Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Frykowski, Janusz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Reaktywacja parafii ruskiej w Żernikach w drugiej połowie XVII wieku
The revival of the Ruthenian parish in Żerniki in the latter part of the 17th century
Autorzy:
Frykowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564165.pdf
Data publikacji:
2013-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
prawosławie
parafia
Żerniki
Opis:
W referacie opisane są okoliczności reaktywowania parafii ruskiej w Żernikach pod koniec XVII wieku. Żerniki badanego okresu były wsią połozona w powiecie bełskim, na terenach objętych granicami dwóch kościelnych jednostek różnych wyznań: eparchii prawosławnej (od 1596 r. unickiej) oraz diecezji rzymskokatolickiej. Pierwsza wzmianka o drewnianej cerkwi w Żernikach znajduje się w rejestrze poborowym z 1562 r, Kolejna informacja źródłowa z 1573 r. I pokazuje parafię w stanie upadku. W kolejnych źródłach podatkowych, aż do 1662 r. ani świątynia, ani pop w Żernikach nie widnieją. Parafię ruską w Żernikach reaktywował 14 listopada 1694 r, jeden z właścicieli wsi Paweł Zbychalski z żoną Krystyną. Fundator ze swoich włości wydzielił grunt pod budowę przyszłej świątyni i nadał uposażenie kapłanowi. Zwiększenie uposażenia parocha w kolejnych latach nastąpiło za sprawą darowizn dokonanych przez kolejnych właścicieli wsi Jana Żulińskiego oraz Stanisław Józefa Ochockiego i Franciszka Dąbrowy.
The article describes the circumstances of the revival of the Ruthenian parish in Żerniki at the end of the 17th century. In the studied period Żerniki was the village located in Bełż district, on the territory between the boundaries of two different religions: the Russian Orthodox eparchy (from 1596 - Uniate) and the Roman Catholic diocese. The first reference to the wooden tserkov in Żerniki appears in the register of conscripts of 1562. Yet another source of information from 1573 depicts the parish in a state of ruin. In the next tax sources, up to 1662, neither the tserkov nor the Orthodox priest appears. The Parish in Żerniki was revived on 14 November 1694 by one of the village owners, Paweł Zbychalski, together with his wife Krystyna. The founder allotted land from his own property as the site for the construction of the new church, and he granted a living to the Orthodox priest. The increase in the priest's income in the upcoming years was made via the donations made by the successive village owners, i.e. Jan Żuliński, Stanisław Józef Ochocki, and Franciszek Dąbrowa.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2013, 11; 13-18
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje parafii unickiej w Pienianach
The history of the Uniate Parish in the Pieniany
Autorzy:
Frykowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564175.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Pieniany
parafia
unici
Opis:
Praca przedstawia funkcjonowanie parafii unickiej pw. Najświętszej Panny Marii Różańcowej w Pienianach od jej utworzenia do likwidacji unii w 1875 r. Na wstępie artykułu określono położenie geograficzne parafii, jej wielkość i miejsce w strukturach organizacyjnych kościoła. Analizując protokoły powizytacyjne biskupów chełmskich oraz wykazy statystyczne, przedstawiono wygląd świątyni parafialnej i filialnych oraz ich wyposażenie. W miarę możliwości przedstawiono wygląd plebanii i budynków ekonomicznych. Odtworzono listę 12 duchownych i określono beneficjum cerkiewne. W dalszej części określono liczbę wiernych, a także przedstawiono liczbę parafian przystępujących do sakramentów.
The work presents the functioning of the Our Lady of the Most Holy Rosary Uniate Parish in Pieniany from the time of its creation till the end of the Union in 1875. The beginning of the article sets the geographical location of the parish, and its size and hierarchy in the Church's organisational structures. Based on the analysis of the Visitation Protocols drawn up by the bishops of Chełm, as well as statistical data, the Author presents the scenario of the parish church and the branch churches, as well as their furnishings. The Author presents, to the fullest extent possible, the design of presbyteries and economy buildings. The list of twelve clergymen has been reconstructed and the Orthodox benefice determined. The latter part of the article specifies the size of the congregation, and shows the number of parishioners receiving sacraments.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2014, 12; 23-47
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafie prawosławne i unickie w Tyszowcach XVI-XVIII wieku
Orthodox and Uniate parishes in Tyszowce in the XVI-XVIII century
Autorzy:
Frykowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564223.pdf
Data publikacji:
2012-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
prawosławie
Tyszowce
unici
parafia
Opis:
Artykuł przedstawia strukturę i funkcjonowanie parafii ruskich w staropolskich Tyszowcach. Niektórzy historycy przypisują miastu wczesnośredniowieczną metrykę, posiłkując się domysłami, jakoby miało przejąć funkcje Czerwienia (Czermna) po jego upadku. Dokładna data powstania i geneza nazwy miasta do końca nie są znane, natomiast pierwsza wzmianka żródłowa o Tyszowcach pochodzi z 5 kwietnia 1419 r. Pierwotna chrystianizacja miasta była związana z ekspansją państwa ruskiego na ziemie nadbużańskie, kiedy to tereny te zostały objęte działalnością Cerkwi Prawosławnej i wcielone do jej struktur terytorialnych. W omawianym okresie miasto było siedziba protopopii, w skład której zależnie od okresu wchodziło od 32 do 44 parafii.W Tyszowcach znajdowały się także 3 parafie, najpierw prawosławne, a po unii brzeskiej unickie: parafia miejska pod wezwaniem św. Paraskewii-Piatnicy, parafia tyszowiecka zamłyńska pod wezwaniem św. Nicety, parafia tyszowiecka dębińska pod wezwaniem Przenajświętszej Bogarodzicy. W badanym okresie, Cerkwie były bydynkami drewnianymi, dośc dobrze wyposażonymi w sprzęt, księgi i naczynia liturgiczne. Na uposażenia parfaii składały sie grunty orne, łąki, prawo warzenia piwa i palenia gorzałki oraz dziesięcina snopowa od wyznawców. Przy cerkwiach funkcjonowały bractwa religijne, szpitale i szkoła. Według XVIII wiecznych wykazów liczba przystępujących do spowiedzi wahała sie miedzy 200 a 350 wiernymi.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2012, 10; 33-49
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z przeszłości parafii unickiej w Wieprzowie pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w świetle osiemnastowiecznych wizytacji kościelnych
The History of the Nativity of the Most Blessed Virgin Mary Uniate Parish in Wieprzów in the light of the eighteenth century church visitations
Autorzy:
Frykowski, Janusz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502557.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
parafia
cerkiew
paroch
unici
uposażenie
utensylia
Uniate parish
Orthodox church
paroch (parish priest)
Uniates
endowment
utensils
Opis:
Today Wieprzów is a tiny country village that administratively belongs to Tarnawatka commune in Tomaszów district in Lubelskie Province. This place was established by Wallachian settlers in the at least sixteenth century. Originally belonging to the Duchy of Belz, the village, together with the Duchy, was incorporated into the Crown of the Kingdom of Poland in 1462. After the first partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth, Wieprzów was annexed by the Habsburg Empire, then it became a part of the Duchy of Warsaw and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given to Russia. Due to the fact that Wieprzów at the time the present research focuses on was mostly inhabited by Russian people, there was an Orthodox parish, which became a Greek Catholic parish following the Union of Brest. During its functioning it organizationally belonged to the Deanery of Tyszowce and then Tomaszów. As an independent parish it existed until almost the eighteenth century. At the end of that century it was annexed to the parish of Protection of the Most Holy Virgin Mother in Podhorce and then to the parish of St. George in Tomaszów. As a branch Orthodox church it survived until 1875, which means until the liquidation of the union on the land of the former Kingdom of Poland. Having analyzed post-visitation protocols, it might be deduced that it was a wooden church poorly equipped with ecclesiastical utensils. There was also a bell tower and a cemetery by the church. It has been determined that a paroch (parish priest) had some arable land as well as grassland at his disposal to support himself, furthermore, he collected various ecclesiastical fees from his parishioners. He also had a small presbytery and ancillary buildings. Regarding the time period this paper deals with, the author found out personal information about two parochs as well as the approximate number of parishioners that varied between 45 and 145.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2015, 24, 1; 43-61
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów parafii unickiej pw. Kuźmy i Damiana w Przeorsku do 1875 roku
The history of saints Cosmas and Damian Uniate parish in Przeorsk until 1875
Autorzy:
Frykowski, Janusz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217710.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Przeorsk
Korhynie
parafia
cerkiew
uposażenie
unici
parish
Orthodox church
salary
Uniats
Opis:
Przeorsk, siedziba parafii unickiej p.w. Kuźmy i Damiana, ma co najmniej XIV-wieczne korzenie. W okresie tym wieś znajdowała się w ziemi bełskiej, i wraz z nią po inkorporacji w 1462 roku znalazła się w Koronie. W wyniku I rozbioru miejscowość ta znalazły się w monarchii austriackiej, następnie w Księstwie Warszawskim, a po kongresie wiedeńskim w Cesarstwie Rosyjskim. Przeorsk położony był na obszarze, który pierwotnie podlegał strukturom Kościoła greckiego (prawosławnego), a po włączeniu Rusi Czerwonej do Korony do Kościoła łacińskiego. Z tego też względu miejscowość zamieszkiwali zarówno wyznawcy obrządku wschodniego (najpierw prawosławni, później unici), jak i łacińskiego. W związku z powyższym we wsi funkcjonowała parafia prawosławna, a po zawarciu unii greckokatolicka. Była to wspólnota jednowioskowa i dopiero pod koniec XVIII wieku jej struktura uległa zmianie. Wówczas to parafia Przeorsk znalazły się pod zaborem austriackim, gdzie w wyniku reformy józefińskiej, dołączono do niej jako cerkiew filialną, zlikwidowana parafię w Korhyniach. W takiej strukturze parafia ta przetrwała do likwidacji unii.
Przeorsk, the seat of Sts Cosmas and Damian Uniate parish, dates back to at least the fourteenth century. Originally, this tiny village belonged to the Duchy of Belz, which was incorporated into the administrative structure of Poland as the Belz Voivodeship in 1462. After the first partition of Polish-Lithuanian Commonwealth, the land was annexed by the Habsburg Empire, then it became part of the Duchy of Warsaw, and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given over to Russia. Przeorsk is situated in the land that originally came under the influence Eastern Orthodox Church and was incorporated into its structures. Following t he incorporation of Red Ruthenia into the Kingdom of Poland it started to belong to the Roman Cath o lic Church. Therefore, its dwellers were both Eastern Orthodox (then Uniates) and Roman Catholic. The parish established here was an Eastern Orthodox one. Ho w- ever, after the Union of Brest, it became a Uniate parish. The parish encompassed a one village community and its structure stayed the same until the end of the eighteenth century, i.e. the first partition, when this land was annexed by the Habsburg Austria. Due to the Josephine administrative reform imposed by the Habsburg Austria, not only did the parish in Przeorsk survive, but it grew as both the parish and the church in Korhynie were incorporated in it. As regards the church in Korhynie, it was demo t ed to the rank of a branch church. The parish in Przeorsk functioned in this shape until the dissolution of the Union of Brest.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2015, 124; 165- 209
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów parafii unickiej p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Łykoszynie w świetle wizytacji kościelnych
The History of the Assumption of the Most Holy Virgin Mary Uniate Parish in Lykoszyn At the end of eighteenth century, due to the Josephine administrative reform imposed by the Habsburg Austria the parish in Lykoszyn was liquidated and incorporated into the transfiguration of Our Lord Uniate parish in Nabroz, while the church in Lykoszyn was demoted to the rank of a branch orthodox church. The parish functioned that way until the liquidation of the Union of Brest.
Autorzy:
Frykowski, Janusz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514329.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wydział Teologiczny
Tematy:
parafia
dekanat
cerkiew
uposażenie
paroch
Unici
paramenty
utensylia
parish
deanery
Orthodox church
endowment
paroch (parish priest)
Uniates
parements
utensils
Opis:
Łykoszyn to niewielka wieś położona na południowowschodnim krańcu województwa lubelskiego. Swoimi korzeniami sięga co najmniej pierwszej połowy XV stulecia, kiedy to organizacyjnie przynależała do ziemi bełskiej, podległej książętom mazowieckim. W wyniku I rozbioru Łykoszyn znalazł się w monarchii austriackiej, następnie w księstwie warszawskim, a po Kongresie Wiedeńskim w Cesarstwie Rosyjskim. Ze względu na to, że pierwotna chrystianizacja terenów Łykoszyna związana była z ekspansją państwa ruskiego na ziemie nadbużańskie, jako pierwsza na tym terenie powstała parafia prawosławna, a po zawarciu unii – greckokatolicka. Wiadome jest, że parafia ta, podobnie jak i inne wspólnoty wiernych w ciągu pierwszych lat istnienia, otrzymała konieczne podstawy ekonomiczne i wyposażenie do obrzędowości unickiej. Pewne jest, że paramenty liturgiczne zmieniały się i były uzupełniane przez okres funkcjonowania parafii. Pod koniec XVIII wieku, gdy parafia Łykoszyn znalazła się pod zaborem austriackim, w wyniku reformy józefińskiej zlikwidowano jej samodzielność I jako cerkiew filialną włączono do parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Nabrożu, w strukturze której funkcjonowała do likwidacji unii.
Lykoszyn is a tiny country village situated in the south- east corner of Lublin Province. Its roots date back to at least fifteenth century, when politically it belonged to the Duchy of Belz, which, in turn, was a constituent part of the duchy of Masovia. After the first partition of Polish-Lithuanian Commonwealth, Lykoszyn was annexed by the Habsburg Empire, then it became part of the Duchy of Warsaw and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given to Russia. As the first Christianization of this land coincided with the expansion of Kievan Rus onto the headwaters of the Bug, the first parish established here was an Eastern Orthodox parish, which later became a Uniate parish. Originally, the parish constituted a one-village community of about 100 parishioners. This parish, like many other similar parishes, was granted some economic support as well as ecclesiastical utensils to conduct Uniate ceremonies and rites. The liturgical parements changed over the time and were supplemented throughout the existence of the parish.
Źródło:
Kultura – Media – Teologia; 2015, 22; 96-123
2081-8971
Pojawia się w:
Kultura – Media – Teologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów parafii unickiej w Grodysławicach
From the History of the Uniate Parish in Gradysławice
Autorzy:
Frykowski, Janusz A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040574.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Uniate parish
Orthodox church
parish priest
argentaria
benefice
Uniates
parafia
cerkiew
proboszcz
beneficjum
unici
Opis:
Artykuł przedstawia blisko 200-letnie dzieje parafii unickiej p.w. Podwyższenia Świętego Krzyża w Grodysławicach (od końca XVII w. do 1875 r., czyli roku likwidacji unii i tym samym parafii). Na wstępie określono położenie geograficzne parafii, jej wielkość i miejsce w strukturach organizacyjnych Kościoła. Analizując protokoły powizytacyjne biskupów chełmskich oraz wykazy statystyczne, przedstawiono wygląd świątyni parafialnej i kościołów filialnych oraz ich wyposażenie. W miarę możliwości, na ile pozwoliły źródła, ukazany został także wygląd plebanii i budynków ekonomicznych. Następnie określono beneficjum cerkiewne z uwzględnieniem zmian, jakie zachodziły w jego wielkości i jakości. W kolejnej części odtworzono listę związanych z parafią 14 duchownych, wzbogacając ją o podstawowe dane biograficzne poszczególnych kapłanów. W końcowej części określono liczbę wiernych, przedstawiono liczbę parafian przystępujących do sakramentów oraz w miarę możliwości zaprezentowano poziom religijnego uświadomienia wiernych parafii grodysławickiej.
The present paper depicts almost 200-year-old history of the Uniate parish of the Exaltation of the Holy Cross in Grodysławice (from the end of 17th century until 1875- i.e. the liquidation of the treaty and consequently the parish). The introduction of this paper provides some general information about its geographical location, its size and the place within the Church hierarchical structure. Having analyzed post- visitation protocols left by the Bishops of Chelm as well as statistical reports the look of both the church and branch churches and their accessories is recounted. As far as the available primary sources have made it possible, not only is the look of the vicarage and ancillary buildings presented but also the parish ecclesiastical benefice and its fluctuation in size and quantity throughout its history is determined. Furthermore, the total number of 14 parish priests residing in this particular parish is defined enriched with some biographical information about each and every one of them. The final part determines the number of worshipers as well as the number of Holy Communion receivers, furthermore, as far as possible, the level of religious awareness of Grodyslawice parishioners is presented.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 4; 23-68
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje parafii unickiej pw. Kuźmy i Damiana w Klątwach do 1875 roku
The History of the Saints Cosmas and Damian Uniate parish in Klatwy until 1875
Autorzy:
Frykowski, Janusz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
parafia
cerkiew
uposażenie
paroch
unici
utensylia
parish
orthodox church
endowment
paroch (parish priest)
uniates
utensilis
Opis:
The history of the village of Klatwy, the seat of the Saints Cosmas and Damian Uniate parish, dates back to at least fifteenth century. In 1462, due to the incorporation of the Duchy of Belz into the Kingdom of Poland, the village of Klatwy became part of the Starosty of Tyszowce and as a royal village functioned until 1768 the first partition of Polish-Lithuanian Commonwealth, Klatwy was annexed by the Habsburg Empire, then it became part of the Duchy of Warsaw and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given to Russia. Originally, the village of Klatwy belonged to the Greek Orthodox Church and after the incorporation of Red Ruthenia into the Crown of the Kingdom of Poland come under the influence of the Latin Church, therefore, the inhabitants of that region were of dual rites, both Eastern Orthodox (then Uniate) as well as Latin Church.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje parafii w Nabrożu w XV-XVIII wieku
Autorzy:
Frykowski, Janusz A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38970325.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nabrój
parafia
duchowieństwo
parish
clergy
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania są dzieje parafii Nabróż na przełomie XV i XVIII w. Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Nabrożu, aktualnie położone jest w diecezji zamojsko – lubaczowskiej. Autor opierając się w głównej mierze na materiałach źródłowych analizuje historie parafii w kilku płaszczyznach. Znajdujemy tu charakterystykę zarówno stanu majątkowego duchowieństwa, opis świątyni jak również  strukturę narodowościową mieszkańców
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2011, 7, 1; 207-225
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies