Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Stosunek prawa państwowego do prawa religijnego
The relation of state law to religious law
Autorzy:
Allerhand, Maurycy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032177.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
prawo wyznaniowe
prawo religii i związków wyznaniowych
system prawny II RP
Maurycy Allerhand
the law of religious denominations and associations
religious law
the legal system of the second polish republic
Opis:
Tym razem prof. Maurycy Allerhand snuje refleksje na temat relacji między prawem poszczególnych religii i związków wyznaniowych a prawem państwowym, wskazując przy tym na istotne elementy współistnienia i wpływania na siebie dwóch porządków prawnych, szczególnie w obszarze prawa cywilnego. Zauważa też, że istnieją sfery regulacji, w które ustawodawca państwowy nie wkracza. Niektóre z refleksji mają walor historyczny, ale znaczna część pozostaje aktualna współcześnie. W artykule jedynie minimalnie uwspółcześniono ortografię.
This time Professor Maurycy Allerhand reflects on the relationship between the law of religious denominations and state law, pointing to essential elements of coexistence and the mutual impact of both legal orders, in particular in the area of civil law. He also notices that there are spheres of regulation which are left beyond the state legislator’s activity. Some of his reflections have a historical value, but many of them remain relevant also today. The article features only a slightly modernized spelling.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 376-382
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność prawnokanoniczna lekarza za realizację obowiązków ustawowych zawartych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty
Canonical-legislative responsibility of the physician for the implementation of the statutory obligations contained in article 39 of the act on professions of doctor and dentist
Autorzy:
Czelny, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806882.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo wyznaniowe
klauzula sumienia
Kodeks Prawa Kanonicznego
religious rights
conscience clause
Code of the Canon Law
Opis:
Art. 39 ustawy z dnia 5.12.1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty stanowi, że lekarz może powstrzymać się od wykonywania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem, z zastrzeżeniem art. 30, z tym, że winien obligatoryjnie udzielić informacji o możliwości dokonania tego świadczenia u innego lekarza lub w podmiocie leczniczym oraz uzasadnić i odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej. Lekarz wykonujący swój zawód na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby ma ponadto obowiązek uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego. Lekarz nie może skorzystać z realizacji powyższej normy prawnej, jeśli zwłoka w udzieleniu pomocy lekarskiej mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki (zob. art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty). Zgodnie z powyższym, lekarze mogą odmówić wykonania świadczeń medycznych niezgodnych z ich właściwie uformowanym sumieniem lekarskim, powołując się na ich przekonania religijne lub moralne. Konstrukcję taką określa się mianem klauzuli sumienia, która pozostaje w sprzeczności z obowiązkiem wymienionym w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – udzielenie informacji o możliwości dokonania takiego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. W niniejszym artykule podęto próbę odpowiedzi na pytanie: jaka jest odpowiedzialność prawnokanoniczna lekarza za realizację obowiązków ustawowych zawartych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty? Czy lekarz zaciąga jakąkolwiek sankcję prawnokanoaniczną, a jeśli tak to jaką za odmowę świadczeń niezgodnych z jego właściwie uformowanym sumieniem przy jednoczesnym zachowaniu spoczywających na nim ustawowych obowiązków? Czy ustawowe obowiązki z art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty noszą znamię współuczestnictwa wobec niedozwolonych moralnie zabiegów medycznych? Rozważania ograniczono do problemowego na gruncie prawa kanonicznego jednego z obowiązków wymienionych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – obowiązku informacyjnego, polegającego na odmowie wykonania świadczenia niezgodnego z sumieniem lekarza (klauzula sumienia) przy jednoczesnym poinformowaniu pacjenta o wykonaniu tego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. Obciążenie lekarza obowiązkiem wskazania realnych możliwości uzyskania świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym nie wydaje się właściwe. Powyższa myśl została potwierdzona przez Zespołu ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. bioetycznych w sprawie klauzuli sumienia z dnia 14 lutego 2014 r., który stoi na stanowisku, że „do zaprzeczenia istocie klauzuli sumienia prowadziłaby sytuacja, gdyby lekarz odmawiając wykonania świadczenia zdrowotnego ze względu na obiekcję sumienia, był zobowiązany do zapewnienia realizacji tego świadczenia przez innego, konkretnie wskazanego lekarza lub podmiotu leczniczego, gdzie takie świadczenie jest wykonywane. Podobny wymóg w zasadzie zmuszałby lekarza do aktywnego poszukiwania miejsca, gdzie pacjent będzie realizować świadczenie. Nie wolno warunkować korzystania z klauzuli sumienia tym, czy lekarz podejmując decyzję o odmowie udzielenia świadczenia zapewni jego realizację przez inną osobę lub podmiot” (pkt 12). Od strony moralnej obowiązek informacyjny zawarty w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty powoduje w rzeczywistości „złamanie” sprzeciwu sumienia, zmuszając do pośredniego udziału w niezaakceptowanej procedurze, np. w przerwaniu ciąży. Realizacja tego obowiązku przez lekarza jest czynem radykalnie złym i na forum internum jest grzechem. Zaś, od strony prawnej nie możemy jednoznacznie stwierdzić, czy lekarz realizując powyższy obowiązek informacyjny zaciąga karę kanoniczną ekskomuniki latae sententiae na mocy kan. 1398 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. W tej kwestii należałoby rozpatrywać każdy przypadek z osobna.
Article 39 of the Law of 5.12.1996 on the professions of doctor and dentist is that your doctor may refrain from performing health provisons being at odds with his conscience, subject to art. 30, he must obligatorily provide information on the possibility of this benefit from another physician or medicinal entity and justify and record this fact in the medical records. A doctor performing profession on the basis of his employment or in the service has a duty to inform the supervisor before-hand. The doctor can not take advantage of the implementation of the above legal standards, if the delay in giving medical aid could lead to danger of loss of life, serious injury or serious health disorder, and in other cases of urgency (see Art. 30 of the Act on professions of doctor and dentist). Accordingly, doctors can refuse to perform medical services incosistent with their  formed medical conscience, referring to their religious and moral beliefs. The structure is called the conscience clause, which is in contradiction with the obligation referred to in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist – for information on the possibility of such benefit from another physician or other medical entity. In this article, the attempt has been taken to answer the question: what is the physician’s canonicallegislative responsibility for implementation of statutory obligations contained in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist? Does the physician apply any canonical-legislative penalty, and if so, what’s the refusal of benefits incompatible with his properly formed conscience while having statutory responsibilities? Are the statutory obligations of Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist inconsistent with  morally unacceptable medical treatment?   Considerations are limited to the problem on the basis of canon law, one of the obligations set out in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist – obligation to provide information involving the refusal of a provision contrary to the conscience of the doctor (the conscience clause), at the same time informing the patient about the implementation of this provision from another physician or other therapeutic entity. Making the doctor liable to the duty to indicate the real possibilities to get health provisions from other doctor or a medical representative seems to be appropriate. The above-mentioned idea has been confirmed by the bioethics experts of the Polish Episcopate on the issue of conscience clause from 14 February 2014 which states: “to deny conscience clause would lead the situation, if the doctor refusing to comply with health benefits due to objection of con-science, was required to ensure the implementation of this provision by another, specifically designated medical or therapeutic entity where such provision is made. A similar requirement would force the physician to actively seek a place where the patient will realize the benefit. The use of the conscience clause cannot be conditioned, whether the doctor making the decision to refuse the pro-vision will ensure its implementation by another person or entity” (point 12). From the moral point of view, the obligation to provide information contained in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist will actually “break” conscientious objection, forcing the indirect participation in unaccepted procedures, such as abortion. The implementation of this obligation by the doctor is an act radically wrong and the forum internum is a sin. And, from the legal side, we can not unambiguously determine whether the doctor carrying out the above information obligation incurs the penalty of excommunication latae sententiae on the basis of canon 1398 Code of the Canon Law of 1983. Therefore, every case should be examined individually.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 3; 79-98
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od prawa kościelnego do historii prawa. Powikłane powojenne losy Profesora Leszka Winowskiego
From Church law to history of law: The complicated postwar life of Professor Leszek Winowski
Autorzy:
Koredczuk, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887292.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Leszek Winowski
Katedra Prawa Kościelnego
prawo kościelne
prawo wyznaniowe
stosunki Państwo-Kościół
Wydział Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego
Faculty of Law of the University of Wrocław
Chair of Church Law
Church law
law on religion
Church-State relations
Opis:
Artykuł ukazuje powojenne losy profesora Leszka Winowskiego, przedwojennego asystenta w Katedrze Prawa Kościelnego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, który po II wojnie światowej podjął zatrudnienie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zatrudnienie, a także późniejsza praca na Wydziale Prawa we Wrocławiu wiązała się prawie przez cały okres z negatywnym nastawieniem do jego osoby władz komunistycznych, które z powodów ideologicznych niechętnie odnosiły się do przedwojennej kadry akademickiej. W przypadku L. Winowskiego główną przyczyną niechęci władz do jego osoby było zajmowanie się przez niego nieuznawaną przez władze komunistyczne dyscypliną naukową, jaką było prawo kościelne oraz jego dodatkowe zatrudnienie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i różnorakie związki z Kościołem Katolickim. To spowodowało, że z konieczności został on zatrudniony w Katedrze Historii Prawa na Zachodzie Europy (później Zakładzie Powszechnej Historii Państwa i Prawa), starając się połączyć swoje dawne zainteresowania z zakresem tematycznym badań jednostki organizacyjnej, w której podjął zatrudnienie. Swoje zainteresowania naukowe oparte na wspomnianych uwarunkowaniach skupił na relacjach łączących Kościół na Śląsku z resztą Kościoła polskiego i polityce władz pruskich w stosunku do niego. Drugim nurtem badawczym, któremu poświęcił wiele prac, był stosunek Kościoła i głoszonej przez niego nauki do innowierców w okresie średniowiecza, a w związku z tym również prawo islamu, stając się w tej kwestii niekwestionowanym autorytetem w Polsce. Powojenne wrocławskie losy profesora L. Winowskiego odzwierciedlają politykę państwa w stosunku do Kościoła w okresie PRL, stanowiąc również świadectwo realizowanej wówczas polityki naukowej.
The paper presents the postwar fate of Professor Leszek Winowski, a pre-war research and teaching assistant at the Chair of Church Law at John Casimir University in Lviv, who after World War II took up employment with the Faculty of Law of the University of Wrocław. His His work for the Faculty in Wrocław was greatly affected by the negative attitude of the communist authorities already from the beginning. For ideological reasons, the authorities were ill-disposed toward the pre-war academic staff. In the case of L. Winowski, what also played a role was his field of research (Church law), which was not recognized by the communist authorities, his additional employment at the Catholic University of Lublin and his different affiliations with the Catholic Church. As a consequence, he had to be hired at the Chair of the History of Law in Western Europe (later the Department of General History of State and Law), trying to harmonize his former interests with the research done at the department in which he was employed. As a result, he focused his research interests on the relations between the Church in Silesia and the rest of the Polish Church, as well as on the Church policy of the Prussian authorities. Another research area in which he published broadly concerned the attitude of the Church and its teachings towards non-believers in the Middle Ages, and consequently also Islamic law, where he became an unquestionable authority in Poland. The postwar life of Professor L. Winowski in Wrocław reflects the State’s policy towards the Church in the period of Polish People’s Republic, also bearing testimony to the research policy pursued at the time.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 129-142
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanowisko Klubu Pracy Konstytucyjnej wobec przepisów wyznaniowych sejmowego projektu konstytucji w latach 1919–1921
The attitude of the Constitutional Work Club towards the denominational regulations of the parliamentary project of Constitution during the years 1919–1921
Autorzy:
Magiera, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164047.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Klub Pracy Konstytucyjnej
konserwatyzm
prawo wyznaniowe
Sejm Ustawodawczy
the Constitutional Work Club
conservatism
constitution
denominational law
the Legislative Sejm
Opis:
Artykuł przedstawia udział konserwatywnego Klubu Pracy Konstytucyjnej w debatach Sejmu Ustawodawczego nad przepisami wyznaniowymi sejmowego projektu konstytucji w latach 1919–1922. Stałym mówcą klubu w tych sprawach był Alfred Halban, który przedstawiał konserwatywną wizję stosunków Kościoła katolickiego i państwa, dbając o zachowanie autonomii Kościoła w pełnieniu jego duchowej misji. Jednocześnie popierał koncepcję zawarcia konkordatu ze Stolicą Apostolską, traktując tę umowę jako oczywistą konsekwencję struktury organizacyjnej Kościoła katolickiego. Udział KPK w sejmowej debacie nie wywarł decydującego wpływu na kształt przepisów wyznaniowych konstytucji, niemniej jednak miał on pozytywny wymiar, gdyż A. Halban był jednym z głównych rzeczników prowadzenia ściśle merytorycznej dyskusji nad sprawami wyznaniowymi i nieulegania w tej kwestii emocjom.
The paper is about the participation of the Constitutional Work Club (CWC) in the debates of the Legislative Sejm over denominational regulations of the parliamentary project of Constitution in years 1919–1921. The role of the main speaker of this parliamentary club on those topics was monopolized by Alfred Halban. He presented a conservative vision of the relations between the Catholic Church and the state, especially he wanted to preserve the ecclesiastical autonomy in its spiritual mission. Simultaneously, he supported the idea of signing the concordat between Poland and the Holy See, because he considered this type of the agreement as a natural consequence of the organizational structure of the Catholic Church. The participation of CWC in the parliamentary debate did not affect the shape of denominational regulations in the Constitution. Nevertheless, this activity had a positive impact because A. Halban was a significant proponent of substantive and meticulous parliamentary discussion on the denominational issues.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 136; 145-168
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawa sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w trybie art. 1 §2 i 3 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego
Die Grundlage für Urkundeanfertigung Der Eheschliessung Die im Verfahren Des 1. Artikels Paragraph 2 und 3 Des Familien- Und Betruungsgesetzbuches
Autorzy:
Tunia, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38890046.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo wyznaniowe
małżeństwo
akta stanu cywilnego
religious law
matrimony
records of the marital status
Opis:
Die Problematik, die betrifft die konfessionelle Form der Eheschliessung bildet das Thema der vielen wissenschaftlichen Publikationen. Immer noch entstehen wesentliche, eingehende Questione, die betreffen diese Weise der Eheschliessung. In der Doktrin gibt es viele Zweifel, die betreffen folgende Questione: – die Person, die besitzt einen Berechtigung zur Ehesegnung; – die Person, die besitzt einen Berechtigung zur Anfertigung einer Bestätigung der Eheschliessung; – die Person, die besitzt einen Berechtigung zur Übersendung der Bestätigung der Eheschliessung an das Standesamt auch der Charakter des Termin der Übersendung der Bestätigung der Eheschliessung. Wir hoffen, dass dieser Artikel (vielleicht) einige Zweifel aufklären.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 1; 251-277
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Henryk Misztal (1936-2020)
Autorzy:
Misztal-Konecka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089271.pdf
Data publikacji:
2022-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ks. Henryk Misztal
prawo kanoniczne
prawo wyznaniowe
prawo kanonizacyjne
Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
rev. Henryk Misztal
canon law
law on religion
canonization law
The John Paul II Catholic University of Lublin
Opis:
Artykuł stanowi wspomnienie oraz prezentację życia i dorobku śp. Ks. Prof. Henryka Misztala (1936–2020), wieloletniego pracownika Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL, wybitnegoznawcy prawa wyznaniowego i kanonizacyjnego, nauczyciela i wychowawcy młodzieży. Ukazuje jego drogęzawodową, związaną z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II, rozwój zainteresowań badawczychoraz zaangażowanie na rozmaitych polach aktywności naukowej, dydaktycznej i osobistej.Henryk Misztal uzyskał stopień doktora w 1968 r., doktora habilitowanego w 1979 r., tytuł profesora nadzwyczajnegow 1986 r., a profesora zwyczajnego w 1992 r. W latach 1983–1987 był prodziekanem Wydziału PrawaKanonicznego i Nauk Prawnych, zaś w latach 1987–1989 dziekanem tego Wydziału. W latach 1996–1997 pełniłfunkcję Kierownika Sekcji Prawa Kanonicznego na Wydziale Prawa Kanonicznego i Świeckiego. Z największym zaangażowaniem kierował Katedrą Prawa Wyznaniowego w latach 1980–2007, zaś Katedrą Prawa Kanonizacyjnegow latach 1984–2004. Te dwa kierunki zainteresowań zdominowały jego aktywność badawczą i organizacyjną.Artykuł przedstawia główne pola badawczych dociekań Henryka Misztala, poczynając od cenzury uprzedniejdruków kościelnych, przez prawo kanonizacyjne, po prawo wyznaniowe. Zwraca uwagę tak na ilościowo, jaki jakościowo imponującą skalę dorobku naukowego, na który składa się ponad 500 pozycji, z czego 42 są opracowaniami książkowymi. W artykule przedstawiono również zaangażowanie Księdza Profesora na niwie kościołalubelskiego. Nie zapomniano o tym, że był człowiekiem pracowitym, obowiązkowym i skromnym.
This article commemorates the life and writings of Rev. Prof. Henryk Misztal (1936–2020), a long-termemployee of the Faculty of Law, Canon Law and Administration, an eminent scholar of law on religion and canon law, a teacher and tutor of several generations of young people. The paper discusses his career path associated with The John Paul II Catholic University of Lublin, the formation and development of his research interests and finally his involvement in the various fields of research, teachings, and personal activities. Henryk Misztal was awarded his doctorate (degree of doktor nauk prawnych) in 1968, and his habilitation(the degree of doktor habilitowany nauk prawnych) in 1986 and the professor title in 1992. In the years of 1983–1987 he was the vice-dean of the Faculty of Canon Law and Legal Sciences and in 1987–1989 performed theduties of the dean of the Faculty. In 1996–1997 he was appointed the Head of the Section of Canon Law ofthe Faculty of Canon and Secular Law. Furthermore, Rev. Misztal was assigned as the head of the Departmentof Law on Religion for years 1980-2007 and as the Head of the Department of Canonization Law for 1984–2004.These two areas of interest dominated his research and organizational activity.The article presents the main Henryk Misztal’s fields of research, starting from the prior censorship of churchdocuments, through the canonization law, to the law on religion. It draws attention to the number and qualityof the impressive scale of his scientific achievements that consist of over 500 publications, out of which 42 constitutemonographs. The article also presents the involvement of the Rev. Professor in the activities of the RomanCatholic Church in Lublin. It has not been forgotten that he was a hardworking, dutiful, and modest man
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 11-72
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona zabytków i opieka nad zabytkami w świetle polskiego prawa wyznaniowego
Protection of monuments and care of monuments in the light of the Polish religious law
Autorzy:
Reszczyński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14133671.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Akademia Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
Tematy:
prawo wyznaniowe
prawo ochrony zabytków
dotacje na opiekę nad zabytkami należącymi do kościołów i związków wyznaniowych
religious law
monument protection law
subsidies for the care of monuments belonging to churches and religious associations
Opis:
Tożsamość społeczną zbiorowości kształtują czynniki zakorzenione z przeszłości. Tworzy ją przede wszystkim kultura i jej dziedzictwo. W ostatnich dwu stuleciach jej istotną częścią jest identyfikacja narodowa. Dla współczesnych państw, tak jak Polska budowanych wokół pojęcia „naród”, tożsamość ta jest siłą spajającą społeczeństwo i stanowiącą podstawy jego organizacji. Jej siła wpływa na stabilność państwa i skuteczność jego aparatu. Z tego względu kulturę narodową i jej tradycje chronią zapisane w konstytucji zasady ustrojowe RP. Do zadań państwa należy w konsekwencji ochrona dziedzictwa kulturowego, którego materialną częścią są zabytki. Gwarantują ją obszerne regulacje prawa ochrony zabytków. Wchodzi ono w skład prawa publicznego. Chroniąc zabytki, państwo kieruje się dobrem wspólnym i narzuca ich właścicielom oraz posiadaczom obowiązki w zakresie opieki nad nimi. Przepisy ograniczają także w stosunku do nich ogólnie obowiązujące w prawie prywatnym uprawnienia właścicielskie. Specyfika dziejów Polski powoduje, że wiele zabytków, zwłaszcza z okresu przedrozbiorowego, ma charakter sakralny. Związane z działalnością kościołów i związków wyznaniowych do dzisiaj pozostają ich własnością. Przepisy prawa ochrony zabytków nakładają więc również na nie szczególne obowiązki i ograniczenia, niekiedy dość uciążliwe. Wyjątkowość podmiotów należących do tej kategorii i ich funkcji w społeczeństwie doprowadziły do stworzenia całej gałęzi prawa wyznaniowego. Zawiera ono przepisy dotyczące funkcjonowania kościołów i związków wyznaniowych, ustala stosunki między nimi i organami państwa, a także reguluje wzajemne prawa i obowiązki. W konsekwencji podmioty prawa wyznaniowego podlegają w swojej działalności zarówno prawu wyznaniowemu, jak i – w odniesieniu do zabytków – prawu ochrony zabytków. W pracy przedstawiona została analiza przepisów obu gałęzi prawa w sferze, w której istnieje ich wspólny zakres. Dotyczy ona okresu od 1918 roku do chwili obecnej. W centrum uwagi znalazły się odmienności regulacji prawnej wobec zabytków, wprowadzone dla kościołów i związków wyznaniowych. Z analizy wynika, że mimo przemian ustroju państwa w tym czasie i zróżnicowanego ideologicznie nastawienia władz do tych podmiotów, ochrona prawna zabytków podporządkowana była przez cały czas zbliżonym zasadom, zgodnym z jej doktryną i europejskimi standardami. W odniesieniu do zabytków należących do podmiotów prawa wyznaniowego obowiązywały w II Rzeczpospolitej (wobec kościoła katolickiego), jak również od 1950 roku do dzisiaj (wobec wszystkich podmiotów), niewielkie zakresowo regulacje partykularne. Nadawały im one status bardziej uprzywilejowany i większe uprawnienia niż pozostałym właścicielom i posiadaczom zabytków. W pierwszym wypadku chodziło o współudział instytucji kościelnych w administracji publicznej w zakresie ich ochrony i wpływ na praktykę stosowania prawa. W drugim uprzywilejowanie dotyczy dotacji na opiekę nad zabytkami należącymi do instytucji wyznaniowych. W zasadzie prawodawcy II RP, PRL i III RP starali się jednak nie różnicować wewnętrznie systemu prawa ochrony zabytków odwołaniami do prawa wyznaniowego. W tej sytuacji interesujące jest podejście organów państwa do stosowania zasadniczo jednolitych przepisów wobec adresatów będących podmiotami prawa wyznaniowego. W obecnym stanie prawnym uwagę przyciąga przede wszystkim przyznawanie dotacji na opiekę nad zabytkami ze środków publicznych (budżetu państwa, budżetów samorządowych i państwowych funduszy celowych). Prezentacja w artykule ich wielkości w przykładowo dobranych zakresach jest poglądowym uzupełnieniem analizy prawnej. Interpretacja danych ilościowych prowadzi do przekonania, że decyzje organów administracji publicznej o przyznaniu dotacji podmiotom prawa wyznaniowego są względnie prawidłowo skorelowane z liczbą wniosków i znaczeniem zabytków wymagających opieki. Nie można dostrzec ani systemowych preferencji dla nich, ani też ich dyskryminacji.
The social identity of a community is shaped by factors rooted in the past. It is created primarily by culture and its heritage. In the last two centuries, its essential part is national identification. For contemporary states, like Poland, built around the notion of "nation", this identity is the force that binds society together and forms the basis of its organization. Its strength affects the stability of the state and the effectiveness of its apparatus. For this reason, the national culture and its traditions are protected by the constitutional principles of the Republic of Poland. Consequently, the state's tasks include the protection of cultural heritage, the material part of which are monuments. It is guaranteed by extensive regulations of the monument protection law. It is part of public law. When protecting monuments, the state is guided by the common good and imposes duties on their owners and holders to take care of them. The regulations also limit the ownership rights generally applicable in private law. Due to the specificity of Polish history, many monuments, especially from the pre-partition period, have a sacral character. Associated with the activities of churches and religious associations, they remain their property to this day. Therefore, the provisions of the monument protection law also impose special obligations and restrictions on them, sometimes quite burdensome. The uniqueness of entities belonging to this category and their function in society led to the creation of a whole branch of religious law. It contains provisions on the functioning of churches and religious associations, establishes relations between them and state authorities, and regulates mutual rights and obligations. As a consequence, entities of religious law are subject to both religious law and – in relation to monuments – the law of monument protection in their activities. The paper presents an analysis of the provisions of both branches of law in the sphere in which there is a common scope. It covers the period from 1918 to the present. In the center of attention were the differences in the legal regulations regarding monuments, introduced for churches and religious associations. The analysis shows that despite the changes in the state system at that time and the ideologically diverse attitude of the authorities towards these entities, the legal protection of monuments was at all times subordinated to similar principles, in accordance with its doctrine and European standards. With regard to monuments belonging to entities of religious law, in the Second Polish Republic (in relation to the Catholic Church), as well as from 1950 to the present day (in relation to all entities), small particular regulations were in force. They gave them a more privileged status and greater rights than other owners and possessors of monuments. In the first case, it was about the participation of church institutions in public administration in terms of their protection and influence on the practice of applying the law. In the second, the privilege applies to subsidies for the care of monuments belonging to religious institutions. In principle, however, the legislators of the Second Republic of Poland, the Polish People's Republic and the Third Republic of Poland tried not to internally differentiate the system of monument protection law with references to religious law. In this situation, the approach of state authorities to the application of essentially uniform provisions to addressees who are subjects of religious law is interesting. In the current legal status, attention is drawn primarily to the granting of subsidies for the care of monuments from public funds (state budget, local government budgets and state earmarked funds). The presentation in the article of their size in selected ranges is an illustrative supplement to the legal analysis. The interpretation of the quantitative data leads to the belief that the decisions of public administration authorities to grant subsidies to entities of religious law are relatively correctly correlated with the number of applications and the importance of monuments requiring care. Neither systemic preferences for them nor discrimination against them can be discerned.
Źródło:
Studia Ekonomiczne. Gospodarka, Społeczeństwo, Środowisko; 2022, 2/2022 (10); 41-77
2544-6916
2544-7858
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne. Gospodarka, Społeczeństwo, Środowisko
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The System of Ecclesiastical Law Sources of Ukraine
System źródeł prawa wyznaniowego Ukrainy
Autorzy:
Bilash, Oleksandr
Karabin, Tetyana
Cherevko, Pavlo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339298.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sources of law
Ecclesiastical Law
Laws
international legal acts
bylaws
decisions of the courts
legal system of Ukraine
źródła prawa
prawo wyznaniowe
ustawy
międzynarodowe akty prawne
regulaminy
orzeczenia sądowe
system prawny Ukrainy
Opis:
The article is devoted to the determination, systematization, and study of the system of Ecclesiastical Law sources. This is a necessary and primary task for understanding the content of ecclesiastical law and its establishment in the legal system of Ukraine. The conducted analysis has given grounds to make up conclusions concerning the formal inequality and the subordination of some sources to others. The Constitution provisions contains norms and principles relating to human rights and freedoms, defining Ukraine as a secular state and determine the positive duties of the state in the field of religion. The laws if Ukraine contains the large number of ecclesiastical legal norms regulating various aspects of state-confessional relations. Bylaws specify and detail the provisions of laws. Judicial law-making in the field of ecclesiastical law is manifested through the decisions of the European Court of Human Rights, which in Ukraine are considered the sources of law, through the decisions of the Constitutional Court of Ukraine, which revises laws for compliance with the constitution and fundamental values, as well as the decisions of the Supreme Court, the conclusions of which are binding not only for judicial bodies but also for all subjects of authority, which implement in their activities a legal act containing the relevant legal norm.
Artykuł poświęcony jest definicji, systematyzacji i badaniu systemu źródeł prawa wyznaniowego. Jest to niezbędne i podstawowe zadanie dla zrozumienia jego treści i ugruntowania w systemie prawnym Ukrainy. Analiza pozwoliła autorom wyciągnąć wnioski na temat formalnej nierówności i podporządkowania jednych źródeł innym. Zasady zawarte w Konstytucji zawierają normy i zasady odnoszące się do praw i wolności człowieka, definiują Ukrainę jako państwo świeckie i określają pozytywne obowiązki państwa w dziedzinie religii. Ustawy Ukrainy zawierają dużą liczbę przepisów regulujących różne aspekty stosunków wyznaniowych. Ustawodawstwo niższego szczebla precyzuje i uszczegóławia przepisy ustaw. Prawotwórstwo sądowe w dziedzinie prawa wyznaniowego przejawia się w decyzjach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, które są uważane za źródła prawa na Ukrainie, w decyzjach Sądu Konstytucyjnego Ukrainy, który bada ustawy pod kątem zgodności z konstytucją i podstawowymi wartościami, a także w decyzjach Sądu Najwyższego, których wnioski są wiążące nie tylko dla sądownictwa, ale także dla wszystkich organów władzy państwowej, które realizują akt prawny w swojej działalności.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 9-29
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja i funkcjonowanie duszpasterstwa wojskowego w Republice Czeskiej
Organization and Functioning of the Military Chaplaincy in the Army of the Czech Republic
Autorzy:
Menke, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913343.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo wyznaniowe
Kościoły i związki wyznaniowe
duszpasterstwo wojskowe
kapelan wojskowy
specjalne uprawnienia kościołów
ekumenizm
confessional law
churches and religious societies
spiritual service in the army
military chaplain
special rights of the churches
ecumenism
Opis:
Artykuł dotyczy wykonywania specjalnego prawa akredytowanych Kościołów i związków wyznaniowych w Republice Czeskiej nt. powierzania osób wykonujących posługę religijną w Siłach Zbrojnych Republiki Czeskiej, czyli posługą kapelanów wojskowych. Model ten jest specyficzny w Czechach, zarówno od strony legislacyjnej, jak też organizacyjnej. Posługa duchownych w Armii Republiki Czeskiej ukonstytuowana została w Umowie o współpracy pomiędzy Armią Republiki Czeskiej, Ekumeniczną Radą Kościołów i Konferencją Episkopatu Czech oraz faktycznie ustanowiona rozkazem ministra obrony Republiki Czeskiej z 3 czerwca 1998. Artykuł streszcza ramy legislacyjne Kościołów w armii, podaje charakterystyki organizacji posługi religijnej w RCz, oraz działalności Kościołów na tym obszarze. Główną treścią pracy kapelanów wojskowych jest ludzka formacja żołnierzy, działalność jest z zasady zupełnie amysijna. Model jest ekumeniczny i różni się od zwykłego katolickiego rozumienia tej posługi.
This article deals with exercising of the special law of accredited Churches and religious societies in the Czech Republic to authorize persons which pursue the pastoral activities into army system, it is to exercising the service of military chaplains. This model in Czech Republic is unique both on legislative, like as on organizational level. Military service in the Army was founded by the Agreement between the Ministry of Defence and the Ecumenical Council of Churches and the Czech Bishops’ Conference and the subsequent and established order of the Minister of Defence. The article summarizes the legislative framework for working of Churches in the army system; than describes the organization of military chaplaincy in the Czech Republic and Church activities in this area. The main content of work of military chaplains is the human formation of soldiers, action is essentially amissionary. This model is ecumenical one and different from the usual Catholic understanding of this service.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 89-102
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo autorskie w działalności religijnej
Copyright in religious activities
Autorzy:
Tylec, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043949.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religious freedom
copyright law
the canonical code
freedom of conscience and religion
religious denomination
religious organization
Law on Religion
wolność religijna
prawo autorskie
kodeks prawa kanonicznego
prawo wyznaniowe
prawo kanoniczne
wolność sumienia i religii
kościoły i związki wyznaniowe
związek wyznaniowy
Opis:
Opracowanie dotyczy problematyki ochrony prawnoautorskiej utworów o tematyce religijnej. Problemami, które przedstawione zostały w treści artykułu są m.in. ograniczenia wolności religijnej wynikające z przepisów prawa autorskiego, zagadnienie ochrony praw autorskich w świetle prawa kanonicznego, zdolności dzieł religijnych do ochrony prawnoautorskiej, wykładnia art 31 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych dotyczącego dozwolonego użytku w zakresie eksploatacji dzieł muzycznych w ramach ceremonii religijnych, prawo przedruku artykułów na tematy religijne, eksploatacja mów i kazań wygłoszonych na publicznych zebraniach oraz wystawianie na widok publiczny dzieł plastycznych i architektonicznych o tematyce religijnej. 
The article concerns the problems of copyright protection of religious works. Problems that were presented in the article are: restriction of religious freedom under the copyright law, copyright protection in the light of canon law, the ability of religious works for copyright protection, the interpretation of Article 31 of the Law on Copyright and Related Rights regarding fair use works as part of religious ceremonies, the right to reprint articles on religious topics, exploitation of speech and sermons presented at public meetings and exposure to public view works of art and architecture on religious themes.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2016, 19; 86-106
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona danych osobowych w działalności Kościoła katolickiego w Polsce
Protection of personal data in the activity of the Roman Catholic Church in Poland
Autorzy:
Czelny, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912918.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Catholic Church in Poland
church-state relations (Poland)
churches and religious associations
freedom of religion
law on religion
religious freedom
freedom of conscience and religion
relations between the state and churches
Canon Law
kościoły i inne związki wyznaniowe
prawo wyznaniowe
relacje panstwo - kościół
związek wyznaniowy
ochrona danych osobowych
prawo kanoniczne
Opis:
Odpowiednia ochrona danych osobowych w działalności Kościoła katolickiego w Polsce rodzi wiele pytań i kontrowersji. Niniejszy artykuł odpowiada na pytania: kto jest administratorem danych osobowych w Kościele katolickim, jakie ma on obowiązki i jaką ma odpowiedzialność karną za niewłaściwą ochronę tychże danych. Pojęcie administratora danych osobowych w jednostkach organizacyjnych Kościoła katolickiego w Polsce ma swoje źródło w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. Administratorem danych osobowych jest podmiot decydujący o celach i środkach przetwarzania danych osobowych, a więc w tym przypadku Kościół katolicki, przy czym administrator danych osobowych może upoważnić inny podmiot do przetwarzania tych danych. Opracowanie uwzględnia obowiązki informacyjne, rejestrowe i zabezpieczające dane osobowe, którymi winien się kierować administrator danych osobowych. Ponadto, artykuł opisuje obowiązki wynikające bezpośrednio z Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. i Instrukcji wydanej przez Konferencję Episkopatu Polski w dn. 23 września 2009 r. nt. Ochrony danych osobowych w działalności Kościoła katolickiego w Polsce.
Adequate protection of personal data in the activity of the Roman Catholic Church in Poland raises many questions and arouses controversy. This article addresses the following questions: who is the administrator of personal data in the Catholic Church; what are his responsibilities; what is his liability for failing to protect such data. The idea of the personal data administrator in the organizational units of the Catholic Church in Poland goes back to the Act of 29 August 1997 on the Protection of Personal Data. The administrator of personal data is an entity, in this case the Catholic Church, that determines the purposes and means of processing personal data; such an administrator may also authorize another entity for such processing. The paper discusses the requirements as to the disclosure, registration and security of personal data, which should be met by the administrator. In addition, the author touches upon the relevant obligations arising directly from the 1983 Code of Canon Law and the Instruction of 23 September 2009 on the protection of personal data in the activity of the Roman Catholic Church in Poland issued by the Polish Episcopal Conference.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 241-268
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepisy wyznaniowe w Konstytucji RP (uwagi porządkujące)
Denominational provisions in the constitution of the Republic of Poland (explanatory remarks)
Autorzy:
Szymanek, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912805.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
RELIGIOUS FREEDOM
church-state relations (Poland)
freedom of religion
law on religion
Constitution of the Republic of Poland
freedom of conscience and religion
relations between the state and churches
prawo wyznaniowe
relacje państwo - kościół
związki wyznaniowe
Konstytucja RP
kościoły i inne związki wyznaniowe
wolność sumienia i wyznania
Opis:
Konstytucyjne przepisy wyznaniowe, które należy postrzegać jako swoisty podzbiór w obrębie szeroko ujmowanych praw i wolności człowieka, stanowią grupę tych przepisów które albo explicite, albo implicite regulują sytuację konfesyjną jednostki. Przepisy, które wprost określają położenie jednostki z uwagi na jej wyznanie i prezentowany światopogląd można przy tym określić mianem przepisów sensu stricto wyznaniowych. Obejmują one, z jednej strony, indywidualną wolność sumienia i wyznania, z drugiej zaś wolność kolektywną, odnoszoną do społeczności religijnych jakimi są kościoły i inne związki wyznaniowe. Ta wąska grupa przepisów wyznaniowych nie jest jednak jednolita. W jej ramach można bowiem odnaleźć przepisy generalnie odnoszące się do wolności sumienia i wyznania (art. 25, 53 Konstytucji) i przepisy, które podejmują kwestie szczegółowe (art. 48, art. 35 ust. 2 i art. 85). Obok grupy przepisów wyznaniowych sensu stricto można również wskazać inne przepisy, które pośrednio można skorelować z konfesyjną dziedziną życia jednostki. Tę grupę przepisów można nazwać przepisami sensu largo wyznaniowymi. Pośród nich najważniejszym jest przepis gwarantujący generalne prawo decydowania o swoim życiu osobistym (art. 47 Konstytucji). Pokazuje on wszak iunctim wolności sumienia i wyznania z prawem do prywatności, które jest dzisiaj najważniejszym prawem jednostki poręczonym jej w ustawie zasadniczej, a zarazem pewnego rodzaju „wstępem” i „początkiem” wszystkich, a przynajmniej większości praw i wolności. Wolność sumienia i wyznania, jak i cała dziedzina konfesyjna jest przecież nierozerwalnie związana z ochroną życia prywatnego (osobistego), względem którego państwo i jego organy muszą zachować postawę désintéressement. Temu też służą coraz bardziej rozbudowane i uszczegółowione unormowania wyznaniowe konstytucji, które niezależnie od wszelkich podziałów i klasyfikacji zawsze stanowią jedynie pochodną praw i wolności jednostki. Konstytucyjna materia konfesyjna i konstytuujący ją przepis wyznaniowy jest wszak zawsze formą poręczenia niezbywalnych praw jednostki, które swoje aksjologiczne (ale i prawne) źródło znajdują w konstytucyjnej zasadzie godności. Ta ostatnia jest przykładem swoistego „spotkania się” normy na swój sposób religijnej (czy kanonicznej) i normy prawa państwowego. W obu systemach norm godność człowieka jest wszak wartością najwyższą i niezbywalną, i w obu stanowi rację innych wartości i praw.
The constitutional provisions on denomination, which should be seen as a specific subset within the widely recognized human rights and freedoms, comprise a collection of provisions that either explicitly or implicitly regulate the matters of the religious persuasion of any individual. The provisions that explicitly relate to the position of the individual because of his or her religion and outlook can be referred to as denominational in the strict sense. These include, on the one hand, individual freedom of conscience and religion, and on the other hand, collective freedom related to the religious communities such as churches and other religious organizations. This narrow set of denominational provisions is not uniform. It covers both the general rules regarding freedom of conscience and religion (Articles 25 and 53 of the Constitution) and provisions tackling more specific issues (Article 48, Article 35(2) and Article 85). Besides denominational provisions sensu stricto, also others can be singled out that may be directly tied to the religious aspect the individual's life. This set can be referred to as denominational provisions sensu largo. Among them, the most important provision is the one ensuring the general right to decide about one's personal life (Article 47 of the Constitution). It shows the iunctim, after all, of freedom of conscience and religion with the right to privacy, which today is the most important individual right guaranteed in the Constitution, and also a kind of 'prelude' to and 'beginning' of all, or at least most of the rights and liberties. Freedom of conscience and religion, and the whole denominational area alike, is after all inextricably linked to the protection of private (personal) life, which the state and its bodies must approach with désintéressement. The increasingly complex and detailed denominational regulations contained in the Constitution seem to accommodate this requirement; irrespective of any divisions and classifications, they are but a derivative of individual rights and freedoms. The constitutional denominational substance together with its constituting denominational provision is after all a form of guarantee of inalienable individual's rights that have their axiological (but also legal) source in the constitutional principle of dignity. The latter is an example of the 'encounter' of the, in a way, religious (or canonical) standard and the standard of state law. In both systems of standards, human dignity is indeed the highest and inalienable value, and in both provides the reason for other rights and values.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 5-23
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje budżetowe pośredniego wspierania instytucji wyznaniowych ze środków publicznych w Polsce
The budgetary consequences of non-direct support of religious institutions from public funds in Poland
Autorzy:
Stanisławski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912908.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
church-state relations (Poland)
churches and religious associations
law on religion
relations between the state and churches
religious denominations
religious institution
kościoły i inne związki wyznaniowe
prawo wyznaniowe
relacje panstwo - kościół
związek wyznaniowy
Opis:
Finansowanie kościołów i innych związków wyznaniowych stanowi istotny element systemu regulacji prawnych i zwyczajowych składających się na kształt modelu relacji państwo – kościół obowiązujących we współczesnych państwach, jako jedno z zagadnień objętych zainteresowaniem zarówno strony państwowej, jak i kościelnej. Najczęstszym rozwiązaniem jest finansowanie działalności instytucji wyznaniowych przez członków danego wyznania. Na skutek procesów społecznych i historycznych taka wizja utrzymywania instytucji religijnych ulega jednak znacznym modyfikacjom. Jednym z elementów następujących zmian jest włączenie się państwa w system finansowania instytucji wyznaniowych. Finansowanie pośrednie dotyczy sytuacji, w których ustawodawca premiuje podmioty trzecie (osoby fizyczne i prawne) wspierające działalność Kościołów i innych związków wyznaniowych. W polskim systemie prawnym chodzi głównie o darowizny na rzecz kościelnych osób prawnych i pomniejszanie podatku o 1% przekazywany na rzecz organizacji pożytku publicznego. Przedstawione dane wskazują, iż z punktu widzenia dochodów budżetowych państwa kwestia darowizn nie wydaje się być zjawiskiem o istotnym znaczeniu. Liczba podatników dokonujących takich darowizn oscyluje wokół 1% ogółu, a kwoty stanowią w przypadku osób fizycznych 0,02% do 0,05% dochodów z tego podatku, a w przypadku osób prawnych skutki budżetowe wahają się w granicach 10 mln zł. Wzbudzające najwięcej kontrowersji „nielimitowane” darowizny osób prawnych są ostatnio dokonywane przez ok. 100 podatników, zatem istnieje możliwość nie tylko częściowego, ale całkowitego objęcia ich kontrolą bez specjalnego zwiększania obowiązków organów skarbowych.
The financing of churches and other religious associations is an important component of the system of legal and customary regulations comprising the model of Church-State relationships in modern states and being a focal point for both state and ecclesiastical administration. The most common approach is the financing of religious institutions by their own members or followers. However, due to specific social and historical processes, such a model of maintaining religious institutions has been substantially modified. Such changes have been reflected in, for instance, the state's involvement in the system of financing religious organizations. Non-direct financing occurs when the legislator rewards third parties (natural and legal persons) for the support of churches and other religious associations. In the Polish legal system, such support is mainly found in donations to ecclesiastical judicial persons and the tax reduction by 1% - the amount being transferred to designated public benefit organizations. The cited data indicates that donations do not present any significant item in the state budget revenues. The number of such donating taxpayers is around 1% of all, and the amounts donated by natural persons are between 0.02% and 0.05% of revenues from this tax; in the case of legal persons, the budgetary implications oscillate around PLN 10 million. The most controversial 'unlimited' donations of legal persons are made by some 100 taxpayers, so it is possible to exercise not partial but even total control of these entities without the need to encumber tax authorities with extra auditing responsibilities.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 269-282
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces kształtowania nowego modelu relacji pomiędzy Kościołem a państwem w Republice Czeskiej po wyrównaniu majątkowym
The Forming Process of the New Model of the Relationship between Church and State in the Czech Republic after the Property Settlement
Le processus d’élaboration d’un nouveau modèle de la relation entre l’Église et l’État dans la République Tchèque après l’alignement des biens
Autorzy:
Menke, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891797.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo wyznaniowe
Kościoły i związki wyznaniowe
fundusz kościelny
majątek kościołów
relacje Kościoła i państwa
fundusze diecezjalne
confessional law
Churches and religious societies
religious fund
church property
the relationship between Church and state
diocesan funds
Opis:
This article analyses the contemporary legal situation of the churches and religious societies position in the Czech Republic, in the context of the newly approved Law No 428/2012 Coll., the property settlement with churches and religious societies of 2012/12/5, which came into effect on 2013/1/1. The process to this law was very difficult and lengthy. The law itself contains a natural restitution and a financial compensation as well. Newly configured model is based on a combination of a law and agreements with individual churches. This model tries to resolve a historic church property and also separate the churches and religious societies financial holding from the state in the future, and enable a churches financial self-sufficiency. Also, the article analyses new specific instruments of the Catholic Church, which are established for the management of its property in the Czech Republic.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 209-225
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna w sprawie wniosku grupy kościołów do Rady Ministrów z dnia 15 lutego 2010 r.
A Legal Opinion on the Application of a Group of Churches Submitted to the Council of Ministers on 15 February 2010
Autorzy:
Borecki, Paweł
Pietrzak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890832.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
relations between the state, churches and other religious organizations
churches and other religious organizations
bilateralism
Law on Religion
kościoły i inne związki wyznaniowe
bilateralizm
prawo wyznaniowe
relacje państwo - kościół
Konstytucja RP
wolność sumienia i wyznania
Opis:
Opinia dotyczy wniosku z dnia 15 lutego 2010 r. złożonego przez grupę dziewięciu kościołów i innych związków wyznaniowych należących do pentakostalnego nurtu chrześcijaństwa. Wniosek skierowany był do Prezesa Rady Ministrów i dotyczył przystąpienia przez Radę Ministrów do rozmów w celu zawarcia umowy i wydania odpowiedniej ustawy o stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a wnioskującymi Kościołami, zgodnie z art. 25 ust. 5 Konstytucji RP. Analizując obowiązujące prawo oraz przebieg postępowania w sprawie wniosku autorzy opinii krytycznie oceniają działania i zaniechania w tej sprawie naczelnych organów władzy i administracji państwowej.
The opinion refers to the application dated 15 February 2010 submitted by a group of nine churches and other religious associations belonging to the Pentacostal Christian movement. The application was addressed to the Prime Minister and requested the entry of the Council of Ministers into talks on concluding an agreement and passing relevant law on the relations between the Republic of Poland and the applying churches, in accordance with Article 25(5) of the Constitution of the Republic of Poland. By analysing the applicable law and the administrative procedure adopted for the examining of the application, the authors share a critical opinion on the activities and omissions of the supreme bodies of public administration.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2012, 15; 291-308
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies