Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "aktywnosc" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 246
Tytuł:
Aktywność fizyczna kobiet i mężczyzn w czasie wolnym od pracy
Physical Activity among Women and Men in Time off from Work
Autorzy:
Gorbaniuk, Julia
Chuchra, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036278.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
aktywność fizyczna
aktywność ruchowa
kobiety
mężczyźni
physical activity
motor activity
women
men
Opis:
Wprowadzenie. Analiza literatury ukazuje zróżnicowane, a niekiedy sprzeczne dane dotyczące aktywności fizycznej kobiet i mężczyzn. Cel. Celem pracy jest porównanie wybranych aspektów aktywności ruchowej kobiet i mężczyzn. Przedmiot i metody. Przebadano 100 mężczyzn i 100 kobiet dobierając osoby badane „metodą doboru parami” pod względem czterech zmiennych: miejsca zamieszkania, wykształcenia, stanu cywilnego oraz wieku. Posłużono się zbudowanym kwestionariuszem ankiety. Wyniki. Mężczyźni i kobiety w zakresie pewnych aspektów aktywności ruchowej (zwłaszcza jej form) różnią się, natomiast w odniesieniu do motywów i przeszkód wykazano niewielkie różnice. Wnioski. Kobiety istotnie częściej jako aktywność ruchową preferują spacery, natomiast mężczyźni bieganie, pływanie, korzystanie z siłowni oraz z sal gimnastycznych do gier zespołowych. Kobiety w dni robocze posiadają znacząco mniej czasu wolnego niż mężczyźni. Jedynym czynnikiem inspirującym do aktywności ruchowej, różnicującym obydwie grupy, jest istotnie częściej występujący u kobiet motyw „dla urody”. Obydwie grupy nie różnią się ze względu na przeszkody utrudniające im podejmowanie aktywności fizycznej, chociaż kobiety częściej stwierdzają brak czasu.
Introduction. Research on the literature shows different and sometimes contradictory data on the physical activities of women and men. Aim. The goal of the research study is to compare selected aspects of physical activity in women and men. Material and methods. 100 men and 100 women were selected and tested using the “pairing method” and examined in terms of four variables: place of residence, education, marital status and age. A specially prepared survey questionnaire was used. Results. Men and women differ in terms of certain aspects of physical activity (especially its forms), while their motivations and limitations only slightly differ. Conclusions. Women significantly more often prefer walking as a physical activity, while men prefer running, swimming, and using the weight room and gym for team sports. On working days, women have significantly less free time than men. The only motivating factor for physical activity that differentiates both groups is the “beauty” motif that is more often present in women. Both groups do not differ in terms of obstacles keeping them from undertaking physical activity, although women more often report lack of time.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 10; 161-175
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola aktywności fizycznej, jej rodzaje i formy u osób w starszym wieku
The role of physical activity, its types and forms in the elderly age
Autorzy:
Wilk, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526714.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
proces starzenia
aktywność fzyczna
aktywność społeczna
process of aging
physical activity
social activity
Opis:
Proces starzenia się organizmu doprowadza do zmian w trzech głównych płaszczyznach: biologicznej, psychologicznej i społecznej. Ponieważ zmian tych nie można zatrzymać pozostaje nam tylko skuteczne spowolnienie tychże procesów. Celem artykułu jest przedstawienie roli, jaką u osób w wieku starszym odgrywa aktywność ruchowa i intelektualna oraz prezentacja działań i sposobów podtrzymujących sprawność fzyczną i umysłową. Niezwykle ważne jest zwrócenie uwagi na konieczność i umiejętność motywacji tychże osób do podejmowania aktywności. niezbędne jest także podkreślenie potrzeby współpracy całego zespołu medycznego z członkami rodziny i opiekunami w domach opieki w ramach programu proflaktyki i fzjoterapii osób starszych oraz podjęcie działań mających na celu ponowne włączenie tej grupy do życia społecznego. Bezsprzecznie stwierdza się, iż istnieje ogromna potrzeba fzjoterapii osób starszych, jednak najważniejsze i najtrudniejsze jest uświadomienie i zachęcenie ich do podjęcia działań zmierzających do poprawy sprawności fzycznej, psychologicznej i społecznej. Seniorów, którzy już się poddali i zrezygnowali można na nowo pobudzić do działania. Bodźcem do zmian może być obcowanie z miłym, ciepłym, kojącym, relaksującym dotykiem o uzdrawiającej mocy. Żyjemy w społeczeństwie szybko starzejącym się i powinniśmy wszelkie działania zawodowe oraz nasz rozwój skierować na tę właśnie grupę. należy uzmysłowić sobie, że starość to przyszłość.
The process of aging in humans leads to the changes in three main aspects such as biological, mental and social. as the changes cannot be stopped, we might only slow down the processes. This article aims to present the role of physical and intellectual activity in the elderly age and the actions which might help to maintain people’s physical and mental efciency. one of the most essential aspects is to pay special attention to the necessity and ability to motivate the elderly to undertake the activity. It is also indispensible to underline the need of cooperation of the whole health care team with the members of the patient’s family and caretakers in the rest homes within physiotherapeutic and prophylaxis programs. Finally, the steps must be taken to help the elderly rejoin the social life. It is unquestionable that there is a necessity for physiotherapy in the elderly age, however, the most essential and difcult at the same time is making the people realize and encouraging them to undertake actions to improve their physical, mental and social abilities. The people who have already given up or resigned from active life, might be impelled to action again. The stimuli for a change might be a nice, warm, soothing and relaxing touch of a healing power. We have been living in the fast aging society and, therefore, our professional actions and the development ought to be directed at this social group. we have to be aware of the fact that the elderly is the future.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 1; 26-30
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność fizyczna a stan zdrowia wśród młodych osób – doniesienie wstępne
Physical activity and health status among young people – preliminary report
Autorzy:
Kiełbasa, Sylwia
Kaźmierczak, Natalia
Kwiatkowska, Joanna
Niedzielski, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951873.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
physical activity
health
aktywność fizyczna
zdrowie
Opis:
Zgodnie z definicją WHO, zdrowie jest stanem zupełnej pomyślności fizycznej, umysłowej i społecznej, a nie jedynie brakiem choroby lub ułomności. Czynnikami, które w znacznym stopniu determinują zdrowie człowieka są zachowania zdrowotne (w tym m.in. aktywność fizyczna). Celem badań była ocena zależności pomiędzy subiektywną oceną stanu zdrowia a aktywnością fizyczną wśród młodych kobiet i mężczyzn w wieku do 30 roku życia. Narzędzie badawcze składało się z dwóch części – pierwszą stanowił autorski kwestionariusz ankiety dotyczący samooceny stanu zdrowia i opisu podejmowanej aktywności fizycznej, natomiast drugą – kwestionariusz Brief Inventory of Thriving (BIT). Badanie przeprowadzone zostało w okresie luty–kwiecień 2015 r. Wzięło w nim udział 368 osób. Osoby aktywne fizycznie wyżej oceniają stan swojego zdrowia niż osoby nieaktywne fizyczne. Samoocena stanu zdrowia wśród mężczyzn jest wyższa niż wśród kobiet. Osoby aktywne fizyczne. częściej są szczęśliwe i pełne energii oraz rzadziej odczuwają zmęczenie.
According to the WHO definition, good health is a state of complete physical, social and mental well-being, and not merely the absence of disease or infirmity. The factors that significantly determine the human health status are health-related behaviors (including physical activity). The aim of this study was to evaluate the relationship between self-assessment of health status and physical activity among young women and men under 30 years of age. Research tool consisted of two parts – an author-made questionnaire for self-assessment of health status and description of physical activity and Brief Inventory of Thriving (BIT). The research was conducted in the period February–April in 2015 on a group of 368 respondents. Physically active people better assess their health status than physical inactive persons. Self-assessment of health status is higher among men than among women. Physically active people are more often happy and full of energy and less often feel fatigue.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2015, 55; 211-224
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Effect of a Physical Activity Program on Decreasing Physical Disability Indicated by Musculoskeletal Pain and Related Symptoms Among Workers: A Pilot Study
Autorzy:
Moreira-Silva, I.
Santos, R.
Abreu, S.
Mota, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/90298.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
physical activity
musculoskeletal pain
workers
intervention study
choroby narządów ruchu
pracownik
aktywność psycho-ruchowa
aktywność fizyczna
program aktywności fizycznej
Opis:
The aim of this study was to verify the effect of a physical activity (PA) program on musculoskeletal pain and related symptoms in different body regions among workers. Methods. The intervention study lasted 6 months. The training sessions were given during work time. The intervention group (TOI) (n = 39) participated in 10–15 min of physical exercise training 3 times a week and focused on stretching exercises and general strength. The reference group (TOR) (n = 31) were asked to continue their daily activities. Musculoskeletal pain was assessed with the standardized Nordic questionnaires for analyzing musculoskeletal symptoms. Evaluations were performed at baseline and at the end of the intervention. Results. After the intervention, the TOI obtained some significant results regarding a decrease in the intensity of pain in some of the body regions evaluated, such as elbow (p = .03) and dorsal region (p = .015). In comparing the TOR and TOI after the 6 months of the PA program, we can verify that in the elbow and in the thigh/hip regions, the pain intensity decreased significantly; additionally, there is some evidence to suggest statistically significant results in the neck region (p = .063). Conclusion. Our intervention seems to have reduced musculoskeletal pain and related symptoms in factory workers.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2014, 20, 1; 55-64
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność fizyczna kobiet w ciąży z nadwagą
The physical activity of overweight pregnant women
Autorzy:
Sass, Anna
Mączka, Martyna
Zwierzchowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464744.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
ciąża
aktywność fizyczna
nadwaga
pregnancy
physical activity
pedometers
Opis:
Background. American College of Sports Medicine and the Center for Disease Control and Prevention recommends moderate intensity exercise for 7 days a week. The duration of exercise should be minimum 30 minutes per day. Despite proven benefits and numerous recommendations of exercise during pregnancy, most women reduce their physical activity at the beginning of pregnancy. The aim of the study was to assess the physical activity of pregnant women by using the Yamax SW700 pedometer. It was assumed that somatic factors such as BM, BMI and age will differentiate the pregnant women in their physical activity. Material and methods. The observation was conducted on a sample of 39 pregnant women in the 2nd and 3rd trimester of pregnancy. Results. The results show the low level of physical activity during pregnancy. In addition, the vast majority (97%) did not meet the requirements of the recommended number of steps per day. It was revealed that somatic factors (BM, BMI) and age did not determine pregnant women’s physical activity level. Conclusions. It can be assumed that the level of physical activity among pregnant women might be determined by a volitional factors.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2015, 49; 51-57
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
P hysical Activity of the Elderly in Light of the 2020 WHO Guidelines
Aktywność fizyczna osób starszych w perspektywie najnowszych wytycznych Międzynarodowej Organizacji Zdrowia (WHO 2020)
Autorzy:
Husejko, Jakub P
Strugała, Maciej
Modrzejewski, Mateusz
Wąsicki, Mariusz
Kędziora-Kornatowska, Kornelia
Podhorecka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790619.pdf
Data publikacji:
2021-05-05
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
WHO
aktywność fizyczna
osoby starsze
physical activity
elderly
Opis:
Wstęp: Ocena demograficzna w Polsce wskazuje na postępujące starzenie społeczeństwa, co jest powiązane ze wzrastającą liczbą osób z chorobami sercowo-naczyniowymi, nowotworami oraz różnego pochodzenia niepełnosprawnościami. W listopadzie 2020 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wydała rekomendacje aktywności fizycznej, które po raz pierwszy odnoszą się również do osób cierpiących na choroby przewlekłe oraz do osób niepełnosprawnych. Przestrzeganie wytycznych jest elementem profilaktyki zarówno chorób przewlekłych jak i różnego pochodzenia niepełnosprawności. Cel pracy: Celem pracy było przytoczenie wytycznych Międzynarodowej Organizacji Zdrowia, a także w oparciu o cytowane piśmiennictwo, danych dotyczących zalecanej aktywności fizycznej osób w wieku powyżej 60 roku życia, a w tym kontekście udzielnie odpowiedzi na następujące pytanie: Czy i jaki wpływ na stan funkcjonalny osób po 60 roku życia mają ćwiczenia fizyczne w świetle analizowanych wytycznych WHO i cytowanego piśmiennictwa? Metody: Cel pracy zrealizowano w oparciu o analizę przytaczanych wytycznych WHO oraz cytowanego piśmiennictwa, odnoszących się do zalecanej aktywności fizycznej osób po 60 roku życia w pokonywaniu różnego pochodzenia ich niepełnosprawności oraz zmian chorobowych. W tym kontekście poddano analizie zapisy: wytycznych WHO z roku 2020 oraz cytowanego piśmiennictwa w liczbie 32. Wyniki: Aktywność fizyczna może opóźnić starzenie się człowieka nawet do dwóch dekad, poprawia stan ogólnoustrojowy, pozytywnie wpływa na objawy choroby depresyjnej, hamuje procesy chorobowe w schorzeniach neurodegeneracyjnych oraz przynosi korzystny wpływ dla zdrowia pacjentów cierpiących na choroby metaboliczne. Wnioski: Regularna aktywność fizyczna osób po 60 roku życia, wpływa zdecydowanie korzystnie na ich stan funkcjonalny, zarówno w różnego pochodzenia niepełnosprawnościach, jak i stanach chorobowych.
Introduction: Demographic assessment in Poland allows to show progressive aging of society, which is further related to the growing number of people with cardiovascular diseases, cancer and disabilities of various origins. In November 2020, the World Health Organization (WHO) issued recommendations for physical activity which, for the first time, also apply to people suffering from chronic diseases and to those with disabilities. Compliance with the guidelines is part of prevention with regard to both chronic diseases and disabilities of various origins. Study aim: The aim of the study was to present the latest guidelines of the World Health Organization and, based on the cited literature, to answer the following question: How can changes in physical exercise have impact on the functional state of people above the age of 60? Materials and methods: The aim of the study was carried out on the basis of analysis regarding the quoted WHO guidelines and the cited literature concerning the recommended level of physical activity for people over 60 in overcoming various origins of their disabilities and lesions. Within this context, the following provisions were analysed: the WHO guidelines from 2020 and the quoted literature in the number of 32 positions. Results: Physical activity may delay human aging for up to 2 decades, improve whole-body condition, positively affect the symptoms of depressive disorders, inhibit neurodegenerative diseases and has a beneficial effect on the health of patients suffering from metabolic diseases. Conclusions: Regular physical activity of people over 60 years of age definitely has a positive effect on their functional state, both in terms of disabilities and diseases of various origins.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(1); 30-36
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność fizyczna i fizjoterapia u dzieci z padaczką
Physical activity and physical therapy in children with epilepsy
Autorzy:
Kasperkowicz, Marcin Łukasz
Malak, Roksana Ewa
Winczewska-Wiktor, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077864.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
padaczka
fizjoterapia
aktywność fizyczna
epilepsy
physiotherapy
physical activity
Opis:
Wstęp: Fizjoterapia jest jedną z form terapii w populacji dzieci z zaburzonym rozwojem psychoruchowym w tym również wśród pacjentów chorujących na padaczkę. Sposób postępowania terapeutycznego podyktowany jest aktualnym stanem pacjenta i jego potrzebami. Aktywność fizyczna pacjentów chorujących na padaczkę nie jest przeciwwskazana, wprost przeciwnie wpływa korzystnie na kontrolę napadów padaczkowych. Mimo tego fakt występowania napadów padaczkowych często traktowany jest jako potencjalne przeciwskazanie w uczestnictwie w zajęciach wychowania fizycznego lub fizjoterapii. Cel pracy: Celem pracy było zbadanie poziomu aktywności fizycznej oraz możliwości podejmowania fizjoterapii przez dzieci chore na padaczkę. Materiał i metoda: Grupa badana składała się z 50 dzieci z rozpoznaną padaczką od co najmniej 3 miesięcy. Badania były przeprowadzane wśród pacjentów Kliniki Neurologii Wieku Rozwojowego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Metodę badawczą stanowił autorski kwestionariusz ankietowy skierowany do rodziców dzieci. Spośród nich 31 miało zapewnioną rehabilitację. Wszystkie dzieci były leczone farmakologicznie. Wyniki: Większość respondentów (70%) negatywnie oceniła sprawność fizyczną swojego dziecka. Ciągłej opieki w ciągu dnia wymagało 54% dzieci. Na zajęcia wychowania fizycznego uczęszczało 32% pacjentów. Aktywność ruchowa była najczęściej (72%) wybieraną formą spędzania czasu wolnego. Wywierała ona pozytywny wpływ (88%) na pacjenta. 62% pacjentów była poddawanych fizjoterapii. Większość z nich (67%) co najmniej 3 razy w tygodniu. Wiodącymi metodami były NDT – Bobath (81%), metoda Vojty (71%). Innymi zajęciami, na które uczęszczały dzieci były: integracja sensomotoryczna (81%) oraz masaż(87%). Wnioski: Odsetek dzieci chorych na padaczkę korzystających z fizjoterapii jest dość wysoki. Rodzice pokładają w niej nadzieje na polepszenie jakości życia ich dzieci. Obserwuje się natomiast ograniczenia w podejmowaniu aktywności fizycznej. Związek aktywności fizycznej z samopoczuciem dziecka jest oceniany pozytywnie, dlatego należałoby edukować rodziców dzieci chorych na padaczkę o możliwościach uczestnictwa w różnorodnych aktywnościach fizycznych i rekreacyjnych.
Introduction: Physiotherapy is a form of therapy of children with abnormal psychomotor development, among whom are children with epilepsy. Treatment characteristics depend on patient’s current health condition and his or her needs. When it comes to patients with epilepsy, there are no contraindications to physical activity, on the contrary, it has a positive impact on reducing the number of epileptic seizures. Despite this, occurrence of epileptic seizures is considered as a potential contraindication to participation in physical education classes or physiotherapy. im of the thesis: The aim of the thesis is proving the level of children’s physical activity, as well as the possibility of giving a physical therapy to the children suffering from epilepsy. Research material and method: The study group consisted of 50 children who had been identified with epilepsy for at least 3 months. The research was conducted among the patients from the Clinics of Neurology of Developmental Age of Heliodor Święcicki Teaching Hospital of Poznan University of Medical Sciences. The research method was an original questionnaire handed to children’s parents. 31% of patients were provided with rehabilitation care. All of the children’s treatments were based on medications. Results: In 70% of cases, the physical condition of children was assessed negatively by the respondents. 54% of children required constant care. 32% of patients took part in physical education classes. In 72% of cases physical activity was the most popular form of spending leisure time. 88% of parents noted physical activity as a positive impact factor. 62% of patients were given physical therapy and among this group 67% exercised at least 3 times a week. Main methods of treatment were: NDT– Bobath, Voyta method (71%). Other activities children participated in were: sensorimotor integration (81%), massage (87%). Conclusions: The percentage of children suffering from epilepsy given physical therapy is quite high. Parents put hope in the treatment as it could improve their children’s quality of life. Parents should be educated on different possibilities in the field the physical activity and in the field of recreation as the children don’t take enough advantage of it.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 52; 27-37
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy podejmowania aktywności fizycznej w czasie wolnym przez studentów trenujących i nietrenujących
Motivations for physical activity in athletes and non-athletes
Autorzy:
Stępień, Ewa
Stępień, Jacek
Olesiejuk, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565305.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
aktywność fizyczna
motywy
studenci
physical activity
motives
students
Opis:
Wstęp. Celem naszych badań była analiza porównawcza dotycząca aktywności fizycznej w czasie wolnym i motywów jej podejmowania przez studentów trenujących i nietrenujących. Materiał i metody. Badaniami objęto studentów dwóch bialskich uczelni – Państwowej Szkoły Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej i Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie, Filii w Białej Podlaskiej. Ogółem przebadano 130 osób: 65 sportowców i 65 nieuprawiających sportu wyczynowo. Wyniki. Na podstawie analizy wyników badań można wywnioskować, iż wyczynowe uprawianie sportu różnicuje opinie badanych dotyczące spędzania czasu wolnego oraz ich uczestnictwo w zajęciach sportowo-rekreacyjnych. Wnioski. Studenci uprawiający sport wyczynowo większą uwagę przywiązują do rekreacji ruchowej i są dwukrotnie bardziej aktywni fizycznie w czasie wolnym od studentów, którzy sportu nie uprawiają. Motywami różnicującymi podejmowanie aktywności fizycznej przez badanych są: kształtowanie charakteru, zdobycie nowych umiejętności, względy towarzyskie, kariera sportowa oraz poprawa zdrowia – wymienia większość sportowców. Studenci uprawiający sport wyczynowo dostrzegają znacznie więcej korzyści zdrowotnych, jakie daje regularna aktywność fizyczna.
Introduction. The purpose of our research was a comparative analysis of physical activity in free time and the motives of its performance in students doing sports professionally and those who do not. Material and methods. The study involved students from two Polish higher education institutions - Pope John Paul II State School of Higher Education in Biała Podlaska and Józef Piłsudski University of Physical Education in Warsaw, Faculty of Physical Education and Sport in Biała Podlaska. In total, 130 people were tested: 65 athletes and 65 non-professional athletes. Results. On the basis of the analysis of the results of the research, it can be concluded that being involved in performing sport professionally affects respondents’ opinions concerning leisure time and their participation in sports and leisure activities. Conclusions. Students who do sports are more attentive to physical recreation and are twice as physically active during leisure time than those who do not practice sports. The motives which affect the respondents’ physical activity include character formation, acquisition of new skills, social skills, sports career and health improvement. Professional athletes understand the health benefits of regular physical activity.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2019, 13, 1; 64-71
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Factors motivating participation in physical activity in students of Warsaw University by gender
Czynniki motywujące do podejmowania aktywności fizycznej przez studentów Uniwersytetu Warszawskiego według płci
Autorzy:
Fuhrmann, M.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053004.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
physical activity
gender
motivation
aktywność fizyczna
płeć
motywacja
Opis:
Background. Physical activity is the primary factor in maintaining health and fitness. The minimal amount of physical activity per week is about 150 minutes of moderate activity. There are also many different motivation factors for activity, depending on various characteristics, for example, gender. The following article aims to prove how far gender can differentiate the motivation factor determining the amount of students’ physical activity. Material and methods. The study was carried out in 2016 in a group of 694 students of Warsaw University. The tool used to conduct the research was a proprietary questionnaire. Results. The study showed that there are distinct differences between women and men. Firstly, the study allows for stating that students demonstrate different attitudes towards recreational activity. The second important outcome shows that intrinsic motivation is stronger in female students, while extrinsic factors play an essential role in males. Conclusions. The obtained results on physical activity of students of Warsaw University remain partially in line with those found in other universities. Fitness improvement, weight reduction and well-being are the main motivation factors affecting the amount of physical activity. Another factor pointed out by students, and strongly emphasised by women, is taking care of own figure and physical condition. The element of pleasure concomitant with physical activity also becomes one of the most significant motivating factors for students of Warsaw University. Furthermore, male students are more likely to be driven by competition and selfexamination, while females are more into weight control.
Wprowadzenie. Aktywność fizyczna to jeden z czynników utrzymania zdrowia. Minimalny potrzebny poziom aktywności fizycznej to 150 minut umiarkowanej aktywności tygodniowo. Istnieje wiele czynników motywujących człowieka do podejmowania aktywności, a czynniki te zależą między innymi od płci. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie różnic w czynnikach motywujących do aktywności fizycznej wśród studentów i studentek Uniwersytetu Warszawskiego. Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone w 2016 roku wśród 694 studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki. Badanie pokazało, że istnieją pewne różnice pomiędzy aktywnością fizyczną kobiet i mężczyzn. Studenci posiadają różne nastawienie do podejmowania aktywności fizycznej. Motywacja wewnętrzna (wrodzona) do podejmowania aktywności jest wyraźnie silniejsza wśród kobiet, u mężczyzn dominuje motywacja zewnętrzna. Wnioski. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdzają wiele z wyników osiągniętych w badaniach innych autorów. Rozwijanie sprawności fizycznej, reedukacja masy ciała oraz poprawa samopoczucia to najczęściej wymieniane czynniki motywujące do podejmowania aktywności fizycznej. Inne czynniki motywujące to - wskazane częściej przez kobiety – potrzeba dbania o sylwetkę i kondycję fizyczną. Ważnym czynnikiem motywującym do podejmowania ruchu w czasie wolnym jest związana z aktywnością fizyczną przyjemność. Mężczyźni są częściej zmotywowani poprzez możliwość podejmowania rywalizacji i chęć sprawdzenia własnych możliwości, podczas gdy dla kobiet silniejszym motywatorem jest możliwość kontroli masy ciała.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2018, 12, 4; 272-277
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural and sports activity of seniors in the Małopolskie voivodeship
Autorzy:
Mamcarczyk, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27313681.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
seniors
social activity
physical activity
culture
entertainment
free time
seniorzy
aktywność społeczna
aktywność fizyczna
kultura
rozrywka
czas wolny
Opis:
Purpose: The discussion of issues related to the seniors’ participation in cultural life. An indication of the possibilities of free time management, the current level of participation of older people in culture, sport and recreation, and comparing them with the point of view of communes. Design/methodology/approach: The seniors’ cultural activity was presented from the perspective of data from the Polish Central Statistical Office. A survey conducted in 2018 among the communes of the Małopolskie Voivodeship in cooperation with the Regional Audit Chamber in Kraków was used to develop detailed analyses. Findings: The surveyed local government units positively assessed their activities in the area of culture and entertainment of the elderly. The vast majority of the LGUs surveyed have no problems with the low level of participation of older people in cultural, recreational and sports life. Research limitations/implications: The survey was conducted in the Małopolskie Voivodeship. The research could be extended to the whole country. In the future, the point of view of officials could be correlated with the opinion of residents. Practical implications and social implications: Paying attention to the seniors’ low cultural and sports activity. The result of this study is to draw attention to the differences in the perception of the issues of seniors’ cultural and sports activity in terms of statistical data and surveyed local government units. The consequence should be a re-analysis of the problem in communes and the correction of relevant documents in this field. Originality/value: The questionnaire research in which the author participated presents the issues of seniors’ cultural and sports activity from the perspective of local government units in the Małopolska region. The article is addressed to all people who have an influence on making decisions in the field of promoting seniors’ active lifestyle.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2022, 157; 309--326
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sposoby przezwyciężania sytuacji stresowych przez pracowników hotelu
Methods taken by hotel staff to overcome stressful situations
Autorzy:
Olszewski-Strzyżowski, Jacek
Dróżdż, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464698.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
hotel
stres
aktywność fizyczna
sportowa
stress
physical activity
sport
Opis:
This study will analyse the sources of stress felt by staff in the hotel industry and the ways to relieve its impact. The details of stress is described together with indicators that reveal its source. With the ever increasing pace of life; the additional roles and responsibilities expected; and less free time to share with others as a release, the accumulated effects of these triggers become severe. With direct contact between hotel staff and members of the public/strangers, staff are subjected to many stressful situations over which they have little or no control. Any new staff member in the hotel industry can expect a stressful face-toface conversation sooner or later. The analysis of interviews and questionnaires discussed here, carried out in the Tri-City hotels shows that physical activity and sport is the most common method to relieve stress build up.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2014, 45; 54-62
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność fizyczna a stan zdrowia osób starszych
Physical activity and health status of the elderly
Autorzy:
Ćwirlej-Sozańska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437686.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
aktywność fizyczna
osoby starsze
zdrowie
physical activity
aging
health
Opis:
Wstęp: Przemiany demograficzne wyrażone starzeniem się społeczeństwa polskiego, pociągają za sobą wzrost kosztów, m.in. opieki zdrowotnej i świadczeń socjalnych oraz wpływają na konieczność wprowadzenia systemowych rozwiązań na rzecz utrzymania i poprawy zdrowia i sprawności osób starszych. Celem pracy była ocena wpływu aktywności fizycznej na utrzymanie wyższych parametrów związanych z funkcjonowaniem osób starszych. Materiał i metody: Przebadano 220 osób, z czego do dalszej analizy zakwalifikowano kompletne wyniki uzyskane od 198 osób w wieku 60–70 lat, w tym 102 kobiet i 96 mężczyzn. Badane osoby były samodzielne w zakresie wykonywania najważniejszych czynności dnia codziennego. Na podstawie oceny aktywności fizycznej grupę podzielono na grupę badaną (65 osób – 32 kobiety i 33 mężczyzn) – do której zaliczono osoby aktywne fizycznie na przeciętnym poziomie – min. 75 min/tydzień (spacery, jazda na rowerze, gimnastyka itp.) oraz grupę porównawczą nieaktywną lub mało aktywną ruchowo (133 osoby – 70 kobiet i 63 mężczyzn). W badaniu oceniono zależności pomiędzy aktywnością ruchową a stanem zdrowia, samopoczuciem, oceną jakości życia oraz poziomem energii życiowej. Do badania użyto Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej oraz standaryzowaną ankietę własnego autorstwa. Do analizy statystycznej danych wykorzystano testy: Shapiro- -Wilka, niezależności chi-kwadrat oraz test t-studenta. Wyniki: Na podstawie przeprowadzonego badania stwierdzono statystycznie istotną różnicę pomiędzy poziomem aktywności ruchowej osób starszych a oceną stanu zdrowia, samopoczucia, jakości życia oraz poziomu energii życiowej. Ocena wymienionych czynników wzrasta wraz ze wzrostem poziomu aktywności fizycznej. Wnioski: Niezbędne jest podjęcie systemowych działań na rzecz aktywizacji, zwłaszcza fizycznej, obecnych i przyszłych seniorów poprzez wdrożenie działań i programów profilaktycznych wpływających na proces pomyślnego starzenia się.
Introduction: Demographic changes represented by the aging of the Polish population lead to increasing costs related to e.g. health care and social benefits and result in the necessity to introduce systematic solutions for maintaining and improving health and fitness in senior citizens.The purpose of the study was to assess the impact of physical exercise on the maintenance of higher performance parameters by the elderly. Material and methods: 220 individuals were examined, and further analysis was based on complete results acquired from 198 persons aged 60–70, including 102 females and 96 males. All the subjects were able to independently handle all routine activities. Based on the assessment of their physical activity, the subjects were divided into the study group (65 individuals – 32 females and 33 males), which included individuals on average involved in physical activities for the minimum of 75 min/week (walks, cycling, exercise, etc.) and the control group consisting of those with no or low level of motor activity (133 individuals – 70 females and 63 males). The study investigated the relation between physical activity and health, sense of well-being, assessment of quality of life and level of vitality. The study employed standardized questionnaire designed by this author. Statistical analysis was conducted using chi-square test of independence and Student’s t-test. Results: The findings show a statistically significant correlation between the higher level of motor activity in the elderly and better assessment of their health, well-being, quality of life and level of vitality. Conclusions: It is necessary to initiate systematic measures aimed at promoting active life-style, and in particular physical exercise, among present and future senior citizens, by implementing preventive measures supporting the process of aging successfully.
Źródło:
Medical Review; 2014, 2; 173-181
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu systematycznej aktywności fiycznej na sprawność fiyczną oraz gęstość kości u kobiet w wieku 50–60 lat
Assessment of inflence of a regular physical activity on physical condition and bone density in women aged 50–60
Autorzy:
Ćwirlej-Sozańska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437754.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
kobiety
osteoporoza
DEXA
aktywność ruchowa
osteoporosis
women
physical activity
Opis:
cel: Celem pracy była ocena wpływu systematycznej aktywności fiycznej na sprawność fiyczną oraz gęstość kości u kobiet w wieku 50–60 lat. Materiał i metoda: Do badania użyto standaryzowaną ankietę własnego autorstwa zawierającą metryczkę i pytania dotyczące stylu życia badanych oraz standaryzowany kwestionariusz oceniający całkowitą aktywność fiyczną – Seven-Day Physical Activity Recall, jak również aparaturę badawczą do pomiaru gęstości mineralnej kości kręgosłupa lędźwiowego i szyjki kości udowej techniką dwuwiązkowej absorpcjometrii rentgenowskiej (DEXA). Dodatkowo przeprowadzono test sprawności fiycznej Eurofi dla dorosłych. Ocenie poddano łącznie 117 kobiet w wieku 50–60 lat będą- cych w okresie postmenopauzalnym. Zgodnie z założeniami pracy do grupy badanej zakwalifiowano kobiety, które wykazywały systematyczną aktywność ruchową w postaci ogólnorozwojowych ćwiczeń fiycznych minimum 2–3 razy w tygodniu, przynajmniej od 5 lat. Grupę badaną stanowiło 60 kobiet. Grupa kontrolna złożona była z 57 kobiet, które prowadziły mało aktywny tryb życia i nie uprawiały żadnej formy rekreacyjnej aktywności ruchowej. Wszystkie kobiety biorące udział w badaniu były mieszkankami Rzeszowa. Wyniki: Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono istotnie wyższe wartości gęstości kości u kobiet z grupy badanej w porównaniu do kobiet z grupy kontrolnej. Ustalono słabą zależność pomiędzy gęstością kości a czasem przeznaczanym na aktywność fiyczną w tygodniu oraz brak zależności pomiędzy gęstością kości a długością uprawiania sportu rekreacyjnego (w latach). W grupie badanej stwierdzono również istotnie wyższy poziom sprawności fiycznej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wnioski: Z przeprowadzonych badań wynika, iż systematyczna, umiarkowana aktywność fiyczna wpływa korzystnie na zachowanie wyższego poziomu sprawności fiycznej oraz wyższych wartości gęstości mineralnej kości u kobiet po 50 roku życia.
Objectives: The aim of the study was to assess the inflence of regular physical activity on bone density in women aged 50-60. Material and methods: As research tools, a standardized questionnaire designed by the authors with particulars and data concerning participants’ lifestyle as well as Seven-Day Physical Activity Recall were applied. Research equipment was used to measure mineral density of bones - densitometry of the lumbar spine and femoral neck by means of dual energy X-ray absorptiometry (DEXA). Additionally, Eurofi for Adults, a physical finess test was conducted. Participants: The study included 117 postmenopausal women aged 50–60. Inclusion criteria were female gender, systematic physical activity in form of general fitness activities 2–3 times a week for at least 5 years. The test group consisted of 60 women. The control group included 57 women living sedentary lifestyle. All subjects were the residents of Rzeszów. results: On the basis of the tests conducted it was found that bone density in the active women (the test group) was higher in comparison with the inactive women (the control group). There was low correlation between bone density and the amount of time dedicated to physical activity per week. There was no correlation between bone density and the duration of exercise (in years). Moreover, substantially higher level of physical capacity was found in the test group than in the control group.conclusions: Conducted research proved that systematic moderate physical activity affcts favourably higher level of physical capacity and higher level of mineral bone density in women after 50 years of age.
Źródło:
Medical Review; 2015, 2; 116-127
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność fizyczna w zakładach karnych a podstawowe wymiary osobowości mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności
Physical Activity in Prisons and the Basic Dimensions of Personality of Men Serving Prison Sentences
Autorzy:
Jaworska, Anetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371585.pdf
Data publikacji:
2015-07-28
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
aktywność fizyczna
zakład karny
osobowość
physical activity
prison
personality
Opis:
Artykuł dotyczy aktywności fizycznej (AF) w zakładach karnych, rozumianej jako ponadspoczynkowy wysiłek energetyczny wykonywany przez skazanych w czasie wolnym. Celem badań było ustalenie osobowościowych korelatów AF mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności. W badaniach zastosowano metody kwestionariuszowe. Jedną grupę stanowili mężczyźni osadzeni w placówkach penitencjarnych (N = 121), którzy wykazują aktywność fizyczną, a grupę porównawczą osadzeni nieaktywni fizycznie (N = 128) w wieku od 22 do 55 lat. Wyniki badań pokazały, że więźniowie systematycznie uczestniczący w programach z zakresu kultury fizycznej i sportu odznaczają się wyższą stabilnością emocjonalną ( p < 0,05) oraz wyższym poziomem ekstrawersji ( p < 0,05). Nie różnią się natomiast poziomem psychotyzmu ( p = 0,80). Poniższe opracowanie jest fragmentem większych badań dotyczących psychologicznych korelatów aktywności fizycznej w zakładach karnych.
This article applies to physical activity (PA) in prisons. In studies on the search about relationships between physical activity of inmates and its personality correlates were used questionnaire methods. One group consisted of men incarcerated in prisons (N = 121) who are physical activity, and a comparison group consisted of physically inactive inmates (N = 128). They were aged from 22 to 55 years. Most of the respondents are the men with primary or lower secondary and vocational education (over 90%). Studies have shown that prisoners regularly participating in programs in the field of physical culture and sports have a higher emotional stability ( p < 0.05) and higher levels of extraversion ( p < 0.05). There are different levels while psychoticism ( p = 0.80). This paper is a section of larger studies on the psychological correlates of physical activity in prisons
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2015, 9; 137-157
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność fizyczna pielęgniarek. Badania porównawcze
Physical Activity of Nurses.Comparative Study
Autorzy:
Chuchra, Maria
Gorbaniuk, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035229.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pielęgniarki
aktywność fizyczna
styl życia
nurses
physical activity
lifestyle
Opis:
Pielęgniarki są ważnymi promotorkami zdrowia społeczności, więc muszą bardziej świadomie dbać o własne zdrowie, aby służyć jako rzeczniczki promocji zdrowia i wzory do naśladowania. Aktywność fizyczna jest jednym z istotnych wymiarów prozdrowotnych zachowań i zdrowego stylu życia. Celem niniejszego artykułu było porównanie aktywności fizycznej w czasie wolnym od pracy pielęgniarek i kobiet wykonujących inne zawody. Przebadano 100 pielęgniarek i 100 osób z grupy kontrolnej. Kontrolowano zmienne demograficzne, dobierając osoby badane „metodą doboru parami” pod względem dwóch zmiennych – miejsca zamieszkania oraz wieku respondentek. W badaniach posłużono się zbudowanym dla niniejszych celów badawczych kwestionariuszem ankiety. Badania ujawniły, że różnice dotyczą nie tyle form aktywności ruchowej, co jej częstości i jest to zazwyczaj związane z wiekiem badanych. Najczęstszymi formami aktywności fizycznej w obu grupach są spacery i jazda na rowerze, ale pielęgniarki podejmują je znacznie rzadziej, gdyż mają istotniej mniej czasu wolnego, zarówno w dni robocze, jak i wolne od pracy. Głównym motywem aktywności fizycznej dla pielęgniarek jest zdrowie (52%), zaś dla grupy kontrolnej przyjemność (35%). Pielęgniarki także istotnie częściej wykonują badania profilaktyczne oraz są przekonane o konieczności prowadzeniu zdrowego stylu życia.
Nurses are important promoters of health in society, so they must consciously take care of their health to serve as spokespersons for a healthy lifestyle and role models. Physical activity is one of the significant dimensions of health-related behaviors and a healthy lifestyle. The purpose of this article was to compare physical activity in the free time of nurses and women performing other professions. The research included 100 nurses and 100 women doing other professions. The respondents were tested with the matched pair-selection method, taking into consideration two variables: a place of residence and age. The survey questionnaire that was used was prepared for the purpose of a smaller study. The research revealed that the main difference relates not to the forms of physical activity, but its frequency and this is usually related to the age of the participants. The most common forms of physical activity in both groups are walking and cycling. However, nurses practice them with much less frequency. The essential reason for this is because they have significantly less free time, both on working days and holidays. The main motive of physical activity for nurses is health (52%) while in the control group – pleasure (35%). Nurses also significantly more often perform prophylactic and are convinced about the necessity of leading a healthy lifestyle.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 10; 96-109
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 246

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies