Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "readaptation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Determinanty readaptacji społecznej w narracjach byłych skazanych z Centrum Integracji „Pro Domo” w Krakowie
    Determinants of Social Readaptation in the Narratives of Ex-prisoners from the Integration Center “Pro Domo” in Krakow
    Autorzy:
    Biel, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448781.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    byli skazani
    readaptacja społeczna
    determinanty
    dom przejściowy
    narracje
    former convicts
    social readaptation
    determinants of readaptation
    halfway house
    narratives
    Opis:
    Artykuł ma na celu prezentację determinantów procesu readaptacji społecznej w narracjach byłych skazanych przebywających w Centrum Integracji „Pro Domo” w Krakowie. Analizie poddane zostaną wypowiedzi siedmiu byłych skazanych dotyczące czynników sprzyjających i blokujących skuteczną readaptację. W narracjach byłych skazanych dominuje troska o społeczne funkcjonowanie ze szczególnym naciskiem na odbudowanie, jeśli to możliwe, więzi rodzinnych, podjęcie pracy i samodzielne utrzymanie się. Istotne staje się też pokonanie uzależnienia od środków odurzających. Mimo że badani doświadczają codziennych trudności, podejmują jednak wysiłek powrotu do społeczeństwa i ułożenia sobie życia na wolności. Sprzyja temu pobyt w domu przejściowym, który staje się dla nich szansą. We wnioskach autor prezentuje rekomendacje dla praktyki resocjalizacyjnej. Readaptacja asystowana daje o wiele większe szanse skutecznej readaptacji społecznej, niż pozostawienie byłego skazanego samemu sobie.
    The article aims to present the determinants of the process of social readaptation in the narratives of ex-prisoners from the “Pro Domo” Integration Center in Krakow. The analysis will cover the statements of seven ex-prisoners regarding factors which favor and block effective readaptation. The narratives of former convicts are dominated by concern for social functioning, with a special emphasis on rebuilding, if possible, family ties, taking up work and independent living. It is also important to overcome addiction to intoxicants. Despite the fact that the respondents experience everyday difficulties, they make the effort to return to society and set up a life of freedom. This is facilitated by staying in a halfway house, which represents an opportunity for them. In the conclusions, the author presents recommendations for resocialization practice. Assisted readaptation provides a much greater chance of effective social readaptation than leaving the ex-prisoners to themselves.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 159-174
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Readaptacja społeczna byłych skazanych. Dyskusje wokół projektu realizowanego w województwie lubuskim
    Social readaptation of former convicts. Discussions around the project implemented in Lubuskie Province
    Autorzy:
    Łukasik, Joanna Małgorzata
    Nowosad, Inetta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369731.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-01
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    readaptacja społeczna
    projekt readaptacji
    kreatywna resocjalizacja
    wsparcie społeczne byłych skazanych
    social readaptation
    readaptation project
    creative resocialisation
    social support for former convicts
    Opis:
    W prezentowanym artykule skoncentrowano się na działaniach wspierających funkcjonowanie w przestrzeni społecznej byłych skazanych. Odnosząc się do założeń kreatywnejresocjalizacji, uznano że proces readaptacji rozpoczęty podczas izolacji powinien być kontynuowany po opuszczeniu zakładu karnego i obejmować: samodzielny rozwój jednostki,budowanie relacji z otoczeniem społecznym, aktywność zawodową oraz kulturalno-oświatową, odpowiedzialność i samostanowienie. Wskazane obszary pracy wymagają indywidualizacji oddziaływań resocjalizacyjnych oraz współpracę wielu specjalistów i instytucji. Uwzględniając powyższe poddano dyskusji efektywność projektu „Koordynacja procesu readaptacjispołecznej i zawodowej osób opuszczających jednostki penitencjarne w województwie lubuskim”. Celem przeprowadzonych badań było rozpoznanie mocnych i słabych stron projektuw perspektywie indywidualnych narracji odzwierciedlonych w doświadczeniach osób będących opiekunami skazanych przebywających na wolności, a objętych projektem. Główne pytanie badawcze przyjęło postać: Jakie są mocne i słabe strony projektu w perspektywie pozytywnej readaptacji osadzonych przebywających na wolności? W badaniach zastosowano metodę wywiadu indywidualnego z 18 opiekunami byłych skazanych, wybranych w sposób losowy. 1 Projekt pt. „Koordynacja procesu readaptacji społecznej i zawodowej osób opuszczających jednostki penitencjarne w województwie lubuskim” współfinansowany przez UE ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego – Lubuskie 2020. Oś Priorytetowa 7. Równowaga społeczna, Działanie 7.3 Programy aktywnej integracji realizowane przez inne podmioty. RPLB.07.03.00-08-0007/18-00. W wyniku analizy i interpretacji wyników badań uznano, że projekt uzupełnił brakujące ogniwa między instytucjami o zintensyfikowane wsparcie socjalne, miękkie i zawodowe. Stanowił również alternatywę dla stosunkowo ubogiej praktyki wsparcia nad rozwojem osobistym byłych osadzonych, ich wizerunkiem, przekwalifikowaniem.
    The article focuses on activities supporting the functioning of former convicts in the social space. Referring to the assumptions of creative resocialisation, it was recognised that the process of readaptation initiated in the course of isolation must be continued after leaving the prison and as such, it should include: independent development of former convicts, building relationships with their social environment, their professional, cultural and educational activity, responsibility and self-determination. The indicated procedural guidelines suggest individualisation of social rehabilitation as well as cooperation of many specialists and institutions. Having taken all of the above into account, the effectiveness of the project: «Coordination of the process of social and professional readaptation of individuals leaving penitentiary institutions in the Lubuskie Province» was discussed. The aim of the study was to identify the strengths and weaknesses of the project as expressed in the narratives of guardians of convicts who had left penitentiary institutions and had been enrolled in the project. The main research question was formulated in the following manner: What are the strengths and weaknesses of the project in terms of positive readaptation of prisoners after leaving their penitentiary institution? The study used a method of individual interviews with 18 randomly selected guardians of former convicts. As a result of the analysis, it was recognised that the project had filled in the empty space between institutions with intensified social, soft and professional support. It also was recognised as an alternative to the insofar relatively poor practice of supporting former prisoners’ personal development, self-image and retraining potential.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 273-295
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Praca socjalna jako czynnik wspierający readaptację społeczną skazanych w polskim systemie penitencjarnym
    Autorzy:
    Sarzała, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111918.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    social work
    social readaptation
    convicts
    penitentiary system
    praca socjalna
    readaptacja społeczna
    skazani
    system penitencjarny
    Opis:
    W artykule podjęto zagadnienie pracy socjalnej z osobami skazanymi odbywającymi karę pozbawienia wolności, które nie tylko przejawiają liczne deficyty o charakterze psychospołecznym, lecz także w warunkach izolacji więziennej mają ograniczony dostęp do ważnych zasobów, dóbr i aktywności oraz mają ograniczone możliwości zaspokajania swoich podstawowych potrzeb. W badaniach skoncentrowano się na ukazaniu pracy socjalnej jako czynnika wspomagającego readaptację społeczną skazanych w odniesieniu do polskiego systemu penitencjarnego. Celem jest ustalenie, na ile polski system penitencjarny uwzględnia pracę socjalną jako czynnik wspierający proces readaptacji społecznej skazanych. W pierwszej części readaptacja społeczna skazanych jest analizowana jako cel pracy socjalnej. Następnie podjęto próbę krytycznej analizy obecnego modelu pracy socjalnej z więźniami oraz rozważono potrzebę wprowadzenia pracy socjalnej do polskiego systemu penitencjarnego w szerszym niż dotychczas zakresie. Wnioski z przeprowadzonej analizy wskazują, że praca socjalna, mimo że stanowi istotny czynnik wspierający readaptację społeczną skazanych, nie jest w pełni uwzględniona w obecnym modelu pracy penitencjarnej ze skazanymi. Model ten tylko w podstawowym zakresie zapewnia wsparcie socjalne skazanym w ramach pomocy postpenitencjarnej. W związku z tym wskazano na potrzebę opracowania i wdrożenia modelu pracy socjalnej z więźniami, który pozwalałby na ścisłą współpracę systemów penitencjarnego i pomocy społecznej, także z udziałem innych podmiotów. W modelu tym należy uwzględnić konieczność pełnej diagnozy sytuacji społeczno-ekonomicznej skazanych oraz innych problemów mogących stanowić źródło zaburzeń w ich procesie społecznej readaptacji.
    The article addresses the issue of social work with prisoners who not only manifest numerous psychosocial deficits but also in conditions of prison isolation have limited access to important resources, goods activities and have limited opportunities to meet their basic needs. The study focused on presenting social work as a factor supporting the social readaptation of convicts in relation to the Polish penitentiary system. The aim is to determine to what extent the Polish penitentiary system takes into account social work as a factor supporting and conditioning the process of social readaptation of prisoners. In the first part, the social readaptation of convicts is analyzed as the aim of social work. Then, an attempt was made to critically analyze the existing model of social work with prisoners and the need to introduce social work to the Polish penitentiary system to a wider extent than before was considered. The conclusions from the analysis indicate that social work, although it is an important factor supporting the social readaptation of prisoners, is not fully taken into account in the current model of penitentiary work with convicts. This model only provides basic social support to convicts as part of post-penitentiary assistance. Therefore, the need was indicated to develop and implement a model of social work with prisoners that would allow for close cooperation between the penitentiary and social welfare systems, also with the participation of other entities. This model should take into account the need for a full diagnosis of the socio-economic situation of convicts and other problems that may be a source of disturbances in their social readaptation process.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2024, 37, 1; 153-168
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    E-learning for Prisoners. Experience from Sweden, Norway, Poland, Finland and Germany
    E-learning dla skazanych. Doświadczenia ze Szwecji, Norwegii, Polski, Finlandii i Niemiec
    Autorzy:
    Becker-Pestka, Daria Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2128695.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    edukacja
    osadzeni
    e-learning
    nowoczesne technologie
    readaptacja społeczna
    education
    convicts
    modern technologies
    social readaptation
    Opis:
    In the following article a discussion on the use of e-learning in education of convicts is presented. The topic discussed by the Author is connected with the fact that the use of new media in education at present has become a common solution applied also to educate inmates. E-learning is a current form of education andvocational training. It provides improvement of contemporary culture in education applied at penitentiary institutions to educate convicts. E-learning helps and lets prisoners obtain education and to update education differences. As a method of education, it requires users’ autonomy and self-discipline while working with the use of digital platforms. Education must respond to different needs expressed by the evolving knowledge society. It mainly concerns education of people at risk of social exclusion, e.g. convicts. It is related to the need of dealing with and solving problems that pertain to such issues as increasing possibilities of the media in the area of generating, processing and creating information. The aim of the article is also to describe the use of e-learning in European countries such as Sweden, Norway, Poland, Finland and Germany. These countries were selected for the analysis because they appreciate modern technologies in penitentiary work. They change and develop the solutions. The experience in the use of e-learning in penitentiary work with inmates in Sweden, Norway, Poland, Finland and Germany is different. The aim of the article is also to show how modern technology can be applied in working with convicts. E-learning becomes a tool used for preventing exclusion. Development of various technologies makes it possible to support convicts and prison staff members in the process involving correctional activities. Technologies offer a chance to return or to start work, to continue education, to meet the needs of one’s family, to have an active life in accordance with the social principles after leaving prison. E-learning provides people who have been isolated in prison with a real chance to acquire qualifications. Hence, social issues, family interests, individual interests, business and modern technological solutions are combined in the same field. Coherent and efficient activities come as a challenge to those who perform them and to the society; however, these activities support the process of social rehabilitation.
    W poniższym artykule przedstawiono dyskusję na temat wykorzystania e-learningu w edukacji skazanych. Temat poruszany przez Autorkę wiąże się z faktem, że wykorzystanie nowych mediów w edukacji stało się obecnie powszechnym rozwiązaniem stosowanym także w edukacji osadzonych. E-learning to aktualna forma edukacji i szkolenia zawodowego. Zapewnia doskonalenie współczesnej aktywności w edukacji stosowanej w zakładach penitencjarnych do kształcenia skazanych. E-learning pomaga i umożliwia osadzonym zdobywanie wykształcenia oraz aktualizowanie różnic edukacyjnych. Jako metoda edukacji wymaga autonomii i samodyscypliny użytkowników podczas pracy z wykorzystaniem platform cyfrowych. Edukacja musi odpowiadać na różne potrzeby wyrażane przez rozwijające się społeczeństwo wiedzy. Dotyczy to głównie edukacji osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, m.in. skazanych. Wiąże się to z potrzebą radzenia sobie i rozwiązywania problemów, które dotyczą m.in. zwiększania możliwości mediów w zakresie generowania, przetwarzania i tworzenia informacji. Celem tekstu jest opis wykorzystania e-learningu w uczeniu się osób osadzonych na przykładzie wybranych państw europejskich takich jak Szwecja, Norwegia, Polska, Finlandia czy Niemcy. Kraje te zostały wybrane, ponieważ doceniają nowoczesne technologie w pracy penitencjarnej. Zmieniają i rozwijają rozwiązania. Doświadczenia w wykorzystaniu e-learningu w pracy penitencjarnej z osadzonymi w Szwecji, Norwegii, Polsce, Finlandii i Niemczech są różne. Celem jest również pokazanie, jak nowoczesna technologia może być wykorzystana w pracy ze skazanymi. E-learning staje się narzędziem przeciwdziałającym wykluczeniu. Rozwój technologii pozwala na wspieranie osadzonych i kadry jednostek w prowadzonym procesie działań korekcyjnych. Technologie dają szansę na powrót bądź rozpoczęcie pracy, kontynuowanie nauki, zaspokojenie potrzeb rodziny, aktywne życie zgodnie z zasadami życia społecznego po opuszczeniu jednostki. E-learning stwarza realną szansę na zdobycie kwalifikacji osobom pozostającym w warunkach izolacji. Łączą się w jednym obszarze kwestie społeczne, interesy rodziny, jednostki, biznes i nowoczesne rozwiązania technologiczne. Spójne i skuteczne działania są wyzwaniem dla ich realizatorów i społeczeństwa ale także wspierają proces resocjalizacji.
    Źródło:
    International Journal of Research in E-learning IJREL; 2022, 8, 1; art. no. IJREL.2022.8.1.09
    2451-2583
    2543-6155
    Pojawia się w:
    International Journal of Research in E-learning IJREL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzrost potraumatyczny jako wskaźnik gotowości do zmiany w procesie readaptacji społecznej
    Autorzy:
    Wolińska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835571.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-17
    Wydawca:
    Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
    Tematy:
    readaptacja społeczna
    przestępczość
    wzrost potraumatyczny
    zmiana
    badania biograficzne
    social readaptation
    crime
    posttraumatic growth
    change
    biographical research
    Opis:
    Wzrost potraumatyczny jest konstruktem rozpatrywanym w kategoriach wzrostu skoncentrowanego na działaniu, następującego po wydarzeniu krytycznym, traumatyzującym. Wiadomo, że narażenie na stresujące i traumatyczne wydarzenia może mieć poważne i przewlekłe konsekwencje psychologiczne i fizjologiczne. Jednocześnie, pamiętając o cierpieniu często powodowanym przez traumę, istnieje coraz więcej dowodów świadczących o wzroście potraumatycznym – pozytywnych zmianach, które mogą wystąpić u osób, które doświadczyły traumy. Zdania na temat tego, czyuwięzienie może być krytycznym wydarzeniem w życiu przestępców, którzy go doświadczają, są wśród badaczy podzielone, co wynika między innymi z rozważań dotyczących indywidualnych różnic w odpowiedzi na potencjalną traumę, ale także z uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy potraumatyczny wzrost odzwierciedla rzeczywiste zmiany w życiu, czy też jest jedynie retrospektywną reakcją na ból doświadczony podczas procesu zdrowienia. Niemniej empiryczne zainteresowanie długotrwałymi i skumulowanymi skutkami uwięzienia nieczęsto znajdowało się w centrum uwagi badaczy. Celem prezentowanego badania było ewentualne zidentyfikowanie potraumatycznego wzrostu w historiach życiowych osób osadzonych po raz pierwszy. Wykorzystano wywiady przeprowadzone z sześcioma dorosłymi mężczyznami, osadzonymi po raz pierwszy w jednostkach penitencjarnych, w okresie do sześciu miesięcy przed przewidywanym opuszczeniem przez nich zakładu karnego, więc w czasie zintensyfikowanego oddziaływania w kierunku przygotowania się osoby do wyjścia na wolność. Uzyskane dane zostały przeanalizowane tematycznie w nurcie hermeneutyczno-fenomenologicznym, w którego obszarze mieszczą się badania nad aktualnym życiem człowieka. W narracjach niektórych osadzonych udało się zidentyfikować doświadczenia charakterystyczne dla wzrostu potraumatycznego. Identyfikacja ta może przyczynić się do zrozumienia i ułatwienia udanej readaptacji osób poddanych izolacji penitencjarnej. Na podstawie tych wstępnych ustaleń, zaproponowano implikacje prakseologiczne.
    Posttraumatic growth is a construct considered in terms of action-focused growth following a critical, traumatizing event. It is known that exposure to stressful and traumatic events can have severe and chronic psychological and physiological consequences. At the same time, while keeping in mind the suffering often caused by trauma, there is also growing evidence of posttraumatic growth – positive changes that can occur in people who have experienced trauma. Opinions on whether incarceration can be a critical event in the lives of offenders who experience it are divided among researchers, due in part to considerations of individual differences in response to potential trauma, but also to legitimate doubts about whether posttraumatic growth reflects real life changes or is merely a retrospective response to pain experienced during the healing process. However, empirical interest in the long-term and cumulative effects of incarceration has not often been the focus of researchers’ attention. The purpose of the study presented here was to possibly identify posttraumatic growth in the life stories of firsttime incarcerated individuals. It used interviews conducted with six adult males incarcerated for the first time in correctional units up to six months prior to their anticipated release from prison, so during a time of intensified interaction toward the person’s preparation for release. The data obtained were analyzed thematically in the hermeneuticphenomenological stream, in the area of which the study of current human life falls. In the narratives of some inmates, it was possible to identify experiences characteristic of posttraumatic growth. This identification may contribute to understanding and facilitating the successful readaptation of individuals subjected to correctional isolation. Based on these preliminary findings, praxeological implications are offered.
    Źródło:
    Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2021, 14; 267-279
    2353-1266
    2449-7983
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo. Edukacja. Język
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Resocjalizacyjny wymiar dozoru elektronicznego jako nieizolacyjnego modelu wykonywania kary pozbawienia wolności
    Autorzy:
    Sarzała, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606593.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    electronic monitoring, social readaptation, prison, penitentiary rehabilitation
    dozór elektroniczny
    readaptacja społeczna
    zakład karny
    resocjalizacja penitencjarna
    Opis:
    In this paper pointed out the specific functioning of electronic surveillance in the Polish model legislation with special emphasis on the role of this system in the rehabilitation of people covered by it. This article aims to analyze aspects of the rehabilitation of electronic surveillance as an alternative to the currently dominant model of the insulation of imprisonment in a prison as a total institution. The author also pointed to the need to increase the efficiency of electronic surveillance by the introduction of treatment programs that increase the chance of a fuller social rehabilitation of people who are covered by this system.
    W niniejszym opracowaniu ukazano specyfikę funkcjonowania dozoru elektronicznego w polskim modelu prawnym ze szczególnym uwzględnieniem roli tego systemu w resocjalizacji osób nim objętych. Celem artykułu jest analiza aspektów resocjalizacyjnych dozoru elektronicznego jako alternatywny dla dominującego aktualnie izolacyjnego modelu wykonywania kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego jako instytucji totalnej. Wskazano także na potrzebę zwiększenia efektywności dozoru elektronicznego przez wprowadzenie programów resocjalizacyjnych, które stwarzają większe szanse na pełniejszą readaptację społeczną osób objętych tym systemem.
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 2
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadzieja i własna skuteczność w procesie odstąpienia od przestępczości
    Hope and self-efficacy in the process of desistance from crime
    Autorzy:
    Biel, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371233.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-19
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    Odstąpienie od przestępczości
    nadzieja
    własna skuteczność
    readaptacja społeczna
    Desistance from crime
    hope
    self-efficacy
    social readaptation
    Bibliografia
    Opis:
    Proces odstąpienia od przestępczości sytuuje się między indywidualnymi wyborami człowieka a jego udziałem w szerszym życiu społecznym. Sukces zależy więc zarówno od czynników indywidualnych, jak i społecznych, które oddziałują na człowieka z zewnątrz. Wśród czynników subiektywnych coraz większą rolę odgrywa kategoria nadziei i własnej skuteczności. Badania wykazują, że osoby, u których zdiagnozowano wysoki poziom nadziei i własnej skuteczności, lepiej radzą sobie w sytuacjach trudnych i mają większe szanse na wyjście na prostą. Artykuł przedstawia badania przeprowadzone wśród 90 skazanych odbywających karę po raz pierwszy. Celem badań był pomiar poziomu nadziei i własnej skuteczności oraz wykazanie związku między zmiennymi. Połowa badanych osiągnęła wysoki poziom nadziei i własnej skuteczności, nadzieja zaś jest istotnym predyktorem własnej skuteczności.  
    The process of desistance from crime is placed between individual human choices and his participation in wider social life. Success depends therefore on both individual and social factors that affect the person from outside. Among the subjective factors, the category of hope and self-efficacy plays a more and more important role. Research shows that people who are diagnosed with a high level of hope and self-efficacy can cope better in difficult situations and have a better chance of going straight. The article presents research conducted among 90 convicts serving their sentences for the first time. The aim of the research was to measure the level of hope and self-efficacy and to show the relationship between variables. Half of the respondents achieved a high level of hope and self-efficacy, and hope is a significant predictor of their own effectiveness.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2018, 16; 65-77
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systemowe rozwiązania w zakresie readaptacji społecznej więźniów w Republice Czeskiej
    System Solution for Social Readaptation of Prisoners in the Czech Republic
    Autorzy:
    Jůzl, Miloslav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365364.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    penitencjarystyka
    readaptacja społeczna
    programy postępowania z więźniami
    post-penitentiary
    social readaptation
    procedures for dealing with prisoners
    Opis:
    Autor omawia programy postępowania ze skazanymi ukierunkowane na ułatwienie i przyspieszenie powrótu więźniów do społeczeństwa. Programy te uwzględniają następujące elementy: wychowanie umysłowe, wychowanie moralne, wychowanie przez pracę, wychowanie estetyczne i wychowanie fizyczne. Autor uwypuklił i podkreślił znaczenie kompleksowej diagnozy, zawierającej ocenę społeczną, psychologiczną, pedagogiczną i medyczną skazanych w procesie programowania indywidualnych oddziaływań naprawczych z uwzględnieniem rozpoznania czynników ryzyka powrotności do przestępstwa. Istotnym elementem standardowego programu postępowania jest organizowanie aktywności w czasie wolnym poprzez rozwijanie zainteresowań, hobby i upodobań skazanego. Ponadto w artykule zaprezentowany jest elektroniczny projekt SARPO, system opieki postpenitencjarnej oraz ocena efektów ostatniej amnestii w Czechach.
    The author discusses the programmes for the treatment of prisoners aimed at facilitating and accelerating prisoners’ return to society. These programmes include the following aspects: intellectual education, moral education, education through labor, aesthetic education and physical education. The author highlighted and stressed the importance of comprehensive diagnosis, containing a social, psychological, pedagogical and medical assessment of convicts in the process of programming individual remedial interactions, including the recognition of risk factors of recidivism. An important part of the standard procedure is to organize activities in free time by developing interests, hobbies and preferences of the convict. In addition, the article presents the electronic project SARPO, a post-penitentiary care system, as well as an assessment of the effects of the recent amnesty in the Czech Republic.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2015, 10; 81-97
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki wspierające readaptację społeczną sprawców przestępstw seksualnych wobec dzieci na przykładzie programu Circles of Support and Accountability – przegląd badań
    Factors supporting social readaptation of sex offenders on the example of the Circles of Support and Accountability program – research review
    Autorzy:
    Sadowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129043.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
    Tematy:
    przestępstwa seksualne
    readaptacja społeczna
    program Circles of Support and Accountability
    sexual crimes
    social readaptation
    Circles of Support and Accountability program
    Opis:
    Wprowadzenie. Kanadyjski program Circles of Support and Accountability (CoSA) skierowany jest do sprawców poważnych przestępstw seksualnych, których ofiarami są dzieci. Program realizowany jest w społeczności lokalnej, do której wraca były więzień i w której otacza się go wsparciem, uczy odpowiedzialności za swoje czyny oraz pomaga przezwyciężyć bariery w procesie powrotu do życia na wolności. Wszystkich tych zadań podejmuje się grupa wolontariuszy, nazywana kręgiem, której członkowie dobrowolnie deklarują gotowość niesienia pomocy byłemu więźniowi w powrocie do społeczeństwa i przyczyniają się do ochrony społeczności, w której ten człowiek przebywa. Cel. Celem artykułu jest prezentacja założeń programu oraz wybranych czynników wspierających readaptację społeczną sprawców przestępstw seksualnych w programie CoSA. Materiały i metody. Artykuł został przygotowany w oparciu o analizę badań nad wybranymi czynnikami efektywności programu CoSA. Wyniki. Z dotychczas przeprowadzonych badań wynika, że takie czynniki, jak: odpowiednie przygotowanie wolontariuszy niosących pomoc, wywoływanie zmian o charakterze poznawczym u sprawców i w społeczności, motywacja zarówno wolontariuszy, jak i więźniów, a także zbudowanie sieci wsparcia w najbliższym otoczeniu byłego skazanego, pozwala zredukować ryzyko powrotu do przestępstwa seksualnego sprawców objętych programem o kilkadziesiąt procent w porównaniu do sprawców spoza programu.
    Introduction. The Canadian Circles of Support and Accountability (CoSA) program is aimed at perpetrators of serious sexual crimes involving children. The program is implemented in the local community to which the former prisoner returns and where he is supported, accepts responsibility for his behaviour and is helped to overcome barriers in the process of returning to life in freedom. All these tasks are taken up by a group of volunteers, known as a circle, whose members voluntarily declare their readiness to help the former prisoner return to society and to protect the community in which he lives. Aim. The aim of the article is to present the basic information, as well as selected factors supporting the social readaptation of sex offenders in the CoSA program. Materials and methods. The article was prepared based on the analysis of research on selected factors of the effectiveness of the CoSA program. Results. The research conducted so far shows that such factors as: appropriate preparation of volunteers providing support, inducing cognitive changes in the perpetrators and in the community, motivation of both volunteers and prisoners, as well as building a support network for former convicts helps to reduce the risk of the return to the sexual offences of the perpetrators covered by the program by several dozen percent compared to perpetrators from outside the program.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2020, XXIII, (2/2020); 217-228
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Samodzielne Proces usamodzielnienia w doświadczeniach biograficznych byłych wychowanek placówek resocjalizacyjnych
    Independent. The process of self-empowerment in biographical experiences of former pupils of resocialization institutions
    Autorzy:
    Jaros, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371271.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-19
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    Procedura usamodzielnienia
    młodzieżowe ośrodki wychowawcze
    readaptacja społeczna
    młodzież niedostosowana społecznie
    process of self-empowerment
    youth educational cente
    social readaptation
    socially maladjusted adolescents
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest procesowi usamodzielniania się kobiet, które w przeszłości przebywały w placówkach resocjalizacyjnych. Do zilustrowania poruszanej tematyki wykorzystane wywiady narracyjne (wraz z właściwa procedurą analityczną F. Schütze) przeprowadzone z kobietami, które w przeszłości przebywały w młodzieżowym ośrodku wychowawczym. W oparciu o analizę uzyskanego materiału dokonano rekonstrukcji sposobów realizacji różnych form wsparcia w ramach procedury usamodzielnienia byłych wychowanek, tak jak ujawniały się one w ich indywidualnych doświadczeniach biograficznych. Z jednej strony procedura usamodzielnienia sprzyja readaptacji społecznej rozumianej jako przystosowanie się do czynnego życia poprzez pełnienie ról społecznych. Z drugiej strony takie formy wsparcia jak pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki, która nie umożliwia samodzielnego życia i odpowiednie warunki mieszkaniowe w lokalach socjalnych, które lokują osoby w „patologicznej przestrzeni społecznej” stanowią o swoistej grze pozorów świadczonej pomocy.
    Article is about the self-empowerment process of woman, who in the past were under control of formal institutions. To illustrate the raised issues ten narrative interviews (including appropriate analytical procedure F. Schütze) were conducted with women who were in youth educational center in the past. On the basis of this analysis I conducted a reconstruction of methods of supporting in process of self- empowerment revealed in individual experiences of the examined individuals. On the one hand, the process of self-empowerment promote (facilitates) social readaptation. On the other hand, the financial help on continuing education which doesn’t link to independent life and help to obtaining adequate housing, including a social house usually allocated people in dysfunctional society, it is only seeming to help.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2018, 16; 141-156
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kreowanie działań społecznych o charakterze resocjalizacyjno-readaptacyjnym.Podejście sieciowo-systemowe
    Creating social action that is resocialising-readaptative in character. The network-system approach
    Autorzy:
    Nowak, Beata Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371645.pdf
    Data publikacji:
    2014-07-30
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    resocjalizacja
    readaptacja społeczna
    idea klasteringu
    efekt synergii
    podejście sieciowo-systemowe
    social rehabilitation and readaptation
    the idea of clustering
    synergistic effect
    network and system approach
    Opis:
    Autorka artykułu dokonuje próby zaadaptowania idei i teorii klastrów do obszaru działania resocjalizacyjno-readaptacyjnego oraz wskazuje na możliwości uwolnienia efektu synergii zwiększającego skuteczność oddziaływań oraz efektywność instytucji działających na rzecz resocjalizacji i readaptacji społecznej osób skazanych i ich rodzin. Podkreśla przy tym wagę prowadzenia równoległych, sieciowo-systemowych oddziaływań o charakterze resocjalizacyjno-readaptacyjnym wobec osób skazanych i ich rodzin.
    The author attempts to adapt the ideas and theory of clusters to the area of resocialisation-readaptation work and points to the possibility of releasing the synergistic effect to enhance the successfulness? of institutions in the social rehabilitation and social /reintegration/ of convicted persons and their families. This stresses the importance of conducting parallel, network- system operations of a resocialising-readaptative nature aimed at convicted persons and their families.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2014, 7; 29-44
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucjonalny wymiar kurateli sądowej w kształtowaniu poczucia bezpieczeństwa społecznego
    Autorzy:
    Gogacz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830420.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    public safety
    moral norms
    moral values
    judicial guardianship
    moral relativism
    social readaptation
    threats
    state entities
    bezpieczeństwo publiczne
    normy i wartości moralne
    kuratela sądowa
    relatywizm moralny
    readaptacja społeczna
    zagrożenia
    podmioty państwowe
    Opis:
    Społeczny potencjał bezpieczeństwa, to wypadkowa wielu uwarunkowań i czynników, do których w pierwszej kolejności należy zaliczyć: strukturę społeczną i demograficzną, nierówności, konflikty społeczne, aktywność społeczeństwa obywatelskiego, w tym wszelkiego rodzaju działalność instytucjonalną i pozainstytucjonalną państwa. A zatem kształtowanie poczucia odpowiedzialności za bezpieczeństwo społeczne leży w jego interesie i dotyczy wszystkich obywateli. Z kultury społeczeństwa wyrasta kapitał w postaci wartości i norm współżycia społecznego. Świadomość społeczna połączona z aktywnością, kompetencjami i wysokimi kwalifikacjami człowieka jest nieodzownym elementem warunkującym rozwój społeczeństwa obywatelskiego, dla którego kwestie bezpieczeństwa stanowią fundament egzystencjalny. Zależny jest od wielowymiarowej współpracy podmiotów publicznych, a także od samodzielności myślenia i uczciwości samych obywateli. Ocena norm postępowania współczesnego społeczeństwa bywa niezwykle trudna i złożona. W dobie relatywizmu moralnego i upadku wartości potrzeby bezpieczeństwa społecznego nabierają szczególnego znaczenia. W tej niezwykle skomplikowanej rzeczywistości ochrona jednostki, a szczególnie rodziny, przed wszelkiego rodzaju patologiami społecznymi powinna być fundamentalnym zadaniem państwa i jego instytucji. Bez wątpienia, jedną z nich jest kuratela sądowa, dla której tego typu cele w procesie resocjalizacji nieletnich są najważniejsze. Instytucja, której główne zadania opierają się na działalności wspomagającej, wychowującej i kontrolującej sprawców czynów zabronionych i ich rodziny. 
    The public safety potential depends on many conditions and factors, most importantly on the social and demographic structure, inequalities, social conflicts, civic society activity and all kinds of institutional and non-institutional state initiatives. Therefore, shaping a sense of responsibility for the public security is in the best social interest and it applies to all citizens. The social capital grows from the social culture in the form of values and norms of coexistence. Social awareness combined with activity, competence and high human qualifications is an indispensable element conditioning the development of a civil society. It depends on the multidimensional cooperation of the public entities, as well as the independence of thinking and the integrity of the citizens themselves. However, the evaluation of the norms of conduct of modern society can be extremely difficult and complex. In the era of moral relativism and the value crisis the need of public security acquire a special significance. In this extremely complex reality the protection of the individual, and especially of the family, against all kinds of social pathology should be a major task for the state and its institutions. Undoubtedly, one of them is court guardianship whose aim is to facilitate the process of resocialisation of minors. It is a legal institution focused on the young offenders and their families which offers them support education and supervision.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2019, 53; 199-210
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies