Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Prawo rzymskie"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Crimen abortionis w rzymskim prawie karnym
    Autorzy:
    Zalewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046841.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    aborcja
    prawo rzymskie
    nasciturus
    abortion
    roman law
    Opis:
    Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest zagadnienie penalizacji aborcji w prawie rzymskim. Przez stulecia aborcja – jakkolwiek okolicznościowo poddawana krytyce ze strony pogańskich pisarzy – nie była uznawana przez Rzymian za przestępstwo. Zmieniło się to dopiero w III wieku, kiedy to Spetymiusz Sewer i Karakalla wydali reskrypt, zgodnie z którym rozwiedziona kobieta dopuszczająca się aborcji bez zgody swego byłego męża winna być skazana na wygnanie. Odrębnej sankcji realizowanej na podstawie lex Cornelia de sicariis et veneficis podlegały osoby, które podawały kobiecie środki aborcyjne. Celem artykułu jest próba ustalenia relacji między tymi przestępstwami poprzez identyfikację ich znamion.
    The subject of considerations taken in this paper is the issue of criminalization of abortion in roman law. For centuries, abortion - although occasionally criticized by pagan writers - was not considered a crime by the Romans. Situation changed in the third century, when Spetymius Severus and Karakalla issued a rescript, according to which a divorced woman committing an abortion without the consent of her ex-husband should be condemned to exile. A separate sanction implemented on the basis of lex Cornelia de sicariis et veneficis was prescribed for perpetrators who gave specifics causing abortion to a woman. The purpose of the article is to try to establish the relationship between these crimes by identifying their names.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2019, 1; 201-224
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rzym, Europa, świat – prawo rzymskie jako ratio scripta
    Rome, Europe, World – Roman Law as the Ratio Scripta
    Autorzy:
    Leszczyński, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945717.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    berman
    prawo rzymskie
    historia prawa
    ius
    commune
    prawo naturalne
    agamben
    roman law
    history of law
    ius commune
    natural
    law
    Opis:
    Wśród historyków prawa istnieje przeświadczenie, że w Europie istnieje dość jednolita tradycja prawna. To przekonanie o jednolitości tradycji wynika z badań nad recepcją prawa rzymskiego przez różne kraje Europy i przyjęcie prawa rzymskiego jako podstawy dla prawa kanonicznego. Prawo rzymskie uważane jest zatem za faktyczny, historyczny fundament różnych porządków prawnych. W tym sensie, prawo rzymskie przejmuje funkcję, przypisywaną mu już w średniowieczu, ratio scripta, zbliżoną w treści do funkcji prawa natury. Co więcej, odwoływanie się do jednolitej tradycji prawnej, prowadzić może do wyrażania anachronicznych opinii o sytuacji politycznej w Europie. W artykule stawiam tezę, że prawo rzymskie nie powinno stanowić odpowiedniego punktu odniesienia dla budowania porządku prawnego w Europie, mimo oczywistych powodów, dla których mogłoby nim być.
    Some legal historians believe that there is a fairly uniform legal tradition in Europe. That conviction is brought about by the research of Roman law’s reception in different countries and its function for canon law. Hence, Roman law is considered to be an actual, historical foundations of different legal orders. In that sense, Roman law takes over a function, already attributed to it in Middle Ages, of ratio scripta. In content it is similar to natural law. What is more, constant reference to the uniform legal tradition can lead to anachronistic opinions on political situation in Europe. In the article I venture an opinion that Roman law should not be a valid reference point for a construction of legal order in Europe – despite the obvious reasons why it could be.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 42 (3)
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakres zastosowania actio negatoria w teorii Fryderyka Zolla (starszego)
    The scope of application of actio negatoria in the theory of Fryderyk Zoll (senior)
    Autorzy:
    Nancka, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057810.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    actio negatoria
    fryderyk zoll (senior)
    roman law
    fryderyk zoll (starszy)
    prawo rzymskie
    Opis:
    Przedmiot badań: W XIX-wiecznej doktrynie pojawiały się wątpliwości co do tego, jak należy określić zakres zastosowania skargi negatoryjnej. Głos w tej materii zabierali liczni europejscy romaniści, ale na szczególną uwagę zasługuje stanowisko, ubiegającego się o veniam docendi z prawa rzymskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, Fryderyka Zolla (starszego). Ten uczony nie bał się w swej pracy habilitacyjnej polemizować z najznakomitszymi badaczami prawa rzymskiego, wyrażając jednoznacznie swe zapatrywanie co do zakresu zastosowania skargi negatoryjnej. Cel badawczy: Celem artykułu jest analiza poglądów Fryderyka Zolla (starszego), które ten uczony sformułował w odniesieniu do zakresu zastosowania skargi negatoryjnej w prawie rzymskim. Oprócz tego praca ma na celu przypomnienie, iż także rodzimi uczeni zabrali głos w tej materii. Współcześnie bowiem poglądy krajowych romanistów są w mniejszym stopniu znane i przez to rzadziej cytowane aniżeli zagranicznych uczonych. Metoda badawcza: W pracy dokonano analizy poglądów Fryderyka Zolla (starszego), uwzględniając przy tym odniesienia do źródeł prawa rzymskiego, z których ten uczony korzystał, tworząc swe dzieło. W pracy więc oprócz metody prawno-historycznej wykorzystano także metodę dogmatyczną. Wyniki: W pracy wykazano, iż Fryderyk Zoll (starszy) był zwolennikiem szerokiego ujęcia zakresu zastosowania skargi negatoryjnej i tym samym opowiedział się przeciwko opinii wyrażanej przez część uczonych. Jego stanowisko zostało dogłębnie uzasadnione, a co istotne, stanowi prawdopodobnie pierwszą próbę takiego ujęcia zakresu zastosowania skargi negatoryjnej w polskojęzycznej literaturze romanistycznej.
    Background: The XIX century doctrine saw doubts in how to determine the scope of application of actio negatoria. Whereas numerous European Roman law scholars expressed their views on this, special attention should be paid to the views held by Fryderyk Zoll (senior), who was pursuing a veniam docendi in Roman Law at the Jagiellonian University. In his habilitation dissertation, Zoll was not afraid to engage in a polemic with the most prominent researchers of Roman law and explicitly express his views as to the scope of application of actio negatoria. Research purpose: The article aims to analyze the views of Fryderyk Zoll (senior) that the scholar formulated with regard to the scope of application of actio negatoria in Roman law. The paper is furthermore intended as a reminder that Polish scholars, too, had their views on the matter. The reason is that currently the views of Polish-based Roman law researchers are not as well-known and therefore not as frequently quoted as the views held by foreign-based scholars. Methods: The paper encompasses an analysis of the views of Fryderyk Zoll (senior), as well as references to sources of Roman law that the scholar invoked in his work. In addition to the legal-historic method, the article utilizes the dogmatic method. Conclusions: The article shows that Fryderyk Zoll (senior) was a proponent of a broad scope of application of actio negatoria and thus rejected the views held by some other scholars. His position on the issue has been explained in detail and is probably the first attempt at arguing for such a broad scope of application of actio negatoria in Polish literature on Roman law.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2020, 117; 99-113
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quasi indignitas w rzymskim prawie klasycznym
    Quasi indignitas in classical Roman law
    Autorzy:
    Kulawiak-Cyrankowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070779.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-13
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    unworthiness
    the right to intermarry
    mutual settlements between husband and wife
    roman law
    niegodność
    prawo do zawarcia małżeństwa
    przysporzenia majątkowe między
    małżonkami
    prawo rzymskie
    Opis:
    Przedmiot badań: W świetle prawa rzymskiego małżonkowie, którzy zawarli małżeństwo zakazane przez ius civile, nie mogli po sobie wzajemnie dziedziczyć. Przedmiotem badań są źródła ilustrujące to zjawisko. Cel badawczy: Celem artykułu jest udowodnienie, że pomimo określania takich małżonków mianem indigni, analizowane źródła nie stanowią przykładów niegodności dziedziczenia (indignitas), ale instytucji podobnej. Metoda badawcza: W artykule skorelowano metody formalno-dogmatyczną i historyczno-prawną z filologiczną analizą źródeł. Wyniki: W okresie prawa klasycznego osoby, które zawarły małżeństwo zakazane na gruncie prawa obywatelskiego, nie były jeszcze uznawane za niegodne wzajemnego dziedziczenia po sobie (indigni). Juryści ukształtowali drogą interpretacji instytucję pośrednią, określając małżonków jako quasi indigni. Inaczej niż w przypadku niegodności dziedziczenia, quasi indignitas wykraczała poza przestrzeń prawa spadkowego: zarówno spadek należny małżonkowi na mocy testamentu jego współmałżonka, jak i wzajemne przysporzenia przedmałżeńskie przepadały na rzecz fiskusa. Konsekwencje te zaczęto klasyfikować jako indignitas dopiero w okresie prawa poklasycznego.
    Background: According to the rules of Roman law, people who entered into the union of marriage that was impermissible in the light of ius civile could not inherit from each other. The subject of this research is the sources illustrating this phenomenon. Research purpose: The article aims to prove that despite describing such spouses as indigni, the sources do not constitute the manifestation of unworthiness to inherit (indignitas), but of an institution that was close to it. Methods: The article correlates the formal-dogmatic and historical-legal method with philolo-gical source analysis. Conclusions: In classical Roman law, indignitas was not imposed on people contracting an impermissible marriage. The jurists, however, shaped a corresponding institution – quasi-indignitas. Unlike the unworthiness to inherit, its scope went beyond the hereditary law: both the inheritance owed to one spouse under the other spouse’s will as well as mutual settlements before marriage were forfeited to the treasury. This sanction was defined as indignitas only during the period of post-classical law.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 118; 25-44
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ prawa świeckiego na powstanie prawa patronatu
    The impact of civil law on the establishment of patronages right
    Linfluence de la loi laïque sur la création du droit de patronage
    Autorzy:
    Pankiewicz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791273.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    patronage's right
    civil law
    roman law
    Church
    prawo patronatu
    prawo świeckie
    prawo rzymskie
    Kościół
    Opis:
    According to the institution of ius patronatus, catholic founders of churches and chapels gained patron enjoyed privileges and duties. A better understanding of patronus can be obtained by reference to the roman law, is which this term means somebody had regained his slave's freedom. Further meaning of this word patronus is defender (advocate). The article shows the impact of civil law on the establishment of patronage's right. This institution originates from church law in this field of its regulation but also has very close connection with civil law. Patronage is formed as a result of a “competition’s process” of private ownership right of churches' founders with ecclesiastical law. There is indicated a special nature of patronage as an exceptional institution which should not just be identified with ecclesiastical law. Church law has not separated definitely the right in property and personal law. The Author tends to lean towards the view that patronage has a “mixed” nature of ecclesiastical and secular. As a consequence patronage's right is formed by these two legal systems.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2013, 2(15); 73-100
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie „ius gentium” w „Summa Theologiae” św. Tomasza z Akwinu
    Concept of ius gentium in Summa Theologiae of St. Thomas Aquinas
    Autorzy:
    Zalewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/5946010.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    ius gentium
    prawo narodów
    prawo rzymskie
    św. Tomasz z Akwinu
    Izydor z Sewilli
    law of nations
    roman law
    Thomas Aquinas
    Isidore of Sevilla
    Opis:
    The subject of the considerations in presented paper is the concept of ius gentium in two selected fragments of St. Thomas Aquinas: S.Th. I-II, q. 95, a. 4 and S.Th. II-II, q. 57, a. 3. The introduction to their detailed analysis is the discussion of three issues necessary for the correct interpretation of Aquinas’ argu-ments, i.e. the concept of ius gentium in the first book of the Justinian Digest, the definition of ius gentium in the Etymologies of St. Isidore of Seville and an explanation of the relationship between the concepts of ius and lex in the Summa Theologica. The conducted research allows to conclude that the Angelic Doctor uses the concept of ius gentium in a twofold sense. The first of them is of a juridical nature and can be equated with the understanding of this term on the basis of the sources of Roman law. Ius gentium is therefore a set of legal norms common to all peoples, which enable, first of all, mutual economic turnover, although to some extent also apply to the external activity of the state. The second meaning of the term ius gentium, although also to some extent inspired by the sources of Roman law, has a broader character and a deeper philosophical foundation. On the basis of the treaty on justice, ius gentium constitutes the social order of functioning of all people based on natural reason (naturalis ratio).
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2022, 11; 159-179
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastępstwo procesowe Skarbu Państwa. Studium prawno-porównawcze
    Legal representation of the State Treasury. Legal and comparative study
    Autorzy:
    Sitek, Bronisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046507.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Prokuratoria Generalna
    zastępstwo procesowe państwa
    prawo rzymskie
    advocatus fisci
    Avvocato dello Stato Finanzprokuratur
    General Counsel
    legal representation of the State Treasury
    roman law
    advocatus fisci,
    Avvocato dello Stato
    Finanzprokuratur
    Opis:
    Ustawą z dnia 15 grudnia 2016 o Prokuratorii Generalnej Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U z 2016 poz. 2261) powołano do życia nową instytucję w miejsce dotychczasowej Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. Tą ustawą poszerzono również w sposób znaczący zakres kompetencji tej nowej instytucji również na sprawy administracyjne i karne, w których występuje interes Skarbu Państwa. Tak szeroka reprezentacja praw i interesów Skarbu Państwa jest dość rzadko spotykanym rozwiązaniem przynajmniej w Europie. Jest to nawiązanie do rozwiązań obowiązujących w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej XX wieku. Te zmiany zmuszają do pewnej oceny obecnych rozwiązań związanych z zastępstwem procesowym Skarbu Państwa w odniesieniu do rozwiązań występujących w innych krajach europejskich. Oprócz prawno-porównawczego podejścia do problemu, w pracy znajdzie się również odniesienie do rozwiązań występujących w antycznym Rzymie, gdzie powołano do życia pierwszy tego rodzaju urząd jakim był advocatus fisci. Badania prawno-historyczne pozwolą na zdystansowanie się od obecnych rozwiązań. Dzięki temu można będzie wskazać na optymalny model zastępstwa procesowego Skarbu Państwa.
    The Act of 15th December 2016 on the General Counsel to the Republic of Poland (Journal of Laws of 2016, item. 2261) has established the new institution in the place of the current General Counsel of the State Treasury. This Act also expanded significantly the scope of competence of this new office also on the administrative and criminal matters, in which there is the interest of the State Treasury. Such a wide legal representation of the rights and interests of the State Treasury is a fairly rare option, at least in Europe. This is a reference to the arrangements being in force during the Second Polish Republic of the twentieth century. These changes are forcing to assess current solutions related to the legal representation of the State Treasury in relation to the solutions found in other European countries. In addition to the legal and comparative approach to the problem, the study will also include a reference to the solutions found in ancient Rome, where the first of this kind office, which was advocatus fisci, was established. The legal and historical research will allow to keep the distance to the current solutions. Thanks to this, it will be possible to identify the optimum model of the State Treasury legal representation.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 221-232
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies