Znaczenie osobistych protohistorii w konstruowaniu projektów przyszłego życia

Cel. Niniejszy artykuł ma celu ukazanie znaczenia osobistych protohistorii w konstruowaniu projektów przyszłego życia osobistego i zawodowego. Protohistorie obejmują czas, który nie jest udokumentowany w żadnych źródłach pisanych rodziny. Są one wypełnione niespełnionymi marzeniami i oczekiwaniami, zarówno wypowiedzianymi, jak i tymi niezwerbalizowanymi; obecnymi, choć nieuchwytnymi. Materiały i metody. Główną metodą badawczą była analiza literatury przedmiotu, uzupełniona analizą fragmentów narracji studentek i studentów uczestniczących w warsztatach biograficznych w trakcie pracy dydaktycznej nad metodami narracyjnymi/biograficznymi w ramach przedmiotu Poradnictwo edukacyjno-zawodowe i doradztwo karier. Wyniki. W opracowaniu zostały przedstawione wybrane ilustratywne przykłady osobistych protohistorii, jakie wyłoniły się w trakcie warsztatów biograficznych realizowanych na studiach magisterskich na specjalnościach Poradnictwo zawodowe i coaching kariery oraz Poradnictwo i pomoc psychopedagogiczna. Narracje studentów ujawniają znaczenie narracji osobistych i rodzinnych dla konstruowanych przez nich projektów przyszłego życia osobistego i zawodowego. Wnioski. Konstruowanie projektu przyszłego życia jest elementem szerszego procesu budowania tożsamości jednostek. Tożsamość ta jest wynikiem jednostkowych mediacji pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i antycypowaną przyszłością. Ponieważ ludzkie życie jest opowieścią/narracją, zawiera odniesienie do wszystkich tych trzech temporalnych perspektyw. Co więcej, jednostkowa historia ma również swoją protohistorię, zawartą w wyobrażeniach i planach rodziców sprzed narodzenia dzieci i w ich oczekiwaniach wobec nich, która także tworząc rodzinną narrację/opowieść, może wpływać na konstrukcje przyszłości.

Aim. This paper aims to capture the relevance of personal proto-histories to the design of future personal and working life. Materials and methods. Methodologically, the study chiefly relies on a subject literature analysis and the examination of selected passages from the narratives of students who attended biographical workshops as part of coursework on narrative methods in career counselling. Results. The study presents a selection of illustrative examples of personal proto-histories/proto-stories that emerged in biographical workshops held as part of coursework in two MA programmes: one in Career Counselling and Career Coaching and the other in Counselling and Psychoeducational Assistance. Students’ narratives illuminate the relevance of personal and family narratives to their future life designs. Conclusion. Designing one’s future life is part of a larger process of individual identity formation. Identity results from mediations between individuals’ past, present and anticipated future. Because human life is a story/narrative, it contains references to these three temporal perspectives. Notably, individual stories also have their proto-stories/proto-histories which are developed in parental visions and plans from before the children’s birth and in the expectations that parents develop for and of their children. Such proto-stories contribute to the family narrative/story and may thus affect future designs.