Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "short-story" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Dwa zapomniane opowiadania
    Two Forgotten Short Stories
    Autorzy:
    Zarębińska-Broniewska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699650.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    opowiadanie
    Maria Zarębińska-Broniewska
    short story
    Opis:
    Two short stories by Maria Zarębińska-Broniewska
    Dwa opowiadania Marii Zarębińskiej-Broniewskiej
    Źródło:
    Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 327-331
    2450-4424
    Pojawia się w:
    Narracje o Zagładzie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek wobec żywiołów przyrody: ze stronic twórczości Aleksandra Kuprina
    Man against the elements of nature: from the pages of Aleksandr Kuprin’s works
    Autorzy:
    Szymonik, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968622.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Aleksander Kuprin
    opowiadanie
    cykl opowiadań
    człowiek
    żywioły przyrody
    short story
    short story cycle
    man
    natural elements
    Opis:
    Tytułowy problem w niniejszym artykule omówiono na przykładzie dwóch opowiadań „Bagno” („Bołoto”, 1903) i „Czarna błyskawica” („Czornaja mołnija”, 1913) oraz cyklu „Lestrygonowie” („Listrigony”, 1911) autorstwa wybitnego prozaika rosyjskiego przełomu XIX i XX wieku, Aleksandra Kuprina. W wymienionych opowiadaniach funkcjonują obrazy czterech podstawowych żywiołów: ziemi, ognia, wody i powietrza. W cyklu „Lestrygonowie” Kuprin ukazał potęgę żywiołu morskiego, sprzężonego z niewyobrażalną siłą wiatru „bora”. W konfrontacji z żywiołem przedstawia Kuprin bałakławskich rybaków, którzy podejmują nierówną walkę z siłami natury. W cyklu „Lestrygonowie” występują też jawne analogie pomiędzy żywiołem przyrody i żywiołem natury ludzkiej. Natomiast wymienione opowiadania nie tyko obrazują najważniejsze pierwiastki rzeczywistości przyrodniczej, ale też zawierają określony wydźwięk społeczny.
    The topic of this paper is discussed on the basis of two stories, ‘The Bog’ (‘Boloto,’ 1903) and ‘The Black Lightning’ (‘Chernaya molnia,’ 1913), and the short story cycle ‘The Laestrygonians’ (‘Listrigony’, 1911) by an eminent Russian writer of the turn of the 20th century, Aleksandr Kuprin. The stories bring images of the four basic natural elements – earth, fire, water and air. In particular, in ‘The Laestrygonians’ Kuprin shows the power of the sea, combined with the unimaginable force of the wind. The author presents man fighting a one-sided battle with the forces of nature. There are, as well, obvious analogies between the four elements and the elemental aspect of human nature. The stories under analysis not only depict the most important elements of the natural world, but also have particular social overtones.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, 08; 111-120
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reportaż, felieton i wiadomości, czyli problem gatunków wczesnej twórczości Bolesława Prusa w świetle jej prasowego kontekstu
    Reportage, column and press news or the problem of genres in the early writings of Bolesław Prus against the background of their press context
    Autorzy:
    Pietrzak, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012665.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    gazeta
    opowiadanie
    gatunek
    newspaper
    short story
    genre
    Opis:
    The article concerns the series of texts by Bolesław Prus published in the daily newspaper „Kurier Warszawski” in 1874 as Szkice Warszawskie (The Warsaw Sketches). They represent heterogenic form including the elements of fiction (e.g. short story, novella) and journalistic genres (reportage, featured articles). The author of the study shows how those elements function in the context of the newspaper pages i.e. its language and subjects.  Instytut Literatury Polskiej,Uniwersytet Warszawski
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2016, 6(9); 55-68
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwischen Entfremdung und Verbundenheit: Untersuchungen zu Ralf Rothmanns Erzählungen Rehe am Meer
    Between Alienation and Bond: A Study of Short Stories Rehe am Meer by Ralf Rothmann
    Między wyobcowaniem a więzią: Analiza opowiadań Ralfa Rothmanna Rehe am Meer
    Autorzy:
    Piasta, Ewa Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1900741.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wyobcowanie
    więź
    opowiadanie
    Ralf Rothmann
    alienation
    bond
    short story
    Opis:
    Przedmiotem badań niniejszego studium są opowiadania Ralfa Rothmanna zebrane w zbiorze noszącym tytuł Rehe am Meer (Sarny nad morzem). Rothmann należy do współczesnych pisarzy niemieckich; w 2006 r. otrzymał nagrodę literacką Maxa Frischa. Jego opowiadania są opisem zdarzeń dnia codziennego, losów zwykłych ludzi: robotników na budowie, matki samotnie wychowującej dziecko, urlopowiczów, mężczyzny opłakującego śmierć swojej przyjaciółki, opuszczonego dziecka tęskniącego za matką. Sytuacje są przedstawione z dużym realizmem i precyzją. Celem analizy jest ukazanie, że tym, co łączy wszystkich bohaterów, jest przejawiające się na wielu płaszczyznach wyobcowanie. Jedynie sporadycznie pojawia się w ich życiu ożywiająca więź. Wyobcowanie, zwane też alienacją, oznacza oddalenie – wewnętrzne lub zewnętrzne – od tego, co było kiedyś bliskie, bolesny dystans, utratę więzi z drugim człowiekiem i z otoczeniem. Zwischen Entfremdung und Verbundenheit: Untersuchungen zu Ralf Rothmanns Erzählungen Rehe am Meer Den Untersuchungsgegenstand des vorliegenden Beitrags bilden die Erzählungen Rehe am Meer von Ralf Rothmann, dem im Jahre 2006 der Max-Frisch-Preis verliehen wurde. Der Autor führt uns in seinen Erzählungen die Welt der Bauarbeiter, der Feriengäste, eines verlassenen und sich nach der Mutter sehnenden Kindes, einer alleinerziehenden Frau, eines um seine verstorbene Geliebte trauernden Mannes vor Augen. Das alles sind ganz realistische und präzis dargestellte Bilder der Wirklichkeit. Das Anliegen des vorliegenden Beitrags ist es, dem Motiv der Entfremdung auf die Spur zu kommen, sowie auf ihren Gegenpol – die Verbundenheit – hinzuweisen. ,Entfremden‘ besagt, dass etwas, was uns nahe und eigen war, fremd geworden ist. Die Entfremdung wird zudem als Raum-Kategorie interpretiert, wenn eine Entfernung vom Vertrauten, eine Entwurzelung, Distanzierung gemeint ist.
    The subject of the present study are short stories by Ralf Rothmann from the collection entitled Rehe am Meer (Roe Deer at the Seaside). Rothmann is a contemporary German writer and the winner of the 2006 Max Frisch Literary Award. His short stories depict everyday occurrences and the fates of ordinary people: labourers at a construction site, a single mother, holiday makers, a man mourning the death of his girlfriend or an abandoned child missing its mother. The presentation of these situations is high on realism and precision. The study aims to demonstrate that what all these protagonists share is alienation, manifested on a variety of planes. Rarely do their lives show invigorating bonds. Alienation denotes internal or external removal from what used to be intimate, a painful distance, a loss of bond with another human being and the environment.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 191-208
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    En être, pourquoi et comment ? Villiers de l’Isle-Adam et Le Nouveau Décaméron
    Why and How, to Become a Part? Villiers de l’Isle-Adam and Le Nouveau Décaméron
    Być częścią, dlaczego i jak? Villiers de l’Isle-Adam i Le Nouveau Décaméron
    Autorzy:
    Vibert, Bertrand
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056530.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Villiers de l’Isle-Adam
    Le Nouveau Décaméron
    opowiadanie
    nowela
    kronika
    tale
    short story
    chronicle
    Opis:
    Il s’agit d’évaluer la place et le rôle de l’auteur des Contes cruels dans Le Nouveau Décaméron, au-delà des trois textes retenus (« Le Secret de l’échafaud », « L’Agence du chandelier d’or », « Akëdysséril »). On tente d’abord de comprendre les relations complexes de Villiers avec l’univers de la presse, avec Catulle Mendès en particulier, puis de distinguer le conte proprement dit de la nouvelle et de la chronique – dans lesquels Villiers s’est illustré en bousculant les codes, et en jouant de la variété des tons et des registres. Ainsi, Villiers manie aussi bien l’ironie glaçante que le comique bouffon, ou encore le rêve d’absolu. Le contexte des contes et leur réception dans le recueil lui-même, le portrait qui y est brossé de Villiers, et enfin les effets de résonance, tout cela plaide non seulement en faveur de la qualité des trois textes que Villiers réunira dans L’Amour suprême, mais de l’idée que Villiers a bien servi Le Nouveau Décaméron.
    Głównym celem artykułu jest określenie miejsca i roli autora Contes cruels w Le Nouveau Décaméron, niezależnie od tego, co wnoszą jego trzy zamieszczone tam teksty: „Le Secret de l’échafaud”, „L’Agence du chandelier d’or” i „Akëdysséril”. W pierwszej kolejności chodzi o uchwycenie złożonych relacji Villiers ze światem prasy, zwłaszcza jego związków z Catullem Mendèsem. Następnie przeprowadzone zostaje rozróżnienie między opowiadaniem w znaczeniu tradycyjnym a nowelą i kroniką, czyli gatunkami, w których Villiers szczególnie się wyróżniał, łamiąc kody, wykorzystując całą gamę odcieni gatunku i poziomów języka. Villiers zręcznie wykorzystywał zarówno chłodną ironię, groteskowy komizm, jak i pragnienie absolutu. Kontekst jego opowiadań, ich odbiór i miejsce w dziele, a także wizerunek autora, jaki się z nich wyłania, nie tylko świadczą o wysokiej jakości trzech tekstów, włączonych przez pisarza do L’Amour suprême, lecz także podkreślają znaczenie samego autora dla projektu Le Nouveau Décaméron.
    The aim of this paper is to evaluate the place and role of the author of the Contes cruels in Le Nouveau Décaméron, beyond the three texts selected (“Le Secret de l’échafaud”, “L’Agence du candelier d’or”, “Akëdysséril”). We first try to understand Villiers’ complex relationship with the world of the press, and with Catulle Mendès in particular, and then to distinguish the tale itself from the short story and the chronicle, genres in which Villiers distinguished himself by shaking up the established codes and by playing with a variety of tones and registers. Thus, he handles chilling irony, as well as the comic buffoon and the dream absolute. The context of the tales and their reception in the collection itself, the portrait of the author, and finally the resonating effects, all argue not only for the quality of the three texts that Villiers will bring together in L’Amour suprême, but also for the idea that he has served Le Nouveau Décaméron well.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 87-105
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A ring in the archive. Genetics and fluidity of Zygmunt Haupt’s short stories (the author’s legacy in Stanford Libraries)
    Pierścień w archiwum. Genetyka i płynność opowiadań Zygmunta Haupta (spuścizna pisarza w Stanford Libraries)
    Autorzy:
    Borowczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312324.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    literary archive
    textual genetics
    fluid text
    short story
    Zygmunt Haupt
    archiwum literackie
    genetyka tekstów
    płynny tekst
    opowiadanie
    Opis:
    Artykuł przynosi próbę analizy procesu tekstotwórczego opowiadania Zygmunta Haupta pod tytułem Entropia. Wykorzystano bruliony utworu znajdujące się wśród spuścizny pisarza przechowywanej w zbiorach specjalnych biblioteki Stanford University. Analizę umieszczono w kontekście obserwacji badaczy, którzy podkreślają złożoność zabiegów literackich autora Lutni skupionego na próbie ukazania skomplikowanego statusu podmiotu w świecie nowoczesnym. Autor tekstu chce udowodnić, że bruliony Haupta są integralną, żywą częścią jego pisarstwa, w którym nigdy nie kończy się batalia o ukazanie wciąż na nowo odkrywanych wartości płynących z relacji człowieka i miejsca.
    The article is an attempt to analyse the process of textual creation in Zygmunt Haupt’s short story Entropia. To that end, brouillons in the archives of Stanford University special collections, containing consecutive versions of the work have been consulted. The analytical background applied here relies on observations of scholars who emphasise the complexity of literary techniques applied by the author of Lutnia, whose focus was to try and demonstrate the complicated status of the lyrical I in the modern world. The present author tries to demonstrate that Haupt’s brouillons are an integral, living part of his writing, in which the fight for demonstrating newly discovered values emerging from the relationship between man and place is never complete. 
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 32; 66-82 (eng); 62-79 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literackość zamknięta w figurze retorycznej, czyli jak wyliczają reporterzy, a jak prozaicy, poeci i dramatopisarze
    Literariness enclosed in a rhetorical figure. Enumeration in literary journalism, lyric poetry, prose and drama
    Autorzy:
    Biernacka, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792523.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    literary journalism
    enumeration
    drama
    poetry
    prose
    poem
    novel
    short story
    reportaż
    wyliczenie
    dramat
    liryka
    epika
    wiersz
    powieść
    opowiadanie
    Opis:
    Reportaż stał się w ostatnich latach kluczowym gatunkiem polskiego życia literackiego. Jego rosnąca od kilku dekad popularność zaowocowała również znaczącą liczbą badań, komentarzy i analiz poświęconych zarówno pojedynczym utworom czy konkretnym autorom, jak i bardziej uniwersalnym problemom dotyczącym wszystkich reprezentacji gatunku. Wśród tych najczęściej poruszanych zagadnień można wskazać choćby kwestię literackości reportażu, dopuszczalne (?) elementy fikcji czy też granice gatunku. Wielu literaturoznawców oraz prasoznawców analizuje reportaże również pod względem tematyki, funkcji, kompozycji czy stylu. To ostatnie zagadnienie, tj. stylistyka i językowe ukształtowanie reportażu, jest jednak najrzadziej poruszane przez badaczy. Z jednej strony jest to zrozumiałe: w końcu każdy twórca ma swój własny styl i odrębny język, a prawo do korzystania z rozmaitych środków artystycznych ogólnie stosowanych w epice zostało przyznane reportażowi już bardzo dawno temu. Z drugiej jednak strony nie sposób oprzeć się wrażeniu, że problem stylistyki reportażu został przez badaczy zaniedbany, że w recenzjach czy analizach utworów zaliczanych do tego gatunku powtarzają się nieustannie te same frazy. Dziennikarze są chwaleni za powściągliwość i lakoniczność (co przejawia się w unikaniu przymiotników i faworyzowaniu rzeczowników oraz czasowników), przedkładanie opowiadania nad opis, skupienie się na jednostce i oddanie jej głosu, utrzymywanie dynamicznego tempa narracji (osiąganego dzięki odpowiednim proporcjom zdań pojedynczych oraz złożonych podrzędnie i współrzędnie). Te wszystkie cechy pozwalają domniemywać, że może jednak istnieje jakiś ogólny styl polskiego reportażu, dlatego też warto zadawać pytania o to, jakie są jego właściwości i z czego one wynikają. Niniejszy artykuł jest poświęcony jednej konkretnej figurze retorycznej, która, moim zdaniem, pełni wyjątkową funkcję w polskim reportażu i którą łączy z nim szczególne strukturalne pokrewieństwo. Mowa o enumeracji. Jest ona wyjątkowo często i chętnie wykorzystywana przez reporterów: była „ulubionym chwytem” Ryszarda Kapuścińskiego (co zauważają choćby J. Jastrzębski, B. Nowacka i Z. Ziątek czy M. Horodecka), jest „znakiem rozpoznawczym” Wojciecha Tochmana (M. Wiszniowska), u Hanny Krall dominuje na równi z powtórzeniem (M. Ratajczak). Artur Rejter stwierdza zaś, że wyliczenie jest to „bardzo charakterystyczny wykładnik precyzji opisu tekstów reportażu podróżniczego”. Powszechność występowania enumeracji w polskich reportażach to jednak nie jedyny powód, dla którego związek pomiędzy figurą retoryczną a gatunkiem wydaje się warty bliższego zbadania i omówienia. Wyliczenie bywa bowiem zarówno domeną chaosu, jak i porządku, łączy w sobie ogół i szczegół, może ujawniać nadmiar i niedostatek, służyć zaprezentowaniu jednostkowego spojrzenia oraz ponadindywidualnej, uniwersalnej perspektywy. Tak samo jak reportaż. Celem niniejszego artykułu będzie zatem sprawdzenie, czy wyliczenia występujące w reportażach faktycznie się różnią, czy to pod względem budowy, funkcji, czy częstotliwości występowania od tych pojawiających się w innych gatunkach, a nawet rodzajach literackich. Badania te zostaną przeprowadzone na podstawie twórczości trojga polskich reportażystów: Hanny Krall, Ryszarda Kapuścińskiego i Krzysztofa Kąkolewskiego. Porównanie reportaży oraz dramatu, wierszy, powieści i opowiadań (opublikowanych przez każdego z tych autorów) pozwoli, mam nadzieję, na wskazanie, czy role, które enumeracja może odgrywać w reportażach, są zastrzeżone do tego jednego gatunku, czy jednak okażą się uniwersalne i wykorzystywane są w równym stopniu przez literaturę fikcjonalną i niefikcjonalną. Bo – czy granica między dziennikarstwem i literaturą przebiega w zupełnie innym miejscu niż stylistyka?
    Recently, literary journalism has become a critical genre of Polish literature. Its growing popularity has also resulted in a significant number of studies, comments and analyses devoted to both individual works or specific authors, as well as more universal problems concerning all representations of the genre. Among the most frequently discussed issues, one can mention the case of the literariness of reportage, acceptable (?) elements of fiction, or the boundaries of the genre. In addition, many literary and press experts also analyse reportages regarding subject matter, functions, composition or style. The latter issue, i.e. the stylistics and linguistic structure of reportage, is the least frequently discussed. On the one hand, this is understandable. After all, each artist has their style and language, and the right to use various artistic means generally used in epics was granted to reportage a long time ago. On the other hand, however, it is impossible to resist the impression that researchers have neglected the problem of reportage style, that the same phrases are constantly repeated in reviews or analyses of works belonging to this genre. Journalists are praised for being restrained and laconic. These features are manifested by their avoidance of adjectives and favouritism towards nouns and verbs, prioritising storytelling over description, focusing on and giving voice to the individual, and maintaining a dynamic narrative pace (achieved by appropriate proportions of single and complex sentences and coordinates). All these features allow us to presume that there may be a general style of Polish literary journalism, which is why it is worth asking questions about it. This article will be devoted to one specific rhetorical figure, namely enumeration. I think it has a unique function in Polish reportage and has a special structural affinity with it. Reporters extremely often use it: it was Ryszard Kapuściński’s “favorite ploy” (as noticed by J. Jastrzębski, B. Nowacka and Ziątek or M. Horodecka), it is Wojciech Tochman’s “hallmark” (M. Wiszniowska), in Hanna Krall’s works it dominates on a par with repetition (M. Ratajczak). Furthermore, Artur Rejter states that the enumeration is “a very characteristic exponent of the precision of the description of travel reportage texts”. However, the prevalence of enumeration in Polish reportage is not the only reason why the relationship between the rhetorical figure and the genre seems worth closer examination and discussion. Enumeration can be both the domain of chaos and order; it combines the general and the detailed, can reveal excess and deficiency, and can present a unique view and a supra-individual, universal perspective, just like a reportage. The aim of this article is to check whether enumerations appearing in reportage differ in structure, function or frequency of occurrence from those appearing in other literary genres. This research will be conducted based on the works of three Polish reporters: Hanna Krall, Ryszard Kapuściński and Krzysztof Kąkolewski. Comparison of reportage and drama, poems, novels and short stories published by these authors will, I hope, indicate whether the roles of enumeration are reserved for one genre or universal in both fiction and non-fiction literature. Or, journalism and literature, would mean that the boundary between them isn’t style.
    Źródło:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2023, 9; 19-46
    2450-3584
    Pojawia się w:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Manuscripts don’t burn:” The reconstruction of the text of Zygmunt Haupt’s short story Zołota hramota
    „Rękopisy nie płoną”. O rekonstrukcji tekstu opowiadania Zygmunta Haupta Zołota hramota
    Autorzy:
    Madyda, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27312328.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Polish narrative prose of the 20th century
    short story
    Zygmunt Haupt
    editing
    textology
    reconstruction
    polska proza narracyjna XX wieku
    opowiadanie
    edytorstwo
    tekstologia
    rekonstrukcja
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony rekonstrukcji brakujących fragmentów opowiadania Zygmunta Haupta Zołota hramota, której dokonano na podstawie znajomości całego dorobku pisarskiego, charakteryzującego się powtarzalnością motywów i odpowiadających im sformułowań językowych. Przy wyborze konkretnej leksyki kierowano się również najbliższym kontekstem rekonstruowanego miejsca oraz względami gramatycznymi i stylistycznymi.
    The article is devoted to the reconstruction of the missing fragments of Zygmunt Haupt’s short story Zołota hramota. Expert knowledge of Haupt’s entire oeuvre and style, characterized by recurring motifs and corresponding expressions, was the basis for the reconstruction. The context of the reconstructed gap as well as grammatical and stylistic considerations were also taken into account in the reconstruction process.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2023, 32; 98-111 (eng); 94-105 (pol)
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Układanie niebka. Rola opisu w mojej twórczości prozatorskiej
    Arranging a Niebko. The Role of Description in My Prose
    Autorzy:
    Helbig-Mischewski, Brygida
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1338129.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Description
    image
    plot
    prose
    short story
    metaphor
    gender
    creation
    autobiographism
    therapeutic language
    mysticism
    mindfulness
    depth
    spiral
    opis
    obraz
    fabuła
    proza
    opowiadanie
    metafora
    kreacja
    autobiografizm
    pisanie terapeutyczne
    mistyka
    uważność
    głębia
    spirala
    Opis:
    Artykuł traktuje o powstawaniu i funkcji opisu we własnej twórczości prozatorskiej autorki, a także o wzajemnym stosunku kategorii opisu i opowiadania. Funkcję i strukturę opisu w swojej prozie autorka porównuje do zabawy dziecięcej w „niebko” (nazywanej także „sekretem”), nawiązując do tytułu jednej ze swoich powieści (Niebko, 2013). Rozpatruje (nie tylko artystyczną, ale i psychologiczną) genezą dominacji opisów w swojej twórczości. Wskazuje na metody, którymi „ożywia” opis w swojej prozie, aby nie był zbyt statyczny i „nudny”. Zastanawia się nad opisem jako narzędziem „pogłębienia” przeżywania egzystencji własnej i czytelnika/czytelniczki, a więc nad jego aspektem mistycznym i terapeutycznym.
    The paper is devoted to the creation and function of description in the prose by the author, as well as about the mutual relations between the categories of description and storytelling. The function and structure of description is compared to the childhood game niebko (also known as a sekret), referring to the title of one of her novels (Niebko, 2013). The author considers the (not only artistic, but also psychological) genesis of the dominance of description in her prose. She points out the methods which she used to “liven up” descriptions in her prose, so that it is not too static and “boring”. She considers descriptions as a tool to “deepen” experiencing her own existence, as well as that of the reader – and so their mystical and therapeutic aspect.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2020, 20; 74-85
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Язэп Драздовiч – пiсьменнiк
    Jazep Drazdowicz – pisarz
    Yazep Drazdovich as a writer
    Autorzy:
    Петухова, Маргарыта
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2108351.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    homo universalis
    opowiadanie
    powieść
    opowieść
    szkice fantastyczne
    poemat
    pamiętniki
    fantastic sketches
    short novel
    novel
    story
    poem
    variety of genres
    Opis:
    W artykule osoba znanego malarza, badacza i pedagoga Jazepa Drazdowicza jest przedstawiona jako pisarza. Na materiale opowiadania „Niewolnica czułego serca, czyli Gelka”, powieści „Puszcza Garadolska”, opowieści „Wielka szyszka”, szkiców fantastycznych, poematu „Stypa przeszłości”, pamiętników J. Drazdowicza analizowana jest tematyka, problematyka, rozmaitość gatunkowa i stylistyczna jego twórczości literackiej.
    The purpose of the article is to present the personality of a famous artist, researcher and teacher Yazep Drazdovich as a writer. Subject, problematic, variety of genres and stylistic features of the author’s literary work were analyzed on the material of the short novel “The Hostage of the Tender Heart, or Gelka”, the novel “Garadolnia’s Forest”, the story “A Big Swell”, fantastic sketches, the poem “Funeral Feast of the Past”, diaries and memoirs.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2015; 107-130
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Язэп Драздовiч – пiсьменнiк
    Jazep Drazdowicz – pisarz
    Yazep Drazdovich as a writer
    Autorzy:
    Петухова, Маргарыта
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944599.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    homo universalis
    short novel
    novel
    story
    fantastic sketches
    poem
    variety of genres
    opowiadanie
    powieść
    opowieść
    szkice fantastyczne
    poemat
    pamiętniki
    rozmaitość rodzajowa i stylistyczna
    Opis:
    W artykule osoba znanego malarza, badacza i pedagoga Jazepa Drazdowicza jest przedstawiona jako pisarza. Na materiale opowiadania „Niewolnica czułego serca, czyli Gelka”, powieści „Puszcza Garadolska”, opowieści „Wielka szyszka”, szkiców fantastycznych, poematu „Stypa przeszłości”, pamiętników J. Drazdowicza analizowana jest tematyka, problematyka, rozmaitość gatunkowa i stylistyczna jego twórczości literackiej.
    The purpose of the article is to present the personality of a famous artist, researcher and teacher Yazep Drazdovich as a writer. Subject, problematic, variety of genres and stylistic features of the author’s literary work were analyzed on the material of the short novel “The Hostage of the Tender Heart, or Gelka”, the novel “Garadolnia’s Forest”, the story “A Big Swell”, fantastic sketches, the poem “Funeral Feast of the Past”, diaries and memoirs.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 107-130
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies