Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "patronage." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Kolatorowie parafii unickiej diecezji brzeskiej w XVIII wieku
Collators of the Uniate Parish in the Brześć Diocese in the 18th Century
Autorzy:
Wereda, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955017.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kolator
parafie unickie
diecezja brzeska
patronat
collator
uniate parishes
Brześć diocese
patronage
Opis:
The article discusses the way the right of patronage in the parishes of the Uniate Brześć diocese worked in the 18th century. It describes the rights and duties of patrons, also called collators, the rules of their working and it analyses the personal composition of the class of legal protectors of parishes. In the 18th century the Brześć diocese had 305 parishes that were divided into 10 deaneries. The working of each parish was connected with the right of patronage. The patron (collator) had both privileges and duties resulting from this right. Introducing the candidate for the parish priest to the bishop, taking care of his salary and taking care of the condition of the church and its furnishings belonged to the patron's duties. In return for this the collator was entitled to have special privileges: he was remembered about in prayers, he had a special seat of honor in the church, priority over the others in processions and the right to put his coat of arms in the church. The right of patronage in the parishes of the Uniate Brześć diocese in the 18th century was enjoyed by the King (34%), the clergy (6%) and lay people (60%). Among the lay collators the Sapieha (26) and Radziwiłł (25) families patronized the greatest number of parishes. The right was hereditary. It had a close connection with ownership. It did not belong to the competence of the diocesan authorities.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2; 113-143
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekład pod patronatem. Elementy trzeciej kultury w procesie uzgodnień wydawniczych
Translation and Patronage. Third Culture Elements in the Process of Editorial Corrections
Autorzy:
Czarnecka, Mira Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955608.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
translation
third culture element
publisher
patronage
przekład
elementy trzeciej kultury
wydawca
patronat
Opis:
Tematem artykułu jest zbadanie wpływu jaki może wywierać wydawca na sposób i zakres odzwierciedlenia w tekście przekładu elementów trzeciej kultury. Omówione zostaną kolejno: kwestia obcości w przekładzie, zjawisko elementów trzeciej kultury oraz zagadnienie funkcjonowania patronatu w systemie literackim. Badanie będzie miało formę analizy translatologicznej. Za materiał badawczy posłuży opowiadanie „The Room in Le Dragon Volant” ze zbioru "In a Glass Darkly", autorstwa XIX-wiecznego, irlandzkiego pisarza  Sheridana Le Fanu oraz przekład utworu na język polski, „Pokój w gospodzie Le Dragon Volant”, autorki artykułu, pochodzący z tomu "W ciemnym zwierciadle". Omówiony zostanie sposób przekładu wybranych wtrętów francuskojęzycznych, zwrotu adresatywnego i dwóch realogizmów oraz zalecenia redaktora dotyczące sposobu ich transpozycji w języku polskim, jak również wynik uzgodnień pomiędzy redaktorem i tłumaczką oraz wpływ ostatecznego rozwiązania na poziom obcości tekstu docelowego. Artykuł zakończy prezentacja wniosków odnośnie wpływu wydawnictwa na przekład elementów trzeciej kultury i roli jaką tłumacz odgrywa w procesie ich adekwatnego odzwierciedlenia w języku docelowym.
The subject of the article is a research into the influence exerted by the publisher on the way and scope of rendering third culture elements in the translated text. The concept of the foreign in translation, idea of third culture elements and the issue of patronage in the literary system will be discussed in turn. The research material is a story in English titled “The Room in Le Dragon Volant” from a collection In a Glass Darkly, written by the 19th century Irish writer, Sheridan Le Fanu and its translation into Polish by the author of the article, published under the title "Pokój w gospodzie Le Dragon Volant", in a collection W ciemnym zwierciadle. The research will involve an analysis of translation of selected examples of third culture elements, a term of address and two proper nouns in French and the discussion of recommendations from the editor regarding their transposition in the Polish language. The result of negotiations between the editor and the translator and the consequences of the adopted solution for the achieved level of foreignness in the target text will be presented. Finally, conclusions regarding the influence exerted by the publisher on the way of translation of third culture elements and the role of translator in the process of their rendering in the target language will be formulated.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2021, 6, 1; 232-256
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refrakcje literatury czeskiej wrocławskich wydawnictw Afera i Książkowe Klimaty
„Refrakce” české literatury vratislavských nakladatelství Afera a Książkowe Klimaty
Czech literature „refractions” of the two Wroclaw’s publishing houses: Afera and Książkowe Klimaty
Autorzy:
Żygadło‑Czopnik, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486954.pdf
Data publikacji:
2014-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
szkoła manipulistów
refrakcja
patronat
przekład
wydawca
manipulační škola
refrakce
patronát
překlad
nakladatelství
manipulation school
refraction
patronage
translation
publisher
Opis:
Práce se zabývá teoretickým dílem translatologa André Lefevere, a aplikací jeho modelu v praktickém výzkumu. Základem práce je analýza činnosti dvou polských nakladatelství Afera a Książkowe Klimaty v kontextu děl Lefeverových. Nakladatelství Afera vzniklo v roce 2010 a Książkowe Klimaty v roce 2013, které za poslední rok vydalo 11 knih. Díky své činnosti dokážou seznamovat čtenářskou obec se zajímavými knihami pozoruhodných nových českých autorů. Samozřejmou podmínkou jejich práce je úzká a pečlivá spolupráce autorů a překladatelů s redaktory při přípravě textů se stejným ohledem na kvalitní grafickou úpravu. Díky tomu Afera a Książkowe Klimaty za dobu své existence získaly pověst vydavatele kvalitní beletristické literatury českého původu. Jejich cílovou skupinou jsou lidé, kteří se zabývají českou literaturu na vyšším stupni proto navrhovaná literatura je na jejich úroveň.
In this paper we consider the theoretical work of the translatologist André Lefevere and apply his model in practical study. Its focus is the analysis of the work of two Polish publishing houses: Afera and Książkowe Klimaty in the context of Lefevere’s work. The Afera Publishing House was created in the year 2010 and the Książkowe Klimaty Publishing House in 2013, in which year they published 11 books. Through their activity they familiarize many readers with interesting books by worth knowing new Czech authors. Their work depends on a very important condition — the close and careful cooperation of said authors with translators and editors during their text preparation process, as well as their commitment to very high quality graphic design. As a result, Afera and Książkowe Klimaty have managed to establish their fame as publishing houses proposing high quality literature of Czech origin. Their focus group is people who are interested only in the highest quality Czech literature, which is the reason why books they publish match their expectations so well.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 149-159
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyznania protestanckie na obszarze dystryktu podlaskiego
Autorzy:
Mironczuk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602729.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Podlasie
Wielkie Księstwo Litewskie
reformacja
dystrykt
zbory
Radziwiłłowie
patronat
Grand Duchy of Lithuania
Reformation
district
Protestant churches
Radziwiłłs
patronage
Opis:
Praca składa się z wprowadzenia, trzech podrozdziałów i zakończenia. We wprowadzeniu ukazano cele pracy, wyjaśniono stosowaną terminologię oraz podano podstawę źródłową. W pierwszym podrozdziale przybliżono genezę reformacji na Podlasiu, w tym rolę Mikołaja Radziwiłła „Czarnego”. Kolejno przedstawiono wykaz zborów protestanckich na obszarze istniejącego w latach 1560–1796 dystryktu podlaskiego oraz ukazano „dole i niedole” wiernych protestanckich pozostających pod protekcją możnych Radziwiłłów. Całość wieńczy zakończenie, gdzie udzielono odpowiedzi na problemy badawcze postawione we wprowadzeniu.The article is divided into an introduction, three subchapters, and a conclusion. The introduction explains the purposes of the study, and the terminology used as well as presents the source basis. In the first subchapter, a genesis of the Reformation in Podlasie Region is outlined, with a role played by Mikołaj “The Black” Radziwiłł. Next, a list of Protestant churches is presented in the district of Podlasie existing in 1560–1796, together with the vicissitudes of the Protestants under the protection of the Radziwiłłs. The study closes with a conclusion containing the answers to the research questions posed in the introduction.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2018, 62
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Music and Patronage in Light of Letters of Dedication: Wacław of Szamotuły, Valentin Bakfark and King Sigismund II Augustus
Muzyka i patronat w świetle listów dedykacyjnych: Wacław z Szamotuł, Valentin Bakfark i król Zygmunt II August
Autorzy:
Wieczorek, Ryszard J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24244647.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wacław z Szamotuł
Valentin Bakfark
Zygmunt II August
patronat
list dedykacyjny
lamentacje
tabulatura
Wacław of Szamotuły
Sigismund II Augustus
patronage
dedication letter
Lamentations
tablature
Opis:
In contemporary discourses of patronage in art, literature, theatre or music, the motives for becoming involved in patronage are a continuing subject of research interest. Although the area of motivation still remains unclear today, it is undoubtedly the case that the patrons’ initiatives were always linked to using the potential of art for political and propaganda purposes. With the arrival of music printing previous patronage practices took on a new shape. Printed editions, through their previously unachievable extent of distribution, now became a far-reaching instrument of representing high-born personages. The most common way of achieving this were dedication letters, produced with the intention of introducing a given work into broad social circulation. Among the few extant Polish music prints from the sixteenth century, the editions of works by Wacław of Szamotuły (1533) and Valentin Bakwark (1565) are of exceptional significance. This article investigates the paratexts included in this editions and examine both cases from the point of view of patronage practices. Paratexts in the two editions demonstrate the diversity of Renaissance patronage practices and provide examples of the rhetoric involved in the client-patron relationship. Wacław’s poem is exceptional not only against the background of Polish but also European music publishing. It does not contain a request for financial support but is a statement by someone deeply involved in the political life of the country and concerned about the fate of his homeland. Wacław’s poem should therefore be read in the political context and psychological climate of the Commonwealth at that time. It constitute an extension of diplomacy, introducing important accents into the policies of Sigismund Augustus. Bakwark’s dedication letter has a totally different character. It strikes the reader not only by its refined phraseology but also by the plethora of allusions from antique literature and the Bible. The most interesting aspect of the letter is the reference to the figure of Pope Leo X. Bakwark describes him as the perfect model of a Renaissance patron, to whom the world owed the development of art on a scale previously unknown. The letter contains also commentary on the style of Bakwark’s works and the characteristics of his compositional craft. The fact that the both dedications were written by the composers themselves, as well as the considerable length of both letters, point to the significance attached at that time to the paratexts. They indicated the importance of the achievements and activities of clients, at the same time building the prestige of the patron. But, above all, these paratexts demonstrate the different ways of exploiting the potential of art: in Wacław’s case, serving the aims of politics and propaganda; in the case of Bakwark, serving to create an image of the monarch as someone enlightened, sensitive and supportive of the art of music.
Spośród nielicznie zachowanych polskich druków muzycznych z XVI wieku wyjątkowe znaczenie mają dwie krakowskie edycje: Lamentationes Hieremiae prophetae (1553) Wacława z Szamotuł oraz Harmoniarum musicarum in usum testudinis factarum (1565) Valentina Bakwarka. Zawarte w nich listy dedykacyjne, mimo różnic co do charakteru, struktury i treści, są ważnym źródłem informacji o renesansowych praktykach patronackich. Poemat Wacława z Szamotuł (Carmen nuncupatorium) ma wyjątkowy charakter, gdyż wbrew humanistycznej tradycji mody pochwalnej (encomium) nie zawiera prośby o finansowe wsparcie, lecz odnosi się do zagrożenia ze strony Imperium Osmańskiego. Kompozytor, wyjaśniając genezę i posępny charakter swojego dzieła, daje wstrząsający opis inwazji tureckiej na Węgry i przestrzega przed podobnym losem mieszkańców Mołdawii – graniczącego z Polską i Turcją państwa buforowego, w tym czasie całkowicie pogrążonego w chaosie. Ponieważ Zygmunt II August starał się tam odbudować swoje wpływy, poemat Wacława można traktować jako przedłużenie dyplomacji – jako apel o wierność polskiemu królowi. Odmienny charakter ma list dedykacyjny Bakwarka, stanowiący typowe encomium. Choć przepełniony jest metaforami wychwalającymi erudycję, kulturę i wspaniałomyślność Zygmunta II Augusta, to wyjaśnia zarazem okoliczności opublikowania antologii i daje ogólną charakterystykę zawartych w niej kompozycji. Obie dedykacje stanowią ważne źródło informacji o relacjach obu muzyków z ich patronem i pozwalają na dostrzeżenie kontekstów, które w innym przypadku nie byłyby czytelne. Są zarazem świadectwem wykorzystania potencjału sztuki, służącej, w przypadku Wacława, celom polityczno-propagandowym, a w przypadku Bakwarka – kreowaniu wizerunku monarchy jako osoby światłej i wrażliwej. Ilustrują wreszcie wielorakie funkcje drukowanego paratekstu – jako przyciągającego publiczną uwagę „listu otwartego”, potwierdzającego istnienie trwałych relacji patronackich i ukazującego okoliczności wydania dzieł oraz ich przesłanie.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 1; 155-181
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Marcin z Tours: duchowość, kult, wzór ewangelizacji w dziele integracji Europy
St. Martin of Tours: the cult, spirituality and the model of evangelism in the integration of Europe
Autorzy:
Nowak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147993.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
św. Marcin z Tours
kult
duchowość
życie monastyczne
patronat
Kętrzyn
pielgrzymki
sztuka
duszpasterstwo
St. Martin of Tours
cult
spirituality
monastic life
patronage
pilgrimages
church art
God’s service
Opis:
Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, 9 sierpnia 2017 r. zatwierdziła św. Marcina z Tours biskupa jako patrona miasta Kętrzyn (Archidiecezja Warmińska). Kult św. Marcina szerzył się we Francji, a w Europie od VI wieku. Grób Świętego stał się celem pielgrzymek. Marcin był pierwszym ze świętych spoza grona męczenników. Jest on patronem diecezji Moguncja i Rottenburg-Stuttgart w Niemczech, Eisenstadt w Austrii. W Polsce imię Marcin znane jest od XII wieku. Św. Marcin należy do najbardziej popularnych świętych. Wystawiono około 200 kościołów ku jego czci. Przedstawia się go jako kapłana z mieczem i płaszczem żołnierskim u nóg lub jako rycerza na koniu rozcinającego płaszcz żołnierski i podającego go żebrakowi. Marcin jest patronem sukienników. Jest tez świętym „narodowym” Francji, patronem Gwardii Szwajcarskiej, rycerzy, żołnierzy, podróżujących, uchodźców, kowali, żebraków, pasterzy, tkaczy, właścicieli winnic, garbarzy, hotelarzy
The Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments approved St. Martin of Tours to be the saint patron of the town of Kętrzyn (Poland, Diocese of Warmia). St. Martin’s cult spread in France and in Europe since the 6th century. St. Martin’s tomb became the destination for pilgrimages. He was the first saint from outside the group of martyrs. He is the saint patron of the dioceses of Mainz and Rottenburg-Stuttgard in Germany and Eisenstadt in Austria.In Poland his name has been known since the 12th century. He is one of the most popular saints. Over 200 churches has been erected under his name. He is portrayed as a priest wielding a sword and with a soldier’s cloak at his feet or as a knight on horseback cutting a cloak in two and handing one half to a beggar. He is the saint patron of tailors. He is also the nationalsaint patron of France, the Pontifical Swiss Guards, knights, soldiers, travelers, refugees, blacksmiths, beggars, shepherds, weavers, wine makers, tanners and hotel-keepers.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 245-256
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o organizacji Kościoła luterańskiego w Prusach Wschodnich w latach osiemdziesiątych XVIII wieku
Remarks on the Organization of the Lutheran Church in East Prussia in the Eighties of the 18th Century
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955010.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Prusy Wschodnie
Prusy Książęce
Kościół luterański
luteranie
organizacja terytorialna
patronat
liczba duchownych
Ludwik Ernest Borowski
wiek XVIII
East Prussia
Prince's Prussia
Lutheran Church
Lutherans
territorial organization
patronage
number of pastors
18th century
Opis:
The article presented above is concerned with a few aspects of the work of the Lutheran Church in East Prussia. It is first of all based on Ludwik Ernest Borowski's work Neue Preußische Kirchenregistratur, die neuern Verordnungen und Einrichtungen Kirchen- und Schulsachen im Königreiche Preußen enthaltend. Nebst einigen zur kirchengeschichte Preußen gehörigen Aufsätzen. The author also uses earlier sources, like the list of churches of 1720 included in Walter Hubatsch's three-volume work concerned with history of the Lutheran Church in East Prussia and Daniel Arnoldts' presbyterology published in 1777. In the present article the problems are discussed of territorial organization of the Lutheran Church structures in East Prussia. These problems especially include the issue of the number of parish churches and succursal ones in particular Lutheran provinces and inspections, the proportions between the number of parishes and the number of succursals, their localization in towns and in the country. Other questions touched upon in the article are concerned with the kind of the right of patronage over the churches mentioned by Borowski and with the number of clergymen involved in pastoral work in those churches. The presented studies show that in East Prussia Borowski noted down 334 parishes and 62 succursals. The former ones constituted over 84% of all the Lutheran churches. The percentage of churches localized in towns was 18%. The Prussian king had patronage over nearly 2/3 of all the mentioned churches. The percentage of the churches of noblemen's collation was about 35, and towns' was 2.5. Two country parishes were under the patronage of the Grand Royal Hospital in Königsberg. In the studied period 412 clergymen worked in Lutheran churches in East Prussia. Taking into consideration both parish churches and succursals, there could be one pastor for each church, but on the average more of them worked in town parishes than in country ones.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2; 91-111
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patroni Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej i podległych placówek SG
Saint Patrons of the Bug Division of Border Guard and the Subjected Stations
Autorzy:
Dubaj, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38993240.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
patron
opiekun
bohater
patronat
miejsce pamięci narodowej
sztandar
patriotyzm
honor
tradycje
Straż Graniczna
Nadbużański Oddział Straży Granicznej
placówka Straży Granicznej
guardian
hero
patronage
the place of national resemblance
flag
patriotism
honour
traditions
Border Guard
the Bug Division of Border Guard
station of Border Guard
Opis:
Jednym z największych zaszczytów, nobilitującym wyróżnieniem dla każdej instytucji jest uzyskanie sztandaru i patronatu. Jest to także wzajemne ogromne wyzwanie i zobowiązanie wobec standardów wykreowanych przez patrona – opiekuna. Jednostki organizacyjne Straży Granicznej ubiegające się o nadanie patronatu muszą spełniać określone kryteria. Nadbużański Oddział Straży Granicznej niemalże od początku swego istnienia w 1991 r. otrzymał sztandar, a za patrona – 27 Wołyńską Dywizję Armii Krajowej. Także podległe oddziałowi graniczne jednostki organizacyjne – placówki Straży Granicznej, podkreślając potrzebę propagowania wiedzy i pozostawiania śladów pamięci o dawniejszych formacjach granicznych, noszą imiona bohaterskich poprzedników. Podczas 20 lat funkcjonowania oddziału patronaty do roku 2011 zostały nadane – chronologicznie – następującym granicznym jednostkom organizacyjnym: Placówce SG we Włodawie z dniem 1 grudnia 1995 r. nadano imię „Generała Nikodema Sulika”; Placówce SG w Skryhiczynie z dniem 18 września 1998 r. nadano imię „gen. Jana Wojciecha Kiwerskiego”; Strażnicy SG w Lubyczy Królewskiej z dniem 25 maja 2001 r. nadano imię „mjr. Tadeusza Kuncewicza” (graniczna jednostka organizacyjna rozwiązana z dniem 2 stycznia 2003 r.); Placówce SG w Dołhobrodach z dniem 25 września 2004 r. nadano imię „ppor. Jana Bołbotta”; Placówce SG w Horodle z dniem 20 listopada 2006 r. nadano imię „mjr. Tadeusza Persza”. Inne graniczne jednostki organizacyjne Nadbużańskiego Oddziału SG, rzetelnie realizujące zobowiązania wobec ojczyzny, również zasługują na swoich patronów. Pełniący tam służbę funkcjonariusze podejmują starania o otrzymanie patronatów, których nadanie jest  więc tylko kwestią czasu.
Obtaining a flag and a patronage is one of the biggest honours and awards for every institution. It is also an enormous mutual challenge and commitment to the flags created by the patron saint. the Border Guard’s organizational Units applying for a patronage have to fulfill certain criteria. the Bug Division of Border Guard almost from the very beginning of its existence have been given the flag and patronage of the 27th Division of the Home Army in 1991. the subjected stations of the Border Guard have been named after some heroic precursors in order to highlight the need of popularizing the knowledge and resemblance after the former Border Guards Units. During the 20 years of its functioning some patronages have been given to the following organizational border units since 2011: the station in Włodawa was named after “General Nikodem Sulik” on 1st December 1995; the station in Stryhiczyn was named after: “gen. Jan Wojciech Kiwerski” on 18th September 1998; the station in Lubycza Królewska was named after “major Tadeusz Kuncewicz” on 25th May 2001 (the border organizational units was disbanded on 2nd January 2003); the station in Dołhobrody was named after “pilot oficer Jan Bołbott on 25th September 2004”; the station in Horodło was named after “major Tadeusz Persz” on 20th November 2006. Other border organizational units of the Bug Division of Border Guards, solidly realizing their commitments towards their mother country, also deserve to have their own Patron Saint. the officers being on duty there have been attempting to have their own patron saints, so that is only a matter of time.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2012-2013, 8-9, 1; 315-343
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies