Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "social theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Lepiej budować mosty niż ściany
    Better to build bridges than walls
    Autorzy:
    Hasiuk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/39814153.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr więzienny
    dramatoterapia
    teatr w więzieniu
    resocjalizacja
    prison theatre
    dramatherapy
    theatre in prison
    social rehabilitation
    Opis:
    Tekst przybliża fenomen teatru w więzieniu. Zwraca uwagę na zróżnicowanie jego form i zależność od wielu kontekstów: społecznych kulturowych, geograficznych, a przede wszystkim politycznych, które niekiedy mają destrukcyjny wpływ na omawiane zjawisko. Więzienie poprzez specyfikę miejsca sprawia, że cechy konstytutywne sztuki teatru: jej efemeryczność, żywa obecność oparta na spotkaniu międzyludzkim aktora i widza, praca zespołowa i praktyka artystyczna, związane z transformacją świata w różnych wymiarach ulegają wzmocnieniu. Więzienie poprzez nieprzychylność warunków dla życia przebywających w nim osób stanowi wręcz wymarzone pole dla teatru, którego istotą jest „przekraczać” rzeczywistość, dystansować się względem niej, ukazywać jej ukryte oblicze, ujawniać rządzące nią mechanizmy, a dzięki temu przekształcać świat oraz stymulować na różnych planach rozwój człowieka: aktora i widza. W kontekście więziennym aspekt artystyczny pracy teatralnej o wiele wyraźniej niż np. w tzw. teatrze głównego nurtu wiąże się z aspektem ontologicznym, egzystencjalnym. Autorka postuluje także wprowadzanie terminów: „teatru tworzonego w więzieniu” zamiast „teatru więziennego” oraz zastępowanie w miarę możliwości określeń osadzeni/osadzone, więźniowie/więźniarki przez aktorzy/aktorki, twórcy/twórczynie, „współpracownicy/współpracowniczki z więzienia”.
    The text discusses the phenomenon of theatre in prison. It focuses on the diversity of its forms and its dependence on many contexts: social, cultural, geographical, and primarily political, which sometimes have a destructive impact on the examined phenomenon. On account of its distinct characteristics, prison intensifies the constitutive features of the art of theatre: its ephemeral nature, living presence based on the interpersonal meeting of the actor and the spectator, team work and artistic practice, associated with the transformation of the world in its various dimensions. Because the living conditions are so unfavourable there, prison seems to be a dream field for theatre, the essence of which is to “transgress” reality, distance itself from it, reveal its hidden face and the mechanisms governing it, and thus transform the world and stimulate human development: the actor and the viewer, in several capacities. In the prison context, the artistic aspect of theatre work is linked to its ontological and existential aspect much more clearly than, for example, in the so-called mainstream theatre. The author also proposes introducing the term “theatre created in prison” instead of “prison theatre” and replacing where possible “inmates”, “prisoners” with “actors/actresses”, “creators”, “collaborators from prison”.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 41-46
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Więcej niż teatr. Sprawozdanie z konferencji
    More than theatre. A Report from the Conference Sessions
    Autorzy:
    Chojnacka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/39814124.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr więzienny
    dramaterapia
    teatr w więzieniu
    resocjalizacja
    prison theatre
    dramatherapy
    theatre in prison
    social rehabilitation
    Opis:
    W dniach 22–23 listopada 2018 w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk odbyła się międzynarodowa konferencja „Theatre and Drama in Prison. Prison in Theatre and Drama”. Dominował temat pracy teatralnej w więzieniu, referentami i uczestnikami dyskusji byli praktycy: artyści, terapeuci, wychowawcy, oficerowie służby więziennej. Mówili o własnych doświadczeniach oraz o ograniczeniach organizacyjnych i finansowych. Ich refleksje miały charakter socjologiczny i psychologiczny. Udział w teatrze znacząco wpływa na osadzonych, ale też na widzów z zewnątrz. Usłyszeliśmy o projektach realizowanych w USA, Szkocji, RPA i w Polsce (Warszawa, Wrocław, Grudziądz, Opole Lubelskie, Gębarzewo, Poznań, Kalisz, Kwidzyn, Sztum, Nisko, Nowogard, Gliwice, Stargard). Poznaliśmy programy i metody, m.in.: pracę z maskami, Popular Participatory Theatre, Theatre of the Opressed, Teatr Forum i „Shakespeare Behind Barns” (film Shakespeare Behind Bars, rejestrujący pracę nad Burzą w Luther Luckett Correctional Complex w Kentucky). Niektóre projekty skierowane są do określonej grupy więźniów, np. matek odbywających wyroki. Narzędziem resocjalizacji może też być muzyka, a miejscem izolacji np. dom opieki. Kilka referatów traktowało o uwięzieniu w dramacie i na scenie (Dom Bernardy Alba Lorki, Bunia i Gris de Ausencia Cossy, Giselle w interpretacji Matsa Eka). Ostatni dotyczył ograniczenia wolności artysty na przykładzie losów rosyjskiego reżysera Kiriłła Sieriebriennikowa. Konferencja przede wszystkim pokazała, że teatr w więzieniu ma ogromne znaczenie społeczne.
    On 22-23 November 2018 at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences, the international conference “Theatre and Drama in Prison. Prison in Theatre and Drama” took place. The subject of theatre work in prison dominated the proceedings, with practitioners: artists, therapists, educators, officers of the prison service, as speakers and participants of the discussion. They talked about their own experience and about organizational and financial limitations. Their reflections were of sociological and psychological nature. Participation in the theatre has a significant impact on prison inmates, but also on viewers from outside. We heard about projects carried out in the United States, Scotland, South Africa and Poland (Warsaw, Wrocław, Grudziądz, Opole Lubelskie, Gębarzewo, Poznań, Kalisz, Kwidzyn, Sztum, Nisko, Nowogard, Gliwice, and Stargard). We became familiar with the programmes and methods, including: working with masks, Popular Participatory Theatre, Theatre of the Oppressed, Forum Theatre and “Shakespeare Behind Bars” (the film Shakespeare Behind Bars, being a record of work on The Tempest at Luther Luckett Correctional Complex in Kentucky). Some projects are targeted at a specific group of prisoners, such as mothers serving sentences. Music can also be the instrument of rehabilitation, and a nursing home can be the place of isolation. Several papers addressed imprisonment in drama and on stage (Lorca’s House of Bernarda Alba, Cossa’s Bunia and Gris de ausencia, and Giselle in the interpretation of Mats Ek). The last paper focused on the restriction of the artist's freedom on the example of the fate of the Russian director Kirill Serebrennikov. The conference first of all showed that theatre in prison is of great social importance.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 103-110
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr jako strategia budowania wspólnoty: Sztuka jest i nie jest rozwiązaniem
    Theatre as a Strategy for Community Building: The Play Is (and Is Not) the Thing
    Autorzy:
    Lucas, Ashley
    Biernat, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/39814136.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr więzienny
    teatr w więzieniu
    sztuka więzienna
    resocjalizacja
    dramatoterapia
    prison theatre
    theatre in prison
    prison art
    social rehabilitation
    dramatherapy
    Opis:
    Ashley Lucas skoncentrowała się na efektach psychologicznych i społecznych pracy teatralnej prowadzonej w więzieniach. Zauważyła, że działania teatralne realizowanych w zakładach karnych: próby, warsztaty, przedstawienia stwarzają okazję do budowania wspólnoty, kreowania i wzmacniania wspierających relacji; do pielęgnowania wzajemnego szacunku i współpracy pomiędzy pracownikami więzień, więźniami i osobami pochodzącymi spoza więzienia (artystami, wolontariuszami, widzami).Na potwierdzenie tej tezy autorka przywołuje doświadczenia pracy zespołu Open Hearts Open Minds w więzieniu Two Rivers w Oregonie nad Królem Learem (2013) i Zimową opowieścią (2014) Shakespeare’a oraz kontekst jej prezentacji. Analizuje postawę i działania aktorów oraz wybranych widzów, dzięki którym sytuacja teatralna posłużyła do nawiązania i rozwijania bliskich, rodzinnych kontaktów między osadzonymi, ich rodzinami, wolontariuszami spoza więzienia, aktorami i widzami. Mama Sharon i Ciocia Andrea po pierwszej wizycie na więziennym spektaklu nawiązały kontakt z osadzonymi, pisały do nich regularnie, wysyłały zdjęcia, przyjeżdżały na kolejne premiery i chętnie się z nimi spotykały, rozmawiały. Przedstawienia stały się katalizatorami relacji, które mają charakter wzajemny i partnerski, mogą wpłynąć na przemianę poszczególnych osób, są darem.
    Ashley Lucas has focused on the psychological and social effects of theatre work carried out in prisons. She has observed that theatrical performances staged in penitentiaries: rehearsals, workshops, actual performances create an opportunity to build a community, forming and strengthening supportive relationships; to cultivate mutual respect and spirit of collaboration between prison employees, prisoners and people outside the prison (artists, volunteers, audience). To corroborate her thesis, the author invokes the experience of the work of the Open Hearts Open Minds group on Shakespeare’s King Lear (2013) and Winter’s Tale (2014) in the Two Rivers prison in Oregon, and the context of their performance. She analyses the attitude and actions of actors and selected members of the audience, owing to whom the theatrical situation served to establish and develop close family contacts between prisoners, their families, volunteers from outside the prison, actors and spectators. After their first visit to the prison performance, one of the inmates’ mother, Sharon (dubbed Mama Sharon), and his aunt, Andrea (Aunty Andrea), contacted the prisoners, wrote them regularly, sent pictures, came to the next premieres, and were happy to meet and talk to them. Performances became catalysts for relationships that were reciprocal and partner relations by nature, and being able to change the individuals; they are a gift.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 75-81
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odkluczanie i Kobietostan – kolektywny charakter pracy teatralnej osób pozbawionych wolności
    Unlocking and Womenstate – the collective character of theatre work of persons deprived of freedom
    Autorzy:
    Bresler, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38890063.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr więzienny
    teatr w więzieniu
    dramatoterapia
    resocjalizacja
    Kobietostan
    Odkluczanie
    sztuka więzienna
    prison theatre
    dramatherapy
    social rehabilitation
    prison art
    theatre in prison
    Opis:
    Agnieszka Besler, realizująca projekty terapeutyczne w zakładach karnych: „Odkluczanie” i „Kobietostan”, prezentuje metodę stosowaną w pracy teatralnej w polskich więzieniach, zarówno męskich (Wrocław), jak i kobiecych (Krzywaniec). Polega ona na połączeniu i niezbędnym dopełnianiu się oddziaływań indywidualnych i grupowych. Opisując etapy pracy proponowanej teatralnym zespołom w więzieniach, Bresler wskazuje na te momenty w procesie twórczym, które wiązały się z sytuacjami kryzysowymi i wymagały kolektywnego znalezienia rozwiązań. W wielu sytuacjach ostatecznie okazywało się, że trudne momenty, niesprzyjające okoliczności i pewne (ale nie całkowicie ograniczające pracę!) trudności cementowały zespoły i pomagały im w osiągnięciu innego poziomu w pracy artystycznej. Paradoksalnie, czynniki ograniczające działały stymulująco nie tylko na indywidualnych twórców, ale także na relacje między nimi. Według autorki teatr tworzony w więzieniu pełni rolę pomostu, dzięki któremu możliwe staje się inne postrzeganie osoby odbywającej karę pozbawienia wolności oraz jej rzeczywisty powrót do społeczeństwa po wyjściu z więzienia. Teatr w opisywanej tutaj praktyce jest przede wszystkim aktywnym narzędziem indywidualnej przemiany. Umożliwia też odbudowę pozytywnych relacji międzyludzkich. Teatr potrafi wpłynąć na zmianę postawy społeczeństwa wobec osób osadzonych i opuszczających zakłady karne. Autorka podkreśla ogromne, pozytywne znaczenie prezentacji przedstawień tworzonych w więzieniach poza nimi na wolności oraz poza kontekstem sztuki więziennej.
    Agnieszka Blesler, who has been running therapeutic projects in prisons: Unlocking and Womenstate, presents a method used in theatre practice in Polish prisons, both male (Wrocław) and female (Krzywaniec). It involves a combination of and necessary complementarity between individual and group effects. Describing the stages of the work suggested to the theatre groups in prisons, Bresler points out those moments in the creative process that were associated with crisis situations and required a collective search for solutions. In many situations, it eventually turned out that difficult moments, adverse circumstances and some difficulties (not stopping the work though) strengthened the groups and helped them to achieve another level in artistic work. The paradox is that the limiting factors stimulated not only individual creators, but also the relationships between them. According to the author, the theatre created in prison acts as a bridge, owing to which the person who is serving a prison sentence can be seen in a different light and can actually return to society after leaving prison. Within the practice the author has described theatre is primarily an effective instrument for individual transformation. It also enables the reconstruction of positive interpersonal relationships. Theatre can alter the attitude of society towards prison inmates and those leaving prisons. The author emphasizes the hugely positive meaning of the presentation of productions created in prisons outside of them, at large, and outside the context of prison art.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 65-74
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Oto Ja". Semiotyka maski w pracy amerykańskiego zespołu Geese Theatre Company
    "This is Me". The Semiotics of the Mask in the Work of the American Geese Theatre Company
    Autorzy:
    Bergman, John
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36143523.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    teatr więzienny
    teatr w więzieniu
    dramatoterapia
    resocjalizacja
    maska teatralna
    prison theatre
    dramatherapy
    dramatherapy techniques
    social rehabilitation
    theatrical mask
    Opis:
    John Bergman jako twórca zespołu teatralnego Geese Theatre Company USA i współtwórca Geese Theatre Company UK od prawie czterdziestu lat, w różnych miejscach na świecie, na wielu kontynentach (Ameryka Północna, Europa, Australia) prowadzi terapię dla osadzonych mężczyzn, kobiet i młodocianych, wykorzystując transformacyjne możliwości teatru. W publikowanym tekście pokazuje swoją drogę twórczą od pracy artystycznej w teatrach alternatywnych do działań dramaterapeutycznych i artystycznych prowadzonych w więzieniach. Odsłania kulisy narodzin autorskiej metody pracy z maskami (metody Geese Theatre Company) i jej ogromne znaczenie w pracy teatralnej z więźniami, zarówno w Stanach Zjednoczonych, na wyspach brytyjskich (Geese Theatre Company UK), jak i w innych krajach. Wyjaśnia, że stosowana przez niego i jego zespoły metoda pracy teatralnej narodziła się z konkretnego doświadczenia – z międzyludzkiego spotkania, w którym połączenie wcześniej nieuwzględnianych indywidualnych perspektyw doprowadziło do odkrycia zaskakujących i skutecznie działających rozwiązań. Wkład osób osadzonych oraz ich bliskich w narodziny podstawowego narzędzia pracy, jakim dla Geese Theatre Company jest maska, pozostaje niekwestionowany.
    As the founder of the Geese Theatre Company USA and co-founder of the Geese Theatre Company UK John Bergman has conducted therapy for male, female and juvenile prison inmates in various places around the world, on many continents (North America, Europe, Australia), for nearly forty years, using transformative power of the theatre. The text traces his creative path, from artistic work in alternative theatres to dramatherapy and art activities in prisons. It reveals the story behind the birth of the original method of working with masks (Geese Theatre Company methods) and its great importance in theatre work with prisoners, both in the United States, on the British Isles (Geese Theatre Company UK), as well as in other countries. John Bergman explains that the method he and his teams used was born of a concrete experience: an interpersonal meeting in which the combination of previously unrecognized individual perspectives led to the discovery of surprising and effective solutions. The contribution of the inmates and their relatives to the birth of the mask, the Geese Theatre Company’s basic tool, is undisputed.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 53-64
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies