Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "postmodernizm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Obecność socjologii/socjologów edukacji i młodzieży na XV Ogólnopolskim Zjeździe Socjologicznym
    Presence of sociology/sociologists of education and yoth at 15th Polish Congress of Sociology
    Autorzy:
    Borowicz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/424079.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Lubuskie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    postmodernizm
    edukacja
    młodzież
    postmodernity
    education
    the youth
    Opis:
    Autor z perspektyw uczestnika wielu Zjazdów, ale również z perspektywy socjologa edukacji i młodzieży, ocenia stan współczesnej socjologii edukacji jako renesans tej socjologicznej subdyscypliny. Tłumaczy to przede wszystkim wielkim przełomem i pierwszymi latami ustrojowej transformacji. Wcześniej, według autora, młode pokolenie i edukacja były zagadnieniami pochodnymi, drobnymi i niewartymi większej uwagi. Były lata, gdy aktywne naukowo były w kraju tylko 2-3 ośrodki akademickie, zaś samodzielnych pracowników kliku. Dzisiaj – pomijając liczne osoby/pracownie/zakłady/katedry świadczące tylko usługi dydaktyczne z tego zakresu – doliczyć się można blisko dziesięciu liczących się w Polsce naukowych zespołów prowadzących badania naukowe oraz ponad 20 samodzielnych pracowników nauki publikujących systematycznie prace na te tematy. Do tego dodać trzeba liczną grupę adiunktów oraz doktorantów podejmujących rozpoznane wcześniej zagadnienia w inny sposób, bądź poszukujących nowych, niszowych niekiedy tematów.
    From the perspective of a participant of many Congresses and a sociologist of education the author assesses the state of contemporary sociology of education as the renaissance of this sociological subfield. He explains it mainly as a result of the great breakthrough and first years of political transformation. Earlier, according to the author, young generation and education were derivative and minor issues which were unworthy of much attention. There were the years when only 2-3 academic centres were scientifically active and there were only a few independent researchers. Nowadays – apart from many people/ laboratories/ departments providing only teaching services in this area – there are almost ten scientific teams (recognized in Poland) conducting the research and over 20 independent researchers who systematically publish their works on the subjects. What is more, there is a large group of assistant professors and PhD students who undertake previously identified problems in a different way or seek new, sometimes niche topics.
    Źródło:
    Rocznik Lubuski; 2014, 40, 2a; 21-26
    0485-3083
    Pojawia się w:
    Rocznik Lubuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patrząc na mapę, spoglądam w nicość… Wokół melancholii i nudy w wybranych tekstach prozatorskich Andrzeja Stasiuka
    ‘Looking at the map I see nothingness…’ On melancholy and boredom in the selected prose texts of Andrzej Stasiuk
    Autorzy:
    Lech, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/451247.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    melancholy
    postmodernity
    journey
    memory
    melancholia
    postmodernizm
    podróż
    pamięć
    Opis:
    The paper aims at showing the link between Andrzej Stasiuk’s selected prose texts and the beauty of melancholy. The way in which melancholy functions in literature in the period of postmodernity was the starting point for our considerations. We have focused on the way this notion has been radically changed by postmodernism and how it has been deprived of its spiritual importance. The beauty of melancholy is part of Stasiuk’s novel in two ways. First and foremost, this concerns the texts about travelling in which it seems to be a reflection on reality and is inextricably linked with the categories of memory and existence. As stressed by Stasiuk, melancholy has its root in suspicion concerning reality tactics. It may be regarded as ‘melancholy of the way’ and in this sense it is accompanied by a spiritual burden directed against postmodernism. In turn, in Opowieści galicyjskie and Zima it is equated with the boredom and humdrum nature of small-town life. Deprived of its spiritual being it manifests itself as an example of existential torpor and stagnation which are part and parcel of Stasiuk’s characters who – in turn – are painfully stricken by bad fate and function thoughtlessly in lives which they fail to run away from.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2015, 10, 5; 46-59
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O (nad)używaniu przedrostka „post” w czasach (po)nowoczesnych
    On (Over)using the Prefix "Post" In (Post)modern Times
    Autorzy:
    Stachewicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047913.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postmodernity
    postmodernism
    “post”
    homo videns
    ponowoczesność
    postmodernizm
    „post”
    Opis:
    Artykuł podejmuje problem współczesnego nadużywania przedrostka „post” w dyskursie z zakresu nauk społecznych i humanistycznych oraz w języku publicznym i potocznym. Zdaje się, że sytuacja człowieka epoki (po)nowoczesnej jest sytuacją postczłowieka, żyjącego w postrzeczywistości. Opisywane w artykule klimaty nie mogą nie wpływać na rozumienie, ale i przeżywanie rzeczywistości małżeństwa i rodziny. W każdym razie warto przyglądać się implikacjom płynącym z nadreprezentacji prefiksu „post” we współczesnych narracjach.
    The article deals with the problem of overusing the prefix “post” in social studies discourse and humanistic discourse as well as in public and colloquial language in contemporary times. The situation of a human being in the (post)modern epoch seems to be the situation of a post-human being living in post-reality. Trends discussed in the article must influence not only the understanding but also the experiencing of the reality of marriage and family. It is certainly worthwhile to analyze the implications arising from an over-representation of the prefix “post” in contemporary narrations.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2012, 7, 1(11); 127-137
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ongoing identity i ongoing reality? Cyberprzestrzeń jako nowa rzeczywistość społeczna
    Ongoing identity and ongoing reality? Cyberspace as a new social reality
    Autorzy:
    Jankowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/473004.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-20
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    internet, ponowoczesność
    postmodernizm
    tożsamość
    cyberprzestrzeń
    Internet
    postmodernism
    postmodernity
    identity
    cyberspace
    cultural
    Opis:
    Cyberprzestrzeń to dziś miejsce dla międzyludzkich interakcji rozgrywających się na poziomie czasem zwodniczo symulującym komunikację w rzeczywistości offline, a czasem nawet ją przewyższającym, zwłaszcza pod względem przyzwolenia na dowolność kształtowania swojej tożsamości. Internet ciągle pozostaje wyzwaniem dla nauk społecznych: nie poznaliśmy go bowiem na tyle dobrze, na ile to możliwe. Internet różnicuje się w znacznej mierze „samodzielnie”, a jego oblicze kreowane jest przez internautów oddolnie i często nie wykazuje najmniejszych powiązań z rzeczywistością kulturową świata offline. Tym samym mówić możemy o cyberprzestrzeni jako o rzeczywistości, która dziś stała się podłożem tworzenia elastycznych tożsamości za pomocą elastycznych narzędzi właściwych komunikacji zapośredniczonej przez komputery. Przyjrzyjmy się specyfice internetu oraz ponowoczesnemu modelowaniu tożsamości i zastanówmy się, czy sieć warto badać, traktując ją priorytetowo i postrzegając jako część ongoing reality – przedłużenie fizycznego świata – czy warto badać fenomeny, takie jak formowanie się ludzkiej tożsamości, w cyberprzestrzeni.
    Cyberspace has become a place for interpersonal interaction, which can simulate direct communication known from the real world or even surpass it, especially in terms of freedom to shape our own identity. Although the Internet still remains a challenge for the social sciences cyberspace differentiates itself mostly independently from the physical world, by the agency of its users and without the influence of offline world cultural reality. Thus, we can talk about cyberspace as a reality, which today has become the ground to create flexible identity by using flexible tools of Computer- Mediated Communication. In this paper, we’ll look at the specificities of the Internet and the postmodern way to create individual and flexible identities and we’ll consider whether the network should be examined treating it as a priority of every single research, or as a background of studies on the cultural and social phenomena, such as the formation of individual identity in cyberspace.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2016, 4, 21
    1896-8333
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys metafizyki a lyotardowska koncepcja ponowoczesności
    The Crisis of Metaphysics and Lyotard’s Concept of Postmodernity
    Autorzy:
    Chromik, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810976.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    metafizyka
    narracja
    wielkie narracje
    Oświecenie
    postmodernizm
    metaphysics
    grand narratives
    Enlightenment
    postmodernity
    Opis:
    Artykuł prezentuje związek pomiędzy głównymi koncepcjami ponowoczesności Jean-Francois Lyotarda a wieszczonym końcem metafizyki w filozofii współczesnej. Pokazuje on zmieniające się nastawienie do metafizyki począwszy od Kanta, przez Nietzschego i Hedeggera aż do kryzysu i przypuszczalnego końca filozofii pierwszej w czasach ponowoczesnych. Szczególny nacisk został położony na zmieniającą się rolę metafizyki w epoce Oświecenia i na to, co Lyotard nazwał „upadkiem wielkich narracji” w czasach, które nastąpiły później: prawdopodobnemu końcowi idei wykraczających poza istniejącą rzeczywistość oraz były przyczynkiem wielkich zmian w historii. Tego typu zmiany były możliwe dzięki filozofii definiującej samą naturę ludzkiego istnienia i przez naukę, która w wieku rozumu w dużym stopniu przejęła rolę narzędzia do badania zasad rządzących światem. Wraz z nadejściem kapitalizmu rola metafizyki ponownie została zepchnięta na margines, jako że nie mogła dostosować się do rzeczywistości rządzącej się innym zestawem wartości i zasad; jednocześnie zmianie uległa sama definicja filozofii.
    The article presents relations between Jean-Francois Lyotard's main concepts of Postmodernity and the postulated end of metaphysical era in mo-dern philosophy. It shows the changing attitudes towards metaphysics from Kant, through Nietzsche and Heidegger leading to a crisis and presumable end of the philosophy of first principles in Postmodern era. A special emphasis is put on the changing role of metaphysics in the Age of Enlightenment and what Lyotard calls „the collapse of Grand Narratives” in the era that followed: a supposed end of ideas that transcended the existing reality and constituting a causal factor of great changes in history. Such changes and transgressions were possible through philosophy defining the basic nature of human existence (metaphysics) and by science, which in the Age of Reason to a large extent took over the role of examining the principles ruling the world. With the coming of capitalism the role of metaphysics was pushed to the margin, as it cannot adjust to the new reality ruled by different set of values and regulations, thus the very meaning of philosophy has changed.
    Źródło:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2012, 9, 9; 31-37
    1730-0274
    Pojawia się w:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posthumanizm Fryderyka Nietzschego jako remedium na nihilistyczne tendencje w humanistyce? W odpowiedzi Wojciechowi Kruszelnickiemu
    Friedrich Nietzsche’s Posthumanismas a Remedy for the Nihilistic Tendencies in the Humanities? A Reply to Wojciech Kruszelnicki
    Autorzy:
    Lipowicz, Markus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140828.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    nihilizm
    wychowanie
    nadczłowiek
    postmodernizm
    W. Kruszelnicki
    F. Nietzsche
    nihilism
    education
    overhuman
    postmodernity
    Opis:
    W swoim artykule Tendencje nihilistyczne w pedagogice ogólnej W. Kruszelnicki (2018) stwierdza, iż pedagogika ogólna pogrążyła się w postmodernistycznym kryzysie wartości, co powoduje, że utraciła ona zdolność do formułowania teoretycznie ugruntowanych celów wychowania. Jako środek zaradczy na owe tendencje W. Kruszelnicki przedstawia filozofię F. Nietzschego, która jego zdaniem została mylnie potraktowana jako intelektualny fundament postmodernistycznego relatywizmu i sceptycyzmu. Chciałbym w tym artykule odnieść się do tej polemiki i uzupełnić ją o własne refleksje dotyczące kryzysu humanistyki. Istotnym punktem odniesienia będzie tutaj Nietzscheańska koncepcja „nadczłowieka”, którą W. Kruszelnicki w swojej krytyce nihilizmu pomija. Swoje rozważania zakończę hipotezą, iż zgodnie z posthumanistyczną myślą F. Nietzschego za największe wyzwanie współczesnej humanistyki nie powinien być uznany sam nihilizm, ale nasilające się technokratyczne tendencje w zakresie formułowania i wdrażania celów wychowawczych w obrębie współczesnych instytucji wychowawczych.
    In his article Nihilist tendencies in general pedagogy W. Kruszelnicki (2018) argues that general pedagogy sank into a postmodern crisis of values which results in its inability to formulate theoretically groundedaims of education. As a remedy for this tendency W. Kruszelnicki presents F. Nietzsche’s philosophy, who sethought, as Kruszelnicki is convinced, was wrongly associated with the intellectual fundament of postmodernrelativism and skepticism. In this article I would like to refer to these polemics and complement them withsome of my own thoughts regarding the crisis of the theory of education. Here, a significant reference pointwill be Nietzsche’s concept of the “overhuman”, which W. Kruszelnicki omits in his critique of nihilism. I will finish my reflections with the following hypothesis: according to F. Nietzsche’s posthumanist thoughtthe biggest challenge for the contemporary humanities is not nihilism itself, but the progressing technocratictendencies in terms of formulating and enforcing educational aims within our educational institutions
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 3(83); 105-118
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura nowoczesności
    The architecture of modernity
    Autorzy:
    Kuźniarz, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/423412.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    architecture
    modernity
    postmodernity
    modernism
    postmodernism
    Descartes
    subjectivity
    architektura
    nowoczesność
    ponowoczesność
    modernizm
    postmodernizm
    subiektywizm
    Opis:
    In the text I trace the philosophical outlines of the modern movement in architecture. The thesis I aim at defending posits that architectural modernism reflects the fortunate moment – and a turning point of sorts – in the history of the human species, where the human form reached its mature form of an autonomous individual, before its subsequent absorption and dissolution in the structures of the late or postmodern capitalism. The contemporary aesthetic critique of modern architecture with its “violence” and romantic spirit of lofty solitude, however reasonable, modest or realistic that critique may seem, is in fact part and parcel of a larger process of gradual selfeffacement of the human form from the most important stories taking place on the surface of the earth.
    Źródło:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2016, 28/2; 64-90
    0860-4487
    Pojawia się w:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integration and Disintegration in European Societies – Identity and Social Issues at the time of the Globalization of Cultures and Economical crisis
    Integracja i dezintegracja w społeczeństwach europejskich – Tożsamość i problemy społeczne w dobie globalizacji kultury i kryzysu ekonomicznego
    Autorzy:
    DRWĘSKI, BRUNO
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556258.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.
    Tematy:
    ulturalism
    culture
    religion
    ethnicity
    postmodernity
    progress
    nation
    wielokulturowość
    kultura
    religia
    etniczność
    postmodernizm
    rozwój
    naród
    Opis:
    This article tries to redefine the concept of multiculturalism as a potentially dynamic one, in a situation where this word is mainly used to qualify visible differences between ethnical or religious groups, not taking into account the fact that, historically, different national or religious groups developed different political cultures and social programmes that helped humankind to progress. At the time of globalisation, we observe the impoverishment of religions, ideologies and nations as carriers of alternative values and this created a situation blocking human progress, creating then frustrations and tensions between groups reduced to their visible differences and all submitted to the same dominant culture.
    Artykuł zamierza definiować pojęcie „wielokulturowości” w sposób dynamiczny, w sytuacji kiedy jest ono przeważnie używane po to, aby określać tylko widoczne, istniejące różnice między grupami etnicznymi lub religijnymi. Nie można pominąć faktu, że różne grupy narodowościowe lub religijne historycznie rozwijały odmienne kultury polityczne i programy społeczne, które w konsekwencji umożliwiły postęp. W czasach globalizacji, możemy zauważyć zubożenie poszczególnych religii, ideologii i kultur narodowych jako ucieleśnienia wartości twórczych i alternatywnych. Powstaje sytuacja blokująca postęp ludzki i przyczyniająca się do rozwoju frustracji oraz napięć między grupami. Proces nasila się szczególnie jeżeli wielokulturowość zostaje zredukowana tylko do różnic zewnętrznych, podlegających procesom dominującej globalizacji kultury.
    Źródło:
    Multicultural Studies; 2017, 1; 21-34
    2451-2877
    Pojawia się w:
    Multicultural Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postmodernism and Postmodernity (In the Light of the Development of Digital Technologies and the Processes of Individualization)
    Postmodernizm i ponowoczesność w świetle rozwoju technologii cyfrowych i procesu indywidualizacji
    Autorzy:
    Pieniążek, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40234968.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    ponowoczesność
    postmodernizm
    kapitalizm
    technologie cyfrowe
    indywidualizacja
    samorealizacja
    postmodernity
    postmodernism
    capitalism
    digital technologies
    individualisation
    self-realisation
    Opis:
    Celem artykułu jest skonfrontowanie postmodernizmu rozumianego jako doktryna filozoficzna, czy, szerzej, pewien typ świadomości kulturowej z ponowoczesnością jako epoką stanowiącą wyraz przemian późnego kapitalizmu. Związki między postmodernizmem I ponowoczesnością analizowane są w perspektywie filozoficzno-socjologicznej poprzez porównanie diagnoz ponowoczesnych przemian przedstawionych przez przedstawicieli postmodernizmu i diagnoz przedstawionych przez socjologów ponowoczesności. W pierwszej części omawiam znaczenie technologii cyfrowych, w których postmoderniści pokładali nadzieję na wyzwolenie potencjału ludzkiej kreatywności, w drugim ponowoczesne procesy indywidualizacji związane z ideą samorealizacji. W konkluzji dochodzę do przekonania, że ponowoczesność sprzeniewierzyła się głoszonym przez postmodernizm ideom wolności, kreatywności, samorealizacji, solidarności.  W konkluzji wyrażam przekonanie, że ponowoczesność sprzeniewierzyła się ideom wolności, kreatywności, samorealizacji, solidarności głoszonym przez postmodernistów, które zgodnie z ich nadzieją miała ona urzeczywistnić. 
    The aim of the article is to confront postmodernism understood as a philosophical doctrine, or, more broadly, a certain type of cultural awareness with postmodernity as an epoch expressing the changes of late capitalism. The relationships between postmodernism and postmodernity are analysed from a philosophical and sociological perspective by comparing the diagnoses of postmodern changes presented by sociologists and the diagnoses presented by representatives of postmodernism. In the first part, I discuss the importance of digital technologies, in which postmodernists hoped to unleash the potential of human creativity, and in the second, the postmodern processes of individualization related to the idea of self-realisation. Finally, I reach the conclusion that postmodernity has betrayed the ideas of freedom, creativity, self-realisation and solidarity proclaimed by postmodernists which, according to their hopes, postmodernity was supposed to realise.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2023, 61, 2; 51-88
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Widma reżimów terroru, strachu i lęku w ponowoczesności: ich społeczne przyczyny, konsekwencje i sposoby ich opanowywania
    Specters of regimes of terror, fear and anxiety in postmodernity: their social causes, consequences and ways of mastering them
    Autorzy:
    Stochmal, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/54162901.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
    Tematy:
    Terror
    fear
    anxiety
    uncertainty
    cultures of fear
    postmodernity
    postmodernism
    strach
    lęk
    niepewność
    kultury strachu
    ponowoczesność
    postmodernizm
    Opis:
    Artykuł jest próbą ukazania teoretycznych odniesień do zagadnień związanych z terrorem, strachem i lękiem z uwzględnieniem postrzegania ich społecznych przyczyn i konsekwencji. Zasadne jest osadzenie rozważań w postmodernizmie. Poszerzam analityczne horyzonty znaczeń przypisywanych szeroko rozumianym kulturom strachu, oddając ważniejsze trajektorie ich rozumienia. Współczesny habitus bezpieczeństwa immanentnie łączy się z widmami kultur strachu, połączenia tego jednak nie należy postrzegać w kontekście binarnym, lecz raczej hybrydycznym. Widma kultur strachu wyłaniają się w coraz to nowych odsłonach w rzeczywistości społecznej i przenikają do świadomości ludzi. Zajęły one poczesne miejsce w systemach zapewniania bezpieczeństwa i porządku publicznego, podsycane groźbą nieustannie czyhających na nas zagrożeń. Kultury strachu to potężne dyskursy osadzone w sposób zakamuflowany dla działań zarządzania populacjami, nie zawsze zgodnymi z interesem i wolą ogółu. Kultury strachu stanowią represyjne reżimy dla często globalnych interesariuszy próbujących swoją władzę realizować w coraz to nowych przestrzeniach. W zależności od posiadanych motywów mogą posługiwać się skalkulowanymi retorykami kultur strachu, umiejętnie je eskalując. Do retoryk tych należy wytwarzanie i realizacja terroru, przemocy, przymusu, zastraszanie lub groźby wzbudzania strachu czy lęku w codziennym życiu zwykłych ludzi. Prowadzić to może do traumatyzowania całych pokoleń podatnych na retorykę lęku. Znajomość tych mechanizmów stanowić może siłę przeciwstawiania się retorykom strachu w codziennym życiu.
    The article is an attempt to show theoretical references to the issues of terror, fear and anxiety, taking into account the perception of their social causes and consequences. It is reasonable to embed the considerations in postmodernism. I expand the analytical horizons of meanings attributed to fear cultures in the broadest sense, capturing the more important trajectories of their understanding. The contemporary security habitus is immanently linked to the spectres of fear cultures, however, this connection should not be seen in a binary context, but rather in a hybrid one. The spectres of fear culture emerge in ever new guises in social reality and permeate people's consciousness. They have taken a prominent place in systems for ensuring security and public order, fuelled by the threat of constantly lurking dangers. Cultures of fear are powerful discourses embedded in camouflaged ways for population management activities that are not always in line with the general interest and will. Cultures of fear are repressive regimes for often global stakeholders trying to exercise their power in ever new spaces. Depending on their motives, they may use the calculated rhetoric of fear cultures, skilfully escalating them. These rhetoric include the production and implementation of terror, violence, coercion, intimidation or threats to instil fear or anxiety in the daily lives of ordinary people. This can lead to traumatizing entire generations susceptible to the rhetoric of fear. Knowledge of these mechanisms can provide the power to counter the rhetoric of fear in everyday life.
    Źródło:
    Colloquium; 2023, 15, 2; 19-32
    2081-3813
    2658-0365
    Pojawia się w:
    Colloquium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Love, Mercy and Social Justice in the Context of Cardinal Stefan Wyszyński’s Personalist Concept of Social Life
    Autorzy:
    Ficek, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029765.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    miłość
    miłosierdzie
    sprawiedliwość społeczna
    personalizm
    postmodernizm
    Kardynał Stefan Wyszyński
    love
    mercy
    social justice
    personalism
    postmodernity
    Cardinal Stefan Wyszyński
    Opis:
    The article’s subject discusses love, mercy, and social justice from the perspective of Christian personalism presented by Cardinal Stefan Wyszyński. The author’s interpretation of source materials aims to present the above values as fundamental Christian virtues of a complementary nature, shaping the good of the human person’s goodness, both in the individual and social dimension. In the personalist-praxeological sense, both love, mercy, and social justice, understood as attitudes that which mean commitment and fidelity, are formed primarily in the Christian reality of everyday life, particularly with regard to one’s family and nation. The author of this article asks whether the aretology of Cardinal Wyszyński’s personalist concept of social life can be applied to the specific realities of the contemporary social life. The answer to such questions is extremely important, especially in the context of the currently proclaimed “ideological pluralism,” characteristic of present-day postmodern culture, which emphasizes the moral ambivalence of “liquid” postmodernity.
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest ukazanie miłości, miłosierdzia i sprawiedliwości społecznej z perspektywy personalizmu chrześcijańskiego prezentowanego przez Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Dokonana przez autora interpretacja materiałów źródłowych ma na celu ukazanie powyższych wartości jako fundamentalnych cnót chrześcijańskich o charakterze komplementarnym, kształtujących dobro osoby ludzkiej – zarówno w wymiarze indywidualnym, jak też społecznym. W rozumieniu personalistyczno-prakseologicznym, tak miłość, miłosierdzie, jak i sprawiedliwość społeczna – ujmowane jako postawy oznaczające zobowiązanie i wierność – kształtowane są przede wszystkim w przestrzeni chrześcijańskiej rzeczywistości życia codziennego, zwłaszcza w wymiarze rodziny i narodu. Autor artykułu stawia pytanie, czy aretologia personalistycznej koncepcji Kardynała Wyszyńskiego może być aplikowana do konkretnych realiów współczesnej rzeczywistości życia społecznego? Odpowiedź na tak postawione kwestie jest niezwykle istotna, zwłaszcza w kontekście głoszonego obecnie „pluralizmu ideowego” charakterystycznego dla współczesnej kultury postmodernistycznej podkreślającej moralną ambiwalentność „płynnej” ponowoczesności.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2021, 91, 1; 101-132
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdzisław Beksiński i ponowoczesna melancholia. Zarys interpretacyjny (Na końcu ogrodu, Centrala snów, Informator)
    Autorzy:
    Szczyrek, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030993.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    melancholy
    Zdzisław Beksiński
    story
    postmodernity
    sacrum
    social utopia
    crisis of idea
    language deconstruction
    narration
    sociology of art
    political breakthrough
    melancholia
    opowiadania
    postmodernizm
    utopia społeczna
    kryzys idei
    dekonstrukcja
    narracja
    socjologia sztuki
    przełom polityczny
    Opis:
    The artistic output of Zdzisław Beksiński finds recognition all over the world. Not so long ago, his visual heritage was enriched by new, literary accomplishments – the collection of short stories written by the artist between 1963 and 1965. The present paper is an analysis of three most expressive pieces in terms of studied esthetics: Na końcu ogrodu, Centrala snów oraz Informator.Beksiński’s short stories are here placed in the context of postmodern melancholy characterized by affirmation of experienced emptiness the source of which was sought for in Beksinski’s generational experiences. On these grounds, a thesis is proposed where the holistic creative concept which merges visual and literary accomplishments is expressed by three figures: decay, repetition and ontological uncertainty. Not only is the object of the analysisa theoretical aspect of a worldview present in the literary works but it also functions as  a specific fictional-structural solution.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 693-706
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies