Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kotarbiński" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Reizm Tadeusza Kotarbińskiego a prakseologiczna koncepcja sprawstwa
Autorzy:
Zaręba, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705808.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
reizm
sprawstwo
działanie
prakseologia
Tadeusz Kotarbiński
Opis:
Celem artykułu jest konfrontacja teorii działania rozwijanej przez Tadeusza Kotarbińskiego na gruncie prakseologii ze stanowiskiem reizmu. Pierwsza część artykułu poświęcona jest charakterystyce reizmu z uwzględnieniem rozmaitych wersji tego stanowiska. Część druga zawiera prezentację zarysów koncepcji czynu prostego u Kotarbińskiego oraz próbę reistycznej interpretacji kluczowych dla tej koncepcji pojęć. Główna teza artykułu głosi, że kluczowym argumentem przeciwko stanowisku reizmu jest prakseologiczna koncepcja czynu.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 559-575
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prakseologia Kotarbińskiego – polski wkład w filozofię korporacji i ideę pozytywnego myślenia
Polish Contribution To The Corporate Philosophy And Idea Positive Thinking
Autorzy:
Laszczak, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449370.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
koncepcja
Kotarbiński
prakseologia
przedsiębiorstwo
zarządzanie
concept
praxeology
enterprise
management
Opis:
Myśl filozoficzna lokuje się zwykle z dala od codziennego doświadczenia. Z koncepcjami filozoficznymi Kotarbińskiego jest inaczej. Sformułowane przez niego zasady prakseologii stosowane są do zarządzania przedsiębiorstwem i do zarządzania samym sobą. W obu przypadkach liczy się skuteczne dążenie do wymiernego celu, namysł, prostota, korzystanie ze sprawdzonych rozwiązań. W myśli Kotarbińskiego jest też miejsce na moralność, tak przedstawioną, by nie zakłócać instrumentalnego charakteru prakseologii i nie zaciemniać celu. Bardzo podobne ujęcie sprawności pojawia się w podręcznikach zarządzania współczesnymi korporacjami i w konstruowaniu życiowych strategii przez pojedyncze osoby.
Philosophical thought is usually located far away from everyday life. Kotarbiński’s philosophical concepts are different. The principles of praxeology formulated by him are used to manage the enterprise and to manage oneself. In both cases the most important are measurable goal, reflection, simplicity and the use of proven solutions.Kotarbiński’s thought contains also reference to morality, so presented in the way that it does not interfere with the instrumental nature of praxeology and does not obscure the aim of human activities. A very similar approach to efficiency appears in the textbooks of management and in guides which teach individuals how to construct their life strategies.
Źródło:
Polonia Journal; 2019, 9; 59-75
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozdroża prakseologii w drugiej połowie XX wieku: Tadeusz Kotarbiński i Pierre Bourdieu
Crossroads of praxeology in the second half of the 20th century: Tadeusz Kotarbiński and Pierre Bourdieu
Autorzy:
KOLARZOWSKI, JERZY
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910397.pdf
Data publikacji:
2019-09-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
praxeology
sociological analysis of human action
Kotarbiński
Bourdieu
prakseologia
socjologiczna analiza ludzkiego działania
Opis:
Pierre Bourdieu i Tadeusz Kotarbiński byli materialistami. Niemniej to francuski badacz społeczny i – w następnej kolejności – myśliciel był materialistą permanent-nie epistemologicznym (kwestionował i po wielokroć rekonstruował także własne projekty). Ludzkie zachowania badał w trybie nieufności, bez aufania do trwałości ustaleń, kwestio-nując, na ile mogło to przynieść sens, znaczenie otrzymywanych wyników. Natomiast Tade-usz Kotarbiński, charakteryzujący się postawą ateisty naukowego, traktował materializm hi-storyczno-dialektyczny w kontekście teorii bytu społecznego, poszukując supremacji prawdy oraz świata trwałej pewności. Owo zestawienie pozwala przedstawić metodologiczne dylematy prakseologii. Dla Kotarbińskiego prakseologia jest samoistną nauką normatywną, dla Bourdieu zaś ujawnia się spod presji aksjologii – instynktu posiadania, stając się częścią socjologicznej analizy działań (w tym działań komunikacyjnych).
Pierre Bourdieu and Tadeusz Kotarbiński were materialists. Nevertheless, the French social researcher and subsequently the thinker was a permanently epistemological ma-terialist (he questioned and many times reconstructed his own projects). He researched human behavior in a manner that was surely certain, stripped of even minimal trust in the durability of the findings, questioning how much it could make sense - the significance of the results ob-tained. Tadeusz Kotarbiński, on the other hand, turned to historical-dialectical materialism as a theory of social being supported by the attitude of a scientific atheist, seeking supremacy of the truth and a world of permanent certainty. Thanks to this combination we can show the meth-odological dilemmas of praxeology. For Kotarbiński praxiology is a spontaneous normative science. For Bourdieu praxeology reveals itself from the pressure of axiology – the instinct of possession and becomes part of the sociological analysis of activities (including communica-tion activities).
Źródło:
Przegląd Krytyczny; 2019, 1, 1; 17-29
2657-8964
Pojawia się w:
Przegląd Krytyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prakseologia w coachingu jako interaktywnym procesie odkrywania zasobów i możliwości Coachee
Praxeology in coaching as the interactive discovery process of the coachee’s resources and possibilities
Autorzy:
Musioł, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431261.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
praxeology
Kotarbiński T.
Espinas Alfred
Bogdanow Aleksander
tectology
interactive process
dialogue
coaching
coachee
prakseologia
tektologia
interaktywny proces
dialog
Coachee
Opis:
Praxeology, the practice formulated by the French intellectual Alfred Espinas and Alexander Bogdanow (Malinowski), is the science of the efficiencies of human activity. As Tadeusz Kotarbiński and Tadeusz Pszczołowski argued, praxeology is a general methodology focused on separating and systematizing various forms of activities , as well as an attempt to improve and make them more practical. This assumes a certain analysis of reality and some way to handle it with available resources. Praxeology as a tectology strives to organize or merge the opulent and complicated accumulation of resources into a whole. This accumulation should be able to guarantee that the resources are adjusted to a certain goal to achieve the optimal result. This article stresses the relevance of praxeological arguments to the coaching process as supporting others in the self-discovery of their own abilities and resources to efficiently accomplish their own goals.
Prakseologia jako praktyka czynu zainicjowana przez francuskiego intelektualistę Alfreda Espinasa i Aleksandra Bogdanowa (Malinowskiego) to nauka o wszelkich sprawnościach ludzkiej działalności. Jak piszą Tadeusz Kotarbiński oraz Tadeusz Pszczołowski: będąc metodologią ogólną, której działania koncentrują się wokół wyodrębniania i systematyzacji bogactwa różnorodnych form działania, prakseologia staje się także próbą ich usprawnienia i upraktycznienia. To upraktycznienie zakłada analizę rzeczywistości oraz przyjęcie pewnych sposobów obchodzenia się z zasobami możliwości. Zatem prakseologia już jako tektologia każe nazywać wszelkie możliwe działanie organizowaniem lub łączeniem w całość bogatego i skomplikowanego spiętrzenia zasobów. Jednym z efektów tego spiętrzenia powinna być gwarancja dopasowania środków do założonego celu, a zarazem towarzysząca temu okazja uzyskania optimum rezultatu. Artykuł pokazuje, że elementy prakseologiczne uobecniają się współcześnie w procesie coachingowym. Dzięki temu coaching jako aktywna forma komunikacji dialogicznej jest obecnie jedną z najskuteczniejszych form wspierania drugiego człowieka w samodzielnym odkrywaniu własnych zdolności oraz potencjału zasobów pozwalających sprawnie realizować wyznaczane cele.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 3; 149-162
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies