Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "języki oficjalne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Impact of Brexit on the status of the English language in the European Union
Wpływ Brexitu na status języka angielskiego w Unii Europejskiej
Autorzy:
Kużelewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619691.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Brexit
multilingualism
official languages
working languages
the European Union
wielojęzyczność
języki oficjalne
języki robocze
Unia Europejska
Opis:
Wielka Brytania przystąpiła do EWG/UE w 1973 r. Jej członkostwo było jednym z drażliwszych problemów w polityce brytyjskiej w ciągu ostatnich czterdziestu pięciu lat. Wielka Brytania jest najbardziej eurosceptycznym państwem członkowskim UE. Wartością dodaną wniesioną przez Londyn do UE był język angielski, który sukcesywnie wypierał język francuski z funkcji języka roboczego Unii. Język angielski jest nie tylko językiem oficjalnym UE (obok pozostałych 23 języków oficjalnych), ale przede wszystkim ma pozycję dominującą w komunikacji pomiędzy UE a światem zewnętrznym oraz pomiędzy instytucjami europejskimi i podczas nieformalnych spotkań. Celem artykułu jest analiza pozycji języka angielskiego w UE, umacniania się jego statusu oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie o to czy zachowany zostanie obecny status języka angielskiego w UE po opuszczeniu jej przez Wielką Brytanię.
The United Kingdom joined the EEC/EU in 1973. Its membership has been one of the thorniest issues in British politics over the last forty-five years. The United Kingdom was one of the most Euroskeptic member states in the EU. The ‘added value’ brought by London to the EU was the English language, which successively supplanted French from the function of working language of the EU. English is not only the official language of the EU (it is one of 24 official languages), but primarily has a dominant position in the EU. It is used for communication between the EU and the world, between European institutions and during informal meetings. The purpose of this article is to analyze the position of English in the EU, to show its strengths, and finally to answer the question of whether the present status of English in the EU will remain after the UK leaves.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2019, 2; 213-227
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peuples constitutifs et identités linguistiques en Bosnie-Herzégovine
Nations Forming Bosnia and Herzegovina and their Linguistic Identity
Narody stanowiące Bośnię-Hercegowinę a ich tożsamość językowa
Autorzy:
Bajrić, Samir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1883461.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
narody stanowiące
języki oficjalne
przynależność etniczna
przynależność językowa
chorwacki
serbski
bośniacki
języki lub nazwy języków
rewindykacje językowe
constituent peoples
official languages
ethnicities
linguistic affiliations
linguistic identities
Croatian
Serbian
Bosnian
languages or languages denominations
linguistic claims
Opis:
W 1918 roku Antoine Meillet, francuski językoznawca i wybitny znawca świata słowiańskiego, pisał : „Świat dąży do tego, by mieć jedną tylko cywilizację, ale języki cywilizacyjne w nim się pomnażają” (A. Meillet, Les langues dans l’Europe nouvelle, Paris, Payot, 1918, p. 2). Prawie sto lat później przestrzeń, dla której tradycje polityczne zastrzegają nazwę Europa Centralna, potwierdza zasadność wizji wyżej wspomnianego językoznawcy, choćby tylko dla pomnożenia nazw języków z tego regionu geograficznego i kulturowego. W tej części Starego Kontynentu zamieszkują głównie wspólnoty o tradycjach i językach słowiańskich. Każdy, kto pojął historię narodów południowych Słowian, będzie umiał połączyć nazwę serbsko-chorwacki / chorwacko-serbski z nazwą Jugosławia. Ta ostatnia nie implikuje etnonimu jugosłowiański w tym znaczeniu, w jakim etnonim francuski – a Francja uznawana jest za Państwo-naród – odsyła do narodu francuskiego. Rygorystyczne rozróżnienie, jakiego dokonują z tytułu dziedzictwa austro-węgierskiego narody zamieszkujące Półwysep Bałkański między nacionalnost (‘narodowość’, ‘przynależność do narodu’, niem. Volksangehörigkeit) et državljanstvo (‘citoyenneté’, ‘appartenance à un État’», niem. Staatsangehörigkeit), zderza się z koncepcją francuską (zachodnią), w której naród i państwo tworzą, grosso modo, spójne kryterium odniesienia. Różnorodne zmiany polityki językowej jak i wspólnoty społeczne czy wyznaniowe, które tworzą obecną Bośnię-Hercegowinę, ów dziwny przeżytek „mozaiki narodów i tradycji”, jaką tworzyła swego czasu Jugosławia (1945-1992), czynią złożonymi relacje zarówno instytucjonalne, jak i ludzkie między narodami stanowiącymi to państwo. Artykuł podejmuje problem konieczności przemyślenia na nowo pojęcia języka (narodowego, urzędowego, używanego), narodu i konstytucji państwowej, badając szczególne przypadki, jakie tworzy koabitacja Bośni i Hercegowiny. Nazwy narzucone przez porozumienia w Dayton (1995) i odnoszące się zarówno do bytów politycznych, jak i do narodów oraz mniejszości, takie jak Fédération croato-bosniaque / croato-musulmane, Republika Srpska (serbski byt polityczny Bośni i Hercegowiny), Croates / Bosno-Croates, Serbes / Bosno-Serbes, Bosniens, Bosniaques / Musulmans, Bosniaques-Musulmans, etc., tworzą szeroką domenę, w której przeplatają się i nakładają się na siebie rewindykacje językowe i rzeczywistości wieloetniczne / wielowyznaniowe.
In 1918, Antoine Meillet, French linguist and a great specialist of the Slavic world, wrote these: “The world tends to have only one civilization, but civilization languages are multiplying” (A. Meillet, Les langues dans l’Europe nouvelle, Paris, Payot, 1918, p. 2). A century later, within a few years, the space to which the political traditions reserve the name Central Europe confirms the validity of visionary thinking linguist said, if only for the multiplication of languages denominations that affects this geographical and cultural area. This part of the Old Continent is home mostly the tradition of Slavic community(ies) and expression(s). Anyone who has studied the history of South Slavic peoples dreams of creating a link between the term “Serbo-Croatian” / “Croatian-Serbian” and the name of Yugoslavia. But it does not involve the ethnonym “Yugoslav” in the sense that the French ethnonym—France being considered as a nation-state—refers to the French nation. The rigorous distinction the peoples inhabiting the Balkan Peninsula establish, as an Austro-Hungarian heritage, between nacionalnost (‘nationality,’ ‘nationhood,’ German: Volksangehörigkeit) and državljanstvo (‘citizenship,’ ‘membership of a State,’ German: Staatsangehörigkeit) faces a French design (Western) where nation and state form roughly a compact reference criterion. Language policies and the social and religious communities that make up Bosnia and Herzegovina today, this strange survivor of the “mosaic of peoples and traditions” that once formed the second Yugoslavia (1945–1992), more complex relationships, both institutional and human, between its constituent peoples. This paper revives the need to rethink the language concepts (national, official and other), nation and state constitution by subjecting them to the study of (intractable) features created by the Bosnian cohabitation. The names imposed by the Dayton Agreement (1995) and referring to political entities as well as peoples and minorities concerned, such as Bosniak-Croat Federation / Muslim-Croat, Republika Srpska (Serb political entity of Bosnia and Herzegovina), Croats / Bosnian Croats, Serbs / Bosnian Serbs, Bosnians, Bosniaks / Muslims, Bosnian-Muslims, etc., create a broad area where intermingle and overlap language demands and multiethnic / multireligious realities.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 8; 81-99
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies