Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "trauma kulturowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
O potworach i trupach, czyli symptomy rozkładu postsowieckiej rosji w „Ładunku 200” Aleksieja Bałabanowa
About the Monsters and Corpses, or on the Symptoms of Decay of Post-Soviet Russia in the “Cargo 200” by Aleksei Balabanov
Autorzy:
Gorlewska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341034.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Aleksiej Bałabanow
pamięć kulturowa
historia sowiecka
trauma
memory studies
Aleksei Balabanov
cultural memory
Soviet history
Opis:
Artykuł jest analizą filmu Ładunek 200 (Gruz 200, reż. Aleksiej Bałabanow, 2007) w kontekście postpamięci o traumatycznym sowieckiem doświadczeniu. Tłem interpretacji stał się stan rosyjskiej, postsowieckiej tożsamości, uzależniony od wybiórczej amnezji połączonej z nostalgią, które dotyczą Breżniewowskiego zastoju i ostatnich lat istnienia ZSRR. Sowiecka przeszłość rozumiana jest tutaj jako historyczny horyzont oraz kulturowe dziedzictwo. Głównymi narzędziami analizy są teorie pamięci komunikacyjnej i kulturowej – reżyser, aby opowiedzieć o traumach, których nie da się wyrazić własnymi słowami, użył narracji funkcjonujących w rosyjskiej kulturze: tekstów literackich (autorstwa Williama Faulknera i Fiodora Dostojewskiego) oraz filmowych. W jego wizji, która została powtórzona w szeregu filmów wyprodukowanych w pierwszym i drugim dziesięcioleciu XXI w., przemoc stała się głównym kodem społecznych zachowań i fundamentem, który spaja zbiorowość.
The article is an analysis of the film Cargo 200 (Gruz 200, dir. Aleksei Balabanov, 2007) in the context of post-memory of a traumatic Soviet experience. The background for the interpretation is the state of Russian-post-Soviet identity, dependent on selective amnesia combined with nostalgia, which relate to Brezhnev’s stagnation and the last years of the USSR’s existence. The Soviet past is understood here as a historical horizon and cultural heritage. The main tools of the analysis are theories of communication and cultural memory - the director, in order to talk about traumas that cannot be expressed in his own words, used narratives functioning in Russian culture: literary texts (authored by William Faulkner and Fyodor Dostoevsky) and film. In his vision, which was repeated in a series of films produced in the first and second decade of the 21st century, violence became the main code of social behaviour and the foundation that connects the community.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 103-130
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Familienverflechtungen. Im Gespräch mit NATASCHA WODIN
Family links. NATASCHA WODIN in conversation
Powiązania rodzinne. Rozmowa z NATASCHĄ WODIN
Autorzy:
Gisbertz, Anna-Katharina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032398.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
NATASCHA WODIN
biografia
trauma
praca przymusowa
Rosja
tożsamość europejska
pamięć kulturowa
Literary Biography
Trauma
Forced Labor of Russions
European Identity
Cultural Memory
literarische Biographie
russische Zwangsarbeit
europäische Identität
kulturelles Gedächtnis
Opis:
NATASCHA WODINS Familiengeschichte beleuchtet das überwältigende Ausmaß der Zwangsarbeit in Deutschland während der Zeit des Nationalsozialismus. Dieser Teil der Geschichte wurde im kulturellen Gedächtnis der Deutschen bislang vernachlässigt. Im vorliegenden Interview erörtert die Autorin die Hintergründe über die Recherche und Arbeit an ihren letzten beiden Generationserzählungen Sie kam aus Mariupol (2017) und Irgendwo in diesem Dunkel (2018). WODIN rekapituliert das schwierige Leben mit ihrer Familiengeschichte und gibt Einblick in ihre Schreibstrategien. Eine Einführung in WODINS Werk geht dem Gespräch voran.
Historia rodziny NATASCHY WODIN rzuca światło na skalę zjawiska pracy przymusowej w nazistowskich Niemczech. Ten aspekt historii Niemiec jest jak dotąd nieprzepracowany przez pamięć kulturową. Autorka ujawnia w publikowanym wywiadzie szczegóły, dotyczące poszukiwań dokumentów i pracy nad jej ostatnimi opowiadaniami Sie kam aus Mariupol (2017) / Przybyła z Mariupola oraz Irgendwo in diesem Dunkel (2018) / Gdzieś w tej ciemności. WODIN wspomina, jak trudno było jej żyć z własną historią rodzinną i opowiada o swym warsztacie pisarskim. Zapis rozmowy poprzedzony jest wprowadzeniem do twórczości NATASCHY WODIN.
NATASCHA WODIN’S family story illuminates the overwhelming extent of forced labour in Germany during the years of National Socialism. This aspect of history has been neglected so far in the German cultural memory. In this present interview the author presents more information about her research and her work on her last two generational stories She Came from Mariupol (2017) and Anywhere in this Darkness (2018). WODIN recalls the problematic life with her family history and introduces us to her writing strategies. The interview is preceded by an introduction to her work.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2020; 109-119
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies