Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polityka językowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 57
Tytuł:
Esperanto: A Language Policy Assessment
Esperanto: Ocena polityki językowej
Autorzy:
Tonkin, Humphrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910307.pdf
Data publikacji:
2019-03-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Esperanto
language policy
polityka językowa
Opis:
Unlike most projectors of planned international languages, the creator of Esperanto, L.L. Zamenhof, was as interested in status planning as in corpus planning. Zamenhof’s project was complete enough to be used as a means of communication, but incomplete enough to allow the community of Esperanto speakers to do much of the work of turning his project into a full-fledged language. Zamenhof himself saw the language as a means to an end, and, quite early on, entrusted the development of the language to its speakers while he pursued more lofty ideological goals. Recently scholars have turned their attention to the ideological side of the Esperanto community in general, including the strong commitment of Esperanto speakers to linguistic justice and to a greater awareness of the value of multilingualism and linguistic diversity.
W przeciwieństwie do większości projektantów planowych języków międzynarodowych twórca Esperanto L.L. Zamenhof był tak samo zainteresowany planowaniem statusu jak planowaniem korpusu. Projekt Zamenhofa był na tyle kompletny, by można go było wykorzystać jako środek komunikacji, ale na tyle niepełny, aby umożliwić społeczności esperantystów wykonanie dużej części pracy nad przekształceniem projektu we w pełni rozwinięty język. Sam Zamenhof postrzegał ten język jako środek do celu i dość wcześnie powierzył rozwój języka jego użytkownikom, podczas gdy on sam dążył do wyższych celów ideologicznych. Niedawno badacze zwrócili uwagę na ideologiczną stronę społeczności esperanckiej w ogóle, w tym na silne zaangażowanie esperantystów w językową sprawiedliwość i większą świadomość wartości wielojęzyczności i różnorodności językowej.
Źródło:
Język. Komunikacja. Informacja; 2017, 12; 136-145
1896-9585
Pojawia się w:
Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komparatystyka systemów nauczania języków narodowych. Wprowadzenie
Autorzy:
Pieniążek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782842.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
polonistyka
komparatystyka
metodyka
polityka językowa
Opis:
Artykuł zarysowuje główne cele projektowanej komparatystyki systemów nauczania języków ojczystych (L1) w Europie. Odwołuje się do podstawowych założeń współczesnej komparatystki literackiej i kulturowej, łączy ich zadania z narzędziami wypracowanymi przez metodykę nauczania języka polskiego. Na podstawie dokonanych w 2015 roku badań w krajach Grupy Wyszehradzkiej i w Belgradzie wskazuje cele i sposoby prowadzenia analiz porównawczych. Dyskusje aktywizowane w międzynarodowym gronie metodyków są wskazywane jako metoda, prowadząca do uzyskania niezależnego spojrzenia na zobowiązania powszechnej edukacji języków ojczystych. Komparatystyka systemów nauczania języków ojczystych umożliwia bowiem porównanie sposobów planowania statusu i korpusu języka oraz jego przyswajania (R. Phillipson) w naszym regionie Europy.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2017, 8, 227; 6-17
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ESOKJ 2020: nowy, zmodernizowany europejski system opisu kształcenia językowego
CEFR 2020: the new, updated Common European Framework of Reference for Languages
Autorzy:
Martyniuk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041601.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
edukacja językowa
sprawność językowa
polityka językowa
language education
language proficiency
language policy
Opis:
Wspólny europejski system opisu kształcenia językowego – ESOKJ – służy społeczności językowej w Europie i poza nią już od ponad dwudziestu lat. Dokument opublikowany przez Wydział Polityki Językowej Rady Europy w wersji roboczej w 1998 r., a w wersji końcowej, angielskiej i francuskiej w 2001 r., szybko uzyskał status standardowego europejskiego punktu odniesienia w zakresie uczenia się, nauczania i oceniania znajomości języków obcych. Przetłumaczony do tej pory (maj 2021 r.) na ponad 40 języków ESOKJ spotkał się z dużym zainteresowaniem i jest obecnie używany na całym świecie przy kształtowaniu polityki językowej, tworzeniu programów nauczania i projektowaniu materiałów dydaktycznych, a najczęściej jako standardowe odniesienie w testowaniu i certyfikacji znajomości języków obcych. W roku 2014 Rada Europy zleciła grupie ekspertów dokonanie przeglądu i uzupełnienie oryginalnej publikacji z 2001 roku, w oparciu o doświadczenia zebrane w ciągu kilkunastu lat jej użytkowania. W niniejszym artykule pokrótce przedstawiam i komentuję wyniki ich pracy, z zamiarem wskazania i podkreślenia tych aspektów nowego „oblicza” ESOKJ, które ujawniają szerszy potencjał edukacyjny jego podejścia, sięgający moim zdaniem poza oryginalnie założony zakres uczenia się, nauczania i oceniania znajomości języków obcych.
The Common European Framework of Reference for Languages (CEFR) has been serving the linguistic community in Europe and beyond for over twenty years now. The document, published by the Language Policy Division of the Council of Europe in a draft version in 1998, and in the final English and French versions in 2001, quickly achieved the status of a standard European point of reference for foreign language learning, teaching, and proficiency assessment. Translated so far into over 40 languages (as of May 2021), the CEFR has attracted substantial interest and is now used worldwide in language policy development as well as curriculum preparation and design of teaching materials, and most often as a standard reference in foreign language proficiency testing and certification.In 2014, the Council of Europe commissioned a group of experts to review and supplement the original 2001 publication on the basis of experiences gained over more a dozen years of use. The paper briefly presents and comments on the results of their work, with the intention to indicate and highlight the aspects of the revised CEFR that reveal the wider educational potential of its approach, which in my opinion reach beyond the originally assumed scope related to foreign language learning, teaching, and proficiency assessment.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2021, 28, 2
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja jako główny element planowania języka na przykładzie baczkich Bunjewców
Language Education as a Main Element of Language Planning — Example of Bunjevci from Bačka
Autorzy:
Dudek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475593.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Bunjewcy
standaryzacja języka
polityka językowa
Bunjevci
language standardization
language policy
Opis:
Bunjewcy są południowosłowiańską grupą etniczną zamieszkującą terytorium czterech krajów: Serbii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny oraz Węgier. Od zawsze byli uważani za część narodu chorwackiego, jednak ze względu na specyficzną sytuację polityczną w Serbii niedługo po rozpadzie Jugosławii w 1991 roku w spisie powszechnym otrzymali możliwość zadeklarowania odrębnej narodowości. Po uzyskaniu statusu mniejszości zaczęli dążyć do standaryzacji własnego języka. W 2014 roku, po długich latach prac, ukazały się podręczniki do nauki bunjewskiego etnolektu. Celem artykułu jest pokazanie skomplikowanej sytuacji socjolingwistycznej Bunjewców oraz analiza treści podręczników pod kątem gramatyki, zasad pisowni, a także metajęzyka użytego do opisu zjawisk językowych.
The Bunjevci are an South Slavic ethnic minority living on the territory of four countries: Serbia, Croatia, Bosnia and Hercegovina and Hungary. Originally they were recognized as a part of the Croatian nation, however because of a specific political situation in Serbia shortly after the breakup of Yugoslavia they were given an opportunity to declare themselves as a separate minority group in the 1991 census. After gaining a minority status, they have started to standardize their own language. In 2014, after a long years of work, the textbooks for teaching Bunjevian ethnolect were published. The aim of the article is to present the complex sociolinguistic situation of Bunjevci and analyze grammatical and orthographical content of textbooks as well as the metalanguage used to describe the language processes.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2016, 30; 39-51
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le multilinguisme : un défi ou une opportunité pour l’union européenne
Multilingualism in the European Union: A Challenge or a Chance?
Wielojęzyczność w Unii Europejskiej – wyzwanie czy szansa?
Autorzy:
Kwiek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882450.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wielojęzyczność
polityka językowa
Unia Europejska
multilingualism
language policy
European Union
Opis:
Le multilinguisme est une valeur que l’Union européenne protège et soutient, également au niveau juridique depuis sa création. Le principe d’égalité des langues officielles au sein de l’Union devient la preuve du respect de la Communauté envers toutes les cultures (la langue étant le porteur de ces dernières) et dès lors de l’identité des citoyens des pays-membres. Pourtant, de nombreuses critiques sont adressées à cette valeur. Nous avons ainsi décidé d’analyser le phénomène du multilinguisme, en demandant suivant Milian I Massana : est-il un mythe ou une réalité (2002 : 47) ?
Multilingualism is a value that the European Union has been protecting and supporting since its creation. The principle of equality of the official languages of the Union becomes the proof of respect that the Community has towards all cultures and national identities of the member-countries citizens. Yet, this value has attracted much criticism. We decided to analyze the phenomenon of multilingualism in the Union, asking after Milian I Massana: is it a myth or reality (2002: 47)?
Wielojęzyczność jest jedną z wartości, które Unia Europejska chroni od początków swojego istnienia. Równe prawa jakie posiadają wszystkie języki oficjalne Unii są dowodem szacunku Wspólnoty wobec wszystkich obywateli krajów członkowskich, ich kultur i tożsamości narodowych. Tymczasem, krytyka polityki językowej UE staje się coraz głośniejsza. Naszym celem jest więc analiza zjawiska wielojęzyczności w Unii i odpowiedź na pytanie czy jest ono mitem czy rzeczywistością (Milian I Massana 2002: 47)?
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 53-67
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The politics of language and education in Georgia (compared with the Baltic States and Ukraine)
Autorzy:
Dundua, Salome
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616705.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ethnic minorities
education
language politics
integration
mniejszości etniczne
edukacja
polityka językowa
integracja
Opis:
W procesie zapewniania pełnej integracji mniejszości narodowych w państwie, jedną z najczęściej wymienianych przeszkód jest brak znajomości języka państwowego przez owe mniejszości. Pomimo faktu, że Gruzja osiągnęła pewien sukces w budowaniu demokracji, instytucje państwowe są wciąż słabe, co z kolei przekłada się na trudności w procesie integrowania różnych grup religijnych i etnicznych z państwem. Brak zaufania do instytucji politycznych z jednej strony i słabość tych instytucji z drugiej, prowadzi do wzajemnego wyobcowania i izolacji różnych grup społecznych. Rząd gruziński, w przeciwieństwie do krajów bałtyckich i Ukrainy, zbliżając Gruzinów do tamtejszych grup mniejszościowych, postanowił zwiększyć ich udział i aktywność w przestrzeni obywatelskiej.
In the process of ensuring successful and full integration, one of the main obstacles is the lack of knowledge of the state language by ethnic minorities. Despite the fact that Georgia has achieved some success in building a democratic state, democratic institutions are still weak in the country. Having weak democratic institutions makes it very difficult to transform diverse religious and ethnic groups into one civil unit. A lack of trust towards political institutions on the one hand, and the weakness of these institutions on the other, leads to the mutual alienation and isolation of different segments of society. The Georgian government, unlike the Baltic States and Ukraine, by way of teaching Georgian to its minorities, set increasing their civic integration and activity in civic spaces as a goal. How successful the steps taken in this regard were is another question.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 3; 171-183
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zróżnicowanie językowe – wielojęzyczność – języki narodowe. Refleksje z perspektywy europejskiej
Autorzy:
Pakulski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783073.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
język obcy
język ojczysty
edukacja
wielojęzyczność
polityka językowa
Unia Europejska
PISA
PIAAC
Opis:
Autor omawia zróżnicowanie językowe w Europie oraz politykę językową Unii Europejskiej w zakresie wspierania rozwoju języków ojczystych. Autor analizuje najnowsze badania PISA i PIAAC. Podkreśla znaczenie wielojęzyczności dla rozwoju kulturowego i społecznego Europy. Przywoływane statystyki dowodzą związku poziomu opanowania języka państwowego z osiąganiem zadowalającego poziomu życia i zdrowia przez obywateli Unii. Z kolei badania PISA służą do wskazania na priorytety i strategiczne cele Unii Europejskiej, starającej się regularnie zmniejszać odsetek 15-latków z najsłabszymi osiągnięciami w zakresie czytania i interpretacji w językach narodowych. Różnorodność językowa w Europie wymusza używanie kilku języków równolegle, niemniej bardzo istotne jest dobre opanowanie języka narodowego. Artykuł dowodzi, iż dobra znajomość języka ojczystego pozytywnie wpływa na późniejsze losy i udane projekty biograficzne młodzieży, co pokazują badania PIAAC.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2017, 8, 227; 18-25
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Языковая идентичность фольксдойче в оккупированных Польше, Белоруссии и на Украине
Językowa tożsamość volksdeutschy w okupowanych Polsce, na Białorusi i Ukrainie
Language identity of the Volksdeutsche in occupied Poland, Belarus and Ukraine
Autorzy:
Зинкевич, Андрей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437064.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
polityka językowa
okupacja
volksdeutsche
Trzecia Rzesza
language policy
occupation
Volksdeutsche
Third Reich
Opis:
Volksdeutsche, czyli Niemcy mieszkający poza Rzeszą, zajmowali kluczowe miejsce w planach narodowosocjalistycznych przywódców w zakresie organizacji zarządzania okupowanymi obszarami na Wschodzie. Stanowili oni główną ludzką rezerwę dla germanizacji Polski i niektórych obszarów ZSRR. Podstawowym zadaniem władz III Rzeszy było uczynienie z wielokulturowego i wielojęzycznego kontyngentu volksdeutschów jednolitej językowo i ideologicznie ludzkiej masy spełniającej standardy właściwe ludności „starej” Rzeszy. Poziom znajomości języka niemieckiego odegrał ważną rolę w określeniu statusu volksdeutschy w nowej sytuacji społecznej, a ich dwujęzyczność uczyniła z nich ważne ogniwo w pośrednictwie między władzami okupacyjnymi a lokalną ludnością na okupowanych terenach.
Volksdeutsche, i.e. Germans who lived outside the Reich occupied a key place in the plans of the Nazi leadership for the organization of the eastern occupied territories. They were the main human reserve for the Germanization of Poland and some areas of the USSR. The primary task for the German authorities was to bring the multicultural and multilingual contingent of Volksdeutsche to the linguistic and ideological standards inherent in the population of the “old” Reich. The level of German language proficiency played an important role in determining the status of Volksdeutsche in the new social situation for them, and their bilingualism made them an important link in the mediation between the occupation authorities and the local population of the occupied territories.
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2019, 4; 241-261
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wdrażanie Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych a rzeczywistość socjolingwistyczna w Polsce
Application of the European Chartes of Regional or Minority Languages and sociolinguistic realities in Poland
Autorzy:
Sagan-Bielawa, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475682.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
język regionalny
języki mniejszościowe
polityka językowa
świadomość językowa
regional language
minority language
language policy
linguistic awareness
Opis:
Ratyfikacja Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych przez Polskę była sygnałem poszanowania praw językowych obywateli należących do mniejszości narodowych i etnicznych, od ponad 100 lat zamieszkujących obecne terytorium państwa. Konwencja wprowadziła pojęcie języka regionalnego, którego zakres wymaga nowego spojrzenia na opozycję język — dialekt i sytuację dialektów języka polskiego. Sposób przeprowadzenia ratyfikacji pokazał słabe strony polskiej polityki językowej — skupienie się na funkcji symbolicznej języka oraz oderwanie od rzeczywistej sytuacji socjolingwistycznej w trakcie przyjmowania poszczególnych zapisów karty. Potwierdzają to raporty i opinie Komitetu Ekspertów Rady Europy monitorującego wypełnianie zobowiązań przyjętych przez państwa-sygnatariuszy karty.
Ratification of the European Chartes of Regional or Minority Languages constitutes important support for minority languages which have been traditionally spoken by citizens in Poland since over 100 years. The Chartes has introduced new term regional language and therefore new approach to the matter of Polish dialects and language minorities are required. According to the reports of the Committee of Experts CE, application of the Chartes shows weakness in the Polish language policy — Poland has focused on the symbolic role of national language and has discounted sociolinguistic situation. Awareness towards language minorities in the Polish society are still low.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2016, 30; 7-21
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Language policy and identity politics in Wales
Polityka językowa w kształtowaniu tożsamości walijskiej
Autorzy:
Dąbrowska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565593.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
the Welsh language
language policy
bilingualism
identity
język walijski
polityka językowa
dwujęzyczność
tożsamość
Opis:
Language is a crucial element of any society’s identity. Likewise, language policy is a vital social and political issue. Even in the European Union, a geo-political identity based on ideals of unity and shared values, there are visible efforts to construct minorities or nations’ institutions and identities through demands concerning language use. It is because the empowerment of language through language policy may shape speakers’ identification with a particular nation, their attitudes towards other communities, and their cultural and personal identity. The following article concerns one such case, namely Wales, and its present-day policy of promoting the indigenous language to make the society bilingual. The policy affects both the public sphere, mainly schools and institutions, and the private one, i.e. autonomous organisations and business. It results partly from the regional developments in post-devolution Britain as well as aspirations of all those engaged in preserving the Welsh national heritage.
Język jest kluczowym elementem tożsamości każdego społeczeństwa. Także polityka językowa jest istotną społeczną i polityczną kwestią. Nawet w Unii Europejskiej, geopolitycznym związku państw opartym na ideałach jedności i wspólnych wartości, widoczne są wysiłki na rzecz kształtowania tożsamości mniejszości czy instytucji poprzez wymogi dotyczące użycia języka. Dzieje się tak, ponieważ upodmiotowienie języka poprzez politykę językową może oddziaływać na identyfikację mówców z określonym narodem, ich stosunek do innych społeczności czy też tożsamość kulturową i osobistą. Artykuł dotyczy takiego właśnie przypadku, a mianowicie Walii i jej aktualnej polityki promowania języka rdzennego, celem ukształtowania społeczeństwa dwujęzycznego. Polityka ta dotyczy zarówno sfery publicznej, na przykład szkół i instytucji, a także prywatnej, tzn. autonomicznych organizacji i przedsiębiorstw. Wynika ona częściowo ze zmian regionalnych w zdecentralizowanej i unitarnej Wielkiej Brytanii, oraz aspiracji wszystkich tych, którzy zaangażują się w zachowanie języka walijskiego jako części dziedzictwa narodowego.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2017, 11, 4; 14-21
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integration policy towards the contemporary challenges of migration: an example of Frankfurt (Oder)
Polityka integracyjna wobec współczesnych wyzwań migracyjnych na przykładzie Frankfurtu nad Odrą
Autorzy:
JAŃCZAK, BARBARA ALICJA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556322.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.
Tematy:
Integration policy
immigrants
dimensions of integration
language policy
polityka integracyjna
imigranci
płaszczyzny integracji
polityka językowa
Opis:
One of the most important tasks ahead of contemporary Europe is the introduction of an effective integration policy towards the newly arrived immigrants. Germany is one of the main receiving countries of refugees up to now. In the context of social integration Esser (2006) analyzes four types of possible interactions between the host society and immigrants (multiple inclusion, assimilation, segmentation and marginalization), assuming that assimilation (in the structural, cultural, social and emotional dimension of integration) is the most probable and effective way to social inclusion. The paper aims to analyze the emigrational policy towards the newly arrived migrants in Frankfurt (Oder). Due to its eastern border location Frankfurt (Oder) seems to be a town of a dual nature, where different attitudes towards foreigners clash more intensely than in the interior. On the one hand, it is a town of a highly outlying location (from the Western German’s point of view), where some of its inhabitants still resent foreigners and Nazi-movements are still an element of its social and political landscape. On the other hand, through its direct location on the German-Polish border and the proximity of Berlin, it is a multicultural metropolis, where many of the inhabitants seem to recognize the advantages of living in a multiethnic society built on the respect for cultural, linguistic and religious differences.
Jednym z istotniejszych wyzwań, przed którymi stoi współczesna Europa jest wdrożenie efektywnej polityki integracyjnej wobec nowo przybyłych imigrantów. Republika Federalna Niemiec jest jednym z głównych państw docelowych dla obecnej fali uchodźców wędrujących przez Europę. Esser (2006) analizuje w kontekście integracji społecznej cztery możliwe typy interakcji zachodzących między społeczeństwem migracyjnym a społeczeństwem przyjmującym (wielokrotną inkluzję, asymilację, segmentację oraz marginalizację), uważając za najbardziej efektywną drogę – asymilację (obejmującą cztery obszary: integrację strukturalną, kulturową, społeczną oraz identyfikacyjną). Niniejszy referat stawia sobie za cel analizę polityki integracyjnej realizowanej wobec nowo przybyłych imigrantów we Frankfurcie nad Odrą. Frankfurt zdaje się być miastem o dualnej naturze, w którym ścierają się różne postawy wobec obcokrajowców. Z jednej strony jest to miasto peryferyjne (z punktu widzenia Niemiec zachodnich), w którym wielu mieszkańców posiada nadal resentymenty względem obcych, a ruchy nacjonalistyczne są wciąż widocznym elementem politycznego i społecznego krajobrazu. Z drugiej strony, z uwagi na, bliskość położenia tak dużej i multikulturowej metropolii, jaką jest Berlin, Frankfurt zdaje dostrzegać zalety otwartości na kulturową, religijną oraz językową inność. W niniejszym referacie omówiona zostanie zarówno koncepcja integracji, jak również kompleksowy program działań, w zakresie integracji strukturalnej oraz kulturowej (ze szczególnym uwzględnieniem polityki językowej), wdrażany wobec imigrantów oraz uchodźców przez frankfurcką administrację publiczną.
Źródło:
Multicultural Studies; 2017, 1; 73-86
2451-2877
Pojawia się w:
Multicultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ACHIEVEMENTS OF THE PLAIN SWEDISH MOVEMENT FROM THE POLISH PERSPECTIVE
SZWEDZKIE OSIĄGNIĘCIA NA POLU KULTURY JĘZYKA URZĘDOWEGO (KLARSPRÅK) Z POLSKIEJ PERSPEKTYWY
Autorzy:
HADRYAN, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/919956.pdf
Data publikacji:
2009-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
"jasny" język szwedzki
Klarspråk
polityka językowa
Plain Swedish
speech and language planning
language policy
Opis:
The paper deals with the plain language movement in Sweden from the Polish perspective. Plain Swedish is endorsed by law as an objective of state policy and there is a state body responsible for the quality of public language. The concept of plain language belongs to speech and language planning and is considered to be a central part of Swedish language policy. Polish law only provides protection for the Polish language. As a result, there is neither Polish speech and language planning to promote simple and comprehensible use of official language nor any state body dealing with these issues.
Artykuł jest poświęcony działalności na rzecz kultury języka urzędowego w Szwecji na tle sytuacji językowej w Polsce. W Szwecji już od ponad 30 lat dąży się w usystematyzowany sposób do stworzenia prostszego i bardziej zrozumiałego języka urzędowego. Podstawowym pojęciem w tym zakresie jest klarspråk, w dosłownym tłumaczeniu „jasny język”. Dążenie do stworzenie zrozumiałego języka organów administracji wynika z głęboko w społeczeństwie szwedzkim zakorzenionych zasad demokracji. Uznaje się, że zarówno akty prawne wyższego rzędu jak i dokumenty urzędowe niższej rangi powinny być zrozumiałe i dostępne dla możliwie szerokiej grupy odbiorców, co prowadzi do usprawnienia współpracy między urzędami a obywatelami i przyczynia się do lepszego korzystania obywateli z ich praw.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2009, 1, 1; 20-33
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Языковые и культурные склады в Болгарии к употребляемому в богослужении языку
Autorzy:
Костадинова, Петя
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167777.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Język liturgii
Bułgarski Kościół Prawosławny
polityka językowa
Liturgical Language
Bulgarian Orthodox Church
Language Policy
Opis:
At the end of 1980s and at the beginning of 1990s the question of the liturgical language (Church Slavonic or modern Bulgarian) became vital anew, the discussions were initiated by journalists, priests, theologians, linguists and others. In 1998 the Holy Synod of the Bulgarian Orthodox Church allowed to use modern Bulgarian as well as Church Slavonic in the services but no church uses exclusively modern language for the liturgy. The present paper contains the results of the inquiry into the liturgical language in Bulgarian Orthodox Church, carried out in Sofia, Plovdiv and Kozloduy after the decision of the Bulgarian Holy Synod. The centre of attention is focused on the language attitudes of the liturgical language in Bulgaria nowadays.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2012, Język naszej modlitwy- dawniej i dziś, 3; 95-103
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka językowa na Białorusi oraz jej wpływ na sytuację filologii polskiej jako obcej na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym w Mińsku
Language Policy in Belarus and the Impact on the Situation of Polish Philology at the Belarusian State University in Minsk
Autorzy:
Jasińska-Grabowska, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341794.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
język polski
polityka językowa
mniejszość polska
Białoruś
Polish language
language policy
Polish minority
Belarus
Opis:
Nauczanie języka polskiego jako obcego ma długoletnią tradycję zarówno w kraju, jak i za granicą. W obecnym czasie na Białorusi można mówić o dłuższym kryzysie studiów polonistycznych z uwagi na silny kontekst polityczny. Przedmiotem artykułu jest przedstawienie polityki językowej oraz jej wpływu na obecną sytuację społeczno-demograficzną mniejszości polskiej mieszkającej na Białorusi w oparciu o dane spisu powszechnego przeprowadzonego w 2019 roku.
Teaching Polish as a foreign language has a long tradition both at home and abroad. At present in Belarus, one can talk of a longer crisis in Polonistic studies due to the strong political context. The main topic of this article is a review of Polish language policy and an overview of the current socio-demographic situation of the Polish minority living in Belarus based on the census data conducted in 2019.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 10; 61-77
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„The spirit of AVNOJ in language policy“: language policy from the end of World War II to mid-1950s in Yugoslavia and Croatia
“Duch AVNOJ-u w polityce językowej“: Polityka językowa od końca II wojny światowej do połowy lat 50. XX wieku w Jugosławii i Chorwacji
Autorzy:
Mićanović, Krešimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475595.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Jugosławia
Chorwacja
polityka językowa
języki standardowe
ortografia
Yugoslavia
Croatia
language policy
standard languages
orthography
Opis:
Kwestia językowa w wielonarodowej i wielojęzycznej federacji jugosłowiańskiej była nierzadko traktowana jako ważki problem polityczny. Niniejszy artykuł analizuje politykę językową w okresie powojennym, kiedy ukształtowała się polityka językowa nie dająca żadnemu z języków oficjalnego statusu, a praktyka parlamentarna potwierdzała rozróżnienie między czterema językami ludności jugosłowiańskiej – chorwackim, serbskim, słoweńskim i macedońskim. Szczególną uwagę poświęcono przepisom dotyczącym języka w zapisach konstytucyjnych i dyskusjach filologicznych. Podnoszono w nich pytanie, czy powinny istnieć dwa podręczniki ortograficzne – chorwacki i serbski – lub, czy językoznawcy chorwaccy i serbscy powinni stworzyć wspólny podręcznik, który służyłby jako normatywny standard obowiązujący na terytorium czterech jednostek federacji.
The language issue in the multi-national and multi-language Yugoslav federation was oftentimes valued as a vital and political problem. This article analyses language policy in the post-war period, when such a language-politics system was formed that assigned no language de iure official status, and parliamentary practice confirmed the differentiation between the four languages of the Yugoslav peoples – Croatian, Serbian, Slovenian and Macedonian. Particular attention is given to language-related provisions in constitutional texts and philological discussions problematizing the question of whether there should exist two orthographic handbooks – Croatian and Serbian – or Croatian and Serbian linguists should create a unitary common handbook which would serve as a normative standard in the territory of the four federal units.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2018, 32; 23-37
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 57

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies