Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "religia-kultura" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 65
Tytuł:
Pytanie o istotę religii i jej miejsce w kulturze
The Question about Essence of Religion and Its Place in Culture
Autorzy:
Moskal, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807471.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
istota religii
religia i kultura
religion
essence of religion
religion and culture
Opis:
The article presents the understanding of religion and its role in culture developed in academic environment of Faculty of Philosophy of Catholic University of Lublin. Religion is conceived as a relational being, as a personal reference of human person to personal God who is the source and the aim of human life. The realization of human being depends on this dynamic and dialogical relation. Religion is not only an aspect of human life but it is the way of life in the perspective of God. It necessarily manifests itself in man’s cognitive, moral, artistic and social activities. Religion invests culture with a transcendent dimension.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2010, 1; 83-94
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia a poszukiwania metafizyczne współczesnego człowieka
Religion and the Metaphysical Search of Modern Man
Autorzy:
Szulakiewicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048206.pdf
Data publikacji:
2018-10-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religia
metafizyka
kultura
człowiek
Opis:
Contemporary post-metaphysical culture undertook the express fi ght against absoluteness and universality by propagating and defending pluralism. It seemed that if instead of the quest for what is universal and absolute there will be almost infi nite magnitude of views, opinions, meanings etc., everybody will fi nd something for himself what will be his own meaning. The loss of the reference to what is absolute and universal led though to the loss of concrete goals, values and meanings. But we cannot “manage diversity” if we lack this reference. What is more, the world becomes closed and limited and it recedes to the static and locked-in state in which admittedly everything is in fl ux, views are being liberally changed, meanings accepted and rejected depending on the moment, but actually everything is motionless in the closed world. If we know all of this and deeply experience the crisis of the meaning of existence that stems from the rejection of metaphysics and from the surrender of culture to the most important questions and to boot fragmentation of reality becomes dangerous and destructive, then the revival of metaphysical thinking becomes the need of our world. The man itself is not enough; neither the culture that tantalises itself with selfsuffi ciency; both of them lose the meaning of their existence. Man cannot indefi nitely recede from the world. On the contrary, he has to place this world within some meaningful order. All these needs are metaphysical. The quest for the foundation of all meaning has been the essence of metaphysics for ages. That is why we experience not only longing for metaphysics but we also enter the way of the search for it. However, before the quest for metaphysics there are metaphysical quests which purpose is to recall questions and to slowly teach the man these questions anew. For we are bonded with the absolute – not necessarily with the “existence of the absolute” but inescapably with “questions about it”.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2018, 15; 107-128
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culture and Religion
Kultura a religia
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950671.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
kultura
religia
wartości
człowiek podmiotem kultury i religii
relacja między kulturą a religią
culture
religion
values
man as the subject of culture and religion
relationship between culture and religion
Opis:
Man is the subject of culture and religion. Culture is everything that man creates both in the material and spiritual realm. Although man creates culture, culture also shapes man through the (religious) patterns and values it transmits. Religion is expressed in culture, but religion also transcends culture because the object of religion is transcendent. Therefore, religion has a role in forming culture. Different models on the relationship between culture and religion exist, including: opposition and confrontation as well as complementarity and cooperation. The best model of culture and religion is one of creative cooperation.
Podmiotem kultury i religii jest człowiek. Kultura jest tym wszystkim, co człowiek tworzy, tak w sferze materialnej, jak i duchowej. Z jednej strony człowiek tworzy kulturę, a z drugiej strony jest przez nią kształtowany, głównie dzięki temu, że kultura jest nośnikiem wzorców i wartości, także religijnych. Religia wyraża się w kulturze, choć, ze względu na swój przedmiot, transcenduje kulturę. Można mówić o kulturotwórczej roli religii. Istnieją różne modele relacji między kulturą a religią: od opozycji i konfrontacji do komplementarności i kooperacji. Właściwą jest relacja twórczej kooperacji.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczny charakter tożsamości narodowej
The Personalist Character of the National Identity
Autorzy:
Smagliński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551424.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
tożsamość
naród
społeczeństwo
kultura
historia
symbole
religia
Opis:
Tożsamość narodowa jest pojęciem, które spaja zarówno wiedzę z zakresu socjologii jak i dziedzin humanistycznych, a ma również swoje wyraźne miejsce w teologii, szczególnie w katolickiej nauce społecznej. Polska tożsamość narodowa wyrasta z głębokiego zapisy historii, nieprzerwanie jest kształtowana przez wielorakie czynniki i wymaga stałej aktywności, gdyż odzwierciedla życie ludzi, których łączy „pamięć społeczna”. Tożsamość narodowa jest zagadnieniem bliskim wielu dziedzinom naukowym, w tym teologii. Pozwala na wnikliwsze poznanie narodu, który w ujęciu socjologicznym odgrywa bardzo istotną rolę dla dużych i małych grup społecznych, a jednocześnie wpływa na osobowość członków swojej społeczności. Dla poznania i zrozumienia wspólnoty narodowej należy przyglądać się, jak dynamicznie rozwija się ona i jak kształtuje się jej strona wewnętrzna, czyli jak tworzą się i zmieniają relacje międzyosobowe a także tożsamość poszczególnych osób. Tożsamość narodowa jest tym, co skupia w sobie przeszłość, teraźniejszość i przyszłość konkretnej społeczności. Szczególnie wyraźnie można to odczytać śledząc kulturę będącą istotnym nośnikiem tożsamości narodowej. Ona zaś ma zapisane w sobie wartości, które ceni sobie wspólnota narodu, bo one też wpływały na jej pamięć zbiorową. Dla zgłębienia tożsamości narodu trzeba pójść śladami jego historii, kultury, a w tym niezastąpioną rolę odgrywają wierzenia i symbole. Badacz zarówno korzeni narodu, jak jego współczesnego oblicza, a także prognozując przyszłość konkretnej społeczności, jest zobligowany brać powyższe czynniki pod uwagę, choćby z czystej, naukowej rzetelnośc
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 297-310
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielokulturowość a tożsamość
Multiculturalism versus Identity
Autorzy:
Słotwińska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037995.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wielokulturowość
tożsamość
religia
kultura
multiculturalism
identity
religion
culture
Opis:
W opracowanym zagadnieniu, które dotyczyło związków pomiędzy wielokulturowością a tożsamością, po zaprezentowaniu wymiarów, ideologii oraz praktycznej strony pluralizmu kulturowego, przedstawiono tożsamość (jednym z ważnych jej elementów jest religia), jako dużą wartość dla społeczeństwa żyjącego zwłaszcza w środowisku europejskim. Te zaś przemyślenia, poparte nabytymi już doświadczeniami, szczególnie z Francji, Belgii i Niemiec, doprowadziły do stwierdzenia, że pluralizm kulturowy jest pewną wartością, ale stawiane są mu określone wymagania, szczególnie dotyczące jego ideologii. Nie może nią być ani monizm dominujący, ani monizm hybrydowy. Nie do przyjęcia jest również mieszanie kultur. Ponadto pewne społeczności, jak np. muzułmanie, nie są w stanie się zintegrować ze społeczeństwem o wartościach chrześcijańskich. Ponadto tworzą grupy zamknięte nie poddające się żadnej kontroli ze strony władz porządkowych, co sprzyja różnego rodzaju przestępczości. Taki zaś stan, według zasady „pars pro toto”, powoduje, że obciąża się całą określoną społeczność i początkowe pozytywne nastawienia do niej zamienia się na izolację. Zatem – skoro nie sprawdziły się dotychczasowe rozwiązania, nie należy uporczywie trwać nadal przy nich, ale szukać nowych, które nie niszczą tożsamości społeczeństw zasiedziałych.
In the discussed issue that concerns the relations between multiculturalism and identity, after showing the dimensions, ideology and the practical side of cultural pluralism, identity is presented (with religion being one of its important elements) as a great value for a society, especially one living in the European environment. And these reflections, supported with the experiences that have been gained, especially from France, Belgium and Germany, lead to stating that cultural pluralism is a certain value, but some definite requirements are set to it, especially ones that are concerned with its ideology. This cannot be dominating monism or hybrid monism. Mixing cultures is also unacceptable. Moreover, some communities, as e.g. Muslims, are not able to integrate with the society that has Christian values. They form closed groups that are not subjected to any control by the forces of law, which favors various sorts of crime. And this state of things, according to the rule “pars pro toto”, is the cause why the whole specific community is held responsible, and the initially positive attitude towards it is changed into isolating it. Hence – since the solutions that have been applied until now do not work, they should not be kept to, but new ones should be looked for, ones that do not destroy the identity of the local communities.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 89-111
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wydobyć z siebie to, co po ludzku najcenniejsze” – przypadek Oto Mádra (1968–1989)
“To emphasize what is the most valuable from the view-point of mankind” – a case of Oto Mádr (1968–1989)
Autorzy:
Brodniewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908757.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czech culture
Oto Mádr
religion
kultura czeska
religia
Opis:
Artykuł przed stawia sylwetkę Oto Mádra, szarej eminencji czeskiego Kościoła katolickiego w latach 1968–1989. W czasie praskiej wiosny Mádr wykładał etykę na Katolickim Wydziale Teologicznym w Pradze. Od lat siedemdziesiątych XX wieku do aksamitnej rewolucji był spiritus movens samizdatu katolickiego, organizator niezależnych wykładów teologicznych. Od 1978 roku wydawał w samizdacie „Teologické texty”. Był jednym z najważniejszych doradców kardynała Františka Tomáška i współtworzył dzieło duchowej odnowy narodu czeskiego. Od roku 1990 do 2005 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego „Teologických textů”. Do końca życia współpracował z Katolickim Wydziałem Teologicznym Uniwersytetu Karola w Pradze oraz współredagował „Teologické texty”.
The article presents a profile of Oto Mádr in the period from the Prague Spring till the Velvet Revolution, and is based on memories and documents. During the Prague Spring he conducted lectures on ethics at the Catholic Theological Faculty in Prague. From the 70s of the twentieth century till the Velvet Revolution, Mádr was a spiritus movens of the catholic samizdat, he also organized indepedent theological lectures. From 1978, he started publishing the ”Teologické texty” in the samizdat. Mádr was one of the most important advisers to the cardinal František Tomášek, and collaborated on the work of spiritual revival of the Chech nation. In the years 1990–2005, he was an editor-in-chief of the ”Teologické texty”. Until the end of his life, Mádr cooperated with the Catholic Theological Faculty at the Charles University in Prague, and co-edited of the ”Teologické texty”.
Źródło:
Bohemistyka; 2017, 1; 59-73
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bemerkungen zur 50ig Jahresfeier der Europäischen Union und zur Diskussion um die Europäische Verfassung und Europäische Identität am 25.3.2007 von Heinz-Georg Kuttner
Uwagi do obchodów uroczystości 50. rocznicy powstania Unii Europejskiej i do dyskusji nad Konstytucją Europejską z 25.03.2007 r.
Autorzy:
Kuttner, Heinz-Georg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38910036.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Unia Europejska
tożsamość
kultura
prawo
religia
ideologie
dechrystianizacja
Opis:
Po okresie ogromnych zniszczeń wynikłych wskutek obydwóch wojen światowych oraz jeszcze w czasie panowania systemu komunizmu sowieckiego w Środkowej i Wschodniej Europie Robert Schuman i grupa znakomitych polityków zdecydowali się - przede wszystkim z chrześcijańskich motywów - na „pojednanie zamiast odpłaty” lub zemsty, co doprowadziło w dniu 25 marca 1957 roku do podpisania umowy, tworzącej Europejska Wspólnoty Gospodarcza, z której wyrosła obecna Unia Europejska. Tożsamość Europy określona została istotowo przez filozofię grecka, prawo rzymskie i Objawienie judeo-chrześcijańskie w Osobie Jezusa z Nazaretu. Stąd zagrożeniem dla samoświadomości Narodów Starego Kontynentu są różne ideologie deformujące obiektywne i realistyczne rozumienie rzeczywistości, takie jak: kolektywistyczny materializm, feminizm, liberalizm czy ekologizm, mające swoje decydujące źródło w reformacji Marcina Lutra, w której doszło do załamania się istoty kultury europejskiej. Benedykt XVI w swoim przemówieniu w Ratyzbonie wskazał na patologie absolutyzacji rozumu ludzkiego aż do jego całkowitej instrumentalizacji w nazizmie hitlerowskim i komunizmie sowieckim, co uwidocznia się także dzisiaj m.in. w legalizacji aborcji i eutanazji bądź związków homoseksualnych. Niebezpieczny dla rozwoju Europy jest postępujący proces jej dechrystianizacji poprzez różne formy rewolucji a głównie poprzez neomarksistowska rewolucję kulturowa jako ideologię nienawiści i zarazem dyktatury relatywizmu, aż po akceptacje badan na komórkach macierzystych. Także emocjonalnie prowadzona dyskusja nad traktatem konstytucyjnym uzewnętrznia brak istotowej zgody, co do pytania o integralna tożsamość europejska. Europa istnieje jakoś i niekiedy odnosi sukcesy, ale głównie natury drugorzędnej, jednak jej aktualna bytowość nie posiada fundamentów prawno-religijno-kulturowych.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2007, 3, 1; 13-50
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog religii a dialog kultur
Dialogue of Religions and Dialogue of Cultures
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036016.pdf
Data publikacji:
2019-08-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
kultura
dialog międzyreligijny
dialog międzykulturowy
monoteizm
prawda
przemoc
Opis:
W artykule podjęto zagadnienie relacji między dialogiem kultur a dialogiem religii. Analiza pojęcia religii i pojęcia kultury pokazała, że ich treści są ze sobą ściśle powiązane. Nie ma religii bez kultury ani kultury bez religii. Dlatego pojawiający się czasem postulat zastąpienia dialogu międzyreligijnego dialogiem międzykulturowym jest bezpodstawny. Dialog kultur bez dialogu religii jest niemożliwy. Aby dialog mógł zaistnieć, muszą być spełnione odpowiednie warunki. Jednym z nich jest dążenie do prawdy. Prawda ma jednak charakter inkluzywny, a nie ekskluzywny. Dlatego w religii nie ma miejsca na przemoc w imię prawdy. Dla chrześcijan prawda ma charakter osobowy. Jest nią Jezus Chrystus – Zbawiciel „polifoniczny” (Klemens Aleksandryjski).
The article deals with the relationship between the dialogue of cultures and the dialogue of religions. The analysis of the concept of religion and culture shows that their contents are closely related to each other. There is no religion without culture nor culture without religion. Therefore, demand emerging sometimes to replace interreligious dialogue with intercultural dialogue is unfounded. A dialogue of cultures without a dialogue of religions is impossible. In order for a dialogue to take place, appropriate conditions must be met. One of them is the pursuit of truth. However, the truth is inclusive, not exclusive. Therefore, in religion there is no room for violence in the name of truth. For Christians, truth has a personal character. It is Jesus Christ, the “polyphonic” Saviour (Clement of Alexandria).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 9; 63-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ instytucji kulturalnych na społeczność muzułmańską i hiszpańską
The influence of the cultural institutions on Muslims and the Spanish community
Autorzy:
Salamon, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592375.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
culture
islam
muslims
religion
Spain
Hiszpania
kultura
muzułmanie
religia
Opis:
Przedmiotem poniższego artykułu jest analiza instytucji kulturalnych, funkcjonujących na terytorium Królestwa Hiszpanii, ze szczególnym uwzględnieniem tych podmiotów, których działalność związana jest z promowaniem dialogu, pokojowej koegzystencji ludzi różnych wyznań i kultur. Są to m.in.: Casa Árabe (Dom Arabski), Fundación de Tres Culturas (Fundacja Trzech Kultur), Fundación Al Fanar (Fundacja Al Fanar), Centro de Cultura Islamica (Islamskie Cen- trum Kultury), Casa Mediterráneo (Dom Śródziemnomorski). W trakcie badań przeanalizowano profile i główne obszary aktywności wybranych instytucji, aby wykazać różnice w obszarach działalności. Zwrócono również uwagę na definicje związane z problematyką oraz miejsce polityki kulturalnej w Hiszpanii i na świecie. W porządku chronologicznym przedstawiono kształtowanie się i rozwój polityki kulturalnej. Wskazano, że wymienione instytucje zajmują się przede wszystkim szerzeniem wiedzy na temat islamu oraz promowaniem twórczości przedstawicieli sztuki muzułmańskiej. Ich funkcją jest kształtowanie określonych postaw Hiszpanów, tolerancji, altruizmu – nie wpływają jednak na tożsamość religijną muzułmanów.
The subject of the article below is an analysis of cultural institutions operating in the territory of the Kingdom of Spain, with particular emphasis on those entities whose activities are dedicated to topics related to Islam and the Muslim world. These include: Casa Árabe, Fundación de Tres Culturas (The Three Cultures Foundation), Al Fanar Foundation, Centro de Cultura Islamica (Islamic Cultural Center), Casa Mediterráneo. In the course of the research, the profiles and main areas of activity of selected institutions were analyzed in order to demonstrate the differences between them. Attention was also paid to the issues of definition and the place of cultural policy issues, both in Spain and on the international arena. The development of cultural policy in Spain is presented in chronological order. It was indicated that the institutions in question had an impact on the Spanish community in order to spread knowledge about Islam and promote Arab creativity. Their function is the influence on Spanish citizens, not to create the religious identity of Muslims.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2020, 50, 2; 21-32
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szlachetny choć nieco naiwny optymizm. Gaudium et spes o kulturze
High-minded, though somewhat gullible optimism Gaudium et Spes on culture
Autorzy:
Potocki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038193.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
kultura
Sobór Watykański II
religion
culture
Second Vatican Council
Opis:
Autor podejmuje próbę komentarza do fragmentu konstytucji duszpasterskiej Gaudium et spes dotyczącego kultury. To rozdział drugi części drugiej zatytułowany Należyty sposób podnoszenia poziomu kultury. Komentarz jest pisany po pięćdziesięciu latach od przyjęcia dokumentu przez Vaticanum II, ale nie chce być jego jubileuszowym uczczeniem. Ma być przede wszystkim spojrzeniem na soborowe dzieło z perspektywy tego, co działo się w kulturze przez minione pół wieku. Autor wydobywa niebywały optymizm ojców soborowych. Kulturę odnoszą oni do doskonałości osoby ludzkiej, do dobra wspólnoty i całej społeczności ludzkiej. Upatrują w niej narzędzie doskonalenia uzdolnień człowieka i sposobu jego bycia z innymi. Konstatują, że rośnie liczba mężczyzn i kobiet świadomych, że są twórcami kultury swojej wspólnoty. Ojcowie soborowi zdają się śpiewać hymn na cześć kultury. Tymczasem wiodący dziś model kultury to kultura masowa, adresowana do mas, czyli do maksymalnie wielu adresatów. Dostosowuje się do nich poziomem, zatem rezygnacją z ambicji kultury wysokiej. Kultura masowa z racji nośnika, z którego w przekazie do mas korzysta, staje się kulturą medialną. Jest kulturą stechnicyzowaną. Jest kulturą na sprzedaż. Pozostaje w rękach mających władzę lub pieniądze. Kultura dawna, zwana ludową, była wybitnie mobilizująca. Charakteryzowała ją tożsamość twórcy i odbiorcy. Kultura masowa-medialna jest z gruntu demobilizująca. Konsument nie musi się wysilać. Kupił produkt i nim się karmi. Ta kultura nie pomaga w rozwoju. Przeciwnie: rozleniwia. Ojcowie soborowi zapowiadali, że będzie inaczej. Ale nie narzekajmy na autorów dokumentu. Raczej na siebie – bo nie podjęliśmy postawionych nam zadań jak należy. My, to jest twórcy kultury i jej odbiorcy.
The author comments upon a fragment of the pastoral constitution Gaudium et Spes concerning culture. This concerns the second chapter of the second part entitled “The Proper Development of Culture”. The commentary is written 50 years after the document was embraced by the Second Vatican Council, yet it is not intended as a jubilee commemoration. It looks at the conciliar work while taking into account what has been going on in culture over the past half century. The author highlights the unusual optimism of the conciliar fathers. He refers culture to the perfection of the human person, to the good of the community and to all of human society. They see in it a tool to perfect human talents and the way of his being with others. They state that the number of men and women aware of the fact that they create the culture of their communities is growing. The conciliar fathers seem to sing a praise hymn to culture. However, the mainstream cultural model of our times is a mass culture, that is, culture addressed to the utmost maximum number of recipients. It adjusts to their level, therefore, it resigns from the ambitions of high culture. Mass culture, due to the mediums it uses, has become media-culture. It is an over-technical culture, a culture which is for sale. It remains in the hands of those who hold power or money. The older culture, so-called “folk-culture”, was distinctively mobilizing. It was characterized by the identity of an artist and a recipient. A mass-media culture is by definition demobilizing. A consumer does not need to make any effort. He buys a product and satisfies himself with it. This type of culture does not help the individual person to grow; on the contrary, it makes him lazy. The conciliar fathers predicted that it would be different. But let us not complain about the authors of the document, rather, we should look at ourselves because we have not taken up the task properly. We, that is the creators and consumers of culture.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 75-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klątwa - kulturowe spojrzenie na kilka dzieł Juliusza Słowackiego
A Curs – Cultural Look at Several of Slowacki’s works
Autorzy:
Bojko, Pelagia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057300.pdf
Data publikacji:
2022-06-02
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura
klatwa
poezja
romantyzm
religia
culture
curse
poetry
romanticism
religion
Opis:
W odniesieniu do literatury romantyzmu polskiego temat klątwy można rozpatrywać rozmaicie. Można uznać, że klątwą dotknięty jest bohater, który nie znajduje dla siebie miejsca w świecie, że przekleństwo ciąży nad każdą postacią mediumiczną, która egzystuje na granicy świata zmysłowego i ponadzmysłowego, w istocie nigdzie nie należąc w pełni, lub też ma wiedzę wyższą, niedostępną zwykłym śmiertelnikom, co skazuje postać na pewną izolację od społeczności. W dziełach Juliusza Słowackiego przekleństwo okazuje się realizacją trzech biblijnych znaczeń hebrajskiego słowa „cherem” („klątwa”, odłączenie”) i zawsze tożsame jest z samotnością, choć ma ona wiele różnorakich podstaw i realizacji. Jest anatemą – odłączeniem, ale zawsze niezwykle drastycznym w skutkach. W odniesieniu do pojedynczych bohaterów zwykle klątwa ma realne podstawy, zaś w odniesieniu do narodu czy pokolenia przekleństwo nie zawsze ma wyraźną przyczynę, nie zawsze jest też definitywne, to znaczy – zagłada narodu nie kończy jego istnienia, ale staje się podstawą jego przyszłego odrodzenia.
In relation to the literature of Polish Romanticism, the subject of the curse can be considered in various ways: a protagonist who cannot find a place for him- self in the world might be affected by a curse, or a curse weighs on every inter- mediary form on the border of the sensual and extrasensory worlds, in fact, nowhere fully belonging, or it has higher knowledge, inaccessible to ordinary mortals, which condemns the character to some isolation from the commu- nity. An analysis of Słowacki’s works shows that they contain the realization of three biblical meanings of the Hebrew word cherem, and a curse is always identified with loneliness, although it has many different foundations and implementations. So is anathema – disconnection, but always extremely dras- tic. In relation to individual protagonists, a curse usually has a tangible basis, and for a nation or generation, a curse does not always have a clear cause, it is not always definitive, that is – the destruction of a nation does not end its exist- ence, but becomes the basis for its future revival.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 37, 2; 151-166
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturowo-religijny wymiar kwiatu lotosu
The Cultural and Religious Dimension of the Lotus Flower
Autorzy:
Szuppe, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480593.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
kultura
kwiat lotosu
religia
symbolika
lotus flower
symbolism
culture
religion
Opis:
Rośliny zajmują ważne miejsce we wszystkich kulturach i religiach świata. Posiadają nie tylko leczniczy, ale także sakralny charakter. Stają się częstym obiektem kultu, symbolem stworzenia, przemijalności, cnót. Zawierają bogatą symbolikę, ukazującą rzeczywistość ziemską oraz nadprzyrodzoną. W graficznym wyobrażeniu przedstawiają świat doczesny i transcendentny. Wywołują u odbiorcy określone myśli, zachowania, postawy. Artykuł przedstawia kulturowo-religijny wymiar kwiatu lotosu. Ukazuje jego sakralne znaczenie oraz bogatą symbolikę w poszczególnych kulturach i religiach. Dla starożytnych Egipcjan lotos oznaczał stworzenie, odrodzenie, słońce, bóstwo. W Indiach symbolizuje czystość, doskonałość, piękno, świętość. Na Dalekim Wschodzie (Chiny, Tybet) wyraża kosmiczną harmonię, jedność pierwiastków męskiego i żeńskiego. W Europie stanowi zapowiedź raju, ukazując zarazem perspektywę życia wiecznego.
Plants occupy an important place in all cultures and religions of the world. They have not only a healing character but also a sacred one. They become a frequent object of worship, a symbol of creation, transience and virtue. They contain a rich symbolism showing the earthly and supernatural reality. They depict the temporal and transcendental world in a graphic image. They evoke specific thoughts, behaviors and attitudes in the recipient. This article presents the cultural and religious dimension of the lotus flower. It shows its sacred significance as well as rich symbolism in various cultures and religiosities. For ancient Egyptians it meant creation, rebirth, sun, deity. In India it symbolizes purity, perfection, beauty, holiness. In the Far East (China, Tibet) it expresses the cosmic harmony, the unity of male and female elements. In Europe it refers to the announcement of paradise, showing the perspective of eternal life.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 107-116
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship between Spirituality, Religion, and Culture
Relacja między duchowością, religią i kulturą
Autorzy:
Platovnjak, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558443.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Religion
spirituality (Christian)
culture
solidarity
religia
duchowość (chrześcijańska)
kultura
solidarność
Opis:
The author establishes that religion, spirituality, and culture are intertwined and have a strong influence on each other. After a short introduction to basic concepts, the author first shows how spirituality is a fruit of religion and/or culture. Then the influence of spirituality on religion and culture is explored. Finally, the author also tries to show the possibility of a Christian spirituality transformation that is capable of responding to the needs of our time for a new humanity able to live in solidarity while building relationships among all human beings and all of creation.
Autor stwierdza, że religia, duchowość i kultura są ze sobą powiązane i wywierają na siebie silny wpływ. Po krótkim wprowadzeniu do podstawowych pojęć autor najpierw pokazuje, że duchowość jest owocem religii i / lub kultury. Następnie badany jest wpływ duchowości na religię i kulturę. Na koniec autor chce także pokazać możliwość transformacji chrześcijańskiej duchowości, która jest w stanie odpowiedzieć na potrzeby naszych czasów, aby nowa ludzkość mogła żyć solidarnie, budując relacje między wszystkimi ludźmi i całym stworzeniem.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 41; 117-125
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina jako środowisko przeżyć religijnych w świeckiej kulturze
The Family as an Environment of Religious Experience within Secular Culture
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37247984.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rodzina
religia
kultura
rytuał
sekularyzacja
family
religion
culture
ritual
secularization
Opis:
Rodzina jest kluczową strukturą społeczną z punktu widzenia obecności i znaczenia religii w dzisiejszej kulturze. Proces sekularyzacji spowodował poważne zmiany cywilizacyjne, które dotknęły zarówno religię, jak i rodzinę. Świeckość stała się głównym wyznacznikiem tożsamości człowieka. Badania z dziedziny antropologii kultury, socjologii religii czy teologii fundamentalnej wykazują, że teoretyczny model homo oeconomicus czy homo faber nie do końca odzwierciedla obraz egzystencji „realnego człowieka”. Pozostają w nim wciąż cechy homo religiosus, czyli człowieka odczuwającego dramat istnienia, wymiar ostateczności i tajemnicy. Poszukując sensu istnienia i znaczenia swych przeżyć, tworzy symbole, które są próbą nazwania transcendującej go rzeczywistości. W tym aspekcie rodzina jest podstawowym środowiskiem socjalizującym człowieka również w wymiarze religijnym i dającym mu możliwość doświadczenia rzeczywistości sakralnej.
The family is an essential social structure with regard to the presence and importance of religion in contemporary culture. The process of secularization has brought about significant civilizational changes that have affected both religion and the family. Secularism has become the main determinant of a modern person. Studies in cultural anthropology, sociology of religion and fundamental theology show that the theoretical models of homo oeconomicus or homo faber do not fully reflect the existence of the “real person”. A person still has some characteristics of homo religiosus, i.e. a person who feels the drama of existence, the dimension of finality and mystery. In the search for the meaning of existence and the meaning of one’s experience, one creates symbols in an attempt to name the transcendent reality. From this point of view, the family is a fundamental environment that socializes the person, also in the religious dimension, and allows him or her to experience sacred reality.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 611-624
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Odwrócony dekalog”, popękana kultura. Socjologiczne refleksje wokół kultury i religijności
“Reversed Decalogue,” Cracked Culture. Sociological Reflections on Culture and Religiosity
Autorzy:
Świątkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831389.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dekalog
moralność
kultura
religia
młodzież
Decalogue
morality
culture
religion
youth
Opis:
Postawy wobec Dekalogu wyrażające się w akceptacji lub odrzuceniu jego zasad stanowią sygnaturę kierunku przemian chrześcijańskiej cywilizacji i kultury. Wyniki ogólnopolskich socjologicznych badań empirycznych prowadzonych wśród młodzieży akademickiej w roku 2017 były przesłanką do konkluzji o dekonstrukcji Dekalogu, który podlega procedurom relatywizacji i zostaje wpisany w kulturowe przestrzenie przejścia od moralności obiektywnej do moralności subiektywnej, od moralności nakazów i zakazów do moralności swobodnych wyborów usprawiedliwianych zasadą sytuacyjnego konformizmu. Postawy wobec Dekalogu są nie tylko konsekwencją selektywnych wyborów i odrzuceń, lecz także subiektywnego komponowania i swobodnego strukturyzowania dekalogicznych zasad. „Dekalog odwrócony” ukazuje popękane fundamenty chrześcijańskiej cywilizacji i zagubione doświadczenie tożsamości kulturowej wyrażającej się w formule etsi Deus non daretur. Artykuł składa się z sześciu punktów: Wprowadzenie: Kultura i religia, Rola religii w procesach legitymizacji kultury, Dekalog w tradycji chrześcijańskiej i jego rola w kulturze, Dekalog akceptowany i odrzucany, Dekalog głęboko wierzących i systematycznie praktykujących, Wnioski.
Attitudes towards the Ten Commandments, expressed in accepting or rejecting its principles, mark the direction of changes in Christian civilization and culture. The results of nationwide sociological empirical research conducted among university students in 2017 were a premise for the conclusions on the deconstruction of the Decalogue, which is subject to relativization procedures and inscribed in the cultural spaces of transition from objective morality to subjective morality, from the morality of orders and prohibitions to the morality of free choices justified by the principle of situational conformism. Attitudes towards the Decalogue are not only a consequence of selective choices and rejections but also of subjective composing and free structuring of decalogical principles. The in-verted decalogue shows the broken foundations of Christian civilization and the lost experience of cultural identity expressed in the formula etsi Deus non daretur. The article consists of six points: Introduction: Culture and Religion, The Role of Religion in the Processes of Cultural Legitimation, The Decalogue in the Christian Tradition and its Role in Culture, Accepted and Rejected The Decalogue, The Decalogue of Deeply Believers and Systematic Practitioners, Conclusions.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2020, 48, 1; 53-78
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 65

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies