Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "compulsory psychiatric" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przyjęcie bez zgody do szpitala psychiatrycznego osoby chorej psychicznie niezdolnej do samodzielnej egzystencji – glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2018 r., II csk 22/18
Admitting a mentally ill person incapable of independent existence to a psychiatric hospital without consent – gloss to the decision of the supreme court
Autorzy:
Ciechorski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054230.pdf
Data publikacji:
2021-09-06
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
przyjęcie bez zgody
zakaz wykładni rozszerzającej
przymusowe leczenie psychiatryczne
admission without consent
prohibition of broad interpretation
compulsory psychiatric
treatment
Opis:
Przesłanki przymusowego przyjęcia do szpitala psychiatrycznego na podstawie art. 29 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego dotyczą wyłącznie osoby, która ma zostać przyjęta, brak w nich elementu ochrony osób trzecich (w przeciwieństwie do przyjęcia na podstawie art. 23 i 24 tej ustawy). Z uwagi na to, że każde przyjęcie bez zgody do szpitala psychiatrycznego stanowi ingerencję w podstawowe prawa człowieka (prawo do wolności i decydowania o swoim życiu), przepisy uprawniające do takiego przyjęcia muszą być interpretowane ściśle. Art. 29 przewiduje dwie grupy przesłanek umożliwiających przyjęcie bez zgody: 1) przeciwdziałanie pogarszaniu się stanu zdrowia oraz 2) jego poprawę. Z uwagi na to, że umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym stanowi najbardziej uciążliwy sposób leczenia pacjenta, sąd opiekuńczy ma obowiązek rozważyć, czy mniej drastyczne sposoby terapii nie będą w takim przypadku skuteczne
The conditions for compulsory admission to a psychiatric hospital under Art. 29 of the Mental Health Act apply only to the person to be admitted, they lack the element of protection of third parties (as opposed to admission under Articles 23 and 24 of this Act). Due to the fact that any admission without consent to a psychiatric hospital constitutes an interference with fundamental human rights (the right to freedom and to decide about one’s life), the provisions authorizing such admission must be strictly interpreted. Art. 29 provides for two groups of reasons for admission without consent: 1) counteracting the deterioration of health and 2) its improvement. Due to the fact that placement in a psychiatric hospital is the most onerous way of treating the patient, the guardianship court is obliged to consider whether less drastic methods of therapy will not be effective in such a case.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 1, XXI; 307-314
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymusowe leczenie psychiatryczne w świetle Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych
Forced psychiatric treatment in the light of the UN Convention on the Right of Persons with Disabilities
Autorzy:
Czubala, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693077.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
compulsory psychiatric treatment
Convention on the Rights of Persons with Disabilities
Act on the Protection of Mental Health
unauthorised admission to psychiatric hospitals
mental disability
przymusowe leczenie psychiatryczne
Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
przyjęcie do szpitala psychiatrycznego bez zgody
niepełnosprawność psychiczna
Opis:
The main purpose of this paper is to analyse the conformity of the provisions of the Act of 19 August 1994 on the Protection of Mental Health with the provisions of the UN Convention on the Rights of Persons with Disabilities of 13 December 2006 (CRPD). The paper describes the particular provisions of the Act on the Protection of Mental Health that allow forced treatment of the mentally ill, and the provisions of the CRPD on that matter. The stance of the Committee on the Rights of Persons with Disabilities which questions the legality of forced treatment of mentally ill in the light of the CRPD is presented, followed by the author’s own view. It is concluded that the provisions of the Act on the Protection of Mental Health which permit forced treatment of the mentally ill are inconsistent with the provisions of the CRPD, in particular with Articles 12, 14, 15, 17 and 25. The provisions of the CRPD, as discussed in this paper, do not allow deprivation of liberty based on disability including cases where the legislation provides additional premises for deprivation of liberty, for example threatening one’s life or life and health of others. According to the CRPD, medical treatment, including psychiatric treatment, may be provided only on the basis of free and informed consent. Based on the above there is lack of legal grounds for forced treatment of mentally ill, as the international agreement ratified with the prior consent expressed in the act has the priority over the act if it is not consistent with the international agreement (Article 91 par. 2 of the Constitution).
Celem niniejszego artykułu jest analiza zgodności przepisów ustawy z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego ([u.o.z.p.], t.jedn.: Dz.U. 2017, poz. 882 ze zm.), z przepisami Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych z 13 grudnia 2006 r. ([Konwencja], Dz.U. 2012, poz. 1169). W artykule omówiono poszczególne przepisy u.o.z.p. zezwalające na przymusową hospitalizację i leczenie psychiatryczne, ponadto także odpowiednie przepisy Konwencji dotyczące tej kwestii. Przytoczono stanowisko Komitetu ds. Praw Osób Niepełnosprawnych, kwestionujące dopuszczalność przymusowego leczenia psychiatrycznego w świetle Konwencji, a także zaprezentowano własne stanowisko w tej materii. Główną tezą pracy jest niezgodność przepisów u.o.z.p. dopuszczających przymusowe leczenie psychiatryczne z przepisami Konwencji, w tym przede wszystkim z jej art. 12, 14, 15, 17 i 25. Przepisy Konwencji, w przedstawionej w artykule interpretacji, zabraniają bowiem pozbawiania wolności z uwagi na niepełnosprawność także wtedy, gdy ustawodawstwo przewiduje dodatkowe przesłanki pozbawienia wolności, jak choćby zagrażanie własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób. Podstawą leczenia, także psychiatrycznego, w myśl Konwencji, może być tylko świadoma i swobodna zgoda zainteresowanego. Oznacza to, że obecnie brak podstaw prawnych do przymusowego leczenia osób chorych psychicznie, albowiem umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową (art. 91 ust. 2 Konstytucji).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 3; 137-148
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies