Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "oficer" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Filozoficzne problemy wychowania wojskowego
Philosophical problems of military education
Autorzy:
Kojkoł, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/223399.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Tematy:
wychowanie wojskowe
oficer
narodowość
military education
officer
nationality
Opis:
W artykule autor analizuje postulaty teoretyczne, które mogą odgrywać istotną rolę w procesie wychowania przyszłych oficerów. Pierwszym jest uznanie wychowania za proces związany z całokształtem uwarunkowań filozoficzno-społecznych naszej kultury. Drugi to twierdzenie, że żyjemy w epoce, która charakteryzuje się głębokimi przemianami w sferze społeczno- -kulturowej i ekonomicznej. Trzecią przesłanką jest relacja przeszłość – teraźniejszość – przyszłość. Ostatni, czwarty postulat dotyczy teoretycznego stwierdzenia, że w określaniu filozoficznych podstaw wychowania wojskowego niezbędne jest uwzględnienie czynu, działania lub walki.
The author carries out an analysis of theoretical postulates which can play an important part in the process of personality development of future officers. The first one is to recognize personality development as a process connected with all the socio-philosophical features of our culture. The second one is to state that we live in the era characterized by profound changes in cultural, social and economic fields. The third factor is the past-present-future relationship. The final postulate is related to the theoretical statement that in describing philosophical fundamentals of personality development in the military it is necessary to take action or combat into consideration.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2004, R. 45 nr 4 (159), 4 (159); 53-63
0860-889X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność kompetencyjno-zadaniowa oficerów-dowódców rozpoczynających służbę w jednostkach wojskowych a bezpieczeństwo
Professional effectiveness of official-officers starting services in military units and safety
Autorzy:
Kuźniar, Zbigniew
Wełyczko, Lesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938286.pdf
Data publikacji:
2018-08-09
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
dowódca
szkolenie
stanowisko służbowe
samodoskonalenie
oficer
commanders
training
position
self-improvement
officer
Opis:
W niniejszym artykule zaprezentowano najistotniejsze aspekty związane ze skutecznością kompetencyjno-zadaniową przyszłych oficerów-dowódców, którzy muszą być profesjonalnie przygotowani do objęcia przez nich pierwszego stanowiska służbowego – dowódcy plutonu. Jest to o tyle istotny aspekt, iż tylko wysokiej klasy dowódcy są zdolni do przygotowania swoich żołnierzy i pododdziałów – zgodnie z ich bojowym wykorzystaniem zarówno w czasie pokoju, jak i w warunkach jego zagrożenia (kryzysu czy wojny). Niniejszy artykuł jest próbą wskazania wspomnianych powyżej, ale jakże bardzo istotnych problemów, dotyczących skuteczności kompetencyjno-zawodowej oficerów-dowódców.
This article presents the most important aspects related to the efficiency of task-oriented future officers-commanders, who must be professionally prepared to take their first official position – the platoon commander. This is an important aspect because only high-class commanders are able to prepare their soldiers and subunits – in accordance with their military use both in time of peace and in the conditions of its threat (crisis or war). This article is an attempt to indicate the above-mentioned but very important problems regarding the competence of the officers-commanders.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2017, 28; 144-157
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastępstwo kapitana statku morskiego. Analiza stanu prawnego
The substitution of a sea-going shipmaster. Analysis of legal status
Autorzy:
Kijowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600884.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
shipmaster
deputy shipmaster
officer
ship
law
succession
kapitan
zastępca kapitana
oficer
statek
prawo
sukcesja
Opis:
Artykuł dotyczy tematu rzadko poruszanego w nauce prawa morskiego w Polsce – prawnego statusu zastępcy kapitana statku morskiego. W odróżnieniu odeń przedmiotem gruntownych dociekań – i to z punktu widzenia rozmaitych nauk – jest kapitan statku. Autor nie może pozostać obojętny wobec tego stanowiska, kilka uwag poświęca zatem genezie, historii i symbolice kapitańskiej władzy. Zwracając przy tym uwagę na ogrom kompetencji kapitana, doszukuje się argumentów za funkcjonowaniem stanowiska jego zastępcy i wskazuje na istnienie takich funkcji na podstawie ustanawianych w przeszłości aktów prawnych. Jako że obecna podstawa istnienia urzędu zastępcy kapitana statku jest niespójna i mglista – stanowią ją dwa akty prawne rangi ustawy (kodeksu) i rozporządzenia – autor formułuje postulaty de lege ferenda jednoznacznego i wyczerpującego usankcjonowania zarówno samego stanowiska, jak i trybu jego obejmowania. Zastępca kapitana zasługuje na szacunek nie mniejszy niż kapitan.
The article deals with a subject that is touched in the science of maritime law rarely. This subject is legal status of a deputy sea-going shipmaster. Scholars representing various sciences much more often investigate post of a shipmaster. Of course, genesis, history and symbols of shipmaster’s authority make also a part of the text. The author not only accentuates magnitude of powers of a shipmaster, but also finds arguments for existence of the post of his deputy. As well he reminds the sources of law that constituted such a post in the past. At the present time, deputy shipmaster’s office is based on hazy and incoherent source, because it is made of one statute (code) and one ordinance. Therefore the author tables a motion de lege ferenda for unmistakable and comprehensive legitimacy for the deputy shipmaster’s function, including the procedure of its assumption. Deputy shipmaster is respectable not less than a shipmaster.
Źródło:
Studia Maritima; 2017, 30; 253-266
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К вопросу о комплектации первых частей Галицкой армии
The formation of first Galician Army divisions
Autorzy:
Шуминская (Shuminska), Наталия (Nataliya)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189176.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
military organization
disarmament
mobilization
volunteers
shooter
sergeant
officer
organizacja wojskowa
rozbrojenie
mobilizacja
wolontariusze
strzelec
sierżant
oficer
Opis:
The following article focuses on the investigation of how the first Galician Army parts were formed, starting from November 1st protest to the adoption of military duty law. The article reflects research of how the army was formed by reorganizing of Ukrainian troops of the former Austrian army, and mobilization of volunteers. Based on the literature review (i.e. magazine articles, advertisements, messages, reports) the nature of protest, troop mobilization and military formation in various regions of eastern Ukraine is shown. The article describes the role of local officers and activists in creation of first Ukrainian divisions as well as issues associated with location and time of army creation.
W artykule opisano proces tworzenia pierwszych ukraińskich jednostek wojskowych od wybuchu powstania 1 listopada 1918 roku do ogłoszenia ustawy o powszechnym poborze 13 listopada 1918 roku. Na podstawie analizy artykułów prasowych, ogłoszeń, komunikatów i raportów pokazano, jak wyglądały wydzielenie wojsk ukraińskich z byłej armii austriackiej i mobilizacja wolontariuszy do wojskowych organizacji w różnych częściach Galicji Wschodniej. Omówiono również rolę lokalnych funkcjonariuszy i działaczy w tworzeniu pierwszych ukraińskich oddziałów, a także zagadnienia związane z lokalizacją i czas utworzenia armii.
Źródło:
Studia Orientalne; 2014, 2(6); 197-214
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Minister Henryk Juliusz Floyar-Rajchman jako polski polityk na uchodźstwie
Minister Henryk Juliusz Floyar-Rajchman as a Polish Politician in Exile
Autorzy:
Piotrowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234850.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
independence exile
Piłsudskiite
minister
officer
Józef Piłsudski Institute of America
uchodźstwo niepodległościowe
piłsudczyk
oficer
Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce
Opis:
W oparciu o materiały archiwalne, głównie z Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce, artykuł przedstawia sylwetkę Henryka Juliusza Floyara-Rajchmana. Polski minister przemysłu i handlu w latach 1934–1935, pochodzenia żydowskiego, podczas wojny i później na uchodźstwie odegrał istotną rolę. Najpierw ratował złoto Banku Polskiego i Fundusz Obrony Narodowej dla dalszej walki u boku aliantów. Następnie współtworzył liczące się środowisko polityczne piłsudczyków w Stanach Zjednoczonych. Do śmierci pozostał „nieugiętym niepodległościowcem” strzegącym praw i granic II Rzeczypospolitej, w której miał honor być ministrem.
Based on archival material, mainly from the Józef Piłsudski Institute of America, the article presents a profile of Henryk Juliusz Floyar-Rajchman. Of Jewish origin, the Polish Minister of Industry and Trade from 1934 to 1935, he played an important role during the war and later in exile. First, he saved the gold of the Bank of Poland and the National Defence Fund to continue fighting alongside the Allies. He then co-founded a significant Piłsudskiite political community in the United States. Until his death, he remained a “steadfast independentist” guarding the rights and borders of the Second Republic of Poland, in which he had the honour of being a minister.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2023, 55, 1; 25-52
0419-8824
2451-1323
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Zgorzelski. Biografia sportowa oficera 1918—1939
Władysław Zgorzelski. Sports biography of the officer 1918—1939
Autorzy:
Dreger, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175535.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej
Tematy:
Wojsko Polskie
jazda
kawaleria
jeździectwo
oficer
hippika
wierzchowiec
ogier
klacz
wałach
nagroda
puchar
trofeum
Polish Army
cavalry
equestrian
officer
hippy
mount
stallion
mare
gelding
award
cup
trophy
Opis:
Artykuł prezentuje wybrany fragment życiorysu oraz sportowej kariery Władysława Zgorzelskiego. Jako przedział czasowy wybrano lata 1918–1939, czyli początki kariery wojskowej w WP, służbę kolejno w 1 Pułku Szwoleżerów, 1 Dywizjonie Artylerii Konnej, 15 Pułku Ułanów Poznańskich, 6, 5 i 4 Pułku Strzelców Konnych. Na ten okres przypada również najaktywniejsza kariera sportowa, głównie w barwach 15 Pułku Ułanów Poznańskich. Przedstawione zostały liczne sportowe osiągnięcia, w tym dwukrotne Mistrzostwo Armii. Ostatnim elementem artykułu jest służba w pułkach strzelców konnych i coraz większe obciążenie służbą, które wymusiło rozstanie ze sportem zawodowym.
The article presents a selected fragment of the biography and sporting career of Władysław Zgorzelski. The years 1918–1939, i.e. the beginning of his military career in the Polish Army, service in the 1st Light Cavalry Regiment, 1st Horse Artillery Squadron, 15th Poznań Lancers Regiment, 6th, 5th and 4th Mounted Rifles Regiments were selected as the time period. This period also saw his most active sporting career, mainly in the colours of the 15th Poznań Lancers Regiment. A number of sporting achievements are presented, including a two-time Army Championship. The article closes with his service in the mounted rifles regiments and the increasing burden of service that forced him to part with professional sport.
Źródło:
Bezpieczeństwo Obronność Socjologia; 2022, 1 (17); 101-131
2450-8489
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Obronność Socjologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kontrrewolucjonista i sabotażysta”. Major dr Franciszek Michał Amałowicz ps. „Tatar” – lekarz, oficer Wojska Polskiego i Armii Krajowej w obozach sowieckich
„Counter-revolutionary and Saboteur”. A Biography of Major Dr. Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” – Doctor, Officer of the Polish Army and Home Army
„Konterrevolutionär und Saboteur”. Major Dr. Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” – Arzt, Offizier der polnischen Armee und der Heimatarmee in sowjetischen Lagern
Autorzy:
Rogut, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23203165.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
GUPWI
Franciszek Michał Amałowicz ps. „Tatar”
lekarz
oficer
Wojsko Polskie
Armia Krajowa
II Rzeczypospolita
represje komunistyczne
aparat bezpieczeństwa
NKWD
obozy sowieckie
represje sowieckie
obozy kontrolno-filtracyjne
Stalinogorsk
więzień polityczny
GUŁag
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar”
doctor
officer
Polish Army
Home Army
Second Polish Republic
communist repressions
security apparatus
NKVD
Soviet camps
Soviet repressions
control and filtration camps
political prisoner
GULAG
Arzt
Offizier
Polnische Armee
Heimatarmee
Zweite Polnische Republik
kommunistische Repressionen
Sicherheitsapparat
sowjetische Repressionen
Opis:
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” urodził się 28 września 1903 r. we Lwowie. Jako 15-letni ochotnik walczył z Ukraińcami w 1918 r. w obronie swojego miasta, w wojnie polsko-bolszewickiej 1919–1920, a następnie 1921 r. w III powstaniu śląskim. Ukończył studia medyczne w Wojskowej Szkole Sanitarnej, a także pracował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. Doktor wszechnauk medycznych, mjr WP w kampanii polskiej 1939 r., walczył z Niemcami w szeregach 55 Pułku Piechoty 14 Dywizji Piechoty Armii „Poznań”. W 1940 r. wstąpił w szeregi konspiracji Armii Krajowej (AK), a od listopada 1942 r. został dowódcą III Rejonu „Dęby” Obwodu „Obroża” (Rembertów) AK. 9 listopada 1944 r. jako ofiara sowieckich represji znalazł się w obozie specjalnym Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego w Skrobowie koło Lubartowa, następnie został wywieziony do obozu jenieckiego Народный комиссариат внутренних дел (NKWD) nr 388 w Stalinogorsku (obecnie Nowomoskowsk), a później do obozu kontrolno-filtracyjnego NKWD nr 283 w Stalinogorsku. Skazany jako „szczególnie niebezpieczny przestępca” trafił jako więzień polityczny m.in. do Wiatskiego исправительно-трудовые лагеря (ITŁ), Obozu Specjalnego nr 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) w okolicach Inty, obozu Министерство внутренних дел (MWD) nr 476 w mieście Asbiest. Do Polski powrócił dopiero w 1954 r. Z początkiem 1970 r. mjr Amałowicz był rozpracowywany operacyjnie przez Służbę Bezpieczeństwa. Zmarł w Józefowie koło Warszawy 16 kwietnia 1975 r. w wieku 72 lat.
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” was born on 28 September 1903, in Lviv. As a 15-year-old volunteer Amałowicz fought against the Ukrainians in 1918 in defence of his city, after which he participated in the Polish-Soviet War of 1919– 1920 and the Third Silesian Uprising in 1921. Amałowicz then studied medical science at the Sanitary Training Centre and the Central Institute of Physical Education, graduating in 1929. As a Doctor of Medical Science and a Major in the Polish Army he fought in the ranks of the 55th Infantry Regiment of the 14th Infantry Division of the „Poznań” Army during the Polish campaign of 1939 against the Germans. In 1940, he joined the Home Army (Armia Krajowa), and in November 1942, he became the commander of the 3rd region „Dęby” of the „Obroża” District (Rembertów). On 9 November 1944, as a victim of Soviet repression, he was sent to a special camp of the Main Directorate of Information of the Polish Army in Skrobowo near Lubartów, he was then deported to the Народный комиссариат внутренних дел (NKVD) POW camp No. 388 in Stalinogorsk (now Novomoskovsk), and later to the NKVD control and filtration camp No. 283 in Stalinogorsk. Convicted as a „particularly dangerous criminal”, he was sent to various camps as a political prisoner, including the correctional labour camp at Viatsky, Special Camp No. 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) near Inta, and camp No. 476 of the USSR Ministry of Internal Affairs in the city of Asbiest. He was returned to Poland in 1954. At the beginning of 1970, Major Amałowicz was operationally investigated by the Security Service. He died in Józefów near Warsaw on 16 April 1975, at the age of 72.
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” wurde am 28. September 1903 in Lemberg geboren. Als 15-jähriger Freiwilliger kämpfte er 1918 bei der Verteidigung seiner Stadt gegen die Ukrainer, im polnisch-bolschewistischen Krieg 1919–1920 und dann 1921 im Dritten Schlesischen Aufstand. Sein Medizinstudium absolvierte er am Sanitätsschulungszentrum und am Zentralinstitut für Leibeserziehung. Der promovierte Mediziner war Major der polnischen Armee im Polenfeldzug 1939 und kämpfte im 55. Infanterieregiment der 14. Infanteriedivision der Armee „Poznań” gegen die Deutschen. 1940 trat er in die Reihen der Heimatarmee (Armia Krajowa) ein und wurde ab November 1942 Kommandeur der 3. Distrikts „Dęby” des Bezirks „Obroża” (Rembertów). Am 9. November 1944 kam er als Opfer der sowjetischen Repressionen in das Speziallager der Hauptinformationsdirektion der polnischen Armee in Skrobów bei Lubartów und wurde dann in das Народный комиссариат внутренних дел (NKWD)-Kriegsgefangenenlager Nr. 388 in Stalinogorsk (heute Nowomoskowsk) und später in das NKWD-Kontroll- und Filtrationslager Nr. 283 in Stalinogorsk gebracht. Als „besonders gefährlicher Straftäter” verurteilt, wurde er als politischer Häftling u. a. in das Korrektionslager Wjatskij, des Speziallagers Nr. 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) in der Nähe von Inta und das Lager Nr. 476 des Innenministeriums der UdSSR in der Stadt Asbiest geschickt. Erst 1954 kehrte er nach Polen zurück. Ab Anfang 1970 wurde Major Amalovich vom Sicherheitsdienst operativ unterwandert. Er starb am 16. April 1975 im Alter von 72 Jahren in Józefów bei Warschau.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 4(286); 186-216
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies