Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historical literature" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Polska współczesna powieść historyczna i kultura popularna (prolegomena)
    Modern Polish historical novel and popular culture (prolegomenom)
    Autorzy:
    Mazurkiewicz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682719.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Polish literature
    popular literature
    historical novel
    memory
    literatura polska
    literatura popularna
    powieść historyczna
    pamięć
    Opis:
    Regardless of the promoted ‘politics of memory’ and the results of historical research, the popular historical novel these days has been attributed the role of a medium that maintains and perpetuate national myths. Even if any given image of the past times is shattered, it is always substituted by a new myth, which in its nature is an ‘anti-myth’, when compared to the previous one, i.e. it presents a ‘spiritual reverse’ of the former vision. The function of the new myth, however, remains unchanged – it’s meant to consolidate the to-date perception of the past, even despite an explicit demand for the necessity of revindication. ‘Reading history’ by authors of popular historical novels still remains a record which, in its nature, resembles a ‘cultural palimpsest’ and is subordinated to ‘phantoms’ dwelling in the social imagination.
    Popularnej powieści historycznej przypadła współcześnie – niezależnie od promowanych form „polityki pamięci” i ustaleń historyków – rola medium podtrzymującego i powtarzającego mity narodowe. Nawet jeśli bowiem obraz minionych czasów zostaje rozbity, w miejsce dotychczasowego mitu powstaje nowy. Ma on niekiedy – wobec chronologicznie wcześniejszego – charakter „anty-mitu”, tj. ukazuje „kulturowy rewers” dotychczasowej wizji. Jednakże jego funkcja pozostaje niezmienna – ma utrwalać dotychczasowe postrzeganie przeszłości, choćby expressis verbis deklarowana była konieczność rewindykacji. „Czytanie historii” przez twórców popularnej powieści historycznej pozostaje w niej zapisem o charakterze „kulturowego palimpsestu”, podporządkowanego funkcjonującym w wyobraźni społecznej „fantomom” przeszłości.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2016, 5; 13-35
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pan Whicher w przedpowstaniowej Warszawie i radca Estar Van Houten w sklepie Wokulskiego – kryminał historyczny jako opowieść o przeszłości
    Mr. Whicher in the pre-Uprising Warsaw and councilor Estar Van Houten in Wokulski’s shop –historical crime fiction as a story about the past
    Autorzy:
    Izdebska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649005.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    kryminał historyczny
    powieść historyczna
    literatura popularna
    XIX wiek w literaturze
    a historical crime fiction
    historical fiction
    popular literature
    the 19th century in literature
    Opis:
    This article addresses two novels that, seemingly or truly, realise the historical crime convention. One of the novels is Pan Whicher w Warszawie (“Mr. Whicher in Warsaw”) by Agnieszka Chodkowska-Gyurics and Tomasz Bochiński, and the other one is Carska roszada (“The Tsar Castling”) by Melchior Medard. Genre aspects of both works are considered, and the consequences the conventional location carries for the way in which the 19th century reality is constructed in both novels. Finally – despite the differences between them – in both crime novels, the Polish history of the 19th century is shaped via many elements; one of them is strong reliance on the discourse of romantic martyr-related provenance.
    Artykuł dotyczy dwóch powieści, które – pozornie lub rzeczywiście – są realizacją konwencji kryminału historycznego. Pierwsza z nich to Pan Whicher w Warszawie Agnieszki Chodkowskiej-Gyurics i Tomasza Bochińskiego, druga to Carska roszada Melchiora Medarda. W tekście rozważane są aspekty genologiczne obu dzieł i konsekwencje owego gatunkowego usytuowania dla sposobu, w jaki ukazywana jest w nich dziewiętnastowieczna przeszłość. Ostatecznie – mimo różnic – w obu powieściach w sposobie konstruowania wieku XIX widać silne uwikłanie w dyskurs oromantyczno-martyrologicznej proweniencji.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 50, 4; 173-194
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zbrodnia u korzeni bułgarskiej państwowości? Próba interpretacji na podstawie bułgarskich powieści historycznych
    Atrocity at the Roots of Bulgarian Statehood? An Attempt of Interpretation Based on Bulgarian Historical Novels
    Autorzy:
    Jóźwiak, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2046607.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    historical novel
    execution
    sacrifice
    Bulgarian literature
    powieść historyczna
    kaźń
    ofiara
    literatura bułgarska
    Opis:
    U początku kształtowania się średniowiecznego państwa bułgarskiego, w nierozłącznej parze z przyjęciem chrześcijaństwa legło wydarzenie, które zgodnie ze współczesną terminologią należałoby nazwać próbą przeprowadzenia zamachu stanu oraz jego konsekwencja – okrutna kara wymierzona buntownikom przez władcę, księcia Borysa. Krwawa egzekucja wszystkich członków 52 zbuntowanych rodów stała się immanentnym symbolem powstania chrześcijańskiego państwa bułgarskiego i zajęła ważne miejsce w powieściach historycznych przedstawiających dzieje średniowiecznego państwa. W literackiej wizji bułgarskich autorów doby socjalistycznej to tragiczne wydarzenie zostało przedstawione jako niemalże mord założycielski, lecz także zgodnie z interpretacją Foucaulta krwawy spektakl kaźni wyrażający władzę suwerena nad poddanymi oraz charakteryzowana przez Girarda specyficzna ofiara zbiorowa.
    The foundations of the medieval Bulgarian state are inseparably paired with the adoption of Christianity. At that time an event occurred which based on modern terminology ought to be described as coup d’état. As a consequence a cruel punishment was administered by the ruler, prince Boris. A bloody execution of all the 52 rebelled houses became an immanent symbol of the rise of the Christian Bulgarian state and plays an important role in the novels related to the history of the medieval period of the state. The literary vision of the Bulgarian authors of the socialist era presents that tragic occurrence almost as a founding murder and in accordance with Foucault interpretation as a bloody spectacle of suffering that was a demonstration of the power of the sovereign over his subjects, and following Girard can be described as specific collective sacrifice.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2021, 21; 229-248
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Una “nuova patria”. Confini e migrazioni nei "Promessi Sposi" di Alessandro Manzoni
    Autorzy:
    Danelon, Fabio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083535.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Italian literature
    Alessandro Manzoni
    historical novel
    migration
    border
    literatura włoska
    powieść historyczna
    migracja
    granica
    Opis:
    The paper examines the most important Italian historical novel and focuses on its principal migration routes, especially concerning main characters. It also examines a variety of representations of border and frontier (also in a metaphorical sense) in the novel.
    Artykuł omawia najważniejszą włoską powieść historyczną i koncentruje się na jej głównych szlakach migracyjnych, zwłaszcza tymi, którymi podążają główne postaci utworu. Omawia również różnorodność przedstawień problematyki krańca i granicy (także w sensie metaforycznym) w powieści.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2019, 3; 471-478
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zbrodnia w starych dekoracjach – historyczne powieści kryminalne Jakuba Szamałka
    Crime in old decorations – historical crime novels by Jakub Szamałek
    Autorzy:
    Izdebska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682725.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    crime novel
    historical novel
    genology
    genres of popular literature
    powieść kryminalna
    powieść historyczna
    genologia
    gatunki literatury popularnej
    Opis:
    The article offers an analysis of the trilogy by Jakub Szamałek, which consists of the following novels: When Athena Averts Her Gaze (Gdy Atena odwraca wzrok), The Unwelcoming Sea (Morze Niegościnne) and Reading from Bones (Czytanie z kości). These works are scrutinised as an example of a sub-genre of the crime novel, the historical crime story. The analysis emphasises the typical features of the convention, with particular focus on the hybrid side of its nature, i.e. entanglement in the dilemmas of the historical novel: the necessity to make a choice, and the manner in which the past is structured as one of the constituents of the presentation.
    Artykuł stanowi analizę trylogii Jakuba Szamałka, na którą składają się powieści: Gdy Atena odwraca wzrok, Morze Niegościnne i Czytanie z kości. Teksty te rozpatrywane są jako przykład realizacji subgatunku powieści kryminalnej, kryminału historycznego. Rozważania wydobywają cechy charakterystyczne tej konwencji, szczególnie te wynikające z jej hybrydyczności, a zatem uwikłania w dylematy powieści historycznej: konieczności dokonania wyboru, jak zostaje skonstruowana przeszłość jako jeden z przedmiotów przedstawienia.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2016, 5; 63-72
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Markiz de Tomsk” Borysa Klimyczewa − problemy genologiczne
    Boris Klimychev’s “Marquis de Tomsk” – an Attempt to Define the Genre
    Autorzy:
    Karpiński, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968445.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Klimychev
    genre
    historical novel
    picaresque romance
    Siberian literature
    gatunek
    powieść historyczna
    romans awanturniczy
    literatura syberyjska
    B. Klimyczew
    Opis:
    W artykule zawarte są rozważania teoretycznoliterackie dotyczące określenia przynależności genologicznej utworu "Markiz de Tomsk" syberyjskiego pisarza Borysa Klimyczewa. Jak udało się ustalić, utwór ten charakteryzuje synkretyzm gatunkowy. W jego poetyce można dostrzec elementy powieści historycznej i romansu awanturniczego. Autor niniejszej pracy przywołuje opinie badaczy oraz dokonuje analizy literackiej tekstu.
    The author of the paper attempts to define the genre of the novel "Marquis de Tomsk" by Boris Klimychev, a modern (1930-2013) Russian writer from Siberia. His book has not been translated into Polish but neither is Klimychev well known in Russia, his work remaining known mostly to local readers. In the paper an essential emphasis has been placed on the literary analysis of genre characteristics of Klimychev’s romance. "Marquis de Tomsk" proves extremely difficult to describe because it combines the features of several literary genres. The analysis shows that the writer included in his book elements of historical novel, adventure novel and picaresque romance. He also used techniques and themes typical of the poetics of sentimentality. The plot centres on a series of episodes from the life of the characters, both such that have their historical prototypes and fictional ones. The writer relied on historical sources but also described in the novel interesting characters and events, taking into account their attractiveness to potential recipients. Klimychev foregrounded adventurous stories and made love intrigue an important element of the plot. All these components allow us to conclude that the book under discussion is a historical novel with features of picaresque romance.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 313-321
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „In Wirklichkeit war es so…“. Analyse der Erzählinstanz in Robert Neumanns Roman "Struensee. Doktor, Diktator, Favorit und armer Sünder"
    Autorzy:
    Jachimowicz, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032476.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Robert Neumann
    literatura austriacka
    literatura emigracyjna
    narrator niewiarygodny
    powieść historyczna
    Austrian literature
    Exile literature
    unreliable narrator
    historical fiction
    österreichische Literatur
    Exilliteratur
    unzuverlässiger Erzähler
    historischer Roman
    Opis:
    Der im Exil von Robert Neumann geschriebene Struensee-Roman aus dem Jahr 1935 wird von der Forschung wegen seiner zahlreichen inhaltlichen und historischen Fehler nicht besonders hoch angesehen. Das Ziel dieser analytischen Untersuchung ist weniger, gegen diesen legitimen Vorwurf zu kämpfen, als vielmehr die Funktion der auf den ersten Blick nicht konsequenten und variablen Erzählweise des Romans zu zeigen, um ihn weiterhin in bestimmte Themen der Zeit zu situieren. Ausgehend von der These, dass man es in Struensee mit einem ‚unzuverlässigen Erzähler‘ zu tun hat, führt die Autorin eine tiefgehende Analyse der Narration durch und zeigt, dass der Eindruck der Unzuverlässigkeit gezielt vom impliziten Autor erzeugt wird. Dadurch gehört der Roman in ästhetische, literarische oder philosophische Diskurse der Zwischenkriegszeit.
    Robert Neumann’s Struensee novel, written in exile in 1935, does not enjoy special recognition among researchers due to numerous content and historical errors. The aim of this analytical article is not to defend the novel against justified charges of literary scholars but to examine the function of the narrative which, at first glance, is the result of Neumann’s careless and hasty writing. Beginning with the thesis proposing that the novel features as unreliable narrator, the author of the paper carried out an in-depth analysis of the narrative trying to answer the question to what extent this type of narrative is part of the aesthetic, literary and philosophical discourses of the interwar period.
    Powieść Roberta Neumanna pt. Struensee, napisana na emigracji w roku 1935, nie cieszy się ze względu na liczne błędy treściowe i historyczne szczególnym uznaniem wśród badaczy. Celem tego analitycznego artykułu nie jest bronienie powieści przed słusznymi zarzutami literaturoznawców, ile zbadanie funkcji narracji w powieści, która na pierwszy rzut oka jest wynikiem niestarannego i pospiesznego pisarstwa Neumanna. Wychodząc od tezy zakładającej, że w powieści mamy do czynienia z narratorem ‘nie godnym zaufania’ (unreliable narrator), autorka artykułu przeprowadza dogłębną analizę narracji i stwierdza, że jest ona zamierzoną strategią autora implikowanego. W ten sposób powieść wpisuje się w estetyczne, literackie i filozoficzne dyskursy okresu międzywojennego.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2015; 191-215
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theater and theatricality in their relation To history and the arts in the novels
    Teatr i teatralność wobec historii i sztuk wizualnych w powieściach Władimira Szarowa
    ИЗОБРАЖЕНИЕ ТЕАТРА В ЕГО СВЯЗИ С ИСТОРИЕЙ И ИЗОБРАЗИТЕЛЬНЫМ ИСКУССТВОМ В РОМАНАХ ВЛАДИМИРА ШАРОВА
    Autorzy:
    Gabrielova, Amina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179733.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-07
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Владимир Шаров
    Современная русская литература
    Исторический роман
    Театр
    Władimir Szarow
    literatura postsowiecka
    powieść historyczna
    teatr
    Vladimir Sharov
    Post-Soviet literature
    Historical novel
    Theater
    Opis:
    Vladimir Sharov (1952–2018), a distinguished contemporary Russian writer, published nine quasi historical novels. Each of his novels suggests a different semi-fantastical version of Russian history that is locked into continuing cycles or - to use Sharov’s preferred word - “rehearsals” of violence. Theater and performance are a recurring theme in Sharov’s prose. In Before and During [До и во время], one of the main characters is Alexander Scriabin. In The Rehearsals [Репетиции] Patriarch Nikon orders a play – a mystery-play about Easter — in which the amateur peasant actors are assigned roles from the Bible and replay these roles for generations. In Should Not I Spare [Мне ли не пожалеть], the opening section shows characters participating in Chekhov’s plays, and the main part of the narration tells the story of staging an oratorio. In the last two novels, several of the protagonists are theater directors. This article argues that for Sharov, theater is an apt metaphor for history and a basic ontological principle, because theater is an experience that can be documented but is never reproduced in exactly the same form. The article examines how Sharov brings out the power of the playwright, director, and actor to implement multiple and different scripts and life stories. Life and art in his works imitate each other through a constant multiplication of versions or rehearsals - “rehearsals” in its expanded sense as reinterpretations, revisions, rewritings, and continuations.
    Владимир Шаров (1952–2018), выдающийся современный русский писатель, опубликовал девять квази-исторических романов. В них предлагаются полуфантастические варианты российской истории, неизменно скатывающейся к повторяюшимся циклам, или, используя любимое выражение писателя, «репетициям»  насилия. Сквозными темами в прозе Шарова являются театральные постановки и исполнение ролей. В романе До и во время один из главных героев – композитор Скрябин. В романе Репетиции Патриарх Никон заказывает пьесу – мистерию о Воскресении, - в которой простые крестьяне получают роли из Нового Завета и из поколения в поколение репетируют эти роли. Во вступительной части романа Мне ли не пожалеть персонажи участвуют в пьесах Чехова, а основная часть посвящена постановке оратории. В этих двух последних романах несколько действующих лиц являются театральными режиссерами. В статье утверждается, что для писателя театр является не только подходящей метафорой для человеческой  истории, но также основным онтологическим принципом, потому что театральное представление можно описать и документировать, но никогда нельзя воспроизвести в точно такой же форме. В статье показано, как у Шарова персонажи-художники - драматурги, режиссеры и актеры, - обладают возможностью и властью разыгрывать различные варианты исторических событий. Жизнь и искусство в его сочинениях подражают друг другу в форме бесконечной цепи вариантов и репетиций – «повторений» в широком смысле, или пересмотров, переделок, продолжений и перевоплощений.
    Władimir Szarow (1952-2018), wybitny współczesny pisarz rosyjski, opublikował dziewięć powieści quasi-historycznych. Są to na wpół fikcyjne wersje rosyjskiej historii, niezmiennie sprowadzające się do powtarzających się cykli, czy też – używając ulubionego określenia pisarza – "prób" przemocy. W prozie Szarowa przewijają się wątki teatralne i odgrywanie ról. W powieści Przed i w trakcie jednym z głównych bohaterów jest kompozytor Skriabin. W powieści Próby patriarcha Nikon zleca wystawienie sztuki, misterium o Zmartwychwstaniu, w której zwykli chłopi otrzymują role z Nowego Testamentu i z pokolenia na pokolenie je odgrywają. We wstępnej części powieści bohaterowie uczestniczą w sztukach Czechowa, natomiast główna część poświęcona jest akcji oratorium. W tych dwóch ostatnich powieściach kilkoro bohaterów to dyrektorzy teatrów. Artykuł przekonuje, że teatr jest dla pisarza nie tylko trafną metaforą ludzkiej historii, ale także podstawową zasadą ontologiczną, ponieważ przedstawienie teatralne można opisać i udokumentować, ale nigdy nie da się go odtworzyć w dokładnie takiej samej formie. Artykuł pokazuje, w jaki sposób w twórczości Szarowa artyści graficy, dramatopisarze, reżyserzy i aktorzy mają możliwość i moc odgrywania różnych wersji wydarzeń historycznych. Życie i sztuka w jego pracach naśladują się nawzajem w postaci niekończącego się łańcucha wariacji i prób – szeroko rozumianych "powtórzeń", czyli rewizji, remake'ów, kontynuacji i reinkarnacji.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2021, 1; 60-88
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „IV Księga Ezdrasza” w polskiej literaturze XIX wieku (E. Orzeszkowa oraz M. Konopnicka i S. Witwicki)
    “IV Ezra” in Polish Literature of the Nineteenth Century (E. Orzeszkowa, M. Konopnicka, S. Witwicki)
    Autorzy:
    Obsulewicz, Beata K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807375.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wiek XIX
    historia literatury polskiej
    problematyka biblijna w literaturze
    IV Księga Ezdrasza
    apokryfy Starego Testamentu
    Mirtala
    Eliza Orzeszkowa
    powieść historyczna
    tematyka żydowska
    Maria Konopnicka
    Stefan Witwicki
    the nineteenth century
    history of Polish literature
    topics of biblical literature
    IV Ezra
    apocrypha of the Old Testament
    historical novel
    Jewish themes
    Opis:
    The article concerns the traces of the Old Testament apocrypha IV Ezra in the Polish literature of the nineteenth century. It shows how the prose (novel Mirtala of Eliza Orzeszkowa) and Polish poetry (Ezra’s prayer of Maria Konopnicka and Ezra and Uriel of Stefan Witwicki) exploit issues evoked by the Biblical apocrypha and portray the figure of its author. The analyzed texts demonstrate that the Polish writers knew the Old Testament apocrypha and therefore it explains its presence in the Polish literary culture of the nineteenth century. An interesting issue is the question of how Polish culture absorbed the apocryphal book. Numerous textual and archival traces lead to French and German works, but an indication of specific sources is still a research task for biblical scholars and historians of literature.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 3; 31-49
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies