Temat: radiolaria - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Notes on the Occurrence of Tintinnid Ciliates, and the Nasselarian Radiolarian Amphimelissa setosa of the Marine Microzooplankton, in the Chukchi Sea (Arctic Ocean) Sampled each August from 2011 to 2020
Autorzy:: Dolan, John R.
Moon, Jong-Kuk
Yang, Eun Jin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041957.pdf
Data publikacji:: 2021-08-05
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Microzooplankton
plankton
tintinnida
radiolaria
polar seas
Opis:: Here we summarize the results from 10 cruises in the Chukchi Sea, in August, each year from 2011 to 2020. Samples for the qualitative analysis of the microzooplankton were obtained from stations located across the Chukchi Sea using a 20µm plankton net. Conditions encountered, in terms of sea ice coverage and chlorophyll concentrations, varied widely from year to year without any obvious relationship with the composition of the microzooplankton assemblage. Examining a total of 242 samples gathered, we found a total of 44 tintinnid species (morphologically distinct forms). Plotting cumulative number of tintinnid species encountered vs cumulative number of samplings gave a typical species accumulation curve showing no sign of saturation suggesting that continued sampling in the Chukchi Sea will likely yield increases in the tintinnid species catalogue. The tintinnid species found ranged widely in lorica opening diameters (LOD) from about 11 µm to 80 µm in diameter. However, the median size of the LOD of the tintinnid assemblages varied little from year to year ranging only from about 30 µm to 40 µm. Most of the forms encountered were found in samples from only 1 or 2 cruises. Very few forms were found every year throughout the 10 years of sampling. These were 5 species of tintinnids (Acanthostomella norvegica, Leprotintinnus pellucidus, Pytchocylis obtusa, Salpingella acuminata, Salpingella faurei) and the nasselarian radiolarian Amphimelissa setosa. Examples of the morphological variability observed among individuals of Acanthostomella norvegica and Pytchocylis obtusa within single samples are shown with some individuals easily confused with forms described as other species are shown. To our knowledge, our data are the most extensive data set on Chukchi Sea microplankton. We provide all of the data recorded, which may serve as a baseline from which to assess changes projected in Arctic Sea systems, in a supplementary data file.
Źródło:: Acta Protozoologica; 2021, 60; 1-11
1689-0027
Pojawia się w:: Acta Protozoologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Stratigraphical and ecological significance of Early Eocene radiolarians from the Subsilesian Series, Polish Flysch Carpathians
Znaczenie stratygraficzne i ekologiczne wczesnoeoceńskich radiolarii z serii podśląskiej, polskie Karpaty fliszowe
Autorzy:: Bąk, M.
Barwicz-Piskorz, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/191992.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:: radiolaria
biostratigraphy
EECO
lower Eocene
Carpathians
Opis:: Variegated shales in the Early Eocene hemipelagic deposits of the Subsilesian series, Polish part of the Western Carpathians, have yielded rich siliceous microfossils comprising abundant radiolarians and rare diatoms. Forty-three radiolarian taxa have been recognised. One new radiolarian species, Amphisphaera subsilesianensis n. sp. was described. The assemblage represents the Phormocyrtis striata striata radiolarian Zone of the tropical oceans. The deposits investigated have also yielded abundant agglutinated foraminifera which correlate with the lower Eocene Saccamminoides carpathicus foraminiferal Zone. The radiolarian assemblage comprises a low content of taxa characterising cool, oligotrophic water masses which also occur in the upper Paleocene deposits of the Subsilesian series. Most part of the assemblage is represented by abundant radiolarian species characteristic of tropical domain, which may indicate the incursion of warm water masses into the Subsilesian Basin during the Early Eocene Climatic Optimum Period.
Radiolarie eoceńskie z polskich Karpat fliszowych są stosunkowo słabo poznane. Istnieje tylko kilka prac dotyczących tych mikroskamieniałości z eocenu jednostki skolskiej (Bąk, 1995; Bąk et al., 1997; Rajchel et al., 1999). Prezentowany zespół radiolarii pochodzi z utworów dolnego eocenu jednostki podśląskiej, odsłaniających się w potoku Czerwin, w obrębie okna tektonicznego Wiśniowej (Fig. 1A, B). W odsłonięciu widoczne są utwory górnokredowych margli z Węglówki oraz paleogeńskich piaskowców z Czerwina, oraz zielonych i pstrych łupków (Fig. 2). Radiolarie zostały znalezione w zielonkawych łupkach ilastych należących do serii łupków pstrych, ponad pierwszą odsłaniającą się w profilu wkładką bentonitu (Fig. 1C). Badany zespół radiolarii obejmuje 43 gatunki należące do czterech rodzin z rzędu Nassellaria (Trissocyclidae, Arthostrobiidae, Pterocorythidae i Eucyrtidiidae) i do pięciu rodzin z rządu Spumellaria (Actinommidae, Phacodiscidae, Sponguridae, Spongodiscidae i Porodiscidae) (Figs 3-6). Wyróżniono także nowy gatunek - Amphisphaera subsilesianensis n. sp. (Fig. 3G-I). Na podstawie obecności wielu charakterystycznych gatunków promienic jak: Calocycloma ampulla (Ehrenberg), Buryella clinata Foreman, Phormocyrtis striata striata Brandt, Lychnocanium bellum (Clark & Campbell), L. auxilla Foreman, L. babylonis (Clark & Campbell), Amphisphaera minor (Clark & Campbell), Amphisphaera coronata (Ehrenberg), badany zespół zaliczono do zony radiolariowej Phormocyrtis striata striata, wyróżnionej przez Riedel & Sanfilippo (1987) dla regionów tropikalnych. Współwystępowanie zespołów otwornic aglutynujących wraz z radiolariami umożliwiło korelację tego poziomu radiolariowego z poziomem otwornicowym Saccamminoides carpathicus (Geroch & Nowak, 1984). Opisany zespół radiolarii wskazuje wyraźnie na ingresję ciepłych wód powierzchniowych do basenu podśląskiego we wczesnym eocenie, w których mogły żyć gatunki tropikalne i subtropikalne. Podobne zespoły taksonów występują w utworach jednostki skolskiej należących do tych samych poziomów biostratygraficznych (Bąk et al., 1997). Może to wskazywać na zmianę termiki wód oceanicznych na skalę regionalną, która mogła być związana z wczesnoeoceńskim optimum klimatycznym.
Źródło:: Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 2; 139-139
0208-9068
Pojawia się w:: Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Pyrite framboids in pyritized Radiolarian skeletons (Mid-Cretaceous of the Pieniny Klippen Belt, Western Carpathians, Poland)
Autorzy:: Szczepanik, P.
Sawłowicz, Z.
Bąk, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/191646.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:: radiolaria
pyritization
framboids
Cretaceous
Pieniny Klippen Belt
Opis:: Well preserved pyritized radiolarian skeletons have been found within the grey-green Mid-Cretaceous (Upper Cenomanian) shales in the Pieniny Klippen Belt (Carpathians, Poland). The skeletons contain numerous pyrite framboids in different positions, in channels and inside the abdomen of cryptothoracic forms, but their genetic context is not known. They were formed as a result of the reaction between dissolved iron and sulphide originated from the bacterial sulphate reduction. Two sources of organic matter, "post mortem" in situ decaying organic matter of radiolaria and disseminated organic matter from the surrounding sediment could be available for this process. Pyrite found in the radiolarians probably originates from different processes. It is suggested that pyritization of the radiolarian skeletons took place in the water column whereas pyrite framboids in the skeleton's free spaces could have been formed later during the diagenesis of the sediment. However, their simultaneous formation in the water column or in the sediment cannot be excluded.
Źródło:: Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2004, 74, No 1; 35-41
0208-9068
Pojawia się w:: Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Applications and limitations of micro-XCT imaging in the studies of Permian radiolarians: a new genus with bi-polar main spines
Autorzy:: XIAO, YIFAN
SUZUKI, NORITOSHI
HE, WEIHONG
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945632.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: radiolaria
taxonomy
micro-xct
permian
changhsingian
china
Opis:: Microfocus X-ray Computed Tomography (micro-XCT) has been employed recently in radiolarian studies, though so far primarily to generate high quality tomographic images. Although micro-XCT technique cannot always produce high-quality tomographic images, it frequently can provide valuable information on the internal structure of spongy polycystines. Here we employ micro-XCT to understand internal skeletal structures of several Permian specimens of polycystine radiolarians. Structural inferences from micro-XCT images are compared to images of the same specimens made with SEM and transmitted light microscopy (TLM). The utility of micro-XCT for imaging internal structures is first confirmed by examining the spongy, flat, four-spined species Tetraspongodiscus stauracanthus. Micro-XCT method is then used to examine the internal structures of a spherical to elliptical polycystine with two bi-polar main spines, Dalongicaepa bipolaris Xiao and Suzuki gen. et sp. nov., from the Dalong Formation (Changhsingian) of South China. The new genus is characterized by four to seven densely concentric shells with a large spherical hollow in the center and two cylindrical spines at both poles of the cortical shell, and belongs to the family Spongotortilispinidae. Spherical to elliptical polycystines with bi-polar main spines are similar in external appearance, and their phylogenetic relationships are only determinable by examination of the internal structures. We therefore analyzed all Permian and Mesozoic spherical to elliptical polycystines with bi-polar main spines showing internal structures, using cluster analysis to measure similarity. The results show distinctive differences in internal structures and suggest that family level relationships should be revised in the future.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2017, 62, 3; 647-656
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Radiolarian and agglutinated foraminiferal biostratigraphy of the Paleogene deep-water deposits on the northern margin of the Carpathian Tethys (Skole Unit)
Autorzy:: Rajchel, J. M.
Barwicz-Piskorz, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2060627.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: radiolaria
foraminifera
Paleocene
Eocene
Skole unit
Outer Carpathians
Opis:: Radiolarian and agglutinated foraminiferal fauna within upper deposits of the Skole Unit of the Polish Flysch Outer Carpathians occur in the Variegated Shale and Hieroglyphic formations of Paleocene and Eocene age. About 70 radiolarian and 50 foraminiferal species have been identified and their stratigraphic distribution determined using both regional and local biozonations. Five radiolarian zones: the Bekoma bidartensis Interval Zone, the Buryella clinata Interval Zone, the Phormocyrtis striata striata Interval Zone, the Theocotyle cryptocephala Interval Zone and the Dictyoprora mongolfieri Interval Zone in the lower Eocene and in the lower part of the middle Eocene have been distinguished. In the upper part of the middle Eocene and in the uper Eocene the abundance of radiolarians decreases and their age assignment has not been possible. Five foraminiferal zones have been distinguished and correlated with radiolarian zones based on co-occurrence of both Protista groups in the deposits investigated. These are: the Rzehakina fissistomata Zone, the Saccamminoides carpathicus Zone, the Reticulophragmium amplectens Zone, the Ammodiscus latus Zone and the Cyclammina rotundidorsata Zone covering the time span from upper Paleocene to upper Eocene.
Źródło:: Geological Quarterly; 2012, 56, 1; 1-24
1641-7291
Pojawia się w:: Geological Quarterly
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Early Oxfordian Radiolaria from Zalas quarry, Kraków Upland, South Poland
Wczesnooksfordzkie promienice z kamieniołomu w Zalasie, Wyżyna Krakowska, Polska południowa
Autorzy:: Górka, H.
Bąk, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/191266.pdf
Data publikacji:: 2000
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:: early Oxfordian
radiolaria
Kraków Upland
biostratigraphy
taxonomy
palaeoecology
Opis:: This paper presents preliminary research on radiolarian faunas from the Upper Jurassic deposits of the Kraków Upland (South Poland) carried at Zalas quarry. The systematic description of twenty-five species of Radiolaria from the lower Oxfordian deposits has been presented herein. The species belong to the orders Nassellaria (16 species) and Spumellaria (9 species). In number of specimens, the assemblage is dominated by spumellarians. The radiolarians show features of Boreal faunas, influenced by Tethyan realm. The assemblage has been correlated with cordatum ammonitic subzone (early Oxfordian).
W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań promienic (Radiolaria) z utworów górnej jury, prowadzonych na Wyżynie Krakowskiej w kamieniołomie w Zalasie. Przedstawiono opis systematyczny 25 gatunków promienic z dolnego oksfordu. Spośród opisanych form 16 reprezentuje rząd Nassellaria, a 9 należy do rzędu Spumellaria. Pod względem liczby okazów, w zespole przeważają przedstawiciele rzędu Spumellaria. Promienice reprezentują faunę borealną, która żyła w środowisku o znacznym wpływie morza tetydzkiego. Analizowany zespół promienic został skorelowany z podpoziomem amonitowym cordatum (wczesny oksford).
Źródło:: Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, 2; 165-179
0208-9068
Pojawia się w:: Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Calpionellid and nannoconid stratigraphy and microfacies at the Tithonian-Berriasian boundary in the Sierra del Infierno (western Cuba)
Stratygrafia kalpionellidowa i nannokonusowa oraz mikrofacje wapieni występujących w pobliżu granicy Tyton-Berias w Sierra del Infierno (Zachodnia Kuba)
Autorzy:: Pszczółkowski, A.
Delgado, D. G.
González, S. G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/191349.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:: calpionellids
Nannoconus
radiolaria
microfacies
latest Tithonian–Early Berriasian western Cuba
Opis:: The radiolarian and calpionellid microfacies are characteristic for the latest Tithonian–Early Berriasian limestones of the Guasasa Formation in the Sierra del Infierno, western Cuba. The limestones of the uppermost part of the El Americano Memberbelongto the Late Tithonian Crassicollaria intermedia Subzone, Crassicollaria Standard Zone, and to the basal part of the Early Berriasian Calpionella alpina Subzone. The lower part of the Tumbadero Member is assigned to the C. alpina Subzone of the Calpionella Standard Zone. A heteromorph ammonite assemblage (Protancyloceras-Vinalesites) crosses the Crassicollaria/Calpionella Zones boundary. The studied limestones belong to three nannoconid assemblages of latest Tithonian–Early Berriasian age assigned to Nannoconus wintereri Subzone, N. steinmannii minor Subzone and N. steinmannii steinmannii Zone. Radiolarian taxa identified in thin sections are consistent with the lower part of D2 radiolarian zone from Western Tethys. The investigated deposits have been probably accumulated in the dysaerobic zone. At the Tithonian–Berriasian (J/K) boundary, dysaerobic to anaerobic conditions could be widespread in the deeper waters of the northwestern Proto-Caribbean basin.
W niniejszej pracy zostały zbadane dwa profile obejmujące wapienie najwyższego tytonu i dolnego beriasu w Sierra del Infierno, na zachód od Vifiales w zachodniej części Kuby (Fig. 1A-C). Wapienie najwyższej części ogniwa El Americano formacji Guasasa (Tab. 1) należą do podpoziomu Crassicollaria intermedia poziomu standardowego Crassicollaria (górny tyton) i najniższej części podpoziomu Calpionella alpina (dolny berias) poziomu standardowego Calpionella (Fig. 2, 3). Dolna część ogniwa Tumbadero została zaliczona do podpoziomu C. alpina. W wapieniach najwyższej części ogniwa El Americano (Fig. 4A) i dolnej części ogniwa Tumbadero (Fig. 4B) charakterystyczne są mikrofacje kalpionellidowa (Fig. 5A) i radiolariowa (Fig. 6A). Pelmikrosparyty (Fig. 5B) i laminowane biomikryty (Fig. 6B) również są spotykane w dolnym beriasie. Kalpionellidy (Fig. 7A-I) są reprezentowane przez pojedyncze okazy do bardzo licznych zespołów (Tab. 2); zwykle są one słabo zachowane. Jest to już wcześniej opisana cecha kalpionellidów obecnych w wapieniach późnego tytonu i beriasu sukcesji Sierra de los Organos (Pop, 1976). Badane wapienie zawierają również nannokonidy (Fig. 8, 9A-H) zaliczone tutaj do podpoziomów Nannoconus wintereri i N. steinmannii minor oraz do poziomu N. steinmannii steinmannii (Tab. 3). Granica ogniw El Americano i Tumbadero znajduje się w obrębie podpoziomu N. steinmannii minor. Radiolarie oznaczone w płytkach cienkich (Fig. 10A-J, 11) odpowiadają dolnej części poziomu radio-lariowego D2 ustalonego w formacji Maiolica zachodniej Tetydy (Jud, 1994). Niektóre rodzaje (Ristola, Mirifusus) są często spotykane w badanych profilach. Obecność juwenilnych amonitów rozwiniętych: Protancyloceras gr. hondense (Imlay) (Fig. 12A), Protancyloceras sp. i Vinalesites sp. (Fig. 12B) została stwierdzona w niektórych płytkach cienkich wykonanych z wapieni (Tab. 4). Zespół tych amonitów przekracza granicę poziomów kalpionellidowych Crassicollaria i Calpionella (Tab. 5). Szare, ciemnoszare i czarne wapienie najwyższej części ogniwa El Americano i dolnej części ogniwa Tumbadero zostały osadzone prawdopodobnie w strefie dysaerobowej, w której fauna bentosowa była bardzo nieliczna (Fig. 12C). Ławice wapieni zazwyczaj nie zawierają struktur wskazujących na intensywną działalność organizmów ryjących w osadzie. W pobliżu granicy tytonu i beriasu (J/K), warunki dysaerobowe (lub nawet anaerobowe) mogły być rozprzestrzenione w głębszych wodach północno-zachodniej części basenu Protokaraibskiego. Takie warunki wskazująna raczej słabą cyrkulację w głębszych wodach tego dosyć wąskiego w tym czasie basenu.
Źródło:: Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, 1; 1-16
0208-9068
Pojawia się w:: Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Neogene radiolarian biostratigraphy and faunal evolution rates in the easternequatorial Pacific ODP Sites 845 and 1241
Autorzy:: Kamikuri, S.-I.
Motoyama, I.
Nishi, H.
Iwai, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945913.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: radiolaria
biostratigraphy
faunal evolution
middle–late miocene boundary
eastern equatorial pacific
Opis:: Radiolarians from Sites 845 and 1241 in the eastern equatorial Pacific were examined in order to evaluate the role of paleoceanographic perturbations upon the general faunal evolutionary pattern of tropical planktonic organisms during the last 17 Ma. Radiolarian appearance and extinction rates indicate no periods of mass extinctions during the past 17 Ma. However, a relatively rapid replacement of the species in the radiolarian assemblages occurs near the middle–late Miocene boundary. This replacement event represents the gradual extinction of a number of radiolarian species and their gradual replacement by evolving new species. The modern equatorial circulation system was formed near the middle–late Miocene boundary due to the closure of the Indonesian seaway. The minor faunal turnover appears to be associated with the formation of the modern equatorial circulation system near the middle–late Miocene boundary. Diatom assemblages in the equatorial Pacific became more provincial in character after about 9 Ma. The appearance and extinction rates of planktic foraminifers were relatively high near the middle–late Miocene boundary, and those of calcareous nannoplankton reached high values in the early late Miocene in the equatorial Pacific Ocean. Thus, faunal evolution from the middle Miocene type to late Miocene types occurred first, being followed by floral evolution. The middle–late Miocene boundary is not a sharp boundary for planktonic microfossils, but marks a time of transition critical for faunal and floral evolution in both siliceous and calcareous microfossil assemblages in the equatorial Pacific Ocean.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 1
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Radiolarian faunas from the Late Callovian and Early Oxfordian deposits of the Kraków-Wieluń Upland, South Poland
Promienice w osadach górnego keloweju i dolnego oksfordu Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej
Autorzy:: Smoleń, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/191367.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:: radiolaria
Upper Callovian
Lower Oxfordian
Kraków-Wieluń Upland
biostratigraphy
palae-ecology
palaeogeography
Opis:: This paper presents the result of research on radiolarian faunas from the Upper Callovian and Lower Oxfordian deposits of the Kraków-Wieluń Upland (South Poland). The studied material comes from boreholes Wodna 1, Trzebionka 2 and Trzebionka 3, and from outcrops at Górka near Trzebinia and Grojec. Two radiolarian assemblages, differing markedly in their species contents, I and II, have been identified. Assemblage I occurs in the Upper Callovian deposits. It has been found within Q. lamberti ammonitic Zone. In the number of specimens this association is dominated by the spherical, oval and conical forms of the Nassellaria group. Assemblage II is associated with the Lower Oxfordian deposits and it is characterised by the dominance of spongy radiolarians belonging to the Spumellaria group. Assemblage II has been found within Q. mariae and C. cordatum ammonitic zones. A correlation with the Tethyan radiolarian zones indicates that both assemblages can be assigned to U.A.Z. 8 (Late Callovian trough Early Oxfordian age). The radiolarians show features of Tethyan faunas which spread over epicontinental seas when communication with the Tethys Ocean opened. A change in the character of the radiolarian assemblage in the Lower Oxfordian suggests boreal influences as well as gradual shallowing of the basin.
Źródło:: Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2002, 72, No 2; 145-161
0208-9068
Pojawia się w:: Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Three-dimensional imaging of the Jurassic radiolarian Protunuma ? ochiensis Matsuoka : an experimental study using high-resolution X-ray micro-computed tomography
Autorzy:: Ishida, N.
Kishimoto, N.
Matsuoka, A.
Kimoto, K.
Kurihara, T.
Yoshino, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2077323.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: three dimensional imaging
X-ray microcomputed tomography
laminated object manufacturing
radiolaria
Protunuma ? ochiensis
Opis:: To evaluate the utility of high-resolution micro-computed tomography (micro-CT) in observing radiolarian fossils, we examined the skeleton of the Jurassic radiolarian fossil Protunuma ? ochiensis Matsuoka using a micro-CT device. Although this species is a closed Nassellarian with a thick exterior wall, important taxonomic characters on the interior and exterior of the shell were represented almost perfectly in the acquired three-dimensional computer graphic images. These characters include those documented in the original description, such as the height and width of the skeleton, the outline, the number of segments, the pore arrangement and other features. In addition, the structure of the initial spicule of this species was revealed newly. An enlarged plaster radiolarian model printed using the laminated modelling method was useful for detailed observation. Nondestructive omnidirectional observation is an advantage of this method, which is not possible with scanning electron microscopy or optical microscopic investigations. Micro-CT technology would become an effective observational tool for radiolarian studies in the near future.
Źródło:: Volumina Jurassica; 2015, 13, 1; 77--82
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:: Volumina Jurassica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Foraminiferal and radiolarian biostratigraphy of the youngest (Late Albian through Late Cenomanian) sediments of the Tatra massif, Central Western Carpathians
Autorzy:: Bąk, K.
Bąk, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/138987.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Albian–Cenomanian
Tatra massif
biostratigraphy
foraminifera
radiolaria
alb
cenoman
Tatry
masyw
biostratygrafia
otwornice
promienice
Opis:: The foraminiferal and radiolarian biostratigraphy of selected sections of the Zabijak Formation, the youngest sediments of the Tatra massif (Central Western Carpathians), have been studied. Benthic foraminifers, mainly agglutinated species, occur abundantly and continuously throughout the studied succession, while planktic foraminifers are generally sparse. Five planktic and two benthic foraminiferal zones have been recognized. The marly part of the Zabijak Formation comprises the Pseudothalmanninella ticinensis (Upper Albian) through the Rotalipora cushmani (Upper Cenomanian) planktic foraminiferal zones, and the Haplophragmoides nonioninoides and Bulbobaculites problematicus benthic foraminiferal zones. The radiolarians were recognized exclusively in the Lower Cenomanian part of the formation.
Źródło:: Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 2; 223-237
0001-5709
Pojawia się w:: Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Rekonstrukcje paleotemperatur w strefie Frontu Polarnego Oceanu Południowego (sektor atlantycki) na podstawie środkowo-górnoplejstoceńskich promienic z odwiertu ODP Leg 177 Site 1091
Paleotemperature reconstructions at the Polar Front in the Southern Ocean (Atlantic sector) based on middle–late Pleistocene radiolarian record from ODP Leg 177 Site 1091
Autorzy:: Kotrys, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2075164.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: radiolaria
Southern Ocean
Polar Front
summer sea surface temperature
promienica
Ocean Południowy
Front Polarny
letnia temperatura powierzchni morza
Opis:: Quantitative analysis of radiolarian assemblages, carried out at the Ocean Drilling Program (ODP) Leg 177 Site 1091 (Atlantic sector of the Southern Ocean), provides a well-established summer sea surface temperature (SSST) record from the Polar Front Zone extending back into the Middle Pleistocene at orbital- -submillennial resolution. In order to estimate the SSST, the Imbrie & Kipp method (IKM) and the artificial neural network (ANN) were applied. The SSST records derived from the IKM and ANN display close similarities in paleotemperature fluctuations, amplitudes and absolute values. The ANN-derived SSST estimations display a pattern of slightly more distinct warm events that is closest to the records obtained from EDC (EPICA Dome C) ice cores and ODP Site 1090. The warm events indicate a distinct shift in the extent of the Southern Ocean cold water sphere that must have affected the ocean–atmosphere–ice field interactions and the configuration of high-latitude wind fields. Consistently with the global trend of paleotemperature fluctuation, the SSST record is marked by a distinct shift from low to high glacial/interglacial variability around Termination V. Prior to Termination V, the SSST displays coldest values and low variability. It points to a distinct expansion of the Southern Ocean cold water masses and positional changes of hydrographical fronts during most of the lower Middle Pleistocene.
Źródło:: Przegląd Geologiczny; 2014, 62, 9; 448--455
0033-2151
Pojawia się w:: Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: New data on the age and stratigraphic relationships of the Czajakowa Radiolarite Formation in the Pieniny Klippen Belt (Carpathians) based on the radiolarian biostratigraphy in the stratotype section
Autorzy:: Bąk, M.
Chodacka, S.
Bąk, K.
Okoński, S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/139119.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Middle-Late Jurassic
radiolaria
taxonomy
biostratigraphy
Czajakowa Radiolarite Formation
pelagic siliceous facies
Pieniny Klippen Belt
Carpathians
jura
promienica
taksonomia
biostratygrafia
Czajakowa Skała
radiolaryty z Czajakowej
Pieniński Pas Skałkowy
Karpaty
Opis:: The radiolarian biostratigraphy of the Middle–Upper Jurassic pelagic siliceous sediments (Czajakowa Radiolarite Formation) in the Niedzica succession of the Pieniny Klippen Belt (Carpathians) is interpreted in terms of their age in a stratotype section, and facies equivalents in other tectonic-facies units of this region. The siliceous sediments are represented by radiolarian cherts and silicified limestones which are underlain and overlain by red nodular limestones, equivalents of the Rosso Ammonitico facies. The radiolarian association includes thirty-seven taxa belonging to twenty one genera which represent the Northern Tethyan Palaeogeographic Province. Key radiolarians recorded provide a means of correlation with zonation schemes based on Unitary Associations defined for the Jurassic Tethyan sediments. The age of the Czajakowa Radiolarite Formation in the stratotype section is determined as U.A.Z.9 to U.A.Z.11 corresponding to middle Oxfordian up to Kimmeridgian. Comparison of radiolarian biozones from the stratotype section with other facial equivalent sections in the Pieniny Klippen Belt reveals a significant diachronism for both the lower and the upper limits of the Jurassic pelagic siliceous facies.
Źródło:: Acta Geologica Polonica; 2018, 68, 1; 1-20
0001-5709
Pojawia się w:: Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "radiolaria" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język