Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zagłada;" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Czytanie i pamięć. Małgorzata Wójcik‑ Dudek: W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2016, ss. 336
Reading and Memory Małgorzata Wójcik-Dudek: W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2016, ss. 336.
Autorzy:
Żygowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699608.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
czytanie
pamięć
Zagłada
reading
memory
Shoah
Opis:
The text is a critical review of Małgorzata Wójcik-Dudek’s W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. It refers to and briefly comments upon the issues tackled in the chapters of the book. The review analyses the book in terms of its way of describing contemporary texts on the Holocaust aimed at the fourth generation and deciphering the Shoah-related imagery; it also examines how the eponymous notions of reading (wyczytywanie) and loading (wczytywanie) of memory are realised in the book.
Recenzja stanowi krytyczne omówienie pracy Małgorzaty Wójcik-Dudek W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. Przytoczone zostały tu zagadnienia poruszone w poszczególnych rozdziałach pracy i opatrzone krótkimi komentarzami. Opracowanie zostało poddane analizie pod kątem sposobu opisywania współczesnych tekstów kierowanych do czwartego pokolenia, dotyczących Zagłady Żydów i rozczytywania zagładowego imaginarium, a także realizacji tytułowych zagadnień – wyczytywania i wczytywania pamięci.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 455-462
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transmisje pamięci
Transmissions of Memory
Autorzy:
Michalak, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36144827.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
Hanna Krall
pamięć
Zagłada
memory
Holocaust
Opis:
Artykuł poświęcony jest Powiedz, że jestem…, jednemu z ostatnich przedstawień wyreżyserowanych przez Jana Dormana (prem. 16 VI 1985, Państwowy Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu). Tekst podejmuje zagadnienie pamięci wiążąc je z wątkiem ukrywania Żydów podczas II wojny światowej. Oba te motywy zostały mocno wpisane w spektakl, a w okresie, w którym miała miejsce premiera spektaklu, były świeżym i niemal nierozpoznanym zagadnieniem na polskich scenach.Podejmując kwestię różnorakich mediów pamięci i kilku modeli jej scenicznej reprezentacji tekst usiłuje zrekonstruować zarówno koncepcję reżyserską jak i kształt artystyczny spektaklu. Poprzez wskazanie najistotniejszych odstępstw od dotychczasowych praktyk artystycznych reżysera szkicowo przywołuje ewolucję myśli artystycznej Dormana. Wspominając kontekstowo kolejne realizacje koncepcji inscenizacyjnej reżysera oraz wątek żydowskiego Teatru Renesans działającego w Wałbrzychu (nieznany twórcom) poszerza zagadnienie teatralnie rozumianej pamięci wskazując na wielostronne, performatywne funkcjonowanie inscenizacji.
The paper is dedicated to Powiedz, że jestem… (“Tell me that I am…”), one of the last productions directed by Jan Dorman (The State Drama Theatre in Wałbrzych, prem. June 16, 1985). It addresses the issue of memory, linking it to the theme of hiding Jews during World War II. Both these motifs were firmly inscribed in the production, and they referred to a fresh and almost unrecognized issue on Polish stages at the time of the premiere. By addressing the issue of various media of memory and several models of its stage representation, the text attempts to reconstruct both the director’s concept and the artistic shape of the production. And by pointing out the most important departures from Dorman’s previous art practices, it sketches the evolution of Dorman’s concept of his art. Invoking subsequent realisations of the director’s staging concept and the theme of The Jewish “Renaissance” Theatre operating in Wałbrzych (unknown to artists), as contexts, expands the issue of memory in the theatre through including multilateral, performative, functioning of this particular staging.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 213-233
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odtworzyć świat (z) traumy. O postmemorialnej prozie Görana Rosenberga Krótki przystanek w drodze z Auschwitz
Recreating a Universe of Trauma. On (Post)memorial A Brief Stop on the Road from Auschwitz by Göran Rosenberg
Autorzy:
Florczak, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203057.pdf
Data publikacji:
2020-11-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
trauma
memory
Shoah
space
identity
pamięć
Zagłada
przestrzeń
tożsamość
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza procesu literackiej (re)konstrukcji naznaczonego traumą dziecięcego świata w autobiograficznej prozie Görana Rosenberga, Krótki przystanek w drodze z Auschwitz. Rzeczony tekst pod wieloma względami autor traktuje jako prozę reprezentatywną dla tzw. drugiego pokolenia po Zagładzie: bezpośrednich potomków Ocalałych, funkcjonujących w przestrzeniach tabuizowanych wspomnień i cierpiących na prawach pamięci odziedziczonej. W omawianym utworze autora interesują sposoby, w jakie pamięć traumatyczna symptomatycznie inkrustuje pamięć narracyjną, co w efekcie może prowadzić do (nad)produkcji znaczeń w ramach pozornie normatywnego procesu ewokowania wspomnień. Porusza ponadto problem statusu ontologicznego autora/narratora w aspekcie jego tożsamościowej dysocjacji w płaszczyźnie reminiscencji z okresu dzieciństwa. Propozycja interpretacyjna uwzględnia podjęcie próby jaskrawszej medykalizacji dyskursu literaturoznawczego, tj. potraktowanie prozy (post)pamięciowej jako swoistej medycznej epikryzy: wyodrębnienie treści świadczących o zespole określonych objawów, rozpoznaniu choroby oraz przebiegu terapii.
This article considers literary features that are characteristic of the (post)memorial prose written by members of the so-called “second generation” after Shoah: in other words, children of Holocaust Survivors, who grew up within spaces delineated by family memories that were strongly tabooed. Based on the example of the autobiographical text A Brief Stop On the Road From Auschwitz, by Göran Rosenberg, the article discusses how narration representing traumatic memories disturbs narration tied to narrative (normative) memories. Drawing on terms from trauma and memory studies, the article proposes that such novels be read as medical epicrises, each containing a range of symptoms, diagnoses, and specific therapeutic processes. This article specifically examines the so-called identity dissociation of the author/narrator, following the condition’s development over the course of the text. Simultaneously, and aided by references to urban studies terminology, the article hypothesizes a process of the reconstruction of a childhood world from a grown-up perspective.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-13
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy można wejść dwa razy do tej samej rzeki? Polska pamięć o Żydach i Zagładzie 25 lat później
Polish Memory of Jews and the Holocaust 25 Years After
Autorzy:
Kapralski, Sławomir
Niedźwiedzki, Dariusz
Nowak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372791.pdf
Data publikacji:
2019-05-14
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pamięć
niepamięć
Żydzi
Zagłada
trauma
memory
non-memory
Jews
the Holocaust
Opis:
W latach 1988−1993 autorzy artykułu uczestniczyli w projekcie badawczym „Pamięć kultury żydowskiej wśród mieszkańców Podkarpacia”, w ramach którego zebrano około 400 pogłębionych wywiadów z mieszkańcami Polski południowej. Materiał ten, z różnych powodów, nie został wówczas opracowany. W 2013 roku postanowiliśmy do niego powrócić w ramach nowego projektu „Strategie pamiętania o kulturze żydowskiej w Galicji”. Odczytując na nowo materiał zebrany 25 lat temu, mieliśmy wyjątkową okazję zaobserwować, jak zmieniła się nasza percepcja wypowiedzi respondentów. Przede wszystkim dostrzegliśmy szereg ukrytych założeń, którymi posługiwaliśmy się, przeprowadzając wywiady. Pierwsze z nich to lokowanie naszych rozmówców w dyskursie, który Johannes Fabian określał jako „allochroniczny”, a więc traktowanie ich jako reprezentantów przeszłości, nienależących do naszej wspólnej teraźniejszości i nie podlegających jej wpływowi. Drugie to zdroworozsądkowa koncepcja pamięci jako mnéme, a więc jako przekazywania w teraźniejszości zakodowanego w przeszłości obrazu wydarzeń. Trzecie to przyjęcie za pewnik, że nasi rozmówcy muszą pamiętać to, co przeżyli i że właśnie treść tych przeżyć jest tym, co nam przekazują. Odczytując na nowo zebrane wywiady, poddaliśmy te założenia rewizji. Przyjęliśmy mianowicie, że wizje przeszłości są konstruowane w teraźniejszości, że służą budowie i obronie konstruktów tożsamościowych, i że to, co mówili nam respondenci, było w istocie rezultatem skomplikowanego nakładania się na siebie różnych dyskursów, w których ujmowali oni przeszłość. Samokrytycznie też musieliśmy przyznać, że odczytanie zebranego materiału z perspektywy debat, jakie przetoczyły się przez Polskę po opublikowaniu Sąsiadów i następnych książek J. T. Grossa ujawniło naiwność, z jaką 25 lat temu podchodziliśmy do stosunków polsko-żydowskich oraz pewną tendencję do marginalizacji problematyki Zagłady na rzecz nostalgicznej wizji żydowskiej kultury. Rewizja tej naiwności pozwoliła nam na dostrzeżenie w wywiadach wątków, aluzji, znaczących przemilczeń i tym podobnych, składających się na to, co określamy jako „niepamięć”, w której przeszłość ujawnia się bardziej autentycznie niż w wyartykułowanych jej obrazach.
In the years 1988-1993 the authors of this article participated in the research project “The Memory of Jewish Culture Among the Inhabitants of the Sub-Carpathian Region,” in result of which ca. 400 in-depth interviews with the inhabitants of southern Poland have been collected. This material for various reasons have not been elaborated at that time. In 2013, we have decided to return to it in the framework of a new project: “Strategies of Remembering the Jewish Culture in Galicia.” The new reading of the material collected 25 years ago offered us an exceptional opportunity to see how our perception has changed. We have noticed several hidden assumptions that we assumed when conducting interviews. The first of them was the location of the interviewees in the “allochronic discourse” in which they were perceived as the representatives of the past who did not belong to our commonly shared present and were not influenced by it. The second assumption was the commonsense concept of memory as mnéme, that is the present recollection of the image of events as encoded in the past. The third assumption was the acceptance as something self-evident that the interviewees must remember what they had experienced and that it is precisely the content of that experience that they share with us in the situation of the interview. While reading the interviews again, we have had to revise these assumptions. We have accepted that the visions of the past are constructed in the present, that they serve to build and to defend the constructs of identity of the respondents, and that what they delivered was in fact a result of a complicated process of interaction and overlapping of various discourses in terms of which they apprehended the past. We have also had to self-critically admit that reading the old material from the perspective of the debates that took place in Poland after the publications of Neighbors and following books by J. T. Gross revealed a certain naivety with which we had approached the Polish Jewish relations 25 years ago and a certain tendency to marginalize the Holocaust in favor of a nostalgic vision of Jewish culture. The revision of this naivety allowed us to see in the interviews the motifs, allusions, significant silences, contributing to what we describe in the final sections of the article as “non-memory” in which the past unveils more authentically than in its elaborated images.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2019, 15, 1; 42-70
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Słowa nawracające" – somantyczność w poezji Jerzego Ficowskiego. Pisane pożydowskim oksymoronem
Autorzy:
Nowicka, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645962.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
poezja powojenna
pamięć
postpamięć
język pogranicza
Zagłada
Ficowski
świadectwo
empatia
Opis:
Words returning ‒ soma and semantics in the poetry of Jerzy Ficowski. Writing in post-Jewish oxymoron The work of Jerzy Ficowski, the author of Odczytanie popiołów, Ptak poza ptakiem, Amulety i definicje, raises the problem of postmemory and re-tale. This is self-contained intimate poetry that witnessed historic and aesthetic changes after the Holocaust. This problem, in soma-semantic context, is presented through the interpretation of selected poems, which combines an aspect of body and meaning. The essence of Jerzy Ficowski’s poems is bordeland language which is visible in the poems concerning the memory of the Jews and Roma. It is in these poems that Ficowski expands the semantic and social limits of ‘post-Jewish’ category by using various memory formulas such as transformation and repetition. Key words: post-war poetry; memory; post-memory; borderland language; Extermination; testimony; empathy;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 107-120
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lśnienie. Przeglądając się w "Kryjówkach. Architekturze przetrwania" Natalii Romik
Shining. Looking at Our Reflections in "Kryjówki. Architektura przetrwania" by Natalia Romik
Autorzy:
Drabarczyk vel Grabarczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343495.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kryjówki
architektura przetrwania
Zagłada
lustro
pamięć
hideouts
architecture of survival
Holocaust
mirror
memory
Opis:
Dziewięć odlewów o nieregularnych kształtach, pokrytych srebrem. Dziewięć trójwymiarowych map, które odwzorowują terytoria przetrwania – kryjówki tworzone i zamieszkiwane przez Żydów w latach Zagłady, m.in. w pniu dębu, pod podłogą, w kanalizacji, w grobie. „Rzeźby są hołdem dla architektek i inżynierów, którzy je budowali” – mówiła Natalia Romik o metalicznych obiektach pokazanych w Zachęcie, towarzyszących wystawie prezentującej rezultaty interdyscyplinarnych badań nad holokaustową „architekturą przetrwania”. Jej źródłowa awizualność (kryjówka chroni przed prześladowczym spojrzeniem, „złym okiem”) znalazła na wystawie kontrowersyjny rewers, ostentacyjne, idolatryczne lśnienie powierzchni owych anty-antypomników upamiętniających ukrywających się i ukrywających. Srebro „wygląda jak rtęć, jak lustro. Odbija, ale daje też zniekształcenie” (Romik). Być może na podobieństwo tego, jak zdeformowana bywa nasza wdzięczność, bardziej zainteresowana obrazem własnym niż tym, co ukryte za połyskliwą powierzchnią. Co zatem chowają przed nami, a co odsłaniają Kryjówki?
Nine irregularly shaped and silver-plated casts. Nine three-dimensional maps copying territories of survival – Hiding Places created and inhabited by Jews at the time of the Holocaust, i.a. inside an oak tree trunk, underneath a floor, inside sewers, in a grave. “Sculptures are homage to the architects and engineers who created them” – said Natalia Romik about metal objects on display at the Zachęta National Gallery of Art, accompanying an exhibition presenting the results of interdisciplinary studies on the Holocaust “architecture of survival”. Its non-visual character (a hideout protects against a stalking gaze, an “evil eye”) found in the exhibition a controversial reverse, with the ostentatious, idolatrous glistening of the surfaces of these anti-monuments commemorating those hiding themselves and those who hide them. Silver “resembles mercury, a mirror. It reflects but also deforms” (Romik). Quite possibly similarly to the way our gratitude is deformed, more interested in its own image than in that which is concealed beneath the glistening surface. What do Kryjówki conceal from us and what do they disclose?
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 99-104
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matka i córka wobec wojennej apokalipsy w świetle książki Anny Janko „Mała Zagłada”: trauma, pamięć, postpamięć
Mother and Daughter in the Face of the Wartime Apocalypse In the Light of Anna Janko’s Book a Little Annihilation: A Memoir – Trauma, Memory and Post-memory
Autorzy:
Kapralska, Łucja M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154952.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
trauma
pamięć
postpamięć
przekaz międzypokoleniowy
zagłada
memory
post-memory
intergenerational message
annihilation
Opis:
Artykuł nawiązuje do książki Anny Janko Mała Zagłada. Jego celem jest przedstawienie, jak tragiczne, choć nieprzeżyte osobiście wydarzenia wpływają na życie kolejnego po bezpośrednio doświadczającym traumy pokolenia. Matka autorki, będąc dzieckiem, jako jedna z nielicznych przeżyła wojenną masakrę we wsi Sochy na Zamojszczyźnie i całe życie zmaga się z zapamiętanym okrucieństwem tamtych wydarzeń. Jej córka zna wojnę tylko z opowieści matki, przez międzypokoleniowy przekaz pamięci, ale doświadcza podobnych do matki syndromów. Narracja literacka okazuje się remedium na doznaną traumę obu pokoleń – doświadczonego bezpośrednio wojną i pokolenia postpamięci. Relacjonując losy matki, Janko stawia się w pozycji potomka ocalałych, ale też ofiary, która musi zmierzyć się z tą odziedziczoną traumą. Ponadto, jako że pamięć społeczna o wojnie jest obecnie zdominowana przez inne narracje, książka Anny Janko wyprowadza wspomniane wojenne wydarzenia z marginesu pamięci społecznej.
The article refers to the book by Anna Janko A Little Annihilation: A Memoir (Mała Zagłada) and its aim is to present how tragic events, although not experienced personally, affect the life of the next generation after directly experienced trauma. The author’s mother, as a child, was one of the few who survived the war massacre in the village Sochy and struggles all her life with the remembered cruelty of those events. Her daughter knows the war only from her mother’s storytelling, through the intergenerational memory message, but she experiences similar syndromes to her mother. The literary narrative turns out to be a remedy for the experienced trauma of both generations – directly suffered by the war and the post-memory generation. By reporting on her mother’s fate, Janko puts herself in the position of a descendant of the survivors, but also of a victim who must face with this inherited trauma. Moreover, as the social memory of the war is currently dominated by other narratives, Anna Janko’s book takes the mentioned war events out of the margins of social memory.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2022, 21, 3; 61-73
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foreshadowing the things to come: Annihilation hidden in Zygmunt Haupt’s Galician stories
Zapowiedź rzeczy przyszłych. Szyfr zagłady w galicyjskich opowiadaniach Zygmunta Haupta
Autorzy:
Wilczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312315.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Galicia
Zhovkva
annihilation
the Holocaust
death
palimpsest
memory
Galicja
Żółkiew
zagłada
śmierć
pamięć
Opis:
Tematem artykułu jest swoiście zaszyfrowana w galicyjskich opowiadaniach Zygmunta Haupta, zamieszczonych w tomie Baskijski diabeł, zagłada istniejącej przez setki lat zróżnicowanej etnicznie, religijnie i językowo społeczności Galicji i Podola. Pisarz przedstawił ten proces, zapoczątkowany wybuchem drugiej wojny światowej, za pomocą metody wspomnieniowego palimpsestu, często umieszczając wydarzenia w Żółkwi – galicyjskim miasteczku, z którym łączyła go szczególna osobista więź. Jedynym instrumentem oporu przez zapomnieniem o zaginionym świecie jest pamięć, z upływem czasu coraz bardziej ułomna, opierająca się na fragmentarycznych skojarzeniach i działającej wstecz wyobraźni.
The article is devoted to the annihilation of the ethnically, religiously, and linguistically diverse population of Galicia and Podolia during WW2 and its metaphorical representation in Zygmunt Haupt’s Galician short stories collected in Baskijski diabeł [The Basque devil]. Memories are arranged in a palimpsest-like manner in Haupt’s short stories, which are often set in Zhovkva, a Galician town with which Haupt had a special bond. The only countermeasure against forgetting this lost world is memory, which unfortunately fades over time. The writer thus relies on fragmentary associations and retroactive imagination.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 31; 114-131 (eng); 112-127 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sound and Musical Landscape of a Non-Existent City: Contributions to Research on Sound Archaeology Based on the Example of the Pre-War Jewish Quarter in Lublin
Dźwiękowy i muzyczny pejzaż nieistniejącego miasta. Przyczynek do badań nad archeologią dźwięku na przykładzie przedwojennej dzielnicy żydowskiej w Lublinie
Autorzy:
Posłuszna, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341669.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pejzaż dźwiękowy
środowisko akustyczne
pejzaż muzyczny
pamięć
Zagłada
soundscape
sound environment
musical landscape
memory
Holocaust
Opis:
Prior to the Second World War, the multicultural city of Lublin was an important centre of Jewish culture. Of that period, only Brama Grodzka [City Gate], which used to be the passageway between the Christian and the Jewish parts of Lublin, has “survived”. Nowadays, it houses Brama Grodzka – Teatr NN [City Gate – Theatre NN], a cultural centre which provides display areas for commemorative exhibitions and organises various cultural and educational events. In the 1990s, a permanent project on the everyday pre-war life in the “Jewish city” (as well as the Jews’ situation during the time of the German occupation) was launched here. The collected source material was integrated into commemorative exhibitions. These projects show that the past of non-existent Jewish quarters can be reconstructed not only visually, but also acoustically, making it possible to recreate the ethnomusical landscape of the city that has ceased to exist. This article presents the sound and musical landscape of the city of Lublin and its vicinity, using the example of the Jewish quarter of Lublin, taking into account traditional music and its various transformations.
Przed II wojną światową Lublin był miastem wielokulturowym oraz znaczącym centrum kultury żydowskiej. Z tego okresu „pozostała przy życiu” tylko Brama Grodzka, stanowiącą wcześniej połączenie między chrześcijańską i żydowską częścią Lublina. Dzisiaj mieści się tutaj kulturowe centrum Brama Grodzka – Teatr NN z salami wystawowymi dla prezentacji dziedzictwa kulturowego miasta, przy czym ośrodek ten organizuje także różnorodne projekty kulturalne i pedagogiczne. W latach dziewięćdziesiątych centrum zainicjowało projekt o przedwojennym życiu codziennym „żydowskiej dzielnicy“, który objął także czas okupacji hitlerowskiej. Zgromadzony podczas tej pracy materiał źródłowy, muzyczny i dźwiękowy został włączony w liczne wystawy. Projekty te wskazują, że przeszłość nieistniejących żydowskich dzielnic może być zrekonstruowana nie tylko wizualnie, lecz również akustycznie, pozwalając odtworzyć etnomuzyczny pejzaż miasta, który przestał istnieć. W artykule został zaprezentowany pejzaż dźwiękowy i muzyczny miasta Lublina i okolic na przykładzie dzielnicy żydowskiej Lublina, uwzględniając również muzykę tradycyjną i jej przekształcenia.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 12; 251-264
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poradziecka prawnuczka: (auto)biograficzna narracja międzypokoleniowa w powieści graficznej Soviet Daughter Julii Alekseyevej
Post-Soviet great-granddaughter: (auto)biographical intergenerational narrative in the graphic novel Soviet Daughter by Julia Alekseyeva
Autorzy:
Krasuska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1419780.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
memory
generation
graphic novel
Holocaust
Soviet Russia
communism
pamięć
pokolenie
powieść graficzna
Zagłada
Rosja Radziecka
komunizm
Opis:
Artykuł analizuje powieść graficzną Soviet Daughter: A Graphic Revolution (2017) Julii Alekseyevej jako międzypokoleniową narrację (auto)biograficzną prababci i prawnuczki – tekst literacki należący do dynamicznie rozwijającej się współcześnie w Stanach Zjednoczonych anglojęzycznej poradzieckiej literatury żydowskiej. Tytułowa „radziecka córka” wskazuje na rodowód polityczny i przede wszystkim odnosi się do prababci; jednak poprzez wspólne im trajektorie imigracji do USA, powinowactwo idei oraz konstrukcję tekstu może być również określeniem lewicowo zaangażowanej prawnuczki. Prócz poruszenia tematu ocalałych dzięki ewakuacji w głąb Rosji powieść – z uwagi na dystans genealogiczny czterech pokoleń – daje nam możliwość „świadkowania poprzez adopcję” Rosji Radzieckiej przed II wojną światową i zaangażowania prababci w komunizm. Dzięki temu tekst ten wprowadza istotne przesunięcie w literackie tworzenie pamięci o Zagładzie w USA, która tutaj przecina się z pamięcią (przedwojennego) komunizmu.
The article analyzes the graphic novel Soviet Daughter: A Graphic Revolution (2017), a literary text that belongs to a dynamically developing post-Soviet Jewish American writing, as a transgenerational (auto)biographical narrative of a great grandmother and a great granddaughter. The titular “Soviet daughter” refers primarily to the great grandmother and her political genealogy; yet because of the shared migration trajectory, ideological affinities, and the construction of the text itself, it can be also read as describing the leftist great granddaughter. The novel focuses on the flight survivors who lived through the war in the Soviet hinterland; moreover, because of the genealogical distance of it protagonists, it allows us for “adoptive witnessing” of the Soviet Russia, as well as the great grandmother’s communist past. In this way, the texts displaces American literary memory of the Holocaust that here intersects with the memory of the (pre-war) communism.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 14, 1; 217-233
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experiment in catastrophe. Podróż śladami deportowanych mieszkańców Stettina w lutym 1940 roku
Experiment in catastrophe. A Journey in the Footsteps of the Deported Residents of Stettin in February 1940
Autorzy:
Szostak, Natalia W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129115.pdf
Data publikacji:
2022-04-06
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Żydzi niemieccy
Stettin
Lubelszczyzna
deportacja
zagłada
sztuka współczesna
pamięć
podróż
German Jews
Lublin Province
deportation
extermination
contemporary art
memory
journey
Opis:
13 lutego 2021 r. minęła 81. rocznica aresztowania i deportacji 1120 Żydów pomorskich z rejencji szczecińskiej na okupowane przez III Rzeszę obszary Generalnego Gubernatorstwa. Była to w państwie rządzonym przez nazistów pierwsza zorganizowana deportacja z obszaru tzw. Starej Rzeszy, w której Żydów, obywateli państwa niemieckiego, wywieziono poza jej obszar, na tereny podbite. Stanowiła swoiste ćwiczenie w celu osiągnięcia biegłości w przeprowadzaniu następnych deportacji w kolejnych latach niemal w całej Europie. Artykuł jest formą relacji z podróży odbytej śladami tych osób opartej na materiałach archiwalnych i rozpoznanych naukowo obszarach badawczych. Istniejąca wiedza w zestawieniu z poszukiwaniem poprzez bezpośredni kontakt i doświadczenie są fundamentem autorskiej pracy poznawczej. Obok produkcji artefaktów, tworzenia zapisu multimedialnego, jej istotą jest osobisty komentarz i próba praktyki pamięci.
February 13th, 2021 marked the 81st anniversary of the arrest and deportation of 1,120 Pomeranian Jews from the Region of Stettin to the areas of the General Government occupied by the Third Reich. It was the first Nazi organized deportation from the area of the so-called Old Reich, where Jews – the citizens of the German state – were deported outside its territory, to the conquered areas. It was a kind of “exercise” to achieve proficiency in carrying out subsequent deportations, which took place almost all over Europe in the following years. The article is an account of the journey taken in the footsteps of those people, based on archival materials and historically researched areas. The existing knowledge in combination with an investigation through direct contact and first-hand experience are the foundations of original cognitive work. Apart from the production of artifacts and the creation of a multimedia record, its essence is a personal comment and an attempt to practice memory.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2021, 28, 2; 17-23
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wyobrażam sobie albo pamiętam…”. Strategie narracyjne dokumentu historycznego na przykładzie filmu „Mała Zagłada” Natalii Korynckiej-Gruz
“I Imagine or Remember…”: Narrative Strategies of a Historical Document Based on the Example of Natalia Koryncka-Gruz’s Film “A Minor Genocide”
Autorzy:
Mąka-Malatyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341449.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
documentary film
narrative structure
genocide
memory
post-memory
historical document
film dokumentalny
struktura narracyjna
Zagłada
pamięć
postpamięć
dokument historyczny
Opis:
Artykuł stanowi pogłębioną, kontekstową analizę filmu Natalii Korynckiej-Gruz Mała Zagłada. Autorka koncentruje się na jego strukturze narracyjnej, w której dokumentalistka próbowała oddać charakter pracy pamięci i postpamięci. Film jest dokumentalną adaptacją (auto)biograficznego eseju Anny Janko. Złożoność narracyjna tekstu literackiego znajduje odbicie w wersji filmowej, która przyjmuje kształt palimpsestu. Na jego poszczególne warstwy składa się narracja słowna trzech pokoleń kobiet, sekwencje zrealizowane współcześnie, archiwalne fotografie i zróżnicowane stylistycznie sekwencje animowane. Na pamięć traumatycznych doświadczeń nakłada się wyobrażenie o nich. Mała Zagłada jest dla autorki przykładem ponownego zbliżenia polskiego filmu dokumentalnego i literatury oraz nowej formuły dokumentu historycznego.
The article is an in-depth, contextual analysis of Natalia Koryncka-Gruz’s film A Minor Genocide. The author focuses on its narrative structure, in which the documentarian tried to reflect the nature of the work of memory and post-memory. The film is a documentary adaptation of Anna Janko’s (auto)biographical essay. The narrative complexity of the literary text is reflected in the film version, which takes the shape of a palimpsest. Its individual layers consist of verbal narratives from three generations of women, contemporary sequences, archival photographs and stylistically diverse animated sequences. The memory of traumatic experiences is superimposed on the idea of them. For the author, A Minor Genocide is an example of bringing Polish documentary film and literature closer together, as well as a new formula of a historical document.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2023, 78; 213-227
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce pamięci versus symulacja przeszłości - druga wojna światowa na wystawach historycznych
Memorial versus Simulation of the Past — World War II in Historical Exhibitions
Autorzy:
Bogumił, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373648.pdf
Data publikacji:
2011-11-22
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
memory
museum
authenticity
museum artefacts
space
Holocaust
Warsaw Uprising
Warsaw Ghetto
occupation of Krakow
pamięć
muzeum
autentyczność
przedmioty muzealne
przestrzeń
Zagłada
powstanie warszawskie
getto warszawskie
okupacja Krakowa
Opis:
The Author examines the presentation of the German occupation at the Warsaw Rising Museum and in Oskar Schindler’s Enamel Factory in Krakow. Initially, she studies the space of these exhibitions and demonstrates that the Warsaw Rising Museum has some characteristics of reflective space, while the exhibition at the Schindler’s Factory is primarily a projective one. Then, she points out that both museums treat artefacts as illustrations of their stories, as a consequence of which they are simulations of the past rather than material testimonies of what had happened. Finally, the Author argues that the Warsaw Rising Museum primarily tells the story of glory of the Polish nation, while the Schindler Factory focuses on the social history. In conclusion the Author points out that none of the exhibitions breaks the existing taboos or offers a new approach to the past. Both museum stories perfectly reflect the shape of the Polish social memory of World War II. Differences in the way they present the past are a result of rooting each of the stories in different public debates that were conducted in Poland after 1989.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2011, 55, 4; 149-170
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„To się objawiało w rozmaitych uwagach”. Rozmowa z Avivą Blum-Wachs
“It has manifested in various remarks”. An interview with Aviva Blum-Wachs
Autorzy:
Chutnik, Sylwia
Judzińska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003352.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
memory
Holocaust
herstory
women’s history
biography
gender
anti-Semitism
hiding
Zionism
child
everyday life
Israel
pamięć
Zagłada
historia kobiet
herstoria
biografia
antysemityzm
ukrywanie
syjonizm
dziecko
codzienność
Izrael
Opis:
Niniejszy tekst jest zapisem rozmowy z ocalałą z Zagłady Avivą Blum-Wachs i ujawnia napięcia między zapisem biograficznym, pamięcią a przemilczeniem i zapomnieniem. Rozmowę poprzedza teoretyczny wstęp, w którym wprowadzone są podstawowe kategorie z zakresu badań nad pamięcią i perspektywy genderowej. Ważnym elementem jest również nakreślenie kontekstów i skupienie się na biografii zarówno interlokutorki, jak i jej matki.
The article is a record of an interview with the Holocaust survivor, Aviva Blum-Wachs, and reveals the tension between biography, memory, concealment and oblivion. The interview is preceded by the theoretical introduction, where authoresses introduce main categories from the field of memory and gender studies. An important element of the article is an outline of contexts and deep focus on both interlocutors’ and her mother’s biography.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 14, 1; 93-121
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna, Ukraina i literatura – Jonathana Safrana Foera wyprawa w głąb środkowoeuropejskiej niepamięci
War, Ukraine and literature – Jonathan Safran Foer’s expedition into the depths of Central European oblivion
Autorzy:
Cobel-Tokarska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442384.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
Jonathan Safran Foer
pamięć
postpamięć
niepamięć
wojna
Zagłada
trzecie pokolenie
Ukraina
Europa Środkowa i Wschodnia
memory
postmemory
forgetting
war
Shoah
third generation
Ukraine
Central and Eastern Europe
Opis:
W artykule analizuję bestsellerową amerykańską powieść wydaną po polsku przez wydawnictwo WAB: Wszystko jest iluminacją Jonathana Safrana Foera. Chcę przyjrzeć się temu, jak autor konstruuje swoją narrację, w jaki sposób dotyka problemu Zagłady i poszukiwania własnych korzeni przez przedstawicieli kolejnych pokoleń potomków ocalonych. Powieść jest ważnym przykładem nowego sposobu mierzenia się literatury z tematem Zagłady. Konteksty interpretacyjne zaczerpnęłam między innymi z pracy Kai Kaźmierskiej Biografia i pamięć na przykładzie pokoleniowego doświadczenia ocalonych z Zagłady, która analizuje zjawisko powrotu do miejsca urodzenia jako spełnienia przymusu biograficznego badanych, oraz z prac Marianne Hirsch, twórczyni pojęcia postpamięci.
In the article I analyze a bestseller American novel published in Polish by WAB publishing house: Everything is Illuminated by Jonathan Safran Foer. I want to look into the way the author constructs his narration, how he addresses the issue of Holocaust and the issue of searching for one’s roots by members of next generations of the descendants of survivors. The novel is an important example of the new literary way of dealing with the topic of Holocaust. The interpretation contexts were drawn from, among others, work by Kaja Kaźmierska entitled Biography and Memory. The Generational Experience of the Shoah Survivor, in which the author analyses the phenomenon of returning to one’s place of birth as a biographical compulsion of the subjects of the study, as well as works of Marianne Hirsch, the creator of the term ‘postmemory’.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2015, 2; 73-87
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies