Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Poststructuralism" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Przygody Sindbada, czyli fantazmaty Leśmiana?
Sindbad’s Adventures, or Leśmian’s Phantasms?
Autorzy:
Misiak, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1521017.pdf
Data publikacji:
2018-06-28
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
fairy tale
autobiography
psychoanalysis
poststructuralism
feminism
Opis:
The article discusses the psychoanalytical interpretation of Leśmian’s fairy tale The adventures of Sindbad Sailor by Bogusław Grodzki. Following Freud’s and Bettelheim’s concepts, it claims that Sindbad’s psychosexual development and his relations with the princesses reflect Leśmian’s phantasms – the poet’s erotic/sexual desires. In Grodzki’s work fiction seems to be an autobiographical tale and verbal psychotherapy. Misiak, on the other hand, presents the sex/gender categories and introduces the distinction between the autobiography and autofiction as well as certain poststructural and feminist categories.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2018, 12; 123-135
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy potrzebna jest retoryczna teoria literatury?
Autorzy:
Regiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445604.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
theory of literature
rhetoricality
poststructuralism
methodology
Opis:
Does anyone need the rhetorical theory of literature? The new various directions of the literary research are continiously appearing. Together with them, new perspectives of the research of the literary texts are opening up. They allow to ask questions concerning the language generated by them, with the use of which they shape the literary discourse. Being aware of the consequences of the linguistic shift for the research on culture, today the rethorical viewpoint in the conduct of the theoretical discourse is adopted. At the same time, the attention is paid to the phrases, style, as well as the metaphors used in the current literary research. The entire reflection is accompanied by the comparative spirit, that is, a certain transdisciplinary openness, which calls for abandoning the internal literary field by the theoretical research, and entering the wide field of the culture research. This process is especially visible in the new theoretical-literary directions (cognitive humanities, constructivism, affective theory of literature etc.) and enables to assign to the comparative literature the role of a binder of the taken discourse on the border between theory and rethorics.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2017, 5; 62-73
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Queering the Postcolonial: Desire in Chudamani Raghavan’s Yamini
Autorzy:
Rajasekaran, Sindhu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342944.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
queer studies
postcolonialism
poststructuralism
feminism
desire
Opis:
Indian women’s writing from the mid-twentieth century that doesn’t fit the dominant tropes of resistance in postcolonial and feminist literary critiques have largely been untranslated and undiscussed. Especially neglected are narratives of native queerness, stories of transgressive desire and sexual alterity. In this essay, I explore Yamini’s complex desire in Chudamani Raghavan’s eponymous novella and its potential to complicate feminist and postcolonial discourses on women’s sexuality. Drawing on aspects of queer theory and poststructuralist notions of subjectivity, I examine how Yamini’s asexuality challenges and destabilizes cisheterosexist gender hierarchies and colonization. By examining language and silence in Yamini through the devices of Indian literary criticism and intertextuality, I locate Yamini’s queerness within the subcontinent’s long history of multivocal desire. I build on the precolonial notion that desire is not necessarily located in the body, and suggest that the transgressive desires of Yamini’s mind, the desire of ideas, is also a manifestation of queerness – capable of subverting hegemonic discourses of sexual and psychic normativity.
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2022, 17; 72-89
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nieziszczone narodziny”. Cixous i Irigaray, czyli kobiety z Czarnego Kontynentu
‘Nonexistent birth’. Cixous and Irigaray – women from the Black Continent
Autorzy:
Szopa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511515.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
feminity
feminism
poststructuralism
parler femme
écriture féminine
Opis:
The aim of the article is to discuss the phenomenon of a ‘newly born woman’ that appears in the writing of the French theoreticians of gender, Hélène Cixous and Luce Irigaray. The author of the article distinguishes between the views of the two researchers and aims to reveal the specificity and uniqueness of each of them. This approach goes beyond the frames of ‘essentialism’ designed by Anglo‑American critics of the eighties.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2017, 2 (20) Oblicza kobiecości; 11-26
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poststrukturalistyczne inspiracje w badaniu języka poezji współczesnej
Autorzy:
Skibski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/776872.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poststructuralism
free verse
verse
poetic language
performative
relationality
Opis:
The text is an attempt to look at the problem of the contemporary studies into poetic language through the prism of poststructuralist reflection. The discussion, which originally referred to the theory of literature, concerned the themes also present in the studies of linguists and resulting from a critical analysis of the assumptions of structuralist thought. The perspective adopted in this abstract made it possible to present a research proposal comprising the category of redundancy in literary communication, as well as – in more detail – the category of relationality of verse, syntactical hypotheses or special predication with regard to poetic language. Free verse is apprehended here with reference to the findings of modern scholars of verse, which involves a special way of thinking about syntax in poetry, and also – about the specific aspects of semantics. The attached examples (from a collection of modern Polish poetry) provide the necessary illustration of the linguistic phenomena demonstrated in the text.
Źródło:
Slavia Occidentalis; 2016, 73/1; 133-144
0081-0002
Pojawia się w:
Slavia Occidentalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gender studies wobec diachronii i synchronii
Issues of Diachrony and Synchrony in Gender Studies Approach
Autorzy:
Górecki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545501.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
gender studies
feminism
queer
science
theory
poststructuralism
twentieth century
Opis:
This research paper aims to present the issue of gender studies as a scientific discipline embed in certain research context and in a network of relations with such ideas and conceptions as feminism and queer theory. By analyzing the historical and philosophical context and the range of influence in the area of these three disciplines, I consider the way how they popularly function in the scientific and common discourse. By relating both disciplines to each other and confronting them with the chronology, I analyze possible variants of thinking the sequent of these disciplines or their ahistorical functioning. I also search for the similarities between them, which could advocate a diachronic view and place in the causal context that calls to the synchronic attempt. In that way I consider all points of view and speculate validity or invalidity of synchronic attempt to gender studies, feminism and queer theory. Starting from asking for the historism or ahistorism of the term gender and presenting the way it varies from feminist and queer conceptions, I consecutively analyze feminism with reference to gender research (in both variants of the chronological result); gender research with reference to queer studies and queer studies with reference to feminism.
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2017, 7; 145-156
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Постмодернистский авангардизм в языкознании ХХI века
Postmodernism in Russian linguistics in XXI Century
Postmodernizm w rosyjskim językoznawstwie ХХI wieku
Autorzy:
Kiklewicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604159.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
постмодернизм
постструктурализм
дискур
postmodernizm
poststrukturalizm
dyskurs
postmodernism
poststructuralism
discourse
Opis:
Autor rozważa wpływ postmodernizmu na współczesne nauki humanistyczne, zwłaszcza na językoznawstwo. Główną tezę pracy można sformułować następująco: postmodernizm przyczynia się do tego, że w językoznawstwie rozpowszechniają się takie tendencje, jak niedookreślenie przedmiotu badań, rezygnacja z dyrektyw systemu języka, unieważnienie wymogów stylu naukowego, łamanie wymogu sprawdzalności twierdzeń, łamanie zasady kooperacji, symulacja interdyscyplinarności, pseudoglobalizm, powierzchowność. Autor analizuje obecność postmodernizmu w językoznawstwie na przykładzie kilku jego współczesnych kierunków: lingwokulturologii, etnolingwistyki, semantyki kognitywnej, dyskursologii.
The author considers the impact of postmodernism on the contemporaryhumanities, especially on the theoretical linguistics. The main thesis of the paper canbe formulated as follows: postmodernism contributes to the fact that in linguisticsincreasingly there are such tendencies, like mudding the subject of research,dispense with the ‘directives of language’, i.e. the disuse of conventional scientificlanguage, violations of the requirement of statements verifiability, breakingthe rules of communication. The author examines the elements of postmodernscience on example of several directions of modern linguistics: cultural linguistics(linguoculturology), ethnolinguistics, anthropological linguistics, cognitive linguistics,and discourse linguistics.
Рассматривается влияние постмодернизма на современные гуманитарные науки, особенно лингвистику. Основной тезис может быть сформулирован следующим образом: Постмодернизм способствует распространению таких тенденций в лингвистике, как отсутствие определения предмета исследования, отказ от директив языковой системы, признание недействительными требований научного стиля, нарушение требования достоверности утверждений, нарушение принципа сотрудничества, моделирование междисциплинарности, псевдо-глобализм, поверхностность. Автор анализирует наличие постмодернизма в лингвистике на примере нескольких его современных направлений: языковая культура, этнолингвистика, когнитивная семантика, дискурсология.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2019, 3
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy końce ideologii – najważniejsze dwudziestowieczne ujęcia problemu
Three ends of ideology – the most important approches to the problem in the twentieth century
Autorzy:
Świrek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194377.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ideology
totalitarianism
end of ideology
poststructuralism
Ideologia
totalitaryzm
koniec ideologii
poststrukturalizm
Opis:
Dzisiejsza krytyka ideologii zmaga się z trzema wpływowymi koncepcjami, które określiły rozumienie fenomenu ideologii w dwudziestym wieku. Pierwszą z nich była teoria totalitaryzmu. Utożsamiła ona ideologię z quasi-logiczną doktryną, uzasadniającą terror i absolutną władzę. Drugą była teza o „końcu ideologii”. Ideologia była w niej rozumiana jako doktryna, która myli kwestie polityczne z metafizycznymi. Wreszcie, poststrukturaliści krytykowali samo pojęcie ideologii, jako oparte na naiwnych koncepcjach epistemologicznych. Autor przedstawia te trzy ujęcia i próbuje pokazać ich ograniczenia z punktu widzenia współczesnej krytyki ideologii.
Today’s critique of ideology faces three influential concepts, that defined the understanding of ideological phenomenons in twentieth century. The first one of them was developed within the theory of totalitarianism. It perceived ideology as quasi-logical doctrine, justifying terror and absolute power. The second one was the end of ideology thesis. Ideology was conceived in it as a set of doctrines that mix up political and metaphysical issues. The last one was poststructuralist critique of the notion of ideology, as relying on naïve epistemological concepts. Author presents those three concepts, and tries to show their limitations from the point of view of contemporary ideology critique.
Źródło:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2013, 1, 41; 43-55
1231-0298
Pojawia się w:
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs akademicki jako praktyka społeczna. Zwrot dyskursywny i Społeczne Badania Szkolnictwa Wyższego
Autorzy:
Wróblewska, Marta Natalia
Angermuller, Johannes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644633.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
discourse analysis
Higher Education Studies
poststructuralism
Social Studies of Higher Education
pragmatics
methodology
Opis:
One can broadly divide research on higher education settings into three strands investigating 1) the production of specialized scientific knowledge, 2) the dynamics of institutional power (academic decision-making and governance), 3) teaching and learning. In all three areas the notion of ‘discourse’ has been salient in the last decades. However, the term is often understood differently by researchers from different fields, and the respective disciplines haven’t always been receptive one to another. In the paper we present an overview of discursive approaches to the study of higher education in 1) social theory, poststructuralism in particular, and 2) linguistics. We explain the outlook on discourse which is prevalent in these areas and present the most significant studies on higher education contexts conducted within them. We argue that while social theory often lacks analytical detail and focus on empirical objects, linguistics on the other hand does not account for the way practices produce and reproduce social order. Therefore, a study of academic discourse drawing on both strands would enable putting forward a robust theory and a precise methodology. In the last section of the paper we present an outline of such a field informed by both poststructuralism and pragmatics – Social Studies of Higher Education.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2017, 12, 2; 105-128
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Advocatus hermeneuticae. (O „Obliczach hermeneutyki” Pawła Dybla)
Advocatus hermeneuticae. On Paweł Dybel’s Oblicza hermeneutyki (Faces of Hermeneutics)
Autorzy:
Zawadzki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969445.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
hermeneutyka
fi lologia
etyka
antropologia
poststrukturalizm
psychoanaliza
hermeneutics
philology
ethics
anthropology
poststructuralism
psychoanalysis
Opis:
Oblicza hermeneutyki (Faces of Hermeneutics) by Paweł Dybel covers many important problems of contemporary hermeneutics and can be read in many ways. First of all, it is an apology of hermeneutics and an attempt to define a hermeneutical model of understanding as opposed to some other models developed by, mostly, psychoanalysis and the so-called hermeneutics of suspicion. Secondly, Dybel tries to show specific features of hermeneutic thinking by situating hermeneutics between philosophy and human sciences. His own vision of hermeneutics is shaped mostly by Gadamers’s idea of understanding as dialogue, conversation, mediation. The author also outlines the history of filological hermeneutics, from Luther to some contemporary theorists and investigates certain ethical and anthropological issues of hermeneutics.
Źródło:
Wielogłos; 2012, 4, 14; 327-334
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jacques Derrida jako filozof historii – poróżnienie z Michelem Foucaultem
Jacques Derrida as a philosopher of history – difference with Michel Foucault
Autorzy:
Dadlez, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339069.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Jacques Derrida
Michel Foucault
philosophy of history
historicity
poststructuralism
filozofia historii
historyczność
poststrukturalizm
Opis:
Artykuł ma na celu wstępne przedstawienie Jacques’a Derridy jako filozofa historii. Rozwijane przezeń pojęcia okazują się wiązać z konkretną wizją dziejów. Wizja ta ujawnia się już od pierwszych tekstów Derridy i stanowi nie tyle jeden z pomniejszych wątków, ile główny temat jego myśli. W artykule skupiono się na wybranym eseju Derridy, który doprowadził do jego sporu z Michelem Foucaultem. Zestawienie tych dwóch – skądinąd obu uznawanych za poststrukturalistów – filozofów służy uwydatnieniu kluczowej roli, jaką problem historyczności pełni w dziele Jacques’a Derridy. Tekst stanowi tym samym zachętę do rewizji statusu Derridy w polskiej humanistyce.
This article presents Jacques Derrida as a philosopher of history. The concepts he developed during his long intellectual career turn out to be linked to a specific vision of history. This vision manifests itself from Derrida’s very first texts and is not one of the minor themes of his thought but its fundamental element. The article focuses on a selected essay by Derrida that led to his argument with Michel Foucault. The comparison of these two - both poststructuralist - philosophers serves to highlight the key role of the problem of historicity in Jacques Derrida’s work. The article thus encourages a revision of Derrida’s status in Polish philosophy, and more broadly in humanities.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 60; 95-112
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co po French Theory? Kłopotliwe dziedzictwo
What After French Theory? A Troublesome Legacy
Autorzy:
Krzykawski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467828.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
French theory
francuska teoria literatury
literaturoznawstwo
poststrukturalizm
paradygmaty teoretyczne
literary scholarship
poststructuralism
theoretical paradigms
Opis:
Michał KrzykawskiFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in Katowice What After French Theory? A Troublesome LegacyThe goal of the present article is a critical reading of the legacy of the French theory, which exerted a powerful impact upon the shape of the discourse of contemporary literary studies in Poland. Insofar as “practising theory,” which has, by and large, replaced “practising literature,” indeed revived the Polish humanities in the 1990s, today the real epistemological potential of the poststructural theoretical instruments seems to be fading. The subsequent “turns,” proclaimed in the milieus of the “new” humanities seem to endorse the intellectual status quo, because they take place within the limits of the same paradigm, to which their purely declarative character testifies. The literary scholarship of/in the future will therefore be the scholarship of retreat.Keywords: French theory, literary scholarship, poststructuralism, theoretical paradigms Co po French Theory? Kłopotliwe dziedzictwo Celem niniejszego artykułu jest krytyczne odczytanie dziedzictwa po French Theory, które miało znaczący wpływ na kształt współczesnego dyskursu literaturoznawczego w Polsce. O ile jednak „uprawianie teorii”, które w dużej mierze zastąpiło „uprawianie literatury” jako takiej, było niezwykle ożywcze dla rozwoju polskiej humanistyki w latach dziewięćdziesiątych, o tyle dzisiaj poststrukturalistyczne narzędzia teoretyczne wytraciły swój realny potencjał epistemologiczny. Ogłaszane w („nowej”) humanistyce zwroty pogłębiają jedynie intelektualne status quo, gdyż dokonują się one w ramach tego samego paradygmatu, o czym najlepiej świadczy ich czysto deklaratywny charakter. Literaturoznawstwo (w) przyszłości będzie literaturoznawstwem odwrotu.  Słowa klucze: French theory, francuska teoria literatury, literaturoznawstwo, poststrukturalizm, paradygmaty teoretyczne
Michał KrzykawskiWydział FilologicznyUniwersytet Śląski w Katowicach What After French Theory? A Troublesome Legacy The goal of the present article is a critical reading of the legacy of the French theory, which exerted a powerful impact upon the shape of the discourse of contemporary literary studies in Poland. Insofar as “practising theory,” which has, by and large, replaced “practising literature,” indeed revived the Polish humanities in the 1990s, today the real epistemological potential of the poststructural theoretical instruments seems to be fading. The subsequent “turns,” proclaimed in the milieus of the “new” humanities seem to endorse the intellectual status quo, because they take place within the limits of the same paradigm, to which their purely declarative character testifies. The literary scholarship of/in the future will therefore be the scholarship of retreat.Keywords: French theory, literary scholarship, poststructuralism, theoretical paradigms Co po French Theory? Kłopotliwe dziedzictwo Celem niniejszego artykułu jest krytyczne odczytanie dziedzictwa po French Theory, które miało znaczący wpływ na kształt współczesnego dyskursu literaturoznawczego w Polsce. O ile jednak „uprawianie teorii”, które w dużej mierze zastąpiło „uprawianie literatury” jako takiej, było niezwykle ożywcze dla rozwoju polskiej humanistyki w latach dziewięćdziesiątych, o tyle dzisiaj poststrukturalistyczne narzędzia teoretyczne wytraciły swój realny potencjał epistemologiczny. Ogłaszane w („nowej”) humanistyce zwroty pogłębiają jedynie intelektualne status quo, gdyż dokonują się one w ramach tego samego paradygmatu, o czym najlepiej świadczy ich czysto deklaratywny charakter. Literaturoznawstwo (w) przyszłości będzie literaturoznawstwem odwrotu.  Słowa klucze: French theory, francuska teoria literatury, literaturoznawstwo, poststrukturalizm, paradygmaty teoretyczne
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 34
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdyscyplinarność i integracja zewnętrzna nauk prawnych w świetle postmodernistycznej krytyki
Interdisciplinarity and the external integration of jurisprudence in the light of postmodern critique
Autorzy:
Łakomy, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531612.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
interdyscyplinarność
postmodernizm
metodologia
dyscyplinarność
postdyscyplinarność
poststrukturalizm
pozytywizm prawniczy
interdisciplinarity
postmodernism
disciplinarity
postdisciplinarity
poststructuralism
methodology
legal positivism
Opis:
Celem artykułu jest rekonstrukcja krytyki koncepcji „integracji zewnętrznej nauk prawnych”, która to koncepcja w ostatnich dekadach była szeroko dyskutowana w polskim prawoznawstwie. Opieram moją krytykę na analizie koncepcji przedstawianych w polskiej literaturze przez Jerzego Wróblewskiego i Kazimierza Opałka. Rozważam też postmodernistyczną krytykę poglądów tradycyjnej jurysprudencji dotyczących interdyscyplinarności. Pierwsza część artykułu składa się z: a) ogólnych uwag dotyczących wątpliwości i niejasności w zakresie rozumienia „postmodernizmu” i typowych nieporozumień związanych z tym terminem i (b) pewnych uwag dotyczących relacji między prawem a postmodernizmem. W drugiej części artykułu przedstawiam zarys rekonstrukcji podstawowych cech postmodernizmu, zwłaszcza tych charakterystyk, które determinują postmodernistyczną postawę wobec interdyscyplinarności. W trzeciej, głównej części artykułu pokazuję jak pozytywistyczny, współczesny koncept „integracji zewnętrznej nauk prawnych” jest niekompatybilny z postmodernistycznym spojrzeniem na naukę, badania, wiedzę, epistemologię i dyscyplinarość. Przedstawiam pogłębioną krytykę założeń i presupozycji leżących u podstaw tego konceptu. Wreszcie pytam „Quo vadis, interdyscyplinarniości”? Co z przyszłością badań interdyscyplinarnych w polu nauk prawnych, gdzie postmodernistyczna metodologiczna burza zmiotła stare narzędzia badawcze? W tym miejscu przedstawiam koncepcję „postdyscyplinarności”.
The aim of the paper is to reconstruct the critique of the concept of “external integration of jurisprudence”, which has been widely discussed in polish jurisprudence in the past decades. I base my critique on an analysis of the concept put forward in Polish literature by Jerzy Wróblewski and Kazimierz Opałek. I also consider the postmodern critique of the views on interdisciplinarity held by classical jurisprudence. The first part of the article consists of: a) general remarks on some doubts and ambiguites concerning understanding of “postmodernism” and common misunderstandings of this term and b) some remarks on the relations between law and postmodernism. In the second part of the article, I provide a sketch reconstruction of the basic traits of postmodernism, especially those characteristics, which determine the postmodern attitude towards interdisciplinarity. In the third, main part of my article I show how the positivist, modern concept of “external integration of jurisprudence” is incompatibile with postmodern views on science, research, knowledge, epistemology and disciplinarity. I provide an in-depth critique of the presumptions and presuppositions underlying this concept. Finally, I ask: “Quo vadis, interdisciplinarity’’? What about the future of interdisciplinary research in the field of law, when the postmodern methodological storm has swept away the old instruments? Here I introduce the concept of “postdisciplinarity”.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2011, 1(2); 29-45
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Нове програмске тенденције у васпитно-образовном раду... Предшколски програм у Републици Србији
The New Curricular Trends in Educational Work. The Preschool Curriculum of the Republic of Serbia
Autorzy:
Мићић, Вишња
Вукомановић Растегорац, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627332.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
preschool curriculum
poststructuralism
project approach
speech development
critical review
предшколски курикулум
постструктурализам
пројектни приступ
развој говора
критички осврт
Opis:
Полазећи од промишљања постструктуралистичког приступа курикулуму, концеп- туализације детета и терминолошких недоумица, потом проматрајући карактеристи- ке и недоумице у вези са применом пројектног приступа у предшколском васпитању и местом развоја говора у њему, текст указује на кључне промене у предшколском сис- тему у Републици Србији. Анализа на поменутим нивоима показаће основне врлине и евентуалне недостатке програма у покушају да конструктивно учествује у његовој успешнијој примени и конкретизацији.
The focus of this text is set on the concept of educational work that was presented within the recently adopted Fundamentals of the preschool curriculum ‘The years of ascension’ (2018). The emphasis is put on the analysis of theoretical foundations, terminology, educational tendencies, and the question of the initial education of preschool teachers in Serbia. This recently adopted curriculum is based on the contemporary curricular theories, theoreti- cal principles of the pedagogical and developmental psychology, sociology, anthropology, and other disciplines. The concept of childhood, and mainly of the child, is based on the sociocultural theories and poststructuralism. Even though this approach can be seen as modern in the context of educational work in Serbia, the curriculum seems to lack a stronger demonstration of the scope and limitations of foundations that are based on poststructuralism, as well as the socio-political conditionality that supports the designation of these foundations. In this respect, even the framework that this programme is based on (the UN and the EU documents) is not supported with the critical insight into the particularity of the national framework it was created for. The significant part of the curriculum is dedicated to the representation of socio-cultural conceptions of childhood. The children are seen as the ‘the playful beings’ and the game as their natural relationship with the world. The project approach and the complex definition of the concept of child’s wellbeing are the core of ‘The years of ascension’. The important characteristic of the new curriculum is the introduction of a large number of new terms that can be regarded as an update and a starting point for new approaches to the problem. The possible drawbacks of the mentioned viewpoints pertain to: 1) the insufficiently specified awareness that the idea of the child represented in the curriculum is only one of many possible ideas, (2) the contradicting definition of the idea of wellbeing (with the accent on the problem with defining the correlation between safety and flexibility in educational work), (3) the possible doubts regarding the usage of certain terms (we studied the idea of authenticity, as well as the strong opposition to spontaneity in co-construction of knowledge in the process of planning the learning situations).The presence of binary simplifications in the curriculum carries with itself a possibility that every attempt to reassess and relativize the values of opposing elements can easily be marked as regressive (even if it is not), if one element has a positive value and the other one has a negative value (which is often the case in the curriculum). Little significance given to the proper preparation of pre-school teachers is regarded as a serious problem. Moving the focus away from the concrete knowledge and professional care for the developmental aspects of child’s character could easily be interpreted as the abandonment of these concepts rather than their perception in a new light – the light of decomposition and co-construction of knowledge. The newly adopted concept of foundations suggests that the competence of preschool teachers will expand and include a series of pedagogical and psychological skills and knowledge at the expense of the foundation of their competence in those sciences that form the basis of development areas (that should be encouraged with children). In contrast to this attitude, we should not forget that the academic knowledge of preschool teachers, as well as their own inquisitiveness and their willingness to learn and to explore, represents the foundation for the creative approach to preschool educational practice that aspire to timely answer the children’s inquisitiveness and to encourage their interest in better understanding of themselves and the world around them. The long-term intention of preschool education should be to develop the need for education as the integral part of both the children’s and the teachers’ characters, and keeping up with these directions (speaking competence, early literacy, etc) would increase if the key aspect of children’s character development would be operationalised and defined with standards.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2020, 11, 315; 217-227
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal Language as an Instrument for Describing Social Reality. Searching for Innovative Narrations
Autorzy:
Kohtamäki, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28675365.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postmodernism
poststructuralism
methods of textual analysis
genealogy
affordance
narrations in the legal language and the language of law
Opis:
How we function in social reality is determined by various types of cognitive schemas. These concern people, social events and other phenomena. According to the concept offered by various postpositivist currents, including postmodernism, poststructuralism and critical theory, such schemata cannot be objective. The most important element of postmodern considerations is the discovery of the arbitrary nature of modernity. This means rejecting the Enlightenment belief in progress. Innovation, understood as modernity resulting from human reason, is illusory in the postmodern perspective. Innovation consists precisely in a rejection of the myth of the existence of some absolute, objective truths that constitute the social order. The world is textual, made up of many alternative narratives. Definitions, including legal definitions, are socially constructed. They arise from specific social conditions, at a particular stage of development of a particular group. The assumption made by postmodernists is that language, including professional language – such as the language of law or legal language – is neither neutral nor transparent. The innovative power of this language lies in its use of narratives that influence the functioning of social groups of varying degrees of complexity. It is therefore necessary, adopting a postmodern interpretation, to look at the text of legal language in a similar way as we look at other texts. That is, to see in the narrativity of this language structural similarities with other texts that constitute social reality.
Źródło:
Adam Mickiewicz University Law Review; 2022, 14; 31-56
2450-0976
Pojawia się w:
Adam Mickiewicz University Law Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies