Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Redemption" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Dostoevsky Overcomes Nihilism: Luigi Pareyson Reads The Brothers Karamazov
O przezwyciężaniu nihilizmu. Co Luigi Pareyson odkrył w Braciach Karamazow Dostojewskiego
Autorzy:
Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920301.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Christianity
nihilism
Nietzsche
suffering
redemption
chrześcijaństwo
nihilizm
cierpienie
odkupienie
Opis:
“Dostoevsky’s novels are pure philosophy,” declared Luigi Pareyson (1918–1991), an Italian existentialist. He presents a Christian Dostoevsky capable of overcoming the nihilistic onslaught of a post-Christian culture, both in its harshest and “weaker” and postmodern versions. Nietzsche finds a good antagonist in Dostoevsky, who, being earlier in time, will be able to overcome Nihilism. Before being a Christian, the Russian novelist had already descended into hell out of nowhere, in his exile in Siberia. He survived this ordeal − which inevitably led him to nowhere − and paradoxically found Jesus Christ. That is why his novels and his ideas can offer a shelter at this turn of the millennium?
„Powieści Dostojewskiego są czystą filozofią” – twierdził włoski egzystencjalista Luigi Pareyson (1918–1991), przedstawiając chrześcijanina Dostojewskiego jako zdolnego do przezwyciężenia nihilistycznego natarcia na postchrześcijańską kulturę, zarówno w jego najostrzejszej, jak i „słabszej” postmodernistycznej wersji. Nietzsche również znajduje w Dostojewskim – chronologicznie wcześniejszym – odpowiednią osobę do przezwyciężenia nihilizmu. Rosyjski powieściopisarz, zanim stał się chrześcijaninem, zstąpił znikąd do piekła, na zesłanie na Syberii, by przeżyć mękę, która nieuchronnie miała prowadzić donikąd, a doprowadziła do odnalezienia Jezusa Chrystusa. Ten paradoks sprawia, że w jego powieściach i ideach możemy odnaleźć schronienie na przełomie tysiącleci.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 393-411
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawczy charakter misterium Bożego Narodzenia. Próba prezentacji dynamicznej wizji wcielenia
Salvific character of the mystery of Christmas. An attempt to present the dynamic vision of incarnation
Autorzy:
Kulik, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469790.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Jezus Chrystus
wcielenie
zbawienie
odkupienie
Jesus Christ
Incarnation
Salvation
Redemption
Opis:
Dzieło zbawienia człowieka przez Jezusa Chrystusa osiągnęło swój szczyt w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu, lecz rozpoczęło się już w momencie przyjęcia natury ludzkiej przez Syna Bożego. Świadczy o tym Pismo Święte i Tradycja, które uczą, że głównym celem działania zbawczego jest uwolnienie człowieka od grzechu i przywrócenie mu pełni życia. Ponieważ destrukcyjna moc grzechu objawia się przede wszystkim jako: 1) zerwanie relacji z Bogiem, 2) śmierć, 3) utrata sensu życia, dlatego tych trzech konkretnych konsekwencji grzechu dotyczy zbawcze działanie Boga w akcie wcielenia. Zbawienie posiada podwójny aspekt: jest obdarowaniem dobrem (aspekt pozytywny) przy jednoczesnym uwolnieniu od zła (aspekt negatywny). W konsekwencji wcielenie Syna Bożego jest: 1) obdarowaniem obecnością i uwolnieniem od samotności, 2) obdarowaniem życiem i uwolnieniem od śmierci; 3) obdarowaniem nadzieją i uwolnieniem od bezsensu. Odpowiednim momentem do głoszenia tej prawdy jest uroczystość Bożego Narodzenia, która winna być szczególną okazją do pogłębienia refleksji nad misterium uwalniającego spotkania człowieka z Bogiem w nowo narodzonym Emmanuelu.
Although the work of salvation of man by Jesus Christ reached its climax in His passion, death and resurrection, it began on the reception of human nature by the Son of God. It is witnessed in the Holy Scripture and Tradition which teach that the main objective of the salvific action is to liberate the man from sin and restore him to the fullness of life. Since the destructive power of sin reveals itself in: 1) breaking off the relationships with God, 2) death, 3) a loss of the meaning of life. These three specific consequences of sin relates to the salvific action of God in the act of the Incarnation. Salvation has got a dual aspect: it is bestowing the good (the positive aspect) and liberating from the evil (the negative aspect). As a result, the Incarnation of the Son of God includes: 1) offering one’s presence and liberating from loneliness, 2) offering life and liberating from death, 3) offering hope and liberating from meaninglessness. Christmas is the right moment to spread this truth. This celebration ought to be a special occasion to reflect deeply upon the mystery of the liberating meeting of man with God in the newly-born Emmanuel.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 115-130
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystocentryczny wymiar antropologii Hansa Ursa von Balthasara
Autorzy:
Jastrzębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571581.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
von Balthasar
anthropology
mission
redemption
holiness
antropologia
misja
odkupienie
świętość
Opis:
In this article, the author outlines the basic features characterizing the understanding of the human being in the thought of Hans Urs von Balthasar, according to which we attain our true human fullness only by accepting the grace of redemption that Christ has gain for us. The imitation of Christ, which is the primordial task of all the redeemed, is, in its essence a acceptance and fulfillment of the missionary vocation received from God. Accepting this mission and living it allows us to reach our full human potential, i.e. to bring about and assimilate our deepest identity as a human being. A further consequence of this process is self-actualization, and ultimately personal holiness. An important context for this process is contemplative prayer.
W niniejszym artykule autor nakreśla podstawowe cechy charakteryzujące rozumienie człowieka w myśli Hansa Ursa von Balthasara, według którego człowiek dochodzi do osiągnięcia prawdziwej pełni swego człowieczeństwa jedynie poprzez przyjęcie łaski odkupienia wysłużonej mu przez Chrystusa. Naśladowanie Chrystusa, które jest pierwotnym zadaniem człowieka odkupionego, jest w swej istocie przyjęciem i wypełnieniem otrzymanej od Boga Ojca życiowej misji. Przyjęcie tej misji i życie nią pozwala człowiekowi dotrzeć do pełni prawdy o sobie, tj. zrozumienia oraz przyswojenia swojej najgłębszej tożsamości jako bytu. Dalszą konsekwencją tego procesu jest dla człowieka jego spełnienie, a w końcu także osobista świętość. Ważnym kontekstem tego procesu jest modlitwa kontemplacyjna.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia dramatyczna jako sposób interpretacji wiary na przykładzie nauczania Benedykta XVI
Dramatic theology as a method of interpreting faith on the example of Pope Benedict XVI’s teaching
Autorzy:
Szulist, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558415.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
odkupienie
teologia dramatyczna
wcielenie
wiara
wspólnota
community
dramatic theology
faith
incarnation
redemption
Opis:
Człowiek w naturalny sposób wchodzi w relacje z Bogiem, czego wyrazem jest stan i akty wiary. Odniesienie do Stwórcy stanowi źródło nadziei, iż element miłości będzie czynnikiem dominującym w relacji do Niego. Przedmiotem niniejszego artykułu jest interpretacja fenomenu wiary w nauczaniu Benedykta XVI przy zastosowaniu metody dramatycznej wypracowanej w szkole innsbruckiej. W pierwszej części artykułu zaprezentowano metodę dramatyczną jak też dramaturgię zbawczą, w której za Raymundem Schwagerem wyodrębnia się pięć aktów. W drugiej dokonano dramatycznej analizy nauczania Benedykta XVI w kwestii wiary. W nauce Papieża można wskazać na następujące zjawiska współczesne związane z wiarą: geneza kwestionowania wiary, proces powrotu do Boga oraz docelowa wizja zjednoczenia z Bogiem na fundamencie wiary. W artykule wykorzystano literaturę obejmującą publikacje teologów innsbruckich, jak też wypowiedzi papieskie. W oparciu o krytyczną analizę dostępnych tekstów sformułowano wnioski.
Faith is both an act and a state of a human. God bestows the faith on people as a gift which, in itself, contains a commitment. The duties resulting from having this gift of faith are not only about passing it to one’s brethren but also about perseverance in it and preserving it despite various adverse circumstances. Moreover, faith is also the sort of relationship which we are able to shape. It is also very unique as it refers to God. A believer not only takes for granted the fact of God’s existence but above all he or she recognises it is possible to communicate with the Absolute that represents the supreme form of being. Despite the certitude of the act of faith there may be some inclinations lingering within a believer, or even some acts, which lead to the rejection of God’s existence and cause him or her to exclude the transcendent from one’s life. Dramatic theology allows not only to account for the reason behind Christ redemptive work but it is also helpful in describing the background of pathologies in faith. Application of the dramatic method in the analysis of the phenomenon of faith proves that the human existence has many aspects to it. However, it must be stressed that the variety of forms in which people express their inner being should be somehow related to the realm of the unchanging truths, values and imperatives. They can all be found in their perfect form in God. Therefore, such faith that includes the relationship with God provides men and women with the stability and the meaningfulness of their lives.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2013, 32; 155-172
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwanie życia w kosmosie a teologia
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143106.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Cosmos
live
theology
original sin
redemption
Kosmos
życie
teologia
grzech pierworodny
odkupienie
Opis:
W XX wieku podjęto wiele działań badawczych, których celem było znalezienie dowodów wskazujących na istnienie życia w kosmosie. Działania te mogą być także przedmiotem refleksji teologii. Pole tej refleksji wypełniają dwa nurty myślenia. Pierwsze jest czysto hipotetyczne, jako że dowodów na istnienie życia dotąd nie odkryto. Druga przestrzeń refleksji jest bardziej realna i koncentruje się np. na sensie poszukiwania innych cywilizacji: czy ludzkie istnienie jest czymś wyjątkowym we wszechświecie, czy tęsknota na inną, wyższą formą cywilizacji nie jest wyrazem odwiecznej tęsknoty za doskonałością i pragnieniem życia nieśmiertelnego?
In the twentieth century, a number of research activities were undertaken, the purpose of which was to find evidence, indicating the existence of life in space. These activities can also be the subject of theological reflection. The field of this reflection is filled with two trends of thought. The first one is purely hypothetical, since the evidence for the existence of life has not been discovered yet. The second area of reflection is more real and focuses, for example, on the sense of searching for other civilizations, whether human existence is something special in the universe, or is it a longing for a different, higher form of civilization is it not an expression of the eternal longing for perfection and for immortal life?
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 167-183
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystologiczna rewitalizacja ekumenizmu na podstawie Listu do Rzymian św. Pawła w dialogu z Der Römerbrief Karla Bartha
A Christological Revitalization of Ecumenism on the Basis of the Letter of St. Paul to the Romans in Dialogue with Karl Barth’s Der Römerbrief
Autorzy:
Pondel, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558922.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
diastaza
krisis
paradoks
służba
sprawiedliwość
odkupienie
pojednanie
diastasis
crisis
paradox
service
justice
redemption
reconciliation
Opis:
Czy dotychczasowy stan ekumenizmu jest na tyle wystarczający, że można pominąć jakiekolwiek próby jego ożywienia? Czy może jednak potrzeba nowego spojrzenia, nie tylko na tematy sporne, ale na istotę ekumenicznych działań? Kto powinien być przedmiotem i tym samym podmiotem ekumenizmu? Aby odpowiedzieć na powyższe pytania, stanowiące problem badawczy w niniejszej pracy, zostaną poddane eksploracji następujące dzieła: Pawłowy List do Rzymian oraz Barthowski Der Römerbrief. Podstawowym kryterium pracy będzie bilateralna próba analizy pod kątem ekumenicznym chrystologicznych aksjomatów Listu do Rzymian św. Pawła opatrzonych komentarzem Der Römerbrief Karla Bartha. Niniejsza rozprawa została podzielona na trzy logiczne części. W pierwszej części zostanie poddany chrystologicznej analizie List do Rzymian, tak aby wydobyć te miejsca, które mogą stanowić podstawy ekumenizmu. W drugiej części, w odniesieniu do wskazanych miejsc Listu do Rzymian, zostanie poddany analizie komentarz Bartha zamieszczonym w Der Römerbrief. W trzeciej części, stanowiącej zestawienie obu dzieł nastąpi próba implikacji chrystologii ekumenicznej, mogącej stanowić nowe spojrzenie pomocne w dzisiejszym dialogu.
Is the current state of ecumenism so satisfactory that one can forgo any attempts to revitalize it? Or is it, perhaps, that a new critical look is needed not only with regard to contentious issues, but also with reference to the essence of ecumenical activities? Who should be the subject and object of ecumenism? To answer these questions, which constitute the theme of this work, the following sources will be analysed: St. Paul’s Letter to the Romans and Karl Barth’s Der Römerbrief. The fundamental criterion for the present work will be the attempt to analyse the above sources in light of ecumenical Christological axioms in St. Paul’s Letter to the Romans, as expounded in Karl Barth’s Der Römerbrief. The discussion has been divided into three logically arranged parts. The first provides a Christological analysis of the Letter to the Romans for the purpose of highlighting references which serve as a basis for ecumenism. In the second part, the aforementioned selected references are analysed by means of Karl Barth’s Der Römerbrief commentary. The third part constitutes a juxtaposition of both sources with an attempt to draw ecumenical Christological conclusions which can become a new helpful critical tool in today’s dialogue.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 161-174
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polaryzująca funkcja krzyża w narodzie
The Polarising Function of the Cross within Society
Autorzy:
Szulist, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559254.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
jedność
odkupienie
polaryzacja społeczna
krzyż
Jezus Chrystus
unity
redemption
social polarisation
cross
Jesus Christ
Opis:
Przedmiotem niniejszej publikacji jest analiza polaryzującej funkcji krzyża, przedstawiona na przykładach wybranych sytuacji ze współczesnej historii Polski. Soteriologia w aspekcie przedmiotu badań wskazuje na to, jak dalece destrukcyjne jest wykorzystywanie symbolu krzyża w walce politycznej. Narzędziowe posługiwanie się elementami sacrum posiada tradycję biblijną. Podziały dyktowane brakiem akceptacji dla zbawczego przesłania zawierające się w krzyżu są warunkowane następującymi postulatami: wezwanie do zmiany, zachowanie czystości intencji oraz uznanie najwyższego autorytetu w Bogu. Każdy z tych postulatów zrealizował w sposób doskonały Jezus. Naśladowanie Mistrza z Nazaretu wiąże się więc z przyjęciem postawy ofiarności i niezłomnego trwania przy nauce Bożej. Nadzieja chrześcijańska wyraża się w tym, iż jedność porządku stworzenia (w tym również jedność społeczna) funkcjonuje ponad wszelkimi doczesnymi podziałami.
The aim of this paper is to account for the fact that the cross as a symbol has a polarising effect on contemporary Polish society. The analysis takes into account various events from recent national history. Juxtaposing the universal, soteriological dimension of the symbol of the cross with numerous instances of its exploitation in the political debate shows that the spiritual and religious meaning of this sacred sign has been largely distorted. The Scriptures offer many examples of misuse of religious symbols. There are three conditions to be met if the use of the cross in a debate is to be considered just: the call to moral change, honest intention and recognition of God as the supreme authority. Jesus perfectly fulfilled all these. Following Christ means being able to give one’s love generously and to obey the divine precepts. The Christian hope is based on the belief that the unity of the order of creation (also the national unity) is superior to the temporal and worldly divisions among people.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 36; 111-123
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego miłosierdzia
Christ as the Face of the Father's Mercy. A Top--down and Theophanic Conception of God's Mercy
Autorzy:
Guzowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040203.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Miłosierdzie Boże
Jezus Chrystus
krzyż
zmartwychwstanie
odkupienie
God's Mercy
Jesus Christ
cross
resurrection
redemption
Opis:
Autor artykułu Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego Miłosierdzia wydobywa z bogatej literatury polskiej na temat Bożego Miłosierdzia i analizuje najbardziej fundamentalne ujęcie misterium miłosierdzia jako formy objawienia wewnętrznego życia Boga Trójjedynego. Również praktykowanie miłosierdzia, według tej koncepcji, może być właściwie prowadzone, jeśli się rozpozna jego cechy w działaniu Jezusa Chrystusa, Syna Wcielonego. Autor nazywa tę perspektywę teologii miłosierdzia „koncepcją odgórną”, gdyż ludzkość nie jest w stanie pojąć istoty miłosierdzia bez pomocy światła nadprzyrodzonego, które z jednej strony pokazuje jaki jest Bóg co do swej istoty, z drugiej jak należy naśladować Boga, by się zbawić. Samoobjawienie Boga w wydarzeniach zbawczych staje się − według autora − najlepszym kluczem interpretacyjnym teologii miłosierdzia Bożego, oddającym jego trynitarny charakter.
The author of the article Christ as the face of the Father's mercy. A top-down and theophanic conception of God's Mercy draws the most fundamental approach to the mystery of mercy as a form of the inner revelation of the Triune God's life from the ample Polish literature devoted to the issue of God's Mercy, and analyzes it. Also practicing mercy, according to this conception, may be done in the right way if its features are recognized in Jesus Christ the Incarnated Son's deeds. The author calls this perspective of theology of mercy “a top-down conception”, as humanity is not able to comprehend the essence of mercy without the aid of the supernatural world that, on the one hand, shows what God is like in His essence, and on the other, how one should follow God to be saved. God's self-revelation in the salutary events becomes – according to the author – the best interpretation key of God's theology of mercy, showing His Trinitarian character.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 95-114
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystoformizacja jako fundament moralności
The christoformisation as a foundation of morality
Autorzy:
Wszołek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761798.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
chrystoformizacja
nowy człowiek
powołanie chrześcijańskie
stworzenie
grzech
odkupienie
christoformisation
new human
christian vocation
creation
sin
redemption
Opis:
Teologię chrześcijańskiego życia wyznacza horyzont jedności z Bogiem. Człowiek wyszedł z rąk Boga jako stworzenie doskonałe. Życie z Bogiem jest święte, szczęśliwe i wieczne i takim życiem Bóg obdarował człowieka w akcie stwórczym. Harmonię i jedność człowieka z Bogiem, do której został on powołany, naruszył grzech pychy pierwszych rodziców (grzech pierworodny). To nie Bóg odrzucił człowieka, lecz człowiek oddalił się od Boga. Bóg szuka człowieka, który po grzechu ma trudność z określeniem siebie i sensu swojego życia. Tylko Bóg może pomóc człowiekowi, tymczasem on „ukrywa się” przed Nim, jak przed kimś, kto chce go skrzywdzić. Tę sytuację odwrócenia się od Boga „odkupił” przez swoją śmierć i zmartwychwstanie Jezus Chrystus, Bóg-Człowiek, czyniąc człowieka na nowo dzieckiem Boga. Chrześcijanin to ten, który jest Chrystusowy i w Chrystusie — Synu Bożym jest usynowiony. Naśladując Chrystusa-Człowieka Doskonałego, człowiek upodabnia się do Niego (chrystoformizuje).
The theology of Christian life is marked by the horizon of unity with God. Human came of God’s hands as a perfect creation. Life with God is holy, happy and eternal — and this is the life given by God to human in the act of creation. The harmony and unity of human and God, to which he was vocated, was violated by the pride of his first parents (original sin). It was not God who rejected man but man who distanced himself from God. God looks for a human who, after sin, has difficulty with defining himself and the meaning of his life. Only God can help a human, however he ‘hides’ from Him, as from someone who wants to hurt. This situation of turning away from God was ‘redeemed’ by Jesus Christ,      God-human, through His death and resurrection, making human renewed child of God. A Christian is the one who is Christ’s, and in Christ — the Son of God, is ‘adopted’. By following Christ the Perfect Human, a person is becoming like Him (christoforms).
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 2; 105-124
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukrzyżowanie Syna Bożego uśmierzające gniew Boga Ojca. Szkic z historii myśli teologicznej
The Crucifixion of the Son of God as Appeasement of the Wrath of God the Father. A Sketch from the History of Theological Thought
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044584.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ukrzyżowanie
odkupienie
zadośćuczynienie
gniew Boży
historia teologii
crucifixion
redemption
satisfaction
wrath of God
history of theology
Opis:
Zbawcze znaczenie śmierci Chrystusa oraz gniew jako nienawiść Boga względem grzechu przeplatały się w dziejach teologii. W pewnych ujęciach próbowano nawet powiązać krzyżową śmierć Chrystusa z gniewem Bożym w taki sposób, jak gdyby Jego śmierć miałaby ten gniew uśmierzać. Artykuł zarysowuje główne fazy takiej syntezy teologicznej, dążąc do prześledzenia zależności między wiarą w zbawczą wartość śmierci Chrystusa a interpretacjami gniewu Bożego. Najpierw przedstawiany jest rozwój interpretacji śmierci Jezusa w teologii patrystycznej i scholastycznej. Na drugim etapie omawiany jest moment kulminacyjny związku teologii krzyża z teorią gniewu Bożego wyrażający się w reformacyjnej koncepcji zastępstwa karnego i w przejawach jej kontestacji. Z kolei trzeci etap prezentuje współczesne próby ukazania relacji pomiędzy zbawczą wartością krzyża a ideą Bożego gniewu.
The salvific meaning of the death of Christ and the problem of God’s wrath, understood as God’s hatred of sin, have long been intertwined in the history of theology. In some soteriological formulations, we can observe attempts to directly link the death of Christ with God’s wrath, that is, that the chief meaning of Christ’s passion lies in providing appeasement. The article outlines the main historical phases of this kind of theological synthesis. It seeks to trace the relationship between the salvific dimension of the cross of Jesus and theological interpretations of God’s wrath. The article has been divided into three parts. The first presents the development of the interpretation of the death of Christ in Patristic and Scholastic theology. The second part discusses the culmination stage of the theological link between the death of Christ and God’s wrath, beginning with the Reformation concept of “penal substitution” and then following this idea's contestation over time. The article's third part explores contemporary attempts at understanding this relationship, i.e. the death of Christ viewed within the context of God’s wrath.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 393-419
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matka miłosierdzia w Kościele na podstawie encykliki Redemptoris Mater
A mother of mercy in the Church based on the Redemptoris Mater encyclical
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570889.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Maryja
Kościół
odkupienie
miłosierdzie
Matka
Pośredniczka
wcielone Słowo
Mary
Church
redemption
mercy
Mother
Mediatrix
incarnate Word
Opis:
Maryja słusznie nazywana jest Matką Bożego miłosierdzia. Przemawia za tym Jej obdarowanie na podstawie Bożego miłosierdzia, przygotowujące Ją do misji, którą wypełnia w Bożym planie zbawienia, oraz Jej świadectwo. Jedno i drugie – w myśl encykliki Redemptoris Mater – realizuje się w Kościele dzięki posłannictwu Maryi wobec nowego Ludu Bożego, na podstawie jedynej i niepowtarzalnej relacji z Jezusem Chrystusem. Jako Matka wcielonego Słowa jest Matką Kościoła. Jej Boże macierzyństwo i w związku z tym udział w posłannictwie Jezusa Chrystusa przesądza nie tylko o tym, że jest Ona pierwowzorem i przewodniczką, ale również Matką miłosierdzia zwracającą się zwłaszcza do ubogich i potrzebujących. Podążając historycznie za Jezusem i pozostając z Nim w jedności w eschatologii, podąża z Ludem Bożym przez doczesność Kościoła, prowadząc go do eschatologicznego wypełnienia i objawiając zrealizowane w Jezusie Chrystusie Boże miłosierdzie. Dlatego też w takim samym wymiarze i w takim sensie, w jakim jest Matką Bożą i Pośredniczką w jedynym pośrednictwie Syna – jak to ujmuje w swojej maryjnej encyklice Jan Paweł II – w takim samym znaczeniu pozostaje Matką Kościoła i Matką Bożego miłosierdzia.
Mary is rightly called the Mother of God’s mercy. This is spoken by her gifting on the basis of God’s mercy, preparing her for the mission she fulfills in God’s plan of salvation and her testimony. Both of them – according to the encyclical Redemptoris Mater – are realized in the Church thanks to the mission of Mary to the new People of God, based on the unique and unique relationship with Jesus Christ. As the Mother of the incarnate Word she is the Mother of the Church. Her divine motherhood and therefore participation in the mission of Jesus Christ, determines not only that she is the prototype and guide, but also the mother of mercy, addressing especially the poor and the needy. Following historically Jesus and remaining with him in unity in eschatology, she goes with the People of God through the temporal nature of the Church, leading them to eschatological fulfillment and revealing God’s mercy accomplished in Jesus Christ. Therefore, in the same dimension and in the sense in which she is the Mother of God and Mediatrix in the only mediation of the Son – as he puts it in his Marian encyclical John Paul II – in the same sense she remains the Mother of the Church and the Mother of God’s mercy.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 27-41
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobra śmierć – czyli jaka? Próba odpowiedzi na pytanie na podstawie nauczania K. Rahnera, H. U. von Balthasara i J. Ratzingera (Benedykta XVI)
What makes a good death? An attempt to answer the question based on the teaching of K. Rahner, H.U. von Balthasar and J. Ratzinger – Benedict XVI
Autorzy:
Kulik, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607334.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jesus Christ
death
grace
sin
freedom
redemption
encounter
Jezus Chrystus
śmierć
łaska
grzech
wolność
odkupienie
spotkanie
Opis:
On July 22, 1908, Pope Pius X established the Association of Our Lady of a Happy Death as universal for the whole Church. On May 1987, the Primate of Poland, Cardinal Joseph Glemp, approved the Polish Branch of the Association at the Shrine to the Virgin Mary in Górka Klasztorna. He also permitted the Missionaries of the Holy Family to carry out this work. The purpose of the Association is the propagation of prayer and preparation for a good death. The question is, however, can death be good? If so, what is a good death? The article titled „What makes a good death? An attempt to answer the question based on the teachings of K. Rahner, H.U. von Balthasar and J. Ratzinger – Benedict XVI“ is an analysis of the thoughts of the three great contemporary theologians. It does not, however, aim to analyze deeply the mutual similarities and differences between the German-speaking theologians. The study aims at explaining what we really ask God for when praying for a „happy death”. Even a cursory reading of selected books by Rahner, von Balthasar and Ratzinger – Benedict XVI reveals that thinking about death as something good is not unreasonable. Why? Because the positive aspect of dying does not come from the nature of death, but from God’s action in it. It was Him who in the Person of Jesus Christ became man and conquered the hell of death (Ratzinger) by transforming a “bad death” into a “good one” (von Balthasar), and thus gained eternal redemption for us (Rahner).
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2017, 31; 85-116
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku wolności wyzwolił nas Chrystus (Ga 5,1). Teologiczne aspekty ludzkiej wolności
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607325.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
human
freedom
liberation
redemption
Jesus Christ
human deed
vocation
człowiek
wolność
wyzwolenie
odkupienie
decyzja
czyn ludzki
powołanie
Opis:
The discovery of universal freedom is an achievement of Saint Paul, and an achievement of the Church is a consequent propagation of this fact throughout the centuries. The Christian character of this discovery was already noticed by Hegel. In today’s world, so strongly marked by the search of freedom it is necessary to reiterate the Christian vision of freedom which is a universal one. This vision is profoundly theological in character and deeply rooted in the mystery of redemption brought by Jesus Christ. This article touches upon this fact and points out its certain aspects, especially the soteriological one. Bearing in mind the theology of freedom we cannot ignore its abundant anthropological references. The article recalls the proposition of St. Thomas Aquinas, which has been largely accepted by Catholic theology and constitutes a benchmark of anthropological philosophy which has a special application in ethics. Christian tradition stresses the fact that for a human, freedom is above all “a vocation”. Therefore, on the one hand God’s definite design through Jesus Christ concerning man has to find its eschatological realization, on the other hand man’s freedom which is solidifying in this design has to revel and show itself to the full. Undoubtedly, the eschatological issue in Christian vision of freedom is worth mentioning as well.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2017, 31; 49-66
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La sofferenza di padre Pio come partecipazione alla passione di Cristo
Autorzy:
Strzechmiński, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571476.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
pain
suffering
the cross
the passion of Christ
the night was dark
redemption
sacrifice
temptation
calling
stigmata
Satan
transverberation
compassion
co-redemption
ból
cierpienie
krzyż
męka Chrystusa
noc ciemna
odkupienie
ofiara
pokusa
powołanie
stygmaty
szatan
transwerberacja
współcierpienie
współodkupienie
Opis:
The phenomenon of Padre Pio’s active participation in the suffering of Christ shows us its two complementary levels. Even though the exceptional Grace appears in his soul and body in a visible way, it remains for him an inscrutable mystery. In this paper the author focused on the Padre Pio’s sufferings from Christological perspective. Suffering is valuable only if it is offered up in union with the Passion of Jesus. His Redemptive Suffering bestows a new meaning and value on human suffering. P. Pio didn’t comprehend his suffering as a rejection by God but as an invitation to the participation in the Redemptive Mystery accomplished by Passion of Jesus Christ. The author tried to show the P. Pio’s vocation to participation in the Suffering of Jesus and how he fulfilled it by willingly offering himself up and taking upon himself the burden of his cross.
Analizując fenomen cierpienia ojca Pio jako jego aktywnego uczestnictwa w cierpieniach Chrystusa, odkrywamy jego komplementarną dwubiegunowość: z jednej strony mamy do czynienia z rodzajem szczególnej łaski, która manifestuje się poprzez zjawiska fizyczne i duchowe na ciele i duszy zakonnika, a z drugiej strony pozostaje dla niego samego niepojętą tajemnicą. Autor w swym artykule rozważa zagadnienie cierpienia ojca Pio z perspektywy chrystologicznej, to znaczy takiej, która w cierpieniu widzi rzeczywistą wartość o zbawczym znaczeniu, pod warunkiem że ma ona swe odniesienie do Chrystusa, który nadał cierpieniu taki właśni sens i walor. Cierpienie nie jest tu przejawem odrzucenia przez Boga, ale zaproszeniem do uczestnictwa w wielkim misterium odkupienia dokonanym przez Chrystusa. Autor prezentuje dwa poziomy współuczestnictwa ojca Pio w cierpieniach Chrystusa: pierwszy nakreśla ramy jego powołania do tej misji, a drugi ukazuje jej realizację jako programu życiowego, który wypełnia się poprzez dobrowolną ofiarę z samego siebie i przyjęcie krzyża.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 2
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zagadnienia z antropologii teologicznej Jana Pawła II
Autorzy:
Gardocki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369123.pdf
Data publikacji:
2020-11-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
stworzenie
grzech
wcielenie
odkupienie
człowiek
Jezus Chrystus
nowość życia
creation
sin
incarnation
redemption
new life in Jesus Christ
Opis:
Niniejszy artykuł omawia wybrane zagadnienia z antropologii teologicznej Jana Pawła II oraz pokazuje wkład papieża w rozumienie i wyjaśnienie tajemnicy człowieka. Antropologia teologiczna Jana Pawła II jest antropologią antropocentryczną i teocentryczną motywowaną chrystocentrycznie, ponieważ w jej centrum znajduje się osoba Jezusa Chrystusa, Odkupiciela człowieka, i zmierza do pokazania Jego osoby jako ostatecznej i definitywnej odpowiedzi na pytanie o człowieka i jego przeznaczenie. Ze względu na to, że sam papież uważa, iż podstawą do uprawiania antropologii teologicznej jest antropologia filozoficzna, w pierwszej części artykułu mowa jest o źródłach inspiracji filozofii człowieka Karola Wojtyły i jej podstawowych tezach. W drugiej natomiast części zostają omówione zasadnicze tematy antropologii teologicznej Jana Pawła II, do których należą: prawda o „początku” człowieka, grzech pierworodny, tajemnica wcielenia i odkupienia, nowość życia w Chrystusie.
This article presents and discusses selected issues of theological anthropology of John Paul II and shows the Pope’s contribution to understanding and explaining the mystery of the human being. The theological anthropology of John Paul II is an anthropocentric and theocentric anthropology which is Christo-centrically motivated, because at its centre is the person of Jesus Christ the Redeemer of the human being, and it aims to show His person as the final and definitive answer to the question about the human being and his/her destiny. Due to the fact that the Pope himself believes that the basis for practicing theological anthropology is philosophical anthropology, the first part of the article mentions the sources of inspiration for Karol Wojtyła’s human philosophy and its basic theses. In the second part, however, the main topics of theological anthropology of John Paul II are discussed, which include: the truth about the beginning of the human being, the original sin, the mystery of the incarnation and redemption, and the novelty of life in Christ.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 1; 53-69
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies