Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Milosz" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Miłosz: Self-Reflection as the Topic of a Poetic Description
    Autorzy:
    Stelmaszczyk, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648860.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    Three Winters
    poetry
    Opis:
    Czesław Miłosz’s poetry displays two reverberating topics which may be defined as contradictory existence and world experiences. One of those is the admiration for the beauty of the world and awe consequent upon capturing the simultaneous existence of individual entities (Amazement), whilst the other is the topic of the lack of fulfilment, torment, the feeling of lack of authenticity, blame, and shame (This).Miłosz depicted his “I” (represented by various personae), the split between individual consciousness, a strong sense of individuality, distinct from the commune of ordinary people (a strand salient in the pre-war volume Three Winters), at the same time nurturing a feeling of strong bonds with the society.The poet’s self-reflection holds for both topics, while the autobiographic discourse is orientated to the questions about the functions of the poetic language and about the status and sense of poetry, thereby addressing the self-topicality.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 38, 8
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The multi-faceted nature of freedom in the life and works of Czesław Miłosz
    Autorzy:
    Głuszak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/650121.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Milosz
    freedom
    poetry
    prose
    essay
    sexual revolution
    Opis:
    The article discusses the issue of freedom in the work of Czesław Milosz. This problem is analyzed in relation to prose, poetry, essay writing, journalism, as well as numerous interviews that Milosz gave throughout his whole life. The author of the article is particularly interested in Milosz’s attitude to the sexual revolution of 1968, which he observed as a professor at Berkley. The poet was not an indifferent witness to this event. He often referred to it, often returned to it, as the author shows, not without ambivalence.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 45, 7
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetic Lithuania of Miłosz
    Autorzy:
    Berkan-Jabłońska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648885.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    poetry
    poetic images of Lithuania
    Opis:
    The article deals with the images of Lithuania found in Czesław Miłosz’s poetry. The novels and essays have only been used to confirm the conclusions drawn from the interpretation of selected poems. Despite the frequently-declared unwillingness of the author of Dolina Issy (The Valley of the Issa) to accept and use any autobiographical elements in literature, the land of his childhood has always been present in all the poet’s works. The explanation of this fascination with nostalgia seems to be unsatisfactory. The author of the article perceives the poetic images of Lithuania created by the uprooted immigrant as a symbol of his inner, not purely geographical, settlement. The subject of the discussion is the ever-changing perception of the Eastern-Borderland, which corresponds to particular stages of the protagonist’s journey through life. The starting point is the experience of eviction. It modifies the originally idealized vision of the “little homeland” and makes the hero’s attempt to reject or “amputate” it. The poems from the Światło dzienne (Daylight) collection surprise the reader by a hostile attitude towards the poet’s youth spent in Lithuania and the perception of those early memories as some destructive forces threatening the artist. It is only after a many years’ quest that the borderland heritage is appreciated and conquered again. Now, however, it acquires a different, more symbolic form. The cycle Miasto bez imienia (A Town without a Name) and the poem Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada (Where the Sun Rises and Sets) are evidence of a gradual transformation. The faithful recreation in the poet’s memory of particular places and people changes into the construction of some outside religious space, built from the traces of the real world. Lithuania changes into a perfect reality, a Super-Land, capable of retaining the past and combining it with the present. It is a prop freeing the poet from the waste land of Urizen.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 38, 8
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosz o ciele, starości i umieraniu. Nowy język czy dramat (nie)wyrażania?
    Miłosz on the Body, Old Age, and Dying: A New Language or Drama of (Non)expression?
    Autorzy:
    Pietrych, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1534023.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    poetry
    autobiography
    language of expression
    body
    death
    Opis:
    The article discusses Miłosz’s poetic strategies of expression in problems of the body, illness, getting old, and the impending death. Those problems are closely related to Miłosz’s personal experience. The autobiographical plane adds dramatism to Miłosz’s experiments in developing a new poetic language in his old age. Especially in Farther Surroundings seems to develop a new poetical diction in the epistemological sense. The dark tone of the poet is still present, but it gradually weakens and is replaced by words that unambiguously praise (perhaps overpraise) existence, and so reveal their (self)persuasive quality. In this perspective the profusion of texts, which Miłosz wrote in his last years, is evidence of not only of an impressive intellectual power, but also of a drama that was covered by an overload of words.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 20; 89-103
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE MUSIC OF WHAT IS: T.S. ELIOT AND CZESLAW MILOSZ, OR A QUIET MEDITATION ON TIME AND BEING
    Autorzy:
    Serrano, Leonor María Martínez
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566411.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    being
    Czeslaw Milosz
    epistemology
    music
    poetry
    time
    T.S. Eliot
    Opis:
    This paper looks at the unfailing vocation and the voracious passion to grasp the world that bring together Czeslaw Milosz and T.S. Eliot, two of the greatest poets of the 20th century. Eliot wrote Four Quartets, his undisputable masterpiece, at a time of historical upheaval during the Second World War. Milosz wrote his sequence of poems entitled “The World: A Naïve Poem” during the Nazi occupation of Warsaw in 1944. Thus, war was the unexpected witness to the birth of two poetical works of lasting value. Both sequence of poems are a moving and deep meditation on being, but also a pristine look at the world with its welcome mysteries and perfections. Milosz translated the crucial text of High Modernism, Eliot’s The Waste Land, into Polish in Nazioccupied Warsaw, and later he got to read and translate Burnt Norton, the first of the Four Quartets. Both Eliot and Milosz are poets that share the same intellectual lucidity when it comes to unveiling the intricate subtleties of the human condition, with all its contradictions, lights and shadows. This paper explores the essential aesthetic affinities shared by both giants of the Western canon.
    Źródło:
    Ars inter Culturas; 2016, 5; 285-302
    2083-1226
    Pojawia się w:
    Ars inter Culturas
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wisła Czesława Miłosza (widzenia poetyckie)
    Czesław Miłosz’s Vistula (poetic seeing)
    Autorzy:
    Wójcik, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012586.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    Wisła
    rzeka
    poezja
    motyw
    the Vistula
    river
    poetry
    theme
    Opis:
    The article aims at describing the forms of the theme of the Vistula River in Czesław Miłosz’s poetry. For this purpose, it transpires to be necessary to take account of Miłosz’s biographical conditions and consider the attitude of the writer towards the poetic tradition of the theme. Above all, the article is an attempt to reflect on its symbolic meanings and metaphysical functions. Reading poems or fragments of poems dedicated to the Vistula River (from the 40s and 50s) enables the development of the following thesis: the presence of this theme serves as means to identify the specificity of Polish history and diagnose the essence of Polish historical fate.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2015, 5(8); 393-404
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emigrant o emigrantach. Oskara Miłosza i Josifa Brodskiego portrety bez skazy
    Emigrant About Emigrants. Oskar Miłosz and Josif Brodski’s Flawless Portraits
    Autorzy:
    Czyżak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179335.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Oskar Miłosz
    Josif Brodski
    Eastern Europe
    emigration
    poetry
    hierarchy
    emigracja
    poezja
    hierachia
    Opis:
    Punktem wyjścia artykułu, analizującego związki pomiędzy tworzonymi przez Czesława Miłosza literackimi portretami innych poetów – Oskara Miłosza i Josifa Bodskiego – a jego licznymi autoportretami jest doświadczenie życia na emigracji, traktowane jako szczególne wyzwanie egzystencjalne. Życiorys Miłosza, kreowany przez niego na wygnaniu jako „biografia wieszcza” a równocześnie „biografia poety światowego” wymagał stworzenia kontekstu biografii podobnych: poetów-emigrantów z Europy Wschodniej odnoszących sukces literacki poza krajem rodzinnym. Jednak najważniejszą więzią między tymi poetami okazała się – w twórczości Miłosza – „hierarchiczność” pojmowana jako opór przeciw wszelkiemu relatywizmowi oraz niezłomna wiara w konieczność rozróżniania tego, co wysokie, od tego, co niskie.
    This article is an analysis of associations between the portraits of other poets created by Czesław Miłosz, namely Oskar Miłosz and Josif Brodzki, and his self-portraits. The starting point is the experience of emigrant life treated as an unusual existential challenge. Miłosz’s biography, created by him in exile as a “biography of a great national poet” and simultaneously “the biography of a world poet” demands context of similar life-histories: emigrant poets from Eastern Europe successfully forming their literary careers out of homeland. However, the most important connection between those poets is – in Miłosz’s writing – “the hierarchy”, interpreted as a resistance against relativism and as an inflexible belief about the necessity of differentiation between that which is high and that which is low. 
    Źródło:
    Porównania; 2012, 10; 109-122
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Poetics of the Holocaust? Three Exemplary Poets
    Poetyka Holokaustu? Na przykładzie trzech poetów
    Autorzy:
    Sicher, Efraim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699640.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Holokaust
    poezja
    trauma
    poetyka
    Abraham Suckewer
    Paul Celan
    Czesław Miłosz
    Holocaust
    poetry
    poetics
    Abraham Sutzkever
    Opis:
    Niezależnie od tego, czy postrzegamy Holokaust jako wydarzenie jedyne w swoim rodzaju, czy też jako kulminację serii katastrof w historii Żydów, bez wątpienia pisarstwo będącewynikiem Holocaustu warte jest badania jako zarówno świadectwo, jak i dzieło literackie. W niniejszym artykule przyglądam się poezji czasów Holokaustu, tym razem bez odniesieniado często cytowanego i przekręcanego dictum Adorna na temat poezji po Auschwitz. Mój esej kwestionuje binarną opozycję, którą można sprowadzić do przeciwstawnych stwierdzeń: „poezja Holokaustu jest barbarzyństwem i niemożliwością” i „sztuka podnosi na duchu, a Holokaust tego nie zmienia”. Analizuję trzy indywidualne przykłady poezji czasów Holokaustu wykorzystywanej zarówno jako środek przetrwania, jak i dania świadectwa w czasach Zagłady – nie są to przykłady twórczości retrospektywnej lub uprawianej przez poetów niebędących świadkami wydarzeń. Problemy estetyczne i etyczne były częścią pisarstwa in extremis świadomego tych wyzwań na długo przed Adornem i teorią krytyczną. W zestawieniu Celana, Suckewera i Miłosza dostrzec można desperacką próbę tych poetów, by tworzyć poezję mierzącą się z wyzwaniem momentu historycznego, mimo wszystkich dzielących ich różnic dotyczących kultur pochodzenia, tradycji językowych i literackich. Choć badacze i krytycy odczytują twórczość wymienionych poetów osobno, według mnie powinno się ich studiować jako przykład zmagania się z bezprecedensową grozą, której pełnego wymiaru historycznego i ogromu następstw wymienieni autorzy nie mogli wówczas pojąć. Nie powinniśmy już dłużej ignorować źródeł i poprzedników, z których czerpali, gdy staramy się ocenić ich dokonania w kwestii stworzenia „poetyki Holokaustu” zdolnej wyrazić nieadekwatność języka i niewystarczalność wyobraźni w próbie oddania niewypowiadalnego, którego poeci doświadczyli osobiście w swojej codzienności. Jeśli będziemy czytać inaczej niż „po Adornie”, może to zaowocować bardziej zniuansowaną dyskusją o tym, czy istnieje poetyka Holokaustu.
    Whether or not we understand the Holocaust to be unique or following a series of catastrophes in Jewish history, there is no doubt that the writing that came out of those traumaticevents is worth examining both as testimony and as literature. This article looks again at Holocaust poetry, this time circumventing Adorno’s much-cited and often misquoted dictum onpoetry after Auschwitz. The essay challenges the binary of either “Holocaust poetry is barbaric and impossible” or “art is uplifting and unaffected by the Holocaust.” I analyse three individual cases of Holocaust poetry as a means of both survival and testimony during the Holocaust – not retrospectively or seen by poets who were not there. Aesthetic and ethical issues are very much part of a writing in extremis which is conscious of the challenge well before Adorno and critical theory. In a comparison of Celan, Sutzkever, and Miłosz we can see their desperate attempt to write a poetry that meets the challenge of the historical moment, for all the differences between them in their cultural backgrounds, language traditions, and literary influences. As I argue, although scholars and critics have read these poets separately, they should be studied as part of the phenomenon of grappling with an unprecedented horror which they could not possibly at the time understand in all its historical dimension and outcome. We should no longer ignore their sources and antecedents in trying to gauge what they did with them in forging a “Holocaust poetics” that would convey something of the inadequacy of language and the failure of the imagination in representing the unspeakable, which they personally experienced on a day to day basis. By not reading “after Adorno” we can arrive at a more nuanced discussion of whether there isa Holocaust poetics.
    Źródło:
    Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 343-371
    2450-4424
    Pojawia się w:
    Narracje o Zagładzie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Blanc, lux et lumen dans la poésie de Czesław Miłosz
    Biel, blask i światło w poezji Czesława Miłosza
    Autorzy:
    Renouf, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042037.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    poezja
    symbolika koloru
    biel
    światło
    promień
    blask
    poetry
    symbolism of color
    white
    light
    lux
    lumen
    Opis:
    Biel i jej niezliczone niuanse jest ważnym motywem kolorystycznym w poezji Czesława Miłosza. Wbrew zapewnieniom samego poety, który wymienia swoje ulubione kolory w opozycji do bezbarwnej bieli, ta ostatnia ma ogromne znaczenie i co najmniej kilka funkcji w jego dziele. W pierwszej części tego artykułu przeprowadzam rodzaj dokładnego przeglądu tych wierszy, w których pojawia się semantyka bieli; w drugiej części dokonuję pracy strukturyzacji, proponując rozróżnienie między bielą jako antykolorem o zdecydowanie negatywnej konotacji (śmierć, zniszczenie, zagłada) a bielą jako zjawiskiem świetlnym o konotacji pozytywnej (Lumen jako symbol boskości i lux jako symbol świata).
    The use of the colour white, as with other colours evoked by Czesław Miłosz, is not the result of conscious elaboration (technical, philosophical or mystical). Instead, it seems that the colours belong to another level of thought; they are not chosen, they choose us. However, and this is the object of my demonstration, white and its various nuances structure Miłosz’s work. This work, which has been called the “wonderful mess” due to the many antithetical and apparently disparate themes with which it overflows, has already been explored using several critical approaches and following various common threads. Here, my chosen common thread is the colour white.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 55, 4; 409-425
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosz w sporze z formą poetycką
    Miłosz in a Dispute against Poetical Form
    Autorzy:
    Kluba, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1534029.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Czesław Miłosz
    poetry
    form
    convention
    world-view
    meta-reflection
    antynomy
    asystematic thinking
    subjectivity
    lyricism
    self-representation
    distance
    crisis of language
    pure poetry
    involved poetry
    reality
    truth
    Opis:
    Czesław Miłosz accompanied his poetry with an extensive body of self-reflective writings, developed over many years. It is characterised by, on the one hand, a relative constancy of recurring motifs, and on the other, an equally constant tendency to juxtapose the motifs in variously defined binary systems. The analysis of connections that occur not so much between the elements of specific antinomies, but, on a higher level, between separate antinomies (especially between values ascribed to poles of the oppositions), makes it possible to notice that many of the antinomies cannot be subjected to easy reconciliations, but rather exclude each other. This makes it possible to understand why Miłosz’s thought seems to be systematic. Above all, however, it allows us to look, in a new way, at the feats of Miłosz’s constant struggle against poetic form – immanent contradictions and inconsistencies of Miłosz’s reflection become interesting only when they are referred to the order of creation and its disturbing metamorphoses.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 20; 53-70
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [Rev.:] Zofia Zarębianka, Czytanie sacrum, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Instytut Wydawniczy „Maximum”, Kraków-Rzym 2008, 18 s., seria: Myśli ocalone. Seria Filozoficzno-Humanistyczna, pod redakcją Tadeusza Sławka, tom V.
    The Reading “the Sacred”
    Autorzy:
    Tytko, Marek Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441002.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    sacred and literature
    poetry
    prose
    letters
    Paul Auster
    Stanisław Barańczak
    Georges Bernanos
    Josif Brodski
    Teresa Ferenc
    Konstanty Ildefons Gałczyński
    Julia Hartwig
    Zbigniew Herbert
    Hermann Hesse
    Zbigniew Jankowski
    Wojciech Kudyba
    Maria Kuncewiczowa
    Thomas Merton
    Czesław Miłosz
    Joanna Pollakówna
    Rainer Maria Rilke
    Tadeusz Różewicz
    Wisława Szymborska
    Marcin Świetlicki
    Jan Twardowski
    Karol Wojtyła
    Adam Zagajewski
    hermeneutics
    comparatistics
    literary methodology
    Opis:
    An author is a Polish professor of literature at the Jagiellonian Unversity in Cracow. The author shows in her book entitled The Reading "Sacred" some essays on literature and "sacred", especially she describes some Polish poetry and prose and literary letters from 20th century. She focuses on the problem hermeneutics of a text, comparatistics of literature and methodology of literature. There are many chapters on theme Polish poetry or prose, e.g. about such authors as Stanisław Barańczak, Teresa Ferenc, Konstanty Ildefons Gałczyński, Julia Hartwig, Zbigniew Herbert, Zbigniew Jankowski, Wojciech Kudyba, Maria Kuncewiczowa, Czesław Miłosz, Joanna Pollakówna, Tadeusz Różewicz, Wisława Szymborska, Marcin Świetlicki, Jan Twardowski, Karol Wojtyła, Adam Zagajewski. There are some essays about foreign (e.g. French, German, Russian) authors of literature in the context of ‘sacred’: Paul Auster, Georges Bernanos, Josif Brodski, Hermann Hesse, Thomas Merton, Rainer Maria Rilke.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 141-144
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies