Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "catholic education" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nauczyciele wychowawcy polskich szkół salezjańskich w okresie od 1898 do 1939 roku
Teachers-educators of Polish Salesian schools from 1898 to 1939
Autorzy:
Wierzbicki SDB, Mirosław Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957027.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Salesian schools
Catholic education
Salesians
pedagogy of religion
religious education
Opis:
This article deals with the educator teacher and his work in the Salesian schools since the beginning of the school year to 1939. The daily pedagogical work of teachers was associated with in shaping the intellect, character and religiousness live of the students. Many examples taken from the history of the Salesian schools indicate that the Salesian activity brought good educational results during the Partitions, as well as during World War I or the inter-war period. The social context in which the Poles lived indicated the necessity of raising the culture of the Polish society. This activity was carried out by the Salesian priests and Salesian brothers. Co workers were also invited to cooperate. The necessity of education and training allowed for the openings of schools, but also other institutions, the dormitories, educational institutions, oratories or parishes. There were always children and young people as subjects of the work the Salesians. In education, teachers used the „Pedagogical triad”, based on reason, religion, and love-flowing from the preventive system left by St. John Bosco. It was precisely the „triad” that became the syncretism of the values and strategies proposed learners in the educative process.
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2017, 36; 43-56
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania, Alina Rynio et al. (ed.), Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, 448 s.
Religious and Moral Dimension of Development and Upbringing
Autorzy:
Kowalik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440982.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
religious education
Christian education
religious and moral upbringing
pedagogy of religion
Christian pedagogy
catholic pedagogy
literary religious culture
moral education
catholic education
religious development
Opis:
Publikacja pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania pod redakcją Aliny Rynio, Katarzyny Braun, Anny Lendzion i Danuty Opozdy, została zaadresowana do wszystkich zatroskanych o religijno-moralne wychowanie społeczności. Książkę podzielono na następujące kręgi tematyczne (rozdziały): 1) wychowanie religijno-moralne w nauce i myśli Kościoła, 2) obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby oraz 3) środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego. Dwudziestu sześciu autorów z różnych ośrodków naukowych polskich i zagranicznych podjęło się opracowania poszczególnych zagadnień. Tom otwiera wprowadzenie Aliny Rynio na temat znaczenia pojęcia ‘wychowanie religijno-moralne’. Tekst jej autorstwa ukazał funkcję środowisk wychowawczych w procesie formacji moralno-religijnej, przedstawił dokumenty Kościoła odnoszące się do tego zagadnienia, zawierając ogólną prezentację kwestii tego typu wychowania, akcentując prawo jego obecności w życiu publicznym i postulat realnego określenia wychowania religijno-moralnego jako zadania priorytetowego. Autorka przypomniała powszechne powołanie do świętości oraz kwestię udziału dzieci w praktykach religijnych. Ks. Zbigniew Marek omówił Wychowanie religijno-moralne, wskazując następujące aspekty tej problematyki: religię w życiu człowieka, pedagogikę religijną (pedagogikę religii), wychowanie religijne, wychowanie moralne. Wymieniając punkty wspólne ‘wychowania’ i ‘wychowania religijnego’, zaakcentował kwestię poszerzenia zakresu samopostrzegania człowieka i świata jako jeden z rezultatatów procesu wychowania chrześcijańskiego. Stanisław Kość w rozważaniach Idea rozwoju całego człowieka – wkład nauki społecznej Kościoła w integralną wizję wychowania, omówił stosowne dokumenty i określił okoliczności służące rozwojowi człowieka w powołaniu chrześcijańskim oraz postulat uwzględniania wymiaru transcendentalnego w wychowaniu. Alina Rynio w artykule pt. Pedagogiczne przesłanie błogosławionego Jana Pawła II gwarantem tożsamości pedagogiki chrześcijańskiej, wyjaśniła znaczenie terminu ‘wychowanie’, ukazując zarówno „papieski paradygmat pojmowania integralności, rozwoju i wychowania” (s. 62), jak i „teologiczno-antropologiczną podstawę papieskiego przesłania pedagogicznego” (s. 70), konstatując, że to nauczanie jest źródłem nadziei, przetrwania cywilizacyjnego zamętu oraz budzi z uśpienia moralnego. To opracowanie nabrało znamion osobistego świadectwa, bo obok pięciu racjonalnie uargumentowanych tez, autorka odwołała się się także do swoich osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawlem II. Jarosław Horowski w tekście pt. Inicjacyjny charakter wychowania – próba rekonstrukcji idei w odwołaniu do myśli Karola Wojtyły zanalizował pojęcie ‘inicjacji’ oraz inicjacyjny charakter wychowania na przykładzie teorii wychowania odwołującej się do myśli Karola Wojtyły oraz praktyk inicjalnych w wychowaniu. Roman Jusiak w artykule pt. Papieża Jana Pawła II wychowanie społeczne omówił kwestię wychowania społecznego u Jana Pawła II. Tekst koncentruje się na podstawach realizowanej przez papieża koncepcji wychowania. Skupił się na podstawie antropologicznej (filozoficznej), teologicznej (teologii katolickiej), osobowym autorytecie Jana Pawła II, ogólnej charakterystyce papieskiej pedagogii i Jego zasługach, elementach społecznych w wychowaniu oraz regułach jego urzeczywistnienia, z zaakcentowaniem faktu, że Jan Paweł II wykreował swego rodzaju własną, osobistą, językową ekspresję, gesty, znaki, symbole, wykorzystywał śpiew, osobowy kontakt z ludźmi, a w centrum procesu samowychowania umieścił Boga. Małgorzata Tomczyk w tekście pt. Integralna pedagogika katolicka w ujęciu o. Jacka Woronieckiego zaprezentowała nowatorskie pojęcie pedagogiki tegoż dominikanina w kontekście ujęć nowożytnych i współczesnych, syntetyczny i chrześcijańskie model kształcenia i wychowania, a także formację sprawności cnót, eksponując zasadnicze idee o charakterze postulatywnym i konstatując, że „(...) szczytem doskonałości jest zachować umiar we wszystkim, co się robi” (s. 121). Ryszard Polak w artykule pt. Wychowanie religijne człowieka w ujęciu ks. Józefa Winkowskiego przedstawił postać zakopiańskiego katechety, kapłana, który poświęcił się wychowaniu młodzieży szkolnej. Autor przybliżył jego dzieła i teorię wychowania, przestrzegając przed naturalistyczną koncepcją pedagogiczną jako jednym z najważniejszych zagrożeń. Zwrócił się do pedagogów chrześcijańskich oraz filozofów, psychologów, socjologów i historyków o większe zaangażowanie w wychowanie religijne człowieka, które ma na celu doprowadzenie nie tylko chrześcijan do Chrystusa. Maria Opiela w rozważaniach pt. Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego scharakteryzowała źródła inspiracji dla rozwoju jego myśli pedagogicznej, jej społeczno-kulturowy kontekst rozwoju. Przedstawiła także kwestię integralnego rozwoju dziecka i ważności wczesnego wychowania. Skoncentrowała się na zagadnieniu osoby i wartości w kontekście dynamiki przedstawionej koncepcji pedagogicznej, konstatując, po pierwsze, że Bojanowski wskazał na Chrystusa jako centrum historii oraz żywiołów wychowawczych, po wtóre, że „ze swoją wizją wychowania i nowatorskimi rozwiązaniami organizatorskimi wpisał się w nurt rodzącej się w XIX wieku pedagogiki wieku przedszkolnego” (s. 158). Druga część omawianej książki nosi tytuł Obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby i zawiera osiem artykułów. Lucyna Dziaczkowska w tekście pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania człowieka. Potrzeby i zagrożenia skupiła się na swoistej pochwale wychowania człowieka oraz przedstawiła specyfikę wychowania moralnego. Autorka opisała wychowanie religijne i moralne jako szczególną szansę dla budowania tożsamości człowieka w kontekście zagrożeń wynikających z pseudowychowania moralnego i religijnego, postrzegając, że trwałość czy głębia wiary zależy przede wszystkim od świadectwa życia najbliższych. Religia jest siłą życiodajną i przynosi wiele korzyści, przede wszystkim pozwala uchronić dorastające pokolenie przed nihilizmem, barbarzyństwem, poczuciem braku sensu życia, psychicznym i fizycznym samozniszczeniem. Witold Starnawski w artykule pt. Unikalność – jej konsekwencje dla poznania i rozwoju osoby dotknął problemu znaczenia pojęcia ‘indywidualności’ oraz analizował je w kontekście kształtu poznania oraz działania w rozwoju człowieka. Autor podkreślił praktyczny charakter pedagogiki, także negatywne przejawy indywidualizmu. Iwona Jazukiewicz poddała analizie na nowo kwestię greckiej arete w tekście pt. Cnota jako kategoria urzeczywistniania się osób w wychowaniu, akcentując istotę cnoty, właściwości wszystkich cnót, specyfikę pracy wychowawczej oraz cnotę wychowaniu. Grzegorz Grzybek w artykule pt. Wychowanie jako rozwój osobowości etycznej w czynie ukazał zagadnienie ‘samostanowienia’ jako warunek samowychowania oraz czyn jako warunek rozwoju osobowości etycznej, wskazując przy tym na elementy składowe czynu samowychowania w ludzkiej strukturze dążenia do celu. Stanisław Czesław Michałowski w tekście pt. Na spotkanie człowieka. Edukacja integralna w aksjomacie personologicznym skupił się na kwestii wizji pedagogii osoby jako nadziei współczesności, nadto wskazał możliwości interpretacji osoby człowieka oraz relacji ludzkich w świetle ekofilozofii życia. Przedstawił edukację integralną jako uczenie się całościowego rozumienia rzeczywistości w kontekście praw życiowych oraz czynników wychowania. Stanisława Konefał w artykule pt. Miejsce i rola przyjaźni w wychowaniu chrześcijańskim zaprezentowała przyjaźń jako wartość. Nawiązując do historii wielkich, duchowych przyjaźni, uznała, że podstawą autentycznej przyjaźni jest integralny obraz osoby ludzkiej, a przyjaźń to niezbywalny element wychowania chrześcijańskiego, do którego wyzwaniem jest sytuacja egzystencjalna człowieka XXI w. Ewa Panecka w tekście pt. Zachowania altruistyczne młodzieży drogą do prawdziwego człowieczeństwa przedstawiła zagadnienie postaw młodych ludzi wobec nowej rzeczywistości, ukazała obraz współczesnej młodzieży, potrzebę nowej formacji. Podkreśliła kwestie rozumienia zachowań altruistycznych, służby w rodzinie jako drogi do prawdziwego człowieczeństwa. Zaprezentowała stanowisko Kościoła wobec zachowania altruistycznego młodych ludzi. Określiła szkołę jako miejsce urzeczywistniania zachowań altruistycznych, konstatując przy tym, że „Wychowanie do miłości braterskiej jest dzisiaj nieodzownym warunkiem ładu społecznego” (s. 271). Zbigniew Rudnicki tekście pt. Wychowawcze aspekty refleksji o umieraniu i śmierci zanalizował zagadnienie tajemnicy śmierci. Autor przedstawił śmierć jako sytuację graniczną w perspektywie refleksji pedagogicznej. W trzecim rozdziale pt. Środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego zamieszczono dziewięć artykułów. Jerzy Kołaczkowski w artykule pt. Zasady wychowania dziecka w rodzinie w świetle „Listu do Efezjan (Ef. 6,4)” wskazał na rodzinę jako najważniejsze środowisko wychowawcze, na ojca jako wychowawcę, zanalizował metody wychowywania dziecka w rodzinie, w tym zwrócił uwagę na karcenie oraz „napominanie Pańskie”, przy jednoczesnym unikaniu pobudzania dziecka do gniewu. Mieczysław Rusiecki w tekście pt. Wychowanie religijne w rodzinie podjął problematykę wychowania religijnego, kwestię prawa rodziców do niego, problem uwarunkowań potrzebnych do zachodzenia prawidłowych oddziaływań wychowawczych ze strony rodziców na dziecko. Autor omówił zagadnienie etapów religijności w dzieciństwie i okresie dorastania. Poruszył problematykę religijności w życiu dorosłego człowieka, ukazując jej fenomen, umożliwiający wytrwanie „w dobrym do końca i dojścia do doskonałości” (s. 334). Czesław Galek w artykule pt. Wychowanie religijne młodzieży szkolnej w II połowie XIX wieku w świetle polskiej literatury pamiętnikarskiej i beletrystycznej ukazał środki i metody wychowania religijnego młodzieży gimnazjalnej na ziemiach polskich na terenie trzech zaborów (rosyjskiego, austriackiego i pruskiego). Uwzględnił przy tym kwestię obowiązkowych praktyk religijnych, funkcję katechezy w formacji religijnej dzieci i młodzieży szkolnej oraz rezultaty wychowania religijnego. Autor pokazał, że „Dla wielu uczniów okres gimnazjum był czasem pogłębienia wiary wyniesionej z rodzinnych domów” (s. 351). Małgorzata Kowalik w tekście pt. Nauczyciel polonista jako wychowawca wspierający rodzinę w wychowaniu religijnym dzieci ukazała założenie, że polonista winien być wychowawcą wspierającym, który musi uzupełniać pracę rodziców poprzez dążenie do wzoru osobowego przez siebie obranego, nadto poprzez przemyślaną współpracę z rodzicami, pomoc świadczoną w rozwoju wiary oraz zabiegi dydaktyczne i określone metody pracy, aby ukształtować pełną dojrzałość chrześcijańską i zagwarantować rozwój osobowości uczniów. Lidia Dakowicz w artykule pt. Wartości religijne w przekazie nauczycieli wybranych szkół w Białymstoku omówiła odnośną kwestię w procesie rozwoju człowieka. Zaprezentowała przy tym w jedenastu tabelach dane statystyczne mające potwierdzić jej tezy. W podsumowaniu wyników swoich badań stwierdziła przeszkody w urzeczywistnianiu wartości religijnych. Dorota Frąk w tekście pt. Rola środowisk wychowujących na przykładzie instytucji wychowawczych prowadzonych przez Zgromadzenie Sług Jezusa, zajęła się kwestią oddziaływania środowiska wychowawczego na osobę, pokazując przy tym wypracowany wzorzec wychowania „na fundamencie wartości chrześcijańskich” (s. 391). Dariusz Widelak w artykule pt. Resocjalizacja i ekumeniczny wymiar opieki duszpasterskiej w zakładach karnych, zajął się zagadnieniem wychowawczej funkcji kapelana więziennego, konstatując m.in., że „człowiek zawsze ma otwartą drogę powrotu do społeczeństwa” (s. 415). Piotr Zańko w opracowaniu pt. Obrazoburstwo czy pedagogika. Religia w wytworach wizualnych polskich prowokatorów kultury podjął analizę wybranych aspektów zjawiska prowokacji kulturowej w Polsce, wskazując na ukryte i zaskakujące (w odróżnieniu od prowokatorów kultury zachodniej) pytania nawiązujące do religii i duchowości we współczesnym świecie oraz konstatując m.in., że „Z analizowanych wytworów wizualnych prowokatorów kultury wyłania się obraz religii zdesakralizowanej, będącej narzędziem przemocy” (s. 432). Elżbieta Kopacz w artykule pt. Kapliczki, figury i krzyże przydrożne jako lokalne dziedzictwo kulturowe i wyzwanie dla współczesnego wychowania poruszyła zagadnienie elementów religii w edukacji regionalnej, w kontekście „obiektów małej architektury sakralnej” (s. 438). Wskazała przy tym na kształcenie systemu wartości religijnych przez („małą”) architekturę. Omówiona książka zbiorowa jest przyczynkiem do badań nad celowością wychowania religijnego.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 135-140
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MIEJSCE SYSTEMU WYCHOWANIA PREWENCYJNEGO WEDŁUG JANA BOSKO WE WSPÓŁCZESNEJ SYSTEMATYCE MYŚLI PEDAGOGICZNEJ
ROLE OF JOHN BOSCO’S PREVENTIVE SYSTEM OF EDUCATION IN THE MODERN TAXONOMY OF EDUCATIONAL THOUGHT
Autorzy:
Śliwerski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550287.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogika chrześcijańska
pedagogika religii
pedagogika katolicka
system wychowawczy
wykluczenie społeczne
profilaktyka
socjalizacja
wychowanie
uprzedzające,
edagogika ulicy
leksykografia pedagogiczna
biografistyka pedagogiczna
Christian education
religious education
Catholic education
educational system
social exclusion
prevention
socialization
anticipatory education
streetworking
pedagogical lexicography
pedagogical biographistics
Opis:
Przedmiotem analizy jest miejsce pedagogii św. Jana Bosko we współczesnej systematyce myśli pedagogicznej oraz w leksykografii nauk o wychowaniu. Nie zajmuję się recepcją i aktualizacją systemu wychowawczego św. Jana Bosko w obrębie pedagogiki katolickiej, gdyż jest to zadanie dla księży, sióstr i świeckich naukowców bezpośrednio z nią związanych. Zwolennicy tej pedagogiki powinni mieć świadomość tego, w jakim zakresie jest obecna, reinterpretowana, marginalizowana lub wypaczana koncepcja przedstawiciela jednego z wciąż – moim zdaniem – niedocenianych podejść do systemu wychowania, który nie tylko nie stracił na aktualności, ale znacznie wyprzedził swoją epokę. Pedagodzy myśli chrześcijańskiej, a pedagogiki katolickiej w szczególności, są zobowiązani z jednej strony do pielęgnowania jej we własnym środowisku, ale z drugiej strony także do włączania jej do obecnych klasyfikacji, typologii, leksykonów i rozwiązań praktycznych. Mimo że pedagogia uprzedzająca św. Jana Bosko liczy sobie już prawie dwa wieki, to jednak dopiero teraz, w kapitalizmie ponowoczesnym, może stać się jednym z najbardziej efektywnych podejść do pracy z osobami wykluczanymi, już wykluczonymi czy zagrożonymi wykluczeniem społecznym.
The subject of my analysis is the role of John Bosco’s educational system in the modern taxonomy of educational thought and in the lexicography of educational science. I do not deal with the reception and updating of Bosco’s educational system in the framework of Catholic education since that is a task for priests, sisters, and directly associated lay academics. Those affirming this educational system should be aware of the extent to which this – in my opinion – still undervalued approach to education, which has not only not lost its relevance but which far surpassed its epoch and is present, reinterpreted, marginalized, or distorted. Particularly educators of Christian thought, and of Catholic education especially, are obligated, on the one hand, to cultivate it in their own environments and as well as, on the other hand, to enter it into current classifications, typologies, lexicons, and practical solutions. Although John Bosco preventive system dates back nearly two centuries, it is only now, in post-modern capitalism, that it can become one of the most effective approaches to working with persons being excluded, already excluded, or threatened with social exclusion.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2015, 2; 145-169
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Re-contextualising Catholic School Religious Education: Educating Young People Spiritually, Morally and Religiously for the 21st Century
Autorzy:
Rossiter, Graham
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668333.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
religious education
spirituality
Catholic schools
ecclesiastical drift
Opis:
Philip Phenix’s (1964) book Realms of meaning: A philosophy of the curriculum for general education started the ever growing movement concerned with how school education might help young people in their search for meaning, purpose and values in times of rapid cultural change. Today, in globalised, digital, secularised culture, the importance and urgency of this role have never been greater. Religious Education, with core curriculum status in Catholic schools, has both credentials and precedents for studying directly the contemporary human quest for meaning to help resource the spirituality of young people, no matter what their religious disposition. But a ‘course correction’ is needed for the discourse of Catholic Religious Education which has ‘drifted’ almost so exclusively into ecclesiastical terminology that its educational credibility as a valuable spiritual/moral school subject has been eroded, creating an ever widening discontinuity with the realities of the classroom and young people’s spirituality. A more outward-looking and less Catholic-centric emphasis would help, without neglecting commitment to the faith tradition. While concerned with the Australian Catholic sector, the article may well have relevance to other countries and contexts.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2020, 10, 1; 29-66
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Understanding the Changing Landscape of Contemporary Spirituality: A useful starting point for reviewing Catholic school religious education
Autorzy:
Rossiter, Graham
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668604.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Changes in spirituality
cultural meanings
secularisation
Catholic schools
religious education
Opis:
Pope John Paul II, following in the steps of his predecessors, strongly advocated the critical appraisal of the influence of culture on people’s spirituality. This article responds to his directive by seeking to develop an interpretation of how and why contemporary spirituality has changed that will better inform the work of religious educators in Catholic schools. A number of constructs like secularisation, privatisation of religion etc. have been used to describe the significant change in spirituality of many of the young people in Australian Catholic schools over the last 50 years from a more traditional religious spirituality to something that is more secular, eclectic and individualistic. To some extent, this change has been acknowledged; but the religion curricula in Catholic schools still give the impression that all of the students are, or should be, regular church goers – as if Sunday mass attendance was to be the end point of their education in spirituality. An interpretation of change in spirituality in terms of change in cultural meanings has been developed for the purpose of understanding contemporary spiritualities in other than a deficit model. Such an interpretation may be more persuasive in getting Catholic education authorities and religious educators firstly to accept, rather than condemn or ignore, the significant change in contemporary spiritualty; and then secondly, to take steps to address this change positively and constructively in the Catholic school religion curriculum. This article is concerned with the first step – understanding contemporary spirituality; it is intended that the second question will be considered in a follow up article.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska pedagogika katolicka a wychowanie młodego pokolenia do odpowiedzialności społecznej w szkołach katolickich
Catholic pedagogy and education of young people for social responsibility
Autorzy:
Zakrzewska, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469561.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
odpowiedzialność społeczna
pedagogika katolicka
wychowanie obywatelskie
wychowanie religijne
social responsibility
catholic pedagogy
civic education
religious education
Opis:
Punktem wyjścia podjętych rozważań jest pedagogika katolicka jako jeden z nurtów pedagogiki chrześcijańskiej, na której opierają się w swojej działalności dydaktyczno-wychowawczej niektóre placówki edukacyjne – głównie katolickie. Ma ona zatem konkretne implikacje praktyczne, warunkuje w rzeczywistości edukacyjnej wychowanie dzieci i młodzieży w całej złożoności tego wychowania. Jednym z jego ważnych płaszczyzn jest przygotowanie młodego pokolenia do życia obywatelskiego – podjęcia odpowiedzialności nie tylko za swoje losy, ale losy grup społecznych, w których postawiona jest dana jednostka – społeczności rodzinnej, środowiska lokalnego, narodowej, państwowej, europejskiej, światowej. W zakresie przywołanych kontekstów w niniejszym artykule została podjęta próba znalezienia odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób podstawowe cechy determinujące tożsamość pedagogiki katolickiej – takie jak: chrystocentryzm, pedagogia autorytetu i miłości, personalizm, nadprzyrodzoność, uniwersalizm oraz pozytywny charakter – mogą wpływać na kształtowanie w dzieciach i młodzieży świadomości i potrzeby podjęcia odpowiedzialności społecznej.
The aim of the reflections is catholic pedagogy as one of the trends of Christian pedagogy which is the basis of some educational institutions, mainly catholic ones. It has, therefore, some practical implications. Moreover, it has the influence on the education of children and young people. Its role is to prepare the young generation for civic life, for being responsible for themselves and the social groups where the they live such as a family, local community, country and the world. In this article an attempt was made to answer the question: In what way can basic elements which determine identity of catholic pedagogy such as: Christocentrism, pedagogy of authority and love, personalism, supernatural, universalism and positive character influence the necessity and need of young people to take social responsibility.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2018, 25; 207-221
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katecheza maryjna w nauczaniu religii w szkole
Marian catechesis in the teaching of religion in schools
Autorzy:
Zając, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032611.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Marian catechesis
school
religious education
Catholic Church
faith
katecheza maryjna
szkoła
religia
Kościół katolicki
wiara
Opis:
Historia prowadzenia katechizowanych do Chrystusa poprzez katechezę o Maryi, Matce Bożej ma na ziemiach polskich długą tradycję. Prorocze słowa Maryi, iż błogosławić Ją będą wszystkie pokolenia, zaczęły spełniać się w trudnych czasach katechizacji w powojennej Polsce. Z analizy dostępnych programów nauczania religii oraz podręczników dla ucznia i poradników metodycznych wynika, że element maryjny był mocno wyeksponowany w polskiej katechezie. Katecheza maryjna w nauczaniu w szkole była strategią wynikająca z przyjętych przez Kościół założeń teologicznych i duszpasterskich oraz z dobrego planowania. W pomocach katechetycznych znalazły się jednostki, które w całości dotyczyły Maryi, lub tematyka maryjna była umieszczana w pewnych punktach katechezy, pojawiając się w formach okazjonalnych, z racji przypadających świąt, okresów liturgicznych, miesięcy maryjnych. Najważniejsze elementy kształtujące polską katechezę maryjną dotyczyły z jednej strony duchowego przeżywania chrześcijaństwa nakierowanego chrystocentrycznie i eklezjalnie, a z drugiej strony krzewienia wartości narodowych i społecznych. Można także potwierdzić, że droga maryjna w nauczaniu katechetycznym stanowiła w warunkach polskich ważny moment, dlatego powinna być kontynuowana.
The history of leading the catechised to Christ through catechesis on Mary, the Mother of God, has a long tradition on the Polish lands. The prophetic words of Mary that she would be blessed by all generations began to fulfil in the difficult times of catechisation in the post-war Poland. The analysis of available religious education curricula as well as student textbooks and methodological guides shows that the Marian element was heavily exposed in the Polish catechesis. The Marian catechesis in teaching at school was the strategy stemming from the theological and pastoral assumptions adopted by the Church and the good planning. The catechetical aids included the units all of which related to Mary or the Marian themes were placed in certain points of the catechesis, or appeared in occasional forms because of falling holidays, liturgical seasons or Marian months. The most important elements shaping the Polish Marian catechesis concerned on the one hand the spiritual experience of Christocentric- and ecclesial-oriented Christianity, and on the other one the promotion of national and social values. It is also possible to confirm that the Marian path in catechetical instruction was a privileged moment under the Polish onditions and therefore should be continued.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 2; 223-251
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nieobecny dyskurs” o potencjale politycznym edukacji religijnej w Polsce
Autorzy:
Chrostowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676651.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
edukacja religijna
polityka
chrześcijaństwo
Kościół katolicki
szkoła
Polska
politics
religious education
Christianity
Catholic Church
school
Polska
Opis:
The issue of the “political turn” in the context of religious-pedagogical reflection in Poland should be considered – in some sense – as “absent discourse”. Despite this, one of the leading tasks of the Catholic Church, and thus of religious education in Polish schools, is to shape believers so, that they are not only good Christians, but also citizens, aware of their rights and obligations. Based on this assumption, in the first step of the theoretical analysis, the relations between the Church itself and politics were presented. Then, the “broadened” and at the same time pro-democratic horizon of the religion lesson was outlined. Finally, the religious and pedagogical perspectives were presented, not only directly related to the political dimension of religious education in Poland, but also challenging it in terms of content, structure and concept.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 3; 11-27
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnos komunističkog režima prema Katoličkoj crkvi u Hrvatskoj od 1945. do 1952. godine
Relation of the Communist Regime Towards the Catholic Church in Croatia Between 1945 and 1952
Autorzy:
Josipović Batorek, Slađana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951741.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Catholic Church
communist regime
People’s Republic of Croatia
land reform
religious education
class associations
archbishop Stepinac
Opis:
Based on historical facts, published and unpublished archival materials, this work provides concise analysis of relations between the Church and the state in Croatia between 1945 and 1952, that is from the period when the Communist Party of Yugoslavia became the ruling party until the break-up of diplomatic relations with the Holy See. Since this was a quite dynamic period in terms of socio-political changes, as well as Church-state relations, the article emphasizes only those aspects that constitute the foundation of the conflict between the Catholic Church and the communist regime such as religious education in schools and catholic clergy’s class associations. Moreover, in the introductory part of the work ideological and political causes of the conflict are briefly explained, as well as relations of the Church and the state in the post-war period with a view to better understanding of the position of the Catholic Church and the overall context of the catholic religious life in time to come.  
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 129-144
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieloreligijność w szkołach katolickich we Włoszech
Interreligiosity in catholic schools in Italy
Autorzy:
Wierzbicki, Mirosław Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944012.pdf
Data publikacji:
2018-10-18
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
szkoła katolicka
wychowanie religijne
wielokulturowość
międzyreligijność
zjawiska religijne
Catholic school
religious education
multiculturalism
inter-religiousness
religious phenomenon
Opis:
Starting from the actual situation of a world today, the article analyzes a new religious culture characterized by multi-religiosity and inter-religiosity. The approach to this new phenomenon is however interreligious, in which metaphorically, every religion assumes the "colours of all cultures". In this reality, the transition from the religion of Italians to Italy of religions in Catholic schools creates educational challenges in the face of interreligious dialogue. Therefore, the identity and mission of these schools, involved in socio-educational changes, caused by religious pluralism, must be re-examined. The school has the task of educating to overcome all barriers among persons, encouraging pupils towards an experience of a universal solidarity, starting from the neighbours that integrates the interreligious phenomenon.
Na bazie obserwacji aktualnej rzeczywistości zmieniającego się świata w artykule podejmuje się analizę kultury religijnej, charakteryzującą się wieloreligijnością i międzyreligijnością. Podejście do tego zjawiska jest niezwykle istotne również we Włoszech. W sposób metaforyczny mówi się o nim, iż każda religia przyjmuje "kolory wszystkich kultur". W tej rzeczywistości zauważa się we Włoszech proces przejścia od jednej religii Włochów - do kraju włoskiego o wielu religiach. W szkołach katolickich ta sytuacja stwarza poważne wyzwania edukacyjne do dialogu międzyreligijnego. Dlatego warto podejmować tematy współczesnej tożsamości i misji szkół, które zaangażowane są w zmiany społeczno-edukacyjne. Szkoła spełniając swoje wychowawcze zadanie winna więc łamać bariery między ludźmi oraz zachęcać uczniów do bycia solidarnymi z innymi ludźmi, integrując się również w rzeczywistości międzyreligijnej.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 3; 103-116
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój dyrektoriów katechetycznych po Soborze Watykańskim II (1971-1997-2020)
The Development of Catechetical Directories after the Second Vatican Council (1971–1997–2020)
Autorzy:
Kiciński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686008.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
katecheza
teologia pastoralna
edukacja religijna
chrześcijańska edukacja
nowe dyrektorium katechetyczne
Catholic Church
catechetics
pastoral theology
religious education
Christian education
new Directory for Catechesis
Opis:
Papież Franciszek zatwierdził 23 marca 2020 r. nowe Dyrektorium o Katechizacji, które opracowała Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Pierwsze Directorium Catechisticum Generale z 1971 r. było odpowiedzią na wielkie wydarzenie eklezjalne, jakim był Sobór Watykański II i jego generalną reformę oraz odnowę. Również następne dokumenty katechetyczne – kontynuując główne przesłanie – odpowiadają na znaki czasu w szybko zmieniającym się świecie. Dla drugiego Dyrektorium Ogólnego o Katechizacji z 1997 r. odniesieniem były synody, które znaczeniu katechezy poświęcały dużo miejsca, a zwłaszcza adhortacja Jana Pawła II Catechesi tradendae (1979) i ukazanie się Katechizmu Kościoła Katolickiego (1992) miały decydującą rolę w nowym opracowaniu celów, treści i zagadnień metodologicznych. Trzecie Dyrektorium Katechetyczne z 2020 r. to dynamiczne rozwinięcie dwóch wcześniejszych tekstów, z którymi zachowuje ciągłość. Jest to również odczytanie współczesnych znaków czasu. Dyrektorium katechetyczne to normatywny dokument eklezjalny, który zawiera fundamentalne zasady teologiczno-pastoralne zaczerpnięte głównie z dokumentów Soboru Watykańskiego II, Katechizmu Kościoła Katolickiego i innych dokumentów Nauczycielskiego Urzędu Kościoła z zakresu katechezy oraz ogólne wytyczne dla Episkopatów w celu opracowania dyrektoriów katechetycznych krajowych, które uwzględniając konkretne warunki wskażą drogi posługi katechetycznej w Kościołach partykularnych. Ich rozwój po Soborze Watykańskim II oznacza przechodzenie do kolejnego etapu głoszenia Ewangelii we współczesnym świecie.
On 23 March 2020, Pope Francis approved a new Directory for Catechesis, which was prepared by the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization. The first Directorium Catechisticum Generale of 1971 responded to the great ecclesial event of the Second Vatican Council and its general reform and renewal. The subsequent catechetical documents also responded to the signs of the times in a rapidly changing world, continuing the main message. The Second General Directory for Catechesis of 1997 drew on synods, which emphasised the importance of catechesis, and especially the John Paul II’s Exhortation Catechesi tradendae (1979) and the publication of the Catechism of the Catholic Church (1992) had a decisive role in the new development of the objectives, contents and methodological issues. The third Directory for Catechesis of 2020 is a dynamic elaboration on the two previous texts maintaining continuity with them. It is also a reading of contemporary signs of the times. The Directory is a normative ecclesial document that contains fundamental theological-pastoral principles drawn mainly from the documents of the Second Vatican Council, the Catechism of the Catholic Church, and other documents of the Church’s Magisterium in the area of catechesis, as well as general guidelines for episcopates to develop national catechetical directories which, while taking into account specific conditions, will guide the path of catechetical ministry in particular Churches. Their development after the Second Vatican Council marks the transition to the next stage of the proclamation of the Gospel in the modern world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 11; 5-27
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regulation of Education of Catholic Religion in Concordat Agreements with Post-Communist Countries
Regulacja nauki religii katolickiej w konkordatach z państwami postkomunistycznymi
Autorzy:
Němec, Damián
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913350.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
state
law
Catholic Church
canon law
concordats
religious education
financing
państwo
prawo
Kościół Katolicki
prawo kanoniczne
konkordaty
nauka religii
finansowanie
Opis:
Artykuł rozpatruje kwestię regulacji prawnej nauki religii katolickiej w szkołach publicznych, zawartej w umowach konkordatowych z państwami postkomunistycznymi od 1990 r. Opisuje następne zagadnienia: gwarancję nauki religijnej, metody definiowania treści owej nauki i opracowania jej manuałów, kwalifikacji koniecznej dla nauczycieli religii i sposób finansowania owej nauki.
The contribution deals the regulation of education of catholic religion in the public schools, contained in concordat agreements with post-communist countries since 1990. It presents followed issues: the guarantee of religious education, the method of defining the contents and textbooks of that education, the qualifications required of the teachers of religion and the financing of religious education.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 103-123
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie religijne wśród Polonii francuskiej w świetle badań wstępnych
Religious Education Among the Polish Community in France from the Perspective of a Pilot Study
Autorzy:
Klimski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339061.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polonia francuska
wychowanie religijne
pluralizm religijny
Polak-katolik
badania wstępne
Polish diaspora
religious education
religious pluralism
Catholic Pole
pilot studies
Opis:
Tematem artykułu są sposoby pogłębiania wiary religijnej przez Polonię związaną z polskimi parafiami i ośrodkami duszpasterskimi we Francji. Źródłem informacji są badania empiryczne zrealizowane w 2019 r. Wykorzystanymi wskaźnikami pogłębiania wiary była praktyka modlitwy prywatnej, modlitwy wspólnej z rodziną, rozmowy na tematy religijne z bliskimi i nieznajomymi oraz udział w parafialnej katechezie dorosłych. Pytano również o takie metody rozwijania wiary jak: słuchanie kazań, czytanie Pisma Świętego, udział w pielgrzymkach, udział w spotkaniach grup modlitewnych, korzystanie z religijnych stron internetowych, czytanie książek religijnych, oglądanie programów religijnych w telewizji, słuchanie religijnych audycji radiowych, czytanie prasy religijnej, rozmowy z księżmi na tematy religijne. Podjętą problematyka sytuuje się w ramach socjologii wychowania. Źródłem informacji są natomiast badania wstępne zrealizowane w trzech polskich parafiach we Francji. Miały one na celu weryfikację narzędzia badawczego, co jest konieczną procedurą w przygotowaniu badań podstawowych. Nie są to badania reprezentatywne, natomiast pokazują kondycję wychowania religijnego w badanej populacji. Według nich ponad połowa respondentów interesuje się pogłębianiem swojej wiary i podejmuje różne działania, aby ją rozwijać. Reprezentują oni religijność kościelną. Argumentem dla podjęcia tematyki wychowania religijnego wśród Polonii francuskiej jest pluralizm religijny francuskiego społeczeństwa oraz idea Polaka-katolika. Są to zasadnicze konteksty edukacji religijnej tej grupy emigrantów, które zostały rozwinięte w niniejszym artykule.
The subject of this article are ways of deepening faith by the Polish community in France, which is associated with Polish parishes. In the study, the indicators of the development of faith were private prayer, prayer with family, conversations on religious topics, participation in catechesis, listening to sermons, reading the Holy Bible, participation in religious pilgrimages, reading religious websites, reading religious books, watching religious programs on TV, listening to religious radio broadcasts, reading religious press, conversations with priests on religious topics. This issue is located in the sociology of education. The source of information are pilot studies that were carried out in 2019 in three Polish parishes in France. They were to verify the survey, which is a necessary procedure in the preparation of basic research. These are not representative studies, but in this article they show the condition of religious education in the studied population. According to them, more than half of the respondents are interested in deepening their faith and take various actions to develop it. They represent orthodox religiosity. An argument for undertaking the subject of religious education among French Polonia is the religious pluralism of French society and the idea of a Catholic Pole. These are the main contexts of religious education for this group of emigrants.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43; 63-88
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształt edukacji religijnej we Francji
The shape of religious education in France
Autorzy:
Skłodowski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462183.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
religious education
catechesis in France
Catholic school in France
religious education in French schools
French society and religion
edukacja religijna
katecheza we Francji
szkoła katolicka we Francji
religia w szkole we Francji społeczeństwo francuskie a religia
Opis:
Te article outlines the shape of religious education in France, where lay values are guaranteed by the constitution. Te author presents social circles involved in religious education and describes the social context of its functioning. He accounts for religious studies offered by state schools and the catechesis given by school chaplains. He also points to Catholic private schools to be privileged places of evangelism. Te article names French parishes as particular places of religious education as well as mentions new ministry-catechetic logic which finds expression in ‘offering the faith’ to people of different age in any time.
Autor artykułu wykazuje zasadność refleksji na temat kształtu edukacji religijnej we Francji, w której laickość jest zagwarantowana Konstytucją. Opowiadając się za możliwie szerokim rozumieniem edukacji religijnej, obejmującej wszystkie wymiary osoby ludzkiej, autor prezentuje środowiska, w których ta edukacja się dokonuje. W zlaicyzowanym społeczeństwie francuskim można odnotować wzrastającą co roku liczbę katechumenów, którzy proszą o udzielenie sakramentów świętych w wyniku świadectwa ludzi identyfikujących się z Kościołem. Szkoła publiczna, z założenia świecka, nie neguje zjawiska religii i choć nie ma w niej miejsca na katechezę, edukuje religijnie w znaczeniu religioznawczym. Właściwą katechezę proponują natomiast kapelanie szkół publicznych. Prywatne szkoły katolickie są uprzywilejowanymi miejscami ewangelizacji oraz edukacji religijnej zarówno w znaczeniu religioznawczym, jak i katechetycznym. Szczególnym miejscem edukacji religijnej we Francji są parafie. Nowa logika duszpastersko-katechetyczna polegająca na „proponowaniu wiary” osobom w każdym wieku i w każdym czasie, owocuje coraz skuteczniejszym docieraniem z przesłaniem religijnym do coraz to nowych osób. Gdyby uzupełnić nakreśloną panoramę o inne osoby, środowiska czy wydarzenia o znaczeniu edukacyjno-religijnym, okazałoby się, że w „laickiej Francji” oferta edukacyjno-religijna jest całkiem szeroka.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2016, 12; 79-96
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Governing Catholic religious education in Italian state schools: Between the revision of the Concordat and social movements, 1974-1984
Zarządzanie katolicką edukacją religijną we włoskich szkołach państwowych: pomiędzy rewizją konkordatu a ruchami społecznymi w latach 1974-1984
Autorzy:
Silhol, Guillaume
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043995.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religious education
Catholic Church
religious freedom
Law on Religion
education law
Concordat
social movements
school
social problem
freedom of conscience and religion
Church-State relations
edukacja religijna
szkoła
Konkordat
ruchy społeczne
problem społeczny
wolność religijna
wolność sumienia i religii
prawo wyznaniowe
Kościół katolicki
nauczanie religii
szkolnictwo wyznaniowe
Opis:
This article focuses on the redefinition of Catholic religious education in Italian state schools, from compulsory religious instruction into a non-compulsory discipline of “religious culture”, by analyzing how the issue is framed and negotiated by political, religious and educational actors between 1974 and 1984. The negotiations between governmental and Church representatives in the revision of the Concordat led to attempts at a compromise on religious education, its regime and its guarantees for students’ choices. However, social movements and school reforms forced various actors and institutions to reframe it in non-confessional, pedagogical and professional terms in public arenas. “Religious culture”, as a category promoted by teachers and intellectuals, became both a social problem and the main justification for the ownership of the Catholic Church over the problem.
Artykuł poświęcony jest redefinicji katolickiej edukacji religijnej we włoskich szkołach państwowych, poczynając od obowiązkowego nauczania konfesyjnego po nieobowiązkowy przedmiot pt. „kultura religijna”. W pracy autor odpowiada na pytanie, jak te kwestie były kształtowane i negocjowane przez podmioty polityczne, religijne i oświatowe w latach 1974-1984. Negocjacje pomiędzy przedstawicielami Państwa i Kościoła, zmierzające do rewizji Konkordatu, doprowadziły do podjęcia próby zawarcia kompromisu dotyczącego edukacji religijnej, jej statusu i gwarancji wolnego wyboru przez uczniów. Jednak ruchy społeczne i reformy szkolnictwa zmusiły różne podmioty i instytucje do przeformułowania jej w kategoriach niekonfesyjnych, pedagogicznych i zawodowych w sferze publicznej. „Kultura religijna”, jako kategoria promowana przez nauczycieli i intelektualistów, stała się zarówno problemem społecznym, jak i głównym uzasadnieniem dla uznania zagadnienia za kwestię własną Kościoła Katolickiego.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 167-184
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies