Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Karol Wojtyła" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The structure of man-person dynamism in Karol Wojtyła’s adequate anthropology
Autorzy:
Pala, Amadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195245.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
dynamism
person
suppositum
fieri
Opis:
The issue of dynamism plays an important role in Karol Wojtyła’s philosophical anthropology. His study takes into account the context of the philosophy of being and the philosophy of consciousness. He emphasizes the importance of experiencing one’s own subjectivity in the course of dynamism. The purpose of the article is to present the structure of human dynamism proposed by Wojtyła. It contains three types of dynamism: dynamism of suppositum, dynamism in a human being (when something happens to him) and dynamism of human action. The first is in the metaphysical field, two more in the phenomenological field. This structure also contains the fieri factor understood as directing the dynamism to the subject.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 54; 7-27
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Subjectivity vs. Agency: The Meaning of Karol Wojtyla’s The Acting Person
Autorzy:
Wielecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622360.pdf
Data publikacji:
2021-07-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Karol Wojtyła
person
act
subjectivity
agency
Opis:
Karol Wojtyła’s Osoba i czyn (in English translation known as The Acting Person) is certainly an extraordinary book having considerable significance for contemporary human philosophy. And because the philosophical or quasi-philosophical concept of the human person, consciously or not, explicitly or implicitly, is always at the root of any sociological, psychological, pedagogical or even economic theory, the importance of this work is even greater. It involves both the humanities and social sciences. The purpose of this article is to point out the benefits of this groundbreaking book. In particular, it allows us to rethink the paradigmatic foundations of these sciences. At the same time, it attempts to show how necessary is a critical revision of their own paradigmatic basis. I would also like to consider the essence of the human concept, especially from the perspective of critical realism. Especially, I deal with the issue of subjectivity and justification for the choice of this concept as the key to understanding individual agency. I am convinced that agency is only one dimension of subjectivity and does not allow us to understand the whole problem of autonomy, human freedom, and the meaning of humanity. Wojtyła’s The Acting Person seems to provide extremely important arguments in favor of my thesis. It also helps, I think, to understand the essence of individual subjectivity, issues of fundamental importance in our time, peculiarly, in the broadly understood human sciences.
Źródło:
Philosophy and Canon Law; 2021, 7, 1; 1-12
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:
Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokusa konsumpcjonizmu w świetle personalizmu pedagogicznego Jana Pawła II
Temptation of Consumerism in the Light of Educational Personalism of John Paul II
Autorzy:
Pasikowski, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565615.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
konsumpcjonizm
personalizm
personalizm pedagogiczny
osoba
Karol Wojtyła
Jan Paweł II
consumerism
personalism
educational personalism
person
Karol Wojtyla
John Paul II
Opis:
Tekst podejmuje problematykę konsumpcyjnego stylu życia w aspekcie nauczania Jana Pawła II wynikającego z personalizmu. Autor, opisując realia współczesności, wskazuje na zagrożenia jakie wynikają z przyjęcia schematów myślowych promowanych przez konsumopcjonizm. Przedstawiono również zarys pojęć, idei, a także największych przedstawicieli personalizmu, czyniąc tym samym tło do ukazania głównych myśli polskiego filozofa. Punktem zbieżnym dla obu zagadnień – konsumpcjonizmu i personalizmu – jest przywołanie słów Jana Pawła II, które naświetlają problemy wynikające z nieograniczonej konsumpcji. Tematyka poruszana w artykule wydaje się być tak aktualna, jak i istotna dla właściwego pojmowania osoby ludzkiej w świecie postmodernistycznym.
The article discusses the issues of consumer lifestyle in the light of John Paul II personalism. Author describes circumstances of western culture and dangers which can result from the adoption of consumer mindset. The text shows the outline of concepts, ideas and pioneers of personalism, thus making the background to illustrate the main thoughts of Polish philosopher. The meeting point for both matters – consumerism and personalism – is reference to John Paul II words that light problems of limitless consumption. Subject of the article is as current as the important for a proper understanding of the human person in postmodern world.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2015, 9, 4; 64-71
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczne uzasadnienie skutecznej komunikacji
Personalistic fundaments of effective communication.
Autorzy:
Bednarska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953088.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
osoba
komunikowanie
personalizm
Karol Wojtyła
person
communication
personalism
Opis:
The article contains analysis of human ability of communication. The fundament of my reflexion about communication is philosophy of person. Only communication focused on the person have a chance to be authentic and effective (without any mental barriers or obstacles to communication). This is the main conclusion of this article.
W moim artykule poddałam analizie zdolność człowieka do komunikowania się. Uczyniłam to z personalistycznego punktu widzenia. W ramach swoich refleksji proponuję tezę, że tylko komunikowanie w perspektywie osoby będzie komunikowaniem autentycznym bez psychologicznych przeszkód czy komunikacyjnych barier.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2015, 1(12); 121-130
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyla’s Conception of Personhood from the Perspective of Cognitive Sciences
Autorzy:
Wojewoda, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622359.pdf
Data publikacji:
2021-07-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Karol Wojtyla
person
human nature
free will
cognitive sciences
Opis:
We use the term “person” when we want to point out that human existence is unrepeatable and unique. The assumption that man is a person constitutes a basis for the belief in the dignity, efficacy, and responsibility of the human individual. Karol Wojtyla built his conception of the person in the context of theological and philosophical discussions. Even though Wojtyła’s conception has been given a great deal of scholarly attention, it is worthwhile to juxtapose it with contemporary anthropological theories that derive from cognitive sciences. Cognitivists usually base their theories on biological and sociological premises. Some conclusions arrived at in the area of the cognitive sciences lead to mind-brain reductionism, a theory in which the human being is regarded as a body endowed with the function of the brain and as an entity whose individual traits are shaped by its social and cultural environment. This position undermines the ideas of free will and the substantial singularity of the human person. However, debates with this position have worked out a non-reductionist alternative, a theory known as emergentism. This theory treats the human mind as a distinct faculty, one which emerges as a phase in the brain’s development. Emergentists base their reasoning on the assumptions that the body is a unity and that the mind is not identical with it. It is my belief that emergentism can be fruitfully applied to the dynamic understanding of the person put forward by Wojtyła in the middle of the 20th century.
Źródło:
Philosophy and Canon Law; 2021, 7, 1; 1-17
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:
Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godność–wolność–miłość: struktura dynamizmu życia osobowego człowieka w ujęciu Karola Wojtyły
Autorzy:
Pala, Amadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426909.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Wojtyła
person
dignity
freedom
love
osoba
godność
wolność
miłość
Opis:
The relations between dignity, freedom and love in Karol Wojtyła’s philosophy have a strictly defined order. Dignity is the foundation of freedom in both an axiological and ontological sense. Dignity sets the axiological field for freedom, and also expresses the perfection of human-person existence as a rational and free being. Another relation is that freedom is for love, because thanks to freedom love is possible – and at the same time love protects freedom against willfulness. Finally, love is an affirmation of dignity – because only love can fully respond to the demands made by a person’s dignity. Thus, the order of relations can be summarized as follows: starting from dignity, through freedom and love, we return to dignity.
Relacje zachodzące między godnością, wolnością a miłością w filozofii Karola Wojtyły mają ściśle określony porządek. Godność jest fundamentem wolności zarówno w sensie aksjologicznym, jak i ontologicznym. Godność wyznacza pole aksjologiczne dla wolności, a także wyraża doskonałość bytowania człowieka-osoby jako istoty rozumnej i wolnej. Kolejna relacja polega na tym, że wolność jest dla miłości, ponieważ dzięki wolności miłość jest możliwa – a jednocześnie miłość zabezpiecza wolność przed samowolą. Wreszcie miłość jest afirmacją godność, ponieważ tylko miłość może w pełni odpowiedzieć na wymagania stawiane przez godność osoby. Zatem porządek omawianych relacji można streścić w następujący sposób: wychodząc od godności, poprzez wolność i miłość, powraca się do godności.
Źródło:
Logos i Ethos; 2019, 50, 2; 7-25
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Human Person as a Social and Interpersonal Being According to the Most Significant Representatives of the Lublin Personalism
Autorzy:
Kosche, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029760.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
osoba
personalizm
antropologia filozoficzna
antropologia teologiczna
hermeneutyka
Karol Wojtyła/Jan Paweł II
person
personalism
philosophical anthropology
theological anthropology
hermeneutics
Karol Wojtyła/John Paul II
Opis:
The article constitutes an attempt to present the synthetic understanding of the person as a social and relational being based on the Lublin conception of personalism of late twentieth and early twenty-first century. The analyses of the social horizon of the person cannot be limited to one, however brilliant, perspective. Person needs to be illuminated using cognitive lights of various kinds to approach a broad range of information relevant to it. The personalism of the Lublin School, which is characterised by a multiplicity of methods and forms of the description of a person, while preserving a certain common axiomatic and axiological foundation, is perfectly suited for this. Moreover, in line with the hermeneutic method of a “medium ground,” to describe the personal being personalists from Lublin such as Wincenty Granat, Karol Wojtyła/John Paul II or Czesław Stanisław Bartnik have utilized both philosophical and theological data. Deriving methodological inspiration from the masters mentioned above, the whole inquiry featured in this article is divided into two parts. They include the analyses of philosophical and theological horizons of understanding the social and interpersonal dimension of the person.
Artykuł stanowi próbę syntetycznego przedstawienia koncepcji osoby jako bytu społecznego i relacyjnego w oparciu o lubelską myśl personalistyczną przełomu XX i XXI wieku. Badanie społecznego horyzontu osoby nie może ograniczać się do przedstawienia pojedynczej, choćby najbardziej genialnej perspektywy. Osobę trzeba rozświetlić za pomocą różnego rodzaju świateł poznawczych w taki sposób, aby dotrzeć do szerokiego wachlarza informacji na jej temat. Doskonale nadaje się do tego lubelski personalizm, który charakteryzuje się wielością metod i form deskrypcji osoby, zarazem zachowując pewien wspólny fundament aksjomatycznyi aksjologiczny. Ponadto, zgodnie z logiką hermeneutycznej metody „po-między,” przy opisie bytu osobowego lubelscy personaliści tacy jak Wincenty Granat, Karol Wojtyła/Jan Paweł II czy Czesław Stanisław Bartnik korzystali zarówno z danych filozoficznych, jak też teologicznych. Czerpiąc metodologiczne inspiracje od powyższych mistrzów, całość dociekań zwartych w tym artykule została podzielona na dwie części, zawierające w sobie analizy filozoficznego i teologicznego horyzontu społecznego rozumienia osoby.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 1; 5-24
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Foundations of the Human Person’s Dynamism in Karol Wojtyła’s Anthropology. A Study in Light of “The Acting Person”
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043674.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
człowiek
czyn
dynamizm
działanie
Karol Wojtyła
osoba
action
dynamism
man
person
Opis:
In traditional anthropology, the problem of the dynamism of the human being was explained by means of human faculties that were seen as distinct from one another on the basis of the activities of man. Having accepted that the traditional approach is well-known and thoroughly elaborated, Karol Wojtyła proposed a complementary approach,  enhancing the classical explanation of human dynamism by following the basic intuition of the person who reveals himself in action. In this article, through several steps, the author presents the framework of the basic thesis of Karol Wojtyła's anthropology, which claims that the action performed by man includes the truth about not only his personal dynamism, but also the very subject of that dynamism itself, that is, the human person. The author shows Wojtyła's stance beginning with the distinction of personal action made against the background of other forms of human dynamism. Then, he describes Wojtyła’s methods of explanation in reference to the Aristotelian theory of act and potency. Continuing, he analyzes the problem of causativeness of action, which will turn out to be crucial for understanding man as a person. Finally, he sketches Wojtyla's conception of the fulfillment of man through his action.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 2; 441-456
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Karol Wojtyła’s Aristotelian Method Part II Induction and Reduction as Aristotelian Induction (ἐπαγωγή) and Division (διαίρεσις)
Autorzy:
Wagner, Daniel C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016005.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Karol Wojtyła
method
induction
reduction
Aristotle
definition
division
person
act
philosophical anthropology
Opis:
This is the second of a two-part study treating Karol Wojtyła’s Aristotelian methodology. Having presented Aristotle’s method of induction (ἐπαγωγή/epagoge) and analysis (ἀνάλῠσις/analusis) or division (διαίρεσις/diairesis) in Part I, Part II discloses the logical form and force of Wojtyła’s method of induction and reduction as Aristotelian induction and division. Looking primarily to the introduction to The Acting Person, it is shown that Wojtyła utilizes the logical forms of reductio ad impossibile and reasoning on the hypothesis of the end, or effect-cause reasoning, which is special to the life sciences and the power-object model of definition as set down by Aristotle. By use of this Aristotelian methodology, Wojtyła obtains definitive knowledge of the human person that is necessary and undeniable: he discloses the εἶδος (eidos) or species of the person in the Aristotelian, Thomistic, and Phenomenological sense of the term.
Źródło:
Philosophy and Canon Law; 2021, 7, 2; 1-27
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:
Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki filozoficzne w dramatach Karola Wojtyły
Philosophical Motifs in the Plays of Karol Wojtyła
Autorzy:
Górka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731938.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
osoba
wolność
miłość
wspólnota
doświadczenie
person
freedom
love
community
experience
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie w utworach dramatycznych Karola Wojtyły scen, problemów i tematów, które w jakiejś formie pojawiają się także w prowadzonej przez niego pracy badawczej. Przyjętą metodą badawczą, służącą osiągnięciu tego celu, jest analiza i porównanie utworów dramaturgicznych i prac filozoficznych pod kątem występowania w nich wspólnych tematów, przy jednoczesnym zachowaniu świadomości, że należą one do odrębnych dziedzin i wyrażane są językiem sobie właściwym. Efektem tak podjętego badania jest wskazanie wspólnych dla twórczości dramaturgicznej i myśli filozoficznej tematów oraz problemów, którymi między innymi są: dojrzewanie oraz spełnianie się człowieka jako osoby, a więc jako bytu rozumnego i wolnego, a także otwartego na relacje międzyosobowe i zdolnego do tworzenia wspólnoty; miłość, w różnych jej przejawach, a zwłaszcza miłość oblubieńcza; ogólne nakierowanie poznawcze na człowieka, które dokonywane jest za pomocą szeroko pojętego doświadczenia.
The aim of this paper is to identify, in the plays written by Karol Wojtyła, those scenes, problems and themes which are also present, albeit in a different form, in his scholarly output. To achieve this aim, a method of analysis and comparison was adopted: the author looked for common motifs present in Wojtyła’s dramas and in his philosophical works, while keeping in mind the differences between these two areas of intellectual activity, and especially their specific language. The result of this research is the discovery of the following themes and problems addressed by Wojtyła, both as a playwright and as a philosopher: human development, maturity, and one’s fulfilment as a person, i.e. as a rational and free being open to interpersonal relationships and capable of creating a community; love in its different manifestations, particularly spousal love; and the human being as the general cognitive focus of reflection based on broadly understood experiences.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 137-152
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Karol Wojtyła’s Aristotelian Method in The Acting Person: Induction and Reduction as Aristotelian Induction (ἐπαγωγή) and Division (διαίρεσις) (Part I)
Autorzy:
Wagner, Daniel C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622363.pdf
Data publikacji:
2021-07-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Karol Wojtyła
method
induction
reduction
Aristotle
definition
division
person
act
philosophical anthropology
Opis:
This is the first of a two-part study treating Karol Wojtyła’s Aristotelian methodology. The study shows that Wojtyła’s inductive and reductive methodology is identical with the Aristotelian method of proceeding from what is better-known to us in experience (ἐμπειρία/empeiria) to what is better-known to nature by way of induction (ἐπαγωγή/epagoge) and analysis (ἀνάλῠσις/analusis) or division (διαίρεσις/diairesis). By a rigorous presentation of this Aristotelian methodology here in Part I, the logical form and force of Wojtyła’s method is properly disclosed and appreciated in Part II. Wojtyła’s method utilizes the logical forms of reductio ad impossibile and reasoning on the hypothesis of the end, or effect-cause reasoning, which is special to the life sciences and the power-object model of definition. By this methodology, Wojtyła obtains definitive knowledge of the human person that is necessary and undeniable: he discloses the εἶδος (eidos) or species of the person in the Aristotelian, Thomistic, and Phenomenological sense of the term.
Źródło:
Philosophy and Canon Law; 2021, 7, 1; 1-42
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:
Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Person and Conscience: Augustinian Strands in John-Pauls Ethics
Osoba i sumienie. Wątki augustyńskie w etyce Jana Pawła II
Autorzy:
O'Donovan, Oliver
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035198.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
augustynizm
Karol Wojtyła (Jan Paweł II)
Max Scheler
osoba
sumienie
Henri de Lubac
Gaudium et spes
autotranscendencja
Augustinianism
Karol Wojtyła (John-Paul II)
person
conscience
Gaudium et Spes
self-transcendence
Opis:
Wielkie uznanie dla encykliki Veritatis splendor zrodziło się z jej augustynizmu. W myśli Wojtyły dominują dwa augustyńskie motywy, jeden zaczerpnięty z Maxa Schelera, drugi z Henri de Lubaca i nouvelle théologie. Jedność bytu i dobra to podstawa, na której potwierdza on integralność ontologiczną osobowego podmiotu działania. Pierwszeństwo łaski Bożej, prowadzącej człowieka jako podmiot działania do moralnego urzeczywistnienia, kieruje jego myśleniem o sumieniu jako wewnętrznym dialogu z Bogiem. Cała moralna samoświadomość zależy od tego spotkania, natomiast ciągłość osoby umożliwia rozwój moralnego doświadczenia.
The wide appeal of Veritatis Splendor lay in its Augustinianism. Two Augustinian themes predominate in Wojtyła's thought, one derived from Max Scheler, the other from Henri de Lubac and the nouvelle théologie. The unity of being and the good is the basis on which he can reassert the ontological integrity of the personal agent. The priority of divine grace in leading the human agent to moral fulfilment directs his thinking about the conscience as an inner dialogue with God. All moral self-awareness depends on that encounter, while the continuity of the person makes possible the accrual of moral experience.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 3; 17-31
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba jako istota powołana do potrójnej transcendencji w świetle personalizmu Karola Wojtyły/Jana Pawła II
The Person as a Being called to triple Transcendence in the Light of the Personalism by Karol Wojtyła/John Paul II
Autorzy:
Kosche, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944200.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Karol Wojtyła
Jan Paweł II
transcendencja
personalizm
osoba
John Paul II
transcendence
personalism
person
Opis:
The paper studies the problem of the transcendence of the person suggested by Karol Wojtyła/John Paul II. It originates in the philosophical thought of this Polish personalist and is complemented in his theological works. According to Wojtyła transcendence can be described as “another name for the person” as it is closely related to the fulfilment of man as a personal being. The paper contains analyses of three dimensions of transcendence, and these are: 1) transcendence in action; 2) transcendence towards another “I”; and 3) transcendence towards personal God.
Niniejszy artykuł podejmuje problematykę transcendencji osoby zaproponowaną przez Karola Wojtyłę/Jana Pawła II. Bierze ona swój początek w filozoficznej myśli wielkiego Polaka, uzyskując swoje dopełnienie w jego teologicznej twórczości. Dla Wojtyły transcendencję można określić jako „drugie imię osoby”, ponieważ jest ona ściśle związana ze spełnianiem się człowieka jako bytu osobowego. Tekst zawiera analizy trzech wymiarów transcendencji, którymi są: 1) transcendencja w czynie; 2) transcendencja ku drugiemu „ja” oraz 3) transcendencja w kierunku osobowego Boga.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 4; 57-68
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalism in the Lublin School of Philosophy (Card. Karol Wojtyła, Fr. Mieczysław A. Krąpiec)
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507334.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Lublin School of Philosophy
Karol Wojtyła
Mieczysław Krąpiec
personalism
philosophy
metaphysics
person
man
experience
nature
culture
Opis:
The article presents the conception of personalism and the understanding of human person developed by two Polish philosophers: Karol Wojtyła and Mieczysław A. Krąpiec, the framers and the main representatives of the Lublin School of Philosophy. The author comes to the following conclusions: (1) Wojtyła’s and Krąpiec’s conception of personalism comes from experience and seeks verification in experience; it does not accept any a priori explanations or theses, though it does not shy away from drawing upon different branches of knowledge in its attempts to broaden experience, being aware that not everything is given to immediate experiential perception; (2) Wojtyła’s and Krąpiec’s personalism wants to draw on the whole philosophical tradition, taking into account, at the same time, the findings of different sciences of man or humanities which broaden the experience of man or contribute something to the interpretation of experience; (3) bringing together genetic empiricism and methodical rationalism, Wojtyła and Krąpiec are able to avoid radicalism in the explanation of man, making a successful attempt to join in a complementary way these aspects of personal human being which carry some opposition; (4) Wojtyła’s and Krąpiec’s conception of person does not bear any traces of antagonism since it is not directed against anyone; in the light of this conception every human person has a character of the honest good which is the unconditional good, that is the highest and the ultimate good not competing with the value of anything else; (5) Wojtyła and Krąpiec prove that the conception of human person lies at the basis of understanding society, culture, ethics, law, politics, economy, art, and even religion.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 2; 365-390
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recovering Philosophy as the Love of Wisdom: A Contribution of St. John Paul II
Autorzy:
Tarasiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507638.pdf
Data publikacji:
2016-03-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
person
action
John Paul II
Karol Wojtyła
philosophy
wisdom
love
freedom
self-fulfillment
conscience
honesty
happiness
Opis:
The article aims at demonstrating that, by his teaching on human person and his action, St. John Paul II (also known as Karol Wojtyła) implicitly contributed to a resolution of the most serious problem of contemporary philosophy, which consists in separating wisdom from love and substituting wisdom with understanding or knowledge. The author concludes that John Paul II makes a persuasive contribution to recover philosophy as the love of wisdom by (1) identifying truth in the area of freedom, self-fulfillment and conscience, and (2) appealing to man’s honesty and happiness.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 1; 269-281
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies