Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "narrative “story”" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Narracja, tożsamość, historia życia – wokół pojęć i zjawisk
The narrative, identity, life story - around the concepts and phenomena
Autorzy:
Majewska-Kafarowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464140.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
narracja
tożsamość
biografia
autobiografia
historia życia
narrative
identity
biography
autobiography
history of life
Opis:
Artykuł poświęcony został rozważaniom nad trzema kategoriami i zjawiskami zarazem. Autorka wyjaśnia i opisuje poszczególne kategorie: narrację, tożsamość, historię życia, podejmując próbę ukazania ich wzajemnych relacji i uwarunkowań, osadzając je w specyfice ponowoczesności.
The article reflects on three categories of phenomena. The author explains and describes several categories: narrative, identity, life history, and attempts to emphasise their mutual relations and conditions, embedding them in the specifics of post-modernism.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2016, 1; 87-98
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie osobistych protohistorii w konstruowaniu projektów przyszłego życia
The importance of personal proto-histories in constructing projects for future life
Autorzy:
Drabik-Podgórna, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146872.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
protohistoria
historia i protohistoria życia
rodzina
narracja
Life Design
poradnictwo biograficzne
proto-history
life story and proto-story
family
narrative
biographical counselling
Opis:
Cel. Niniejszy artykuł ma celu ukazanie znaczenia osobistych protohistorii w konstruowaniu projektów przyszłego życia osobistego i zawodowego. Protohistorie obejmują czas, który nie jest udokumentowany w żadnych źródłach pisanych rodziny. Są one wypełnione niespełnionymi marzeniami i oczekiwaniami, zarówno wypowiedzianymi, jak i tymi niezwerbalizowanymi; obecnymi, choć nieuchwytnymi. Materiały i metody. Główną metodą badawczą była analiza literatury przedmiotu, uzupełniona analizą fragmentów narracji studentek i studentów uczestniczących w warsztatach biograficznych w trakcie pracy dydaktycznej nad metodami narracyjnymi/biograficznymi w ramach przedmiotu Poradnictwo edukacyjno-zawodowe i doradztwo karier. Wyniki. W opracowaniu zostały przedstawione wybrane ilustratywne przykłady osobistych protohistorii, jakie wyłoniły się w trakcie warsztatów biograficznych realizowanych na studiach magisterskich na specjalnościach Poradnictwo zawodowe i coaching kariery oraz Poradnictwo i pomoc psychopedagogiczna. Narracje studentów ujawniają znaczenie narracji osobistych i rodzinnych dla konstruowanych przez nich projektów przyszłego życia osobistego i zawodowego. Wnioski. Konstruowanie projektu przyszłego życia jest elementem szerszego procesu budowania tożsamości jednostek. Tożsamość ta jest wynikiem jednostkowych mediacji pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i antycypowaną przyszłością. Ponieważ ludzkie życie jest opowieścią/narracją, zawiera odniesienie do wszystkich tych trzech temporalnych perspektyw. Co więcej, jednostkowa historia ma również swoją protohistorię, zawartą w wyobrażeniach i planach rodziców sprzed narodzenia dzieci i w ich oczekiwaniach wobec nich, która także tworząc rodzinną narrację/opowieść, może wpływać na konstrukcje przyszłości.
Aim. This paper aims to capture the relevance of personal proto-histories to the design of future personal and working life. Materials and methods. Methodologically, the study chiefly relies on a subject literature analysis and the examination of selected passages from the narratives of students who attended biographical workshops as part of coursework on narrative methods in career counselling. Results. The study presents a selection of illustrative examples of personal proto-histories/proto-stories that emerged in biographical workshops held as part of coursework in two MA programmes: one in Career Counselling and Career Coaching and the other in Counselling and Psychoeducational Assistance. Students’ narratives illuminate the relevance of personal and family narratives to their future life designs. Conclusion. Designing one’s future life is part of a larger process of individual identity formation. Identity results from mediations between individuals’ past, present and anticipated future. Because human life is a story/narrative, it contains references to these three temporal perspectives. Notably, individual stories also have their proto-stories/proto-histories which are developed in parental visions and plans from before the children’s birth and in the expectations that parents develop for and of their children. Such proto-stories contribute to the family narrative/story and may thus affect future designs.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2023, XXX, (3/2023); 291-312
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogród i opowieść. Przyczynek do teorii narracyjności ogrodów
The garden and story − a contribution to the theory of garden narrative
Autorzy:
Kaczmarczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012194.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
ogród
narracja
percepcja
przestrzeń narracyjna
garden
narrative
perception
narrative space
Opis:
The author considers diverse connections between the garden and narrative i.e. Numerous possibilities of constructing narrative in a garden or about a garden. Subsequently, two models of garden narrative are distinguished: sequential and situational narrative. These are further analyzed with the use of specific examples: Japanese Pure Land gardens, European Kalvarian gardens and 18th century English gardens, such as Stowe and Stourhead.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2011, 1(4); 41-58
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narracja i tekst literacki jako źródło samowiedzy i samopoznania
Autorzy:
Filutowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644113.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Narration
narrative Identität
Subjektivität
Ich
Selbstwissen
life-story
Erkenntnisfunktion der Literatur
narrative
narrative identity
subjectivity
self
self-cognition
cognitive function of literature
narracja
tożsamość narracyjna
podmiotowość
ja
samowiedza
poznawcza funkcja literatury
Opis:
Der Artikel betrifft die Erkenntnisfunktion der Literatur. Es wird gezeigt, dass uns die literarischen Narrationen aufgrund ihrer erzählerischen mimetischen Funktion ermöglichen, uns mit fiktionalen Helden zu identifizieren. Auf diese Weise erweitern sie unseren Erkenntnishorizont und beeinflussen unsere eigenen biografischen Erzählungen. In diesem Prozess gewinnen wir die Möglichkeit, über unsere Autonarrationen nachzudenken, sie aufs Neue zu erzählen und uns zu erkundigen, wer wir wirklich sind und was unser Selbst ausmacht. Um den Beweis dafür zu erbringen, beziehe ich mich einerseits auf die ethische Kritik von Marta Nussbaum und Wayne C. Booth, andererseits auf den Entwurf der narrativen Identität von Paul Ricoeur, Alasdair MacIntyre, Charles Taylor, Marya Schlechtman und David de Grazia. Ich argumentiere damit, dass ein solcher Austausch zwischen der Identität des Lesers und der Identität der fiktionalen Gestalt möglich ist, weil beide einen narrativen Charakter haben.
The paper concerns the cognitive function of literature. I show that literary stories, because of their narrative and mimetic structure, enable us to identify with fictitious heroes, and thus become able to widen our cognitive as well as moral horizon, and to influence our own life-stories. In such a process, we receive the opportunity to re-tell and re-think our personal narration and in such a way learn who we really are and what it means to be ourselves. In order to demonstrate this, I refer to Martha Nussbaum‘s and Wayne C. Booth‘s ethical criticism on the one hand, and to Paul Ricoeur’s, Alasdair MacIntyre’s, Charles Taylor’s, Marya Schechtman’s and David DeGrazia’s theory of narrative identity on the other. I argue that such a mutual exchange between the reader’s identity and a fictional character is possible as both of them have a narrative structure and are sort of a story.
Artykuł dotyczy poznawczej funkcji literatury. Pokazuję, że ze względu na swoją narracyjną, mimetyczną strukturę literackie narracje umożliwiają nam utożsamianie się z fikcyjnymi bohaterami, a w ten sposób poszerzają nasz horyzont poznawczy i wpływają na nasze własne opowieści biograficzne. W tym procesie zyskujemy możliwość przemyślenia i opowiedzenia na nowo naszych autonarracji i dowiedzenia się, kim naprawdę jesteśmy i co to znaczy być sobą. Aby to udowodnić, odwołuję się do krytyki etycznej Marty Nussbaum i Wayne`a C. Bootha z jednej strony oraz do koncepcji tożsamości narracyjnej Paula Ricoeura, Alasdair`a MacIntyre`a, Charlesa Taylora, Maryi Schechtman i Davida De Grazii z drugiej. Argumentuję, że taka wzajemna wymiana pomiędzy tożsamością czytelnika i tożsamością fikcyjnej postaci jest możliwa, ponieważ obydwie one mają charakter narracyjny.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2016, 20
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od słowa do opowieści. Usprawnianie kompetencji narracyjnych dziecka drogą doskonalenia zdolności opowiadania
From the Word to the Story. Improving Children’s Narrative Competences as a Way to Improve Storytelling Skills
Autorzy:
Szurek, Marzena
Zmuda, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950889.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
opowieść
opowiadanie
narracja
sprawność narracyjna
kompetencja językowa
logopedia
pedolingwistyka
story
narrative
competence
language competence
speech therapy
pedolinguistics
Opis:
The subject of the article is a story shown from the perspective of pedolinguistic reflection on narrative (as the essence of broadly- understood story). The initial parts of the article explain the most important theoretical issues related to narrative and narrative competence. That is important for proceeding to further considerations. The main part of the work concerns the possibility of using an ability to tell stories (from the earliest age) inspeech therapy focused on improving language communication and other aspects of child development. Thus, the purpose of the article is to emphasize the importance and the function of a story seen from the perspective of therapeutic interactions. That is why, the authors of the article present the specific features of speech therapy implemented in order to develop the narrative competence. However, this competence is not only the final effect of the therapeutic process, but also an important tool for shaping other key competences. Narrative proficiency becomes the therapeutic purpose and the tool for building various competences in the minds of individuals. The suggested strategies and forms of exercises are based on the authors’ therapeutic experience related to working with patients with various developmental disabilities. At the same time, the examples used in the paper reflect theoretical scientific debate concerning the role of narration in broadly understood therapy of various disorders.
Przedmiotem artykułu jest opowieść potraktowana z perspektywy pedolingwistycznego namysłu nad narracją (będącą esencją opowieści szeroko rozumianej). W początkowych partiach tekstu zaprezentowane zostały najważniejsze zagadnienia teoretyczne dotyczące narracji i kompetencji narracyjnej, stanowiące punkt wyjścia do dalszych rozważań. Natomiast główna część pracy dotyczy możliwości wykorzystania umiejętności opowiadania (począwszy od najwcześniejszych lat życia) w procesie terapii logopedycznej nastawionej na usprawnianie komunikacji językowej i innych aspektów rozwoju dziecka. Celem artykułu jest więc podkreślenie znaczenia i funkcji opowieści po- traktowanej przez pryzmat oddziaływań terapeutycznych. Realizacji tego celu służy pokazanie specyfiki pracy logopedy nad rozwijaniem kompetencji narracyjnej, która w perspektywie, jaką przyjęły autorki, jest nie tylko finalnym efektem terapii, ale też ważnym narzędziem osiągnięcia sprawności w zakresie innych kompetencji kluczowych. Sprawność narracyjna staje się celem terapeutycznym i narzędziem budowania kompetencji w umysłach jednostek. Zaproponowane strategie postępowania i formy ćwiczeń oparte zostały na doświadczeniach autorek w pracy terapeutycznej stosowanej w odniesieniu do pacjentów z różnymi deficytami rozwojowymi. Jednocześnie w prezentowanych przykładach uwzględniono naukową dyskusję teoretyczną nad rolą narracji w szeroko zakrojonej terapii zaburzeń.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2020, 15, 2(56); 63-76
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plandemia, czyli medialne narracje covidowych sceptyków
Plandemic or Media Narratives of COVID Skeptics
Autorzy:
Polkowska, Laura
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137759.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
koronasceptyk
koronawirus
narracja
opowieść
plandemia
coronavirus skeptic
coronavirus
narrative
story
plandemic
Opis:
Celem artykułu jest próba rekonstrukcji medialnych narracji koronasceptyków. W tekście odtworzono podstawowe wątki fabularne opowieści o „plandemii”, a także czynniki stanowiące o jej wymiarze dramatycznym. Metoda badań, którą zastosowano, obejmuje analizę narracji, pojmowanej jako jedna z form dyskursu. Na materiał badawczy złożyło się 116 tekstów, przede wszystkim o charakterze publicystycznym, opublikowanych w Internecie. Ich analiza pozwoliła sformułować następujące wnioski: 1. Sytuacja pandemiczna w Polsce i na świecie postrzegana jest przez koronasceptyków w kategoriach konfliktu. 2. Role głównych bohaterów opowieści o plandemii są przydzielone na stałe i nie podlegają ewolucji. 3. Wszelkie wątki związane z epidemią – w wyniku procesów poznawczych opartych na racjonalności ograniczonej – włączane są w obręb z góry przyjętego skryptu, opierającego się na analogiach historycznych. 4. Narrator sytuuje samego siebie po stronie bojowników o wolność, dostrzegając w swych antagonistach niebezpiecznych ciemiężycieli. Wartość poznawcza: artykuł został poświęcony jednej z odsłon współczesnego dyskursu publicznego, często postrzeganej jako marginalna, jednak – co pokazują badania opinii publicznej – niepozostającej bez wpływu na dużą część społeczeństwa, a nawet niektóre decyzje rządzących. Przeprowadzona analiza wydaje się istotna również z punktu widzenia postępującej w Polsce polaryzacji postaw społecznych.
Scientific objective: The draft is dedicated to reconstruction of the media narratives of coronavirus skeptics. The text presents the basic plot threads of the story about the plandemic, as well as the factors determining its dramatic dimension. The research method used in the text includes narrative analysis as a discourse subtype. Research material consists of 116 texts, mostly journalistic ones, published on the Internet. Conclusions: 1. Coronavirus skeptics perceive the pandemic situation in Poland and all over the world in terms of a conflict. 2. The roles of the main characters in the plandemic story are permanently assigned and constant. 3. All epidemic events are being incorporated to the pre-adopted script based on historical analogies. This is a result of cognitive processes based on limited rationality. 4. The narrator places himself among the freedom fighters, perceiving his antagonists as dangerous oppressors. Originality and cognitive value: The paper is devoted to one of contemporary public discourse subtypes. Although it is perceived as marginal, the opinion polls show that it has a strong influence on a large part of society and some government decisions. The analysis is also important because of the polarization of social views in Poland.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2022, 3; 1224-1239
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Justifying a recommendation: tell a story or present an argument?
Narracja czy argumentacja: o uzasadnieniu zalecenia
Autorzy:
Hoven van den, Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954382.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
deliberative genre
narrative
argumentation
face keeping
rodzaj deliberatywny
narracja
argumentacja
zachowanie twarzy
Opis:
In the deliberative genre there is a complex ‘playground’ of choices to present a recommendation; a rhetorician has to determine his or her position. Relevant dimensions are the coerciveness of the recommendation and the strength of its justifi cation, but also the presentation format, varying from prototypical narrative to prototypical argumentative. In different contexts this playground seems to be exploited in different ways and employed with different intensity. It is argued that this can best be understood in terms of different ideas about the management of the audience’s face and in terms of different concepts of rationality that prevail in specific socio-cultural contexts.
Formułując zalecenie, retor określa swoje położenie na „polu” (ang. playground) wielu możliwości, z których może skorzystać w ramach gatunku deliberatywnego. Koncepcję pola opisują następujące wymiary: przymus zalecenia i siła jego uzasadnienia, ale także forma przedstawienia – od prototypowej narracji po prototypową argumentację. W różnych kontekstach to pole wydaje się być wykorzystywane na różne sposoby i z różną intensywnością, co omówiono w niniejszym artykule. W zrozumieniu pomóc mogą koncepcje: zarządzania twarzą audytorium oraz różne koncepcje racjonalności, które dominują w określonych socjokulturowych kontekstach.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 4; 12-27
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
Autorzy:
Гарадніцкі, Яўген
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106731.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
dyskurs
narracja
przestrzeń narracji
struktura narracyjna
monolog wewnętrzny
paradygmat
tekst
narrator
discourse
narrative
narrative space
narration structure
inner monologue
paradigm
text
Opis:
Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014; 41-50
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
Autorzy:
Гарадніцкі, Яўген
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945114.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
discourse
narrator
narrative
narrative space
narration structure
inner monologue
paradigm
text
dyskurs
narracja
przestrzeń narracji
struktura narracyjna
monolog wewnętrzny
paradygmat
tekst
Opis:
Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Permacrisis, Conspiracy Stories and Metaphors
Permakryzys, opowieści spiskowe i metafory
Autorzy:
Musolff, Andreas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28394714.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
teorie spiskowe
kryzys
metafora
narracja
conspiracy story
crisis
metaphor
narrative
Opis:
Conspiracy stories (also known as ‘conspiracy theories’) pretend to provide truthful and unambiguous responses to crisis experiences and thrive in conjunction with the latter: the more crises, the more conspiracies! Hence, it is no surprise that the recent, extended and multi-level crises have been accompanied by a cacophony of ‘trending’ stories that see conspiracies behind, e.g. COVID-19, climate change, migration, economic stagnation and military conflicts. These conspiracy stories link up with global master-conspiracies (e.g. Great Reset, QAnon) as well as with localised violent protests based on conspiracy stories at national or regional levels. Despite their oft-lamented factual and logical deficiencies, conspiracy stories have two important assets. One asset is their narrative structure that presents a ‘solution’ to the narrative ‘problem’, which is identified with the topical crisis. They tell a supposedly secret back-story that ‘explains’ the current crisis and, based on it, provide a glimpse of an innovative solution. Their second asset is their figurative, non-literal formulation in terms of metaphor scenarios and metonymies, which enables users to mentally cancel part of their stories when they are exposed as untrue, and thus to maintain the story as a whole. The article provides a corpus-based analysis of metaphor use in conspiracy stories about COVID-19 in the UK, America and Germany. It explains their function and sketches perspectives for further research. It also discusses the chances of “reframing” metaphor-enhanced conspiracy stories during (perma-)crises and argues that such an endeavour must not restrict itself to fact-checks and -corrections. Instead, the narrative appeal of conspiracy stories, based on their figurative structure, needs to be taken into account, in order to expose their potentially disastrous political and social consequences
Opowieści spiskowe (znane również jako „teorie spiskowe”) utrzymują, że dostarczają prawdziwych i jednoznacznych odpowiedzi na doświadczenia kryzysowe i rozwijają się w połączeniu z tymi ostatnimi: im więcej kryzysów, tym więcej spisków! Nic więc dziwnego, że niedawnym, rozległym i wielopoziomowym kryzysom towarzyszyła kakofonia „modnych” opowieści, w których kryją się spiski, m.in. dotyczące COVID-19, zmiany klimatu, migracji, stagnacji gospodarczej i konfliktów zbrojnego. Te opowieści spiskowe łączą się z globalnymi teoriami spiskowymi (np. Great Reset, QAnon), a także z lokalnymi gwałtownymi protestami opartymi na teoriach spiskowych na poziomie krajowym lub regionalnym. Pomimo braków merytorycznych i logicznych, które często są wskazywane, teorie spiskowe mają dwie istotne zalety. Jedną jest ich struktura narracyjna, stanowiąca „rozwiązanie” pewnego narracyjnego „problemu”, utożsamianego z omawianym kryzysem. Opowiadają rzekomo tajną historię, która „wyjaśnia” obecny kryzys i na jej podstawie dają wgląd w innowacyjne rozwiązanie. Drugą zaletą jest ich przenośne, niedosłowne sformułowanie w formie metaforycznych i metonimicznych scenariuszy, co pozwala użytkownikom na mentalne anulowanie części swoich opowieści, gdy zostaną one zdemaskowane jako nieprawdziwe, a tym samym zachowanie opowieści, jako całości. Artykuł zawiera korpusową analizę użycia metafor w opowieściach spiskowych na temat COVID-19 w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Niemczech. Wyjaśnia ich funkcję i szkicuje perspektywy dalszych badań. Omawia również szanse „przeformułowania” wzbogaconych metaforą opowieści spiskowych podczas (perma-)kryzysów i argumentuje, że takie przedsięwzięcie nie może ograniczać się do sprawdzania i poprawiania faktów. Zamiast tego należy wziąć pod uwagę atrakcyjność narracyjną opowieści spiskowych, opartą na ich przenośnej strukturze, aby tym samym ujawnić ich potencjalnie katastrofalne konsekwencje polityczne i społeczne.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2023, 8, 1; 5-21
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spectral Reality: Muriel Spark’s The Hothouse by The East River
Widmowa rzeczywistość w powieści Muriel Spark pt. Cieplarnia nad Rzeką Wschodnią
Autorzy:
Księżopolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509371.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Muriel Spark
postmodernism
supernatural
narrative
memory
absurd
ghost story
postmodernizm
nadprzyrodzone
narracja
pamięć
opowieści gotyckie
absurd.
Opis:
The essay deals with the concept of the supernatural in Muriel Spark’s novel The Hothouse by the East River, in which all the major characters appear to be dead, while leading apparently comfortable lives. The essay will examine Spark’s paradigm of the mundane supernatural, that is, representation of absurd and impossible as quotidian elements of life. The enigma of the plot (the strange way in which Elsa’s shadow falls without obeying the rules of physics) is not solved by the end of the novel, but rather by-stepped by revealing a grander mystery, that of her otherworldly status. This peculiarity is of high importance for Spark, who is not interested in solution, but in the way people (or characters, to be more precise) react to mystery and attempt – often in vain – to solve it. But Spark’s novel also pushes the reader to realize that what s/he may assume to be irrelevant from the perspective of eternity – namely, our mundanely absurd life and the imperfect memory that tries to contain it – still very much matter and may not be dismissed or reduced to a mere footnote to the main text of divine design.
Przedmiotem badań jest specyficzne pojmowanie zjawisk nadprzyrodzonych w powieści Muriel Spark pt. Cieplarnia nad Rzeką Wschodnią. Bohaterowie powieści, których życie obfituje w dylematy egzystencjalne, w rzeczywistości nie żyją, jak to niedwuznacznie sugeruje zakończenie powieści. Rozpatrywany jest paradygmat „prozy zjawisk nadprzyrodzonych” (mundane supernatural), czyli przedstawianie w utworze literackim zjawisk i wydarzeń uznawanych jako absurdalne i nieprawdopodobne, jako nieodłącznej części ludzkiej egzystencji. Zagadka w fabule powieści (kąt padania cienia bohaterki powieści jest niezgodny z prawami fizyki) nie zostaje wyjaśniona w zakończeniu utworu. Sprawa ta jest odsunięta na drugi plan, ustępując miejsca wyjaśnieniu większej tajemnicy, jaką jest widmowa egzystencja (spectral reality) samej Elsy. Ta szczególna strategia narracyjna polegająca na udzielaniu wymijającej odpowiedzi na pytania trapiące Czytelnika jest charakterystyczna dla wielu utworów Muriel Spark. Z punktu widzenia pisarki, bardziej interesującą od samego rozwiązania zagadki jest reakcja postaci poszukujących odpowiedzi na pytania oraz proces ich poszukiwania. Powieść dowodzi również, że sprawy pozornie błahe z punktu widzenia wieczności, takie jak proza życia codziennego, pełnego absurdów, a także niedoskonała pamięć ludzka utrzymująca to życie w chwiejnych ramach dyskursu, mają swoje znaczenie i dlatego nie można ich bagatelizować ani pomijać jako mało znaczący przypis do boskiego dzieła.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2018, 58(1) Filologia; 18-30
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowość narcystyczna w literaturze (opowiadanie Żona Antoniego Czechowa)
Narcissistic personality in literature (Anton Chekhov’s short story The Wife)
Нарциссическая личность в литературе (рассказ «Жена» Антона Чехова)
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311588.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
жена
нарциссизм
эмпатия
повествование
Чехов
żona
narcyzm
empatia
narracja
Czechow
wife
narcissism
empathy
narrative
Chekhov
Opis:
Przedmiotem zainteresowania w niniejszym artykule jest problem narcyzmu w ujęciu literackim. Jako podstawa teoretyczna służy refleksja Simona Barona-Cohena. U bohatera opowiadania Żona – Pawła Andriejewicza Asorina – można wyróżnić wiele cech narcystycznych, co ma przełożenie na świat przedstawiony opowiadania, relacje między postaciami (przede wszystkim na relację z żoną Natalią) oraz strukturę narracyjną (narracja pierwszoosobowa). Czechow ukazuje proces przewartościowania wartości przez bohatera, ale zmiany w postrzeganiu życia pozwalają Asorinowi jedynie na wycofanie się na dalszy plan. Braki empatii nie mogą być uzupełnione w prosty sposób, co wpływa na ostateczny brak pełnego happy endu w utworze.
Предметом интереса в настоящей статье является проблема нарциссизма в литературном осмыслении. Теоретической основой служит мысль Саймона Барона-Коэна. У героя рассказа Жена – Павла Андреевича Асорина – обнаруживаются многие черты нарциссизма, что влияет на художественный мир произведения: отношения с другими героями (прежде всего – с женой Натальей) и повествовательную структуру (повествование от первого лица). Чехов показывает процесс переоценки ценностей героем - переосмысление жизни позволяет Асорину лишь отойти на задний план, однако отсутствие эмпатии не может быть легко восполнено, что влияет на невозможность полного хэппи-энда.
The subject of interest in this article is the problem of narcissism in literary terms. The reflection of Simon Baron-Cohen serves as the theoretical basis. In the protagonist of the short story The Wife - Pavel Andreitch Asorin - many narcissistic features can be distinguished, which translates into the world of the story, the relations between the characters (primarily the relationship with his wife, Natalya), and the narrative structure (first-person narrative). Chekhov shows the protagonist's reevaluation of values, but the changes in the perception of life only allow Asorin to withdraw into the background. The lack of empathy cannot be easily filled, which ultimately results in the lack of a full happy ending in the short story.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 151-164
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars poetica jako sztuka przetrwania: interpretacja wiersza Tysiąc i jedna noc Urszuli Kozioł
Ars poetica as the Art of Survival: an Interpretation of Urszula Kozioł’s Poem “Tysiąc i jedna noc” (A Thousand and One Nights)
Autorzy:
Stusek, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365778.pdf
Data publikacji:
2017-03-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ars poetica
Szeherezada
story
narrative
Urszula Kozioł
selfreferentiality
art
opowieść
narracja
autotematyzm
sztuka
Opis:
W artykule zinterpretowany został wiersz Urszuli Kozioł Tysiąc i jedna noc, pochodzący z debiutanckiego arkusza Gumowe klocki (1957). Interpretacja uwypukla autotematyczny aspekt utworu i akcentuje znaczenie odwołania do baśni (postać Szeherezady). Sztuka tworzenia jest przedstawiona jako sztuka przetrwania, próba porządkowania chaosu i zrozumienia rzeczywistości pomimo świadomości śmierci. W omówieniu wiersza wyeksponowana zostaje właściwa mu ambiwalencja: podkreślenie wagi słowa przy jednoczesnym dystansie wobec jego gloryfikacji. Autorka artykułu porusza problem potrzeby i wszechobecności narracji.
The article offers an interpretation of Urszula Kozioł’s Tysiąc i jedna noc (A Thousand and One Nights), originally released as part of the poet’s debut, Gumowe klocki (Rubber Blocks, 1957). This interpretation highlights the self-referential aspect of the work and accents the meaning of its references to the tale of Scheherezade. The act of creation is presented as the art of survival, and attempt to order chaos and understand reality in spite the awareness of death. In the discussion of the poem, its inherent ambivalence is brought into relief: its emphasis on the importance of the word and simultaneous distance toward the word’s glorification. The author considers the problem of the need for and ubiquity of narrative.
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 7; 72-79
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Апавяданне аб іконніку і залатару ў станаўленні паэтыкі беларускага літаратурнага сюжэта
Story about the Iconographer and the Goldsmith in the formation of the poetics of the Belarusian literary plot
<i>Opowieść o ikonografie i złotniku</> w kształtowaniu się poetyki białoruskiej fabuły literackiej
Autorzy:
Chukichova, Nadzeya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520994.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
plot
archetype
fairy tale
narrative
Belarusian literature
Maksim Bahdanovich
historical poetics
fabuła
archetyp
baśń
narracja
literatura białoruska
Maksym Bogdanowicz
poetyka historyczna
сюжэт
архетып
казка
аповед
беларуская літаратура
Максім Багдановіч
гістарычная паэтыка
Opis:
In the article, an attempt has been made to reconstruct the archaic plot structure of Story about the Iconographer and the Goldsmith – one of the most highly artistic of Maksim Bogdanovich’s stories, in which the archetypal tripartite scheme of the cyclical plot has been significantly changed and reinterpreted. The canonical for its “loss” is embodied in the macroplot as an artistic model of an individual and historical situation, the archetypal “search” is represented as dotted lines of possible plot solutions, and for the first time instead of “gain” an open finale appears. The obvious modification of plot universals, which occurs in the process of this kind of secondary playing of artistic codes of expression, hypothetically can mean one chronological point that is fundamentally important for understanding the evolution of Belarusian national artistic thinking - the beginning of the formation of one more historical plot type in Belarusian literature.
W artykule podjęto próbę zrekonstruowania strukturalnych podstaw fabuły Opowiadania o ikonografie i złotniku – jednej z najbardziej artystycznych opowieści Maksima Bogdanowicza, w której archetypiczny trójdzielny schemat wątku cyklicznego, choć zachowany, został znacząco zmieniony i na nowo zinterpretowany. Kanoniczna jego „strata” przejawia się w makrofabule jako model artystyczny sytuacji indywidualnej i konkretno-historycznej, archetypowe „poszukiwanie” przedstawia punktowe linie możliwych rozwiązań fabularnych, a otwarty finał pojawia się po raz pierwszy w miejscu „zysku”. Oczywista modyfikacja uniwersaliów fabularnych, która następuje w toku tego rodzaju wtórnego rozgrywania artystycznych kodów wypowiedzi, może hipotetycznie oznaczać jeden punkt chronologiczny fundamentalnie ważny dla zrozumienia ewolucji białoruskiego narodowego myślenia artystycznego – początek formowania się kolejnego historycznego typu fabuły w literaturze białoruskiej.
У артыкуле здзейснена спроба рэканструявання структурнай праасновы сюжэта Апавядання аб іконніку і залатару – аднаго з самых высокамастацкіх апавяданняў Максіма Багдановіча, у якім хоць і захавана, але істотна перайначана і пераасэнсавана архетыпная трохчленная схема цыклічнага сюжэта. Кананічная для яе “страта” ўвасабляецца ў макрасюжэце як мастацкая мадэль індывідуальнай і канкрэтна-гістарычнай сітуацыі, архетыпны “пошук” уяўляе пункцірныя лініі магчымых сюжэтных рашэнняў, а на месцы “набытка” ўпершыню паўстае адкрыты фінал. Відавочная мадыфікацыя сюжэтных універсалій, якая адбываецца ў ходзе такога кшталту другаснага разыграння мастацкіх кодаў выказвання, гіпатэтычна можа азначаць адзін прынцыпова важны для разумення эвалюцыі беларускага нацыянальнага мастацкага мыслення храналагічны пункт – пачатак фармавання ў беларускай літаратуры яшчэ аднаго гістарычнага тыпу сюжэта.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2022, 22; 219-227
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies