Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "patient" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
Сriminal Law Protection of the Autonomy of Patients in Ukraine. Part 1
Autorzy:
Likhova, Sofiya
Mozgawa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096928.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
patient
patient’s autonomy
treatment process
violation of patient’s autonomy
doctor
criminal law protection
pacjent
autonomia pacjenta
prawa pacjenta
naruszenie autonomii pacjenta
lekarz
ochrona prawnokarna
Opis:
The article aims to analyze the phenomenon of “patient’s autonomy” as an object of criminal law protection. Patients’ autonomy is one of the most important rights. Respect for it is one of the factors ensuring the correct treatment process. The article is divided into two parts. In this part, the authors analyze the legal acts of Ukraine, which regulate the process of providing medical services and guarantee patients’ right to autonomy. The authors discuss, i.a., the issue of the patient’s consent to medical interventions or the right to information about his or her state of health. They also point to statistics on offences committed by medical staff members in connection with their professional activities. Furthermore, they point out that the problem of violation of patient’s autonomy should be looked at not only from the legal but also from the social point of view. This applies to the patient–medical relationship, in which the doctor plays a leading role. Moreover, the content of these relations lies not only on the professional but also on the bioethical level.
Celem artykułu jest analiza zjawiska „autonomii pacjenta” jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Autonomia pacjenta jest jednym z najważniejszych praw. Jej poszanowanie jest jednym z czynników zapewniających prawidłowy proces leczenia. Artykuł podzielony jest na dwie części. W tej części autorzy analizują akty prawne Ukrainy, które regulują proces udzielania świadczeń medycznych i gwarantują prawo pacjenta do autonomii, a także odnoszą się m.in. do kwestii zgody pacjenta na interwencje medyczne oraz do prawa do informacji o jego stanie zdrowia. Wskazują również na statystyki dotyczące przestępstw popełnianych przez członków personelu medycznego w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Ponadto zwracają uwagę, że na problem naruszania autonomii pacjenta należy spojrzeć nie tylko z prawnego, ale i ze społecznego punktu widzenia. Dotyczy to relacji pacjent–lekarz, w której lekarz odgrywa wiodącą rolę. Co więcej, treść tych relacji leży nie tylko na płaszczyźnie zawodowej, ale i na płaszczyźnie bioetycznej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 373-391
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W jakim kierunku zmierzają relacje pomiędzy lekarzem a pacjentem w Polsce?
Patient-doctor relationship in Poland – where is it heading to?
Autorzy:
Dąbrowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031029.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
health system reform
partnership
paternalism
paternalizm
patient information
patient rights
patient-doctor relationship
relacje pacjent – lekarz
reforma systemu opieki zdrowotnej
partnerstwo
informowanie pacjenta
prawa pacjenta
Opis:
The paper attempts to review, based on available literature, changes in patient-doctor relationship taking place within the last few years in Western societies and in Poland. It tries to answer the question whether patient-doctor relationship is closer to partnership or to paternalism. Particular emphasis is placed on such issues as doctor-patient information transfer, patient’s role in decision-making process and respect of patient’s rights. While it appears that in the West we are witnessing a clear transformation of patient-doctor relationship towards an increasingly active role of patient in the decision-making, where he or she is considered an expert in the field of own health and values, in Poland a more paternalistic model prevails, where it is the doctor who plays the leading role, makes decisions and, consequently, takes full responsibility for them. It appears that concerning partner-like relationship with doctor, greater chances for it have patients relatively better educated and from higher socioeconomic strata and women. Persons with higher education are more prone to question traditional role of doctor who “knows better”; such an attitude manifests itself by looking for alternative sources of information about the disease. Similarly, women more frequently seek a “second opinion” and more often obtain information about other treatment options from alternative sources. Furthermore, women more often express a need for a partner-like relationship with doctor.
Artykuł jest próbą przeanalizowania, na podstawie badań i dostępnej literatury, zmian, jakie w ostatnich latach zaszły w relacjach pacjent – lekarz w społeczeństwach zachodnich oraz w Polsce. Jest też próbą odpowiedzi na pytanie, czy relacje pacjent – lekarz można określić bardziej jako partnerskie, czy też raczej jako paternalistyczne. Obszary szczególnego zainteresowania autorów to: informowanie pacjenta przez lekarza, udział pacjenta w podejmowaniu decyzji oraz przestrzeganie praw pacjenta. O ile wydaje się, że na Zachodzie mamy do czynienia z wyraźną transformacją relacji pacjent – lekarz w kierunku relacji, gdzie pacjent współuczestniczy w podejmowaniu decyzji i jest postrzegany przez lekarza jako ekspert w zakresie swojego zdrowia i wartości, o tyle w Polsce ciągle występuje raczej model paternalistyczny, w którym to lekarz odgrywa dominującą rolę, podejmuje decyzje, a co za tym idzie, ponosi za nie niepodzielną odpowiedzialność. Wydaje się, że w kwestii relacji partnerskich z lekarzem znacznie większą szansę na nie mają pacjenci posiadający relatywnie wyższe wykształcenie i wyższą pozycję społeczną oraz kobiety. Osoby z wyższym wykształceniem częściej kwestionują tradycyjną rolę lekarza, który „wie najlepiej”, co przejawia się w poszukiwaniu alternatywnych źródeł informacji o chorobie. Podobnie kobiety częściej konsultują decyzje lekarza, a także częściej pozyskują informacje o sposobach leczenia z alternatywnych źródeł. Kobiety również częściej niż mężczyźni zgłaszają potrzebę kontaktu partnerskiego z lekarzem.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 4; 278-281
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physician–patient communicaton in healthcare facilities
Komunikacja lekarz–pacjent w placówkach służby zdrowia
Autorzy:
Drop, Katarzyna
Drop, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1180905.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
komunikacja
komunikacja interpersonalna
relacja pacjent-lekarz
błędy w komunikacji
prawa pacjenta
communication
interpersonal communication
doctor-patient relationship
communication mistakes
patient rights
Opis:
„Komunikacja” to termin trudny do jednoznacznego zdefiniowania, ponieważ odnosi się do wielu pojęć i różnych dziedzin życia. W poniższej pracy została ona scharakteryzowana jako proces, w którym następuje wymiana informacji pomiędzy jej uczestnikami – nadawcą i odbiorcą. Szczególną jej formą jest komunikacja interpersonalna, wśród której niezwykle istotna jest komunikacja pacjent–lekarz. To właśnie od relacji pomiędzy wspomnianym stronami zależeć będzie, czy proces leczenia przebiegnie, sprawnie i skutecznie. Dobry lekarz to ten, który szybko i poprawnie zdiagnozuje pacjenta i ustali odpowiedni proces terapeutyczny, ale także ten, który w odpowiedni sposób będzie umiał przekazać pacjentowi złe informacje dotyczące jego stanu zdrowia, będzie umiał przekazać zalecenia dotyczące dawkowania leków czy też wytłumaczy z jakiego powodu pacjent został przyjęty na oddział do szpitala lub jakie mogą być skutki uboczne przyjmowania konkretnych medykamentów. Celem pracy jest próba wyjaśnienia i przedstawienia relacji pomiędzy pacjentami a lekarzami występującymi w placówkach ochrony zdrowia. W związku z tym, zostały w niej omówione podstawowe pojęcia takie jak: komunikacja (schemat komunikacji), błędy popełniane w komunikacji, bariery w komunikacji lekarz–pacjent, główne zasady relacji lekarz–pacjent, prawa pacjenta, relacja pacjent–lekarz. Przedstawiona praca jest częścią pierwszą – teoretyczną, omawiającą szczegółowo wymienione zagadnienia. W kolejnej części – doświadczalnej – zostaną przedstawione i omówione wyniki badań uzyskane na podstawie ankiety przeprowadzonej wśród pacjentów lubelskich jednostek ochrony zdrowia, co będzie podstawą do dalszych rozważań na temat relacji między lekarzem a pacjentem.
It is very hard to clearly define the term of communication, because it relates to many notions and different fields of life. In this publication the authors tried to characterized it as a process of information changing between its participants – a sender and a receiver. Interpersonal communication is one of the specific forms of communication, in which doctor-patient communication is the most important in the field of medicine. Relation between mentioned participants is very crucial because the effects of the process of healing and getting better depends on how the doctor and the patient cooperate with each other. The best doctor seems to diagnose patient and prepare proper methods of treating as quick as possible. That type of person seems to be responsible for breaking the bad news to the patients, giving advice how to dose different medicines he/she prescribed, explaining the purpose of hospital admission and defining the adverse effects of specific medicines the patient has to take. The aim of this paper is to explain, define and describe the relation between doctor and patient in medical units. This is why the authors discussed such basic terms as: communication (scheme of communication), communication mistakes, barriers between doctor and patient, general rules about physician-patient relationships, patient rights, doctor-patient relationship. This publication is the first - theoretic part in which the authors precisely defined the terms mentioned above. The next part of this paper is the study, in which the results of survey will be shown. A group of Lublin medical units patients fill in the questionnaire and asked the questions about their observations of doctor-patient relationship. The next part will be the base to discuss and think how the mentioned relations should look like.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 3; 109-123
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protection of Health Data in Accordance with the GDPR: Selected Issues
Ochrona medycznych danych osobowych zgodnie z RODO. Zagadnienia wybrane
Autorzy:
Marciniak, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792454.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
dane medyczne
dane genetyczne
dane biometryczne
prawa pacjenta
tajemnica lekarska
medical data
genetic data
biometric data
patient’s rights
physician-patient privilege
Opis:
Patients’ rights are widely commented issue in the medical and legal press. Attempts are being made to analyse issues relating to patient consent, the right to information about the medical procedures performed and the state of health, or the authority of medical personnel to make decisions about the patient’s person and the related procedures or treatments. This results in an increase in the importance of information, which has become one of the most important values in today’s world. Access to information, especially about oneself, means a certain social and legal awareness. Restrictions on access to information deprive people of the right to self-determination and, at the same time, the right to satisfy one of their needs, which is particularly important in today's world. Nowadays, it is unavoidable to process the data of any person, which is essential for the proper functioning of society, but above all for the benefit of each individual. This testifies that an individual is present in social, economic or political life. For over a year now, institutions providing medical services have been obliged to implement a number of regulations contained in the Regulation of the Parliament and Council 2016/679 of 27 April 2016 on the protection of individuals with regard to the processing of personal data and on the free movement of such data and repealing Directive 95/46/EC. Personal data relating to health are defined in the preamble of the Act. This Regulation does not indicate the organisational or technical measures to be taken by the data administrator to ensure data protection. These measures should be appropriate to the scope, purpose and risks of the data being processed. Sensitive data shall fall within the category of data for which processing involves the adoption of enhanced security measures. The task of the 99 data administrator is to introduce appropriate guarantees to ensure the implementation of appropriate technical and organizational measures so that the data processing meets the requirements of the GDPR and protects the rights of data subjects. Their task is also to adapt their forms, statements, e-mails or other queries so that they are clear, understandable and readable for the average recipient. For it is the quality that is the essence of information provided in the inquiry, not its number. The EU legislator has introduced several new developments to identify patterns of conduct and interpretations that are new concerning previous regulations. With the introduction of the GDPR, new procedures have been developed in order to exercise the rights of data subjects. However, the existing acquis of literature and judicature, as well as experience in the application of provisions ensuring the full entitlement of the data subjects, is not underestimated. More and more frequent analysis of the consequences of breaching the right to the protection of medical data and of the issue of giving and withdrawing consent to the processing of data may increase the importance of this right for society and thus ensure full protection of privacy and the information autonomy of the patient.
Streszczenie Prawa pacjenta to zagadnienie szeroko komentowane na łamach prasy medycznej, jak i prawniczej. Podejmowane są próby analizy kwestii dotyczących zgody pacjenta, prawa do uzyskania informacji o wykonywanych zabiegach medycznych i stanie zdrowia czy uprawnień personelu medycznego do podejmowania decyzji dotyczących osoby pacjenta i związanych z nim zabiegów czy leczenia. Wynika z tego wzrost wagi znaczenia informacji, która we współczesnym świecie stała się jedną z najważniejszych wartości. Dostęp do informacji, szczególnie o sobie samym, oznacza pewną świadomość społeczną I prawną. Ograniczenia związane z dostępem do informacji powodują pozbawienie prawa do samodecydowania o sobie, a zarazem możliwości zaspokajania jednej z potrzeb człowieka, szczególnie ważnej we współczesnym świecie. Obecnie nie można uniknąć przetwarzania danych jakiejkolwiek osoby – jest to niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa, ale przede wszystkim jest z korzyścią dla każdego z osobna. Świadczy to bowiem obecności jednostki w życiu społecznym, ekonomicznym lub politycznym. Od ponad roku placówki udzielające świadczeń medycznych mają obowiązek wdrażać szereg regulacji zawartych w Rozporządzeniu Parlamentu i Rady 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku 100 z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE. Dane osobowe dotyczące zdrowia zdefiniowane zostały już w preambule tego aktu. Rozporządzenie nie wskazuje środków organizacyjnych ani technicznych, jakie administrator danych powinien stosować dla zapewnienia ochrony danych. Środki te powinny być odpowiednie do zakresu i celu oraz ryzyka naruszeń przetwarzanych danych. Dane wrażliwe zaliczają się do kategorii danych, których przetwarzanie wiąże się z przyjęciem środków wzmożonego bezpieczeństwa. Zadaniem administratora danych jest wprowadzenie odpowiednich gwarancji, zapewniających wdrożenie odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych tak, aby przetwarzanie danych spełniało wymogi zawarte w RODO oraz chroniło prawa osób, których dane dotyczą. Ich zadaniem jest także dostosowanie swoich formularzy, komunikatów, e-maili czy też innych zapytań tak, aby były one jasne, zrozumiałe i czytelne dla przeciętnego odbiorcy. Istotą jest bowiem jakość przekazywanych w zapytaniu informacji, a nie ich liczba. Unijny prawodawca wprowadził wiele nowych rozwiązań w celu wyznaczenia wzorów postępowania oraz interpretacji, które są nowością w stosunku do poprzednich regulacji. W związku z rozpoczęciem stosowania RODO wykształciły się nowe sposoby postępowania mające na celu realizację uprawnień osób, których dane są przetwarzane. Nie jest jednak lekceważony dotychczasowy dorobek literatury i orzecznictwa, a także doświadczenia związane ze stosowaniem przepisów zapewniających pełnię uprawnień osobie, której dane dotyczą. Coraz częstsza analiza skutków wynikających z naruszenia prawa do ochrony danych medycznych oraz kwestii wyrażenia i cofnięcia zgody na przetwarzanie danych być może spowoduje zwiększenie znaczenia tego prawa wśród społeczeństwa, a co za tym idzie zapewni pełną ochronę prywatności i autonomii informacyjnej pacjenta.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2019, 14, 16 (2); 87-100
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patient-doctor communication in healthcare facilities – part II
Komunikacja pacjent-lekarz w placówkach ochrony zdrowia cz. II
Autorzy:
Drop, Katarzyna Magdalena
Drop, Bartłomiej
Skolimowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179499.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
komunikacja
komunikacja interpersonalna
relacja pacjent-lekarz
błędy w komunikacji
prawa pacjenta
communication
interpersonal communication
doctor-patient relationship
communication mistakes
patient rights
Opis:
Komunikacja, w każdej formie jest nieodłącznym elementem życia codziennego. W związku z tym odpowiada również za właściwe budowanie relacji pomiędzy uczestnikami procesu terapeutycznego i leczniczego - pacjentem i lekarzem. W dobie powszechnego i nieograniczonego dostępu do informacji, chory jest w stanie sam, za pomocą licznych mediów dotrzeć do wiadomości na temat nowych rozwiązań medycznych lub ewentualnych możliwych powikłań wynikających z jego choroby. Właśnie dlatego w dzisiejszych czasach istnieje ogromna potrzeba przekazywania pacjentowi dokładnej wiedzy na temat jego choroby i możliwych sposobów powrotu do pełni zdrowia. Pacjent chce, aby wyjaśnić mu dlaczego taka, a nie inna metoda leczenia została mu zalecona i dlaczego konkretne leki zostały zaordynowane przez lekarza. Bardzo często lekarze mówią w sposób niezrozumiały dla pacjentów, używając tylko medycznej nomenklatury, pacjenci natomiast nie zadają pytań, nawet wtedy, gdy nie rozumieją treści przekazywanej przez lekarza. Aby osiągnąć umiejętność odpowiedniego budowania relacji potrzebna jest zwiększona świadomość obu stron oraz praca nad poprawą umiejętności komunikacyjnych. Celem pracy było zbadanie oraz scharakteryzowanie występujących relacji pomiędzy pacjentami i lekarzami oraz określenie roli komunikacji i jej wpływu na ich budowanie. Poniższa praca jest kontynuacją publikacji pt: „Komunikacja pacjent-lekarz w placówkach ochrony zdrowia cz. I.”, która stanowiła cześć teoretyczną rozważań na temat wpływu komunikacji pomiędzy stronami procesu leczniczego na stan zdrowia i zadowolenie finalnego odbiorcy usług - pacjentów. W pracy zostaną omówione wyniki ankiety, przeprowadzonej wśród 100 pacjentów dotyczącej wspomnianego powyżej tematu badawczego. Badanie przeprowadzone zostało w lubelskich placówkach ochrony zdrowia. Opracowane wyniki i wnioski mogą i powinny służyć zarówno pacjentom jak i lekarzom w dalszym procesie doskonalenia tych relacji.
Communication, in every form is the inseparable element of daily life. In this connection it is also responsible for the corresponding construction of the bond between the participants of therapeutic and curative process - by a patient and a doctor. These days we have general and unlimited access to information, that is why every patient is capable itself to find, by numerous medias a lot of information about new medical possibilities and nascent complications of their illness. This is the reason why, nowadays there is a necessity of giving detailed knowledge about the illness and possible methods of treatment to all patients. A patient expects explaining why such, but not other method of treatment is recommended and why certain medications are prescribed by a doctor to him. Very often doctors talk in an incomprehensible method to their patients, using a medical nomenclature only. Patients do not ask questions, even when they do not understand the details given by a doctor. To attain ability of corresponding construction of report between both participants of treatment process there is a need of improvement of communication abilities. The aim of this survey was to research and describe widespread reports between patients and doctors. The other aim was to determine a role of communication and her influence on their construction. The mentioned below work is continuation of publication: “ Physician–patient communication in healthcare facilities, part I”., that presented theoretical honor of reflections on the theme of influence of communication between participants of the curative process on the state of health and satisfaction of final recipient of services - patients. The results of the questionnaire, conducted among 100 patients touches mentioned above an experience theme, will be discussed in-process. Research was conducted in the Lublin representative offices of health protection. The worked out results and suggestions can and must serve to the patients as well as doctors in the further process of perfection of these reports.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 2; 425-444
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zgoda pacjenta warunkiem sine qua non interwencji medycznej
Autorzy:
Wojturska, Weronika
Pawlak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617396.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
patient’s rights
patient’s consent
the right to self-determination
personal inviolability
medical intervention
criminal responsibility
minor patient
prawa pacjenta
zgoda pacjenta
prawo do samostanowienia
nietykalność osobista
interwencja medyczna
odpowiedzialność karna
pacjent małoletni
Opis:
The purpose of the article is to conduct a comprehensive legal analysis of the patient’s consent to carry out a medical procedure in the light of national case-law and doctrinal views, including the issue of the act of will of minors. The concept of informed consent of the beneficiary has become a determinant of the scope of medical or nursing intervention, constituting both its legality and the overall relationship of the patient with the medical staff. The synthetic interpretation of the issue also draws attention to the dilemma of the collision of values between the doctor’s action in the defense of the patient’s life and health without obtaining consent to the confluence, and the issue of violation of the test’s right to preservation of inviolability. In light of this, the authors clarify the premises of legal liability of medical staff under Article 192 of the Criminal Code.
Artykuł ma na celu przeprowadzenie kompleksowej analizy prawnej pojęcia zgody badanego na przeprowadzenie zabiegu medycznego w świetle orzecznictwa krajowego i poglądów doktryny, włączając w to problematykę wyrażenia aktu woli osób małoletnich. Koncepcja świadomej zgody świadczeniobiorcy funkcjonuje obecnie jako wyznacznik zakresu lekarskiej bądź pielęgniarskiej ingerencji, decydującej tak o jej legalności, jak i całokształcie relacji pacjenta z personelem medycznym. Syntetyczna wykładnia zagadnienia zwraca uwagę także na dylemat kolizji wartości pomiędzy działaniem lekarza w obronie życia i zdrowia pacjenta bez uzyskania przezeń zgody na zabieg a kwestią pogwałcenia prawa badanego do zachowania nietykalności. W świetle tego autorzy klarują przesłanki odpowiedzialności prawnej personelu medycznego na mocy art. 192 k.k.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 37
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój koncepcji praw pacjenta na tle historyczno-prawnym w Polsce
Development of the concept of patient rights against the historical and legal background in Poland
Autorzy:
Hoffmann, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34569948.pdf
Data publikacji:
2024-02-05
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
prawa pacjenta
pacjent
zdrowie
patient rights
medical law
civil rights
Opis:
Artykuł traktuje o rozwoju praw pacjenta w Polsce. Omówiono kształtowanie się praw pacjenta, wskazano na pierwsze regulacje na ziemiach polskich dotyczących tego zagadnienia, scharakteryzowano obecne regulacje w zakresie praw pacjenta, ponadto starano się omówić stan przestrzegania praw pacjenta w placówkach medycznych.
The article deals with the development of patient rights in Poland. The development of patient’s rights was discussed, the first regulations in Poland regarding this issue were pointed out, the current regulations in the field of patient’s rights were characterized, and attempts were made to discuss the state of observance of patient’s rights in medical facilities.
Źródło:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2023, 15(15); 167-197
2543-6961
Pojawia się w:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność dziecka w szpitalu psychiatrycznym
The dignity of the child in a psychiatric hospital
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943214.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
direct contact
patient’s dignity
patient’s rights
the least disturbance
the rules of the unit
przymus bezpośredni
regulamin oddziału
prawa pacjenta
godność pacjenta
zasady jednostki
Opis:
The right to respect the dignity of children using medical services in psychiatric units is regulated among other by the Patients’ Rights act and the Patients’ Rights Ombudsman act, Physician and Dentist Professions Act and the Medical Ethics Code. Although since 1994 the Mental Health Protection Act has existed, some information appears about the violation of the dignity of the child in psychiatric hospitals. Material and methods: Analysis of the information obtained from different sources (the media, the Internet, from patients and/or their legal guardians, peror Psychiatric Hospital Patients’ Ombudsman) allowed to draw up a list of repeated situations in psychiatric units for children and adolescents where the dignity of the juvenile/minor patient may be violated. Results: The most frequently reported issues are: reduction of the minor/juvenile patients’ access to “privileges” (such as direct contacts with colleagues), lack of privacy (such as controls in toilets and bathrooms), irregularities during the use of direct coercion, lack of regular access to a mobile phone, the Internet, stereo equipment, lack of juvenile/minor patients’ consent for treatment (including the double permission), engaging the patients to cleaning work, and medical staff’s interventions of educational and corrective character (the patients perceive this as the use of penalties). Discussion: It was found out that the reaction of a minor/juvenile psychiatric unit patient or her/his carers to the detachment from her/his surroundings, favourite activities or things, and educational interventions are related to precise determination of diagnostic and therapeutic procedures and rules prevalent in the group, privileges, consequences, and application of behavioural effects in the form of negative reinforcements (so-called penalties) and positive reinforcements (rewards). A strong response to infringement of the rules may be perceived by the patients as a violation of their rights. Particularly important in such situations is the way the dialogue with the patient is conducted, besides the patient has to be informed about the consequences of infringement of the norms and rules. This should be reflected in the rules of the psychiatric unit. Furthermore, special importance within the respect for the dignity of the minor/juvenile patient in the psychiatric unit is ascribed to the use of a long-term direct coercion in case of a patient with severe mental impairment and/or autism, strongly agitated, aggressive or self-aggressive. The principle of the respect for the dignity of the patient requires notification of the patient, regardless of her/his condition, about the planned activities, immobilization of the patient in the near presence of the other staff, personal analysis of the patient’s health condition by the physician who ordered or prolonged the coercion (every 4 hours), by the nurse (control of the condition – every 15 minutes). However, the use of direct coercion and adherence to the principle of “the least disturbance” do not reduce the patient’s discomfort. Introduction of additional detailed executory rules does not eliminate the conflict between the respect for the dignity of the patient and the effectiveness of undertaken activities, the patient’s safety, the other patients’ comfort and multilateral staff encumbrance.
Prawo do poszanowania godności dzieci korzystających ze świadczeń medycznych na oddziałach psychiatrycznych regulują między innymi ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz Kodeks Etyki Lekarskiej. Mimo obowiązywania od 1994 roku ustawy o ochronie zdrowia psychicznego pojawiają się informacje, które mogą świadczyć o naruszaniu godności dziecka w warunkach szpitala psychiatrycznego. Materiał i metoda: Analiza informacji uzyskanych z różnych źródeł (z mediów, Internetu, od pacjentów i/lub ich opiekunów prawnych, od Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego) pozwoliła na opracowanie listy powtarzających się sytuacji na oddziałach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży, w których godność nieletniego/małoletniego pacjenta może być naruszona. Wyniki: Do najczęściej zgłaszanych spraw należą: ograniczenia nieletnim/małoletnim pacjentom dostępu do „przywilejów” (np. bezpośredniego kontaktu z kolegami), nieposzanowanie prywatności (m.in. kontrole w toaletach i łazienkach), nieprawidłowości przy stosowaniu przymusu bezpośredniego, brak stałego dostępu do telefonu komórkowego, Internetu, sprzętu grającego, brak zgody osoby nieletniej/małoletniej na leczenie (w tym podwójnej), angażowanie pacjentów do prac porządkowych oraz interwencje personelu medycznego o charakterze resocjalizacyjno-wychowawczym (w rozumieniu pacjentów – stosowanie kar). Omówienie: Ustalono, że reakcje nieletniego/małoletniego pacjenta oddziału psychiatrycznego czy jego opiekunów na pewne odcięcie od otoczenia, ulubionych zajęć i przedmiotów oraz interwencje wychowawcze wiążą się m.in. z precyzyjnym określaniem reguł postępowania diagnostyczno-terapeutycznego, zasad panujących w grupie, przywilejów, konsekwencji, a także stosowaniem oddziaływań behawioralnych pod postacią wzmocnień negatywnych (tzw. kar) i pozytywnych (nagród). Stanowcze reagowanie na łamanie norm może być odbierane przez pacjentów jako naruszanie ich praw. Szczególnie istotny w tych sytuacjach jest sposób prowadzenia z pacjentem dialogu oraz informowania go o konsekwencjach naruszenia norm. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w regulaminie oddziału psychiatrycznego. Poza tym szczególną rangę w zakresie poszanowania godności nieletniego/małoletniego pacjenta na oddziale psychiatrycznym ma stosowanie długotrwałego przymusu bezpośredniego w przypadku pacjenta z głębszym upośledzeniem umysłowym i/lub autyzmem, silnie pobudzonego, agresywnego czy autoagresywnego. Zasada poszanowania godności pacjenta wymaga jego uprzedzenia, bez względu na stan, o planowanych działaniach, unieruchamiania w bliskiej obecności pozostałego personelu, osobistego analizowania stanu zdrowia pacjenta przez lekarza zlecającego bądź przedłużającego przymus (co 4 godziny), przez pielęgniarki (kontrola stanu co 15 minut). Niemniej jednak wymienione wymogi zastosowania przymusu bezpośredniego, a także stosowanie się do zasady „najmniejszej uciążliwości” nie zmniejszają dyskomfortu pacjenta. Wprowadzanie dodatkowych szczegółowych przepisów wykonawczych nie usuwa konfliktu pomiędzy poszanowaniem godności pacjenta a skutecznością podejmowanych działań, bezpieczeństwem pacjenta, komfortem pozostałych pacjentów oraz wielostronnym obciążeniem personelu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 273-282
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja patient safety jako norma soft law na tle konwencyjnych zobowiązań władz krajowych w systemie Rady Europy
The principle of patient safety as a soft law mechanism in the light of international and domestic standards
Autorzy:
Tabaszewski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369146.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
bezpieczeństwo osobiste
prawa pacjenta
Europejski Trybunał Praw Człowieka
zobowiązania władz krajowych
soft law
personal security
patient safety
patient rights
European Court of Human Rights
domestic obligations
Opis:
Przedmiotem artykułu uczyniono koncepcję patient safety jako normę soft law na tle konwencyjnych zobowiązań władz krajowych. W artykule przedstawiono stanowisko, że bezpieczeństwo pacjenta należy uznać za niezbędny fundament wysokiej jakości opieki zdrowotnej. Podejście władz krajowych w zakresie zapewnienia tego prawa konwencyjnego powinno opierać się na kompleksowych działaniach zapobiegawczych oraz na systematycznej analizie informacji pochodzących od różnych typów podmiotów uprawnionych: zgłoszeń, skarg i roszczeń pacjentów, jak również w oparciu o badanie zgłaszanych przez personel medyczny incydentów i wypadków. Zgodnie z zaleceniem Rec (2006)7 Komitetu Ministrów z dnia 24 maja 2006 r. w sprawie zarządzania bezpieczeństwem pacjenta i zapobiegania zdarzeniom niepożądanym w opiece zdrowotnej dla państw członkowskich istnieje prawna potrzeba ciągłej oceny bezpieczeństwa pacjentów, ciągłej poprawy bezpieczeństwa i przewidywania sytuacji, czy i kiedy nastąpi naruszenie bezpieczeństwa pacjenta. W artykule poruszono kwestę charakteru zobowiązań państwa w tym zakresie.
The article deals with the concept of patient safety as a soft law mechanism in the light of international and domestic standards. It was shown that patient safety should be recognized as a necessary foundation of health care systems, and should be based on a preventive attitude and systematic analysis and feedback from different reporting systems: patients’ reports, complaints and claims, as well as systematic reporting of incidents, including complications, by healthcare personnel. According to the Recommendation Rec(2006)7 of the Committee of Ministers on the management of patient safety and prevention of adverse events in healthcare to member states, there is a legal need to assess patient safety on an ongoing basis, implement a learning organization, demonstrate ongoing safety improvement and determine when lapses in patient safety occur. The article deals with the issue of state obligations in this regard.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 313-334
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PODJĘCIE MEDYCZNYCH CZYNNOŚCI RATUNKOWYCH WZGLĘDEM MAŁOLETNIEGO
TASKS OF MEDICAL ASSISTANCE TO MINOR AGAINST TO UNDERAGE
Autorzy:
Sobas, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443535.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawa pacjenta
prawa dziecka
pacjent
interwencja medyczna
ratownictwo medyczne
świadoma zgoda
małoletni
patient’s right
child’s right
patient
emergency medical services intervention
emergency medical services
conscious agreement
underage
Opis:
Niniejszy tekst odnosi się do problematyki wyrażenia zgody na interwencję medyczną wobec małoletniego w przypadku, kiedy nie jest możliwy kontakt z jego przedstawicielem ustawowym. Poruszone zostało zagadnienie rozumienia pojęcia „pacjenta” i jego praw, pojęcia „dziecka” i „małoletniego”, a także praw pacjenta małoletniego. Główne rozważania oscylują natomiast wokół problematyki wyrażenia zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego małoletniemu.
This text refers to the issue of consenting to medical intervention against a minor in the case when it is not possible to contact his or her legal representative. This text is about understanding the concept of “patient” and his rights, the notions of “child” and “minor” as well as the rights of a minor patient were raised. The main considerations, on the other hand, oscillate in relation to the issue of consent for providing a minor health service.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 2, XVIII; 57-77
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patient Rights Within the System of Legal Aid. A Starting Point Towards Medical Anthropology
Autorzy:
Sylwia, Bartnik, Adriana
Błażej, Kmieciak,
Julia, Kowalska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902627.pdf
Data publikacji:
2020-03-08
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
patient’s rights
medical information
therapeutic relationship
the medical professional-patient relationship
Patients’ Rights Ombudsman
prawa pacjenta
informacja medyczna
relacja terapeutyczna
relacja pacjent‒ lekarz
Rzecznik Prawa Pacjenta
Opis:
Paper expounds upon the problem of patient rights, taking particular account of the right to information: on one’s state of health, examination, diagnosis, proposed and practicable diagnostic methods, proposed and practicable medical methods, prognosis. The authors also pinpoint that, in a broader context, free legal aid centres operating under the 2015 Act might face up to issues pertaining to patient rights. An answer is also sought to the question of how the realization of the right to information could be enhanced, and the authors furnish recommendations on the matter.
Źródło:
Studia Iuridica; 2019, 82; 53-69
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja Rzecznika Praw Pacjenta w polskim systemie ustrojowo-prawnym
Position of the Ombudsman of Patient’s Rights in the Polish legal system
Autorzy:
Hoffmann, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920256.pdf
Data publikacji:
2021-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
ombudsman
prawa pacjenta
Rzecznik Praw Pacjenta
Patient’s Rights Ombudsman
medical law
Opis:
Artykuł porusza kwestię pozycji prawnoustrojowej Rzecznika Praw Pacjenta, a także jego zadań i kompetencji. Autor dochodzi do wniosku, iż Rzecznik Praw Pacjenta nie jest typowym ombudsmanem, a jego działalność jest ściśle podporządkowana władzy wykonawczej, co zaprzecza niezależności charakterystycznej dla potencjalnego ombudsmana. W artykule zastosowano dwie metody badawcze, takie jak analiza systemowa oraz instytucjonalna. Subsydiarnie zastosowano metodę historyczną oraz obserwacji. Jako techniki badawcze użyto analizę treści aktów prawnych, analizę tekstów opracowań specjalistycznych oraz analizę innych dokumentów
The article deals with issues related to the legal and systemic position of the patient ombudsman, as well as his tasks and competences. The author concludes that the ombudsman is not a typical ombudsman and that his activity is strictly subordinate to the executive, which is a denial of independence characteristic of a potential ombudsman. The article uses several research methods, such as system analysis and institutional analysis. The comparative, historical and observational methods were used subordinately. The research techniques used in the article include the analysis of the content of legal acts, the analysis of the texts of specialist studies, and the analysis of other documents.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 1 (59); 311-331
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe prawa pacjenta w orzeczeniach sądów lekarskich. Stan obecny i wyzwania na przyszłość
Basic Rights of the Patient in Medical Court Decisions. Current Status and Challenges for the Future
Autorzy:
Wrześniewska-Wal, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505697.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
medical courts
patient rights
education of doctors
sądy lekarskie
prawa pacjenta
edukacja lekarzy
Opis:
Documents related to human rights indicate that respect for life and health is inherent in the medical profession. The doctor’s conduct is aimed at saving the patient’s life or health. At the same time, it is important that the patient’s dignity is not violated and his statutory rights are respected. In her work, the author would like to present her research on medical court rulings conducted in one of the largest medical courts in Poland, providing not only statistics but also numerous examples of authentic judgments. Unfortunately, the examples presented by the author show that modern medicine loses its deepest meaning, which is the good of the patient. Hence the postulate that the educational value resulting from the decisions of medical courts be used in the process of teaching doctors.
Dokumenty związane z prawami człowieka wskazują, iż szacunek dla życia i zdrowia jest nieodłączna cechą zawodu lekarza. Postępowanie lekarza nakierowane jest na ratowanie życia lub zdrowia pacjenta. Jednocześnie ważne jest, aby nie została naruszona godność pacjenta i były respektowane jego ustawowe prawa. W swojej pracy autorka pragnie zaprezentować swoje badania nad orzecznictwem sądów lekarskich prowadzone w jednym z największych sądów lekarskich w Polsce, podając nie tylko statystykę, ale i liczne przykłady autentycznych orzeczeń. Niestety przedstawione przez autorkę przykłady pokazują, iż współczesna medycyna gubi swój najgłębszy sens jakim jest dobro chorego. Stąd postulat, aby walor edukacyjny płynący z orzecznictwa sądów lekarskich wykorzystać w procesie nauczaniu lekarzy.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 4; 147-156
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wdrożenie Ustawy o Ochronie Danych Osobowych w placówkach ochrony zdrowia w opinii personelu medycznego i pacjentów
Implement the Personal Data Protection Act in healthcare facilities in opinion health care employees and patients
Autorzy:
Stokowska, Weronika
Nowacka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117031.pdf
Data publikacji:
2020-02-20
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
dane osobowe
system opieki zdrowotnej
prawa pacjenta
personal data
healthcare system
patient rights
Opis:
Wstęp. Wprowadzenie reformy systemu ochrony danych osobowych w Polsce jest wyzwaniem dla wszystkich podmiotów leczniczych, które te dane przetwarzają. Istotna zmiana, jaka nastąpiła w zakresie zabezpieczania tożsamości, to wynik przyjętego 27 kwietnia 2016 r. rozporządzenia o ochronie danych osobowych (RODO). Placówki ochrony zdrowia to podmioty pozyskujące, gromadzące i przetwarzające dane osobowe ponad 38 mln pacjentów. Cel pracy. Poznanie opinii pracowników medycznych, pacjentów na temat wdrożenia ustawy o ochronie danych osobowych w placówkach ochrony zdrowia. Materiał i metody. Badanie z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza (23 pytania) przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego w okresie od września do grudnia 2019 r. wśród pracowników publicznych i niepublicznych placówek ochrony zdrowia (oddział ginekologiczno-położniczy, poradnie specjalistyczne oraz przychodnie) na terenie Warszawy. Wyniki. W grupie pracowników medycznych dominującą pod względem liczności przebadaną grupą zawodową były położne, stanowiące 66,6% badanej grupy. Wśród pozostałych profesji znaczący udział mieli lekarze – 24,67%, pielęgniarki – 8% oraz koordynatorzy do spraw obsługi pacjentów – 0,6%. Zdecydowana większość badanych (88,3% pracownicy vs. 66,7% pacjenci) odpowiedziała twierdząco na zapoznanie się z treścią ustawy o ochronie danych osobowych. Większość respondentów z obu badanych grup „raczej zgadza się” z poglądem, że rozpatrywana ustawa korzystnie wpłynęła na zabezpieczenie tożsamości pacjentów (42% vs. 36%; pracownicy vs. pacjenci). W badanej grupie zapytano pacjentów o to, czy czują się bezpiecznie korzystając ze świadczeń zdrowotnych w placówkach opieki medycznej po tym, jak ustawa o ochronie danych osobowych zaczęła obowiązywać. Zdecydowana większość, tj. 44,6%, respondentów deklarowało, że „zdecydowanie tak” czuje się bezpiecznie podczas korzystania z usług opieki zdrowotnej. Przeciwnego zdania było 29,3% pacjentów. Wnioski. W przeprowadzonych badaniach wykazano, że istotnie częściej to pracownicy służby zdrowia zapoznali się z ustawą o ochronie danych osobowych. W grupie pacjentów i pracowników nie odnotowano różnic w ocenie korzystnego wpływu ustawy o ochronie danych osobowych na zabezpieczenie tożsamości pacjenta. Zdecydowana większość pacjentów potwierdza zasadność podawania dokumentów stwierdzających tożsamość pracownikowi podmiotu leczniczego. Respondenci w dwóch przebadanych grupach wykazują zgodność używania imion pacjentów w obecności innych, przebywających w tym samym czasie osób. Zdaniem pacjentów i pracowników ochrony zdrowia – sytuacja, w której istnieje zagrożenie życia, zezwala na dokonanie identyfikacji z wykorzystaniem imienia, nazwiska oraz innych niezbędnych do tego danych.
Background. The introduction of the reform of the personal data protection system in Poland is a challenge for all medical entities that process these data. A significant change that took place in the area of identity protection is the result of the RODO adopted on April 27, 2016. Health care facilities are entities that acquire, collect and process personal data of over 38 million patients. Objectives. Finding out the opinions of medical workers and patients on the implementation of the Act on the protection of personal data in healthcare facilities. Material and methods. The study using the author’s questionnaire (23 questions) was conducted by means of a diagnostic survey in the period from September to December 2019 among public employees and nonpublic healthcare facilities (gynecology and obstetrics department, specialist clinics and clinics) in Warsaw. Results. In the group of medical workers, midwives constituting 66.6% of the examined group were the dominant occupational group surveyed. Among the remaining professions, doctors had a significant share – 24.67%, nurses – 8% and coordinators for patient services – 0.6%. The vast majority of respondents (88.3% employees vs. 66.7% patients) responded in the affirmative to read the content of the Personal Data Protection Act. Most respondents from both groups “rather agree” with the view that the act in question had a positive impact safeguarding patients’ identities (42% vs. 36%; employees vs. patients). In the study group, patients were asked whether they felt safe using health services in medical facilities after the Personal Data Protection Act came into force. The vast majority, ie 44.6% of respondents declared that they definitely feel safe when using health care services. 29.3% of patients were of the opposite opinion. Conclusions. The conducted research showed that health care workers were more often acquainted with the Personal Data Protection Act. In the group of patients and employees, there were no differences in the assessment of the beneficial effect of the Personal Data Protection Act on safeguarding the patient’s identity. Beneficiaries significantly more often indicate that the provisions on the protection of personal data are observed in healthcare facilities, compared to healthcare professionals. The vast majority of patients confirm the legitimacy of providing identity documents to the employee of the healthcare entity. Respondents in two groups surveyed show consistency in using patient names in the presence of other people staying at the same time. According to patients and healthcare professionals – a situation where there is a threat to life allows for identification using the name, surname and other data necessary for this.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2020, 9, 1-4; 18-25
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyka stosowania prawa rodziców do udziału w wyborze rodzaju znieczulenia dziecka do zabiegu chirurgicznego
The practice of application of the right of parents to participate in the selection of the type of anaesthesia for the children for the surgical procedure
Autorzy:
Sochocka, Lucyna
Wojtyłko, Aleksander
Elsaftawy, Ahmed
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526772.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
dziecko
prawa pacjenta
zabieg chirurgiczny
znieczulenie
children
patient`s rights
surgical procedure
anaesthesia
Opis:
Wstęp: Fundamentalnie zapisany w obowiązującym prawie etos lekarza: niesienie pomocy chorym oraz respektowanie woli pacjenta, jak również Karta Praw Pacjenta, obligują zespół operacyjny do proponowania rodzicom udziału w wyborze znieczu- lenia dziecka do zabiegu. Powstaje więc pytanie, czy obowiązek prawny nie wyprzedza praktyki, czy rodzice oczekują informacji odnośnie znieczulenia ich dziecka do operacji i czy są gotowi przyjąć współodpowiedzialność za wybór znieczulenia. Cel pracy: Określenie gotowości rodziców do czynnego udziału w wyborze rodzaju znieczulenia u swoich dzieci oraz zdefni- owanie ich obaw związanych ze znieczuleniem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono na przełomie maja i czerwca 2012 roku. Grupę badawczą (215 osób) stanowili rodzice dzieci operowanych w województwach: opolskim i śląskim. Narzędzie badawcze – autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki: 51,7% badanych rodziców odrzuciło możliwość współdecydowania o rodzaju znieczulenia u ich dziecka. Wolę współpracy zadeklarowało zaledwie 30,7%. Informacji na temat znieczulenia udzielał najczęściej lekarz anestezjolog (74,8%). 86,9% rodziców oceniło informacje te jako zrozumiałe i kompletne. Wystąpienia powikłań bała się ponad połowa rodziców (53,3%). Wnioski: Z przyznanego rodzicom prawa do uczestniczenia w wyborze rodzaju znieczulenia ich dziecka korzysta zaledwie co trzeci ankietowany. Większości rodzicom towarzyszy wiele obaw związanych ze znieczuleniem, często irracjonalnych.
Introduction: Doctors' ethos, fundamentally assured in the binding law: assissting patients and respecting their will, as well as the Patient Rights Charter, oblige the operating team to ofer the parents possibility of participation in the choice of the type of anesthesia for treatment of their children. Thus the question arises whether the legal obligation is not ahead of practice-whether parents expect information on their children's anesthesia and whether they are ready to bear co-responsibility for the choice of the type of anesthesia. Aim of research: To determine the readiness of parents to actively participate in the selection of the type of anaesthesia for their children and to defne their concerns about anaesthesia. Material and Methods: The research was conducted at the turn of May and June 2012. The research group (215 persons) con- sisted of the parents of children operated in Opole and Silesian voivodeships:. Research tool – authors' questionnaire survey. Results: 51.7% of surveyed parents rejected the possibility to co-determine the kind of anesthesia for their child. Will to cooperate was declared by solely 30.7% of them. Information on the anesthesia was provided mainly by physician anesthesiologist (74.8%). 86.9% of parents evaluated this information as clear and complete. More than half of parents (53,3%) feared the occurence of complications. Conclusions: The granted law of parents to participate in the choice of method of anesthesia for their children is used merely by one third of the surveyed. Most parents display many concerns about anesthesia which are often irrational.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 2; 4-8
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies