Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pacjenta" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 49
Tytuł:
Pozycja Rzecznika Praw Pacjenta w polskim systemie ustrojowo-prawnym
Position of the Ombudsman of Patient’s Rights in the Polish legal system
Autorzy:
Hoffmann, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920256.pdf
Data publikacji:
2021-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
ombudsman
prawa pacjenta
Rzecznik Praw Pacjenta
Patient’s Rights Ombudsman
medical law
Opis:
Artykuł porusza kwestię pozycji prawnoustrojowej Rzecznika Praw Pacjenta, a także jego zadań i kompetencji. Autor dochodzi do wniosku, iż Rzecznik Praw Pacjenta nie jest typowym ombudsmanem, a jego działalność jest ściśle podporządkowana władzy wykonawczej, co zaprzecza niezależności charakterystycznej dla potencjalnego ombudsmana. W artykule zastosowano dwie metody badawcze, takie jak analiza systemowa oraz instytucjonalna. Subsydiarnie zastosowano metodę historyczną oraz obserwacji. Jako techniki badawcze użyto analizę treści aktów prawnych, analizę tekstów opracowań specjalistycznych oraz analizę innych dokumentów
The article deals with issues related to the legal and systemic position of the patient ombudsman, as well as his tasks and competences. The author concludes that the ombudsman is not a typical ombudsman and that his activity is strictly subordinate to the executive, which is a denial of independence characteristic of a potential ombudsman. The article uses several research methods, such as system analysis and institutional analysis. The comparative, historical and observational methods were used subordinately. The research techniques used in the article include the analysis of the content of legal acts, the analysis of the texts of specialist studies, and the analysis of other documents.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 1 (59); 311-331
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Сriminal Law Protection of the Autonomy of Patients in Ukraine. Part 1
Autorzy:
Likhova, Sofiya
Mozgawa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096928.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
patient
patient’s autonomy
treatment process
violation of patient’s autonomy
doctor
criminal law protection
pacjent
autonomia pacjenta
prawa pacjenta
naruszenie autonomii pacjenta
lekarz
ochrona prawnokarna
Opis:
The article aims to analyze the phenomenon of “patient’s autonomy” as an object of criminal law protection. Patients’ autonomy is one of the most important rights. Respect for it is one of the factors ensuring the correct treatment process. The article is divided into two parts. In this part, the authors analyze the legal acts of Ukraine, which regulate the process of providing medical services and guarantee patients’ right to autonomy. The authors discuss, i.a., the issue of the patient’s consent to medical interventions or the right to information about his or her state of health. They also point to statistics on offences committed by medical staff members in connection with their professional activities. Furthermore, they point out that the problem of violation of patient’s autonomy should be looked at not only from the legal but also from the social point of view. This applies to the patient–medical relationship, in which the doctor plays a leading role. Moreover, the content of these relations lies not only on the professional but also on the bioethical level.
Celem artykułu jest analiza zjawiska „autonomii pacjenta” jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Autonomia pacjenta jest jednym z najważniejszych praw. Jej poszanowanie jest jednym z czynników zapewniających prawidłowy proces leczenia. Artykuł podzielony jest na dwie części. W tej części autorzy analizują akty prawne Ukrainy, które regulują proces udzielania świadczeń medycznych i gwarantują prawo pacjenta do autonomii, a także odnoszą się m.in. do kwestii zgody pacjenta na interwencje medyczne oraz do prawa do informacji o jego stanie zdrowia. Wskazują również na statystyki dotyczące przestępstw popełnianych przez członków personelu medycznego w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Ponadto zwracają uwagę, że na problem naruszania autonomii pacjenta należy spojrzeć nie tylko z prawnego, ale i ze społecznego punktu widzenia. Dotyczy to relacji pacjent–lekarz, w której lekarz odgrywa wiodącą rolę. Co więcej, treść tych relacji leży nie tylko na płaszczyźnie zawodowej, ale i na płaszczyźnie bioetycznej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 373-391
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem agresji pacjentów – próba diagnozy, poszukiwanie rozwiązań
The problem of aggressive patients – an attempt at a diagnosis and a search for solutions
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030212.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
agresja
godność człowieka
prawa pacjenta
prawo do obrony
uzależnienie
Opis:
The doctor–patient relationship is special as it addresses issues directly related to dignity and intimacy. Patients share information about their problems and, in turn, the doctor has the knowledge and skills that can help to solve these problems. It should be noted, however, that there is a clear disparity in this relationship: at some point the patient must trust the doctor and comply with the proposed instructions. As a result of this imbalance, the notion of patient rights was developed. It was pointed out that patients should be treated in a manner respectful of their dignity. This has resulted in an increasingly popular approach, according to which the patient has become a partner in the therapeutic process. In recent years, however, a disturbing phenomenon may be observed. Some patients have changed their attitude to doctors, regarding them exclusively as specialists in a given field. The expectations and demands of patients have increased and are sometimes accompanied by verbal and/or physical aggression. Therefore, some important issues that arise at this point: Does the occurrence of aggressive behaviour stem from a specific cause? Perhaps only a certain group of patients are likely to show this type of behaviour? Is it possible to become addicted to aggression? How should doctors react to verbal and/or physical violence?
Relacja między pacjentem a lekarzem ma szczególny charakter, dotyczy bowiem zagadnień bezpośrednio związanych z intymnością i godnością. Pacjent dzieli się informacjami na temat swoich problemów, a lekarz ma wiedzę i umiejętności, które mogą pomóc w ich rozwiązaniu. W omawianej relacji istnieje więc wyraźna dysproporcja: pacjent musi w pewnym momencie zaufać lekarzowi i podjąć proponowane przez niego działania. Dysproporcja ta przyczyniła się do rozwoju idei praw pacjenta. Zwrócono uwagę, że osobę leczoną trzeba traktować z szacunkiem, a jej godności nie wolno naruszać. Dzięki temu coraz popularniejsze stawało się podejście, zgodnie z którym pacjent jest partnerem w procesie terapeutycznym. W ostatnich latach można jednak zaobserwować niepokojące zjawisko: część pacjentów zmieniła stosunek do lekarzy i traktuje ich wyłącznie jako specjalistów od określonych usług. Osoby leczone mają coraz więcej oczekiwań i żądań, którym czasem towarzyszy agresja słowna i fizyczna. Pojawiają się zatem istotne pytania: Czy wystąpienie zachowań agresywnych wynika z konkretnej przyczyny? Czy tylko pewna grupa pacjentów jest skłonna do podejmowania podobnych działań? Czy od agresji można się uzależnić? W jaki sposób lekarz powinien reagować na przemoc werbalną i fizyczną?
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 3; 158-162
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój koncepcji praw pacjenta na tle historyczno-prawnym w Polsce
Development of the concept of patient rights against the historical and legal background in Poland
Autorzy:
Hoffmann, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34569948.pdf
Data publikacji:
2024-02-05
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
prawa pacjenta
pacjent
zdrowie
patient rights
medical law
civil rights
Opis:
Artykuł traktuje o rozwoju praw pacjenta w Polsce. Omówiono kształtowanie się praw pacjenta, wskazano na pierwsze regulacje na ziemiach polskich dotyczących tego zagadnienia, scharakteryzowano obecne regulacje w zakresie praw pacjenta, ponadto starano się omówić stan przestrzegania praw pacjenta w placówkach medycznych.
The article deals with the development of patient rights in Poland. The development of patient’s rights was discussed, the first regulations in Poland regarding this issue were pointed out, the current regulations in the field of patient’s rights were characterized, and attempts were made to discuss the state of observance of patient’s rights in medical facilities.
Źródło:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2023, 15(15); 167-197
2543-6961
Pojawia się w:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W jakim kierunku zmierzają relacje pomiędzy lekarzem a pacjentem w Polsce?
Patient-doctor relationship in Poland – where is it heading to?
Autorzy:
Dąbrowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031029.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
health system reform
partnership
paternalism
paternalizm
patient information
patient rights
patient-doctor relationship
relacje pacjent – lekarz
reforma systemu opieki zdrowotnej
partnerstwo
informowanie pacjenta
prawa pacjenta
Opis:
The paper attempts to review, based on available literature, changes in patient-doctor relationship taking place within the last few years in Western societies and in Poland. It tries to answer the question whether patient-doctor relationship is closer to partnership or to paternalism. Particular emphasis is placed on such issues as doctor-patient information transfer, patient’s role in decision-making process and respect of patient’s rights. While it appears that in the West we are witnessing a clear transformation of patient-doctor relationship towards an increasingly active role of patient in the decision-making, where he or she is considered an expert in the field of own health and values, in Poland a more paternalistic model prevails, where it is the doctor who plays the leading role, makes decisions and, consequently, takes full responsibility for them. It appears that concerning partner-like relationship with doctor, greater chances for it have patients relatively better educated and from higher socioeconomic strata and women. Persons with higher education are more prone to question traditional role of doctor who “knows better”; such an attitude manifests itself by looking for alternative sources of information about the disease. Similarly, women more frequently seek a “second opinion” and more often obtain information about other treatment options from alternative sources. Furthermore, women more often express a need for a partner-like relationship with doctor.
Artykuł jest próbą przeanalizowania, na podstawie badań i dostępnej literatury, zmian, jakie w ostatnich latach zaszły w relacjach pacjent – lekarz w społeczeństwach zachodnich oraz w Polsce. Jest też próbą odpowiedzi na pytanie, czy relacje pacjent – lekarz można określić bardziej jako partnerskie, czy też raczej jako paternalistyczne. Obszary szczególnego zainteresowania autorów to: informowanie pacjenta przez lekarza, udział pacjenta w podejmowaniu decyzji oraz przestrzeganie praw pacjenta. O ile wydaje się, że na Zachodzie mamy do czynienia z wyraźną transformacją relacji pacjent – lekarz w kierunku relacji, gdzie pacjent współuczestniczy w podejmowaniu decyzji i jest postrzegany przez lekarza jako ekspert w zakresie swojego zdrowia i wartości, o tyle w Polsce ciągle występuje raczej model paternalistyczny, w którym to lekarz odgrywa dominującą rolę, podejmuje decyzje, a co za tym idzie, ponosi za nie niepodzielną odpowiedzialność. Wydaje się, że w kwestii relacji partnerskich z lekarzem znacznie większą szansę na nie mają pacjenci posiadający relatywnie wyższe wykształcenie i wyższą pozycję społeczną oraz kobiety. Osoby z wyższym wykształceniem częściej kwestionują tradycyjną rolę lekarza, który „wie najlepiej”, co przejawia się w poszukiwaniu alternatywnych źródeł informacji o chorobie. Podobnie kobiety częściej konsultują decyzje lekarza, a także częściej pozyskują informacje o sposobach leczenia z alternatywnych źródeł. Kobiety również częściej niż mężczyźni zgłaszają potrzebę kontaktu partnerskiego z lekarzem.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 4; 278-281
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność dziecka w szpitalu psychiatrycznym
The dignity of the child in a psychiatric hospital
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943214.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
direct contact
patient’s dignity
patient’s rights
the least disturbance
the rules of the unit
przymus bezpośredni
regulamin oddziału
prawa pacjenta
godność pacjenta
zasady jednostki
Opis:
The right to respect the dignity of children using medical services in psychiatric units is regulated among other by the Patients’ Rights act and the Patients’ Rights Ombudsman act, Physician and Dentist Professions Act and the Medical Ethics Code. Although since 1994 the Mental Health Protection Act has existed, some information appears about the violation of the dignity of the child in psychiatric hospitals. Material and methods: Analysis of the information obtained from different sources (the media, the Internet, from patients and/or their legal guardians, peror Psychiatric Hospital Patients’ Ombudsman) allowed to draw up a list of repeated situations in psychiatric units for children and adolescents where the dignity of the juvenile/minor patient may be violated. Results: The most frequently reported issues are: reduction of the minor/juvenile patients’ access to “privileges” (such as direct contacts with colleagues), lack of privacy (such as controls in toilets and bathrooms), irregularities during the use of direct coercion, lack of regular access to a mobile phone, the Internet, stereo equipment, lack of juvenile/minor patients’ consent for treatment (including the double permission), engaging the patients to cleaning work, and medical staff’s interventions of educational and corrective character (the patients perceive this as the use of penalties). Discussion: It was found out that the reaction of a minor/juvenile psychiatric unit patient or her/his carers to the detachment from her/his surroundings, favourite activities or things, and educational interventions are related to precise determination of diagnostic and therapeutic procedures and rules prevalent in the group, privileges, consequences, and application of behavioural effects in the form of negative reinforcements (so-called penalties) and positive reinforcements (rewards). A strong response to infringement of the rules may be perceived by the patients as a violation of their rights. Particularly important in such situations is the way the dialogue with the patient is conducted, besides the patient has to be informed about the consequences of infringement of the norms and rules. This should be reflected in the rules of the psychiatric unit. Furthermore, special importance within the respect for the dignity of the minor/juvenile patient in the psychiatric unit is ascribed to the use of a long-term direct coercion in case of a patient with severe mental impairment and/or autism, strongly agitated, aggressive or self-aggressive. The principle of the respect for the dignity of the patient requires notification of the patient, regardless of her/his condition, about the planned activities, immobilization of the patient in the near presence of the other staff, personal analysis of the patient’s health condition by the physician who ordered or prolonged the coercion (every 4 hours), by the nurse (control of the condition – every 15 minutes). However, the use of direct coercion and adherence to the principle of “the least disturbance” do not reduce the patient’s discomfort. Introduction of additional detailed executory rules does not eliminate the conflict between the respect for the dignity of the patient and the effectiveness of undertaken activities, the patient’s safety, the other patients’ comfort and multilateral staff encumbrance.
Prawo do poszanowania godności dzieci korzystających ze świadczeń medycznych na oddziałach psychiatrycznych regulują między innymi ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz Kodeks Etyki Lekarskiej. Mimo obowiązywania od 1994 roku ustawy o ochronie zdrowia psychicznego pojawiają się informacje, które mogą świadczyć o naruszaniu godności dziecka w warunkach szpitala psychiatrycznego. Materiał i metoda: Analiza informacji uzyskanych z różnych źródeł (z mediów, Internetu, od pacjentów i/lub ich opiekunów prawnych, od Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego) pozwoliła na opracowanie listy powtarzających się sytuacji na oddziałach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży, w których godność nieletniego/małoletniego pacjenta może być naruszona. Wyniki: Do najczęściej zgłaszanych spraw należą: ograniczenia nieletnim/małoletnim pacjentom dostępu do „przywilejów” (np. bezpośredniego kontaktu z kolegami), nieposzanowanie prywatności (m.in. kontrole w toaletach i łazienkach), nieprawidłowości przy stosowaniu przymusu bezpośredniego, brak stałego dostępu do telefonu komórkowego, Internetu, sprzętu grającego, brak zgody osoby nieletniej/małoletniej na leczenie (w tym podwójnej), angażowanie pacjentów do prac porządkowych oraz interwencje personelu medycznego o charakterze resocjalizacyjno-wychowawczym (w rozumieniu pacjentów – stosowanie kar). Omówienie: Ustalono, że reakcje nieletniego/małoletniego pacjenta oddziału psychiatrycznego czy jego opiekunów na pewne odcięcie od otoczenia, ulubionych zajęć i przedmiotów oraz interwencje wychowawcze wiążą się m.in. z precyzyjnym określaniem reguł postępowania diagnostyczno-terapeutycznego, zasad panujących w grupie, przywilejów, konsekwencji, a także stosowaniem oddziaływań behawioralnych pod postacią wzmocnień negatywnych (tzw. kar) i pozytywnych (nagród). Stanowcze reagowanie na łamanie norm może być odbierane przez pacjentów jako naruszanie ich praw. Szczególnie istotny w tych sytuacjach jest sposób prowadzenia z pacjentem dialogu oraz informowania go o konsekwencjach naruszenia norm. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w regulaminie oddziału psychiatrycznego. Poza tym szczególną rangę w zakresie poszanowania godności nieletniego/małoletniego pacjenta na oddziale psychiatrycznym ma stosowanie długotrwałego przymusu bezpośredniego w przypadku pacjenta z głębszym upośledzeniem umysłowym i/lub autyzmem, silnie pobudzonego, agresywnego czy autoagresywnego. Zasada poszanowania godności pacjenta wymaga jego uprzedzenia, bez względu na stan, o planowanych działaniach, unieruchamiania w bliskiej obecności pozostałego personelu, osobistego analizowania stanu zdrowia pacjenta przez lekarza zlecającego bądź przedłużającego przymus (co 4 godziny), przez pielęgniarki (kontrola stanu co 15 minut). Niemniej jednak wymienione wymogi zastosowania przymusu bezpośredniego, a także stosowanie się do zasady „najmniejszej uciążliwości” nie zmniejszają dyskomfortu pacjenta. Wprowadzanie dodatkowych szczegółowych przepisów wykonawczych nie usuwa konfliktu pomiędzy poszanowaniem godności pacjenta a skutecznością podejmowanych działań, bezpieczeństwem pacjenta, komfortem pozostałych pacjentów oraz wielostronnym obciążeniem personelu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 273-282
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patient Rights Within the System of Legal Aid. A Starting Point Towards Medical Anthropology
Autorzy:
Sylwia, Bartnik, Adriana
Błażej, Kmieciak,
Julia, Kowalska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902627.pdf
Data publikacji:
2020-03-08
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
patient’s rights
medical information
therapeutic relationship
the medical professional-patient relationship
Patients’ Rights Ombudsman
prawa pacjenta
informacja medyczna
relacja terapeutyczna
relacja pacjent‒ lekarz
Rzecznik Prawa Pacjenta
Opis:
Paper expounds upon the problem of patient rights, taking particular account of the right to information: on one’s state of health, examination, diagnosis, proposed and practicable diagnostic methods, proposed and practicable medical methods, prognosis. The authors also pinpoint that, in a broader context, free legal aid centres operating under the 2015 Act might face up to issues pertaining to patient rights. An answer is also sought to the question of how the realization of the right to information could be enhanced, and the authors furnish recommendations on the matter.
Źródło:
Studia Iuridica; 2019, 82; 53-69
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do odmowy wykonania zabiegu lub czynności diagnostyki laboratoryjnej
Autorzy:
Słowińska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/273803.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Roble
Tematy:
diagnostyka medyczna
diagnostyka laboratoryjna
prawa pacjenta
medical diagnostics
laboratory diagnostics
patients' rights
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2013, 18, 2; 32-34
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność terapeutyczna zawodowych obrońców praw pacjenta
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450764.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
prawa pacjenta
prawo opiekuńcze
sąd rodzinny
zdrowie psychiczne
prawo rodzinne
socjologia prawa
Opis:
Z czym kojarzy nam się prawo? Większość osób kojarzy przepisy prawne zapewne z salą sądową, zawodem adwokata lub sędziego. Rzadko jednak w dyskusjach naukowców zwraca się uwagę, iż prawo stanowić może również niezwykle istotny aspekt przeżyć wewnętrznych. Socjologia prawa, a więc nauka analizująca społeczne działaniu prawa, zwraca uwagę, iż konkretne przepisy mogą oddziaływać w sposób: motywacyjny, informacyjny oraz kontrolny. Oddziaływanie powyższe zawsze wiąże się z doświadczaniem określonych emocji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Emocje te odgrywają niezwykłe znaczenie w procesie powrotu do zdrowia. W ciągu ostatnich lat dostrzec można w procesie tym coraz istotniejszą rolę zawodowych obrońców praw pacjenta. Mowa o sądzie opiekuńczym oraz rzecznikach lub pełnomocnikach zajmujących się ochroną praw pacjenta. Wspomniani eksperci pojawiają się najczęściej w sytuacjach dotyczących zagadnień prawno-rodzinnych lub też biorą udział w postępowaniach odnoszących się do problemu ochrony zdrowia psychicznego. W tym miejscu warto zastanowić się: czy rola wspomnianych ekspertów ogranicza się wyłącznie do interweniowania oraz udzielania informacji? Czy, przekazując wiedzę dotycząca praw pacjenta, wpływać mogą pozytywnie lub negatywnie na jego stan? Jakie błędy w podobnej sytuacji mogą być popełniane? Czy można aktualnie dostrzec metody, które dla wspomnianych prawnych specjalistów mogą stanowić wsparcie?
What do we associate with law? Most people associate legal provisions with a courtroom, attorney’s or judge’s profession. It is rarely mentioned in scientific discussions that the law may be an extremely important aspect of internal experiences. Sociology of law, that is the science analyzing the social action of law points out that specific regulations may affect in a motivational, informative and control manner. This interaction is always associated with experiencing specific emotions, both positive and negative. These emotions play an extraordinary role in the recovery process. In recent years can be seen in the increasingly important role of the professional defenders of patients’ rights: the judges of the guardianship court and advocates dealing with the protection of patients’ rights. These experts appear most often in legal and family matters or they are involved in proceedings relating to the problem of mental health protection. At this point it is worth to considering: Is the role of these experts limited only to information and intervention? Can they influence positively or negatively on patient condition during the transmission of information about patients’ rights? What mistakes can be made in a similar situation? Can we see methods that will support these legal specialists?
Źródło:
Władza sądzenia; 2017, 12
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wiedzy i postaw personelu medycznego Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego im. Prof. Orłowskiego w Warszawie wobec praw pacjenta
Assessment of knowledge and attitudes towards patients rights among healthcare professionals at Professor Witold Orłowski Independent Public
Autorzy:
Gotlib, Joanna
Dykowska, Grażyna
Sienkiewicz, Zofia
Skanderowicz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037937.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
prawa pacjenta
wiedza
postawy
lekarze
pielęgniarki
patients' rights
knowledge
attitudes
physicians
nurses
Opis:
BACKGROUND AND AIM OF STUDY The core of a well-organised healthcare system is respecting patients' rights by healthcare professionals. The study aimed to analyse the knowledge of and attitudes towards patients' rights among healthcare professionals. MATERIALS AND METHODS 100 physicians and 100 nurses were enrolled in the study. Specialist physicians constituted 40% of the total, nurses with a secondary school degree represented 30% of all the participants, and nurses with a Bachelor's degree accounted for 25% of the total. The mean age was 40 years old (min. 24, max. 64, SD: 9.390), and the mean length of service of the respondents was 15 years (min. 1, max. 44, SD: 10.569, median: 13). A diagnostic survey was conducted between November 2012 and January 2013 by means of a voluntary and anonymous questionnaire developed by the authors, consisting of 46 questions. Quantitative and qualitative analysis was performed with Statsoft STATISTICA 10.0, as well as the Mann-Whitney U test, p < 0.05. RESULTS As many as 34% of the physicians and nurses assessed their knowledge of patients' rights as good (p < 0.011). 19% of the physicians and 7% of the nurses assessed their knowledge as very good. 85% of the study partici-pants knew the right to information, right to access medical records, and right to health services (p = NS). 78% of the respondents were familiar with the Act on Patients' Rights and Ombudsman for Patients' Rights. 64% of the total confirmed that they had witnessed the infringement of patients' rights at their workplace. CONCLUSIONS 1. The knowledge of the study participants concerning patients' rights was insufficient. Therefore, a system of training for medical personnel in this field needs to be developed and introduced. 2. Healthcare professionals play a minor role in providing patients with information on their rights. Hence, medical personnel should have an opportunity to acquire knowledge, skills and competence in this area. 3. Due to the fact that a majority of the respondents witnessed the infringement of patients' rights, the observance of patients' rights by healthcare professionals needs to be monitored and those who infringe patients' rights should be held professionally responsible.
WSTĘP I CEL PRACY Respektowanie praw pacjenta przez personel medyczny jest podstawą prawidłowo funkcjonującej służby zdrowia. Celem pracy była analiza wiedzy i postaw personelu medycznego wobec praw przysługujących pacjentom. MATERIAŁ I METODY W badaniu uczestniczyło 100 lekarzy (40% specjalistów) i 100 pielęgniarek (30% z wykształceniem średnim, 25% z licencjackim). Średnia wieku: 40 lat (min. 24, maks. 64, SD: 9), średni staż pracy: 15 lat (min. 1, max. 44, SD: 10; mediana: 13). W pracy zastosowano takie metody, jak: sondaż diagnostyczny, dobrowolne, anonimowe badania ankietowe, samodzielnie skonstruowany kwestionariusz, 46 pytań. Analizę ilościową i jakościową przeprowadzono za pomocą programu Statsoft STATISTICA 10.0 oraz testu U Manna-Whitneya, p < 0,05. WYNIKI Swoją wiedzę na temat praw pacjenta bardzo dobrze oceniło 19% lekarzy i 7% pielęgniarek, zaś dobrze: 34% lekarzy i pielęgniarek (p < 0,011). Prawo do informacji, wglądu w dokumentację medyczną oraz prawo do świadczeń zdrowotnych znało 85% badanych (p = NS). Z ustawą o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zapoznało się 78% badanych, 64% potwierdziło, że było świadkiem łamania praw pacjenta w miejscu pracy. WNIOSKI 1. Wiedza badanych na temat praw pacjenta była niewystarczająca, dlatego należy opracować i wdrożyć system szkoleń dla personelu medycznego w tym zakresie. 2. Rola personelu medycznego w przekazywaniu informacji o przysługujących pacjentom prawach jest znikoma, dlatego należy umożliwić personelowi nabywanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w tym zakresie. 3. Większość badanych była świadkami łamania praw pacjenta, dlatego należy monitorować respektowanie praw pacjenta przez personel medyczny i pociągać do odpowiedzialności zawodowej tych, którzy ich nie przestrzegają.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 2; 84-93
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyka stosowania prawa rodziców do udziału w wyborze rodzaju znieczulenia dziecka do zabiegu chirurgicznego
The practice of application of the right of parents to participate in the selection of the type of anaesthesia for the children for the surgical procedure
Autorzy:
Sochocka, Lucyna
Wojtyłko, Aleksander
Elsaftawy, Ahmed
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526772.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
dziecko
prawa pacjenta
zabieg chirurgiczny
znieczulenie
children
patient`s rights
surgical procedure
anaesthesia
Opis:
Wstęp: Fundamentalnie zapisany w obowiązującym prawie etos lekarza: niesienie pomocy chorym oraz respektowanie woli pacjenta, jak również Karta Praw Pacjenta, obligują zespół operacyjny do proponowania rodzicom udziału w wyborze znieczu- lenia dziecka do zabiegu. Powstaje więc pytanie, czy obowiązek prawny nie wyprzedza praktyki, czy rodzice oczekują informacji odnośnie znieczulenia ich dziecka do operacji i czy są gotowi przyjąć współodpowiedzialność za wybór znieczulenia. Cel pracy: Określenie gotowości rodziców do czynnego udziału w wyborze rodzaju znieczulenia u swoich dzieci oraz zdefni- owanie ich obaw związanych ze znieczuleniem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono na przełomie maja i czerwca 2012 roku. Grupę badawczą (215 osób) stanowili rodzice dzieci operowanych w województwach: opolskim i śląskim. Narzędzie badawcze – autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki: 51,7% badanych rodziców odrzuciło możliwość współdecydowania o rodzaju znieczulenia u ich dziecka. Wolę współpracy zadeklarowało zaledwie 30,7%. Informacji na temat znieczulenia udzielał najczęściej lekarz anestezjolog (74,8%). 86,9% rodziców oceniło informacje te jako zrozumiałe i kompletne. Wystąpienia powikłań bała się ponad połowa rodziców (53,3%). Wnioski: Z przyznanego rodzicom prawa do uczestniczenia w wyborze rodzaju znieczulenia ich dziecka korzysta zaledwie co trzeci ankietowany. Większości rodzicom towarzyszy wiele obaw związanych ze znieczuleniem, często irracjonalnych.
Introduction: Doctors' ethos, fundamentally assured in the binding law: assissting patients and respecting their will, as well as the Patient Rights Charter, oblige the operating team to ofer the parents possibility of participation in the choice of the type of anesthesia for treatment of their children. Thus the question arises whether the legal obligation is not ahead of practice-whether parents expect information on their children's anesthesia and whether they are ready to bear co-responsibility for the choice of the type of anesthesia. Aim of research: To determine the readiness of parents to actively participate in the selection of the type of anaesthesia for their children and to defne their concerns about anaesthesia. Material and Methods: The research was conducted at the turn of May and June 2012. The research group (215 persons) con- sisted of the parents of children operated in Opole and Silesian voivodeships:. Research tool – authors' questionnaire survey. Results: 51.7% of surveyed parents rejected the possibility to co-determine the kind of anesthesia for their child. Will to cooperate was declared by solely 30.7% of them. Information on the anesthesia was provided mainly by physician anesthesiologist (74.8%). 86.9% of parents evaluated this information as clear and complete. More than half of parents (53,3%) feared the occurence of complications. Conclusions: The granted law of parents to participate in the choice of method of anesthesia for their children is used merely by one third of the surveyed. Most parents display many concerns about anesthesia which are often irrational.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 2; 4-8
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwolnienie lekarza z tajemnicy zawodowej po śmierci pacjenta w świetle ostatnich zmian legislacyjnych
Releasing a physician from professional secrecy after patient’s death in the light of recent changes
Autorzy:
Kozioł, Iga
Szucka, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499605.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
tajemnica lekarska
prawa pacjenta
dobra osobiste
medical privilege
rights of patient
personal rights
Opis:
Artykuł przedstawia problematykę możliwości zwolnienia lekarza z tajemnicy zawodowej po śmierci pacjenta przez osoby pacjentowi bliskie. Znowelizowane brzmienie ustawy o zawodach lekarza wprowadziło do systemu prawnego uprawnienie pacjenta do wyrażenia sprzeciwu wobec ujawnienia informacji związanych z jego leczeniem po jego śmierci. Legislacyjnym novum jest również ustanowienie sądowego trybu wyrażenia zgody na ujawnienie tajemnicy w trzech określonych przypadkach, tj. w sytuacji sporu między osobami bliskimi zmarłego pacjenta, w sytuacji wątpliwości lekarza co do tożsamości osób podających się za osoby bliskie oraz gdy pacjent za życia wyraził swój sprzeciw wobec pośmiertnego ujawnienia związanych z nim informacji. Autorzy przybliżają procedurę wyrażenia zgody sądowej w tychże przypadkach, która oparta jest przede wszystkim na odpowiednich regulacjach postępowania nieprocesowego zawartych w Kodeksie postępowania cywilnego. Jednocześnie artykuł, oceniając znowelizowane przepisy, wskazuje na istniejące wciąż kontrowersje i zagrożenia związane z ochroną tajemnicy lekarskiej po śmierci pacjenta.
The article discusses the issue of releasing the physician from the duty of professional secrecy after patient’s death by their close relatives. The amendment of the Act on medical professions implemented the patient’s right to object to the disclosure of information related to their treatment process after their death. A legislative novelty is also the possibility to reveal the confidentiality by the court in three circumstances, i.e.: in case of dispute between relatives of a deceased, reasonable doubt of a doctor regarding the identity of alleged relatives and the patient’s objection expressed during their lifetime regarding the release of information related thereto. The authors describe the procedure of granting consent in court in the above situations, based on appropriate regulations of non-litigious proceedings set forth in the Code of Civil Procedure. The article also indicates and evaluates amended regulations, and points to current controversies and threats to medical privilege after patient’s death.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 147-161
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe prawa pacjenta w orzeczeniach sądów lekarskich. Stan obecny i wyzwania na przyszłość
Basic Rights of the Patient in Medical Court Decisions. Current Status and Challenges for the Future
Autorzy:
Wrześniewska-Wal, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505697.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
medical courts
patient rights
education of doctors
sądy lekarskie
prawa pacjenta
edukacja lekarzy
Opis:
Documents related to human rights indicate that respect for life and health is inherent in the medical profession. The doctor’s conduct is aimed at saving the patient’s life or health. At the same time, it is important that the patient’s dignity is not violated and his statutory rights are respected. In her work, the author would like to present her research on medical court rulings conducted in one of the largest medical courts in Poland, providing not only statistics but also numerous examples of authentic judgments. Unfortunately, the examples presented by the author show that modern medicine loses its deepest meaning, which is the good of the patient. Hence the postulate that the educational value resulting from the decisions of medical courts be used in the process of teaching doctors.
Dokumenty związane z prawami człowieka wskazują, iż szacunek dla życia i zdrowia jest nieodłączna cechą zawodu lekarza. Postępowanie lekarza nakierowane jest na ratowanie życia lub zdrowia pacjenta. Jednocześnie ważne jest, aby nie została naruszona godność pacjenta i były respektowane jego ustawowe prawa. W swojej pracy autorka pragnie zaprezentować swoje badania nad orzecznictwem sądów lekarskich prowadzone w jednym z największych sądów lekarskich w Polsce, podając nie tylko statystykę, ale i liczne przykłady autentycznych orzeczeń. Niestety przedstawione przez autorkę przykłady pokazują, iż współczesna medycyna gubi swój najgłębszy sens jakim jest dobro chorego. Stąd postulat, aby walor edukacyjny płynący z orzecznictwa sądów lekarskich wykorzystać w procesie nauczaniu lekarzy.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 4; 147-156
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wdrożenie Ustawy o Ochronie Danych Osobowych w placówkach ochrony zdrowia w opinii personelu medycznego i pacjentów
Implement the Personal Data Protection Act in healthcare facilities in opinion health care employees and patients
Autorzy:
Stokowska, Weronika
Nowacka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117031.pdf
Data publikacji:
2020-02-20
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
dane osobowe
system opieki zdrowotnej
prawa pacjenta
personal data
healthcare system
patient rights
Opis:
Wstęp. Wprowadzenie reformy systemu ochrony danych osobowych w Polsce jest wyzwaniem dla wszystkich podmiotów leczniczych, które te dane przetwarzają. Istotna zmiana, jaka nastąpiła w zakresie zabezpieczania tożsamości, to wynik przyjętego 27 kwietnia 2016 r. rozporządzenia o ochronie danych osobowych (RODO). Placówki ochrony zdrowia to podmioty pozyskujące, gromadzące i przetwarzające dane osobowe ponad 38 mln pacjentów. Cel pracy. Poznanie opinii pracowników medycznych, pacjentów na temat wdrożenia ustawy o ochronie danych osobowych w placówkach ochrony zdrowia. Materiał i metody. Badanie z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza (23 pytania) przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego w okresie od września do grudnia 2019 r. wśród pracowników publicznych i niepublicznych placówek ochrony zdrowia (oddział ginekologiczno-położniczy, poradnie specjalistyczne oraz przychodnie) na terenie Warszawy. Wyniki. W grupie pracowników medycznych dominującą pod względem liczności przebadaną grupą zawodową były położne, stanowiące 66,6% badanej grupy. Wśród pozostałych profesji znaczący udział mieli lekarze – 24,67%, pielęgniarki – 8% oraz koordynatorzy do spraw obsługi pacjentów – 0,6%. Zdecydowana większość badanych (88,3% pracownicy vs. 66,7% pacjenci) odpowiedziała twierdząco na zapoznanie się z treścią ustawy o ochronie danych osobowych. Większość respondentów z obu badanych grup „raczej zgadza się” z poglądem, że rozpatrywana ustawa korzystnie wpłynęła na zabezpieczenie tożsamości pacjentów (42% vs. 36%; pracownicy vs. pacjenci). W badanej grupie zapytano pacjentów o to, czy czują się bezpiecznie korzystając ze świadczeń zdrowotnych w placówkach opieki medycznej po tym, jak ustawa o ochronie danych osobowych zaczęła obowiązywać. Zdecydowana większość, tj. 44,6%, respondentów deklarowało, że „zdecydowanie tak” czuje się bezpiecznie podczas korzystania z usług opieki zdrowotnej. Przeciwnego zdania było 29,3% pacjentów. Wnioski. W przeprowadzonych badaniach wykazano, że istotnie częściej to pracownicy służby zdrowia zapoznali się z ustawą o ochronie danych osobowych. W grupie pacjentów i pracowników nie odnotowano różnic w ocenie korzystnego wpływu ustawy o ochronie danych osobowych na zabezpieczenie tożsamości pacjenta. Zdecydowana większość pacjentów potwierdza zasadność podawania dokumentów stwierdzających tożsamość pracownikowi podmiotu leczniczego. Respondenci w dwóch przebadanych grupach wykazują zgodność używania imion pacjentów w obecności innych, przebywających w tym samym czasie osób. Zdaniem pacjentów i pracowników ochrony zdrowia – sytuacja, w której istnieje zagrożenie życia, zezwala na dokonanie identyfikacji z wykorzystaniem imienia, nazwiska oraz innych niezbędnych do tego danych.
Background. The introduction of the reform of the personal data protection system in Poland is a challenge for all medical entities that process these data. A significant change that took place in the area of identity protection is the result of the RODO adopted on April 27, 2016. Health care facilities are entities that acquire, collect and process personal data of over 38 million patients. Objectives. Finding out the opinions of medical workers and patients on the implementation of the Act on the protection of personal data in healthcare facilities. Material and methods. The study using the author’s questionnaire (23 questions) was conducted by means of a diagnostic survey in the period from September to December 2019 among public employees and nonpublic healthcare facilities (gynecology and obstetrics department, specialist clinics and clinics) in Warsaw. Results. In the group of medical workers, midwives constituting 66.6% of the examined group were the dominant occupational group surveyed. Among the remaining professions, doctors had a significant share – 24.67%, nurses – 8% and coordinators for patient services – 0.6%. The vast majority of respondents (88.3% employees vs. 66.7% patients) responded in the affirmative to read the content of the Personal Data Protection Act. Most respondents from both groups “rather agree” with the view that the act in question had a positive impact safeguarding patients’ identities (42% vs. 36%; employees vs. patients). In the study group, patients were asked whether they felt safe using health services in medical facilities after the Personal Data Protection Act came into force. The vast majority, ie 44.6% of respondents declared that they definitely feel safe when using health care services. 29.3% of patients were of the opposite opinion. Conclusions. The conducted research showed that health care workers were more often acquainted with the Personal Data Protection Act. In the group of patients and employees, there were no differences in the assessment of the beneficial effect of the Personal Data Protection Act on safeguarding the patient’s identity. Beneficiaries significantly more often indicate that the provisions on the protection of personal data are observed in healthcare facilities, compared to healthcare professionals. The vast majority of patients confirm the legitimacy of providing identity documents to the employee of the healthcare entity. Respondents in two groups surveyed show consistency in using patient names in the presence of other people staying at the same time. According to patients and healthcare professionals – a situation where there is a threat to life allows for identification using the name, surname and other data necessary for this.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2020, 9, 1-4; 18-25
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lekarski obowiązek a samostanowienie pacjenta
Physician’s Duty and Self-Determination of the Patient
Autorzy:
Rej-Kietla, Anna
Kryska, Sandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528809.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
self-determination
the right patient
the doctor’s duty
samostanowienie
prawa pacjenta
obowiązek lekarski
Opis:
Polish legislation and deontology at the beginning of the twentieth century, there was no question of any patient’s autonomy as a course of treatment. However, over the years, and most of all, a significant increase in patient awareness, the nature of health care has changed. The patient could increasingly decide whether to undergo a specific treatment or not. However, a number of questions how far such autonomy, limit patients’ freedom to decide about their lives, for example in the context of religious or worldview. Keep in mind that the patient’s self-determination is not always respected by the law. This includes procedures such as abortion (with some exceptions) and euthanasia, which are prohibited by law. On one hand, shall be submitted to the protection of human life over the will of the patient. On the other hand doctor who would take on the medical services without the consent of the patient, there would attack the life or health because it acts on behalf of those goods, but attacks the patient’s freedom, the right to decide on the state of their own people and their own destiny.
W ustawodawstwie polskim oraz w deontologii lekarskiej jeszcze na początku XX wieku nie było mowy o jakiejkolwiek autonomii woli pacjenta co do przebiegu leczenia. Jednak wraz z upływem lat, a przede wszystkim znacznego wzrostu świadomości pacjentów, charakter świadczeń zdrowotnych uległ zmianie. Pacjent mógł w coraz większym stopniu decydować o tym, czy poddać się konkretnemu zabiegowi czy też nie. Istnieje jednak szereg pytań o to, jak daleko sięga taka autonomia, granica swobody decydowania pacjentów o swoim życiu, na przykład w kontekście religijnym czy światopoglądowym. Należy pamiętać, że samostanowienie pacjenta nie zawsze będzie respektowane w świetle prawa. Dotyczy to między innymi takich zabiegów, jak aborcja (z pewnymi wyjątkami) czy eutanazja, które są przez polskie prawo zakazane. Z jednej strony przedkłada się ochronę życia ludzkiego nad wolę pacjenta. Z drugiej strony lekarz, który podjąłby się czynności medycznych bez zgody pacjenta, nie naruszyłby jego życia lub zdrowia gdyż byłoby to działanie w obronie tych dóbr, ale naruszyłby wolność pacjenta, prawo do decydowania o stanie własnej osoby i własnym losie.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2013, 1; 63-70
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 49

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies