczalność kwercetyny w wodzie, jednak nie wiąże się to bezpośrednio ze wzrostem właściwości antyutleniających otrzymanych roztworów. Fakt ten jest najprawdopodobniej konsekwencją ograniczenia dostępności niektórych grup funkcyjnych kwercetyny na drodze maskowania wewnątrz cząsteczki cyklodekstryny.
The paper presents the results of research on the properties of ternary systems, quercetin/-cyclodextrin/water. There was observed an increase in water solubility of quercetin by means of complexation with cyclodextrin. It was shown that the systems derived have a high ability to scavenge free radicals, and some basic parameters describing the complexation process were determined. For the first time, Apelblat and Buchowski-Ksiazczak solubility models were used to describe the process of increasing the solubility of quercetin by complexation. The paper presents also a study on the dynamics of the complexation process. It was found that quercetin forms 1:1 stoichiometry complexes with -cyclodextrin. Formation of the complex increases the solubility of quercetin in water, but that does not relate directly to an increase in antioxidant properties of the solutions obtained. This fact is probably the consequence of limiting the availability of certain functional groups of quercetin by masking them inside of the cyclodextrin molecule.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2013, 20, 3
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw wybranych stabilizatorow bialek na jakosc suszonego sublimacyjnie przemywanego miesa drobiu odzyskanego mechanicznie
Autorzy:
Stangierski, J
Kijowski, J.
Gras, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828254.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
polidekstroza
mieso odkostnione mechanicznie
stabilizatory
bialko
rozpuszczalnosc
suszenie sublimacyjne
przemywanie woda
jakosc
mieso drobiowe
Polydextrose
mechanically separated meat
stabilizer
protein
solubility
freeze drying
washing
water
quality
poultry meat
Opis:
Analizowano wpływ dodatków substancji ochronnych na właściwości funkcjonalne cieplnie tworzonych żeli z mrożonego oraz suszonego sublimacyjnie przemywanego 1% roztworem chlorku sodu a następnie dwukrotnie wodą mięsa brojlerów odzyskanego mechanicznie. Z przemywanego surowca przygotowano próbę kontrolną oraz z dodatkami: 0,25% trójfosforanu sodu (TPP), 8% polidekstrozy, 8% polidekstrozy + 0,25% TPP, 8% maltodekstryny (DE=15), 8% maltodekstryny + 0,25% TPP. Zastosowane dodatki chroniły właściwości funkcjonalne białek mrożonego i suszonego preparatu miofibryli, oceniane na podstawie rozpuszczalności białek, wycieku cieplnego, tekstury i barwy żeli oraz entalpii przemiany cieplnej. Najskuteczniej działającym dodatkiem ochronnym okazała się polidekstroza łącznie z TPP.
The aim of this study was to determine the effect of cryprotectants on the quality of heat formed gels obtained from frozen and freeze-dried washed once with 1% sodium chloride and afterwards twice with water mechanically recovered broiler meat. From the washed mechanically recovered poultry meat (MRPM) six samples were prepared: control and with 0,25% sodium tripolyphosphate (TPP), 8% polydextrose, 8% polydextrose + 0,25% TPP, 8% maltodextrine (DE=15), 8% maltodextrine + 0,25% TPP. The used additives protected functional properties of proteins (protein solubility, thermal drip, texture and colour of gels and total enthalpy of thermal transitions) in the frozen and freeze-dried myofibril preparation. Polydextrose with TPP was found to be the best cryoprotectant.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 1999, 06, 2; 26-39
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura a wlasciwosci funkcjonalne bialek mleka
The structure of milk proteins versus their functional properties
Autorzy:
Darewicz, M
Dziuba, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828023.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
temperatura
struktura bialek
rozpuszczalnosc
wlasciwosci funkcjonalne
modele statystyczne
piany
emulsje
hydrofobowosc
pH
bialka mleka
elastycznosc
temperature
protein structure
solubility
functional property
statistical model
foam
emulsion
hydrophobicity
milk protein
elasticity
Opis:
W pracy przedstawiono i zanalizowano wyniki badań dotyczących zależności między strukturą białek mleka a ich wybranymi właściwościami funkcjonalnymi. Ważnymi czynnikami wpływającymi na właściwości funkcjonalne białek są wymiary molekularne, hydrofobowość, ładunek i elastyczność. Na właściwości funkcjonalne mają wpływ także takie czynniki zewnętrzne, jak: temperatura, pH, siła jonowa czy obecność innych cząsteczek. Podstawową przyczynę różnic we właściwościach funkcjonalnych między białkami upatruje się w ich odmiennej strukturze. Właściwości funkcjonalne można modyfikować metodami fizycznymi, chemicznymi, enzymatycznymi i genetycznymi. Rozpuszczalność jest właściwością fizykochemiczną, od której mogą zależeć inne właściwości funkcjonalne. Białka mogą adsorbować na granicy faz olej/woda i powietrze/woda i obniżać napięcie powierzchniowe, zmieniając jednocześnie swoją strukturę. Dobre właściwości powierzchniowe białek łączy się ze specyficzną dystrybucją ich reszt hydrofobowych i hydrofilowych w ściśle odizolowane obszary, połączoną z zapewnieniem minimalnej masy cząsteczkowej. Stwierdzono istnienie związku między udziałem struktury α-helikalnej, indukowanej adsorpcją na hydrofobowej powierzchni, a kształtowaniem się zdolności do tworzenia emulsji przez peptydy. W opisywaniu zależności między strukturą a funkcją białek coraz większą rolę zaczynają odgrywać wielowymiarowe metody statystyczne. Znajomość molekularnych podstaw kształtowania się rozpuszczalności, zdolności do tworzenia/stabilizowania emulsji/piany przez białka jest podstawową wiedzą w badaniach nad zastosowaniami białek mleka w żywności o pożądanych i zaprojektowanych cechach.
In the paper, results of the study on the relationship between a structure of milk proteins and some selected functional properties of them were presented and analyzed. Several factors, such as: molecular size, hydrophobicity, charge, and flexibility are important for the functional properties of proteins. Additionally, external factors, such as: temperature, pH, ionic strength, and the presence of other molecules influence these functional properties. A distinct structure of individual proteins is considered the main reason why there are differences in functional properties of the proteins. Functional properties can be modified in several ways, e.g. by the physical, chemical, enzymatic, or genetic modification. Other functional properties may also depend on solubility which is a physical-chemical feature. Proteins can adsorb at oil/water and air/water interfaces, and, thereby, they can lower the surface tension; at the same time, they also change their structure. Good interfacial properties of proteins are attributed both to the specific distribution of clustering hydrophilic and hydrophobic residues into exactingly isolated zones and to the minimum molecular mass of the peptide enabling this distribution. It was stated that there was a relationship between the α-helical adsorption-induced structure on the hydrophobic surface and the emulsion forming ability of peptides. Advanced statistical methods become more and more popular and they are used to describe the structure-function relationships of proteins. The knowledge of molecular basis of proteins solubility, and foam/emulsion forming/stabilizing abilities is fundamental for the purpose of studying the milk proteins applications in food with required and design properties.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 2; 47-60
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci funkcjonalne preparatow bialkowych otrzymanych z nasion fasoli [Phaseolus vulgaris] metoda krystalizacji i izolacji klasycznej
Autorzy:
Piecyk, M
Klepacka, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828592.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wlasciwosci funkcjonalne
izolacja bialek
rozpuszczalnosc
fasola
Phaseolus vulgaris
wodochlonnosc
krystalizacja
preparaty bialkowe
hydrofobowosc
bialka roslinne
otrzymywanie
functional property
protein isolation
solubility
bean
water absorbability
crystallization
protein preparation
hydrophobicity
plant protein
production
Opis:
W pracy porównano właściwości funkcjonalne – rozpuszczalność białek w funkcji pH, powierzchniową hydrofobowość aromatyczną w pH 2,8 i 8,0 oraz indeks aktywności emulgowania (IAE) – preparatów białkowych otrzymanych z nasion fasoli dwoma metodami: izolacji klasycznej i krystalizacji w środowisku kwaśnym. Podczas izolacji klasycznej białka odzyskiwano z ekstraktów alkalicznych w punkcie najmniejszej rozpuszczalności, w postaci amorficznej (PBA). W drugiej metodzie wykorzystano właściwości białek fasoli do tworzenia struktur krystalicznych w środowisku kwaśnym (PBK). Otrzymane preparaty białek krystalicznych miały mniejszą powierzchniową hydrofobowość aromatyczną zarówno w pH 2,8, jak i 8,0; mniejszą zdolność absorpcji wody i niższy indeks aktywności emulgowania (IAE) w porównaniu z PBA. Duża hydrofobowość w środowisku kwaśnym zarówno białek krystalicznych, jak i amorficznych wskazuje, że mogą mieć one lepsze właściwości funkcjonalne w tym środowisku. Stwierdzono, że w trakcie podgrzewania preparatów w t=100ºC przez 30 min, hydrofobowość, wodochłonność i IAE wzrosły bardziej w PBK niż w PBA. Preparaty białek krystalicznych miały gorsze właściwości funkcjonalne w porównaniu z amorficznymi, co wynikało z odmiennego składu i struktury tych białek.
In this paper, there were compared some functional properties of the protein preparations obtained from bean seeds using two methods: a classical isolation and crystallization under the acidic conditions. The compared functional properties were: the protein solubility as a function of pH, the surface aromatic hydrophobicity at pH 2.8 and 8.0, and the emulsifying activity index (EAI)]. During the classical isolation process, the proteins were recovered from an alkaline extract at a minimum solubility pH, and their form was amorphous (PBA). While using the second method, the ability of bean proteins to create crystalline structures under the acidic conditions (PBK) was utilized. The crystalline proteins obtained had a lower surface aromatic hydrophobicity at both pH values: 2.8 and 8.0, a lower water absorbability and EAI comparing to PBA. The high hydrophobicity of the crystalline and amorphous proteins under the acidic conditions implies that they might have better functional properties in this environment. It was stated that while heating the preparations at 100ºC for 30 minutes, their hydrophobicity, water absorbability, and EAI values rose higher in PBK than in PBA. Crystalline proteins preparations had worse functional properties if compared to the amorphous ones, and this fact results from their different composition and structure.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 4; 57-68
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies